رسول یونـــان ; شــاعر آرامش

"کنسرت در جهنم"

و سرانجام
از قصه های شکارچیان چیزی نمی ماند
جز یک مرغابی مرده بر پیشخوان
رنج آور است
اما چیز مهمی نیست
بگذار هرچه دوست دارند
تعریف کنند
خوب یا بد
داستان ها باید ساخته شوند
اما فراموش نکن
تو باید مثل انسان زندگی کنی
جهان جای عجیبی ست
اینجا
هر کس شلیک می کند
خودش کشته می شود

قطاری که
از بین من و تو می‌گذرد
کش آمده است
انگار تمام واگن‌های جهان را
به آن بسته‌اند
چه سرنوشت شومی!
حرف‌هایی که قرار بود
به هم بزنیم
از یاد برده‌ایم
و گل‌ها
در دست‌هایمان خشکیده‌اند

بارانی مورب
در نیمروزی آفتابی
هیچ اتفاقی نیافتاده است
تنها تو رفته ای
اما من
قسم می خورم که این باران
بارانی معمولی نیست
حتما جایی دور
دریایی را به باد داده اند ...

بازی سیاه

ژنرال جنگ های سیب زمینی بودم
در مزارع کودکی
جنگیدن را دوست می داشتم
مخصوصاً
زمانی که سربازانم
زینب
دختر کمال را به اسارت می گرفتند
حالا
به خاطر این جنگ های واقعی و خونین
از کودکی هایم نیز بدم می آید
همین طور از خاطره هایم ...

دریا ...

دریا بالا آمد
آنقدر که در قاب پنجره جای گرفت
نمی دانم
شاید هم پنجره پایین رفت
تا دریا را به من نشان بدهد
بالاخره از این اتفاق ها می افتد
وقتی که تو باشی
حالا که نیستی
من به پرندگان حق می دهم
که نخوانند
همین طور به خورشید
که مضحک و منگ
مثل یک دلقک دیوانه از کوچه ها بگذرد ..

وقتی تلفن زنگ می زند
یعنی از یاد نرفته ای
حتی اگر
به اشتباه شماره ات را گرفته باشند
ببین دوست من!
خیلی از آدم ها هستند که
شماره شان حتی به اشتباه گرفته نمی شود...

من پشت به ماه ایستاده و

می گریم

و تو

کنار پنجره

آنقدر به ماه می نگری

تا زیبا شوی

یک روز

عشق تو

این غول کوچک را خواهد کشت!

http://pic.azardl.com/images/64488661570413992120.jpg

.
.
.

اگر تو نبودی عشق نبود
همین طور
اصراری برای زندگی
اگر تو نبودی
زمین یک زیر سیگاری گلی بود
جایی
برای خاموش کردن بی حوصلگی ها
اگر تو نبودی
من کاملاً بیکار بودم
هیچ کاری در این دنیا ندارم
جز دوست داشتن تو



" رسول يونان "

http://pic.azardl.com/images/45327168192859086511.jpg


.
.
.

یک روز می آیی
و در گورستانی دور
در استخوانم می دمی

تا شعر های نا سروده ام را بشنوی

http://pic.azardl.com/images/19359580335869707915.jpg
.
.
.

مانده ام
چگونه تو را فراموش کنم
اگر تو را فراموش کنم
باید...
سال هایی را نیز که با تو بودم
فراموش کنم
دریا را فراموش کنم
و کافه های غروب را
باران را
اسب ها و جاده ها را
باید
دنیا را
زندگی را
و خودم را نیز فراموش کنم
تو با همه چیز در آمیخته ای