*^*^* زبان خوراكي ها *^*^*

فـلـفـل Cayenne

فلفل كه به فلفل قرمز نيز معروف است، براي اولين بار از سوي سرخپوستان "كاراييب" به خارج آمريكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت اين گياه فراگير شده است، و به عنوان يك چاشني مهم به ويژه در طبخ "كاجون و كرول" و در كازينوهاي جنوب شرق آسيا، چين، جنوب ايتاليا و مكزيك محسوب ميشود. "كپساسين" ماده اي در فلفل است كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود. هر چند كه فلف گياهي گرم است، اما كپساسين موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل محسوب ميشود. اين ماده همچنين به بسياري از خواص درماني فلفل كمك مي كند تا سيستم قلبي - عروقي را تحريك، سيستم هاضمه را تقويت، درد موجود روي پوست يا مفاصل بيدن را تسكين بخشد، و به مثابه "داروي ضد احتقاق و ضد باكتري" عمل مي كند. فلفل ميزان كلسترول خون را پايين مي آورد. كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري مي كند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قلبي نظير آرترواسكلروز 0سخت شدن رگها) كمك مي كند. هر چند فلفل سبب سوزش زبان ميشود، اما اين گياه واقعاً مسكني قوي است. اين گياه ابتدا سبب تحريك درد ميشود، اما سپس شدت علايم درد را در بدن كاهش مي دهد. اين حالت، آنرا براي افرادي كه از درد مزمن رنج مي برند به طرز خاصي مؤثر كرده است چون چندين روز طول مي كشد كه نتايج قابل توجه آن معلوم گردد. آنهايي كه از زونا، درد ناشي از ديابت،و ساير دردهاي پس از عمل جراحي رنج مي برند، مي توانند به ويژه از چندين نوع فلفل يا انواع "كرمهاي كپساسين" كه قابل دسترسي است، بهره ببرند. كپساسين موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين مي دهد، بلكه بكاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه به عنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك مي كند.
فلفل با تحريك توليد مايعات هاضمه در معده و نابودي باكتريهايي كه مي توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقويت مي كند. خاصيت ضد باكتري فلفل همچنين از اسهال ناشي از عفونت جلوگيري مي كند. اين گياه به عنوان داروي ضد احتقان، سبب رقيق و نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ريه ها ميشود. از آنجا كه اين گياه بافت ريه را تقويت مي كند، در نتيجه براي آنهايي كه مبتلا به آمفيزم هستند نيز مفيد است.

معرفي گياه
فلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد. ميوه اين گياه به صورت خام، پخته شده، خشك يا در قالب چاشني پودري در صنايع غذايي و دارويي، مصرف ميشود.

تركيبات گياه
تحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين به عنوان فعالترين عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. اين ماده همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما ار از آسيب ديدن محافظت مي كند) و ضد باكتري دارد.

اشكال موجود
فلفل را مي توان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه مي توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است (بايد حاوي حداقل 0/025 درصد كپساسين باشد).

نحوه مصرف
چون فلفل براي قلب خيلي مفيد است، اضافه كردن مرتب ان به غذا يا مصرف كپسول آن مي تواند از بيماري قلبي پيشگيري كند. هر چند فلفل يك چاشني محسوب مي شود، اما اين ماده واقعاً به هضم بدن كمك مي كند و براي اغلب زخم ها تحريك آور نيست. اين ماده حتي در ميزان مصرف پايين نيز قوي است، لذا بهتر است كه بيشتر از مقداري با غذا ميل مي كنيد از اين ماده استفاده نكنيد.
كرم يا پودر فلفل به عنوان نوعي مسكن مي تواند در تسكين درد دندان، زونا، آرتريت، پسوريازيس و ساير انواع دردهاي مزمن مفيد باشد، هر چند ممكن است مصرف اين ماده سبب سوزش يا خارش نسبي گردد، اما اين عارضه به زودي از بين مي رود. چون فلفل ابتدا با تحريك و سپس كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن مؤثر واقع ميشود، لذا ممكن است درد كمي شدت پيدا كند، سپس بايد ظرف چند روز اول مصرف، اين اثر تا حد زيادي از بين برود.
كرم كپساسين به عنوان يك مسكن موضعي (وقتي كه روي پوست مصرف ميشود)، (حاوي 0/075 - 0/025 درصد كپساسين) را مستقيماً مي توان روي نقطه آسيب ديده روزي چهار بار ماليد (عناوين تجاري اينماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P). به منظور بهبود هضم و پيشگيري از بيماري قلبي، مي توان كپسولهاي كپساسين (30 تا 120 ميلي گرم روزي سه بار) را مصفر كرد. مي توانيد با اضافه كردن 1/4 تا 1/2 قاشق چايخوري پودر كپساسين به يك ليوان آب جوش (دم كرده) اين ماده را نيز تهيه و سپس ميل كنيد.

نكات احتياطي
فلفل را دور از چشم خود نگه داريد. و دستهاي خود را پس از مصرف آن كاملاً بشوييد. از آنجا كه اين ماده به آساني در آب حل نمي شود، براي اينكار از سركه استفاده كنيد. كرم كپساسين مي تواند سبب تحريك پوستي در برخي از افراد گردد. قبل از مصرف گسترده آن، مقداري از اين ماده را روي قسمتي از پوست خود تست كنيد. اگر منجر به خارش شد، مصرف آنرا قطع كنيد. اين ماده ممكن است سبب تحريك معده گردد، اما اولسرهاي دوازدهه را بدتر نمي كند. از دادن آن به كودكان زير دو سال خودداري كنيد. مصرف آن در دوران بارداري بي خطر است اما معلوم نيست كه تركيبات چاشني اين ماده در اثر شيردهي منتقل مي شود يا نه.

تداخل هاي احتمالي
اگر فشارخون بالا داريد يا اينكه تحت درمان فشار خون بالا هستيد. از مصرف فلفل اجتناب ورزيد.
__________________

فلفل استراليائی (کاواکاوا) Kava-Kava

ساكنين جزاير اقيانوس آرام، كه خاستگاه كاوا است احتمالاً در طول هزاران سال از اين گياه استفاده كرده اند. اولين دانش و آگاهي غرب از اين گياه به يكي از سفرهاي دريايي كاپيتان جيمز كوك بر مي گردد كه در دهه خهاي 1700 صورت گرفت. بوميان اين جزاير از اين گياه به عنوان بخشي از آداب و رسوم قبيلگي خود استفاده مي كردند به طوري كه گياه مزبور ثقل توجه بسياري از گردهماييهاي اجتماعي محسوب شده است. نوشيدني تهيه شده از ريشه هاي كاوا سبب كرخ شدن دهان ميشود. در قرن بيستم گياه مزبور به بسياري از بازديد كنندگان جزاير اقيانوس آرام نيز داده شد. هيلاري ردام كلينتون و پاپ ژان پل دوم نيز در مراسم و ضيافتهاي رسمي و خوشامدگويي همانند جانسون رئيس جمهور آمريكا و همسرش خانم ليندون بي جانسون در سال 1966 طعم اين گياه را چشيدند.
ريشة اين گياه مي تواند نگراني متأثر از فشار روحي و همچنين اثرات اختلالات ناشي از نگراني را كمتر كند. مصرف اين گياه در حد پايين سبب نشاط و بيداري ميشود، و در حد مصرفي بالا، مواد شيميايي موجود در ريشه سبب خواب آلودگي ميشود. كاوا مادة مسكن خفيف است (برخلاف الكل و داروهاي ضد اضطراب). پزشكان معالج آنرا براي درمان درد و سفتي عضلات بدن، نگراني، كم خوابي، نگراني ناشي از يائسگي، صرع كنترل نشده، و درد تجويز مي كنند.

معرفي گياه
ريشه كاوا از گياه بلندي تأمين ميشود كه در جزاير اقيانوس آرام از جمله هواوايي رشد و نمو مي كند. گياه مزبور برگهاي بزرگ. سبز و قلبي شكل توليد مي كند كه به صورت انبوه در شاخه ها و به دور از ساقه هاي ضخيم گياه رشد مي كنند. گل هاي بلند و نازك اين گياه به جوانة ذرت چيني شباهت دارد كه شاخه هاي آن به ساقه ها چسبيده اند. ريشه هاي اين گياه به بوته هايي با شاخه هاي پر شاخ و برگ و كركدار شباهت دارند.

تركيبات گياه
ريشه كاوا حاوي مواد شيميايي به نام "كاوا پايرون" است كه سبب كاهش تشنج و در آزمايشگاههاي تحقيقاتي در حيوانات سبب استراحت و آرامش عضلات ميشود. كاوا لاكتونها همچنين واكنشهاي مغزي را (كه تصور ميشود شبيه آن دسته از واكنشهاي ناشي از داروهاي تجويزي مورد مصرف در درمان افسردگي و نگراني باشند)، تقليل مي دهد. كاوا لاكتونها در صورت مصرف كاوا از طريق دهان يا لثه ها سبب كرخ شدن و بي حس شدن زبان مي گردد.

اشكال موجود
در برخي از فرهنگها كاوا از طريق جويدن ريشه و ريختن آن داخل كاسه تهيه ميشود. بزاق دهان با ريشة آن مخلوط ميشود و خاصيت درماني اين گياه را فعال مي كند. امروزه، سازندگان از الكل يا در عوض از استات استفاده مي كنند. كاوا در اشكال مختلفي نظير حالت مايع در قالب انواع عصاره ها و در قالب انواع كپسول يا قرص مي توان به دست آورد. همچنين به صورت پودر يا خرد شده موجود است.

نحوه مصرف

اگر پزشك معالج شما مصرف كاوا را تجويز كرده باشد، حتماً به منظور دستيابي به فرآورده هاي كاواي استاندارد حاوي 70 درصد كاوا لاكتون برچسب آنرا قبل از مصرف بخوانيد. فرآورده استاندارد آن نوع فراروده اي است كه ميزان مشخص مواد گياهي فعال در هر دوز مصرفي در آن قيد شده باشد. براي درمان نگراني و كم خوابي و كاهش فشار روحي ميزان تجويزي كاوا عبارت است از 2-4 گرم دم كرده آن (فرآورده اي كه از طريق جوشاندن گياه در آب تهيه ميشود) روزي سه بار.

روزانه 60 تا 600 ميلي گرم كاوا لاكون استاندارد مصرف كنيد يا از دستورهاي پزشك معالج خود پيروي كنيد. طول دورة درمان با كاوا نيز متفاوت است. مشاهده هر نوع بهبود ممكن است چهار هفته طول بكشد. تصويه نميشود به مدت بيش از سه ماه كاوا مصرف گردد.

نكات احتياطي
عوارض جانبي كاوا جزئي است. اين گياه طبي سبب كرخ شدن دهان شما ميشود و ممكن است مزة بدي هم داشته باشد. در درصد كمي از افرادي كه كاوا مصرف كرده بودند تهوع، سردرد، سرگيجه يا جوش صورت گزارش شده است.در صورت مواجهه با هر كدام از اين حالات، با پزشك معالج خود مشورت كنيد. از رانندگي به هنگام مصرف كاوا اجتناب كنيد.
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا زنان باردار و شيرده را از مصرف كاوا كاوا منع
مي كند. انجمن مزبور در خصوص مصرف بيش از دوز توصيه شده نيز هشدار مي دهد و مصرف اين گياه دارويي را به مدت بيش از سه ماه و رانندگي به هنگام مصرف آن را منع مي كند.
ميسيونرهاي اعزامي به جزاير اقيانوس آرام در طول قرن نوزدهم پي بردند كه افرادي كه هميشه كاوا مصرف كرده اند داراي پوست بدن مايل به زرد و زبر هستند. تحقيقات اخير نيز نشان داده است كه افرادي كه به ميزان 100 برابر معمول كاوا مصرف مي كنند همان حالت زردي پوست، جوش صورت، ريزش مو و اختلال در قوه بينايي، اشتها و تنفس به آنها دست مي دهد. اينگونه تغييرات پس از قطع مصرف كاوا به حالت عادي بر مي گردند.

تداخل هاي احتمالي
در صورت مصرف باربيتورات يا به هنگام مصرف الكل از مصرف كاوا بپرهيزيد. كاوا ممكن است اثر اين داروها را از بين ببرد.

قره گيله Bilberry

ميوه و برگهاي قره گيله در تهيه داروهاي گياهي كاربرد دارند. ميوه آن حاوي تركيباتي به نام "آنتي سيانوسيد" است كه گفته ميشود رگهاي خوني را تقويت مي كند، جريان خون را بهبود
مي بخشد و مي توان از آن در درمان اختلالات چشمي نظير رتينوپاتي ديابتي، آب مرواريد و آب سياه و اختلالات گردش خون در بدن نظير رگهاي واريس و بواسير استفاده كرد. اين تركيبات همچنين شبكيه را (بخشي از چشم كه ديد در شب را تقويت و به چشم كمك مي كند تا با تغييرات نور سازگاري پيدا كند)، تقويت مي كنند. خلبانان بريتانيايي در طول جنگ جهاني دوم قبل از عزيمت به عمليات بمباران شبانه قره گيله مصرف مي كردند چون در اثر مصرف آن قدرت بينايي آنها تقويت مي شد.
برگهاي قره گيله، براي كنترل ميزان قند خون در افراد ديابتي مورد استفاده قرار گرفته است، ليكن هيچگونه اسناد و مدارك مستندي دال بر موفقيت اين نوع درمان وجود ندارد. هر چند مصرف قره گيله در هر ميزان بي خطر است، اما اگر برگهاي اين گياه در مقادير بالا و به مدت طولاني مصرف شود سمي است. به همين دليل، مصرف كم و محدود آن توصيه مي گردد.
قره گيله خشك در طول ساليان متمادي براي درمان اسهال مورد مصرف بوده است. اين گياه حاوي ميزان بالاي "تانين" است، كه به كنترل و كاهش التهاب روده اي (كه سبب اسهال ميشود) كمك مي كند.
عصاره قره گيله، ني زمي تواند معده را در مقابل عارضه اولسر حفاظت كند. اين ماده توليد موكوس معده را، كه در مقابل اسيدهاي هاضمه مقاومت مي كند، تحريك مي كند. چون اين ماده عضلات را شل مي كند، در تسكين درد ناشي از انقباضهاي قاعدگي مي تواند مؤثر واقع شود.

معرفي گياه
قره گيله گياهي است كه طول آن به 16 اينچ
مي رسد، اين گياه داراي برگهاي بيضوي و نوك تيز با گلهاي صورتي و سفيد ريز است، كه در خلال ماههاي آوريل و ژوئن غنچه باز مي كنند. در اواخر تابستان، دانه هاي سياه ارغواني آن براي چيده شدن آماده ميشوند. اين گياه در زمرة گياهان خانگي از تيره سياه گيله است و ميوه آن بيشتر مزه و ظاهر سياه گيله آمريكايي را دارد. ميوه آنرا مي توان هم به صورت تازه و هم خشك شده مصرف كرد يا در تهيه انواع مرباها و دسرها بكار برد.

تركيبات گياه
مهمترين تركيبات موجود در ميوه و عصارةقره گيله. تركيبات گلوكزي به نام "آنتي سيانوسيدها" است. اين تركيبات به تشكيل مويرگهاي قويتر كمك مي كند، گردش خون به تمامي نقاط را بهبود مي بخشد و كاهش چسبندگي پلاكت خون را سبب ميشود و از انعقاد خون جبوگيري مي كند. اين عناصر رنگدانه اي كه قدرت بينايي در شب را تقويت و به چشم در سازگاري با تصورات نور سازگاري پيدا كند، كمك مي كنند. برگهاي قره گيله از نظر "كروميوم" غني هستند، و احتمالاً بدين خاطر است كه مي توانند در كنترل قند خون در افراد مبتلا به ديابت مؤثر واقع شوند. قره گيله خشك شده حاوي مقدار زيادي "تانيس و پكتين" است كه اين مواد با اثر قابض خود التهاب ايجاد كننده اسهال را كنترل مي كند.

اشكال موجود
قره گيله، را مي توان به صورت تازه يا خشك شده مصرف كرد. مي توان از قره گيله تازه يا خشك شده يا از برگهاي آن چاي تهيه كرد. عصاره آن به صورت كپسولهاي پودري عرضه ميشود و بايد داراي محتواي 25 درصد عناصر آنتي سيانوسيد استاندارد شده باشد. عصاره آن حاوي بالاترين درصد آنتي سيانوسيد است، كه در اصل ,وثرترين شكل مصرفي قره گيله تلقي ميشود

نحوه مصرف
قره گيله حاوي تركيبات و عناصري است كه سيستم گردش خون را تقويت مي كند. لذا مي توانيد از آن به عنوان يك درمان پيشگيرانه، در صورتي كه از نظر سابقه خانوادگي داراي مشكلات و اختلالات گردش خون نظير واريس، بواسير يا آرترواسكلروز هستيد، استفاده كنيد. قره گيله همچنين به سلامتي بينايي نيز كمك مي كند و مي توان آنرا براي پيشگيري از بروز اختلالات چشمي ناشي از پيري يا بيماري ديابت مانند آب مرواريد، آب سياه، دژنراسيون ماكولا يا رتينوپاتي ديابتي مصرف كرد. قره گيله در درمان اسهال نيز مؤثر است اما اگر اين عارضه بيشتر از سه يا چهار روز طول بكشد، بايد با پزشك خود مشورت كنيد.

براي درمان اختلالات چشم و گردش خون: عصاره استاندارد قره گيله (حاوي 25 درصد آنتي سيانوسيد) به صورت كپسول و ميزان مصرفي آن معادل 480 ميلي گرم در روز در دو يا سه نوبت است و پس از بهبودي، بايد مصرف آن روزانه 240 ميلي گرم ادامه يابد. هدف از تداوم مصرف آن پيشگيري از بيماري است.
براي درمان اسهال: 5 تا 10 قره گيله خشك كوبده شده را در آب سرد حل كنيد و به مدت 10 دقيقه بجوشانيد و سپس از صافي عبور دهيد و مصرف كنيد.
براي درمان ديابت: يك ليوان آب جوش را روي بيش از 1 گرم (تقريباً 1/2 1 قاشق چياخوري) برگ قره گيله بريزيد و پس از 10 الي 15 دقيقه آنرا از صافي عبور دهيد. مصرف طلاني مدت بايد حتماً زير نظر پزشك معالج باشد.

نكات احتياطي
ميوه و عصاره قره گيله بي خطر است و عوارض جانبي شناخته شده اي ندارند. مصرف آنها در دوران بارداري و شيردهي بي خطر است. برگ آن اگر صحيح مصرف شود خطري ندارد، اما نبايد ميزان مصرف آن در مدت طولاني بالا باشد چون احتمال مسموميت وجود دارد.

تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.

گياه هوفاريقون

مكانيزم اثر احتمالي ديگري در مورد فعاليت ضد افسردگي گياه هوفاريقون

گياه علف چاي (هوفاريقون) ، در مطالعات باليني نتايج مطلوبي در درمان افسردگي خفبف تا متوسط نشان داده ، ولي مكانيزم اثر اين گياه هنوز دقيقا معلوم نشده است. تحقيقات قلبي نشان داده بود كه عصاره اين گياه ، باز جذب سيناپتوزومال سروتونين را مهار ميي كند ، يعني مكانيزم اثر آن شبيه به داروهاي شيميايي سنتزي است كه معروف به مهار كننده هاي انتخابي باز جذب مجدد سروتونين {Selsctive Serotonin reuptake Inhibitors (SSRI s) } هستند.
اشكال دارويي :

قطره 30 ميلي ليتري

موارد مصرف :

هايپيران در درمان افسردگي ،بي خوابي ، اضطراب ، سردردهاي عصبي ،سردردها و ميگرن بكار مي رود

اجزاء فرآورده :

هايپيران از عصاره هيدرو الكلي گياه علف چاي Hypericum perforatum تهيه شده است كه هر ميلي ليتر آن حاوي 25% ميلي گرم هايپريسين مي باشد

مواد موثره :

هايپريسين ، پزودوهايپريسين و فلانوييدهاي هايپيرين ،كورستين ،ايزوكورستين و روتين .

آثار فارماكولوژيك و مكانيسم اثر :

مطالعات در آزمايشگاه و در انسان نشان داده است كه گياه هايپريكوم بدليل داشتن هايپريسين و فلانوييدهاي داراي اثرات آرام بخش ، مسكن و ضد اضطراب مي باشد بررسيهاي انجام شده روي هايپريسين نشان داده است كه اين ماده از طريق مهار آنزيم منو آمينو اكسيداز موجب بروي اثرات ضد افسردگي مي گردد .

آخرين تحقيقات انجام شده نشان داده است كه عصاره گياه هايپريكوم مي تواند ميزان اكسيژن سلولي را افزايش دهد .

تداخل دارويي :

تداخلات اين فرآورده به اثر القاي آنزيمي سيستم سيتوكروم P450 مي باشد كه منجر به كاهش غلظت هاي پلاسمايي و در نتيجه كاهش اثرات درماني برخي از فرآورده هاي دارويي مي گردد . اين نكته در بيماران ذيل بايد مورد توجه قرار گيرد :

بيماران مبتلا به ايدز تحت درمان با داروهاي آنتي رتروويرال ( بويژه اينديناوير ) زيرا مصرف همزمان اين دو فرآورده موجب كاهش اثر بخشي درمان ايدز گردد .

بيماران تحت درمان با داروهاي ضد افسردگي ، زيرا مصرف همزمان خطر بروز عوارض ناخواسته دارويي( بي قراري ،تهوع و اختلالات گوارشي ) را افزايش مي دهد .

مصرف مقادير بيش از دوز درماني ممكن است با ساير داروهاي مهار كننده منو آمينو اكسيداز تداخل نمايد

مصرف همزمان با كنتراسپتيوهاي خوراكي موجب كاهش اثر بخشي اين داروها در جلوگيري از بارداري مي گردد

قطع مصرف ناگهاني اين فرآورده ممكن است منجر به افزايش سطح خوني برخي داروها ( به خصوص سيكلو سپورين ،ديگوكسين ،تئوفيلين وارفارين ) و در نتيجه سميت ناشي از آنها گردد .

مقدارمصرف :

بزرگسالان :روزي 3-2 بار ، هر بار 0-20 قطره

كودكان بالاتر از سه سال : روزي 2 بار ، هر بار 15-10قطره

در نصف ليوان آّب و يا آّب ميوه ريخته و ميل شود

عوارض جانبي :

با مصرف اين فرآورده احتمال بروز واكنشهاي آلرژيك و حساسيت به نور وجود دارد

مصرف در حاملگي وشيردهي :

ايمني مصرف اين دارو ر دوران بارداري و شيردهي به اثبات نرسيده است با اين وجود منافع آن در برابر مضار آن بايد سنجيده شود

نكات قابل توصيه :

رنگ دارو پس از افزودن آب به علت تغيير حلاليت تغيير مي كند

پس از مصرف دارو از قرار رگفتن بيش از حد در معرض نور و يا آفتاب شديد خودداري گردد

بهتر است دارو قبل از غذا مصرف شود

پس از مصرف دارو در روزهاي اول ممكن است باعث ايجاد ناراحتي هاي گوارشي و يا تشديد سردرد گردد كه حداكثر پس از دو تا چهار هفته از بين مي رود

گـزنه دوپايه Stinging Nettle

ناراحتي پيشابراه و بيماريهي مفصل در قرون وسطي با استفاده از گزنه دوپايه درمان مي شدند. درانگران بومي آمريكا به دستها و پاهاي بيماران فلج با شاخه هاي اين گياه مي زدند تا عضلات آنها فعال شود. روش شلاقي كه شالق زني نيز ناميده ميشود، مي تواند اعضاي بدن را تحريك كند و سبب تسكين درد عضلات ملتهب و ساير اعضاي بدن گردد. گزنه دو پايه در طول قرنهاي متمادي بدين طريق مورد استفاده قرار گرفته است. كركهاي گزنده روي گزنه دو پايه شبيه غدد كوچكي است و در درون خود داراي عناصر شيميايي است كه سبب خارش پوست ميشود. تماس با كركهاي اين گياه دردناك است اما اگر سبب تحريك و بخشي از بدن كه قبلاً درد كرده است شود، عناصر شيميايي مزبور واقعاً درد اوليه را كمتر مي كند. اگر با گزش اين گياه مواجه شديد، مي توانيد گزشهاي دردناك اين گياه را با استفاده از مايع گزنه روي پوست بدنتان تسكين بخشيد.

معرفي گياه
گزنه دو پايه عنواني است كه به گزنه معمولي، گزنه باغي و تلقيح اين دو گونه اطلاق ميشود. اين گياه كه ابتدا در مناطق شمالي سردتر اروپا و آسيا مي روييد، امروزه به عنوان نوعي گياه طبي در تمامي نقاط دنيا رشد مي كند. گزنه دو پايه در خاكهاي غني از نيتروژن به خوبي رشد مي كند و بين ماههاي ژوئن و سپتامبر شكوفه باز مي كنند و طول آن به 3 پا مي رسد.
ساقه هاي شاخه دار اين گياه در زيرزمين تكثير مي يابد و داراي شاخ و برگ متعدد و چندگانه است. برگهاي اين گياه به شكل قلب، با دندانه هاي منظم است كه در قسمتهاي انتهايي باريكتر ميشوند. كل گياه پوشيده از كركهاي گزنده ريز است كه عمدتاً روي برگها و ساقه آن قرار دارد.

تركيبات گياه
فرآورده هاي گزنه دوپايه معمولاً از ريشه يا برگهاي آن تهيه ميشوند. در برخي موارد، تمامي بخشهاي گياه كه بالاتر از سطح زمين مي رويند در تهيه داروهاي گياهي مورد استفاده قرار
مي گيرند. داروهاي گياهي تهيه شده از برگ اين گياه در درمان ناراحتيهاي كليه و مجراي ادرار مفيد واقع ميشوند. فلاون و پتاسيم موجود در برگهاي گزنه دوپايه با احتمال زياد منشأ خاصيت پيشابزايي برگهاست.
فرآورده هاي دارويي تهيه شده در كاهش برخي از علايم هيپرپلازي خوش خيم پروستات (bph) مؤثر واقع مي شوند اما روند رشد پروستات را كند نمي كنند.
اشكال موجود
گزنة دو پايه به صورت برگ خشكانده شده و همچنين تنتور ريشة اين گياه (تنتور عبارت از محلولي از گياه در الكل است) قابل دسترسي است.

نحوه مصرف
براي درمان التهاب جزئي مجراي ادرار و پيشگيري از درمان سنگهاي كليه مي توان از گزنه دوپا و فرآورده هي دارويي تهيه شده از برگ آن استفاده مي كرد. گزنه را اگر توأم با آب كافي مصرف كنيد نقش يك داروي پيشابزا را بازي مي كند. اگر در اثر پروستات بزرگ شده با مشكل ادراري مواجه هستيد، فرآورده دارويي تهيه شده از ريشه گزنه مي تواند در اين زمينه مفيد واقع شود.
براي درمان التهاب جزئي مجراي ادرار و انواع سنگهاي كليه به ميزان 8 تا 12 گرم چاي برگ اين گياه را توأم با آب زياد (روزانه حداقل دو ليتر) مي كنيد. براي درمان پروستات بزرگ شده از تنتور ريشه به مقدار روزانه 4 تا 6 گرم استفاده كنيد. قبل از مصرف ريشه گزنه دو پايه براي درمان Bph با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

نكات احتياطي
گزنه دو پايه اگرطبق دستورالعمل مربوط مصرف شود، گياه دارويي بي خطري است. اما در صورت ضرورت جابجايي اين گياه هميشه دقت كنيد. اگر اين گياه با پوست شما تماس گيرد، ممكن است كهير پيدا كنيد كه سبب سورش پوست بدن شما خواهد شد. اما اگر از ريشة گزنه دو پايه استفاده مي كنيد، ممكن است با پاره اي عوارض جانبي نظير ناراحتي معده اي - روده اي خفيف، مايعات اضافي يا دفع كم ادرار مواجه شويد.
اگر باردار هستيد، از مصرف هر نوع فرآورده حاصل از گزنه اجتناب ورزيد. اگر شير مي دهيد از مصرف اين گياه بپرهيزيد. گزنه دوپايه همچنين مي تواند سيكل دوره قاعدگي را تغيير دهد. همواره سؤالات و نگرانيهاي خود را در اين باره با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.

تداخل هاي احتمالي
اگر داروي ضد افسردگي سيستم عصبي مركزي يا داروهاي ضد ديابت، ميزان قند خون بالا يا قند خون پايين مصرف مي كنيد، از مصرف ميزان بالاي گزنه دوپايه اجتناب ورزيد

نـعـنـاع Peppermint

نعناع در درمان بسياري از امراض معده موثر است و روند هضم خوب را سرعت مي بخشد. بنا به خواص آرامبخشي و كرخ كردن اعضاء، اين گياه براي انواع سرددرها و ناراحتيهاي پوست مفيد است. اين گياه بسياري از بيماريهاي مربوط به سرماخوردگيها و عوارض آنفلونزا را درمان مي كند.

معرفي گياه
گياه نعناع داراي ساقه هاي چهارگوش است و تا دو پا رشد مي كند. اين گياه بين جولاي و اوت شكوفه باز مي كند و گلهاي ريز ارغواني به صورت مارپيچي و تيز از آن مي رويند. برگهاي ساده، دندانه دار و معطر اين گياه در جهت مخالف گلها مي رويند. نعناع بومي اروپا و آسياست و برخي از انواع آن بومي آفريقاي جنوبي، آمريكاي جنوبي و استراليا هستند. اين گياه در آمريكاي شمالي بومي شده است و در مناطقي نظير اورگون، وانشگتن و ويسكونسين پرورش داده ميشود.

تركيبات گياه
تهيه فرآورده هاي نعناع از برگها و سر گلدار گياه آغاز ميشود. اين قسمتهاي گياه حاوي روغن فرار است كه مي توانيد عنصر فعال اوليه نعناع به نام منتول را در آن بيابيد.

اشكال موجود
از برگهاي تازه نعناع مي توان نعناي خشك تهيه كرد و اين نوع فرآورده به صورت چاي در سطح گسترده اي قابل دسترسي است.
تنتور: عطر نعناع نوعي محلول الكلي است كه حاوي 10% روغن نعناع و 1% عصارة برگ آن است. براي تهيه تنتور در منزل، روغن نعناع را به نسبت يك به دو با الكل دانه خالص مخلوط كنيد.
كپسولهاي داراي پوشش روده اي كه به منظور عبور كپسول از معده به روده ها به طرز خاصي تهيه شده است. (2% ميلي ليتر روغن نعناع در هر كپسول).
انواع كرم و پماد (بايد حاوي 1 تا 16 درصد منتول).
نحوه مصرف
نعناع در درمان تهوع، اسهال، سوءهاضمه، روماتيسم مفصلي و نفخ مؤثر است. اين گياه عضلات معده را تسكين مي دهد و روند جريان صفرا را كه بدن براي هضم چربي بدن نياز دارد، بهبود مي بخشد. در نتيجه غذا از طريق معده به سرعت عبور مي كند كه اين امر به رفع بسياري از ناراحتيهاي هاضمه كمك مي كند. نعناع همچنين عضلات را آرام مي كند كه اين كار به بدن كمك مي كند تا از گازهاي هاضمه دردآور رهايي يابد. براي تهيه چاي نعناع (جوشانيده نعناع) براي هر ليوان آب داغ حدود يك تا دو قاشق غذاخوري نعناع اضافه كنيد. به منظور تسهيل هضم يا رفع ناراحتي معده، روزانه 3 تا 4 ليوان چاي نعناع ميل كنيد. براي درمان استفراغ 3 تا 6 گرم برگ نعناع يا 5 تا 15 قطره تنتور آنرا مصرف كنيد.
آنچه در پي مي آيد فهرست ناتمامي از ساير ناراحتيهايي است كه با مصرف نعناع بهبود يافتني هستند:
سندرم روده تحريك پذير: تحقيقات نشان داده است كه انواع كپسولهاي پوشش دار نعناع از توانايي تسكين عضلات روده برخوردار هستند. مصرف اينگونه كپسولها سبب رهايي و بهبود درد اين نوع سندرم روحي مي گردد. براي اينكار روزانه سه بار يك تا دو عدد كپسول پوشش دار بين غذا مصرف كنيد.
سنگهاي صفراك روغن نعناع به بدن كمك مي كند تا سنگهاي صفرا را بشكند و در اصل گزينه اساني را فراروي عمل جراحي قرار مي دهد. براي اين منظور روزانه سه بار يك تا دو عدد كپسول پوشش دار بين غذا مصرف كنيد.
ويروسها: روغن نعناع داراي خواص شد ويروسي قوي است كه مي تواند با ويروسهاي عامل آنفلونزا، گوشك، عفونتهاي مخمري، سينوزيت، گلودرد، التهاب ناشي از سرماخوردگيها مبارزه و آنها را از پاي درآورد.
خارش و ناراحتيهاي پوست: نعناع روي ناراحتيها و بيماريهاي پوست ناشي از كهير، پيچك سمي يا بلوط سمي اثرات تسكين بخش و خنك كننده دارد. براي اينكار از كرم يا پماد نعناع، البته نه بيش از روزانه سه يا چهار بار، استفاده كنيد.
سردردها و ميگرنهاي اضطرابي: تحقيقات نشان داده است كه توانايي روغن نعناع در ازاد ساختن عضلات و تسكين درد، اين گياه را به صورت عامل به ويژه مؤثري در قبال غذاب سردرد تبديل كرده است. چندين مطالعه تحقيقي اثبات كرده است كه ماليدن تنتور روغن نعناع روي پيشاني مي تواند به اندازه مصرف دو قرص استامينوفن كارساز باشد. نقطه مورد نظر را با لايه نازكي بپوشانيد به طوري كه تنتور مصرفي فرصت و امكان تبخير داشته باشد.
انواع سرماخوردگيها و آنفلونزا: نعناع و عامل فعال اصلي آن به نام منتول در زمره احتقان زادهاي موثر تلقي مي شوند. از آنجا كه منتول سبب شل شدن خلط مي گردد، اين ماده داروي خلط آور نيز هست. اين ماده در تسكين و آرام شدن انواع گلودرد و سرفه خشك موثر است.

نكات احتياطي
چاي نعناع معمولا بي خطر است اما مادران باردار و شيرده بايد چاي نعناع كم بخورند. افرادي كه داراي سابقه سقط جنين هستند در دوران بارداري از مصرف نعناع بايد اجتناب ورزيد.
معدود عوارض منفي ناشي از كپسولهاي پوشش دار روده اي روغن نعناع عبارت است از : بثورات پوست، سوزش سردرد، ضربان پايين قلب و لرزش عضله.
منتول يا روغن نعناع كه روي پوست ماليده شده باشد مي تواند سبب بروز التهاب يا بثورات پوستي گردد. روغن نعناع بايد رقيق شود و ميزان مصرف آن بايد كم باشد چون ميزان مصرفي بالا سبب آسيب ديدگي كليه ميشود. منتول خالص سمي است و نبايد مصرف دالي شود. روغن نعناع و نتول را نبايد به صورت نوزادان و كودكان ماليد. دقت كنيد كه روغن و تنتور تهيه شده از نعناع را اشتباه نگيريد.

تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.

هماور

هماور از ديرباز براي درمان زخمهاي سطحي و كاهش التهاب رگ به رگ شدنها و استخوانهاي شكسته مورد استفاده قرار مي گرفته است. "آلانتوين"، كه براي درمان زخمها خوب است ماده و تركيب فعال ريشه ها و برگهاي هماور است. گياه و برگ هماور حاوي اسيد "روزمارينيك" نيز است كه به كاهش التهاب و درمان آسيبهاي وارده به عروق خوني ريه ها كمك مي كند.

معرفي گياه
هماور يك گياه دارويي بادوام و كه بومي اروپا و مناطق گرم آسيا است.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاص از هماور از برگها يا ساير قسمتهاي بالاي گياه (نه ريشه آن) تهيه ميشوند. البته از ريشه آن نيز ميتوان فرآورده تهيه كرد، ليكن فرآورده هاي حاصل از آن به احتمال زياد سبب مسموميت مي شوند. هماور حاوي "آلانتويين"، "اسيد رزمارينيك" و "الكالويدهاي نوع پايروليزيدين" است. برخي تصور مي كنند كه هماور گياه مفيدي است، اما تحقيقات علمي نشان داده است كه اين گياه مي تواند خيلي سمي باشد. اگر فرآورده هاي هماور را مثل نوشيدنيها مصرف كنيد يا آنرا به طرق ديگر براي مصارف داخلي بدن مورد استفاده قرار دهيد، خود را با احتمال خطر مسموميت مواجه مي كنيد. بعضي افراد حتي در اثر خوردن يا نوشيدن فرآورده هاي حاصل از هماور براي اهداف درماني تلف شده اند.
بسياري از گياهان تيره هماور حاوي مواد سمي به نام الكالويدهاي پايروليزيدين (PA) است، كه براي كبد سمي است. "اكي ميدين" سمي ترين الكالويد پايروليزيدين است كه در هماور يافت ميشود. هماور رايج (Symphytum officinale) معمولاً فاقد الكالويدهاي پايروليزيدين سمي است (مگر بعضي اوقات).
برخي فرآورده هاي هماور از ساير گونه هاي آن نظير هماور تيغ دار (S.asperum) و هماور روسي (S.uplandicum) كه به ميزان خطرناكي داراي "اكي ميدين" بالايي هستند، تهيه مي شوند.
ريشه تمامي گونه هاي گياه هماور ده برابر بيشتر از برگهاي آنها داراي مواد سمي است، لذا از مصرف ريشه اين گياه پرهيز كنيد، مگر اينكه پزشك معالج از نزديك بر روند مصرف آن نظارت كند.

اشكال موجود
انواع پمادها (حاوي 5 تا 20 درصد هماور)، انواع كرم، ضمادها و انواع مرهمهاي رقيق تهيه شده از اين گياه از حالت خشك يا تازه يا برگ تازه يا خشك يا ريشه گونه هاي هماور تهيه
مي شوند. تنها فرآورده هايي از اين گياه را استعمال كنيد كه از برگهاي آن تهيه شده باشند (S.officinale)، فرآورده هاي عاري از الكالويدهاي پايروليزيدين نيز يافت مي شوند. از فرآورده هاي تهيه شده از ريشه اين گياه و همچنين فرآورده هاي حاصل از گونه تيغ دار (S.asperum) و گونه رومي آن (S.uplandicum) استفاده نكنيد.

نحوه مصرف
تحقيقات علمي به عمل آمده در حيوانات نشان مي دهد كه هماور داراي خواص درماني و تسكين درد است. مي توانيد محصولات تهيه شده از خود گياه و برگ آنرا در درمان و تسكين درد ناشي از شكستگيها، رگ به رگ شدنها، جراحات و زخمهاي سطحي، كبودشدنها، عضلات و ليگامنتهاي كشيده شده و رگ به رگ شده، آسيبهاي غير نوك تيز و استخوانهاي شكسته شده استفاده كنيد. ميزان مصرفي توصيه شده: در مصرف فرآورده هاي اين گياه به صورت پمادها تهيه شده از خود آن، ريشه گياه و ساير فرآورده هاي موضعي بسيار دقت كنيد. تنها مقدار تجويز شده در دستورالعمل مصرف موجود روي بسته تجاري را مصرف كنيد و هرگز بيش از اين ميزان بكار نبريد. مصرف اين داروي گياهي براي اهداف درماني به مدت بيشتر از چهار تا شش هفته در هر سال ادامه دهيد.

نكات احتياطي
اگر دستورالعمل دوز مصرفي هماور را رعايت كنيد و فقط براي مصارف موضعي از آن استفاده كنيد. اين گياه اساساً گياه طبي بي خطر است. هرگز هيچ فرآورده حاصل از هماور را روي پوست ترك خورده نماليد.
اگر از اين گياه دارويي براي اهداف و مصارف داخلي به صورت مايع نويدني يا به صورت ديگري براي مدت طولاني استفاده كنيد، در واقع خود را با خطر ابتلا به بيماريهاي كبدي (بيماري انسداد سياهرگ بد) مواجه مي سازيد. مواردي از مسموميت آتروپيني ناشي از مصرف اين دارو از طريق دهان نيز گزارش شده است. جمع كنندگان گياهان گاهي به طور ناخواسته مواد گياهي خم هاور و شابيزك (بلادونا) را مخلوط را مخلوط مي كنند، و مسمويت آتروپين منتسب به آن از مواد و تركيبات موجود در گياه شابيزك ناشي ميشود. همواره اطمينان يابيد كه از توليدات تجاري معتبر كه از كيفيت توليدي بالايي برخوردار هستند، استفاده مي كنيد. براي اين منظور نشان تجاري آنرا به دقت بخوانيد.

از فرآورده هاي حاصل از ريشه هماور اصلاً استفاده نكنيد.
ميزان مصرف فرآورده هاي حاصل از برگ و گياه هماور را به چهر تا شش هفته در سال محدود كنيد.
در صورت باردار بودن يا شيردهي، از مصرف فرآورده هاي هماور پرهيز كنيد.
تداخل هاي احتمالي
به شرط رعايت دستورالعملهاي ميزان مصرفي و بهداشتي مصرف هماور، نبايد هيچگونه عوارض منفي در پي باشد.

هيدروكسي تريپتوفان

- هيدروكسي تريپتوفان (5- اچ تي پي) يك اسيد آمينه است. بدن 5- اچ تي پي را از تريپتوفان (يك اسيد آمينه ضروري) مي سازد و آن را تبديل به سروتونين مي كند كه يك واسطه شيميايي مهم مغزي است. 5- اچ تي پي يك مكمل غذايي است كه سطح سروتونين مغز را بالا نگه مي دارد كه در موارد زير داراي اثر مثبت و مفيد است: خواب، خلق، اضطراب، خشم، اشتها، درجه حرارت، رفتار جنسي و احساس درد.

موارد كاربرد
5- اچ تي پي ممكن است در درمان بيماريهاي مرتبط با كمبود سروتونين، نظير موارد زير مفيد باشد:
افسردگي: دانشمندان معتقدند برخي انواع افسردگي به دليل كمبود سطح سروتونين مغز است. بنابراين، بسياري از داروهاي ضد افسردگي سطح روتونين را افزايش مي دهند. 5- اچ تي پي به اندازه برخي از داروهاي ضد افسردگي در درمان افسردگي هاي خفيف تا متوسط مؤثر است و افراد درمان شده با 5- اچ تي پي بهبود خلق، اضطراب، بيخوابي و علايم فيزيكي داشته اند.
فيبروميالژي: اين اختلال موجب درد و سفتي عضلات، حساسيت مفاصل و درد مداوم نقاط مختلف بدن ميشود. هر چند عوامل زيادي بر شدت اختلال اثر دارد، علت اوليه درد فيبروميالژي سطح پايين سروتونين است. 5- اچ تي پي تحمل درد را افزايش مي دهد، كيفيت خواب را بهبود مي بخشد و اضطراب و افسردگي در بيماران مبتلا به فيبروميالژي را كم مي كند.
بيخوابي: 5- اچ تي پي مدت زمان لازم جهت به خواب رفتن را كم و كيفيت خواب را بهتر مي كند.
ميگرن: 5- اچ تي پي تعداد حملات و شدت سردرد ميگرني را كم مي كند و عوارض كمتري در مقايسه با داروهاي ضد سردرد دارد.
چاقي: 5- اچ تي پي ميزان مصرف كربوهيدرات را با تحريك احساس سيري (پري شكم) كم مي كند و منجر به كاهش وزن افراد چاق ميشود.
سردرد كودكان: كودكان مبتلا به سردرد مرتبط با اختلالات خواب به طور مناسب به درمان با 5- اچ تي پي پاسخ مي دهند
منابع غذايي
5- اچ تي پي از دانه گياه آفريقايي "Griffonia simplcifolia" گرفته ميشود و سپس تخليص و تغليظ در مكمل هاي غذايي ميشود.

انواع ديگر
5- اچ تي پي جزيي از مولتي ويتامين ها و فرآورده هاي گياهي است. همچنين به صورت يك قرص يا كپسول تك ماده اي وجود دارد. شما مي توانيد آن را به ميزان هاي 25 ميلي گرم، 50 ميلي گرم و 100 ميلي گرم و به صورت قرص يا كپسول تهيه كنيد.

نحوة مصرف
دستورهاي مصرف موجود در بروشور فرآورده ها را اجرا كنيد. برخي افراد مجرب ميزان 50 -100 ميلي گرم 5- اچ تي پي در روز را جهت بيشتر بيماريها توصيه مي كنند. ميزان هاي بيشتر 5-اچ تي پي در موارد خاص لازم است. در موارد مصرف 100 ميلي گرم در روز با بيشتر حتماً به نظر پزشك معالج توجه كنيد.

موارد احتياط
5- اچ تي پي موجب اختلالات گوارشي مختصر در بعضي افراد ميشود. اين عوارض شامل تهوع خفيف، سوزش سردل، نفخ، احساس پري و گزگز و مورمور است.
در صورت بروز هر يك از موارد زير با پزشك معالج تماس بگيريد:
فشار خون بالا

ديابت قندي
مصرف داروهاي ضد افسردگي نظير مهار كننده هاي منوآمين اكسيداز (AMOI) يا مهار كننده هاي انتخابي جذب مجدد سروتونين (SSRI) يا هر داروي ديگر.

تداخل هاي احتمالي
قبل از تجويز 5- اچ تي پي به كودكان يا نوجوانان با پزشك معالج مشورت كنيد. 5- اچ تي پي اثرات علف مقدس را تقويت مي كند. ويتامين ب-6، نياسين و منيزيوم به تبديل 5- اچ تي پي به سروتونين كمك مي كند.

آلفاليپوييك اسيد

آلفا ليپوييك اسيد يك ضد اكسيد كننده است كه به عنوان ماده اي قوي فرايند پيري را كند و با بيماريها مبارزه مي كند. ضد اكسيد كننده هاي رايج عبارت است از ويتامين آ، سي و اي. ضد اكسيد كننده ها با حمله به رايدكالهاي آزاد عمل
مي كنند. راديكالها يا ريشه هاي آزاد فضولاتي هستند كه در اثر تبديل غذا به انرژي به وجود
مي آيند. راديكال هاي آزاد باعث واكنش هاي شيميايي مضر مي شوند كه ممكن است به سلولها آسيب برساند و مفابله با عفونت و سيستم دفاعي در مقابل سرطان و بيماري قلبي را تضعيف كند. در حقيقت آسيب راديكالهاي آزاد احتمالاً اساس فرآيند پيري است.
ضد اكسيد كننده ها به راديكال هاي آزاد حمله و آنها را خنثي مي كنند. راديكالهاي آزاد به ميزان كم داراي اثر مفيد هستند ولي ميزان زياد موجب بروز مشكلات ميشود. امروزه هزاران راديكال آزاد در محيط اطراف ما وجود دارد، به عنوان مثال اشعه ماوراي بنفش، اشعة ايكس، مواد شيميايي سمي موجود در سيگار. اگزوز ماشين و حشره كش ها.
موارد استفاده
آلفاليپوييك اسيد (تيوكتيك اسيد هم ناميده ميشود) با ساير اكسيدكننده ها نظير ويتامين سي و اي عمل مي كند. اين ماده براي رشد مهم است و به توليد انرژي در بدن و دفع مواد زايد از بدن كمك مي كند. اسيد آلفا ليپوييك از آسيب سلولي نيز جلوگيري و قند خون را كنترل و فلزات سمي را از بدن دفع مي كند. در مطالعات حيواني اسيد ليپوييك عملكرد مغزي را نيز بهبود بخشيده است. چون هم درآب و هم در چربي محلول است، در تمام قسمتهاي بدن از جمله مغز عمل مي كند.
اسيد آلفاليپوييك در درمان هپاتيت مزمن بكار رفته است چون استرس كبد را كم و سموم بدن را دفع مي كند. اين ماده درمان استاندارد مسموميت با "آمانيتا" (يك ماده سمي فوق العاده خطرناك) است. اسيد ليپوييك اثرات سمي داروهاي مصرفي حين عمل جراحي و مسكن هاي بعد از عمل را كم مي كند. ميزان توصيه شده بدين منظور 2 كپسول 100 ميلي گرمي 3 بار در روز همراه غذا يك هفته قبل از عمل و به مدت دو هفته بعد از عمل است.
برخلاف ساير مواد، اسيد ليپوييك به راحتي وارد مغز ميشود و مطالعات نشان داده است كه داراي اثرات حفاظتي بر مغز و بافت عصبي است. اسيد آلفا ليپوييك يكي از اميدهاي آينده درمان سكته مغزي و ساير اختلالات مغزي از جمله آسيبهاي راديكالهاي آزاد است. حيوان هاي درمان شده با اسيد ليپوييك ميزان بقاي 4 برابر پس از سكته مغزي دارند.
در بيش از يك مطالعه، درمان با اسيد ليپوييك به تسكين درد، سوزش، خارش، گزگز و مورمور و سوزن سوزن شدن در افرادي كه آسيب عصبي ناشي از ديابت داشتند كمك كرده است. ساير مطالعات نشان داده كه اسيد آلفا ليپوييك سرعت جذب گلوكز (قند) در خون در مبتلايان به ديابت را زياد مي كند و منجر به بهبود عملكرد قلب ميشود.

منابع غذايي
منابع غذايي مناسب اسيد آلفا ليپيوييك شامل اسفناج، كلم، گوشت گاو، مخمر، قلوه و قلب است.
ساير اشكال
اسيد آلفا ليپوييك به صورت كپسول وجود دارد.
نحوة مصرف
اسيد آلفا ليپوييك در بدن انسان ساخته ميشود و در غذاها هم وجود دارد. اين ماده به ميزان هاي مختلف قابل مصرف است: از 100-30 ميلي گرم در روز. در حال حاضر هيچ ميزان مشخص مصرف وجود ندارد. سازندگان اسيد ليپوييك
2-1 كپسول 50 ميلي گرم را به عنوان مكمل روزانه توصيه مي كنند.

موارد احتياط
افراد مبتلا به ديابت با پزشك معالج خود قبل از مصرف اسيد آلفاليپوييك مشورت كنند، چون ممكن است منجر به افت قند خون شود. در صورت حامله بودن يا شيردهي قبل از مصرف هر مكمل با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

تداخل هاي احتمالي
اسيد الفا ليپوييك اثر ضد اكسيد كننده ويتامين سي و اي و گلوتاتيون را تقويت مي كند.

منبع: پايگاه الكترونيكي خدمات پزشكي ايران

فنيل آلانين
فنيل آلانين يك اسيد آمينه ضروري است كه بايد آنرا از غذا به دست آوريم زيرا بدن قادر به ساخت آن نيست. در افراد سالم، فنيل آلانين تبديل به تيروزين ميشود (تيروزين براي ساختن هورمونهايي چون نوراپي نفرين و اپي نفرين لازم است). بزرگسالان 90 درصد فنيل آلانين و بچه ها 40 درصد آن را تبديل به تيروزين مي كنند.
فنيل آلانين در درمان درد، افسردگي، مولتيپل اسكلروزيز، بيماري پاركينسون، روماتيسم مفصلي، آرتروز و حتي سرطان مفيد است.
فنيل كتونوريا (pku) اختلالي است كه بدن قادر به تبديل فنيل آلانين به تيروزين نيست. اين بيماري در شيرخواران 3 تا 6 ماهه ظاهر ميشود و اغلب باعث عقب افتادگي شديد ذهني ميشود. اين بيماري همچنين مي تواند باعث تشنج و بيش فعالي نيز بشود. بعضي از افراد مبتلا به Pku داراي بثورات پوستي نظير اگزما هستند. Pku به ميزان 1 در ده هزار شيرخوار قفقازي و 1 در 132 هزار شيرخوار آفريقايي- آمريكايي اتفاق مي افتد. در ايالات متحده نوزادان در 48 ساعت اول عمر از نظر Pku بررسي و آزمايش
مي شوند. Pku در صورتي كه قبل از سه ماهگي درمان شود، موفقيت آميز است.
افراد مبتلا بايد رژيم غذايي فاقد فنيل آلانين و حاوي مكمل هاي تيروزين دريافت كنند تارشد مغزي مناسبي داشته باشند. بر سر اين مسئله كه بيماران مبتلا به Pku چه موقع بدون رژيم مخصوص، از مشكلات بيماري رهايي مي يابند و اين زمان در چه سني است. بين متخصصين اختلاف نظر وجود دارد. بر طبق بعضي از تحقيقات عملكردهاي ذهني و هوشي در افراد مبتلايي كه دژيم مخصوص بيماران را ادامه داده اند بهتر بوده است. با پزشك در مورد بيماري و درمان آن مشورت كنيد.
زنان حامله اي كه Pku درمان نشده دارند شيرخواران كم وزن و همراه با نقايص مادرزادي به دنيا مي آوردند. اين نقايص مادرزادي اغلب شديدند و اين شيرخواران عمر طولاني نخواهند داشت.
مقادير خيلي كم فنيل الانين مي تواند منجر به گيجي، بيقراري عاطفي، افسردگگي، كاهش هوشياري، كاهش حافظه، تغييرات رفتاري، چشم هاي پرخون، آب مرواريد، كاهش انسولين، كاهش ملانين پوست (رنگدانه)، و افزايش اشتها.
اگر مقدار فنيل آلانين بدن شما كم است مي توانيد از مكمل هاي فنيل آلانين و تيروزين استفاده كنيد از طرف ديگر شما وزن نمي گيريد و بلندتر
نمي شويد. دچار ريزش مو و مشكلات استخواني ميشويد دچار كم خوني و يا حتي مرگ مي شويد.

موارد استفاده
سرطان. با كمتر مصرف كردن فنيل آلانين و تيروزين رشد سرطان و پيشرفت آن كاهش مي يابد، مخصوصاً در مورد ملانوماي بدخيم (سرطان پوست).

افسردگي
التهاب
مولتيپل اسكلروزيز. كنترل بهتر مثانه، افزايش جنبش و فعاليت و كاهش افسردگي
درد. كاهش دردهاي مزمن مخصوصاً در آرتروز
بيماري پاركينسون. بهبود سفتي عصلات، ناتواني قدم زدن و مشكلات تكلم
ويتليگو (سرگيجه). بيماري شما با تركيبي از ال- فنيل آلانين خوراكي، كرم موضعي شامل فنيل آلانين و اشعه ماورابنفش - آ بهبود مي يابد.
منابع غذايي
پنير
آجيل و تخمه
شير كاكائو
گوشت ( بدون چربي)، مخصوصاً گوشت ماهيچه
مرغ و بوقلمون (بدون پوست)
شير
تخم مرغ
آسپارتام (نوتراسوئيت)
بعضي از منابع غذايي غني از فنيل آلانين شامل مخمر تورلا، پروتئين سويا جدا شده و تغليظ شده، آرد بادام زميني، جلبك دريايي خشك شده، آرد سويا بدون چربي يا كم چربي، ماهي روغن نمك زده و خشك شده، توفوي فريز شده و خشك شده، پنير پاريزان، بادام، آجيل، تخم خشك شده هندوانه و ...

اشكال ديگر
دي- فنيل آلانين
ال - فنيل آلانين
دي و ال فنيل آلانين (نصف نصف از هر كدام)
كرمهاي موضعي
نحوة مصرف
حد مجاز توصيه شده فنيل آلانين و تيروزين در رژيم غذايي شامل موارد زير است:
از زمان تولد تا 4 ماهگي: 125 ميلي گرم در هر كيلوگرم وزن بدن در روز
5 ماه تا 2 سال: 69 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن در روز
3 تا 12 سال: 22 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن در روز
بزرگسالان و دهه دوم زندگي: 14 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن در روز
بعضي از متخصصين معتقدند كه بزرگسالان روزانه نياز به 39 ميلي گرم در هر كيلوگرم از وزن بدن دارند.
با پزشك خود در مورد ميزان مصرف در موارد خاص، مشورت كنيد. معمولاً ميزان تغذيه اي 0/75 تا 2 گرم در روز و ميزان درماني 2 تا 3 گرم در روز است. مكمل ها معمولاً 15 تا 30 دقيقه قبل از غذا مصرف مي شوند.
موارد احتياط
اضطراب، سردرد و فشار خون بالا از عوارض جانبي است.
افراد مبتلا به Pku و زنان حامله يا شيرده از مكمل هاي فنيل آلانين يبايد استفاده كنند.
ال-دوپا با فنيل آلانين بر سر جذب رقابت مي كند و بنابراين ايندو همزمان با هم نبايد استفاده شوند.
اطلاعات در مورد استفاده از «آسپارتام» در دوران حاملگي كم است. قبل از استفاده از اين شيرين كننده مصنوعي با پزشك مشورت كنيد.
مصرف روزانه بيش از 5 گرم در روز باعث مسموميت مي شود.

تداخل هاي احتمالي
ويتامين ب-6 و ويتامين سي در جذب فنيل آلانين به بدن كمك مي كنند. افزايش آمينواسيدها با جذب فنيل آلانين رقابت مي كند.

وانـاديوم

واناديوم يك عنصر معدني اصلي كمياب است. ميزان متفاوتي از اين ماده در خاك و در بسياري از غذاها وجود دارد. همچنين اين ماده در نتيجة سوختن نفت خام با محصولات آن در هواي تنفسي ما وجود دارد. در اواخر قرن اخير حدس زده شده است كه واناديوم در درمان بسياري از بيمايها مفيد باشد اما مصرف آن در مقادير زياد باعث مسموميت مي شود. واناديوم براي ايجاد و رشد دندان و استخوان ضروري است. تري گليسريد و كلسترول بالا در خون، تنظيم نبودن قند خون (براي مثال ديابت يا كاهش قند خون) و بيماريهاي كليوي و قلبي باعث كم شدن شديد واناديوم بدن مي شود. به هر حال اثرات ناشي از كمبود واناديوم در انسان مطالعه نشده است.

موارد استفاده
واناديوم باعث تنظيم قند خون (ديابت شيرين نوع يك و دو) در حيوانات آزمايشگاهي ميشود اگر چه اين مطالعه بر روي هيچ انساني انجام نشده است.
ميزان زياد واناديوم باعث تقويت استخوان و دندان ها در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
مطالعات انجام شده قادر به مشخص كردن قطعي تأثيرات مثبت واناديوم نيست (براي مثال در ساختمان بدن)
واناديوم باعث كاهش كلسترول در حيوانات آزمايشگاهي ميشود.
شيوع بيماري قلبي در نواحي از دنيا (مانند آمريكاي جنوبي) كه خاك آن محتوي واناديوم بالايي است، كمتر است، با اينحال هيچ علتي بين ارتباط اين دو مطلب ثابت نشده است.
منابع غذايي
بهترين منبع واناديوم عبارت است گل آفتابگردان، گلرنگ (كاجيره)، ذرت و روغن زيتون،علف هفت بند، جودوسر، جعفري، برنج، لوبيا سبز، هويج، كاهو، فلفل و شويد تنها 5 درصد از واناديوم جذب بدن مي شود و بيشتر آن از طريق مدفوع دفع مي شود. مكمل هاي واناديوم در صورت نياز، كمياب هستند. خوردن هر كدام از غذاهاي نامبرده در بالا مخصوصاً روغن سبزيجات، ميزان كافي واناديوم را به بدن
مي رساند. بعضي از متخصصين استفاده از مكمل هاي واناديوم را تا مشخص نشدن آثار آن بر بدن توصيه نمي كنند.
اشكال ديگر
واناديوم در چند شكل وجود دارد: واناديل و وانادات.
سولفات واناديل شايعترين شكل موجود در مكمل هاي غذايي است. به خاطر سميت اين تركيب، بيشتر متخصصان معتقدند كه واناديوم بايد به عنوان يك دارو در نظر گرفته شود نه يك مكمل غذايي.

نحوةمصرف
ميزان مصرف روزانه واناديوم 30 تا 60 ميلي گرم به صورت قرص.
موارد احتياط
مطالعه بر روي حيوانات، كارآيي يا تأثير واناديوم را بر بروي بدن انسان ثابت نكرده است.
سطح بالاي واناديوم در بدن مي تواند باعث اختلال دو قطبي (افسردگي- مانيك) شود.
سطح بالاي واناديوم مي تواند باعث بعضي از بيماريهاي كليوي و استخوان شود.
تداخل هاي احتمالي
اثرات واناديوم توسط بعضي از داروهاي مورد استفاده در روانپزشكي (براي مثال فنوتيازين ها، مهار كننده هاي مونوآمينواكسيداز).

سلنيـوم

سلنيوم يك مادة معدني كمياب است كه در خاك و غذا يافت ميشود. اين ماده يك ضد اكسيدان قوي است بنابراين از واكنش هاي شيميايي مضر كه در سلولهاي بدن اتفاق مي افتد، جلوگيري مي كند. سلولهاي حمايت شده بهتر قادرند در مقابل بيماريهايي نظير بيماري قلبي، سرطان و اختلالات وابسته به سن از خود مقاومت نشان دهند.
بيشتر ما سلنيوم كافي از رژيم غذايي دريافت نمي كنيم. وقتي كه سطح سلنيوم بدن پايين باشد بيشتر در معرض خطر بيماريهاي مختلف هستيم زيرا سيستم ايمني بدن تنبل ميشود و مواد سمي در خون ساخته ميشود.
اگر شما نياز به اضافه كردن سلنيوم در رژيم غذايي خود داريد، پزشك معالج ترجيح مي دهد كه مكمل سلنيوم را به صورت تركيب با ويتامين «اي» مصرف كنيد. تحقيقات نشان داده است كه مصرف سلنيوم به همراه ويتامين «اي» سلامت عمومي بدن را تقويت مي كند و در درمان يا پيشگيري بسياري از بيماريها مؤثر است.

موارد استفاده
سلنيوم در درمان بيماري "كشان" (Keshan) مؤثر است. اين بيماري يك اختلال قلبي جدي است كه در زنان و بچه هاي چيني در محل هايي كه زمين هاي كشاورزي فاقد مواد معدني است، ديده ميشود. علاوه بر اين سلنيوم در درمان بيماريهاي شايع ديگر مؤثر و مفيد است. اين بيماريها شامل موارد زير است:
سرطان. سلنيوم خطر سرطان **********، رودة بزرگ، كبد، پوست و ريه را كاهش مي دهد. سلنيوم از طريق كمك به ايجاد سلامتي و مبارزه از طريق سلولهاي سفيد خون، از رشد سلولهاي سرطاني جلوگيري مي كند.
بيماري قلبي. تحقيقات نشان مي دهد كه سلنيوم از طريق كاهش سطح كلسترول بد بدن (LDL)، از جمله و سكته قلبي جلوگيري مي كند. سلنيوم همچنين شريان ها را از رسوب خطرناك چربي كه مسئله مهمي بعد از يك حملة قلبي است، حفظ مي كند.
سيستم ايمني ضعيف شده. سلنيوم در ساختن سلولهاي سفيد به بدن كمك مي كند و از اين طريق سيستم ايمني را بر عليه بيماري و عفونت فعال و بيدار نگه مي دارد.
سلنيوم در موارد زير مفيد و مؤثر است:
به عملكرد طبيعي كبد، تيروييد و پانكراس كمك مي كند.
از پيري زودرس، تشكيل آب مرواريد و در حد امكان از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار جلوگيري مي كند.
لوپوس، روماتيسم مفصلي و سيروز الكلي كبد را درمان مي كند.
درمان بيشتر اختلالات پوستي نظير: فقدان خاصيت ارتجاعي پوست، آكنه، اگزما و پسوريازيس.

منابع غذايي
بيشتر سلنيوم مورد نياز شما از رژيم غذايي تأمين ميشود. مخمر آبجو و سبوس گندم. كبد، كره، ماهي و ماهي صدف، سير، غلات، تخم آفتابگردان و آجيل منابع خوبي از سلنيوم هستند. همچنين سلنيوم در يونجه، ريشة باباآدم، دانة رازيانه، جينسنگ، برگ تمشك و بومادران يافت ميشود.
وقتي غذاها به صورت فرآورده غذايي درآيند سلنيوم آنها از بين مي رود. شما بايد سعي كنيد انواع مختلفي از غذاها را به صورت اوليه طبيعي و نه فرآورده هاي بخوريد. اين بدان معني است كه از غذاهاي كنسرو شده، فريز شده و آماده پرهيز كنيد.

اشكال ديگر
پزشك به شما توصيه مي كند كه آيا نياز به اضافه كردن سلنيوم به رژيم غذايي داريد يا خير. شما مي توانيد سلنيوم را به صورت مكمل هاي مواد معدني- ويتامين ها استفاده كنيد كه يك فرمول مغذي ضد اكسيدان است و يا اينكه مكمل ها را به طور جداگانه مصرف كنيد. سلنيوم همچنين در مخمرهاي غذايي نيز در دسترس است.

نحوة مصرف
براي تأثير مفيد و واقعي، بهتر است روزانه 50 تا 200 ميكروگرم سلنيوم مصرف كنيد. مردان روزانه به حداقل 70 ميكروگرم سلنيوم و زنان 55 ميكروگرم سلنيومنياز دارند. خانم هاي حامله و مادران شيرده 65 تا 75 ميكروگرم روزانه سلنيوم نياز دارند. تحقيقات نشان مي دهد كه بييشتر براي مقابله با بيماريها و افزايش سلامتي به بيش از 100 ميكروگرم مكمل سلنيوم در روز نياز داريم.
مانند مصرف هر دارو يا مكملي قبل از مصرف مكمل هاي سلنيوم در بچه ها با پزشك مشورت كنيد.
براي اثر بهتر سلنيوم را با ويتامين «اي» مصرف كنيد. از پزشك بخواهيد كه مقدار مناسب را براي شما تجويز كند (1 ميلي گرم سلنيوم روزانه همراه با 200 واحد از ويتامين «اي» مصرف شود).
به همراه سلنيوم، از ويتامين «سي» استفاده نكنيد زيرا باعث كاهش اثر سلنيوم و سميت بيشتر ميشود.
موارد احتياط
سلنيوم معمولاً باعث مسموميت نمي شود. با اينحال مصرف مقدار زياد آن (بيش از 1000 ميكروگرم از آن در يك روز) به مدت زياد باعث خستگي، ورم مفاصل، ريزش مو، افتادن ناخن، تنفس مشكل، بوي بدن، اختلالات گوارشي يا تحريك پذيري مي شود. تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه مصرف زياد سلنيوم در بچه ها با اختلالات رفتاري همراه است.

تداخل هاي احتمالي
وتيامين «اي» به عنوان يك ضد اكسيدان اثر سلنيوم را افزايش مي دهد. وقتي اين دو ماده با هم مصرف مي شوند سلولهابه بهترين وجه پشتيباني مي شوند.
وقتي ويتامين «سي» به همراه سلنيوم مصرف
مي شود بدن زمان بيشتري براي جذب و استفاده از سلنيوم نياز دارد. براي جلوگيري از اين پيشامد، ويتامين ها و مكمل هاي معدني را در 2 زمان متفاوت از روز مصرف كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل ها زماني كه همرا با غذا مصرف شوند بهترين جذب را دارند. در صورتي كه شيمي درماني ميشويد به مقدار بيشتري سلنيوم نياز داريد.

گاما- لينولنيك اسيد

گاما- لينولنيك اسيد (gla) يك اسيد چرب ضروري است كه به طور عمده از روغن هاي گياهي به دست مي آيد. اسيد لينولئيك كه در روغن هاي خوراكي و غذاي به عمل آمده يافت مي شود در بدن به Gla تبديل مي شود. مكمل هاي Gla، كه از لينولئيك اسيد نيز به دست مي آيند به صورت روغن گل مغربي، روغن تخم "بلاك كورانت"، روغن گل گاوزبان در دسترس است. براي مثال روغن گل مغربي 72 درصد اسيد لينولئيك دارد. رژيم توصيه شده آمريكاي جنوبي داراي اسيد لينولئيك به ميزان 10 برابر مورد نياز است.
افراد مبتلا به ديابت، كمتر قادر هستند كه لينولئيك اسيد را به Gla تبديل كنند، ديگر بيماريهايي كه توانايي كمي براي تبديل اسيد لينولئيك به Gla دارند شامل: افزايش سن الكليسم، درماتيت آتوپيك، سندرم پيش از قاعدگي، روماتيسم مفصلي، سرطان و بيماريهاي قلبي-عروقي است. افزايش سن نيز باعث كاهش تبديل اسيد لينولئيك به Gla ميشود. اگر شما فرد مسني هستيد يا مبتلا به يكي از بيماريهاي ذكر شده در بالا هستيد با پزشك خود در مورد استفاده از مكمل هاي حاوي Gla مشورت كنيد.
اگر شما روماتيسم مفصلي داريد از مكمل هاي Gla سود مي بريد. اين مكمل ها مي تواند شما را از مصرف داروهاي ضد التهابي غير استروييدي كه باعث مشكلات معده و روده ميشود بي نياز كنيد. به هر حال تحقيقات بيشتري براي ميزان مصرف اين مكمل ها به صورت طولاني مدت نياز است.
سرطان بيماري ديگري است كه مصرف Gla در درمان آن مفيد است. مطالعات در افرادي كه مبتلا به سرطان ردة بزرگ، ********** و ملانوما هستند نشان داده است كه Gla از رشد سلولهاي سرطاني و پيشرفت آنها جلوگيري مي كند.
تحقيقات نشان داده است كه در بيماران همودياليزي با علايم پوستي اورميك مصرف مكمل هاي روغن گل مغربي باعث بهبود بيماري پوستي آنها شده است. مطالعات همچنين نشان
مي دهد كه مصرف Gla در افزايش تودة استخواني و جذب كلسيم در افراد مبتلا به پوكي استخوان، مفيد و مؤثر است.
موارد استفاده
روماتيسم مفصلي. Gla باعث كاهش التهاب ميشود.
ديابت. مكمل هاي Gla به عملكرد بهتر عصب كمك مي كند، از آسيب آن كه در طي ديابت ايجاد ميشود، جلوگيري مي كند.
سرطان. Gla از رشد و گسترش سرطان مخصوصاً سرطان ********** و ملانوما جلوگيري مي كند.
بيماري قلبي. Gla با مهار كردن تشكيل پلاك، گشاد كردن عروق خوني و كاهش فشار خون باعث بهبود بيماري قلبي ميشود.
چشمها. Gla در درمان سندرم شوگرن و احتمالاً بيماريهاي ديگري كه خشكي چشم دارند، مؤثر و مفيد است.
مكمل هاي Gla به بهبود علايم بسياري از بيماريها كه با افزايش سن ايجاد ميشود، كمك مي كند. اين ماده همچنين، علايم الكليسم، درماتيت اتوپيك و پوكي استخوان را كاهش مي دهد.
اسيدهاي چرب ضروري نظير آنهايي كه در دانة كتان، گل مغربي و روغن گل گاوزبان يافت ميشود، التهاب را كاهش مي دهند و توليد هورمون را تقويت مي كنند. ميزان مصرف 1000 تا 1500 ميلي گرم يك تا سه بار در روز است.

منابع غذايي
Gla درروغن دانه هاي گل مغربي، "بلاك كورانت"، گل گاوزبان و روغن هاي قارچي يافت مي شود. Gla همچنين در شير انسان و به مقدار كم در انواع مختلفي از غذاهاي رايج مخصوصاً گوشت ماهيچه يافت ميشود.
اشكال ديگر
مكمل هاي Gla به شكل روغن گل مغربي، روغن دانة بلاك كورانت، گل گاوزبان و كپسول روغني گل گاوزبان در دسترس است.
بعضي از روشهاي ساختگي باعث از بين رفتن ارزش غذايي محصولات Gla ميشوند. بعضي از روش ها نامهاي خاصي را براي خود انتخاب كرده اند، به طور كلي اين متدها به نام «روشهاي بسته بندي اتمسفريك تغيير شكل يافته» خوانده ميشود.

نحوة مصرف
هيچ حد مجاز توصيه شده اي براي مصرف Gla گزارش نشده است. ميزان توصيه شده براي درمان روماتيسم مفصلي 1/4 گرم در روز است. چون بهاي روغن ها زياد و ميزان كم آنها مفيد و مؤثر است ميزان مصرف روغن گل مغربي، "بلاك كورانت" يا گل گاوزبان 1500 ميلي گرم يك تا 2 بار در روز است.
مطالعات نشان داده است كه مصرف بيش از 2/8 گرم از Gla در روز باعث تحمل نسبت به اين ماده ميشود. يك شخص سالم از رژيم غذايي معمولي اش چربي هاي اشباع شده كمتر و چربي هاي غير اشباع بيشتري دريافت مي كند. از محصولاتي كه حاوي چربي هيدروژنه هستند اجتناب كنيد. با پزشك در مورد مصرف مكمل هاي Gla مشورت كنيد.

موارد احتياط
Gla از منابع رژيم غذايي غيرسمي است. با پزشك خود در مورد مصرف مكمل هاي Gla و نوع و مقدار آن مشورت كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل هاي Gla چربي هستند و حاوي كالري زيادي هستند.
تداخل هاي احتمالي
شناخته نشده است.

گاما- لينولنيك اسيد

گاما- لينولنيك اسيد (gla) يك اسيد چرب ضروري است كه به طور عمده از روغن هاي گياهي به دست مي آيد. اسيد لينولئيك كه در روغن هاي خوراكي و غذاي به عمل آمده يافت مي شود در بدن به Gla تبديل مي شود. مكمل هاي Gla، كه از لينولئيك اسيد نيز به دست مي آيند به صورت روغن گل مغربي، روغن تخم "بلاك كورانت"، روغن گل گاوزبان در دسترس است. براي مثال روغن گل مغربي 72 درصد اسيد لينولئيك دارد. رژيم توصيه شده آمريكاي جنوبي داراي اسيد لينولئيك به ميزان 10 برابر مورد نياز است.
افراد مبتلا به ديابت، كمتر قادر هستند كه لينولئيك اسيد را به Gla تبديل كنند، ديگر بيماريهايي كه توانايي كمي براي تبديل اسيد لينولئيك به Gla دارند شامل: افزايش سن الكليسم، درماتيت آتوپيك، سندرم پيش از قاعدگي، روماتيسم مفصلي، سرطان و بيماريهاي قلبي-عروقي است. افزايش سن نيز باعث كاهش تبديل اسيد لينولئيك به Gla ميشود. اگر شما فرد مسني هستيد يا مبتلا به يكي از بيماريهاي ذكر شده در بالا هستيد با پزشك خود در مورد استفاده از مكمل هاي حاوي Gla مشورت كنيد.
اگر شما روماتيسم مفصلي داريد از مكمل هاي Gla سود مي بريد. اين مكمل ها مي تواند شما را از مصرف داروهاي ضد التهابي غير استروييدي كه باعث مشكلات معده و روده ميشود بي نياز كنيد. به هر حال تحقيقات بيشتري براي ميزان مصرف اين مكمل ها به صورت طولاني مدت نياز است.
سرطان بيماري ديگري است كه مصرف Gla در درمان آن مفيد است. مطالعات در افرادي كه مبتلا به سرطان ردة بزرگ، ********** و ملانوما هستند نشان داده است كه Gla از رشد سلولهاي سرطاني و پيشرفت آنها جلوگيري مي كند.
تحقيقات نشان داده است كه در بيماران همودياليزي با علايم پوستي اورميك مصرف مكمل هاي روغن گل مغربي باعث بهبود بيماري پوستي آنها شده است. مطالعات همچنين نشان
مي دهد كه مصرف Gla در افزايش تودة استخواني و جذب كلسيم در افراد مبتلا به پوكي استخوان، مفيد و مؤثر است.
موارد استفاده
روماتيسم مفصلي. Gla باعث كاهش التهاب ميشود.
ديابت. مكمل هاي Gla به عملكرد بهتر عصب كمك مي كند، از آسيب آن كه در طي ديابت ايجاد ميشود، جلوگيري مي كند.
سرطان. Gla از رشد و گسترش سرطان مخصوصاً سرطان ********** و ملانوما جلوگيري مي كند.
بيماري قلبي. Gla با مهار كردن تشكيل پلاك، گشاد كردن عروق خوني و كاهش فشار خون باعث بهبود بيماري قلبي ميشود.
چشمها. Gla در درمان سندرم شوگرن و احتمالاً بيماريهاي ديگري كه خشكي چشم دارند، مؤثر و مفيد است.
مكمل هاي Gla به بهبود علايم بسياري از بيماريها كه با افزايش سن ايجاد ميشود، كمك مي كند. اين ماده همچنين، علايم الكليسم، درماتيت اتوپيك و پوكي استخوان را كاهش مي دهد.
اسيدهاي چرب ضروري نظير آنهايي كه در دانة كتان، گل مغربي و روغن گل گاوزبان يافت ميشود، التهاب را كاهش مي دهند و توليد هورمون را تقويت مي كنند. ميزان مصرف 1000 تا 1500 ميلي گرم يك تا سه بار در روز است.

منابع غذايي
Gla درروغن دانه هاي گل مغربي، "بلاك كورانت"، گل گاوزبان و روغن هاي قارچي يافت مي شود. Gla همچنين در شير انسان و به مقدار كم در انواع مختلفي از غذاهاي رايج مخصوصاً گوشت ماهيچه يافت ميشود.
اشكال ديگر
مكمل هاي Gla به شكل روغن گل مغربي، روغن دانة بلاك كورانت، گل گاوزبان و كپسول روغني گل گاوزبان در دسترس است.
بعضي از روشهاي ساختگي باعث از بين رفتن ارزش غذايي محصولات Gla ميشوند. بعضي از روش ها نامهاي خاصي را براي خود انتخاب كرده اند، به طور كلي اين متدها به نام «روشهاي بسته بندي اتمسفريك تغيير شكل يافته» خوانده ميشود.

نحوة مصرف
هيچ حد مجاز توصيه شده اي براي مصرف Gla گزارش نشده است. ميزان توصيه شده براي درمان روماتيسم مفصلي 1/4 گرم در روز است. چون بهاي روغن ها زياد و ميزان كم آنها مفيد و مؤثر است ميزان مصرف روغن گل مغربي، "بلاك كورانت" يا گل گاوزبان 1500 ميلي گرم يك تا 2 بار در روز است.
مطالعات نشان داده است كه مصرف بيش از 2/8 گرم از Gla در روز باعث تحمل نسبت به اين ماده ميشود. يك شخص سالم از رژيم غذايي معمولي اش چربي هاي اشباع شده كمتر و چربي هاي غير اشباع بيشتري دريافت مي كند. از محصولاتي كه حاوي چربي هيدروژنه هستند اجتناب كنيد. با پزشك در مورد مصرف مكمل هاي Gla مشورت كنيد.

موارد احتياط
Gla از منابع رژيم غذايي غيرسمي است. با پزشك خود در مورد مصرف مكمل هاي Gla و نوع و مقدار آن مشورت كنيد. به خاطر داشته باشيد كه مكمل هاي Gla چربي هستند و حاوي كالري زيادي هستند.
تداخل هاي احتمالي
شناخته نشده است.

ليپاز

ليپاز جزو يكي از سه گروه آنزيم هايي است كه توسط لوزالمعده ساخته ميشود. لوزالمعده غدة برگي شكل است كه طولي برابر 5 اينچ دارد. در كنار ليپاز، لوزالمعده هورمون هاي انسولين و گلوكاگون (كه بدن براي تنظيم قند خون به آنها نياز دارد)، نيز ترشح مي كند. 2 آنزيم ديگر شامل آميلاز (مسئول شكستن نشاسته و تبديل آن به قندهاي ساده) و پروتئاز (مسئول شكستن پروتئين ها و تبديل آن به اسيدهاي آمينه) است. ليپاز به كمك آب، چربي هايي را كه به صورت تري گليسريد هستند به گليسرول و اسيد چرب تبديل مي كند كه براي بدن بهتر قابل جذب هستند.

موارد استفاده
ليپاز در درمان مشكلات گوارشي و بيماريهايي كه باعث مشكل در هضم غذا مي شود، موثر و مفيد است. اي بيماريها مي تواند ناشي از كمبود تغذيه اي باشد. مكمل هاي ليپاز مي تواند در جذب آسانتر غذا به شما كمك كند و تغذيه بدن را در سطح سالم و طبيعي نگه دارد.
بعضي از آنزيم هاي لوزالمعده در درمان بيماريهاي خودايمني (نظير روماتيسم مفصلي)، بيماري هاي التهابي و آلرژي غذايي، ارزشمندند. آنزيمهاي پانكراس در درمان بيماري سلياك (يك بيماري كه لوله گوارشي را تحت تأثير قرار مي دهد و كمبود تغذيه اي ايجاد مي كند)، از طريق افزايش اثر يك رژيم عاري از گلوتن، مؤثر است.
منابع غذايي
ليپاز به وسيله لوزالمعده ساخته ميشود. اين ماده از منابع غذايي تأمين نمي شود. بلكه مكملهاي آن را مي توان از طريق آنزيم هاي حيوانات تهيه كرد.

اشكال ديگر
ليپازي كه توسط لوزالمعده ساخته ميشود ليپاز لوزالمعده اي ناميده ميشود. همچنين ليپاز معده اي (كه به وسيله معده تهيه ميشود) و ليپاز كبدي (كه به وسيله كبد تهيه ميشود) نيز وجود دارد.

نحوة مصرف
آنزيم هاي لوزالمعده به شكل قرص و كپسول در دسترس هستند. براي تعيين ميزان مورد نياز دستور العمل آن را بخوانيد و يا با پزشكتان مشورت كنيد.

موارد احتياط
بيشتر افراد، ميزان فراواني ليپاز توليد مي كنند. در صورتي كه لوزالمعده كمتر از 10 تا 15 درصد سطح طبيعي آنزيم ترشح كند شما دچار كمبود ليپاز ميشويد.

مكمل هاي ليپاز و ديگر آنزيم هاي لوزالمعده عوارض جانبي ندارند.
تداخل هاي احتمالي
پانكراتيت (التهاب لوزالمعده) كه باعث كمبود ليپاز ميشود مي تواند جدي و خطرناك باشد كه حتي براي تمام عمر نياز به درمان داشته باشد. درمان سرخود با مكمل هاي ليپاز بدون مشورت با پزشك تصويه نمي شود. قرص يا كپسول آنزيم ليپاز مي تواند مفيد باشد، اما شما بايد در عين حال از مصرف الكل پرهيز كنيد (الكل يكي از علل ايجاد پانكراتيت است).
براي اينكه پانكراس به هضم چربي ها كمك كند، يك رژيم كم چربي توصيه ميشود.

گلوتامين

گلوتامين يك اسيد آمينه است كه جزيي از ساختمان پروتئين به حساب مي آيد. گلوتامين در منابع گياهي و حيواني يافت ميشود. اين اسيد آمينه در تعادل pH بدن نقش دارد. همچنين براي ساختن و ترميم سلولها مورد نياز است. همانطور كه بافت عضلاني حاوي بيشترين مقدار اسيد آمينه هاي آزاد است، گلوتامين نقش مهمي در همة قسمتهاي بدن دارد. اين ماده به بهبودي و ترميم كمك مي كند، از تمايل شديد جلوگيري مي كند، و وقف هوشي و ذهني را افزايش مي دهد.
موارد استفاده
گلوتامين در بهبود مشكلات زير كمك كننده است.
تمايل شديد به غذا
الكليسم
مشكلات مربوط به فعاليت مغزي و عملكردهاي ذهني
مشكلات گوارشي شامل زخم، بيماري كرون، سندرم رودة تحريك پذير و ....
زخم ها، كه ناشي از جراحي است و زخم هاي پا (بهبودي زخم ها را تسريع
مي كند)
بيماري هاي خودايميون
بيماريهاي بافت همبند
ورم مفاصل
فيبروز
كاهش تودة عضلاني ناشي از بيماريهايي نظير ايدز و سرطان
آسيب ناشي از اشعه درماني
ناتواني هاي رشدي
اسكيزوفرني
صرع
خستگي
استرس
منابع غذايي
غذاهايي كه شامل ميزان چشمگيري گلوتامين هستند شامل غذاهاي پروتئيني حيواني و گياهي نظير گوشت، شير، پروتئين سويا، اسفناج خام، جعفري خام و كاهو. پختن مخصوصاً در سبزيجات، گلوتامين را از بين مي برد.
اشكال ديگر
گلوتامين به شكل كمپلكس هاي مولتي ويتامين مكمل هاي پروتئيني و مكمل هاي منفرد وجود دارد. شما مي توانيد آن را از بيشتر داروخانه ها خريداري كنيد. همچنين مي توانيد از فرم پودر، قرص، كپسول يا مايع آن نيز استفاده كنيد.
فرمهاي آمادة استاندارد آن به صورت قرص يا كپسول 500 ميلي گرمي قابل دسترس است.
نحوة مصرف
بهتر است كه گلوتامين را در بيماريهايي نظير زخم پپتيك، ورم مفاصل، بيماري كرون و ناتواني جنسي استفاده كرد. شما بايد در بيماريهايي كه براي درمان آنها از گلوتامين استفاده مي كنيد قبل از مصرف آن با پزشك مشورت كنيد.
پزشك مي تواند شما را در مقدار مورد نياز گلوتامين و اينكه چه مواد مغذي ديگري را در كنار گلوتامين مي توانيد استفاده كنيد ، راهنمايي كند. ميزان حد مجاز توصيه شده (RDA) هنوز براي گلوتامين وجود ندارد.
با پزشك در مورد ميزان مورد نياز مشورت كيند. معمولاً پزشك روزانه 500 تا 1500 ميلي گرم گلوتامين با درنظر گرفتن نوع بيماري شما، داروهاي ديگري كه در كنار گلوتامين استفاده
مي كنيد و عوامل خاص دخيل ديگر، تجويز
مي كند. قبل از دادن مكمل هاي گلوتامين به بچه ها، با پزشك مشورت كنيد.

موارد احتياط
افرادي كه مبتلا به سندرم "راي"، بيماري كليوي، سيروز كبدي يا ديگر بيماريهايي هستند كه آمونياك خونشان بالاست، نبايد از گلوتامين استفاده كنند.
تداخل هاي احتمالي
گلوتامين در صورتي كه با معدة خالي قبل از صبحانه يا بين غذاها مصرف شود بهترين اثر را دارد.
در صورتي كه گلوتامين به همراه ويتامين "آ"، "سي" و "اي" و "روي"، بسته به بيماري شما، مصرف شود مؤثرتر است.
گلوتامين را همراه با شير يا ديگر غذاهاي پروتئيني مثل گوشت، ماهي و لوبيا مصرف نكيند.
استرس شديد يا بيماري طولاني مي تواند باعث كمبود شود.
براي اطلاعات بيشتر در مورد گلوتامين با پزشك مشورت كنيد.

ملاتونين

ملاتونين هورمون مهمي است كه توسط غده پينه آل در مغز ترشح مي شود. از زمان شناسايي اين هورمون در سال 1958 تا به حال مطالعات نشان داده است كه ملاتونين هورمونهاي ديگري را در بدن تنظيم مي كند. اين هورمون ها آهنگ و الگوي 24 ساعته عملكرد و پاسخ هاي بدن را تنظيم مي كنند. آزاد شدن ملاتونين در اثر تاريكي تحريك و در اثر نور سركوب مي شود بنابراين به تنظيم خواب و بيداري ما كمك
مي كند. سطح بالاي ملاتونين همچنين مسئول پديده پيري در بدن است. بچه ها داراي بالاترين سطح ملاتونين شبانه هستند، همانطور كه سن افزايش مي يابد ميزان اين هورمون كمتر و كمتر مي شود بدين معني كه افراد زودتر به خواب مي روند و زودتر بيدار مي شوند و ممكن است از اين الگوي بهم ريخته رنج ببرند.
بيخوابي، ملاتونين باعث اصلاح الگوي خواب در كساني ميشود كه از بيخوابي ناشي از سطح پايين ملاتونين رنج مي برند (افراد مسن، و بچه هايي كه اختلال در الگوي خواب آنها در نتيجة "اوتيسم"، صرع، سندرم داون يا فلج مغزي است).
سرطان. ملاتونين در پيشگيري و درمان بعضي از سرطان ها مخصوصاً آنهايي كه وابسته به هورمون هستند (براي مثال سرطان **********، سرطان پروستات) و سرطان سلول غيركوجك ريه مؤثر و مفيد است. اين ماده همچنين تأثير مثبت داروهاي ضد سرطان (مانند اينترفرون و اينترلوكين -2) را افزايش و عوارض جانبي آنها را كمتر مي كند.
افسردگي. ملاتونين در درمان افسردگي مرتبط با سطح پايين ملاتونين، مفيد است. (براي مثال اختلال متأثر....)
مطالعات مقدماتي نشان مي دهد كه در درمان مولتيپل اسكلروزيز، بيماري كرونري قلب، صرع، و پوكي استخوان بعد از يائسگي و پيشگيري از سندرم مرگ ناگهاني شيرخوار مؤثر است.
منابع غذايي
وجود ندارد.
اشكال ديگر
ملاتونين به صورت قرص، كپسول و قرص هاي زيرزباني در دسترس است.
نحوة مصرف
يك طيف معمولي براي ميزان مصرف مكمل هاي ملاتونين وجود ندارد. افراد مختلف به ميزان هاي متفاوتي از ملاتونين حساس هستند. به خاطر همين تفاوت در ميزان حساسيت به اين ماده، مصرف مقدار كم آن به اندازة ميزان استاندارد آن مؤثر است. در حالي كه مصرف حد استاندارد يا بيشتر از آن باعث اضطراب و تحريك پذيري ميشود.
براي درمان بيخوابي مصرف 3 ميلي گرم از آن يك ساعت قبل از خواب معمولاً مفيد است، اگرچه ميزان 0/1 تا 0/3 ميل گرم آن باعث ايجاد خواب در بعضي افراد ميشود. اگر مصرف 3 ميلي گرم در شب به مدت 3 روز مؤثر نباشد 6 ميلي گرم 1 ساعت قبل ازخواب مصرف شود. ميزان مفيد هورمون وقتي است كه فرد خواب آرامي داشته باشد و در طول روز خسته و تحريك پذير نباشد. براي درمان جت لگ 5 ميلي گرم ملاتونين يكساعت قبل از خواب شروع شود تا به ميزان مورد نظر برسد و به مدت 5 روز ادامه يابد. ميزان مصرف اين هورمون براي درمان سرطان خيل بيشتر 010 تا 50 ميلي گرم در روز) است. از ملاتونين به مدت طولاني بدون نظر پزشك استفاده نكنيد.

موارد احتياط
عوارض جانبي جدي در مصرف ملاتونين شناخته نشده است. بي خوابي و كمتر در معرض تاريكي بودن توليد ملاتونين طبيعي را در بدن سركوب مي كند. ..
مصرف زياد يا ناصحيح ملاتونين آهنگ و ريتم فيزيولوژيك بدن را بهم مي زند. ملاتونين همچنين در صورتي كه در طول روز استفاده شود باعث خواب آلودگي ميشود. اگر بعد از مصرف ملاتونين در شب، دچار خواب آلودگي در صبح شديد ميزان مصرف را كمتر كنيد.
اگر دچار بيماري خودايمني نظير لوپوس، روماتيسم مفصلي يا يك سرطان سيستم ايمني نظير لمفوم يا لوكمي هستيد، مصرف ملاتونين براي شما خوب نيست. اگر ملاتونين را براي درمان افسردگي استفاده مي كنيد تحت نظر پزشك باشيد. در بعضي از موارد، ملاتونين علايم افسردگي را بدتر مي كند.
اگر شما براي كاهش التهاب يا سركوب سيستم ايمني از كورتيكواستروييدها استفاده مي كنيد (براي مثال يك پيوند داشته باشيد) از ملاتونين با احتياط استفاده كنيد و هميشه زير نظر پزشك باشيد. ملاتونين مي تواند مانع از باروري شود. اگر حامله هستيد يا شير مي دهيد از ملاتونين استفاده نكنيد.

تداخلهاي احتمالي
ويتامين ب-12 سطح توليد ملاتونين را تغيير مي دهد. اگر سطح ملاتونين خون شما پايين ميزان ويتامين ب-12 نيز پايين است. مصرف ويتامين ب-12 (1/5 ميلي گرم متيل كوبالامين در روز) مي تواند باعث بهبود اختلالات خواب شود، زيرا اين ويتامين تولد ملاتونين را افزايش مي دهد.
داروهاي ضد التهابي غير استروييدي (NSAIDs)، مانند آسپيرين و ايبوپروفن سطح توليد ملاتونين در بدن را كاهش مي دهد. بنابراين بهتر است قبل از خواب از اين داروها استفاده نكنيد. بتابلاكرها نيز مانع بالا رفتن ملاتونين در شب مي شوند.
پروتئين، ويتامين ب-6، نياسين آميد و استيل كارنيتين همگي به توليد ملاتونين كمك مي كنند.
بعضي از داروهاي ضد افسردگي سطح ملاتونين مغز را افزايش مي دهند. بنزوديازپينها، مانند واليوم و Xanax، مانع از توليد ملاتونين مي شوند.
الكل و كافئين و ديورتيك و بلوك كننده هاي كانال كلسيم مانع از توليد ملاتونين مي شوند.

کلسيم

كلسيم يك ماده معدني مهم جهت تقويت استخوانها و دندانهاست. علاوه بر اين به عملكرد دست قلب، اعصاب، عضلات و ساير سيستمهاي بدن كمك مي كند. شير و لبنيات، نظير پنير و ماسيت از غني ترين غذاهاي حاوي كلسيم است. علاوه بر اين كلسيم در پسته و فندق و بادام، سبزي هاي داراي برگ سبز و آب پرتقال تقويت شده با كلسيم وجود دارد. ويتامين هاي آ،سي، دي و اي به جذب و استفاده كلسيم غذاها كمك مي كند. استرس و ورزش نكردن تعادل كلسيم را بهم مي زند. بيشتر مردم آمريكا به خصوص زنان كلسيم كافي رژيم غذايي ندارند.
موارد استفاده
مصرف كلسيم كافي در موارد زير مفيد است:
تقويت استخوانها و دندانها
پيشگيري از پوكي و شكستگي استخوان
كاهش فشارخون
كاهش كلسترول خن
تنظيم قلب
كاهش تحريك پذيري، بيخوابي، افسردگي و سردرد در هنگام يائسگي
جلوگيري از بيماري لثه
پيشگيري از سرطان روده و راست روده
پيشگيري از سنگ كليه
منابع غذايي
غني ترين منابع كلسيم عبارت است از انواع پنير، آرد سويا- گندم، و رنين
ساير منابع غني كلسيم شامل بادام، گل كلم، كلم پيچ، خاويار، قاصدك، شلغم، كلم، خردل، كاله، فندق، بستني، شير، ميگو، ساردين، آرد لوبياي روغني (ژاپني) و ماست است.
همچنين كلسيم را مي توان از بسياري از گياهان، ترشي ها، جلبك هاي آبي (نظير ريحان، جعفري فرنگي، دارچين، شود، رازيانه، شنبليله، جينسنگ يا عشقه، فلفل استراليايي، كلپ، آويشن، پونه كوهي، جعفري، دانه خشخاش، مريم گلي و مرزه تهيه كرد.
ساير اشكال
كلسيم به اشكال مختلف وجود دارد. در بعضي انواع، همراه با سرب است. بنابراين در انتخاب فرآورده دقت كنيد. سرب يك فلز سمي است كه به مغز و كليه ها آسيب مي رساند و توليد گلبول قرمز را كم مي كند. كودكان بيشتر در معرض مسموميت با سرب هستند. موارد زير برخي انواع فرآورده هاي كلسيم است:
سيترات كلسيم: ساده ترين شكل مصرفي كلسيم است و به راحتي هضم ميشود. ميزان سرب آن بي خطر است. اين فرآورده به خصوص در افراد مسن، مصرف كنندگان داروي ضد زخم و ضد فشار خون توصيه مي شود.
كربنات كلسيم: اين فرآورده ارزان تر است و در صورت تصفيه شدن، ميزان سرب بي خطر دارد. "روليد" و "تام" حاوي كربنات كلسيم است. ساير ضد اسيدها حاوي آلومينيوم است و مي تواند تعادل كلسيم را بهم بزند.
گلوكونات كلسيم: اين نوع كلسيم، بي خطر است.
لاكتات كلسيم: يك نوع ديگر كلسيم بي خطر است.
كلريد كلسيم: توصيه نمي شود چون لوله گوارش را تحريك مي كند.
در موارد مصرف فرآورده هاي حاوي ميزان مضر سرب بايد احتياط كنيد. اين موارد شامل كربنات كلسيم تصفيه نشده مشتق از ميگو يا مغز استخوان و ... است.
نحوة مصرف
بايد ميزان كمي در طول روز مصرف كنيد و به منظور جلوگيري از يبوست 8-6 فنجان آب در طول روز بنوشيد:
بزرگسالان سنين 50-19 نياز به 1000 ميلي گرم كلسيم در روز دارند. بعد از سن 50 بزرگسالان نياز به 1200 ملي گرم در روز دارند.
نوجوانان سنين 18-9 نياز به 1300 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
كودكان 8-6 ساله نياز به 800 ميلي گرم و كودكان 5-1 ساله نياز به 500 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
موارد احتياط
مقادير بسيار زياد كلسيم (5 گرم در روز يا 2 گرم يا بيشتر در روز به مدت طولاني) بدون مشورت پزشك معالج ممنوع است. ميزان زياد مي تواند منجر به سنگ كليه و ساير مشكلات جدي شود.
از فرآورده هاي كلسيمي حاوي ميزان زياد سرب پرهيز كنيد. با پزشك معالج در خصوص نياز به كلسيم در صورت ابتلا به بيماريهاي تيروييد يا كليه يا كمبودهاي هورموني يا ويتاميني صحبت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
بعضي غذاها، نوشابه ها وداروها موجب از دست رفتن كلسيم مي شوند. اين مواد شامل سديم (نمك، فسفر، (برخي نوشابه ها)، ضد اسيدهاي حاوي آلومينيوم، قند، چربي اشباع شده، كافئين، الكل، پروتئين بالا در مكمل ها يا رژيم هاي غذايي خاص (با اين حال، برخي پروتئين ها جهت حفظ ذخاير كلسيم خوب است) و فيبر است.
برخي غذاها، نوشابه ها و داروها باعث مي شوند بدن نتواند از كلسيم، نيازهاي ضروري خود را تأمين كند. اين موارد شامل الكل، آسپيرين، باربيتورات ها،فيبر، نئومايسين، خواب آوردهاي قوي، اسيد اكساليك (موجود در شكلات، ريواس، اسفناج، سيب زميني شيرين، لوبياي خشك)، اسيد فيتيك (غلات) و يورونيك اسيد (نوعي فيبر موجود در ميوه ها و سبزي ها.
مصرف كلسيم خيلي زياد مي تواند از كاربرد ساير مواد معدني مهم نظير آهن، روي، منيزيوم، يد، منگنز و مس در بدن جلوگيري كند.

کلسيم

كلسيم يك ماده معدني مهم جهت تقويت استخوانها و دندانهاست. علاوه بر اين به عملكرد دست قلب، اعصاب، عضلات و ساير سيستمهاي بدن كمك مي كند. شير و لبنيات، نظير پنير و ماسيت از غني ترين غذاهاي حاوي كلسيم است. علاوه بر اين كلسيم در پسته و فندق و بادام، سبزي هاي داراي برگ سبز و آب پرتقال تقويت شده با كلسيم وجود دارد. ويتامين هاي آ،سي، دي و اي به جذب و استفاده كلسيم غذاها كمك مي كند. استرس و ورزش نكردن تعادل كلسيم را بهم مي زند. بيشتر مردم آمريكا به خصوص زنان كلسيم كافي رژيم غذايي ندارند.
موارد استفاده
مصرف كلسيم كافي در موارد زير مفيد است:
تقويت استخوانها و دندانها
پيشگيري از پوكي و شكستگي استخوان
كاهش فشارخون
كاهش كلسترول خن
تنظيم قلب
كاهش تحريك پذيري، بيخوابي، افسردگي و سردرد در هنگام يائسگي
جلوگيري از بيماري لثه
پيشگيري از سرطان روده و راست روده
پيشگيري از سنگ كليه
منابع غذايي
غني ترين منابع كلسيم عبارت است از انواع پنير، آرد سويا- گندم، و رنين
ساير منابع غني كلسيم شامل بادام، گل كلم، كلم پيچ، خاويار، قاصدك، شلغم، كلم، خردل، كاله، فندق، بستني، شير، ميگو، ساردين، آرد لوبياي روغني (ژاپني) و ماست است.
همچنين كلسيم را مي توان از بسياري از گياهان، ترشي ها، جلبك هاي آبي (نظير ريحان، جعفري فرنگي، دارچين، شود، رازيانه، شنبليله، جينسنگ يا عشقه، فلفل استراليايي، كلپ، آويشن، پونه كوهي، جعفري، دانه خشخاش، مريم گلي و مرزه تهيه كرد.
ساير اشكال
كلسيم به اشكال مختلف وجود دارد. در بعضي انواع، همراه با سرب است. بنابراين در انتخاب فرآورده دقت كنيد. سرب يك فلز سمي است كه به مغز و كليه ها آسيب مي رساند و توليد گلبول قرمز را كم مي كند. كودكان بيشتر در معرض مسموميت با سرب هستند. موارد زير برخي انواع فرآورده هاي كلسيم است:
سيترات كلسيم: ساده ترين شكل مصرفي كلسيم است و به راحتي هضم ميشود. ميزان سرب آن بي خطر است. اين فرآورده به خصوص در افراد مسن، مصرف كنندگان داروي ضد زخم و ضد فشار خون توصيه مي شود.
كربنات كلسيم: اين فرآورده ارزان تر است و در صورت تصفيه شدن، ميزان سرب بي خطر دارد. "روليد" و "تام" حاوي كربنات كلسيم است. ساير ضد اسيدها حاوي آلومينيوم است و مي تواند تعادل كلسيم را بهم بزند.
گلوكونات كلسيم: اين نوع كلسيم، بي خطر است.
لاكتات كلسيم: يك نوع ديگر كلسيم بي خطر است.
كلريد كلسيم: توصيه نمي شود چون لوله گوارش را تحريك مي كند.
در موارد مصرف فرآورده هاي حاوي ميزان مضر سرب بايد احتياط كنيد. اين موارد شامل كربنات كلسيم تصفيه نشده مشتق از ميگو يا مغز استخوان و ... است.
نحوة مصرف
بايد ميزان كمي در طول روز مصرف كنيد و به منظور جلوگيري از يبوست 8-6 فنجان آب در طول روز بنوشيد:
بزرگسالان سنين 50-19 نياز به 1000 ميلي گرم كلسيم در روز دارند. بعد از سن 50 بزرگسالان نياز به 1200 ملي گرم در روز دارند.
نوجوانان سنين 18-9 نياز به 1300 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
كودكان 8-6 ساله نياز به 800 ميلي گرم و كودكان 5-1 ساله نياز به 500 ميلي گرم كلسيم در روز دارند.
موارد احتياط
مقادير بسيار زياد كلسيم (5 گرم در روز يا 2 گرم يا بيشتر در روز به مدت طولاني) بدون مشورت پزشك معالج ممنوع است. ميزان زياد مي تواند منجر به سنگ كليه و ساير مشكلات جدي شود.
از فرآورده هاي كلسيمي حاوي ميزان زياد سرب پرهيز كنيد. با پزشك معالج در خصوص نياز به كلسيم در صورت ابتلا به بيماريهاي تيروييد يا كليه يا كمبودهاي هورموني يا ويتاميني صحبت كنيد.
تداخل هاي احتمالي
بعضي غذاها، نوشابه ها وداروها موجب از دست رفتن كلسيم مي شوند. اين مواد شامل سديم (نمك، فسفر، (برخي نوشابه ها)، ضد اسيدهاي حاوي آلومينيوم، قند، چربي اشباع شده، كافئين، الكل، پروتئين بالا در مكمل ها يا رژيم هاي غذايي خاص (با اين حال، برخي پروتئين ها جهت حفظ ذخاير كلسيم خوب است) و فيبر است.
برخي غذاها، نوشابه ها و داروها باعث مي شوند بدن نتواند از كلسيم، نيازهاي ضروري خود را تأمين كند. اين موارد شامل الكل، آسپيرين، باربيتورات ها،فيبر، نئومايسين، خواب آوردهاي قوي، اسيد اكساليك (موجود در شكلات، ريواس، اسفناج، سيب زميني شيرين، لوبياي خشك)، اسيد فيتيك (غلات) و يورونيك اسيد (نوعي فيبر موجود در ميوه ها و سبزي ها.
مصرف كلسيم خيلي زياد مي تواند از كاربرد ساير مواد معدني مهم نظير آهن، روي، منيزيوم، يد، منگنز و مس در بدن جلوگيري كند.

منگـنز

منگنز فلزي است كه به طور گسترده اي در بافت هاي بدن گياهان و حيوانات وجود دارد. اين فلز يك مادة معدني كمياب ناميده ميشود زيرا به مقدار بسيار كم در بدن انسان يافت ميشود. بدن ما تقريباً حدود 20 ميلي گرم منگنز، به طور عمده در استخوان ها، ذخيره دارد. منگنز در تشكيل بافت همبند چربي و كلسترول، استخوان،عوامل انعقاد خون و پروتئين نقش دارد. اين ماده همچنين براي عملكرد طبيعي مغز ضروري است. منگنز جزئي از تركيب منگنز ******** اكسيد ديسموآت (MnSaD) است. اين تركيب يك ضد اكسيدان است كه بدن را از مواد سمي حفظ مي كند. به دست آوردن مقدار كافي منگنز از رژيم غذايي، كار ساده اي است.

موارد استفاده
بيماريهاي زير به وسيله مصرف منگنز بهبود مي يابد.
ديابت. افراد مبتلا به ديابت در مقايسه با اشخاص سالم به طور قابل ملاحظه اي منگنز كمتري دارند. منگنز سطح قند خون را در افراد ديابتي كاهش مي دهد.
روماتيسم مفصلي. افراد مبتلا به روماتيسم مفصلي (التهاب مفاصل) سطح پاييني از MnSaD دارند (اين ماده از آسيب مفاصل در حين التهاب جلوگيري مي كند) مكمل هاي منگنز فعاليت MnSaD را افزايش مي دهند.
صرع. يك مطالعه مهم در اوايل سال 1960 نشان داده است موش هايي كه دچار كمبود منگنز بوده اند بيشتر مستعد ابتلا به تشنج هستند و نوار مغزي آنها (EEG) حاوي فعاليتهاي تشنجي است.
اسكيزوفرني. افراد اسكيزوفرن به مكمل هاي منگنز به خوبي پاسخ مي دهند.
پوكي استخوان. از دست رفتن تودة استخواني بعد از يائسگي به سرعت شروع مي شود و مي تواند منجر به پوكي استخوان (نازك و شكننده شدن) گردد. منگنز و ديگر عناصر كمياب استحكام استخوان را در زنان بعد از يائسگي افزايش مي دهند.
بيمايهاي ديگر. منگنز همچنين در دمان تصلب شرايين (سخت شدن ديوارة عروق)، كلسترول بالاي خون، سرگيجه و كاهش شنوايي مؤثر و مفيد است.

منابع غذايي
آجيل (مخصوصاً گرد و بادام)
سبوس گندم و همة غلات
حبوبات تغيير نيافته
برگ سبزيجات
كبد
كليه
بادام زميني، لوبيا (از خانوادة نيامداران)
ميوه هاي خشك
غلات به عمل ا,ده (تغيير يافته)، گوشت و محصولات خشك داراي ميزان خيلي كمي از منگنز هستند. غذاهاي تغيير شكل نيافته نظير نان غلات و حبوبات داراي ميزان زيادي منگنز هستند.
اشكال ديگر
منگنز به اشكال مختلفي در دسترس است: نمك (سولفات و گلوكونات) كلوئيد، آسپارات، پيكولينات، فومارات، سوكسينات و آمينواسيد كلات). اين ماده به صورت قرص يا كپسول معمولاً به همراه ساير ويتامين ها و موادمعدني قابل دسترسي است.

نحوة مصرف
در مورد منگنز مقدار مجاز توصيه شده در رژيم غذايي (RDA) وجود ندارد. رژيم توصيه شده براساس جذب از طريق رژيم تيپيك است و مقداري است كه از بروز نشانه هاي كمبود منگنز جلوگيري كند.
متوسط جذب منگنز 2 تا 9 ميلي گرم در روز است. در بعضي موارد افراد به ميزان بيشتري (10 ميلي گرم در روز) منگنز نياز دارند.
ميزان كافي و مطمئن مصرف روزانة منگنز 2 تا 5 ميلي گرم براي بزرگسالان. 1 تا 3 ميلي گرم براي بچه ها و نوجوانان و 0/3 تا 1 ميلي گرم براي شيرخواران است.

موارداحتياط
جذب بيش از حد منگنز مي تواند منجر به توليد اثرات سمي شود. شما نبايد به طور مرتب، بيش از حد مطمئن و كافي (كه در بالا توضيح داده شد) مصرف منگنز داشته باشيد.
تداخل هاي احتمالي
كلسيم، مس، آهن، منيزيوم و روي بر سر جذب در رودة كوچك با منگنز رقابت مي كنند. جذب بيش از حد هر كدام از اينها مي تواند باعث كاهش جذب بقيه شود. مصرف بيش از حد منگنز مي تواند باعث كم خوني فقر آهن شود.

مـس

مس فلزي است كه به ميزان كم مورد نياز بدن است. هر چند ميزان نياز بسيار كم است، مس يك ماده غذايي اساسي است كه به توليد هموگلوبين، جزء اصلي گلبول قرمز، كمك
مي كند. علاوه بر اين در توليد انرژي و انواع كلاژن، بخش مهم استخوانها و بافتهاي هم بند، مؤثر است. مس به عملكرد مناسب سيستم عصبي و حفظ رشته هاي عصبي كمك مي كند.
ما همه اثرات مفيد مس را نمي شناسيم. تحقيقات نشان داده است كه مس سيستم ايمني را تقويت و علايم تورم مفصل و ساير التهابها و علايم آلرژي را كم مي كند. برخي افراد مبتلا به تورم مفصل النگو يا ساير تزيين هاي مسي مي پوشند تا دردشان را كم كند. در صورت ابتلا به تورم مفصل با پزشك معالج خود در خصوص مصرف مس مشورت كنيد.
مس در انواع غذاها وجود دارد. هر چند ميزان نياز بدن به مس بسيار كم است، احتمالاً بيشتر مردم آمريكا ميزان كافي مس در رژيم غذايي خود ندارند. با اين حال، تعداد بسيار كمي از افراد، مبتلا به كمبود مس درصد ايجاد بيماري ميشود. بنابراين احتمالاً مصرف مكمل مس لازم نيست. ميزان مس غذا را مي توان با مصرف ماهي صدف و آجيل افزايش داد.
موارد استفاده
در موارد مصرف مس بايد با پزشك معالج خود صحبت كنيد. مس ممكن است در موارد زير مفيد باش: تورم مفصل، كم خوني، افزايش حساسيت به مواد شيميايي، كلسترول بالا، آنوريسم (بيرون زدگي موضعي شرياني)، خستگي، آلرژي و زخم معده.
خانم هاي حامله بيشتر به مس نياز دارند. مثل هميشه، در صورت حامله بودن قبل از مصرف هرگونه مكمل با پزشك معالجج خود مشورت كنيد.
منابع غذايي
مس در انواع منابع غذايي وجوددارد. بهترين منابع از اين قرار است:
غذاهاي دريايي (به خصوص انواع ميگو و ماهي هاي صدف)
گوشت احشا (نظير جگر، قلوه و دل)
آجيل (نظير قرص كمر، فندق، مخلوط، گردو، بادام، پسته)
حبوبات (به خصوص عدس. لوبيا و بادام زميني)
شكلات (شكلات بو داده، شيرين نشده يا نيمه شيرين، كاكائو)
غلات (نظير پوسته سبوس، گندم خرد شده، سبوس كشمش)
ميوه و سبزي (نظير ميزه هاي خشك. قارچ. گوجه فرنگي، سيب زميني، موز، انواع گريپ و آووكادو)
ملاس
فلفل سياه
يك منبع اضافي، آبي است كه در لوله هاي مسي جريان دارد.
اشكال ديگر
مكمل مس اغلب به صورت تركيب با سولفات، پيكولينات، گلوكونات و اسيدهاي آمينه در دسترس است.
نحوة مصرف
ميزان مصرف روزانه توصيه شده از سوي انجمن تحقيقات ملي آمريكا 3-1/5 ميل گرم در روز جهت بزرگسالان است. در اطفال 11-2 سال 2/5-1/5 ميلي گرم توصيه مي شود. در اطفال زير 2 سال توصيه نمي شود.
بهترين شيوه مصرف، مصرف كافي غذاهاي حاوي مس است.
در صورت مصرف مكمل مس بايد روي هم مصرف كنيد. بايد 15-8 ميلي گرم روي به ازاي هر 1 ميلي گرم مس مصرف كنيد.

موارد احتياط
لازم نيست ميزان زيادي مس مصرف شود. بايد قبل از مصرف مكمل مس با پزشك معالج مشورت كنيد. مصرف خيلي زياد مس موجب تهوع، استفراغ، درد معده، سردرد، گيجي، صعف و اسهال ميشود. ميزان خطرناك مس (مسموميت با مس) بسيار نادر است. با اين حال، موارد شديد ممكن است منجر به بيماري قلبي، زرد، اغما و حتي مرگ شود.
بايد از مصرف غذاهاي اسيدي كه در ظروف مسي نگه داري مي شود، بپرهيزيد.
تداخل هاي احتمالي
تعادل مس ممكن است با مصرف الكل، تخم مرغ، فروكتوز و موليبدن بهم بخورد.
مصرف همزمان ميزان زياد كلسيم، آهن، منگنز، قلع، روي، ويتامين ب-6، ويتامين ث يا ضد اسيدها جذب كروم را مختل مي كند.

گیاهان جادویی

فلفل سبز و قرمز:

1- شامل ویتامین های (ب1_
(b1 (ب2_b2) (ث_)(cآ_a) (پ پ_pp) و

مواد اَزته ، آب، سلولز، پروتیین، آهن ،کلسیم،مواد قندی،چربی و.... میباشد

2- فلفل سبز طبیعت گرم دارد

3- ویتامین ( پ ) موجود در آن حفظ کنندۀ قوای جوانی است مشروط بر اینکه در خوردن آن زیاده روی نشود

4- پیران و افرادی که سرد مزاج و رطوبتی و بلغمی مزاج هستند باید از این میوه زیاد میل کنند تا غذایشان سبک و لطیف گردد

5- معده را گرم کرده و آروغ ترش را از بین می برد و باد شکن میباشد

6- ترشح بزاق را زیاد کرده و تسکین دهندۀ بواسیرهای دردناک و ملتهب است

7- مصرف آن به صورت خام یا پخته برای تحریک اشتها ،تقویت میل جنسی، خوشبو کردن دهان ، تقویت اعصاب و رفع کمبود ویتامین گروه (ب) میباشد

8- برای درمان بواسیر، استفراغ های پی درپی ، سرفه های متوالی ، سیاه سرفه ، رمانتیسم و درمان خونریزی رحمی مفید است

9- برای مورد 8 می توانید گرد خشک فلفل سبز را روزانه 0/3 تا 1 گرم مخلوط با عسل کرده و بخورید در مورد درمان بواسیر ، میتوانید این مقدار را تا روزی 3 گرم افزایش دهید

10- برای درمان ریزش مو مفید است . برای این منظور باید بر حسب مقدار موی سر؛

1 تا 2 قاشق غذا خوری گرد خشک فلفل سبز را در یک لیوان آب حل نموده ، 2 یا 3 مرتبه موهای سر را با آن آهسته ماساژ دهیدو با ملایمت بر پوست سر بمالید

توجه:
1- کسانیکه دارای کبد ملتهب هستند و یا مبتلا به زخم معده هستند و همچنین کسانی که در موقع ادرار احساس سوزش میکنند باید از خوردن فلفل سبز پرهیز کنند

2- برای افراد گرم مزاج خوب نیست و تولید سر درد میکند ، سینه را به خس خس می اندازد و برای کبد ضرر دارد

3- مخاط را تحریک کرده و عطسه آور است

4-بی احتیاطی و افراط در مصرف فلفل سبز ممکن است باعث بروز عوارضی از قبیل استفراغ ، ورم معده ، سوزش ادرار و سقط جنین گردد

بررسي مقايسه اي چاي سبز و سياه

بنا بر آخرين تحقيقات ، به شما توصيه مي کنيم که مصرف چاي روزانه خود را به ۶ فنجان برسانيد تا از خواص قابل توجه آن براي سلامتي ، که شامل کاهش خطر بيماريهاي قلبي و انواع خاصي از سرطان است ، بهره مند شويد و خبر خوش اين است که « چاي سياه » شما درست به اندازه « چاي سبز » اين محبوب متعصبين تندرستي و بسيار بيش از چاي هاي گياهي برايتان مفيد است .

چاي سياه و چاي سبز
« چاي سياه » که در جهان غرب پرطرفدار است ، از برگهاي « سرگل » که پلاسانده ، غلتانيده و خشک شده است ، درست مي شود . « چاي سبز » از سرگلهاي تازه تهيه مي شود . پزشکان اغلب چاي سبز را سالمتر از چاي دم کشيده ، مي دانند .
بيشتر به اين علت که ميزان « کافئين » آن کمتر است . اما بررسيها در چند سال اخير نشان داده است که ميزان « آنتي اکسيدانها » - ترکيباتي که به بدن در جنگ بر ضدمولکولهاي مضري به نام راديکال کمک مي کنند - در چاي سياه و سبز برابر است . راديکالها در بروز امراض خطرناکي نظير بيماريهاي عروق قلب و انواعي از سرطان ، مثل تومورهاي ريه و روده ، نقش بسيار دارند . راديکالهاي آزاد زيادي بر اثر مصرف دخانيات ، آلودگي هوا ، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد وعوامل ديگر در بدن به وجود مي آيند .

نقش چاي در مبارزه با بيماريها
آنتي اکسيدانهاي موجود در چاي « فلاوونوئيد » هستند ؛ ترکيباتي قوي که به باور دانشمندان در مبارزه با بيماريها مؤثرند . برخي محققان معتقدند که آنتي اکسيدانهاي چاي از آنتي اکسيدانهاي ميوه و سبزيجات نيرومندتر ند . يک فنجان چاي تقريباً حاوي ۲۰۰ ميلي گرم فلاوونوئيد است . نوشيدن سه فنجان چاي در روز به غلظت فلاوونوئيد در خون به ميزان ۲۵ درصد مي افزايد .
چاي همچنين حاوي فيتوکميکالها است که در آخرين بررسيها به عنوان عامل احتمالي جلوگيري از رشد تومورهاي سرطاني مطرح شده اند . تحقيقات پيشرفته اي در مورد توانايي چاي در مبارزه با بيماريهاي قلب نيز انجام شده است . نتايج يک بررسي در آمريکا نشان داده است که خطر بروز حملات قلبي در کساني که روزانه يک چند فنجان چاي مي نوشند ، نصف کساني که چاي مصرف نمي کنند .

چاي ، منبع غني املاح مفيد و ويتامين ها
چاي ، سياه و سبز هر دو منابع غني پتاسيم ، منگنز و نيز و ويتامين هايي مانند ويتامين A که خواص ايمني دارد ، ويتامين B6 که در سوخت و ساز بدن نقش حياتي دارد و ويتامين B1 و b2 که براي آزاد سازي انرژي از غذا ضروري هستند ، مي باشند . پتاسيم نقش مهمي در حفظ ضربان طبيعي قلب دارد ، اعصاب و ماهيچه ها را قادر به فعاليت مي سازد و ميزان مايعات درون سلولي را تنظيم مي کند . منگنز براي رشد استخوانها و کل بدن ضروري است و ۵ تا ۶ فنجان چاي ۴۵٪ از نياز ما به اين ماده را تأمين مي کند .

آيا کافئين چاي مضر است ؟
چاي سياه در گذشته به دليل ميزان بالاي کافئين شهرت نامطلوبي پيدا کدره بود بنابر يک باور عاميانه کافئين آن بيش از کافئين قهوه است . ولي حقيقت اين است که يک فنجان ۲۰۰ ميلي ليتري چاي محتوي ۴۰ ميلي گرم کافئين است ، در حالي که اين ميزان در يک فنجان قهوه فوري معمولي ۶۰ ميلي گرم و در مورد قهوه از صافي رد شده ۱۵۰ ميلي گرم است .

چگونه و چقدر چاي بنوشيم ؟
متخصصان تغذيه مصرف کمتر از ۳۰۰ ميلي گرم کافئين در روز را مجاز مي دانند ، که به ما اجازه نوشيدن چندين فنجان چاي را مي دهد . البته بايد به ياد داشته باشيم که ماکافئين را از خوردن شکلات ، نوشابه ها ، داروهاي سرماخوردگي و مسکن ها نيز مصرف مي کنيم .
بيشتر پزشکان نوشيدن چهار تا شش فنجان چاي در روز را توصيه مي کنند . بهتر آن است که از صرف چاي در ضمن وعده هاي غذايي خودداري کنيم ، زيرا ممکن است مانع جذب آهن شود . چاي براي کساني که تحمل نوشيدن هشت ليوان آب در روز را ندارند خاصيت ديگري هم دارد .از آنجايي که مدرملايمي است ، يک راه عالي براي افزايش ميزان مصرف مايعات است .

بررسي مقايسه اي چاي سبز و سياه

بنا بر آخرين تحقيقات ، به شما توصيه مي کنيم که مصرف چاي روزانه خود را به ۶ فنجان برسانيد تا از خواص قابل توجه آن براي سلامتي ، که شامل کاهش خطر بيماريهاي قلبي و انواع خاصي از سرطان است ، بهره مند شويد و خبر خوش اين است که « چاي سياه » شما درست به اندازه « چاي سبز » اين محبوب متعصبين تندرستي و بسيار بيش از چاي هاي گياهي برايتان مفيد است .

چاي سياه و چاي سبز
« چاي سياه » که در جهان غرب پرطرفدار است ، از برگهاي « سرگل » که پلاسانده ، غلتانيده و خشک شده است ، درست مي شود . « چاي سبز » از سرگلهاي تازه تهيه مي شود . پزشکان اغلب چاي سبز را سالمتر از چاي دم کشيده ، مي دانند .
بيشتر به اين علت که ميزان « کافئين » آن کمتر است . اما بررسيها در چند سال اخير نشان داده است که ميزان « آنتي اکسيدانها » - ترکيباتي که به بدن در جنگ بر ضدمولکولهاي مضري به نام راديکال کمک مي کنند - در چاي سياه و سبز برابر است . راديکالها در بروز امراض خطرناکي نظير بيماريهاي عروق قلب و انواعي از سرطان ، مثل تومورهاي ريه و روده ، نقش بسيار دارند . راديکالهاي آزاد زيادي بر اثر مصرف دخانيات ، آلودگي هوا ، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد وعوامل ديگر در بدن به وجود مي آيند .

نقش چاي در مبارزه با بيماريها
آنتي اکسيدانهاي موجود در چاي « فلاوونوئيد » هستند ؛ ترکيباتي قوي که به باور دانشمندان در مبارزه با بيماريها مؤثرند . برخي محققان معتقدند که آنتي اکسيدانهاي چاي از آنتي اکسيدانهاي ميوه و سبزيجات نيرومندتر ند . يک فنجان چاي تقريباً حاوي ۲۰۰ ميلي گرم فلاوونوئيد است . نوشيدن سه فنجان چاي در روز به غلظت فلاوونوئيد در خون به ميزان ۲۵ درصد مي افزايد .
چاي همچنين حاوي فيتوکميکالها است که در آخرين بررسيها به عنوان عامل احتمالي جلوگيري از رشد تومورهاي سرطاني مطرح شده اند . تحقيقات پيشرفته اي در مورد توانايي چاي در مبارزه با بيماريهاي قلب نيز انجام شده است . نتايج يک بررسي در آمريکا نشان داده است که خطر بروز حملات قلبي در کساني که روزانه يک چند فنجان چاي مي نوشند ، نصف کساني که چاي مصرف نمي کنند .

چاي ، منبع غني املاح مفيد و ويتامين ها
چاي ، سياه و سبز هر دو منابع غني پتاسيم ، منگنز و نيز و ويتامين هايي مانند ويتامين A که خواص ايمني دارد ، ويتامين B6 که در سوخت و ساز بدن نقش حياتي دارد و ويتامين B1 و b2 که براي آزاد سازي انرژي از غذا ضروري هستند ، مي باشند . پتاسيم نقش مهمي در حفظ ضربان طبيعي قلب دارد ، اعصاب و ماهيچه ها را قادر به فعاليت مي سازد و ميزان مايعات درون سلولي را تنظيم مي کند . منگنز براي رشد استخوانها و کل بدن ضروري است و ۵ تا ۶ فنجان چاي ۴۵٪ از نياز ما به اين ماده را تأمين مي کند .

آيا کافئين چاي مضر است ؟
چاي سياه در گذشته به دليل ميزان بالاي کافئين شهرت نامطلوبي پيدا کدره بود بنابر يک باور عاميانه کافئين آن بيش از کافئين قهوه است . ولي حقيقت اين است که يک فنجان ۲۰۰ ميلي ليتري چاي محتوي ۴۰ ميلي گرم کافئين است ، در حالي که اين ميزان در يک فنجان قهوه فوري معمولي ۶۰ ميلي گرم و در مورد قهوه از صافي رد شده ۱۵۰ ميلي گرم است .

چگونه و چقدر چاي بنوشيم ؟
متخصصان تغذيه مصرف کمتر از ۳۰۰ ميلي گرم کافئين در روز را مجاز مي دانند ، که به ما اجازه نوشيدن چندين فنجان چاي را مي دهد . البته بايد به ياد داشته باشيم که ماکافئين را از خوردن شکلات ، نوشابه ها ، داروهاي سرماخوردگي و مسکن ها نيز مصرف مي کنيم .
بيشتر پزشکان نوشيدن چهار تا شش فنجان چاي در روز را توصيه مي کنند . بهتر آن است که از صرف چاي در ضمن وعده هاي غذايي خودداري کنيم ، زيرا ممکن است مانع جذب آهن شود . چاي براي کساني که تحمل نوشيدن هشت ليوان آب در روز را ندارند خاصيت ديگري هم دارد .از آنجايي که مدرملايمي است ، يک راه عالي براي افزايش ميزان مصرف مايعات است .

«غاز یاغی (غازپا) »

*غازیاغی به زبان ترکی یعنی پای غاز . نوعی از آن در کوههای لرستان میروید و به «پای زاغان» معروف است. شایان ذکز است که به آن غازپا نیز گفته می شود و در کردستان به آن پاغازه می گویند

این گیاه خودرو بوده و تا کنون اهلی نشده است . از تیره اسفناجیان بوده ، دارای برگهای مثلثی سر نیزه ای با دو گوشه در پایین می باشد . ساقه خوشه هایش بی برگ و درشت و حاوی دانه های قهوه ای براق است . ارتفاع آن به 20 الی 30 سانتیمتر میرسد . اندام خوراکی آن برگ گیاه است .

1- برگ و ساقه های آن به سبب داشتن ویتامین ث زیاد برای تصفیه خون ، رقیق شدن خون و جلوگیری از فساد لثه استفاده می شود

2- بذر آن دارای هورمون های گیاهی بوده و ترشحات داخلی را تقسیم می کند

3- باد شکن ضد عفونی کننده و ادرار آور است

4- کلیه و مثانه را زهکشی و پاک می کند

5- ضماد بذر آن باز کنندۀ زخمها و پاک کنندۀ جای آنهاست

6- برای درمان بیماری برص(لکه های سفید پوست) غازیاغی بسیار مؤثر خواهد بود، برای

این منظور در فصل تابستان و پس از تنقیه با یک مسهل قوی و پاک کردن شکم، 3/5 گرم

بذر غازیاغی را با نیم گرم «زنجبیل» ، نیم گرم «عاقرقرحا(آکرکره)» و نیم گرم ریشه تربد (ویا ریشه درخت توت) را با عسل مخلوط کرده و هر روز میل نمایید ، بعد موضع برص را عریان نموده و در آفتاب بنشینید تا عرق نمایید ، این عمل را چند روز متوالی انجام دهید . پس از چند روز آثار بهبودی با پیدا شدن جوش های شبیه به آبله - که بر روی لکه های سفید ظاهر می شود و آب زردی از آنها خارج می گردد- مشاهده می شود و بیماری به تدریج برطرف شده و پوست بدن رنگ طبیعی خود را پیدا خواهد کرد

خوب است بدانید بهترین نوع بذرغازیاغی برای این منظور آن است که در گرمسیر به عمل آمده و ریز و تیره باشد ، در ضمن طعم آن تلخ تند بوده و زبان را بگزد

7- طبیعت آن گرم بوده و در بعضی از نقاط ایران مردم آن را با سبزیجات دیگر مصرف می کنند و گاهی نیز با آن کوکو تهیه می کنند

8- غازیاغی خنک ، اشتها آور ، ملیّن و ادرار آور می باشد

9- اگر برگهای تازه غازیاغی را بکوبند و روی محل گزیدگی حشرات بگذارند ، سوزش نیش و گزیدگی را برطرف می کند

10- غرغره کردن شیره برگ تازه غازیاغی در موقع گلودرد های سخت مفید است



توجه :

1- خوردن جوشانده آن سبب سقط جنین می باشد

«شقاقل»

* نام دیگر آن «زردک صحرایی» می باشد که در فارسی به آن «زردک ریگی» و «زردک ریش بزی» نیز می گویند

ریشه شقاقل پرگره بوده و زمانی که آن را از خاک در می آورند جدارآن چسبنده و پر رنگ است؛ انتخاب عنوان «زردک ریگی» به همین دلیل است . مغز و ریشه شقاقل یکنواخت بوده و سفید رنگ است . به کلفتی یک انگشت و دراز می باشد و طعمی شیرین دارد . ساقه های آن دارای گره زیاد بوده و بر روی هر گره برگی می روید و چون این برگها از هم مانند ریش بز فاصله دارند به آن لقب « ریش بزی» داده اند

دارای طبیعت گرم و تر بوده و در نواحی شمال ایران و سایر اماکن مرطوب می روید و بیشتر زیر درختان متراکم می باشد

1-مقوی کبد و کلیه ها می باشد

2- بلغم و رطوبات را دفع می کند

3- از ریشه های گره دار آن در صنعت غذاسازی و دارویی استفاده می شود

4- سوپی که از شقاقل و پیاز و پیاز فرنگی تهیه شده باشد از بهترین داروهای ادرار آور مؤثرتر است

5- هرگاه برگ شقاقل را به سوپ فوق اضافه کنیمبرطرف کنندۀ انواع روماتیسم است

1- شقاقل اشتها را کم می کند

2- دربعضی افراد گرم مزاج تولید سردرد می نماید ، در صورتی که شقاقل را با مقداری عسل بخورید و یا مربای آن یا عسل را تهیه کنید ایجاد سردرد و کم اشتهایی نمی کند

3- ریشه آن سنگین و دیرهضم می باشد ولی چنانچه با شکر و عسل به صورت مربا

دربیاید ، هضم آن آسان شده و به راحتی خورده میشود

«خرمالو»

1- خرمالو بهترین پاک کنندۀ کبد و کلیه هاست

2- میوۀ نارس آن گس بوده و تانن زیادی دارد

3- خرمالو دارای ویتامین آa- ،ب1-b ،ب2-b2،ب6- B6، ث-c و پ پ-p و نیز کاروتن ، کلسیم ، گوگرد و فسفر می باشد

4- برای درمان درد زانو ، می توانید چند عدد خرمالو را پخته (درن تنور یا فر) سپس آن را له کرده و به صورت ضماد بر روی زانوها قرار داده و روی آن پارچه کرباس آب ندیه ببندید و استراحت کنید

5- دانۀ میوه خرمالو را اگر بکوبید و به صورت گرد درآورید ، سپس میل نمایید سبب دفع سنگ مثانه و کلیه می گردد

6- خوردن میوه خرمالویی که روی درخت رسیده باشد سینه را نرم می کند

7- پوست و چوب آن را به عنوان قابض در ورمها از داخل و زخمها از خارج مصرف

می کنند

8- ریشه آن نیز قابض می باشد

9-میوه کاملاَََََ رسیده آن برای کودکان مفید بوده و حتی موجب رشد آنان می گردد

«شاه توت»

1- شامل ویتامین های آ-a ، ب1-b1، ب2-b2 ،ث-c و همچنین پروتیین ، چربی ، آهن ،

کلسیم ،گلوکز، مواد قندی واملاح معدنی از جمله تانن میباشد

2- طیعتی سرد دارد و صفرا و گرمی را از بین میبرد

3- میوه ای مغذی و نیرو بخش می باشد

4- مصرف آن خون را تصفیه میکند

5- میوۀ نرسیده آن اثر ضد اسهال (قابض) دارد

6- اگر صبح ناشتا رسیده آن را بخورید ملیّن است ومانند مسهل عمل کرده و یبوست را از بین میبرد

7- به علت دارا بودن ویتامین های «آ-a» و «ث-c» در رفع خستگی ناشی از فعالیتهای فکری مفید است

8- مصرف این میوه خوش طعم ، بدن را ضد عفونی می کند

9- غرغره کردن آب شاه توت نارس برای درمان برفک ، آنژین ، ورم دهان ، درد گلو ،

آفت (جوشهای دهان) و التهاب مخاط دهان مفید است

10- طعم ترش آن سبب رفع عطش میگردد

11- ضماد شاه توت به تنهایی و یا مخلوط با سرکه طبیعی می تواند ترکهای جلدی و ترک بین انگشتان و کف پا را از بین می برد

12- اگر شیره میوه کاملا نرسیده آن را هر روز به مقدار یک یا دو استکان بخورید ،

اسهال های ساده و بعضاً اسهال های خونی را درمان می کند

13- اگر 15 گرم پوست ریشۀ درخت شاه توت را در 250 گرم آب بجوشانید و هر صبح

ناشتا میل کنید برای دفع کرم و انگل روده مفید است

14- برای درمان تبهای متناوب می توانید جوشاندۀ 40 تا 80 گرم برگ درخت شاه توت در یک لیتر آب مصرف کنید

15- جوشاندۀ برگ درخت شاه توت به مقدار 60 گرم در یک لیتر آب درد دندان را هر قدر که شدید باشد ، تسکین داده و آرام می کند ؛ برای این منظور باید در چند نوبت جوشانده را به صورت گرم مدتی در دهان نگاه داشت سپس بیرون ریخت

16- مرهم و ضماد ساییدۀ برگ درخت شاه توت با روغن زیتون جهت التیام زخم های پوستی و سوختگی آتش مفید است

17- ضماد برگ له شدۀ درخت آن برای درمان گزش حشرات مفید است



توجه :

1- اگر شاه توت را با شکم پر بخورید ، تولید گاز و نفخ می کند

2- اگر شاه توت را روی غذایی مانند ماست بخورید تولید اسهال میکند

3- بعد از خوردن شاه توت ، غذا و خوراکی های ترش میل نکنید

4- مالیدن برگ شاه توت ، رنگ حاصل از میوۀ آن را از بین می برد

من ريحان هستم !
مرا ريحان مى نامند، به معنى گل و سبزه ! برابر اين لغت در فارسى اسپرم است كه به صورت اسپرغم - اسپرهم و اسفرم نيز گفته شده است . اسم اصلى من شاه اسپرم است كه آن را شاه اسپرغم - شاهپرهم - شاهسفرم نيز گفته اند.
بعد از اسلام مرا به عربستان بردند و كلمه ى شاه اسپرم را به سلطان الريا حين ترجمه كردند و از آن جا به اروپا رفت و به زبان لاتين به آن بازيليك ، يعنى سبزى سلطنتى لقب دادند. لقب آن از روى افسانه اى است كه در فرهنگ عاميانه (فولكلور) فارسى وجود دارد و پيدايش مرا در زمان سلطنت انوشيروان مى رساند و با اينكه اين داستان صورت افسانه دارد، معذلك تكرار آن خالى از لطف نيست .
اينك شرح داستان به همه صورت كه در كتب قديم آمده است :

گويند اسپرغم پيش از انوشيروان نبود. روزى انوشيروان بار عام داده ، و به ديوان قضاوت نشسته بود. ناگاه مارى بزرگ از زير تخت در آمده ، حاضران را از ديدن او ترس به هم رسيد. قصد او كردند، شاه فرمود بگذاريد شايد شكايتى داشته باشد. به دنبال او برفتند تا به كنار چاهى رسيدند. مار بر كنار چاه حلقه زد، آنگاه به درون رفت و بر آمد، چون در آن چاه نگاه كردند، مارى ديدند مرده افتاده و عقربى نيش بر او بند كرده ، نيزه اى از بالاى چاه بر پشت عقرب فرو بردند و چون يك سال بگذشت ، هم در آن روز شاه نشسته بود و به شكايات مردم رسيدگى مى كرد. همان مار به نزديك سرير آمد و از دهن خود قدرى تخم سياه بريخت و برفت ، كسرى فرمود آن تخم را كاشتند. از آن شاه اسپرغم بر آمد و انوشيروان كه پيوسته زكام داشت از بوييدن و خوردن آن زكامش برطرف شد. شكى نيست كه اين داستان به اين شكل صحت ندارد و بعيد نيست كه بذر مرا يكى از شاكيان كه به حق خود رسيده بود، به عنوان هديه آورده باشد.

عده اى از لغت نويسان عربى مرا ضيمران نوشته اند. اين خود يك اشتباه است . زيرا ضيمران گياه ديگرى از خانواده ى ماست كه در صحراى عربستان مى رويد و بسيار خوش بو و نافع است . در خانواده ى ما بيش از 160 نوع گياه خوشبو وجود دارد كه چند نوع آن بيشتر در ايران كاشته نمى شود. بذر يك نوع آن تحت عنوان تخم شربتى زياد مصرف دارد.
بارى من مقوى معده ، بادشكن ، ضد عفونى كننده دهان و دستگاه گوارش ، مدر و ضد تشنج مى باشم . به علت داشتن سبزينه و اسانس مخصوص كه خود مخلوط از چند اسانس است ، بوى پياز و سير را از دهان مى برم و روى همين اصل است كه يك پاى ثابت سينى نان و كباب شده ام و چون به كباب بازارى پياز زياد مى زنند، و مقدارى هم با آن مى خورند، ناگزير نيز مقدارى از سبزى من تناول مى نمايند تا بوى پياز برطرف شود. من دماغ را باز مى كنم . عصاره ى من با شير براى درمان زكام و سينه درد و سرفه به كار مى رود. مضمضمه جوشانده ى غليظ و جويدن خود من جهت رفع آفت دهان و بو كردن من براى رفع سر درد مفيد است .
كسانى كه هنگام مسافرت در اتومبيل - هواپيما و كشتى حالشان بهم مى خورد و دچار درد سر و دل بهم خوردگى مى شوند، مى توانند از من استفاده كنند، و با بو كردن من و جويدن برگ هاى نازك من خود را تسكين بدهند، من ميكرب هاى اسهال و وبا را مى كشم . بوى من پنبه و مگس را فرار مى دهد. چند شاخه از من در باغچه منزل خود بكاريد و به اين ترتيب با اين حشرات مزاحم مبارزه نماييد. خوردن بذر من مقاومت بدن را در برابر سموم زياد مى كند. پزشكان قديم ايران كوبيدن بذر مرا براى ساختن تركيبات دارويى منع كرده اند و اين از آن جهت است كه لعاب ما دانه هاى گياهى در موقع كوبيدن از بين ميرود و بهتر است ، تخم مرا بطور مستقيم به كار بريد، من داراى ويتامين كا بوده و براى خون دماغ و بواسير خونى سودبخش مى باشم ، سابقا تخم مرا با شكر كوبيده ، جهت رفع بوى زير بغل استعمال مى كردند

«زیتون۱»
1- میوه ای است خوراکی که رسیده آن تیره رنگ است

2- روغن آن در تغذیه و مصارف دارویی اهمیت زیادی دارد

3- برای طول عمر نافع است

4- 100 گرم آن دارای 234 کیلو کالری انرژی می باشد

5- بعضی از فروشندگان برای اینکه طعم تلخ زیتون را از بین ببرند ، آنرا در اب قلیا

می خیسانند در این مورد اگر زیتون را خوب نشویید ممکن است عوارض داشته باشد

6- اگر خواستید زیتونهای مورد 5 را بخورید آنها را چندین بار با آب گرم بشویید بعد با روغن زیتون مخلوط کرده و میل نمایید

7- زیتون دارای چربی زیادی می باشد

8- برای افرادی که دیابت دارند و همچنین افرادی که مبتلا به تنبلی کبد هستند بسیار نافع است

9- زیتون دارای مقادیر زیادی چربی ، فسفر ، گوگرد ، منیزیم ، پتاسیم ، آهن ، آهک ، مس، کلر و منگنز می باشد

10- روغن زیتون نرم کننده و ملین است

11- روغن زیتون برای رفع عوارض کلیه ها ، سنگهای صفراوی ، قولنجهای کلیوی و کبدی و رفع یبوست بسیار نیکوست

12- زیتون فشار خون را کم می کند و تب بر است

13- ضد سم سرب است و خوردنآن برای کارگران چاپخانه ها که با سرب کار می کنند واجب است

14- زیتون ترشحات صفرا را زیاد میکند از این جهت کسانیکه زیاد زیتون می خورند بیشتر سوداوی و صفراوی مزاج هستند

15- خوردن کمی زیتون با غذا اشتها را زیاد می کند و ترشحات غدد مخصوصاً صفرا

را اصلاح می کند

16- چکاندن روغن زیتون در چشم برای تقویت نیروی بینایی اثر نیکویی دارد و آبریزش چشم را برطرف می سازد

«زیتون2»


17- اگر روغن زیتون را گرم کرده و در جای نیش عقرب بمالید درد آنرا تسکین می دهد

18- برای مصرف خارجی یعنی روغن مالی پوست بدن و مو ، روغن زیتون کهنه بهتر از تازه آن است

19- روغن کهنه اگر 7 سال مانده باشد ، برای تسکین آلام مفاصل بهتر از روغن تازه

است . برای این کار می توان روغن زیتون را به طور مصنوعی کهنه ساخت ؛ به این ترتیب که آنرا با آب مخلوط کرده و 60 بار می جوشانید . این روغن می شود عتیق که تسکین دهنده درد اعصاب و مفاصل می باشد

20- اگر روغن تازه را با عسل مخلوط کرده و 3 روز به جای آب بیاشامند سبب هیجان قوه باه در پیران می گردد

21- چرب کردن موی سر با روغن گهنه (عتیق) از سفید شدن و ریزش مو جلوگیری

می کند

22- ضماد برگ آن لکه های ناخن را از بین می برد

23- بییست عدد برگ زیتون را 15 دقیقه در300 گرم آب بجوشانید تا 200 گرم آب بماند ، بعد آنرا صاف کنید و با عسل شیرین کرده و صبح ناشتا بنوشید ، فشار خون را پایین

می آورد

24- زیتون ادرارآور است و برای کبد مفید است

25- اگر صبح ناشتا یک قاشق سوپ خوری روغن زیتون را خالی و یا با آب پرتقال و یا لیمو خورده و این کار را ادامه دهید برای برطرف کردن یبوست بسیار مفید است

26- اگر انگشتان خود را به روغن زیتون آغشته کنید و لثه ها و دندانها را محکم مالش دهید باعث تقویت لثه و دندانها می شود

27- هنگام سینه پهلو و سل ریوی اگر سینه و پشت را با روغن زیتون مالش دهید سبب تسریع در شفای بیمار خواهد شد

28- مالش روغن زیتون برای تمام بچه های ضعیف مفید است

29- هنگام درد کبد نیز ماساژ روغن زیتون سبب تخفیف و تسکین درد می گردد

30- زیتون دارای طبیعتی گرم می باشد
توجه :
1- دقت کنید زیتون شما شفاف و سفت باشد نه نرم و بدون جلا

2- زیاده روی در خوردن آن باعث زیادی ترشحات غدۀ صفرا می گردد و باعث بیخوابی و لاغری می شود

آنچه بايد درباره روي بدانيم

مدتهاست که روي به عنوان يک ماده ضروري در ميکرو ارگانيزم ها شناخته شده است اما کمبود آن در انسان اخيراً بررسي گرديده است . روي در همه گياهان و جانوران وجود دارد . در بدن يک فرد بالغ ۳-۲ گرم روي موجود است که بيشتر در کبد ، لوزالمعده ، کليه ، استخوان و ماهيچه هاي ارادي وجود دارد . بافت هاي ديگري که غلظت روي در آنها نسبتآً زياد است شامل قسمتهاي مختلف چشم ، غده پروستات ، پوست و ناخن ها مي باشد .

تعادل روي توسط جذب و دفع آن از روده حفظ مي شود جذب به وسيله عمل انتشار و توسط يک حامل انجام مي گيرد اين عمل تحت کنترل هموستاتيک مي باشد و ميزان روي موجود در رژيم غذايي و حضور مواد دخالت کننده در جذب آن مؤثر است . بيماري هاي روده اي مانند بيماري کرون باعث اختلال در جذب روي مي شود . حامل اصلي روي در پلاسما آلبومين مي باشد . مکمل ياري آهن و روي با يکديگر کمتر بر وضعيت روي و آهن مؤثر است و لاکتوز و گلوکز جذب روي را افزايش مي دهند فيبر يا فيتات جذب روي را کاهش مي دهند اما ترکيباتي مانند تانن ها اين خاصيت را ندارند . دوز بالاي مس نيز مانع جذب روي مي شود . آهن با روي در جذب رقابت مي کند نسبت ۲ به ۱ يا ۳ به ۱ آهن و روي منجر به کاهش چشمگير دريافت روي مي شود .

کمبود روي اولين بار در جوانان ايران و مصر بررسي شد و علائم آن شامل هيپوگناديسم ، کم خوني در حد متوسط ، کوتاهي قد ، کاهش مقاومت بدن در برابر بيماري ها ، نقص سيستم ايمني و پائين بودن ميزاي روي پلاسما مي باشد . اين کمبود به علت مصرف رژيم هاي غني از غلات تصفيه شده و نان هايي که خمير آنها به خوبي ورنيامده باشد ديده شده است .

گوشت ، ماهي ، ماکيان ، شير و لبنيات ، ۸۰٪ روي رژيم غذايي را فراهم مي نمايند . جگر ، پنير ، تخم مرغ ، غلات ، جوانه گندم ، حبوبات و مغزها نيز از منابع غذايي روي هستند .اسيد اگزاليک موجود در سبزي ها به خصوص اسفناج ، چاي وانواع توت جذب روي را کاهش مي دهند . غذاهاي سرشار از سبزي ها نيز جذب روي را مختل مي کنند .

مصرف بيش از حد روي و مسموميت با آن ( ۳۰۰-۱۰۰ ميلي گرم در روز ) به ندرت مشاهده شده است . با اين حال ،مصرف بيش از حد مکمل هاي روي جذب مس را مختل مي کند . مصرف مکمل هاي روي ۵۰ ميلي گرمي باعث کاهش Hdl در مردان مي شود . همچنين مصرف سولفات روي به ميزان ۲ ميلي گرم در روز يا بيشتر منجر به التهاب دستگاه گوارش و حالت تهوع و استفراغ مي شود .

ارزش غذايي يک ليوان شير ( ۲۵۰ ميلي ليتر ) تأثير اجزاي ترکيبي و عوارض کمبود آن در

تأثير مصرف
رشد و استحکام استخوان
ساخت سلول هاي عضلاني- انقباض عضلاني
فعاليت هاي هورمون تيروئيد - انسولين - تيروکسين - هموگلوبين
حفظ تعادل مايعات بدن - تحريک پذيري عضله قلب - - تنظيم فشار خون - تنظيم مکانيسم بينايي
مؤثر در فعاليت آنزيم ها - تشکيل پروتئين - ساخت متابوليسم پروتئين - توليد انرژي - مؤثر در فرآيند اکسيداسيون مواد غذايي و توليد انرژي - ساخت استخوان - فعاليت قلب و مغز - ساخت آنزيم ها
سلامت بافت هاي عصبي - سلامت پوست - رشد و نمو طبيعي
ساخت بافت هاي بدن - استخوان ها و رگ هاي خوني - کمک به جذب آهن - تنظيم غلظت کلسيم خون - ساخت گلبول قرمز و سفيد خون - انعقاد خون - خون سازي
کمک به جذب کلسيم و تشکيل دندانهاي سالم - سلامت دندانها - سلامت لثه و دندان

عوارض کمبود
کم خوني و در موارد حاد کم خوني کشنده - کم خوني در دوران حاملگي - افزيش فشار خون
نرمي استخوان - پوکي استخوان
خرابي و فساد دندانها
تولد زودرس - تولد نوزاد کم وزن - عدم رشد کافي
عوارض مشابه کمبود کلسيم
ناراحتي هاي پوستي - وقفه در ترميم ترک گوشه دهان - پوسته پوسته شدن اطراف دهان - موارد شديد خون ريزي زير پوست وتورم لثه
تحريک چشم - شب کوري
سوء تغذيه - خستگي - کم اشتهايي - اختلالات عصبي - گيجي
کاهش مقاومت بدن در مقابل بيماري هاي عفوني - تورم بدن - تحليل عضلات - بي حسي
بزرگ شدن غده تيروئيد ( بيماري گواتر )
افزايش تحريک پذيري - بيهوشي

تأمين نياز کودک ۶ ساله ترکيبات شير
۹۸٪ ويتامين B12
۵۴٪ کلسيم
۵۳٪ فسفر
۴۴٪ ويتامينb2
۳۲٪ پروتئين
۲۹٪ يد
۲۷٪ پتاسيم
۱۸٪ منيزيم
۱۶٪ نياسين
۱۳٪ ويتامينb6
۱۲٪ روي
۱۲٪ اسيدفوليک
۱۱٪ ويتامينb1
۱۰٪ ويتامينa
۷٪ ويتامين C
۵٪ ويتامينd
۸ انرژي

تأثير چاي روي کاهش کلسترول

از زمانهاي قديم گفته مي شد که چاي به کاهش کلسترول کمک مي کند و اکنون تحقيقات جديد ثابت مي کند که اين فرضيه درست است . البته شما با نوشيدن يک يا دو فنجان چاي اضافه در روز سودي نخواهيد برد .
مطالعات نشان مي دهد که افراد داراي کلسترول نسبتاً بالا که از مکمل هاي حاوي عصاره چاي سبز وسياه براي دوازده هفته استفاده مي کنند بطور متوسط ۱۶ درصد کاهش کلسترول Ldl خواهند داشت . ( کلسترول Ldl نوعي از کلسترول در خون است که باعث ايجاد پلاک هاي داخل شرياني مي شود ) .
اين ميزان کاهش به اندازه تأثير داروهاي استاتين نيست ولي با بسياري از درمانهاي غيراستاتيني قابل مقايسه است .
مطالعات اوليه با عصاره چاي سبز تأثيري در کاهش سطح کلسترول نداشت . ممکن است افزودن عصاره چاي سياه باعث تفاوت در نتيجه آزمايش قبلي شده باشد .
خصوصيات محافظتي
چاي غني از پلي فنل است که به نظر مي رسد داراي خواص ضد سرطان ، ضد باکتري ، ضد ويروس و آنتي اکسيدان باشد . چاي سبز داراي پلي فنل کاتچين است . چاي سياه که در حقيقت چاي سبز تخمير شده است داراي رنگدانه هاي پلي فنل بنام تيافلاوين است که در طي روند تخمير توليد مي شوند .
هر کپسول ۳۷۵ ميلي گرمي از ترکيب عصاره ها که در مطالعه مورد استفاده قرار گرفت داراي مقدار تيافلاوين و کاتچين معادل ۳۵ فنجان چاي سياه يا ۷ فنجان چاي سبز بود .
مطالعه اي بر روي ۲۴۰ مرد و زن چيني با کلسترول نسبتاً بالا که قبلاً تحت رژيم هاي با چربي کم بوند انجام شد ، نيمي از اين افراد عصاره چاي را براي ۱۲ هفته مصرف کردند و به نيمي ديگر دارونما داده شد ، در گروهي که از چاي استفاده مي کردند ۱۶ درصد کاهش کلسترول Ldl ديده شد .
اين يافته ها بايد در مطالعات بزرگتر اثبات شود ولي براي قرنها فکر مي شد که چاي خواص طبي دارد و اين مطالعه ارزش درماني واضح چاي را نشان داد .

اثرات ديگر چاي
دلايل باليني رو به افزايشي وجود دارند که نوشيدن مقادير متوسط چاي مي تواند قلب را محافظت کند.
در يک مطالعه نتيجه گيري شده است که نوشيدن ، ۴فنجان چاي سياه در روز مي تواند عملکرد مختل عروق خوني را که منجر به حمله هاي قلبي مي شود بهبودي دهد .
نوشيدن چاي به مصرف عصاره چاي ترجيح دارد ، زيرا هنوز مطالعات در مراحل اوليه مي باشند .
نوشيدن چاي عمل لذت بخشي است و شما مي توانيد در طول روز چند فنجان چاي بنوشيد .

گندم دانه اي ارزشمند.

گندم يکي از جلوه هاي عظمت خلقت و نان يکي از لذيذترين ، کاملترين و متعادل ترين غذاهاي شناخته شده توسط انسان است ، و شکل گيري و پايداري تمدن هاي تشکيل شده بر روي کره زمين در هيچ جا بدون گندم مقدور نبوده است . مهمترين فرآورده گندم يعني نان به قدري با سلولهاي بدن انسان عجين شده که هر يک از ما در طول حيات خود روزانه بطور ميانگين سه بار و گاه تا بيش از پنج بار نان مصرف مي کنيم و با وجود اين هر بار بيشتر و بيشتر از مصرف آن لذت مي بريم .

* کربو هيدراتهاي دانه گندم
کربوهيدرات ها در مجموع ۷۵ الی ۸۵ درصد وزن خشک دانه کامل گندم را تشکيل مي دهند و به چند گروه به شرح زير تقسيم بندي مي شوند :
نشاسته به تنهائي حدود ۶۵ درصد وزن دانه و ۷۰ درصد وزن آندوسپرم را تشکيل داده و از دو قسمت آميلوز و آميلو پکتين ساخته مي شود که نسبت اين دو ماده در انواع نشاسته يکسان نيست . اين دو بوسيله شيره گوارشي در محيط اسيدي به وسيله آنزيم ها به گلوکز تبديل مي شوند و گلوکز پس از جذب در دستگاه گوارش وارد و سيکل متابوليک شده و به ازاي هر گرم ، ۴ کالري انرژي ايجاد مي کند و انرژي حاصل صرف نيازمنديهاي بدن مي شود .
سلولز ، همي سلولز فيبر : اين دسته از کربوهيدراتها در دستگاه گوارش انسان قابل هضم و جذب نيستند . اما وجودشان در برنامه غذائي براي تنظيم حرکات دودي دستگاه گوارش و کمک به دفع فضولات حاصل از هضم و جذب مواد غذائي ضروري است .
نپتوزان ها : نپتوزان نقش بسيار مهمي دربه تأخير انداختن زمان بيات شدن نان دارند و وجود آنها در فراورده هاي گندم به ويژه نان موجب مي شود که تا مدت ها نان طراوت و تازگي خود را حفظ نمايد .
ساير کربوهيدرات ها : غير از کربوهيدراتهاي ذکر شده در دانه گندم ، تعدادي قندهاي ديگر مانند گلوکز ، فروکتوز ، مالتوز ، گالاکتوز ، ساکاروز و اليگوساکاريدها هم وجود دارند که تعدادشان در دانه گندم حدود ۱ تا ۳ درصد است اما در جوانه مقدار آنها بيشتر بوده و به حدود ۱۶ تا ۲۳ درصد مي رسد .
دراثر آرد کردن به ويژه در آردهاي با درصد استخراج کم تعدادي از سلولز ، همي سلولز ، فيبر ، نپتوزان و ساير کربوهيدراتها غير از نشاسته حذف مي شود .

نقش نشاسته و ساير کربوهيدراتهاي گندم در بدن انسان :
براي فعاليت روزمره مغز و سلسله اعصاب حداقل حدود ۶ گرم گلوکز ضروري است که بايد از منابع کربوهيدرات از جمله نشاسته گندم ، پس از هضم و جذب تأمين شود .
براي تنظيم قند خون در بيماري ديابت ، مقداري کربوهيدرات در برنامه غذائي ضروي است .
مصرف مداوم پروتئين براي تأمين انرژي ، علاوه بر اين که از نظر اقتصادي به مصلحت نيست ، ممکن است موجب بالا رفتن ترکيبات پروتئيني در خون شود که بيماري ها و اختلالات متابوليکي را به همراه دارد .
مصرف چربي به جاي نشاسته و سايرکربوهيدرات ها براي تأمين انرژي در طولاني مدت موجب بالا رفتن چربي هاي خون وعوارض مربوطه مي گردد .
بنابراين در شرايط طبيعي بهتر است حدود ۶۰ تا ۶۵ درصد انرژي مورد نياز روزانه بدن از راه کربوهيدراتها که بهترين انها نشاسته گندم است تأمين شود ، تا سلامت انسان به مخاطره نيفتد .

* پروتئين گندم
مقدار پروتئين گندم در گونه هاي مختلف بين ۶ تا ۲۰ درصد مي باشد و عواملي مانند شرايط اقليمي ، نژاد ، نهادهاي کشاورزي شرايط خاک در اين تغيير مقدار پروتئين مؤثرند .
پروتئين هاي گندم از نظر تغذيه اي داراي ارزش بالائي هستند . از طرفي مقدار پروتئين بر حسب نوع گندم فرق مي کند ،گندم هاي سخت که داراي رنگ تيره تري هستند از لحاظ پروتئين غني تر بوده و آرد حاصل از آنها براي توليد ماکاروني و نان هاي حجيم مناسب تر است .
طي آرد سازي مقداري از پروتئين هاي دانه گندم حذف مي شود اين امر رابطه مستقيمي با درصد استخراج آرد دارد و در عمل هر چه درصد استخراج کمتر باشد مقدار کمي پروتئين پائين تر است ،زيرا به طور کلي آندوسپرم بيشتر داراي نشاسته است و جوانه و پوسته داراي مقدار بيشتري پروتئين هستند که طي عمل آرد سازي چنانچه درصد استخراج آرد حاصل کم باشد حذف مي شوند .
اسيدهاي آمينه تشکيل دهنده پروتئين گندم
در بيشتر غلات و گندم مولکولهاي پروتئين از ۱۸ اسيد آمينه تشکيل شده که مقدار آنها در ارقام مختلف متفاوت است .
پروتئين گندم از نظر اسيدهاي آمينه ليزين ، متيونين و ترئونين کمبود دارد و اين کمبود از نظر مقدار ليزين مشهودتر است و در جوامعي که نان تنها منبع تأمين پروتئين باشد و مصرف آن از حد معيني بيشتر باشد در طولاني مدت ممکن است عوارضي را در بر داشته باشد .
در شرايط طبيعي مصرف مقدار کمي پروتئين حيواني اين نقص را برطرف مي نمايد و مهمترين منايع اين پروتئين عبارتند از : فرآورده هاي شير ، گوشت و تخم مرغ همراه با پروتئين گندم به نحوي که حدود ۱۵٪ از پروتئين مصرفي را تأمين نمايد .

نياز ما به ويتامين ث

مصرف ويتامين ث به خاطر نقشى كه در رشد و سلامت بافت هاى بدن به خصوص در استخوان، دندان، لثه، رباط ها و رگ هاى خونى دارد و نيز نقشى كه در افزايش توانايى بدن در مقابله با عفونت ها و تنش ها و كمك به جذب راحت تر آهن غذا و پيشگيرى از كم خونى فقر آهن دارد و نيز نقش احتمالى آن در پيشگيرى از پيرى زودرس و سرطان، امروزه بيش از پيش مورد توجه پزشكان و عموم مردم قرار` گرفته است، بطورى كه برخى از متخصصين توصيه مى كنند مقدار توصيه شده مصرف آن بايد بيشتر از گذشته باشد.

اين ويتامين در سبزيجات و ميوه ها به خصوص مركبات يافت ميشود. ليمو، پرتقال، توت فرنگى، كيوى، دارابى، گوجه فرنگى، فلفل دلمه اى و كلم بروكلى از جمله مواد سرشار از ويتامين ث هستند. آخرين توصيه متخصصين مصرف روزانه حداقل 5 مورد از ميوه ها و سبزيجات است.

البته مادران باردار يا شيرده و سيگارى ها به مقادير بيشترى از اين ويتامين نسبت به افراد عادى نياز دارند.

ويتامين ها تركيباتى شيميايى هستند كه براى كاركرد درست بدن ضرورى اند. بعضى از آنها مانند ويتامين ث چون در بدن ذخيره نمى شوند لازم است كه بطور روزانه مصرف شوند. بعضى افراد مقادير زيادى از قرص ها يا اشكال ديگر دارويى ويتامين ث را مصرف مى كنند چون فكر مى كنند كه براى سلامتى شان مفيد است و آنها را از برخى بيمارى ها مانند سرماخوردگى حفظ مى كند. اما هنوز هيچ مدرك معتبر علمى در اين مورد بدست نيامده است و مصرف زياد ويتامين ث ممكن است باعث تهوع، دل درد، اسهال و شايد سنگ هاى كليه بشود. بنابراين از مصرف خودسرانه و بدون تجويز پزشك اين قرص ها خوددارى كنيد.

«بامیه»
1- بامیه شامل آب ، پروتیین ، نشاسته ، پکتین ، کلسیم ، پتاسیم ، منیزیم و ویتامین های
(a) , , (c)
میباشد

2- ارزش انرژی زایی 8 عدد بامیه درشت معادل 3 کیلو کالری است

3- طبیعت بامیه سرد و بسیار تر است از این رو مصرف آن به افراد گرم مزاج توصیه میشود

4- ملیّن مزاج بوده و مدفوع را زیاد می کند

5- لعاب و ماده لزج موجود در بامیه ، سینه های خسته و کوفته را نرم و گرفتگی صدا و آواز را باز می کند

6- اگر 100 گرم بامیه را در آب به مدت بیست دقیقه بجوشانید و بعد از صاف کردن شیرین نموده و بنوشید ، درمعالجه امراض ریه ، کلیه ، نزله و تب مفید است

7- در تمامی حالاتی که ادرار به سختی می گذرد ، می توانید از جوشانده بالا مصرف کنید

8- همچنین در معالجه امراض گلو و ریه می توانید با این جوشانده غرغره کرده و یا از بخور آن استفاده کنید

9- مصرف جوشانده فوق ، غدّه پروستات و قوۀ باه را تقویت می کند، امّا مردانی که تعداد اسپرمهایشان کم بوده و بچه دار نمی شوند ، در هنگام مداوا و مصرف داروهای مخصوص باید از خوردن بامیه خودداری کنند

10- تخم و لعاب موجود در بامیه معده و روده ها را پاک کرده و نرم تمیز می کند

11- بلغم ، صفرا وسودا را رفع می نماید گل بامیه هم دارای این خاصیت است

12- خوردن بامیه باعث تحریک اشتها شده و اعصاب را تقویت می کند

13- در انواع زخمها ، بریدگی ها ، سوختگی ها و در دشواری زایمان به طور موضعی استفاده می شود

14- به علت ماده ضد عفونی کننده که دارد ، کرم معده و کرمک را از بین می برد

15- ضمن آنکه از فساد خون جلوگیری می کند و باعث دفع فساد خون نیز می شود

16- به سبب وجود کبالت و منیزیم بر روی پوست و کرک بامیه غذای غدد داخلی

می باشد از این رو تنظیم ترشح این غدد می گردد

17- دانه های بامیه دارای طبیعتی سرد و خشک بوده و خنک کننده ، مقوی و بادشکن است

18- ریشۀ بامیه تلخ ، تند و کمی ملیّن است

19- لعابی که از ریشه و برگ آن تهیه می شود در درمان بیماری سوزاک استفاده می گردد

20- برگ درخت بامیه خنک و مرطوب کننده است

21- ساقۀ بوته بامیه دفع کننده بلغم و آب خیسانده آن باعث درمان تبهای کهنه و مزمن

است ؛ مشروط بر اینکه چند روز متوالی آنرا بیاشامند

توجه :
1- به افراد سرد مزاج توصیه می شود برای رفع ضرر بامیه ، همراه آن از ادویه و بادشکن های گرم استفاده کنند

«اسفند»
1- یکی از 40 گیاه معروف در طب سنتی ایران می باشد

2- دارای طبیعتی گرم و خشک است

3- اسفند جلا دهنده سینه و شش از رطوبات لزج ، مقوی نیروی جنسی ، چاق کننده ، ادرارآور ، روان کننده شیر ، مسهل سودا و بلغم غلیظ و کرم کدو می باشد . برای این منظور بعد از غذا نصف قاشق چایخوری اسفند را با یک استکان آب قورت دهید (برای بالغین تا 7 روز)

4- خوردن اسفند برای صرع ،فلج ، جنون ، نسیان و سایر بیماریهای سرد دماغی و عصبی مفید بوده و برای گرم کردن بدن ، رفع استسقاء ، یرقان و سیاتیک نافع است

5- دود آن خاصیت ضدعفونی کننده دارد

6- چنانچه به سیاتیک مبتلا هستید ، به مدت 15 شب مقدار 7/5-7 گرم اسفند را با آب قورت دهید

7- مصرف اسفند به همراه آب(نوشیدن) و یا ساییده به همراه روغن حیوانی(ضماد) جهت رفع بی حسی و یا نقصان حس و حرکت اعضا و رعشه نافع است

8- اگر 30 گرم از اسفند را بکوبید و با 120 گرم آب بجوشانید و آن را صاف کرده و با90 گرم عسل و 60 گرم روغن کنجد مخلوط کرده و بخورید ، قی شدیدی می آورد و سینه قسمت بالای بدن را از رطوبتهای لزج پاک می کندو برای تنگی نفس و سرفه های رطوبتی بی نظیر است

9- برای درمان احتلام ، تکرّر ادرار و سستی ادرار روش زیر بسیار مفید است ، 1/5 گرم اسفند را صبح ناشتا به همراه کمی خاکشیر با کمک آب بدون اینکه کوبیده و یا خرد شود بخورید (1 قاشق چایخوری) . بهتر است در زمان معالجه از خوردن ماست ، کشک و ترشیجات پرهیز شود

10- کودکانی که دچار شب ادراری هستند بهتر است که هر شب قبل از خواب مخلوطی از تخم رازیانه و اسفند ( 1 قاشق چایخوری از هر کدام) بخورند و در ضمن صبحها یک ای دو عدد زرده تخم مرغ و کمی عسل خالص خوب میل نمایند

11- اگر اسفند را با تخم کتان به نسبت مساوی نرم ساییده و با عسل معجون ساخته ، سپس روزی دو حبه از آن را صبح و عصر میل نمایید ، جهت رفع ناراحتی سینه و تنگی نفس بسیار مؤثر است

12- چنانکه اسفند را در اب ترب و روغن زیتون بجوشانید و چند قطره از آن را در گوش بریزید برای رفع سنگینی و کری و صدای گوش مفید می باشد

13- اگر مقداری دانه اسفند را بو داده و بعد آن را نرم کوبیده و با عسل مخلوط کنید و سپس از این معجون حب هایی درست کرده و روزی سه حب میل نمایید در رفع اعتیاد به مواد افیونی و مخدر اثر نیکویی دارد

14- شیاف گرد دانه اسفند با روغن ایرسا دهانه عروق و خون بواسیر را باز می کند

15- بخور دانه های اسفند برای تسکین درد دندان توصیه شده است

16- روغن اسفند از نظر طبیعت گرم و خشک است و برای فلج ، لقوه ، رعشه ، سستی ، صرع و پریدن ناگهانی اعضای بدن چه از طزیق خرودن و چه استفاده از ضماد آن مفید است

17- تنقیه با روغن اسفند نیز برای تسکین درد کمر و سیاتیک و سردی کلیه و رحم نافع است
توجه :
1- اسفند برای گرم مزاجان مضر بوده و سبب سردرد ، دل به همخوردگی و استفراغ

می گردد که مصلح آن رب میوه های ترش و سکنجبین می باشد

2- مقدار مصرف ان 5 تا 10 گرم است و زیاده بر آن سمی است

3- از جویدن دانه های اسفند خودداری کنید چون حاوی مواد سمی است

4- منظور از خوردن دانه های اسفند همان دانه های سیاه رنگی است که دود می کنید

اکاليپتوس

ساكنين اوليه استراليا- بوميهاي استراليايي- از برگهاي اكاليپتوس براي درمان جراحات و پايين آوردن تب استفاده مي كردند. آنها همچنين مي دانستند اگر در منطقه بياباني استراليا به نام "آتبك" (Outpack) با بي آبي مواجه شوند، مي توانند ريشه هاي اكاليپتوس را، كه آكنده از آب است، از زمين براي رفع تشنگي بيرون بياورند. برگهاي اكاليپتوس و روغني كه آنها توليد مي كنند سبب كشتن باكتريها و رفع ناراحتيهاي تنفسي افراد مبتلا به خناق، آسم و برونشيت ميشود. اگر سابقه مصرف ويكس داريد، آنگاه احتمالاً خنكي و احساس سوزش ناشي از مرهم روي پوست و پاك شدن سينوس ها در اثر رايحة نعناعي و معطر را به ياد خواهيد آورد. در واقع اين اثرات روغن اصيل اكاليپتوس است. اكاليپتوس به انواع عطر، صابون و برخي از مواد غذايي و نوشيدنيها اضافه ميشود. از اين گياه همچنين به عنوان عامل دفع حشرات نيز استفاده و به روغن شمع و افشانه هاي حشره كش نيز اضافه ميشود. اگر به هيره ها (حشرات) گرد و غبار آلرژي داريد، مي توانيد اضافه كردن چند قطره روغن اصلي اكاليپتوس به مايع شستشوي لباسهايتان را مورد توجه قرار دهيد. تحقيقات اخير مؤيد اين است كه اين گياه دارويي تعداد هيره ها (حشرات)ي گرد و خاك را تا حد زيادي كاهش مي دهد و راه تنفس شما را بازتر مي كند.

اگر در خانة خود شاهد سوسك هستيد، اضافه كردن چندين قطره روغن اصيل اكاليپتوس بر لباسهاي مندرس و گذاشتن آنها را در كمد لباسهايتان امتحان كنيد (دقت كنيد لباسهاي مزبور را از مواد غذايي يا ظروف دور نگهداريد). به خاطر داشته باشيد كه روغن اكاليپتوس فوق العاده براي انسان سمي است و در مصرف آن بايد دقت كنيد.
اگر فرزند داريد، اطمينان پيدا كنيد كه روغنهاي اصيل اين گياه دور از دسترس او نگهداشته شود.
معرفي گياه:اكاليپتوس بومي استراليا است، و در اين قاره غذاي اصلي موجود در وعده غذايي خرسهاي كوآلا محسوب ميشود. امروزه اين گياه در سرتاسر جهان از جمله ايالات متحده كشت ميشود. اكاليپتوس گونه هاي بسياري دارد. برخي از گونه هاي آن به اندازه گلهاي تزئيني و برخي ديگر به اندازه درختان بزرگ است. اكاليپتوس لثه آبي يا درخت تب استراليا، شناخته شده ترين گونه اكاليپتوس است كه مصرف پزشكي دارد. ارتفاع اين گياه به 230 پا مي رسد.
برگهاي 4 تا 12 اينچي اين گياه سبز تند و براق است.
وقتي پوستة خاكستري آبي اين گياه كنده ميشود، زير آن پوسته كرمي رنگ وجود دارد.
تركيبات گياه:چاي و عصاره اين گياه از مادة برگ خيس خورده در محلول الكل كه داراي مواد فعال است، تهيه ميشود. پاره اي از اين عناصر و تركيبات فعال "تانين" و "فلاونويد" ناميده ميشوند. روغن اصيل برگ تهيه شده از تقطير بخار عمدتاً از عنصر فعالي به نام "سينوئول" تشكيل شده است. روغن اين گياه همچنين حاوي ساير عناصر شيميايي گياهي است.
اشكال موجود:اين گياه به صورت روغن مايع اساسي، روغن اساسي به شكل پماد تنتور برگ (محلول تهيه شده از گياه و الكل يا گياه، الكل و آب)، برگ خام و چاي قابل دسترسي است. قطره هاي ضد سرفه تجاري، انواع شربتها، مايعات تبخير كننده، روغنهاي ماليدني، انواع خميردندان و مواد شستشوي دهان حاوي روغن اكاليپتوس يا تركيب اصلي آن يعني سينئول است.

نحوه مصرف:اين گياه براي درمان التهاب سينه، ريه ها، بيني و گلو بكار مي رود و مي تواند برخي از گونه هاي باكتري و همچنين برخي از انواع قارچها را از بين ببرد. وقتي ازاين گياه دارويي براي مصرف موضعي استفاده مي كنيد، مي تواند درد رماتيسمي را تسكين بخشد. قبل از مصرف ميزان ريز يا هر ميزان مصرف، با پزشك معالج خود مشورت و از دستورات ايشان پيروي كنيد.
جوشانده برگ اكاليپتوس (براي احتقاق): 1/2 تا 1 ميلي ليتر روزانه.
روغن براي مصرف موضعي (براي مقاصل متورم يا احتقاق سينه): 30 ميلي ليتر روغن اكاليپتوس را به 500 ميلي ليتر آب ولرم اضافه كنيد.
اكاليپتول: روزانه 0/05 تا 0/2 ميلي ليتر (1 تا 2 قطره براي هر ليوان آب جوش).
روغن اكاليپتوس (براي استعمال موضعي): نصب تا يك ميلي ليتر (15 تا 30 قطره) روغن مزبور را به نصف ليوان روغن مايع (كنجد، زيتون و غيره) اضافه كنيد.
به منظور استفاده استنشاقي از اين گياه داروئي، 5 تا 10 قطره از روغن آنرا به 2 ليوان آب جوش اضافه كنيد و سپس حوله را بالاي سر خود بكشيد و بخار آنرا استنشاق كنيد.
نكات احتياطي:در دوران بارداري يا شيردهي از مصرف اكاليپتوس پرهيز كنيد. روغن اين گياه اگر استعمال موضعي داشته باشد، سمي نيست. اما نبايد از اين گياه براي مصارف داخلي استفاده كرد.
انجمن فرآوردهاي گياهان دارويي آمريكا برگ اكاليپتوس را از نظر بي خطري در رديف و درجه دو ارزيابي كرده است. درجه 2 به معناي اين است كه در كاربرد اين گياه محدوديتهايي متصور است. در ارتباط با عصاره هاي برگ اكاليپتوس بايد گفت كه افرادي كه مبتلا به التهاب معده اي- روده اي يا التهاب مجراي صفراوي هستند، بايد از مصرف عصاره برگ اكاليپتوس اجتناب كنند. در صورت ابتلا به ناراحتي كبد نيز از مصرف آن پرهيز كنند. در صورتي كه مشمول هر كدام از اين حالات هستيد، با پزشك خود مشورت كنيد. از مصرف بي رويه عصارة مزبور نيز اجتناب ورزيد. "تانين" موجود در عصاره اين گياه مي تواند، در صورتي كه بي رويه مصرف شود، به انواع شكم درد يا آسيب كبدي و كليوي منجر شود. هرگونه روغن اين گياه را به صورت يا بيني كودكان زير دو سال نماليد.
تداخل هاي احتمالي:روغن و عصاره اكاليپتوس مي تواند اثرات داروهايي را كه براي درمان كمبود قند خون بكار مي رود، خنثي كند. اگر به بيماري افت قندخون مبتلا هستيد، مطمئن شويد كه پزشك شما قبل از آغاز درمان با اين گياه در جريان امر واقع شده است.

بابونه رومی

به احتمال زياد بابونه رومي، كه به بابونه انگليسي نيز معروف است، پيتر رابيت را به بستر خواب فرستاد تا همانطور كه در داستان "بيتريكس پاتر" يعني داستان "پيتر رابيت" آورده شده است، آرام و تسكين يابد. اين داستان در ابتداي قرن بيستم به رشتة تحرير درآمد، اما امروزه بابونه هنوز هم در اروپا به عنوان يك داروي آرامبخش مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گياه همچنين براي درمان سوزش سردل و گاز اضافي كه مي تواند ناشي از حالت عصبيت باشد، بكار مي رود. بابونه را در كرمهاي صورت، نويدنيها، انواع رنگ مو، انواع شامپو و عطر نيز مي توان يافت.
بابونه رومي مي تواند ميزان تهوع، استفراغ و تشكيل گاز در روده ها را كاهش دهد. اين گياه همچنين در ايجاد آرامش، كاهش ورم ناشي از بريدگيها يا بواسير مفيد واقع ميشود، و شرايطي نظير اگزما، التهاب لثه ها (ژنژيويت) را درمان مي كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلماني دارد، و بنا به دلايل مستند اين دو گياه حاوي تركيبات و عناصر فعال مشابهي هستند. بابونه رومي به اندازه بابونه آلماني مورد تحقيق و بررسي نبوده است، لذا ادعا در خصوص فايده و اثر آن و در پاره اي موقعيتهاي بهداشتي خاص بايد با تحقيقات مضاعف تأييد گردد.
متأسفانه، اين بدان معناست كه بسياري از مردم تصور مي كنند مصرف بابونه رومي فايده اي ندارد. در حالي كه بابونه رومي از مدتها قبل به بسياري از چايها، پمادها و ساير انواع اقلام و تركيبات دارويي اضافه ميشود.
معرفي گياه:بابونه رومي، بومي شمال غرب اروپا و شمال ايرلند است. در اين مناطق به حالت خزيده و چسبيده به زمين مي رويد و ارتفاع آن نيز به يك پا مي رسد. برگهاي سبز خاكستري اين گياه از ساقه هاي آن ريشه مي گيرند و گلهاي آن مراكز زرد رنگي دارند كه گلبرگهاي سفيد آنها را در بر گرفته و مينياتور مرواريد گونه اي را ايجاد كرده است. گلهاي اين گياه بوي سيب مي دهند.
تركيبات گياه:تهيه چاي، پمادها، و عصاره هاي حاصل از بابونه موقعي صورت مي گيرد كه گلهاي اين گياه غنچه سفيد و زرد به خود گرفته باشند. اگز اين شوفه ها چاي درست نكنند، آنها را براي توليد روغن آبي رنگ كه فوايد درماني دارد، مي كوبند و مي جوشانند. تركيبات موجود در روغن اين گياه از پيشرفت ورم جلوگيري مي كند و رشد باكتري ها، ويروسها و قارچها را كه مي توانند عامل درد باشند، كند مي سازد.

اشكال موجود:بابونه رومي به شكل گلهاي خشك در قالب فله، چاي، تنتور و همچنين در كرمها و پمادها يافت ميشود

نحوه مصرف:بابونه رومي را به چند طريق مي توان مصرف كرد. يكي از اين حالات نوشيدن يك ليوان داغ چاي بابونه در صورت درد معده يا اختلال خواب است. در كل، ميزان ها مصرف بابونه كه در پايين آورده ميشود احتمالاً به تسكين انواع دردهاي معده كمك و اشتهاي شما را بيشتر مي كند.
بابونه در كاهش تورم لثه ها، در صورتي كه مبتلا به ژنژويت (التهاب لثه ها) باشيد، مفيد است.
چاي گلهاي خشك اين گياه سه بار در روز به مقدار يك تا چهار گرم، يا عصاره با محتواي 70 درصد الكل به ميزان 1 تا 4 ميلي ليتر، روزي سه بار.
براي معالجه بواسير يا مشكلات پوستي دو چاي كيسه اي بابونه را به يك لگن آب اضافه كنيد يا چندين قطره تنتور بابونه رومي مصرف كنيد. اگر پماد بابونه را مصرف مي كنيد، فرآورده هايي را برگزينيد كه حاوي 3 تا 10 درصد سرهاي گل بابونه خشك شده باشد.
نكات احتياطي:مصرف بابونه رومي بي خطر است ليكن نبايد در دوران بارداري يا شيردهي مصرف شود. هر چند اما مصرف چاي آن اشكال ندارد.
بابونه رومي حاوي تركيبي به نام "اسيد آنتميك" است كه مي تواند در صورت مصرف زياد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردي پس از خوردن چاي بابونه رومي با واكنش آلرژيك شديدي روبرو گشت. وي به "ابروسيا" آلرژي داشت كه در تيره بابونه رومي قرار دارد. اگر شما هم به ابروسيا آلرژي داشتن خود به ابروسيا اطلاعي نداريد، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با اين آلرژي سؤال كنيد. به احتمال زياد مي توانيد هر شكلي از بابونه را براحتي مصرف كنيد.
تداخل هاي احتمالي:تعامل و تداخل اين گياه با ساير داروها و گياهان دارويي هنوز گزارش نشده است، اما در صورتي كه از رقيق كننده هاي خوني استفاده مي كنيد، از مصرف بابونه بهتر است پرهيز كنيد.