مقالات تخصصی پزشکی

مغز هنگام استراحت خود را برای فعالیت‌های بعدی آماده می‌کند

مغز هنگام استراحت خود را برای فعالیت‌های بعدی آماده می‌کند. دو پژوهشگر آمریکایی به این موضوع پرداخته‌اند و نتیجه گرفته‌اند که مغز در حالت آرامش دریافت‌های پیشین را نیز بررسی و طبقه‌بندی می‌کند.

این پژوهشگران آمریکایی نتایج پژوهش‌های خود را در نشریه‌یNature به چاپ رسانده‌اند. آنها دریافته‌اند که هر جا کاری به انجام می‌رسد، انرژی مصرف می‌شود. این قانون ساده، دربا‌ره‌ی مغز انسان نیز صادق است. پژوهشگران آمریکایی دریافته‌اند که فعالیت‌های مغز تنها به بخش‌هایی محدود نمی‌شود که خون مملو از اکسیژن در آن جریان دارد.

انیرودا داس و یوگنی سیروتین در اصل درباره‌ی این موضوع پژوهش می‌کنند که میمون‌ها چگونه شکل‌ها را ادراک می‌کنند. این دو پژوهشگر مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک، به واکنش قسمت‌های مربوط به حس بینایی در مغز میمون‌ها می‌پردازند. برای این کار آنها تصویری با خط‌های جانبی روشن را در اختیار میمون می‌گذارند و در این حین مغز حیوان‌آزمایشگاهی را مشاهده می‌کنند. به‌این منظور، دریچه‌ای شیشه‌ای روی مغز میمون کار گذاشته می‌شود و نوری دورنگ به سطح مغز تابانده می‌‌شود. از طریق مولکول‌های در حال انتقال هموگلوبین می‌توان میزان جریان خون پراکسیژن را در بخش‌های مختلف مغز سنجید.

یکی از الگوهای رایج میان پژوهشگران مغز و اعصاب این ایده را بیان می‌کند که کنش اعصاب، میزان خون تازه را افزایش می‌دهد و تأمین اکسیژن را بیشتر می‌کند. این دو پژوهشگر آمریکایی نیز این فرایند را مشاهده کرده‌اند و براساس یافته‌های آنها در حین تحریک بیرونی در بخشی که حس بینایی را کنترل می‌کند، جریان خون پراکسیژن بیشتر دیده می‌شود. آنها معتقدند که ممکن است در مغز مرکزی وجود داشته باشد که به شکلی بسیار عمومی به حواسی مانند بینایی، شنوایی، حرکات بدن و … واکنش نشان می‌دهد. این مرکز هماهنگی وظایف را به‌دقت شناسایی می‌کند، آنها را پیش‌بینی و علائم را به قسمت‌های عمومی مانند قلب و عدسی چشم‌ها وهمچنین به بخش‌های خاصی از مغز منتقل می‌کند که مخصوص شنوایی و بینایی هستند.


این نتایج برای پژوهشگران مغز و اعصاب از دو جهت قابل توجه است: از یک طرف الگوی گذشته‌ی پیوند فعالیت‌ اعصاب و جریان خون در بخش‌های گوناگون مغز باید دوباره بررسی و بازبینی شود. از طرف دیگر این پژوهش‌ها پاسخی است به پرسش فعالیت مغز هنگام استراحت آن. مغز انسان در حالت آرامش دریافت‌های پیشین را بررسی می‌کند، به ‌آنها نظم می‌بخشد و خود را برای وظایف پیش رو آماده می‌کند. برای این کار نه تنها اتصال‌های عصبی‌ِ بخش‌های گوناگون مغز نقش مهمی ایفا می‌کنند؛ بلکه تأمین مواد غذایی و ارتباط آنها از راه رگ‌ها نیز عامل‌های مهمی هستند

پژوهشگران نروژی می گویند : ممکن است تنفس دهان به دهان احتمال نجات افراد دچار ايست قلبی را كاهش مي‌دهد

تنفس دهان به دهان، شانس نجات بيماران مبتلا به ايست قلبي را كاهش مي‌دهد .
در يك تحقيق غيرمنتظره معلوم شد كه تنفس دهان به دهان شانس نجات بيماران مبتلا به ايست قلبي را كاهش مي‌دهد.

محققان اعلام كردند كه اين تحقيق روشهايي را كه پرسنل اورژانس معمولا در مواجهه با اين بيماران براي نجات جان آنها به كار مي‌گيرند، تغيير خواهد داد.

پژوهشگران در اين تحقيقات خاطرنشان كردند: روش تنفس دهان به دهان از مدتها پيش براي بيماراني كه دچار ايست قلبي مي‌شوند، مورد استفاده قرار مي‌گيرد تا قلب بيمار احيا شده و دوباره به زندگي باز گردد.

اما اين پژوهشگران از كشف جديد خود بسيار متعجب شده‌اند؛ چرا كه اين تحقيقات نشان داده است: روش فوق در واقع ممكن است فرصت احياي قلب بيمار را از وي بگيرد و شانس نجات بيمار از مرگ را كاهش دهد.

اين پژوهش در نروژ صورت گرفته و در مجله پزشكي «طب مركزي بيومد» به چاپ رسيده است. در روش تنفس دهان به دهان بر روي سينه فرد با دست به شكل خاصي فشارهايي وارد مي‌شود و سپس امدادگر تلاش مي‌كند از راه دهان امكان تنفس مجدد را به بيمار بازگرداند تا از اين طريق فعاليت قلب بيمار دوباره احيا شود.

اين محققان توضيح دادند كه در ازاي هر ثانيه توقف در بين هر فشاري كه به سينه وارد مي‌شود، يك درصد احتمال موفقيت كاهش مي يابد كه براي بازگشت گردش خون در بدن همين زمان بسيار كوتاه نيز حياتي است.

دكتر كنت گوندرسن از دانشگاه استاوانگر در نروژ خاطرنشان كرد: تجزيه و تحليل‌هاي ما روي بيماراني كه دچار ايست قلبي شده بودند نشان داد: هر ثانيه‌اي كه فشار روي سينه وارد نشود و در نتيجه جريان خون تحريك نگردد، تاثير منفي روي عمليات احياي قلب خواهد گذاشت و شانس نجات بيمار را كاهش مي‌دهد.

گفتني است، انجمن قلب آمريكا نيز در جديدترين توصيه‌هاي امدادرساني خود اعلام كرد كه در صورت ايست قلبي، تنفس دهان به دهان نيازي نيست.

اغلب زنان اطلاعات زيادی در رابطه با خطرات بيماری قلبی ندارند

آنچه زنان بايد درباره فشارخون بالا و بيماري قلبي بدانند .
متخصصان علوم پزشكي توصيه مي‌كنند كه زنان بايد درباره مراقبت از خود در برابر بيماريهاي قلبي و همچنين افزايش فشار خون اطلاعات بيشتري كسب كنند.


پژوهشگران تاكيد دارند كه اغلب زنان اطلاعات زيادي درباره خطرات بيماري قلبي ندارند. آمارها نشان مي‌دهد: نرخ ابتلا به اين بيماري در زنان در سال ۲۰۰۰ سي و چهار درصد بوده در حالي كه در سال ۲۰۰۶ به ۵۷ درصد افزايش يافته است. همچنين تحقيقات حاكي است؛ فقط ۲۱ درصد از زنان تصور مي‌كنند كه ممكن است در معرض خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي باشند. به همين علت بيشتر زنان عادتهاي زندگي خود را به گونه‌اي تنظيم نمي‌كنند كه به حفظ سلامت اين عضو حياتي در بدنشان كمك كند. اما محققان بر اساس يافته‌هاي علمي و مستدل خود تاكيد مي‌كنند كه اگر هر زني يك الگوي سالم براي زندگي خود در نظر بگيرد بي شك مي‌تواند از ابتلا به بيماري قلبي به ميزان قابل توجهي پيشگيري كرد.

در واقع نتايج يك پژوه جديد از سوي محققان انستيتو كارولينسكا در استكهلم نشان داده است: در زناني كه يك رژيم غذايي متعادل دارند، از لحاظ بدني تحرك و فعاليت كافي دارند، وزن خود را در حد متعادل و سالم نگه مي‌دارند و از كشيدن سيگار پرهيز مي‌كنند، احتمال بروز بيماري قلبي تا ۷۷ درصد كاهش مي‌يابد.

دكتر سوري موسكا رييس بخش كارديولوژي در بيمارستان نيويورك تاكيد كرد: ما دريافته‌ايم كه سبك زندگي بيشترين تاثير را روي سلامت قلب افراد دارد. از سوي ديگر متخصصان توصيه مي‌كنند كه در اين ميان توجه به مساله فشار خون بالا در زنان نيز بسيار حائز اهميت است. بر اساس يافته‌هاي علمي، در زنان فاكتورهاي خطرزاي افزايش فشار خون مي‌تواند متفاوت از مردان باشد.

انجمن قلب آمريكا در اين رابطه فهرستي از اين فاكتورها را كه ممكن است سبب افزايش فشار خون در زنان شود ارائه كرده كه عبارتند از مصرف قرص‌هاي كنترل بارداري، باردار شدن، يائسگي، نژاد سياه پوستي، داشتن اضافه وزن و هم چنين فاكتور وراثت و سابقه خانواگي در ابتلا به فشار خون بالا كه همگي خطر افزايش فشار خون و در پي آن خطر ابتلا به بيماريهاي مهم مانند مشكلات قلبي عروقي را در زنان تشديد مي‌كند. همانطور كه همواره توصيه مي‌شود كنترل اين فاكتورها مهمترين راه پيشگيري است.

رژيم غذايی غنی از امگا-۳ در پيشگيری از مقاومت انسولينی تاثير سودمندی دارد

پژوهشگران اسپانيايي اعلام كردند: رژيم غذايي غني از امگا-۳ در پيشگيري از مقاومت انسوليني تاثير سودمندي دارد.


بر اساس يافته‌هاي اين محققان؛ اسيدهاي چرب امگا-۳ كه در ماهي سالمون يا آزاد و ملاهي ساردين به ميزان زيادي يافت مي‌شود، از آسيب ديدگي كبدي و همچنين بروز مقاومت انسوليني جلوگيري مي‌كند.

جوآن كلاريا، محقق دانشگاه بارسلونا در مطالعات اخير خود دو نوع ليپيد به نام‌هاي پروتكتينز (protectins) و ريزولونيز (resolvins) را در اسيدهاي چرب امگا-۳ شناسايي كرده است.

وي خاطرنشان مي‌كند كه اين دو ليپيد تاثير محافظي مزبور را اعمال مي‌كنند.

وي به همراه دستيارانش چهار گروه از موشهاي آزمايشگاهي با يك ژن تغيير يافته را مورد مطالعه قرار دادند. اين تغيير ژنتيكي باعث مي‌شد كه موشها به چاقي و ديابت مبتلا شوند. به يك گروه از موشها رژيم غذايي غني از امگا ۳ داده شد و گروه دوم تحت يك رژيم غذايي كنترل شده قرار گرفت.

به گروه سوم اسيد دوكوزاهگزانوئيك و به گروه چهارم نيز ليپيد داده شد. پس از گذشت پنج هفته، سرم خوني و نمونه‌هايي از كبد موشها مورد آزمايش قرار گرفت.

طي آزمايشات معلوم شد؛ موشهايي كه رژيم غذايي غني از چربي امگا – ۳ داشتند نسبت به سه گروه ديگر كمتر در ناحيه كبد دچار التهاب شدند و هم چنين تحمل انسوليني آنها نيز بهبود پيدا كرد. محققان دريافتند: علت اين تاثير مطلوب تشكيل پروتكتينز و ريزولونيز از اسيدهاي چرب امگا-۳ بوده است.

محققان مي‌گويند: مطالعات ما براي نخستين بار نشان داد كه اين دو ليپيد حاصل از امگا-۳ در واقع مشكلات كبدي مانند نارسايي‌هاي هپاتيك و مقاومت انسوليني در افراد چاق را كاهش مي‌دهد.

نتايج اين تحقيق در مجله بيولوژي آزمايشي منتشر شده است.

دانشمندان با پيوند سلولهای بنيادی دارای دو نسخه از ژن CCR۵delta۳۲‌ ، به یک بیمار مبتلا به ايدز او را درمان کردند

تاثير معجزه آساي پيوند سلولهاي بنيادي در درمان بيماري ايدز

رسانه‌هاي پزشكي آلمان از تاثير معجزه آساي پيوند سلولهاي بنيادي در درمان بيماري ايدز بر روي مرد مبتلا به اين بيماري مرگبار كه اخيرا تحت عمل پيوند قرار گرفته است، خبر دادند.


اين بيمار كه يك مرد آلماني است، ۱۰ سال به دليل ابتلا به ايدز دارو مصرف مي‌كرده است اما اخيرا تحت عمل پيوند سلولهاي بنيادي قرار گرفت و پس از عمل هم اكنون توانسته است بعد از ۱۰ سال داروهاي خود را كنار بگذارد و ديگر نيازي به آنها ندارد. اين بيمار سلولهاي بنيادي را از يك فرد اهدا كننده دريافت كرد كه اين فرد حامل ژني كمياب و البته مقاوم در برابر بيماري مرگبار ايدز بوده است.

پژوهشگران در گزارشي تاكيد كردند كه اين عمل پيوند هم چنين سرطان خون بيمار را نيز معالجه كرده است. بر اساس اين گزارش كه در مجله پزشكي نيوانگلند به چاپ رسيده، فرد اهدا كننده سلولهاي بنيادي جزو يك درصد از اهالي قفقازي بوده كه حامل يك ژن كمياب و نادر هستند.

اين ژن فاقد بخشي موسوم به CCR۵‌ مي‌باشد. گفتني است كه بخش CCR۵ به ويروس ايدز كمك مي‌كند كه وارد سلول شود.

بر اساس اين گزارش، افرادي كه يك نسخه از ژن CCR۵delta۳۲‌ را داشته باشند در شرايط مساعد يا ديرتر به اين بيماري مبتلا مي‌شوند و يا در صورت آلوده شدن به ويروس اچ آي وي بيماري ديرتر بروز مي‌كند.

به گفته محققان؛ افرادي كه دو نسخه از اين ژن را دارند ممكن است هرگز به بيماري ايدز مبتلا نشوند. پزشكان در برلين اميدوار بودند كه با پيوند سلولهاي بنيادي اهدا كننده به بيمار بتوانند سيستم ايمني و گلبولهاي خوني وي را دوباره بازسازي كنند.

آنها خاطرنشان كردند كه نتيجه آزمايشات اميد بخش بوده اما بايد دانست عمل پيوند سلولهاي بنيادي بسيار خطرناك و دشوار است و به همين خاطر انجام آن براي تمام مبتلايان به بيماري ايدز امكانپذير نيست اما در شرايط استثنايي مي‌توان از اين روش بهره جست.

ممکن است با تزریق سلول های اوستئوبلاست ، بتوان شکستگی استخوانی را ترمیم کرد

استفاده از سلول های استخوانی خود بیمار برای ترمیم شکستگی


، محققان معتقدند ، با تزریق سلول های استخوان ساز افراد موسوم به اوستئوبلاست ، می توان شکستگی استخوانی آنان را ترمیم کرد.

با اینکه شکستگی ها در مجموع به طور خود به خود ترمیم می شوند ولی جوش خوردگی استخوان ها با تاخیر صورت می گیرد.

دکتر سئوک جونگ کیم و همکارانش در دانشگاه کاتولیک سئول در کره جنوبی اعلام کردند: اگرچه پیوند استخوانی ، عملی بسیار مهم در جوش خوردن استخوان های شکسته است ولی با تزریق اوستئوبلاست ها می توان سرعت جوش خوردگی را تسریع کرد.

استخوان شامل ماده زمینه‌ای و سلولهای بافت استخوانی است.

ماده زمینه‌ای به دو صورت بی‌شکل و شکل‌ دار وجود دارد.

ماده زمینه ‌ای بی ‌شکل شامل مواد کانی نظیر فسفات ، یون سیترات ، یون فلوراید ، است.

مواد آلی شامل کندروآتین سولفات c و a و پروتئینی به نام استئوموکوئید و مواد آلی دیگری است که عبارتند از: استئونکتین ، که بلورهای کانی را به وصل می‌کنند.

استئوکلسین که کلسیم را به خود می‌بندد،‌ سیالوپروتئین و پروتئین شکل دهنده استخوان.

ماده شکل‌ دار آن ، کلاژن i است.

کلاژن به صورت یک هسته مرکزی است که مواد کانی بر روی آن رسوب کرده‌اند.

کل این ترکیبات بلورهای هیدروکسی آپاتیت را تولید می‌کنند.

هیدروکسی آپاتیت تیغه‌های استخوانی را به شکل دوایر متحدالمرکز می‌کند.

علاوه بر این ، ماده سومی به نام سیمان وجود دارد که اولا رشته‌های کلاژن را به یکدیگر می‌چسباند، ثانیا سیستم های هاورسی را به یکدیگر متصل می‌کند و شکل منظمی به آنها می‌دهد.

سلول های بافت استخوانی بر چهار نوع ‌اند که همزمان قابل رویت نیستند.

استئوبلاست ها سلول هایی هستند چند ضلعی با آنزیم فسفات از قلیایی فراوان و که در خارج از مرکز سلول قرار دارد.

این سلولها در محلی که فعالیت سازندگی زیاد است فراوان‌ اند و شبکه آندوپلاسمی ناصاف و دستگاه گلژی دارند.

این دو نشان دهنده فعالیتهای ترشحی‌ اند به همین دلیل حبابهای ترشحی بسیاری در این سلولها دیده می‌ شود.

هنگام فعالیت ، تعدادی از استئوبلاستها به صورت سلولهای اجدادی استخوان ذخیره می‌شوند.

اینها با وجود آنزیم فسفاتاز قلیایی ، قادرند ماده زمینه‌ای بسازند و به همین دلیل سلولهای سازنده خوانده می‌شوند.

هنگام فعالیت مکعبی شکل و بازوفیلی وهنگام استراحت ، پهن و اسیدوفیلی هستند.

محققین می گویند : حركات بدن ، مهارتهای گفتاری كودكان را تقويت می‌كند

كودكان با ايما و اشاره مي‌توانند توان گفتاري خود را تقويت كنند . پژوهشگران به تازگي دريافته‌اند كه حركات دست‌ها و سر به شكل ايما و اشاره، مهارتهاي گفتاري كودكان را تقويت خواهد کرد .


در اين پژوهش، محققان ۵۰ خانواده را با پيش زمينه‌هاي متنوع و گوناگون مورد مطالعه قرار دادند. آنها دريافتند: خردسالاني كه بيشتر از حركات دست و سر براي فهماندن منظور خود استفاده مي‌كنند، به هنگام رسيدن به سن مدرسه، لغات و واژه‌هاي بيشتري را نسبت به ساير همسالان خود مي‌دانند و دانش واژگان آنها بسيار بهتر است.

بر اساس نتايج اين تحقيق، كودكاني كه در ۱۴ ماهگي مفاهيم بيشتري را با كمك ايما و اشاره به اطرافيان خود القا مي‌كنند در سن ۵۴ ماهگي دانش لغوي آنها بسيار بيشتر و گسترده‌تر است و بنابراين براي حضور در مدرسه آماده تر هستند.

با توجه به نتايج اين تحقيق روانشناسان دانشگاه شيكاگو توصيه مي‌كنند، والدين و معلمان مي‌توانند به كودكان كمك كنند كه براي آموزش‌هاي گفتاري و بهتر صحبت كردن از ايما و اشاره استفاده كنند. نتايج اين تحقيق در مجله ساينس منتشر شده و در كنفرانس aaas ارائه مي‌شود.

درعين حال اين محققان دريافته‌اند كه كودكان در خانواده‌هايي كه درآمد زيادتر و هم چنين والدين تحصيل كرده دارند، در دوران طفوليت بيشتر از حركات دست و سر براي ارتباط گرفتن با ديگران استفاده مي‌كنند.

پروفسور سوزان گولدين - ميدوو در اين باره خاطرنشان كرد: دانش لغوي يك فاكتور پيش گويي كننده اصلي درباره موفقيت تحصيلي در مدرسه است و البته ابتدايي‌ترين دليل اين كه چرا كودكان خانواده‌هاي كم درآمد در دوران مدرسه بيشتر دچار مشكلات تحصيلي و ضعف يادگيري هستند.

محققان تاكيد كردند: ايما و اشاره و توان صحبت كردن در هم آميخته هستند و در كنار هم رشد مي‌كنند. آنها مطالعات خود را براي كشف علت اين تعامل ادامه خواهند داد

محققین ژن های انسانی را جهت تولید “شیر” دارای پروتيين “لاکتوفرين” به ژنهای “بز ” اضافه نمودند

دانشمندان براي توليد پروتيين انساني در شير بز، از فناوري زيستي بهره مي گيرند ,
مزرعه اي در نزديکي مسکو تولد اولين نسل از بزهاي حاوي ژن هاي انساني را انتظار مي کشد که اين ژنها باعث توليد پروتيين “لاکتوفرين” در حيوان مي شود .


وجود پروتئين لاکتوفرين در شير انسان، از نوزاد تا زمان آغاز فعاليت سيستم ايمني بدن او، محافظت مي کند.
لاکتوفرين شبيه آنتي بيوتيک ها عمل مي کند به اين صورت که به غشاهاي ويروس و باکتري مي چسبد و از حمله آنها به سلول ها جلوگيري مي کند.
با اين وجود، اين پروتئين بر خلاف آنتي بيوتيک ها به موجود زنده آسيب نمي رساند و تاثيرات مثبت ديگري نيز دارد.
اين پروتئين به نوزادان يک روزه که هنوز سيستم ايمني بدن آنها تکامل نيافته است، کمک مي کند.
شير مادر حاوي پروتيين لاکتوفرين است و شير خشک نوزادان بايد براي محافظت از سلامت نوزادان حاوي اين پروتئين باشد.
از اين پروتيئن مي توان در داروها و مواد آرايشي استفاده کرد.
بزرگترين اشکال لاکتوفرين اين است که امکان توليد انبوه آن وجود ندارد. دانشمندان ژنتيک روسي و بلاروسي اميدوارند شيوه ابداعي آنها راه حلي براي اين مشکل فراهم کند.
آنها ژن لاکتوفرين انسان را به بزها پيوند زدند. اولين دو بز نر تراريخته در سال ۲۰۰۷ متولد شدند و دانشمندان از اسپرم آنها براي بارور سازي ۱۰۰ بز ماده استفاده کردند.
هنگامي که بزغاله ها بزرگ شده و صاحب فرزند شوند، دانشمندان مي توانند نمونه شير آنها را بگيرند و وجود لاکتوفرين انساني و ميزان اين هورمون را در شير اين حيوانات بررسي کنند.
طرح هاي مشابهي در هلند و چين در دست انجام است.

دانشمندان هلندي يک گاو تراريخته را بوجود آورده اند که اين پروتئين را در مقادير اندک توليد مي کند. چيني ها نيز سرگرم آزمايش بر روي بزها هستند.
تا کنون فناوري مشترک روسيه و بلاروس با موفقيت بر روي موش ها آزمايش شده است.
آنها به جنين موش ها يک ترکيبي ژني تزريق کردند که در نتيجه آن اين جوندگان لاکتوفرين انساني توليد نمودند.
بطور متوسط يک ليتر شير موش، حاوي ۲۰ تا ۳۰ گرم از اين پروتئين با ارزش است که با پنچ تا هشت گرم اين پروتيين در شير انسان، قابل مقايسه است.
طرح تحقيقاتي “BelRosTransgen” علاوه بر مشکلات علمي، با مسائل ديگري نيز روبرو بود.
دانشمندان در اين مطالعه به جاي گاو، سراغ بز رفتند. زيرا بزها به نسبت وزن خود شير بيشتري توليد مي کنند و کمتر به شرايط زيست وابستگي دارند. يک بز در هواي سرد نيز از سلامت برخوردار است، درحالي که گاو را بايد در طول زمستان گرم نگه داشت.

انتظار مي رود اولين نسل بزهاي تراريخته تابستان امسال به دنيا بيايند و تا اواسط سال آينده دانشمندان از کارايي اين ترکيب ژني آگاه خواهند شد. در صورت موفقيت، از اين شير براي توليد لاکتوفرين انساني در محصولات تجاري بهره گرفته خواهد شد. در حال حاضر توليد يک گرم از اين پروتئين حدود سه هزار دلار هزينه دارد. ارزش بازار اين شير، ۶ ميليارد دلار در سال برآورد شده است

اسيد “بوتيريک” (Butyric) حاصل از بيماری های لثه ، موجب فعال شده ویروس HIV در بدن افراد آلوده و ابتلای فرد به ایدز می شود

بيماري لثه اچ.آي.وي را فعال مي کند .
يک مطالعه نشان مي دهد: بيماري لثه اسيدي توليد مي کند که باعث مي شود افراد “اچ.آي.وي” مثبت به ايدز مبتلا شوند.


رييس بخش ميکروبيولوژي دانشگاه “نيهون” در توکيو دکتر “کونياسو اوکاهي” گفت : اسيد “بوتيريک” (Butyric) باعث مي شود، ترشح آنزيمي به نام “اچ.دي.اي.سي” که از تکثير اچ.آي.وي جلوگيري مي کند، به تاخير افتد.
وي افزود: بيماري وخيم لثه مي تواند باعث شود افراد اچ.آي.وي مثبت به ايدز مبتلا شوند، با اين وجود اين احتمال به اندازه زيادي به قدرت بدني فرد بستگي دارد.
اوکاهي عنوان کرد : مطالعاتي که پيش از اين انجام شدند، نشان داده اند که بيماري لثه با ابتلا به بيماري قلبي و ديابت ارتباط دارد اما اين اولين باري است که ديده مي شود بيماري لثه اچ.آي.وي را فعال مي کند.
قرار است اين مطالعه در شماره مارس مجله “ايمونولوژي” منتشر شود.

دانشمندان با استفاده از توپ معده‌ قصد دارند اشتهای افراد چاق را کور کنند

توپ معده جدیدترین راه جلوگیری از اضافه وزن
آلمانی‌‌ها اغلب بسیار چاق هستند یا اضافه وزن دارند. از این پس قرار است روش جدید دیگری در این کشور برای جلوگیری از اضافه وزن به‌کار گرفته شود که در آن توپی در معده‌ی فرد کار گذاشته می‌شود تا اشتهای فرد را کور کند.

ورزش و کم‌خواری برای همه‌‌ی افراد چاق باعث کاهش وزن نمی‌شود. از این پس، هنگامی که این نوع تلاش‌‌های فردی برای کاهش وزن نتیجه ندهند، افراد چاق می‌توانند طی یک عمل جراحی با قرار دادن توپ کوچکی حاوی محلول استریلیزه‌ی نمک خوراکی در معده‌، به‌شکلی مصنوعی از خوردن بیش از حد جلوگیری کنند و با مقدار کمی غذا سیر شوند. با این روش، فرد در بلندمدت کم‌تر غذا می‌خورد. به عقیده‌ی دکتر ایستفان ولانچیچ، متخصص پزشکی داخلی، از این راه می‌توان ظرف شش ماه ۲۵ کیلوگرم از وزن خود کاست.
* جسمی خارجی در معده
کاربرد این روش درمانی، برای افرادی نیز که جراحی و پانسمان معده برای آنها خطرناک است، مفید خواهد بود. شرط لازم برای استفاده از این روش کاهش وزن، سلامت مری، معده و روده‌ی دوازدهه ذکر شده است. پس از احراز این شرط، طی عمل جراحی توپی از جنس سیلیکن به داخل معده‌ی فرد وارد می‌شود و سپس با محلول نمک خوراکی پر می‌شود تا حجمی از معده را اشغال کند. پس از شش ماه با دستیابی به هدف عمل جراحی و کاهش مطلوب وزن، مایع موجود در این توپ را خارج می‌کنند و آن را از معده بیرون می‌آورند.

از آنجا که حجم این توپ برای دهانه‌ی روده، بزرگ است، معده سعی می‌کند آن را از راه تهوع به بیرون منتقل کند. در روزهای نخست واکنش معده به این جسم خارجی با تهوع وضعف بدن همراه است. پس از این مرحله، معده به جسم خارجی عادت می‌کند و فرد بدون بروز مشکلی به زندگی عادی خود ادامه می‌‌دهد.

پیش از انجام عمل جراحی گفت‌وگوی مفصلی با بیمار صورت می‌گیرد تا وی از دشواری‌های دو روز پس از قرار گرفتن جسم خارجی در معده‌اش آگاه شود و همچنین برنامه‌ی غذایی جدید و کم‌چربی‌تری داشته باشد. علاوه بر این، آرام غذا خوردن و دست کشیدن به‌موقع از آن، روش جدید را موثرتر می‌کند.

* وضعیت کنونی

براساس پژوهش‌ها، در آلمان حدود ۶۶ درصد مردان و ۵۱ درصد زنان ۱۸ تا ۸۰ ساله و نیز ۱۵ درصد کودکان و جوانان اضافه وزن دارند. دولت آلمان قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ از این میزان به‌شکل چشمگیری بکاهد و با بیماری‌های ناشی از اضافه وزن مبارزه کند.

مشکل موجود آن است که در برخی موارد تولیدکنندگان مواد غذایی با قانونگذاری‌ها و تدابیر دولت برای اطلاع‌‌رسانی در مورد مواد چاق کننده‌ی روی بسته‌ی محصولات خود با دولت همراهی نمی‌کنند