خطبه 52
[3] از خطبه هائی است که امام عليه السلام در زمينه ترک دنياپرستی ايراد
فرموده است اگر دائما همچون کبوتران بناليد 000 [4] آگاه باشيد
دنيا گويا پايان يافته وداع خويش را اعلام داشته خوبيهايش مجهول
مانده [5] و پشت کرده به سرعت مي رود . ساکنان خويش را بسوی فنا سوق
مي دهد [6] و همسايگانش را بسوی مرگ مي راند . آنچه از دنيا شيرين بوده
تلخ شده [7] و آنچه صاف و زلال بوده تيرگی پذيرفته و بيش از ته مانده ظرف
آبی از آن باقی نمانده است [8] و يا آن قدر از آن مانده که اگر تشنگان
آنرا بياشامند عطش آنها فرو ننشيند [9] ای بندگان خدا تصميم کوچ نمودن
از سرائی بگيريد که سرانجام به نيستی مي گرايد [10] مبادا آرزوها به شما
چيره شوند خيال نکنيد عمر طولانی خواهيد داشت [ بنابراين از مرکب
غرور فرود آئيد و از دنياپرستی و خودخواهی و تعدی و وتجاوز بر ديگران
دست بداريد ] [11] ثواب زاهدان : [12] به خدا سوگند اگر همانند شتران بچه
مرده ناله سردهيد و بسان کبوتران نوحه کنيد [13] و همچون راهبان زاری
نمائيد و برای نزديکی به حق و بالارفتن درجات خود نزد او [14] و آمرزش
گناهانی که ثبت شده و ماموران حق آن را نگهداری مي کنند دست از اموال
و فرزندان بکشيد 000 [1] [ اينها همه ] در برابر ثوابی که من برايتان
انتظار دارم و عقابی که از آن بر شما وحشتناکم کم است . [2] به خدا سوگند
اگر دلهايتان آب شود و از چشمهايتان از شدت شوق به خدا [3] و يا از
ترس او خون جاری گردد سپس تا پايان دنيا زنده بمانيد [4] و تا آنجا که
مي توانيد در اطاعت فرمان حق کوشش کنيد [5] باز هم اين اعمال شما در
برابر نعمتهای بزرگی که خداوند به شما داده مخصوصا نعمت ايمان
چيز قابل ملاحظه ای نيست [ بنابراين از اعمال خود مغرور نشويد و کارهای
نيک خود را زياد نپنداريد ]
