داروهای سنتی و ترکیبی از گیاهان

ادامه ی مطلب...

آلوورا گیاهی است از گونه لاله دارای برگی پهن و حاوی ژل . این گیاه از نواحی آفریقا منشاء گرفته و گونه های متفاوتی دارد که در دارا بودن مقدار ترکیبات از هم جدا میشوند . این گیاه داروئی از دوران قدیم و نخستین مصرف داشته و مدتی به فراموشی سپرده شده بود ولی جدیدأ دوباره به آن توجه شده است . این گیاه دارای خواص متعددی است و از آن جمله میتوان به موارد : ضد حساسیت – ضد باکتری – ضد قارچی – ترمیم زخم – ترمیم نواحی سرمازده – مسهل و موارد دیگر اشاره کرد .
از برگ و ژل این گیاه می توان استفاده کرد . موارد استفاده این دارو با نتایج خوب در بیماریهای پوستی و داخلی شامل :

بیماری پوستی داءصدف – درماتیت سبوره (پوسته ریزی سر و در موارد شدید سینه , زیر بغل و کشاله ران ) – سوختگیها – ترمیم زخم بستر – ترمیم نواحی سرمازده – سوختگی پای کودکان بعلت قنداق و مشما (ادرار سوختگی ) و غیره ....
در بیماران با زخم معده نیز مؤثر بوده و در بیماران دیابتی (قند خون بالا ) قند خون را کاهش می دهد و همچنین در بیماریهای روماتیسمی نیز با موفقیت استفاده شده است .

این قسمتی از خواص این دارو بود که اثبات شده ولی موارد دیگری نیز وجود دارد که هنوز به اثبات نرسیده است .

خواص دارویی و آرایشی گیاه آلوورا
مجله قشم نوشت : گیاه "آلوورا" (Aloe Vera) با مبنای رویش در آفریقا و هرمزگان که به زبان فارسی " صبر زرد " نامیده می شود از سالیان دور در جهان برای درمان انواع بیماری از جمله سرطان مورد استفاده قرار می گرفته است . تاریخچه گیاه آلوورا یا صبر زرد و اثرات دارویی آن به 6 هزار سال قبل باز می گردد . به نوشته این مجله از گذشته های دور ژل این گیاه برای درمان زخمهای عفونی و ترمیم سوختگی و بریدگی مورد استفاده قرار می گرفت و با پیشرفت علم داروسازی و شناخت خواص دارویی در نیمه دوم قرن بیستم ماده مسهل خاص از برگ آلوئه ورا شناخته شد و سالیان طولانی این گیاه برای استخراج مسهل قوی آن در جزایر کارائیت به طور مصنوعی کاشته می شد . آلوئه ورا صرف نظر از مصرف گسترده در کلیه مواد آرایشی , بهداشتی و داروهای ترمیمی , جایگاه مصرف وسیعی را در نوشابه ها و مواد غذایی به خود اختصاص داده است .

"آلوورا" گیاهی است که برای ماندن و رشد کردن به حداقل آب نیاز دارد و در خاکهای شور و ساحلی به آسانی رشد و پرورش می کند و نسبت به حشرات و بیماری بسیار مقاوم است . تکثیر "آلوورا " به صورت تولید خودجوش و بذر است و در بسیاری از موارد هر بوته تا 10 پاجوش دربردارد , گیاه پایدار و چندین ساله است و هر سه ماه یکبار می توان از هر بوته سه تا چهار برگ کناری برداشت و برای استخراج محصول در کارخانه ها مورد استفاده قرار داد . مجله قشم می نویسد , خواص متعدد دارویی شناخته شده در آلوورا سبب شده است که آن را" گیاه قرن بیستم" بنامند . رییس مرکز پژوهشهای بیوتکنولوژی خلیج فارس در گفتگو با مجله قشم گفت : مصرف آلوورا در طب سنتی تاریخچه ای طولانی دارد و میلیونها انسان در سراسر جهان "آلوورا" را به عنوان ماده مؤثر و اصلی کمکهای اولیه در خانه نگهداری می کنند .

به گفته دکتر نسرین معظمی, آلوئه ورا دارای حدود 200 ماده مؤثر است که مواد آرایشی , بهداشتی , غذایی و نوشابه ها بزرگترین بازار بین المللی مصرف این گیاه به شمار می آید . وی تصریح کرد که کشورهای کره و ژاپن قدیمی ترین مصرف کنندگان آلوئه ورا در طب سنتی خود هستند و در کره ژل آلوورا با غلظت 99 درصد مصرف می شود . این وضعیت در سنگاپور و مالزی نیز گسترش یافته و استرالیا نیز بالاترین مصرف آلوئه را دارد و با حضور ژاپنی ها در استرالیا بازار مصزف نوشابه های آلوئه گسترش یافته است . دکتر معظمی می گوید : مواد آرایشی طبیعی چهار درصد از 16 میلیارد دلار بازار مواد آرایشی را در اختیار دارد و تولید آنها سالانه 12 تا 15 درصد افزایش می یابد که 3 برابر رشد توسعه سایر صنایع است .

نوشابه های حاوی ژل آلوورا در فروشگاههای عرضه کننده (Health food) ارائه می شود که دارای طعم و رنگهای متفاوت است . وی افزود : آلوورا 200 ماده مؤثر دارد که در مراحل تولید این فراورده ها به دو قسمت اساسی – Resin"Aioe"(آنتراکینونهای آلوئه ) و "ژل Aloe" تقسیم می شود .

پایان.

ادامه....

این گیاه یکی از گرانبهاترین مواد اولیه کارخانهای لوازم بهداشتی و آرایشی است، به طوری که حتی با وجود اینکه مقدار بسیار اندکی از ژل این گیاه در حد میلی گرم در مواد بهداشتی ارایشی استفاده میشود ولی از لحاظ کیفیت آن محصول را در رده ی بالایی قرار میدهد و قیمت محصولاتی که در ساخت انها از ماده موثره این گیاه استفاده میشود بسیار بالاست.

این گیاه بومی مناطق گرمسیریست ودر چنین شرایطی مانند هر گیاه دیگرمیتوان آن را در مزرعه کاشت. در شرایط آب وهوایی کرمانشاه در مناطق گرمسیر ودر گلخانه ها کشت می شود.
تمامی کسانی که برای سلامت پوست و موی خود ارزش قائلند میتوانند گلدانی از این گیاه را تهیه و از خواص منحصر به فرد این گیاه بر روی پوست و موی خود استفاده کنند .درست است که در صنعت با فراوری پیشرفته این گیاه را به خدمت می گیرند ولی با این وجود استفاده مستقیم از ژلی که داخل برگهای این گیاه است حتی در شرایط محل زندگیتان کمک شایانی به سلامت پوست ومویی شما کند.من موارد استفاده که در ذیل به ان اشاره میکنم از موارد استفاه مستقیم ژل این گیاهست. آن وقت خودتان قضاوت کنید که تهیه این گیاه چقدر می تواند برایتان سودمند باشد.


حتما تا به حال برایتان پیش آمده که دست شما با بخار آب یا ظروف داغ سوخته باشد در این صورت می توانید مقداری از ژل موجود در برگ لورا را جدا کرده و روی محل سوخته بگذارید بعد از چند دقیقه درد شما التیام می یابد .
اگر موهای شما شکننده شده یا موخوره زده مویتان را می توانید با این ژل ماساژ دهید سپس حمام کنید .درخشندگی و لطافت به مو یتان بر میگردد.
اگر پوستتان خشک است وتمایلی به استفاده از کرمهای چرب ندارید از ژل این گیاه استفاده کنید .نرم کننده ای بسیار قوی بدون اینکه پوستتان چرب شود.
اگر دچار آفتاب سوختگی شده اید استفاده مکرر از این ژل عوارض آن را کاهش می دهد.
موارد ذکر شده از خواص درمانی این گیاه ارزنده است .وشما مطمئن باشید تمام مواد اریشی با کیفیتی که برای پوست و موی خود استفاده می کنید حتما حاوی آلورا می باشد.


پایان.

شكر تيغال مشهدي


نام فارسي: شكر تيغال مشهدي
نام علمي: Echinops Ritrod انگليسي: Globe thistle
فرانسه: Bouletteآلماني: Russische - Kugeldistel

مشخصات گياهشناسی:
گياهي است پايا داراي ساقه‌اي راست معمولاً راست. در انتها به طول cm40-10 كه ظاهري بسيار زيبا مخصوصاً پس از گل دادن دارد. برگهاي آن داراي پهنكي با تقسيمات عميق دندانه‌دار و منتهي به يك خار دراز و نوك تيز در راس هر دندانه است. از مشخصات آن اين است كه پهنك برگ آن داراي 2 رنگ متمايز يكي سفيد در سطح تحتاني و ديگري سبز روشن در سطح فوقاني است. پراكندگي آن در مناطق مختلف به صورتي است كه در مناطقي با ارتفاع متر 135 مي‌رويد. كاپيتول‌هاي كروي آبي رنگ آن و زيباي آن در فاصله ماههاي تير تا شهريور به تناسب محل رويشي در راس ساقه و انشعابات آن ظاهر مي‌شود و در مجاورت برگهاي دو رنگ گياه منظره زيبا به وجود مي‌آورد ساقه و انشعابات آن نيز رنگ سفيد پنبه‌اي مانند سطح تحتاني پهنك برگ دارند ميوه اين گياه از تارهاي زرد رنگ و در ناحيه راس نيز منتهي به يك دسته تار مي‌باشد. اين گياه چون پس از گل دادن ظاهري بسيار زيبا دارد. از اين جهت غالباً اقدام به پرورش آن مخصوصاً در قسمت سنگ چين باغ مي‌شود.

خواص دارويی:
كليه قسمتهاي اين گياه به استثناي ميوه آن كه سمي است اثر مدر و معرق دارند و سابقاً از آن جهت مداواي بيماريهاي پوستي و به عنوان معرق استفاده مي‌شود ولي امروزه به عنوان مدر استفاده مي‌شود. و چون تفكيك گونه‌هاي داروئي آن براي مردم مشكل است استفاده از آن متروك شده است.

تدوین:حمیدرضا میرداودی-عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی

سـيـر

بوي مشمئز كننده سير كه براي برخي از افراد زننده است، از طريق تنفس و حتي پوست بدن فرد پس از مصرف آن قابل حس است. به رغم اين، كارشناسان گياهان دارويي در سرتاسر جهان اين گياه را به عنوان يكي از مهمترين داروهاي گياهي تلقي مي كنند. اين گياه در ميان بسياري از فرهنگها در طول هزاران سال هم مصرف غذايي و هم مصرف دارويي داشته است. كارگران ساختماني كه اهرام مصر را مي ساختند براي مراقبت از خود در قبال بيماريها مقدار معتنابهي سير مصرف مي كردند. گوركنان اوايل قرن نوزدهم در فرانسه دم كرده سير خرد شده را به صورت عرق مصرف مي كردند تا ابتلاي آنها به طاعون را كه جان بسياري از انسانها را در اروپا تلف كرد، پيشگيري كند. در طول جنگ جهاني اول و دوم به سربازان سير داده مي شد، تا از بيماري قانقاريا پيشگيري شود.

معرفي گياه

سير يك گياه بومي آسياي ميانه است و امروزه در تمامي نقاط جهان يافت ميشود و نوعي گياه بادوام است كه طول آن به دو پا يا كمي بيشتر مي رسد. مهمترين بخش اين گياه كه مصرف دارويي و طبي دارد، هسته مركب آن است. هر هسته سير از 4 تا 20 دانه تشكيل شده است و وزن هر دانه به حدود يك گرم مي رسد.

تركيبات گياه

عنصر و تركيب اصلي فعال در سير، عنصر «آلين» است. آلين عنصر شيميايي بي بو از تيرة اسيد آمينه "سيستين" است. وقتي كه هسته هاي سير كوبيده ميشود، آلين موجود در آن به تركيب و ماده ديگري به نام آليسين تبديل ميشود. آليسين ماده فعالي است كه به سير ويژگي داشتن بو و بسياري از خواص درماني آنرا مي بخشد.

سير تازه حاوي 0/25 تا 1/15 درصد آلين است. كل ميزان مواد داراي گوگرد سير پس از كوبيده شدن سير به 25 تا 35 درصد آن مي رسد. آليسين خواص آنتي بيوتيكي به سير مي بخشد. آليسين همچنين از تشكيل كلسترول بيشتر جلوگيري مي كند. "آجون" ماده فعال مهم ديگري در سير است كه سبب پيشگيري از سخت شدن رگها و سكته مغزي ميشود.

اشكال موجود

فرآورده هاي حاصله از سير از سير كامل تازه، دانه هاي تازه يا خشك شده يا از روغن سير تهيه ميشود. اما ميزان آليسين موجود در فرآورده هاي تجاري بسته به نحوة تهيه آن يا درصد عناصر فعال در هسته هاي سير تازه فرق
مي كند. تمامي انواع سير به ميزان يكسان، عناصر فعال ندارند. فرآورده هاي چندين ساله تهيه شده از سير از طريق تخمير اين ماده گياهي حاصل ميشود. اينگونه فرآورده ها عاري از بوي مشمئز كننده است، اما فوايد سلامتي و بهداشتي زيادي ندارد. عمل تخمير، اغلب عناصر فعال موجود در سير را غيرفعال مي سازد، در نتيجه اين نكته حائز اهميت است كه عنوان كليه فرآورده هاي حاصل از اين گياه را به دقت بخوانيد. توصيه ميشود كه فرآورده هاي استاندارد آن مورد استفاده قرار گيرد تا اطمينان حاصل گردد كه غلظت خاصي از آليسين و ساير مواد فعال مصرف مي شوند
نحوه مصرف

انسانها در طول ساليان متمادي از سير براي درمان و پيشگيري از سخت شدن رگها (آرتريواسكلروز)، فشارخون بالا، سرماخوردگيها، سرفه، بونشيت و ناراحتيهاي مجاري معده اي- روده اي و درد ناشي از قاعدگي استفاده كرده اند. تحقيقات پزشكي نشان داده است كه سير مي تواند بسياري از انواع باكتريها، برخي از ويروسها، عفونتهاي قارچي و حتي انگلهاي روده اي را از بين ببرد. سير همچنين يك ماده ضد اكسيد است و مي تواند سيستم ايمني بدن شما را بالا ببرد. سير حتي در پيشگيري از سرطان مؤثر است. ليكن سير، از نظر خواص و اثرات مطلوب خود روي سيستم ايمني قلب و عروق شهرت دارد. اين گياه در درمان و پيشگيري از كلسترول بالا، تري گليسريد بالا، تصلب شرايين و عفونتهاي تنفسي نظير سرماخوردگي و سرفه نيز مؤثر است.

مي توانيد سير را به شكل زير براي پيشگيي از ناراحتيهاي قلب و عروق و سرماخوردگي معمولي مصرف كنيد. كپسولهاي سير: روزانه 1000 تا 3000 ميلي گرم (دوز مصرفي كمتر براي پيشگيري و دوز مصرفي بيشتر براي معالجه و درمان).

روغن: روزانه سه بار به مقدار 0/03 تا 0/12 ميلي ليتر.

نكات احتياطي

از مصرف زياده از حد سير بنا به احتمال بروز دردمعده اجتناب ورزيد، اگر بيشتر با سير تازه يا خشك سروكار داشته باشيد، ممكن است به سوختگي پوست يا تحريكات پوستي مبتلا گرديد. اگر مي دانيد خون شما به كندي انعقاد پيدا مي كند، از مصرف درماني زياد آن پرهيز كنيد. اين مسأله در صورتي كه درصدد انجام عمل جراحي هستيد اهميت بيشتري پيدا مي كند. مصرف زيادي سير احتمال خونريزي در طول يا پس از عمل جراحي را افزايش مي دهد. اگر باردار يا شيرده هستيد، قبل از مصرف زياد سير با پزشك خود مشورت كنيد. مصرف كم سير اشكالي ندارد اما ميزان مصرفي بالا مي تواند سبب تحريك رحم و حتي سقط جنين شود.

تداخل هاي احتمالي

اگر داروهاي ضد انعقاد نظير آسپيرين مصرف مي كنيد، از مصرف زياد سير اعم از تازه يا فرآوري شده تجاري آن اجتناب ورزيد.

چاي سبز
Green Tea

چاي سبز معمولاً براي معالجه بيماريها تجويز مي شود. اما مردم در تمام نقاط جها ن پي برده اند كه نوشيدن چاي سبزبطور روزانه فوايد سلامتي زيادي دارد. چاي سبز ماده پيشگيري كننده مهمي در قبال سرطان، افزايش چربيهاي خون، سفت شدن رگها و حفره هاي دندان تلقي ميشود. اين گياه در قبال اسهال خوني ناشي از باكتري مصونيت ايجاد مي كند. چاي سبز در رفع پاره اي از عفونتهاي قارچي، باكتري و حتي ويروسي (نظير سرماخوردگي عادي) نيز مفيد است. تفاوت بين چاي سبزو سياه در نحوه عمل آوري آنهاست. برگهاي تازه چاي كمي بخار داده ميشود و سپس به سرعت در چاي سبز خوشكانده ميشود. اين عمل از كنش آنزيمها در متلاشي كردن مواد غذايي و مغزي موجود در چاي بنام "پلي فنول" كه عناصر ضد سرطاني چاي سبز محسوب ميشوند، پيشگيري مي كند. پلي فنول چاي سبز حتي در مقايسه با ويتامين هاي C و E ضد اكسيد كننده بهتري است. چاي سبز براي سيستم هاضمه شما نيز مفيد است. چاي سبز سبب ميشود كه روشنتر فكر كنيد و حتي قوه بينايي شما را نيز تقويت
مي كند. اين گياه رگها را تقويت و از تجمع چربيهاي زياد در خون جلوگيري مي كند. اين گياه خلط را از گلوي ملتهب پاك و اثر مواد سمي را خنثي مي كند. "تانين" موجود در اين گياه مي تواند از تداوم اسهال جلوگيري كند. اگر در صدد افزايش ميزان تانين در چاي هستيد، بگذاريد بيشتر دم بكشد.

معرفي گياه

گياه چاي، گل بزرگي است كه داراي برگهاي هميشه سبز است. چاي سبز اثالتاً بومي چين است كه در آن كشور بيش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چاي در تمامي نقاط آسيا و بخشهايي از خاورميانه و آفريقا نيز كشت ميشود. چاي سياه در آمريكا بيشتر رايج است و تخمير داده ميشود و به اندازه چاي سبز سالم نيست. چاي سبز تخمير داده نميشود (چاي اولانگ نيمه تخمير شده است).

تركيبات گياه

غنچه برگ و برگهاي جوان بهترين بخش چاي سبز هستند. چاي حاوي كافئين آلكالوئيدهاي پورين، تئوفيلين و تئوبرومين است. اما فعال ترين تركيبات موجود در آن عبارت است از پلي فنولها كه بسياري از خواص درماني و پيشگيرانه ناشي از وجود آنها است.

اشكال موجود
اغلب فرآورده هاي چاي سبز به صورت برگ خشك چاي عرضه ميشوند. البته عصاره هاي تهيه شده از برگها و غنچه برگ آن موجود است. چاي سبز حاوي 300 تا 400 پلي فنول و 50 تا 100 ميلي گرم كافئين در هر ليوان است. فرآورده هاي چاي سبز عاري از كافئين داراي پلي فنولهاي فشرده (60 تا 89 درصد كل پلي فنولها) است.
نحوة ‌مصرف

يكي از عناصر فعال در چاي سبز به اندازه آسپيرين ازتجمع پلاكتهاي خوني جلوگيري مي كند كه اين اثر جريان خون را بهبود مي بخشد. چاي سبز از سخت شدن رگها نيز جلوگيري مي كند. تحقيقات مردمي نشان مي دهد كه در كشورهايي كه مردم هر روز چاي سبز مصرف مي كنند موارد سرطاني كمتر بوده است، هر چند بين اين دو هيچ رابطه علت و معلولي تاييد نشده است. اما چاي سياه فاقد خاصيت مشابهي است. در واقع، اگر به مقدار زيادي چاي سياه مصرف كنيد، ضريب خطر ابتلا به سرطان راست روده، كيسه صفرا و مخاط رحم را افزايش مي دهيد.

اثرات ضد سرطاني چاي سبز در موارد سرطان مجراي معده- روده اي، سرطان ريه و پستان بيشتر نمايان است. چاي سبز قوياً به عنوان جايگزيني براي چاي سياه و قهوه توصيه ميشود. نوشيدن روزانه سه ليوان چاي سبز (حاوي سه گرم مواد حل شدني، يا 240 تا 320 گرم پلي فنولها) يا روزانه 300 تا 400 ميلي گرم عصاره استاندارد چاي سبز (عصاره ها بايد حاوي 80 درصد پلي فنولها و 55 درصد اپي گالوكزچين) ميزان مصرفي چاي سبز است. انواع فرآورده هاي كپسولي و مايع چاي سبز نيز قابل دسترسي است.

نحوة ‌مصرف

يكي از عناصر فعال در چاي سبز به اندازه آسپيرين ازتجمع پلاكتهاي خوني جلوگيري مي كند كه اين اثر جريان خون را بهبود مي بخشد. چاي سبز از سخت شدن رگها نيز جلوگيري مي كند. تحقيقات مردمي نشان مي دهد كه در كشورهايي كه مردم هر روز چاي سبز مصرف مي كنند موارد سرطاني كمتر بوده است، هر چند بين اين دو هيچ رابطه علت و معلولي تاييد نشده است. اما چاي سياه فاقد خاصيت مشابهي است. در واقع، اگر به مقدار زيادي چاي سياه مصرف كنيد، ضريب خطر ابتلا به سرطان راست روده، كيسه صفرا و مخاط رحم را افزايش مي دهيد.

اثرات ضد سرطاني چاي سبز در موارد سرطان مجراي معده- روده اي، سرطان ريه و پستان بيشتر نمايان است. چاي سبز قوياً به عنوان جايگزيني براي چاي سياه و قهوه توصيه ميشود. نوشيدن روزانه سه ليوان چاي سبز (حاوي سه گرم مواد حل شدني، يا 240 تا 320 گرم پلي فنولها) يا روزانه 300 تا 400 ميلي گرم عصاره استاندارد چاي سبز (عصاره ها بايد حاوي 80 درصد پلي فنولها و 55 درصد اپي گالوكزچين) ميزان مصرفي چاي سبز است. انواع فرآورده هاي كپسولي و مايع چاي سبز نيز قابل دسترسي است.

تداخل هاي احتمالي

اگر داروهاي الكالين (نسخه اي يا بدون نسخه) مصرف مي كنيد، بهتر است كه از مصرف چاي بپرهيزيد. تانين موجود در چاي با داروهاي الكالين (قليايي) تداخل پيدا مي كند كه اين امر سبب ميشود كه داروها كم اثر باشند.

رازيانه
Anethom grareoles L.



مشخصات گياه :

گياهي است يکساله با ساقه منشعب و پوشيده از يک گرده سبز مايل به آبي است که در انتهاي ساقه هاي گل هاي چتري به رنگ زرد طلايي مي باشد . گياهي است علفي و پايا از خانواده چترپايان (Apiaceae) که ميوه هاي آن قابل استفاده است .


موارد استفاده :

در قديم به عنوان يک گياه دارويي بر عليه سرفه ، سردرد، و براي تهيه مرهم به کار مي رفته است و امروزه به عنوان يک گياه معطر در باغچه و مزارع مي کارند .
خواص درماني ديگر اين گياه ، ضد نفخ ، ضد اسپاسم خفيف گوارش ، به عنوان افرايش دهنده شير مادر به کار مي رود .
آثار فارماکولوژيک :

اسانس رازيانه روي عضلات صاف حيوانات اثر اسپاسموليتيک دارد و پليمر هاي آنتون موجود در گياه که ترکيبات استروژنيک فعال است ، به عنوان آثار افزاينده شير مادران مي باشد.


مقدار مصرف :

7-5 گرم از ميوه يا اسانس آن در روز مي شود استفاده کرد


منع مصرف و عوارض جانبي :
مصرف زياد از حد از ميوه رازيانه مي تواند اثرات سمي داشته باشد.

پائودارکو

كارشناسان گياهان طبي برزيلي از گياه پائوداركو براي درمان و معالجه انواع اولسر، ديابت، روماتيسم، سرطان و كچلي استفاده مي كنند. چاي اين گياه ماده معروفي براي درمان عفونتها، التهاب قارچي كانديدا و ساير انواع عفونتها است. برخي از درمانگران ادعا مي كنند كه چاي تهيه شده از اين گياه در درمان سرطان هم مؤثر واقع ميشود.

پائوداركو به عنوان فرآورده درماني، آنچنان در ايالات متحده معروف شده است ه نسل درخت آن در آستانه خطر انقراض قرار دارد.

معرفي گياه

پائوداركو نوعي چاي گياهي تهيه شده از پوسته داخلي درختان هميشه سبز تاببوا (tabebuia) است. اينگونه درختان در مناطق گرم آمريكاي مركزي و جنوبي مي رويند. بخش اعظم پائوداركو از درختي در جنگلهاي باراني آمازون به نام (درخت تاببوا آولاندا) تهيه ميشود.

درخت مزبورنوعي گياه هميشه سبز داراي برگهاي پهن است كه طول آن به 125 پا مي رسد. چون اين درخت چنان محكم است كه به آساني از بين نمي رود.

تركيبات گياه

فرآورده هاي تهيه شده از پائوداركو از پوسته داخلي درختان تابيوا تهيه ميشوند. پوسته درختان مزبور حاوي عناصر شيميايي مهمي به نام "نافتوكوئينون" است. برخي از اين عناصر در رفع عفونت و كاهش تورم مفيد هستند. اما چون بخش اعظم فرآورده هاي تهيه شده از پائوداركو استاندارد شده نيست، معلوم نيست آيا فرآورده هاي مذكور حاوي مقدار معتنابهي مواد فعال مهم هستند يا نه.

برخي از انواع چاي گياهي كه بر چسب پائوداركو خورده اند واقعاً از درخت تابيوا تهي نشده اند. هميشه به خاطر حصول اطمينان از اصالت پائوداركو برچسب و عنوان آنرا بخوانيد اطمينان حاصل كنيد كه چاي مورد نظر حاوي عنصر و تركيب بابيوا آولاندا هست.

اشكال موجود

پائوداركو به صورت چاي پوته خشك، عصاره الكلي، عصاره غير الكلي (معمولاً گليسيرين) عرضه ميشود. بخش اعظم تحقيقات شيميايي به عمل آمده درباره پائوداركو معطوف به چوب آن و نه پوسته آن بوده است. چوب اصلي تاببو آولاندوا حاوي نفتوكوئينون است. اما تعيين مقدار موجود اين ماده در فرآورده هاي پائوداركو آسان نيست چون اينگونه فرآورده ها استاندارد نيستند. بنابراين بهتر است آن دسته از انواع تجاري اين گونه فرآورده ها خريداري شود كه از نظر كيفيت شهرت خوبي دارند

نحوه مصرف

به نظر مي رسد پائوداركو براي درمان عفونتهاي مخمري مناسب است. اين داروي گياهي در درمان كانديديازيس مهبلي و كانديديازيس دهاني نيز مؤثر و مفيد است. پائوداركو همچنين داراي پاره اي خواص آنتي بيوتيكي و ضد قارچي است و گاهي اوقات سبب كاهش تورم و التهاب مفصل ميشود. دانشمندان پي برده اند كه لاپاچول به عنوان عنصر فعال موجود در پائوداركو مي تواند جلو عفونتهاي قارچي را بگرد و انگلهاي روده اي را اين بين ببرد. پائوداركو مي تواند باكتريها و ويروسهاي امل عفونت نظير "هرپس سيمپلكس"، آنفولانزا و سرخك رانابود سازد.

مي توانيد اين گياه را به عنوان نوعي مكمي گياهي در صورت ابتلا به هر كدام از عوارض فوق مصرف كنيد. اما اگر بيماري جدي داريد، اعم از عفونت يا سرطان، قبل از هر چيز، با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

دوز مصرفي توصيه شده براي تهيه چاي از پوسته شل اين ماده گياهي، يك قاشق غذاخوري از آن را در يك ليوان آب (8 انس)، بريزيد و بگذاريد به مدت 5 تا 15 دقيقه دم بكشد.

* يك ليوان از چاي تهيه شده را روزي دو تا هشت بار ميل كنيد.

* در صورت مصرف عصاره اين ماده گياهي، از دستورات كارخانه سازنده كه در برچسب آن موجود است تبعيت كنيد.

* در مورد مصرف تنتور گياهي (1:5) كه محلولي است تهيه شده از گياه و الكل يا گياه، الكل وآب، روزانه دو تا سه بار يك ميلي ليتر از آن ميل كنيد.

* در مورد انواع كپسول نيز روزانه سه بار 1000 ميلي گرم مصرف كنيد.

نكات احتياطي

خوردن چاي پائوداركو و عصاره آن طبق دوز مصرفي توصيه شده بي خطر است. اگر زياد چاي پائوداركو بخوريد، ممكن است دچار تهوع شويد. اگر با مشكلات انعقاد خون مواجه هستيد از مصرف پائوداركو اجتناب ورزيد مگر اينكه قبلاً با پزشك معالج خودتان مشورت كرده باشيد.

فرنجمشک
Lemon Balm


همانطور كه پونه بنا به خواص تسكين بخش روي معده معروف است، فرنجمشك نيز براي تسكين و رفع درد و ناراحتي ناشي از هاضمه شامل گاز و باد معده مورد استفاده قرار مي گيرد. فرنجمشك همچنين با ايجاد آرامش و تسكين هر نوع فشار روحي و نگراني عصبي را از بين مي برد و امكان مي دهد كه به راحتي به خواب رويد. قدمت مصرف اين گياه براي اين منظور به دوران قرون وسطي بر مي گردد. امروزه، اين گياه دارويي توأم با ساير انواع آرمبخشها، گياهان مسكن نظير "شب رنگي افشان" براي تقويت كل خاصيت و اثر آرامبخشي دارو تجويز مي شود.

حتي قبل از قرون وسطي نيز فرنجمشك براي تقويت روحيه و كمك به ترميم جراحات و كاهش التهاب و درد ناشي از گزش حشرات مورد استفاده قرار مي گرفته است. پمادهاي توليدي اروپا براي درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي و زخمهاي تب خال (هرپس) حاوي محتواي غني از فرنجمشك است. بيماران ادعا مي كنند كه اين پماد مؤثرتر از داروهاي تجويزي در تسكين درد و پيشگيري از آغاز مجدد التهال عمل مي كند و پزشكان معالج نيز اين ادعا را تأييد مي كنند.

معرفي گياه

فرنجمشك يك گياه بومي اروپاست ولي امروزه در تمام نقاط دنيا كشت ميشود. اين گياه نه تنها در باغهاي گياهان طبي بلكه در مراكز توليد فرآورده هاي دارويي، آرايشي و پوليش اثاثيه نيز پرورش داده ميشود. طول اين گياه به دو پا و حتي در پاره اي از مواقع بيشتر از اين مقدار مي رسد. بوته هاي داراي گلهاي ريز زرد كم رنگ در طول بهار و تابستان در محل تلاقي برگها با ساقه رشد مي كنند.

برگهاي اين گياه داراي چين و چروك عميقي است كه رنگ آنها از سبز تند تا سبز مايل به زرد بسته به نوع خاك و آب و هوا فرق مي كند. اگر انشگتان خود را روي برگهاي اين گياه بماليد، آنگاه احساس نوعي مزة ترش و شيرين شبيه ليمو به شما دست خواهد داد. برگهاي آن از نظر شكل به برگهاي پونه شباهت دارند و در واقع از همان تيره گياهي هستند.

تركيبات گياه

فرآورده هاي تهيه شده از فرنجمشك از برگهاي گياه فراهم مي آيند. روغنهاي ضروري حاصل از برگهاي فرنجمشك حاوي عناصر شيميايي به نام "ترپن" هستند كه اين عناصر حداقل سبب وجود پاره اي خواص تسكيني و ضد ويروسي در گياه ميشوند. فرنجمشك همچنين حاوي تركيباتي به نام "تانين" است كه اين ماده سبب بسياري از اثرات و خواص ضد ويروسي در گياه مي گردد.

اين ماده همچنين حاوي يوگنول است كه اسپاسم عضلات را رفع مي كند، بافتها را كرخ مي كند و باكتريها را از بين مي برد.

از اين گياه همچنين براي درمان انواع سردردها، قاعدگي به تعويق افتاده و سندرم خستگي مزمن استفاده ميشود. همچنين به نظر مي رسد كه اين گياه در درمان اختلال تيروئيدي به نام بيماري گريوز (Grave,s) نيز مفيد باشد. هر چند با فقدان آزمايش هاي باليني در اين رابطه مواجه هستيم، اما آزمايشات به عمل آمده مؤيد كاربردهاي بسياري براي اين گياه است، مثلاً مشاهده شده است كه روغن اساسي فرنجمشك در آرام كردن حيوانات آزمايشگاهي و عادي شدن عضلات مجراي هاضمه اينگونه حيوانات مؤثر است. تحقيقات به عمل آمده همچنين مؤيد اين است كه عصاره هاي فرنجمشك روي هورمونهاي تيروئيد اثر مي گذارد به نحوي كه براي افراد مبتلا به بيماري گريوز مفيد واقع ميشود. تحقيقات به عمل آمده همچنين مؤيد فايده اين گياه در درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي يا ضايعات متأثر از ويروسهاي تب خال (هرپس) استاشكال موجود

فرنجمشك به صورت برگ خشك كه به صورت فله خريداري ميشود در بازار يافت ميشوود. چاي، كپسول، عصاره ها، تنتور و روغن آن نيز موجود است. كرم مورد استفاده در اروپا كه حاوي ميزان بالاي اين گياه است امروزه ايالات متحده يافت نميشود اما به وسيله گلوله پنبه اي مي توان از چاي آن روي پوست استفاده كرد

نحوه مصرف

به طول كلي، به هنگام مصرف هر نوع فرآورده گياهي لازم است نكات پيشنهادي كارخانه توليد كننده را در نظر بگيريد، و درباره نوع داروي گياهي و ميزان مصرفي آن با پزشك معالج مشورت كنيد. براي درمان اختلال خواب يا كاهش ناراحتيهاي معده، نفخ يا باد معده يكي از حالات زير را انتخاب و رعايت كنيد:

* تهيه چاي با استفاده از 1/5 تا 4/5 گرم گياه، چندين بار در روز

* 2 تا 3 ميلي ليتر تنتور در روز يا معادل عصاره مايع يا كپسول شدة آن

براي درمان التهابهاي ناشي از سرماخوردگي يا التهابهاي تب خال 2 تا 4 قاشق غذاخوري از برگ خرد شده اين گياه را در يك ليوان آب جوش ريخته و بگذاريد به مدت 10 تا 15 دقيقه كاملاً خيس بخورد. سپس آنرا با گلوله پنبه اي روي التهاب در طول روز قرار دهيد.

نكات احتياطي

هيچگونه اثرات يا علايم مسموميت ناشي از مصرف فرنجمشك گزارش نشده است اما از آنجا كه اين گياه به منظور ايجاد قاعدگي مصرف ميشود، لذا در صورت بارداربودن از مصرف آن اجتناب كنيد.

تداخل هاي احتمالي
مصرف فرنجمشك مي تواند با اثر داروهاي تيروييدي يا ساير معالجات بيماري گريوز تداخل پيدا كند.

مارچوبه Asparagus

نام علمی Asparagus officinalisمارچوبه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا چند متر مي رسد و داراي شاخه هاي نسبتا چوبي و صاف مي باشد .

مارچوبه بصورت وحشي در اكثر نقاط دنيا مي رويد برگهاي آن فلسي شكل بوده كه از كنار آنها شاخه هايي باريك و دراز و سبز رنگ بصورت دسته هاي 3 تا 8 تائي خارج مي شود .

بعلت زيبا بودن اين گياه را بصورت تزئيني در باغچه ها مي كارند مار چوبه را در اوائل پائيز مي چينند .

اين گياه از قديم الايام مورد استفاده بشر بوده است و حتي در اهرام ثلاثه مصر نقاشي هايي وجود دارد كه مارچوبه را نشان مي دهد .

مارچوبه را مي توان بصورت مختلف مصرف كرد . بايد مارچوبه را با كمي آب و حرارات كم در ظرف هاي ضد زنگ پخت و تقريبا نيمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نريزيد و از آن براي سوپ استفاده كنيد زيرا داراي ويتامين و املاح مي باشد . وقتيكه مارچوبه مي خريد دقت كنيد تازه باشد .

شاخه هاي مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوك آن نبايد باز شده باشد و اگر فلسهاي نوك آن باز باشد نشانه اين است كه گياه مدت زيادي مانده و كهنه شده است .

تركيبات شيميايي:
مارچوبه داراي آسپاراژين ف كوني فرين ، اينوزيت ، تانن ، اسدي گاليك ، آسپاراگوز ، و اسيد سوكسي نيك مي باشد دانه آن داراي 15 درصد مواد روغني مي باشد اين روغن زرد مايل به قرمز است .

درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زير است

آب 90 گرم

پروتئين 2/5 گرم

چربي 0/2 گرم

مواد نشاسته اي 4/2 گرم

كلسيم 22 ميلي گرم

فسفر 60 ميلي گرم

آهن 1/1 ميلي گرم

سديم 2 ميلي گرم

پتاسيم 275 ميلي گرم

ويتامين آ 900 واحد

ويتامين ب 1 0/2 ميلي گرم

ويتامين ب 2 0/2 ميلي گرم

ويتامين ب 3 1/5 ميلي گرم

ويتامين ث 35 ميلي گرم

خواص داروئي:
از نظرطب قديم ايران مارچوبه گرم و خشك است بنابراين آنهايي كه سرد مزاج هستند بايد آنرا با عسل بخورند و آنهايي كه گرم مزاج هستند بايد آنرا با سركه بخورند .

مارچوبه گياهي است ادرار آور و داراي خواص زيادي است

1)خوردن آن ديد چشم را تقويت مي كند

2)براي تقويت نيروي جنسي مفيد است

3)ضعف مثانه را برطرف مي كند

4)براي تقويت قلب مفيد است

5)ملين است و يبوست را برطرف مي كند

6)تب بر است

7)مارچوبه بعلت داشتن كلروفيل خونساز است و كسانيكه كم خون هستند بايد از آن استفاده كنند .

8)مارچوبه به ساختن گلبولهاي قرمز خون كمك مي كند

طرز استفاده:
براي نگاهدري مارچوبه آنرا در پارچه هاي مرطوب ببنديد و در يخچال قرار دهيد زيرا گرما و خشكي آنرا از بين ميبرد

مارچوبه را نيز مي توان در سالاد ريخت و يا از آن سوپ تهيه كرد .

مورد ديگر استفاده از مارچوبه غير از پختن آن بصورت دم كرده آن است

دم كرده مارچوبه را به اين صورت تهيه كنيد :

چند شاخه مارچوبه را در داخل يك ليتر آبجوش بريزيد و مقدري هم رازيانه و جعفري به آن اضافه كنيد و بگذاريد مدت پنج دقيقه دم بكشد . از اين دم كرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز براي تسكين و آرامش قلب استفاده كنيد .

مضرات :
مارچوبه را نبايد آنهايي كه مبتلا به ورم مجاري ادرار هستند و يا اشخاص عصبي مصرف كنند . مارچوبه همچنين براي مبتلايان به رماتيسم و سنگ كليه خوب نيست .

کوشاد

کلیات گیاه شناسی

چون اولین بار پادشاه روم بنام جنتیوس که در سالهای 167-180 قبل از میلاد حکومت می کرد بوسیله این دارو شفا یافت نام آنرا جنطیانا گذاشتند . محمد بن زکریای رازی پزشک مشهور ایرانی نیز از این گیاه برای مداوای بسیاری از امراض استفاده می کرد . کوشاد گیاهی است علفی ، چند ساله و بسیار زیبا ، دارای ساقه ای استوانه ای و سبز که بلندی آن به حدود 1/5 متر می رسد . این گیاه بحالت خودرو در دشت ها و کوهستانهای اروپا و آُسیا می روید . برگهای کوشاد سبز رنگ ، نوک تیز و مثلثی است که دو برگ با هم بوسیله دمبرگ کوتاهی به ساقه چسبیده اند و برگهای بالای ساقه بدون دمبرگ می باشد . گلهای آن زرد رنگ بوده که به تعداد زیاد در اواخر بهار در کنار برگهای ظاهر می شود . از نظر طبی ریشه این گیاه قسمت مورد استفاده آن است . این ریشه ضخیم ، گوشتی و برنگ زرد تیره و یا قهو ه ای قرمز بوده که دارای طعمی بسیار تلخ و بویی نامطبوع است . برای مصارف طبی ریشه کوشاد باید اقلا سه ساله باشد تا اثر داشته باشد .

ترکیبات شیمیایی:

کوشاددارای ماده ای شیمیایی بنام آماروجنتین می باشد که بسیار تلخ است . بطوریکه اگر این ماده را با 5000 قسمت آب مخلوط کنیم هنوز هم طعم تلخ آن حس می شود . ترکیبات دیگر این گیاه بشرح زیر می باشد : جنتوپیکرین ، جنتوپیکروزید ، جنتامارین ، جتی سین ، اسید جنتی سیک و جنتونوسید . کوشاد همچنین دارای مقدری تانن ، اسانس ، پکتین و چربی می باشد.

خواص داروئی:

1_کوشاد از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.
2_اشتها را تحریک می کند .
3_کوشاد گلبولهای قرمز و سفید خون را زیاد می کند بنابراین برای معالجه کم خونی و بیماریهای عفونی بکار می رود .
4_اثر ضد تورم درد و برای رفع آرتروز و رماتیسم مصرف می شود.
5_تب بر است.
6_بیماری مالاریا را برطرف می کند .
7_درد نقرس را برطرف می کند.
8_حرارت و رطوبت را زا بدن خارج می سازد .
9_فشار خون را پائین می آورد.
10_ناراحتی های کبدی را برطرف می کند.
11_تقویت کننده معده و بدن است.
12_اختلالات عادت ماهیانه را درمان می کند.
13_گرفتگی روده ها را باز می کند .
14_ادرار آور است .
15_ضماد کوشا با سرکه برای از بین ژبردن لکه های پوست مفید است.
16_عصاره این گیاه مسکن تمام دردها است.
17_ورم طحال را برطرف می کند.
18_خون را تصفیه و تمیز می کند.
19_درمان کننده زردی و یرقان است.

طرز استفاده:
مقدار 20 گرم ریشه خرد شده کوشا را در یک لیتر آبجوش ریخته بگذارید برای مدت 20 دقیقه بآرامی بجوشد ، سپس آنرا صاف کنید . مقدار مصرف این جوشانده یک فنجان قبل از هر غذا است . دم کرده : مقدار 5 گرم ریشه کوشاد را در یک لیتر آبجوش ریخته و بگذارید چند ساعت بمانذ . سپس آنرا صاف کرده و استفاده کنید . تنطور : این تنطور را می توانید از فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریداری کنید . مقدار مصرف آن 10-15 قطره همراه با آب سه بار در روز است .

مضرات :
مصرف بیش از حد کوشاد ممکن است باعث تحریک معده و بوجود آوردن حالت استفراغ و دل بهم خوردگی شود . زنان باردار و مادران شیر ده نباید از این گیاه استفاده کنند .

آگاو


Scientific name: Agave Americana
Agavaceae

Latine name: Agave

1- آگاو: (شیره گیاه باعث آماس پوستی در بعضی از مردم می شود. در ضمن تیغهای درشتی دارد.)

از خانواده Agavaceae ، جنس Agave می باشد.



گستره:

آمریکای جنوب غربی



ویژگی های فیزیکی :

گیاه دائمی همیشه سبز تا 7.5 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلها دو جنسی و گرده افشانی به وسیله پروانه ها صورت می گیرد. آگاو درخاکهای شنی، لومی ورسی با زهکش خوب رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، قلیایی وخنثی رشد می کند. در سایه نمی تواند رشد کند. به رطوبت خاک نیاز دارد و مقاوم به خشکی است.



کاربرد غذایی:

مغزگیاه آگاو سرشار ازساکارین است و وقتی پوست آن کنده شود آنرا می توان خورد، شیرین و مغذی اما نسبتا فیبری است. بذر را در آرد ترکیب کرده و به عنوان غلیظ کننده در سوپ یا اینکه در ساخت نان بکار می برند. شیره ای که ازساقه گل دهنده می گیرند به عنوان شربت استفاده می کنند.



کاربرد دارویی:

شیره گیاه آگاو را همانند ضماد بر روی جراحتها می گذارند. شیره همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی بکارمی رود. شیره ضد عفونی کننده، معرق، ادرارآور وضدیبوست است. دم کرده برگهای ریزریزشده، مسهل وعصاره برگ برای درمان ضرب دیدگی بکار می رود. همچنین در درمان دیرهضمی، نفخ شکم، یبوست وزردی بکارمی رود. شیره ضدعفونی کننده وازرشد باکتریها در معده و روده جلوگیری می کند. از برگها داروی استروئیدی می سازند. یک صمغ از ریشه و برگ می گیرند که در درمان دندان درد بکار می رود. ریشه معرق وادرارآورمی باشد. آن همچنین در درمان سفلیس بکار می رود.



کاربرد دیگر:

از ساپونین گیاه صابون می سازند(در ریشه می باشد). وقتی ریشه و برگ را خرد می کنند و سپس با آب آنرا می جوشانند، ساپونین از آن استخراج می شود. گیاه خاصیت حشره کشی دارد. یک فیبر قوی از برگها می گیرند که از آن طناب، نخ و پارچه می سازند. ساقه های گل دهنده خشک شده همانند یک پوشش ضدآب بکار می رود.



جزئیات کاشت:

آگاونیاز به خاک با زهکش خوب ومحیط آفتابی دارد. دمای 3 درجه زیر صفر را تحمل می کند.



تکثیر:

بذررا بصورت سطحی در محیط آفتابی در ماه فروردین و درون گلخانه گرم بکارید. بذردردمای 20 درجه درعرض 1 تا 3 ماه جوانه می زند. جوانه ها را در گلدانهای مجزا با خاک زهکشی شده بکارید تا به قدر کافی بزرگ شود. ازاین گیاه تا موقعی که ارتفاعش به 20 سانتی متربرسد مراقبت بکنید. گیاه را دراواخر بهار یا اوایل تابستان بعد از سرمای ناگهانی خارج می کنید .

Scientific name: Rhus glabra
Latine name: Smooth Sumach

سماق: (شیره بعضی از گونه های سماق باعث ایجاد جوش در افراد حساس می شود.)

از خانواده Anacardiaceae ، جنس Rhus می باشد.



گستره:

آمریکای شمالی



ویژگیهای فیزیکی:

یک درختچه خزان پذیر تا 3 متر رشد می کند . این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد. گلدهی سماق در ماههای تیر ومرداد ورسیدگی بذرآن در ماههای شهریور ومهرمی باشد. گلها دوپایه و گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان نمی باشدوبرای طبیعت جذاب می باشد. سماق در خاکهای شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند. در ضمن در خاکهای فقیرهم رشدمی کند. گیاه درخاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشدمی کند. سماق نمی تواند در سایه رشد کند. گیاه در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای بحری مقاوم نمی باشد.



کاربرد غذایی:

میوه سماق را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. مزه میوه ترش می باشد، بنابراین جایگزین آبلیمومی شود. میوه نسبتا کوچک است ولی پانیکولهای زیادی تولید می کند که به راحتی برداشت می شوند. وقتی میوه را به مدت 10 تا 30 دقیقه در آب داغ یا سرد قرار دهید، نوشیدنی مثل لیموناد(بدون هیچ گاز) درست می شود. پوست ریشه راجدا کرده وبصورت خام استفاده می کنند. در استفاده از آن باید دقت لازم را کرد. شاخه های جوان را بدون پوست وبه صورت خام مصرف می کنند. در استفاده از آن باید دقت لازم را کرد.



کاربرد دارویی:

از سماق به عنوان داروی قابض و ضدعفونی کننده استفاده می کنند. از پوست یا ریشه آن چایی ساخته می شود که مقوی، ضدعفونی کننده، داروی قابض، شیرافزا، منعقدکننده خون، محمر و نیروبخش می باشد. همچنین دردرمان اسهال، تب، ضعف عمومی بدن،زخمهای درون دهان، خونریزی مقعدی وسقوط رحم بکارمی رود. آنرا غرغره کرده و در درمان گلودرد بکار می برند. پوست پودر شده سماق بصورت ضماد بر روی زخمهای قدیمی گذاشته می شود. دم کرده سماق در درمان سرماخوردگی، گلودردها، دفع ادرار دردناک و اسهال خونی کاربرد دارد. ریشه را در پاییز برداشت کرده ،خشک نموده و بعدا مصرف می کنند. جوشانده شاخه با بذر در درمان خارش های سر بکار می رود. شیرابه آن بصورت ضماد بر روی زخمها قرارمی گیرد. چایی که ازبرگها می سازند در درمان زخمهای لثه و وقتی به روی لبها بسابند زخمهای روی لب را درمان می کند. دانه ها ادرارآور، قاعدگی آور، قی آور، مسهل و تب بر می باشد. دم کرده شکوفه به عنوان دهان شوی برای درآوردن دندان نوزادان بکار می برند. دم کرده شکوفه ها برای درد چشمها مفید می باشد.



کاربرد دیگر:

برگ(10 تا 25%)، شاخه های ریز و ریشه سرشار ازتانن می باشند. برگهارادر پاییز جمع آوری کرده وازآن رنگ قهوه ای می گیرند. از میوه رنگ سیاه وقرمزمی گیرند. ازبرگ، پوست و ریشه رنگ سیاه می گیرند. ازریشه هایی که در بهار کنده می شود رنگ زرد می گیرند. از بذر روغن می گیرند که از آن شمع می سازند. گیاه سیستم ریشه ای وسیعی دارد که خاک را حفظ می کند .



جزئیات کاشت:

سماق در خاکهای زهکشی شده ویک محیط آفتابی بهتررشد می کند. وقتی گیاه درخواب باشد تا 25 درجه زیر صفر را تحمل می کند ولی گیاه جوان ممکن است در برابر سرما صدمه ببیند.



تکثیر:

بهتر است بذرسماق تا موقعیکه برسد در شاسی سرد نگهداری شود. بذر را به مدت 24 ساعت در آب داغ خیسانده (استرافیکاسیون 80 تا 90 درجه ای که بعد ازآن بگذارید به آرامی سرد شود) که باعث می شودعوامل بازدارنده جوانه زنی بذراز بین برود. تا وقتیکه این جوانه ها به قدر کافی بزرگ شودازآنها مراقبت کنید. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته و آنها را درگلخانه نگهداری کنید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعد ازسرمای بهاره در زمین اصلی بکارید. در ماه های تیرو مرداد از چوبهای نیمه بالغ قلمه پاشنه دار به اندازه10 سانتی متر تهیه کرده ودر شاسی نگهداری کنید. درآذرماه قلمه ریشه به اندازه 4 سانتی متربریده ودر گلدان، بصورت عمودی در گلخانه نگهداری کنید. پاجوشها را از اواخر پاییز تا زمستان می گیرند.

آشنايي با خواص گشنيز

گشنيز ازجمله سبزيجات معطري است كه اگرچه به لحاظ فرم ظاهري به جعفري شباهت دارد ولي برگ‌هاي آن بسيار لطيف‌تر از جعفري است

به همين خاطر بعضي‌ها آن را به صورت خام نيز در سبزي‌خوردن و سالاد مورد استفاده قرار مي‌دهند.

اين سبزي معطر نه تنها به‌صورت خام و پخته مصرف مي‌شود بلكه از تخم آن – درواقع ميوه گشنيز است – نيز به‌عنوان طعم‌دهنده در بعضي غذاها و بخصوص ترشي‌ها استفاده مي‌كنند. تخم گشنيز علاوه بر اين داراي خواص درماني بسياري نيز هست.برگ و تخم گشنيز هردو داراي طبيعت سرد و خشك هستند. اين گياه سرشار از انواع ويتامين‌ها – به‌ويژه ويتامين a و c – است.

خواص درماني

- برگ و تخم گشنيز باعث تقويت معده شده و علاوه بر اينكه به هضم غذا كمك مي‌كند، التهاب آن را نيز از ميان مي‌برد؛ همچنين خاصيت بادشكني و ضدنفخ هم دارند.
- برگ گشنيز تسكين‌دهنده استفراغ و همچنين برطرف‌كننده عطش است.
- گشنيز خام خواب‌آور است پس اگر براي خواب شب مشكل داريد، آب 30 گرم از برگ گشنيز را گرفته، با كمي شكر شيرين كرده، بنوشيد. فقط توجه داشته باشيد كه مقدار گشنيز نبايد از 30 گرم بيشتر شود زيرا مصرف زياد گشنيز – به‌ويژه تخم آن – حالت بي‌حسي، خواب‌آلودگي، گيجي و گاهي فراموشي موقت ايجاد مي‌كند.
- تخم گشنيز داراي اثر ضدباكتري است؛ درنتيجه مصرف دم‌كرده 15 گرم از آن در يك ليتر آب براي درمان بيماري‌هاي عفوني مانند حصبه، تب روده و مسموميت‌هايي كه منشا باكتري دارند بسيار مؤثر است.

همشهری آنلاین

زعفران در تکثير و ازدياد لنفوسيت t موثر است


دبير سمينارعلمي کاربردي "زعفران داروي جادويي هزاره سوم" گفت: زعفران در تکثير و ازدياد لنفوسيت t موثر است.

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه خراسان، دکتر توکل افشاري در اين سمينار که روز گذشته در دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشکي مشهد برگزار شد، با بيان اين‌که لنفوسيت t به عنوان يكي از مهم‌ترين عوامل ضد سرطاني به شمار مي‌رود، گفت: تحقيقات انجام شده در دانشگاه نشان مي دهد كه زعفران در تکثير و ازدياد لنفويست t موثر است اما مکانيسم سلولي دقيق اثر ضد سرطاني آن مشخص نيست.

وي با بيان اين ‌که اثرات ضد سرطان زعفران در سال 1990 به اثبات رسيده است، گفت: در اين زمينه کارهاي تحقيقاتي گسترده در خصوص اثر عصاره زعفران بر روي سلول‌هاي سرطاني به چاپ و نهايتاً تعدادي از اثرات ضد سرطاني زعفران بر روي حيوانات به آزمايش گذاشته شد.

دبير سمينار زعفران با اشاره به اين پيش فرض که عصاره تام زعفران و يا بعضي مشتقات خاص زعفران مي‌تواند مستقيماً اثر ضد سرطاني داشته باشد، افزود: در دانشگاه علوم پزشکي مشهد با توجه به اين‌ که زعفران يک محصول استراتژيک استان خراسان است، تحقيقات قابل توجهي در رابطه با کاربردهاي پزشکي اين ماده انجام شده است.

وي سرطان کبد را يکي از شايع‌ترين سرطان‌ها دانست و گفت: در تحقيقاتي که در دانشگاه علوم پزشکي بر روي سلول‌هاي سرطاني كبد انجام شده است، اين نتيجه بدست آمد كه اگر سلول‌هاي سرطاني كبد در مقابل عصاره زعفران در غلظت‌هاي مختلف قرار داده شود در درمان اين سرطان مؤثر است.

توکل افشاري تاثير زعفران بر روي سرطان پروستات و سرطان مثانه را به عنوان يكي ديگر از نتايج تحقيقات انجام شده در دانشگاه علوم پزشکي دانست و افزود: تحقيقات اوليه در دانشگاه بيانگر اين است که عصاره زعفران هيچ نوع اثري روي سلول‌هاي طبيعي بدن ندارد اما مي‌تواند رشد سلول‌هاي سرطاني را متوقف کند كه به طور کلي مي‌توان گفت كه عصاره زعفران و مشتقات آن مي تواند خاصيت ضد سرطاني داشته باشد و اين يافته‌ها مي تواند تحقيقات جديد را براي پزشکان داشته باشد.

وي در پايان با بيان اين‌ که جلوگيري از سرطان يکي از چالش‌هاي پزشکان قرن گذشته و قرن 21 مي باشد، تصريح كرد: با توجه به سوق دادن مردم به سوي داروهاي گياهي مي‌توانيم تحقيقات در كشور را بر روي داروهاي گياهي چون زعفران متمرکز کنيم.

علف لیمو

Cymbopogon spp

Lemon grass

Poaceae

معرفی و گیاهشناسی
علف لیمو یکی از گیاهان دارویی است که از 60 یا 70 سال پیش اهمیت زیادی پیدا کرده و در کشورهایی مانند هندوستان، چین و در قسمت های وسیعی از آفریقا و آمریکای جنوبی در سطوح وسیع کشت می گردد. علف لیمو گیاهی است چندساله از خانواده ی گندمیان که گونه های متعددی دارد و ارتفاع این گیاه بسته به شرایط محیطی بین یک تا دو متر می باشد. ریشه های این گیاه به صورت افشان و کوتاه هستند و برگ های این گیاه طویل و به رنگ سبز روشن می باشند. مهمترین گونه های جنس علف لیمو عبارتند از: C.citratus و C.flexuosus. گونه ای از جنس Cymbopogon با نام كاه مكي(C.olivieri)در مناطق جنوبی و غرب كشور بصورت خودرو مي رويد که بوي معطري داشته و ترکیبات اسانس این گیاه با علف لیمو تفاوت زیادی دارد.

پراکنش و نیازهای اکولوژیکی
علف لیمو بومی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان است. این گیاه بومی ایران نیست ولی اخیرا در مناطق شمالی کشور و در برخی گلخانه ها کشت و کار می گردد. علف لیمو به درجه حرارت زیاد، آبیاری منظم و نور فراوان نیاز دارد. خاک هایی با بافت لومی شنی و pH نسبتا اسیدی (5 تا 8) برای این گیاه بسیار مناسب می باشد.

کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه به دو روش جنسی(کشت غیرمستقیم بذر) و غیر جنسی(تقسیم بوته) صورت می گیرد. در تکثیر جنسی، بذور این گیاه را در اواخر اسفندماه در خزانه ی زیر پلاستیک کشت می کنند و نشاها در اواخر بهار و یا در اوایل پائیز به زمین اصلی منتقل می شوند. تکثیر غیرجنسی این گیاه بصورت تقسیم بوته ی گیاهان 3 تا 4 ساله در پائیز می باشد. گیاهان در مزرعه در ردیف هایی با فاصله ی 50 سانتی متر و با فاصله ی 30 تا 50 سانتی متر از یکدیگر کشت می شوند.
در هنگام تولید نشا و در طول رویش مبارزه با علف های هرز ضروری می باشد. کاربرد کودهای ازته، پتاسه و فسفره در طول رویش این گیاه نقش مهمی در افزایش عملکرد این گیاه دارد.


علف لیمو گیاهی چندساله است و معمولا بعد از سال سوم این گیاه را از زمین خارج کرده و کشت دوباره صورت میگیرد زیرا طبق تحقیقات علمی، از سال سوم به بعد عملکرد این گیاه کاهش می یابد. برداشت این گیاه سه تا چهار بار در طول سال انجام می شود. نکته ی مهم در مورد برداشت این گیاه این است که این عمل بایستی قبل از گلدهی این گیاه صورت بگیرد و تا جای ممکن بایستی سعی شود که گیاه به گل نرود زیرا ساقه ی این گیاه در مرحله ی گلدهی چوبی شده و عملکرد اسانس گیاه کاهش می یابد. میزان عملکرد اسانس این گیاه بسته به شرایط محیطی و سن گیاه متفاوت است و بین 140 تا 300 کیلوگرم در هکتار می باشد.


فرآوری
برگ ها و ساقه های جوان این گیاه دارای اسانسی زرد رنگ (به میزان یک تا سه درصد) می باشد که بوسیله ی تقطیر با بخار آب استحصال می گردد. اسانس این گیاه دارای بویی شبیه لیمو است و به اسانس بادرنجبویه شباهت زیادی دارد. مهمترین اجزای اسانس علف لیمو عبارتند از: سیترال(80 درصد)، سیترونلول، ژرانیول و ... .

خواص درمانی و کاربرد
اسانس این گیاه دارای خواصی مانند آنتی باکتریال قوی، اشتها آور، ضد کرم و ضد نفخ است. مصرف موضعی این اسانس سبب کاهش دردهای روماتیسمی و عصبی می گردد. اسانس این گیاه دارای کاربرد بسیار وسیع در صنایع آرایشی و بهداشتی است و سالانه 6000 تن از اسانس علف لیمو در جهان تولید می گردد.

مقالات علمی انگلیسی در مورد این گیاه

مقالات علمی فارسی در مورد این گیاه

خواص داروئي درخت توس (غان)

خواص داروئي: برگ و پوست درخت توس از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است.

الف: خواص آب يا شيره درخت توس 1) بعنوان كمپرس براي از بين بردن لكه هاي پوستي و بيماريهاي پوستي استفاده مي شود، 2) ناراحتي هاي مثانه و ورم آنرا از بين مي برد، 3)بهترين داروي نقرس است.

ب: خواص برگ و پوست درخت توس 1) تصفيه كننده خون است، 2) تب بر است، 3) عرق آور مي باشد، 4) داروي مفيدي براي گريپ و سرماخوردگي است، 5) دستگاه هاضمه را تقويت مي كند و براي هضم غذا مفيد مي باشد، 6) سرگيجه و سردرد را برطرف مي كند، 7) جوشانده آنرا مي توان براي شست و شوي زخم ها بكار برد، 8) اگزما را برطرف مي كند براي اين كار جوشانده پوست و يا برگ درخت توس را روي زخم ها بماليد، 9) دردهاي رماتيسم و نقرس را رفع مي كند، 10) كسانيكه پايشان عرق مي كند بايد هر روز پاها را در جوشانده برگ و پوست درخت توس قرار دهند.

مصرف درماني زيادي دارد و طبق نظر اطباي قديم براي اكثر امراض مفيد است.

جوشانده برگ درخت توس: مقدار 200 گرم برگ و جوانه درخت را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد آرام بجوشد تا حجم آن به نصف تقليل يابد. مقدار مصرف اين جوشانده يك فنجان و نيم ساعت قبل از هر غذا است.

دم كرده: مقدار 50 گرم برگ و جوانه درخت را در يك ليتر آب جوش ريخته و بمدت نيم ساعت دم كنيد. مقدار مصرف اين دم كرده هم مانند جوشانده سه فنجان در روز است.

مضرات: مضرات خاصي براي آن بيان نشده است.

منبع: پایگاه جامع اطلاع رسانی پزشکان ایران

اشنه‌ي ايرلندي

‏Chondrus crispus

اشنه‌ي ايرلندي حاوي مقدار زيادي لعاب است. وقتي گياه خشك شده در آب خيس شود، تشكيل يك ژله را مي‌دهد. اين ژله خواص درماني دارد و آن را براي سرفه، التهاب نايژه‌ها، بافت‌هاي مجروح و زخم‌ها تجويز مي‌كنند. اشنه‌ي ايرلندي را با شير مي‌جوشانند و شيرين مي‌كنند و يك غذاي بسيار سهل‌الهضم تهيه مي‌نمايند .

زيستگاه طبيعي :

اشنه‌ي ايرلندي در سواحل اروپاي شمال غربي به خصوص در سواحل اقيانوس اطلس در ايرلند پراكنده است. وقتي مد پايين مي‌آيد، اشنه ايرلندي را به خصوص در سواحل شمال فرانسه و ايرلند جمع آوري مي‌كنند .

مشخصات ظاهري :

اشنه‌ي ايرلندي به شكل علف دريايي به طول 10 تا 30 سانتي‌متر است. رنگ اين گياه هنگامي كه تازه است، به رنگ‌هاي گوناگون، از زرد مايل به سبز تا قهوه‌اي است. ساقه برگ‌هاي آن پهن و فردار هستند و هنگامي كه خشك مي‌شوند، زمينه‌ي سفيد يا زرد شفافي را پيدا مي‌كنند. كيسه‌هاي تخم‌مرغ شكل كوچكي كه حاوي ميوه‌ي گياه هستند. در روي ساقه‌ها ظاهر مي‌شوند .

اگیر ترکی


نام های دیگر: اِگِر ترکی، اَگر ترکی، اکسیر ترکی، وَج، عودالوج، بچ، وجه، ریشه سوسن، بیخ سوسن، قصب الزریره، اقدرون، کول

فارسی: اگیرترکی
عربی: وج، عودالوج
فرانسه: Acore Vrai، Roseav aromatique
انگلیسی: Sweet flag، Sweet sedge، calamus
لاتین: Acroos calamus



مشخصات

گیاهی است چند ساله علفی دارای ساقه زیرزمینی با بیخ ضخیم مفصل دار و گره دار که ریشکها به آن اتصال دارند و خوشبو می‌باشد. این گیاه در کنار رودخانه ها و در باتلاقها و نقاط مرطوب در اروپا بخصوص در آلزاس فرانسه، بلژیک و در آسیا، هند و ایران می‌روید. ایران؛ در بلوچستان در تپه های جلاوان دیده می شود و در محل با نام "کول " شناخته می شود.



ترکیب شیمیایی

اسانس فرار به مقدار 1 تا 5/3 درصد، دارای گلوکوزیدی به نام آکورین و یک آلکالوئید در اسانس روغنی معطر آن مواد کالامن، کالامنون، کالامئون و آسارون یافت می‌شود.

قسمت مورد استفاده: ریزوم (ساقه زیرزمینی) مورد استفاده است. در پائیز جمع آوری کرده و آن را پاک مي‌کنند و برش طولی می‌دهند و در سایه می‌خشکانند.



خواص دارویی
ریزوم ها را بعنوان یک ماده معطر تلخ، تونیک، محرک، مقوی معده، از بین برنده نفخ و دارای اثر ضد نزله است. مقوی دستگاه هضم است، و چون اثر مدر و معرق دارد، مصرف آن در موارد نقرس لنفاتیسم و کم خونی و زردی، درمان بیماری لوی کمی (نوعی بیماری است که بر تعداد گلبولهای سفید خون اضافه می‌شود). برای بند آوردن خونریزی بینی و خونرریزيهای رحمی نیز استفاده می‌شود.



طریقه مصرف

1- از دم کرده 20 در هزار و مصرف 3 فنجان در روز قبل یا بعد از غذا

2- دم کرده یک قاشق چایخوری پودر آن در یک فنجان آب و مصرف 3 فنجان در روز

3- یک قاشق چایخوری از پودر گیاه را در یک فنجان آبجوش بریزید و بهم بزنید و به مدت یک دقیقه آن را دم کرده و روزانه 6 قاشق از این دم کرده را برای درمان بیماری لوی کمی بیاشامید.

4- یک قاشق غذاخوری از قطعات کوچک ریزوم این گیاه را در یک لیتر آب سرد ریخته و می جوشانید و می‌گذارید تا 15 دقیقه بماند و دم بکشد و درموارد فقدان اشتها و برای مصارف خارجی زخمها مصرف می‌کنند.

5- به کار بردن جوشانده آن به صورت حمامهای موضعی برای اطفال مبتلا به نرمی استخوان و به طور کلی جهت رفع التهاب و بیماریهای استخوان توصیه شده است.

6- یک قاشق غذاخوری از آن با آب گرم اثر قی آور دارد.



از دیدگاه حکمای طب سنتی ایران

از نظر طبیعت خیلی گرم و خشک است. خوردن آن تنها یا با مصطکی برای تنقیه و پاک کردن دماغ، فلج، خواب رفتگی اعضاء، سستی بدن و لکنت زبان مفید است. جویدن و در دهان نگه داشتن آن باعث سرعت تکلم اطفال است و اگر کم کم به اطفال داده شود برای رفع سنگینی زبان و رفع درد دندان نافع است. آشامیدن عصاره آن برای افزایش قوه حافظه، خشک کردن رطوبت دماغ و معده و پاک کردن آنها، تصفیه خون، صفرا و تسکین درد سینه، پهلو، سرفه سرد، تقویت معده، کبد سرد، تحلیل باد، نفخ معده، روده ها و طحال و خرد کردن سنگ مثانه، گرم کردن کلیه و تقویت نیروی جنسی نافع است. ضماد آن برای فلج، تشنج بلغمی، خواب رفتگی اعضاء، دردهای مفاصل و سرین و رحم، تحلیل باد و نفخ و استحکام اطحال مفید است.

روش تهیه گرد اگیر ترکی: اگیر ترکی 25 گرم ، مصطکی 25 گرم، نبات سفید 25 گرم و زنجیل 10 گرم. اینها را کوبیده و از الک ریز رد کنند و هر بار حدود 5 گرم از آن خورده شود برای موارد نامبرده شده مفید است.

تذکر: اگیر برای گرم مزاجان مضر است و اخلاط راخشک می کند و برای رفع عوارض آن باید با سکنجبین میل شود.

آلوئه ورا یا «صبرزرد» Aloe Vera ، گياه درمانگر و یا ” يك داروخانه در يك گياه “
گياه صبر زرد دارويي با نام علمي ‪ Aloe Vera‬از جمله گياهان دارويي با ارزش دنيا است كه در فضاي باز و در برخي مناطق ديگر كشور در گلخانه كاشت مي‌شود.صبر زرد گياهي است با ظاهر بوته‌اي انبوه، پايا، هميشه سبز، شاداب و پر طراوت و ارتفاع حدود ‪ ۶۰‬سانتي متراست كه داراي ساقه چوبي كوتاه به ضخامت ‪ ۵‬الي ‪ ۱۰‬سانتي متر و برگ‌هاي نيزه‌اي شكل كه مستقيما به محور ساقه متصل هستند مي‌باشد.
گياه دارويي صبر زرد با اقليم جنوبي كشور ایران سازگار است و به خوبي در استان‌هاي جنوبي كه داراي منابع آبي كمي هستند قابل پرورش است.
این گياه بومي مناطق گرم و خشك است كه در استان‌هاي جنوبي كشور ایران به خصوص استان بوشهر و استان هرمزگان رشد مي‌كند.

Aloe Vera چيست؟
اين گياه، خاص مناطق آفريقايى است كه به آن زنبق بيابانى يا صحرايى هم مى گويند. در برخى كشورها با نام هايى چون «گياه جاودانگى»، «گياه دارويى»، «گياه ملكه» و… نيز ناميده مى شود.
وقتى برگ آن بريده شود، ژلى از داخل گياه خارج مى شود كه اثر دارويى خارق العاده اى دارد. نام اين گياه از زبان عربى به ساير زبان ها آمده است. در زبان عربى Aloe به معناى «تند و تيز و تلخ» است. علت اين نامگذارى به طعم و مزه مايع داخل برگ گياه مربوط مى شود. نخستين بار مصرى ها اين گياه را براى درمان زخم ها، سوختگى ها و عفونت ها به كار مى گرفتند. پس از آنها يونانى ها، اسپانيايى ها و آفريقايى به شيوه ها و منظورهاى مختلف از اين گياه استفاده مى كردند. براى مثال شكارچيان آفريقايى از ژل آن بر بدن خود مى ماليدند تا عرق نكنند و بدنشان بوى بد نگيرد!
از دهه ۱۹۳۰ به بعد تحقيقات علمى و وسيعى بر روى تركيبات و خواص دارويى اين گياه انجام شد و دريافتند ژل صاف شده اين گياه قدرت عجيبى در درمان زخم ها و سوختگى ها دارد.


معرفی گياه:
Aloe vera يك گياه بادوام با گلهای زرد است. برگهای سخت آبدار و نيزه ای اين گياه به طول ۲۰ اينچ رشد می كند و طول كل گياه تا ۴ پا می رسد. تنها برگهای اين گياه ارزش دارويی دارند، اما بخشهای مختلف برگها نيز برای اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار می گيرند. ژله شفاف و سفتی از قسمتهای داخلی برگ ترشح می شود. بين اين ژله و پوست بيرونی برگ سلولهای خاصی حاوی مايع زردرنگ تلخ قرار دارد. وقتی كه اين مايع خشك می شود، سبب توليد شيره Aloe می شود. آلوئه از خانواده سوسن است اين گياه با ظاهرى شبيه به كاكتوس، گياهى دائمى، گوشتى و آبدار است .گياه آلوئه Aloe كه به نام شاخ بزي معروف است، در منزل و آپارتمان قابل نگهداري است. آلوئه­ورا Aloe vera گونه­ وحشي اين خانواده است كه گرچه زينتي نيست اما معروف و پر بهاء است و يكي از منابع بسيار خوب مواد دارويي و بهداشتي است.
آلوئه ساپوناريا گونه ديگري از گياه آلوئه است كه برگ­هاي گوشتي، مثلثي شكل با نقش و نگارهاي سبز رنگ پريده دارد. اين گياه بسيار زيبا بوسيله قلمه­هاي ساقه تكثير مي­شود و آن را در يك محيط پر نور پرورش مي­دهند.آلوئه فِرَگرَنس يا آلوئه برگ درشت، و آلوئه درختي از ديگر انواع گياه آلوئه بشمار مي­روند.در ميان آلوئه‌ها سايوناريا و آلوئه آربورسنس Aloe arboresence در منزل كشت و كار مناسب­تر و سريعتري دارند.
تكثير گياهان آلوئه بوسيله قلمه، ساقه و بذر امكان­پذير است. گياه آلوئه شاخه گل ­دهنده زيبا با گل­هاي نارنجي دارد وقتي گل­هاي نارنجي به بذر تبديل مي­شوند، قابل رويش و جوانه زدن هستند. آلوئه ­ورا Aloe vera بوسيله تقسيم بوته و بذر تكثير مي‌شود. در آلوئه‌هاي ديگر امكان بوجود آمدن پا جوش در روي ريشه­هاي اصلي­ كمتر از گياه آلوئه­ ورا است.
تاریخچه :
آلوئه ورا سابقه اي بسيار طولاني و درخشان دارد. اولين گزارش مكتوب كه در آن به آلوئه ورا شده است متعلق به چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح است و در غارنوشته ها و كنده كاري هاي روي ظروف در معابد باستاني مصر كشف شده است. در افسانه هاي به جاي مانده از مصر باستان آمده است كه آلوئه گياهي چنان گرامي بوده كه افراد براي حضور در مراسم پس از مرگ يك فرعون بايد تحفه اي از برگ هاي آلوئه ورا تقديم مي كردند. داستان هايي نيز درباره استفاده كلئوپاترا و نفرتي تي از آلوئه ورا، عسل و شير براي حفظ زيبايي افسانه اي شان گفته مي شود.كلئوپاترا ملكه مصر پوست خود را هر روزه با آن ماساژ می داد كه از شر آفتاب مصر در امان باشد وحتی مصريان آنرا برای موميائی مردگان خود بكار می بردند . در كتاب مقدس نام اين گياه به كرات آمده است . اولين گزارش مكتوب كه در آن به آلوئه ورا شده است متعلق به چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح است و در غارنوشته ها و كنده كارى هاى روى ظروف در معابد باستانى مصر كشف شده است. در افسانه هاى به جاى مانده از مصر باستان آمده است كه آلوئه گياهى چنان گرامى بوده كه افراد براى حضور در مراسم پس از مرگ يك فرعون بايد تحفه اى از برگ هاى آلوئه ورا تقديم مى كردند.اما مصريان باستان تنها ملتى نبودند كه آلوئه ورا را مى شناختند براساس منابع قديمى ارسطو يكى از طرفداران بسيار معتقد خواص آلوئه ورا بوده است.

اما مصريان باستان تنها ملتي نبودند كه آلوئه ورا را مي شناختند براساس منابع قديمي ارسطو يكي از طرفداران بسيار معتقد خواص آلوئه ورا بوده است. او رايزن الكساندر كبير نيز بوده است. قدر و ارزشي كه او براي آلوئه ورا قائل بود چنان بوده است كه در سال ۳۳۳ قبل از ميلاد الكساندر را متقاعد كرد جزيره سوكوترا در اقيانوس هند را تصرف كند. اين جزيره به دليل رويش آلوئه در آن شهرت داشت و در آن زمان براي درمان زخم هاي سربازان در سپاه الكساندر از آلوئه ورا استفاده مي شد.

گونه شناسی:
اكسيد معجزه آساي آلوئه ورا گياه «آلوئه ورا» گياهي است كه به طور عمده در مناطق خشك رشد مي كند. آلوئه ورا با اينكه به خانواده زنبق تعلق دارد اما در ظاهر شباهت بسيار زيادي به كاكتوس دارد. در بين بيش از ۲۴۰ گونه آلوئه ورا چهار نمونه آلوئه ورا تشخيص داده شده كه داراي ارزش غذايي هستند.
نام آلوئه ورا در لغت به معناي «ماده تلخ درخشان» كه از كلمه عربي «آلوئه» گرفته شده است. آلوئه از خانواده سوسن است اين گياه با ظاهري شبيه به كاكتوس، گياهي دائمي، گوشتي و آبدار است كه حداكثر حدود دو متر ارتفاع دارد با برگ هاي پهن تيغ دار. اگر تيغ هايي را كه در لبه برگ ها قرار دارند جدا كنيم از جاي خالي آنها ژلي ترشح مي شود كه تمام خواص گياه در آن نهفته است. از آلوئه كه امروز در تمام دنيا كاشته مي شود براي درمان گستره وسيعي از بيماري ها از انواع ميگرن گرفته تا سوءهاضمه، درمان جوش و سوختگي استفاده مي شود.
ژل آلوئه براي درمان بسياري از بيماري ها مفيد است، از آن جمله مي توان به درمان اگزما و ساير مشكلات و حتي عفونت هاي پوستي، سرمازدگي، سوختگي، ترميم جاي عمل سزارين، هموروئيد و انواع ديابت اشاره كرد.
آلوئه ورا در طب سنتي ۵ هزار ساله هندي، آيورودا نيز به همين ترتيب ارزشمند شمرده مي شود. تمدن هاي يوناني، رومي، آفريقايي، مايايي، سرخپوستان آمريكايي و چيني نيز آلوئه ورا را گرامي مي داشتند و مسلمانان هنوز هم در بسياري از نقاط جهان در بازگشت در سفر حج برگ هاي آلوئه ورا را بالاي در خانه هايشان آويزان مي كنند.
اگرچه آلوئه ورا هزاران سال است كه نقش مهمي را در پزشكي سنتي ايفا مي كند اما از كشف خواص بي بديل آن توسط طب مدرن امروزي زمان زيادي نمي گذرد. اغلب مردم به عنوان يكي از مواد سازنده محصولات آرايشي مثل ضدآفتاب ها، مرطوب كننده ها و كرم هاي سوختگي با آلوئه ورا آشنا هستند. اما امروزه حضور رو به فزوني آلوئه در محصولات متعدد و متنوعي را شاهد هستيم. توليدكنندگان شامپو مدعي هستند كه اسيديته معادل ۵/۴ اين گياه آن را براي ساخت انواع شامپو و نرم كننده ايده آل كرده است. در حالي كه متخصصين تغذيه نيز مصارف خوراكي آلوئه ورا را به اندازه مصارف خارجي آن مفيد و متعدد مي دانند و آن را به اشكال مختلف از جمله عصاره، ژل، كپسول و پودر عرضه مي كنند.

تركيب شگفت آور اين گياه چيست؟
بايد گفت در كمال شگفتي ۹۶ درصد ساختمان ژل آلوئه ورا از آب تشكيل شده است. ۴ درصد باقي مانده اما حاوي مواد فراواني است كه ۷۵ نوع آن شناخته شده اند. تركيباتي كه در ژل آلوئه يافت شده اند از پلي ساكاريدها هستند كه قادر به كاهش و ترميم التهاب هستند. اين تركيب همچنين داراي ويژگي آنتي باكتريال و ضدميكروب است. آنتي اكسيدان هايي در قالب ويتامين هاي آ، ب، ث، اي، آمينواسيدها، روي و اسيدهاي چرب ضروري نيز در اين تركيب يافت مي شوند. كلسيم و آلوئين نيز در آلوئه ورا موجود هستند، آلوئين مليني بسيار قوي است.
حدود ۹۶ درصد از وزن آن را آب تشكيل داده است و مابقى شامل چربى هاى ضرورى آمينواسيدها، ويتامين ها، املاح، آنزيم وگليكوپروتئين است!
اين گياه حداقل داراى ۳ اسيد چرب با خاصيت ضدالتهابى است كه براى معده ، روده كوچك و روده بزرگ مفيد است.
ويتامين هاى تشكيل دهنده آن عبارتند از ويتامين C ، B۱۲ ، B۶ ، B۲ ، B۱ ، A و E. «آلوئه ورا» با خاصيت اعجاب انگيز خود مى تواند تمام اسيد آمينه هاى ضرورى بدن را در اختيار شخص مصرف كننده قرار دهد.
هيچ چيز اين گياه به تنهايى شگفت انگيز و خارق العاده نيست. بلكه همراهى و يك جا جمع شدن تمام مواد مورد نياز بدن از گروههاى مختلف غذايى است كه آن را منحصر به فرد كرده است. تجمع اين مواد در درون يك گياه واحد را مى توان به جمع شدن تعدادى نوازنده در يك گروه بزرگ موسيقى تشبيه كرد. (همان طور كه هر كدام آنها، هرگز و به تنهايى اثر و جاذبه اجراى گروهى و دسته جمعى را ندارند.)
ژل Aloe حاوي گليكوپروتئين است كه از تورم و درد جلوگيري و روند بهبود را تسريع مي كند و همچنين حاوي پلي ساكاريد است كه رشد و ترميم پوست را تحريك مي كند. “آنتراكوئين” موجود در شيرة Aloe به عنوان مسهل مؤثر عمل مي كند. اين مواد شيميايي در مقادير كم، مي توانند از تشكيل سنگ كليه جلوگيري كنند.از ژل Aloe براي درمان زخمهاي دروني و بيروني نيز مي تواند استفاده كرد. اين ماده روند درمان بسياري از جراحات پوستي از جمله زخمها، سوختگيها و يخ زدگي را تسريع مي كند.
شيرة ‌اين گياه مسهل مفيدي است، اما چون مي تواند سبب گرفتگي دردناك عضلات شود، غالباً استفاده نميشود. با ميزان مصرف كمتر، شيرة Aloe مي تواند از سنگ كليه پيشگيري يا اندازة سنگ را كوچكتر كند. اين ماده به عنوان تسهيل كننده دفع مدفوع به ويژه در افرادي كه مبتلا به وبواسير هستند ماده مفيدي است.
عصارة Aloe شكل ژل اين گياه است كه مصارف داخلي دارد و چون داراي خواص ضد ميكروبي است، از آن براي درمان عفونتهاي ميكروبي مجاري معده اي-روده اي نيز مي توان استفاه كرد. چون اين ماده اسيدهاي معده را كه سبب تشديد زخمها ميشود كاهش مي دهد براي درمان زخمهاي معده نيز مؤثر است.تحقيقات اخير نشان داده كه “مانوز استيله” به عنوان يك تركيب ضد ويروسي، داراي خواص درماني ضد ويروس ايدز است. مانور استيله خود ويروس را مورد حمله قرار مي دهد اما مهمتر اينكه، ميزان تأثير AZT را (يك داروي مؤثر در درمان عفونت ويروس HIV) تا حد زيادي بالا ميربرد. اگر اين تركيب دارويي با Aloe مصرف شود، ميزان AZT مورد استفاده براي HIV را مي توان تا ۹۰% تقليل داد كه اين امر از هزينه ها و عوارض جانبي AZT تا حد زيادي خواهد كاست.

ژل خوراكي آلوئه ورا شامل بيش از ۷۵ مواد مغذي از لحاظ غذايي و ۲۰۰ تركيب فعال، ۲۰ نوع ماده معدني، ۱۸ آمينو اسيد و ۱۲ نوع ويتامين است. اين ژل بي نهايت مطبوع است.
در منابع دارويي فهرست مصارف آلوئه ورا تقريباً به اندازه فهرست مواد تشكيل دهنده آن طويل است. از بارزترين خواص آلوئه ورا جلوگيري از ضايعات پوستي و ترميم آنها است. مصرف خوراكي آلوئه ورا نيز به گوارش غذا كمك مي كند، سلامتي قلب و عملكرد كبد را بهبود مي بخشد، قند و كلسترول خون را كنترل مي كند، توليد انرژي را افزايش داده، درد مفاصل را تسكين مي دهد، شش ها را پاك مي سازد، سيستم ايمني بدن را تقويت مي كند و زخم ها و جراحات را ترميم مي نمايد. اما با وجود خواص بسيار آلوئه ورا و با آنكه تاكنون هيچ عوارضي از مصرف آن گزارش نشده است پزشكان مصرف خوراكي آن در طول دوران بارداري و شيردهي را براي خانم ها منع مي كنند. آلوئه ورا چنان خواص چشمگير و متعددي دارد كه نام ها و القاب زيادي براي خود كسب كرده است از جمله: گياه درمانگر، گياه سوختگي، دكتر گلداني و گرز بهشتي.
در حال حاضر محصولات مختلفي از اين گياه در صنايع مختلف غذايي، آرايشي و بهداشتي دارويي در دنيا توليد و عرضه مي‌شود.
در حال حاضر اين گياه دارويي در صنايع مختلف غذايي شامل انواع نوشابه‌ها، كمپوت، دوغ و غيره و همچنين در صنايع آرايشي و بهداشتي شامل انواع كرم‌ها، لوسيون‌ها، شامپوها، صابون‌ها، شوينده‌ها و در صنايع دارويي در كپسول ها، قرص‌هاي جوشان و غيره مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
اندام مورد استفاده اين گياه دارويي برگهاي آن است.

مرور کلی خواص داروئي :

صبر زرد از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است شيرابه آن به مصرف طبي مي رسد .
۱)تقويت كننده بدن است
۲)يبوست را برطرف مي كند و روده ها را تميز مي كند
۳)براي معالجه آسم مفيد است
۴)سوء هاضمه را برطرف مي كند
۵)در معالجه صرع مفيد است
۶)اثر ضد كرم درد
۷)خون را تصفيه مي كند
۸)براي برطرف كردن خارش ناشي از گزيدگي حشرات شيرابه آنرا روي پوست بماليد
۹)اگزما را درمان مي كند
۱۰)براي معالجه اسهال خوني مفيد است
۱۱)براي رفع ريزش مو ، شيرابه آنرا به سر ماليده و موها را با آن ماساژ دهيد
۱۲)گرفتگي كبدي را برطرف مي كند
۱۳)براي التيام زخم ها شيرابه آنرا روي زخم بماليد
۱۴)صبر زرد بهترين كرم مرطوب كننده است برگها را بشكنيد و ژله آنرا به پوست بماليد
۱۵)مبتلايان به بيماري قند مي توانند با مصرف اين گياه قند خون خود را كنترل كنند
۱۶)براي شستن چشم و زخم ها شيرابه صبر زرد را با آب مخلوط كرده و استفاده كنيد

«صبرزرد» در جزیره قشم :
تاريخچه گياه «آلوئه ورا» يا «صبرزرد» و اثرات دارويي آن به ۶ هزار سال قبل باز مي گردد. از گذشته هاي دور، ژل اين گياه براي درمان زخم هاي عفوني و ترميم سوختگي و بريدگي مورد استفاده بوده است.
با پيشرفت علم دارو سازي و شناخت خواص دارويي گياهان در نيمه قرن بيستم، ماده مسهل حاصل از عصاره برگ آلوئه شناخت شد و ساليان طولاني اين گياه براي استخراج مسهل قوي آن در جزاير كارائيب بطور مصنوعي كاشته مي شد. براساس اظهار نظر سالخوردگان قشمي، گياه آلوئه ورا يا «صبر زرد» از ساليان طولاني در جزيره قشم وجود داشته است و خاستگاه آن آفريقا است. به نظر مي رسد، در طي قرون گذشته اين گياه توسط بازرگانان يا جهانگشايان به جزيره قشم حمل شده و با سازگاري با شرايط آب و هواي قشم و به علت اثرات شفابخش آن به گياه معجزه گر مشهور شده است.
«صبر» نام فارسي آن است و صرفنظر از مصارف درماني آن توسط افراد بومي، آن را روي قبرها مي كارند و نشانه اي از محل خاكسپاري كسي است كه فوت شده است . برگزيدن نام صبر براي اين گياه نيز احتمالاً ايجاد آرامش و صبر براي بازماندگان است. در جزيره قشم تراكم بسيار زياد گياه را در قبرستان قديم شهر «سوزا» به صورت چند هكتار فشرده كه عملاً قبرها را كاملاً در بر گرفته است، مي توان مشاهده كرد.
آلوئه ورا نخستين بار با ارزش دارويي «ترميم كننده زخم سوختگي و نيش حشرات» معرفي شده و اكنون صرفنظر از مصرف گسترده در تمامي مواد آرايشي، بهداشتي و داروهاي ترميمي، جايگاه مصرفي و سيعي را در نوشابه ها و مواد غذايي به دست آورده است. آلوئه و را گياهي است كه براي ماندن و رشد به حداقل آب نياز دارد و در خاك هاي شور و ساحلي به آساني رشد و پرورش مي يابد و نسبت به آفات و بيماري ها مقاوم است. بر اساس تجارب پژوهشي، مركز پژوهشي هاي بيوتكنولوژي خليج فارس منطقه آزاد قشم، كارخانه توليد صنعتي آن را با ظرفيت سالانه ۲۰۰ تن ژل و پودر آلوئه طراحي و تدوين و دانش فني آن را به يك شركت خصوصي واگذار كرده است.
پشتوانه اين واحد صنعتي ، كشت و پرورش آلوئه به مساحت ۵۰ هكتار است كه ۵ هكتارتوسط «منطقه آزاد قشم كاشته شده و ۱۵ هكتار آن توسط شركت خريدار دانش فني در دست آماده سازي براي كاشت است و لازم است ، ۳۰ هكتار ديگر نيز توسط مردم جزيره كاشته مي شود. تكثير آلوئه ورا به صورت توليد پاجوش و كاشت بذر است. در بسياري از موارد هر بوته تا ده پاجوش توليد مي كند.
اين گياه پايدار و چند ساله است و هر سه ماه يك بار مي توان از هر بوته ۳ تا ۴ برگ كناري برداشت و براي استخراج محصول در كارخانه مورد استفاده قرار دارد. توسعه كاشت «آلوئه ورا» توسط مردم جزيره قشم صرفنظر از تأمين ماده اوليه كارخانه در دست احداث، زمينه اي مناسب براي ايجاد اشتغال بومي، ايجاد فضا سبز (در زمين هاي ساحلي و غير قابل استفاده كشاورزي و بي نيازي آن به آب شيرين و آبياري دايم) است. خواص متعدد دارويي شناخته شده در «آلوئه ورا» باعث شده است كه آن را گياه قرن بيستم بنامند.
بسياري از محققان بر اين اعتقاد هستند كه خواص آلوئه و نقش دارويي آن در تحولات صنايع دارويي مشابه با شناخت آسپرين در قرن نوزدهم و مصرف آن توسط ميليون ها انسان براي كاهش تب، درد و تورم در سراسر جهان است. هزاران بيمار قلبي از آسپرين به عنوان ماده ممانعت كننده از بروز لخته خون استفاده مي كنند.
مطالعات نشان داده است، آلوئه داراي حدود ۲۰۰ ماده مؤثر است. مواد آرايشي، بهداشتي، غذايي و نوشابه ها بزرگترين بازار بين المللي مصرف آلوئه به شمار مي روند. كشورهاي كره و ژاپن قديمي ترين مصرف كننده گان آلوئه در طب سنتي خود هستند. در كره، ژل آلوئه در نوشابه ها با غلظت ۹۹ درصد مصرف مي شود. اين وضعيت در سنگاپور و مالزي نيز گسترش يافته است. استراليا بالاترين مصرف آلوئه را دارد و با حضور ژاپني ها در استراليا بازار مصرف نوشابه هاي آلوئه نيز توسعه يافته است. مواد آرايشي طبيعي ۴درصد از ۱۶ ميليارد دلار بازار مواد آرايشي، بهداشتي را در اختيار دارد. توليد آنها سالانه ۱۲ تا ۱۵ درصد افزايش مي يابد كه سه برابر رشد توسعه ساير صنايع است.
نوشابه هاي حاوي ژل آلوئه در فروشگاههاي عرصه كننده Helth food ارائه مي شود كه با طعم و رنگ هاي متفاوت وجود دارد.


مصرف آلوئه ورا و تغييرات تاريخى:
همان طور كه ذكر شد نخستين بار اين گياه در كشور مصر مورد استفاده قرار گرفت. حدود سال ۱۵۵۲ پيش از ميلاد بود كه ملكه زيباى مصرى «كلئوپاترا» اعلام كرد زيبايى خود را مديون استفاده از اين گياه معجزه گر است!!
شهرت اين گياه به همين جا ختم نشد! بلكه اين گياه باعث ايجاد جنگ و خونريزى هم شد!!
مى گويند وقتى اسكندر در سال ۳۳۳ پيش از ميلاد مصر را فتح كرد، چيزهاى زيادى از قدرت شگفت انگيز درمانى آلوئه ورا شنيد. به همين خاطر در جست وجوى آن به جزيره Socotra رسيد و بدون كوچكترين معطلى ارتش را روانه آنجا كرد تا براى درمان زخم افراد سپاه خود از اين گياه استفاده كند.
موارد مصرف رايج اين گياه:
بسيارى از مردم با اثر دارويى اين گياه بر روى پوست بريده يا سوخته آشنايى دارند. گرچه مكانيسم دقيق آن مشخص نيست. اما تحقيقات نشان مى دهد كه ۵ فاكتور طبيعى ضدالتهابى در آن موجود است كه باعث رفع درد و بهبود زخم مى شود.
در مورد كسانى كه از نظر هضم غذاى مصرفى با مشكل روبرو هستند نيز مصرف و نوشيدن آن پيش از هر وعده غذايى باعث تحريك شيره گوارشى و ايجاد جريان طبيعى آن و در نتيجه كمك به شكسته شدن موادغذايى جهت جذب توسط سلولها مى شود. از طرف ديگر از آن در درمان «آكنه» يا جوش هاى صورت هم استفاده مى شود. نوشيدن مايع «آلوئه ورا» قبل از غذا و يا مصرف ژل درمانى آن بعد از شست وشوى صورت و بدن براى سلامت پوست مفيد است.
همچنين اشخاص مبتلا به سرطان كه مشغول شيمى درمانى هستند، ادعا مى كنند مصرف اين گياه تهوع و ساير مشكلات مربوط به اين درمان را مى كاهد.
نحوه مصرف:
بهترين نوع ژل Aloe شكلي است كه تازه از گياه گرفته شده باشد. بسياري از افراد اين گياه را براي درمان سوختگيها و بريدگيهاي جزئي در آشپزخانه خود نگه مي دارند. اين گياه براي درمان كهير و پيچك سمي نيز مي تواند مؤثر واقع شود.به منظور استفاده از ژل Aloe، برگ آنرا به صورت طولي برش دهيد و ژل داخل آنرا خارج سازيد. سپس آنرا به صورت آزاد روي قسمت آسيب ديده بماليد.شيره Aloe از قديم به عنوان مسهل مورد استفاده بوده است، اما در ايالات متحده مصرف چنداني ندارد. چون اين ماده سبب بروز گرفتگيهاي دردناك عضلات مي گردد، لذا ابتدا مصرف ساير مسهل هاي گياهي نظير “كاسكارا و فلوس” توصيه ميشود.
براي درمان سنگهاي كليه و به عنوان مسهل شيرة Aloe خشك را كه در اندازه هاي ۰/۰۵ تا ۰/۲ گرم قابل دسترسي است، مصرف كنيد.
براي درمان HIV، روزانه به ميزان ۸۰۰ الي ۱۶۰۰ ميلي گرم مانوز استيله مصرف كنيد. اين ميزان از مادة مزبور، برابر با نيم تا يك ليتر آب Aloe است، هر چند ميزان مانوز استيله مي تواند در فرآورده هاي مختلف متفاوت باشد.


نكات احتياطی:

- ژل Aloe برای استعمال خارجی ماده بی خطری است، اما در موارد نادری سبب واكنش آلرژيك می شود. اگر پوست شما تحريك می شود مصرف آنرا ادامه ندهيد.ژل Aloe برای درمان زخمهای عميق مؤثر نيست.
- شيره آن می تواند سبب گرفتگی يا اسهال روده ای شديد گردد،
- زنان باردار يا شيرده نبايد اين ماده را مصرف كنند زيرا ممكن است سبب انقباضهای رحمی گرديده و سقط جنين را تحريك كند. مصرف مسهل Aloe برای درمان بيماريهای معده ای- روده ای، انسداد روده ای، آپانديسيت يا درد معده مبهم تجويز می شود.
- اين ماده ممكن است سبب تشديد اولسرها، بواسير، ديورتيكولوز، التهاب ديورتيكول، كوليت يا سندرم روده تحريك پذير (IBS) گردد.
- مصرف طولانی مدت اين ماده سبب وابستگی به آن می شود يا تعادل الكتروليتی را مختل می سازد. اين ماده ممكن است سبب تغيير رنگ ادرار به رنگ قرمز بی ضرر گردد. كودكان زير ۱۲ سال نبايد گياه Aloe مصرف كنند.
تركيبات شيميايی:
صبر زرد موادی نظير آلوئين ‌فامودين ، آنترا كيون ،‌ايزوباربالوئين و مقداری در حدود ۱۲ درصد صمغ می باشد .
تداخل های احتمالی:
مصرف طولانی و مزمن شيره Aloe می تواند سبب كمبود پتاسيم گردد كه می تواند با پاره ای معالجات قلبی تداخل كند. احتمال كمبود پتاسيم در بدن در صورتی كه شيره Aloe را با ادرار آورهای (مدرهای) تيازيد، شيرين بيان يا كورتيكو استروئيد مصرف كنيد، بيشتر است.
مضرات :
صبر زرد اگر باندازه مصرف شود خطری ندارد ولي مقدر زياد آن باعث اسهال خونی می شود ضمناً زنان شيرده نبايد از آن استفاده كنند زيرا صبر زرد از طريق شير و در بدن طفل می شود و ايجاد اسهال می كند . اين گياه نيز برای زنان حامله خوب نيست زيرا ممكن است باعث سقط جنين شود.
تاریخچه مصرف آن در قرن بیستم :

در سال ۱۹۳۵، استفاده بالينى از اين گياه براى درمان التهاب هاى پوستى (درماتيت) ناشى از اشعه x ثابت شد. در آن سال «نشريه رونتولوژى [راديولوژى] آمريكا»، استفاده از اين گياه را براى اين منظور توصيه كرد.به صورت سنتى، از پماد و شيره اين گياه براى درمان زخم ها، اگزما، بواسير و حتى نابينايى استفاده مى كردند. اما امروزه در تحقيقات بالينى مستمرى كه بر روى اين گياه انجام شده است، تنها بعضى از اثرات آن ثابت شده است. در كاهش درد سوختگى و ترميم ناحيه سوختگى (البته سوختگى هاى درجه دو و سه مانند آفتاب زدگى و يا ناشى از اشعه) موثر است. مصرف خوراكى آن به عنوان مسهل كاربرد دارد. ژل اين گياه به دليل داشتن آب فراوان و روغن موجود در خود، از خشك شدن پوست پيشگيرى مى كند، در نتيجه در ترميم ناحيه سوختگى موثر است. همچنين به علت وجود درصد بالاى قند در ژل آن، چون باعث بالا رفتن خاصيت اسمزى مى شود از رشد باكترى ها جلوگيرى مى كند.برخى از تحقيقات حاكى از آن است كه ماده «آنتروكينون» موجود در شيره گياه، خواص ضدويروس، ضدباكترى و فعاليت ضدسرطانى دارد. ژل آن به صورت كرم ضدآفتاب، لوسيون و كرم آرايشى در آمريكا موجود است. اما برخى تحقيقات، از غيرموثر بودن آن در درمان حساسيت هاى پوستى و درمان سوختگى خبر مى دهند.ژل گياه صبر زرد طبى، به صورت موضعى براى درمان سوختگى هاى خفيف، آفتاب سوختگى ها، بريدگى ها، آكنه، التهاب مخاط دهان و از بين رفتن پوست كاربرد دارد. در خصوص مصرف ژل اين گياه توصيه شده كه كاربرد موضعى آن بر روى زخم هاى جراحى مجاز نيست چرا كه بهبود زخم ها را به تأخير مى اندازد. در خصوص تداخلات دارويى هنگام استفاده از اين ژل، عنوان شده، اثرات پايين آورندگى قند خون گلى بن گلاميد را به خاطر داشتن اثر ضدخون افزايش مى دهد و اثر ضدالتهابى هيدروكورتيزون استات را هنگامى كه به عنوان يك حامل استفاده شود، افزايش مى دهد. در استفاده موضعى در آفتاب زدگى هاى سطحى و سوختگى هاى خفيف منعى وجود ندارد اما اكثر محققان پيشنهاد مى كنند، قبل از مصرف، مقدارى از كرم گياه در جاى ديگرى از بدن مثلاً بر روى بازو استفاده شود تا در صورت عدم پاسخ حساسيتى، مورد مصرف قرار گيرد. چند مورد حساسيت پوستى به دنبال مصرف اين گياه، گزارش شده است. در کل چنين نتيجه گيری می شود که،ژل گياه الوئه ورا ، در کيفيت وسرعت بهبودزخم،نسبت به درمان رايج بسيار موثر تر و کم هزينه تر است. اين گياه در درمان بيمارى پسوريازيس (داءالصدف) به صورت عصاره در كرم در طى تحقيقات بسيارى، ثابت شده است. مصرف اين گياه به عنوان مسهل در بيمارانى كه تحت درمان با داروهاى قلبى و كورتن هستند بايد با احتياط بسيار صورت گيرد.اين گياه در كودكان، زنان شيرده باردار و افراد مبتلا به بواسير، نبايد به صورت خوراكى مصرف شود. استفاده از اين گياه در انسداد روده، بيمارى هاى التهابى روده و بيمارى هاى كبد و كليه، ممنوع است. از شيره برگ گياه نيز براى بهبود زخم هاى سطحى و اگزما استفاده مى شود. در مصرف گياهان دارويى، حتماً با پزشك خود مشورت كنيد.

گل حشره کش (پیرتروم) Chrysanthemum cinerariaefolium

Chrysanthemum cinerariaefolium
Syn: Tanacetum cinerariaefolium

Pyrethrum

Asteraceae

معرفی و گیاهشناسی
گل حشره کش یا پیرتروم گیاهی است علفی و چندساله از خانواده ی کاسنی که گلهای آن به فرم گل آذین کاپیتول می باشند. گل ها شبیه به گل های بابونه دارای گلچه های زبانه ای سفید رنگ و گلچه های لوله ای زرد رنگ هستند. این گیاه دارای ریزوم های کوتاهی است که به رنگ قهوه ای دیده می شوند.

نیازهای اکولوژیکی و پراکنش
پیرتروم گیاهی است خشکی دوست و نیازمند نور فراوان که در اکثر خاک ها قابلیت رویش دارد ولی خاک هایی با pH کمی اسیدی و دارای بافت سبک برای رشد و نمو آن مناسب تر می باشد.

کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه بوسیله ی بذر و تقسیم بوته امکان پذیر است. به دلیل رشد بسیار کم گیاهچه ها در اوایل رشد، کشت غیرمستقیم بذر توصیه می گردد. در تکثیر این گیاه بوسیله ی تقسیم بوته، معمولا از گیاهان سه تا چهار ساله استفاده می شود. برداشت شامل قطع گل ها به همراه دو تا سه سانتی متر دمگل است که در زمان بازشدن گلچه های زبانه ای زردرنگ صورت می گیرد. امروزه دستگاه های برداشت گل های این گیاه طراحی و ساخته شده است که تصاویر آن را ملاحظه می فرمائید.

ترکیبات شیمیایی و فرآوری
تمام اندام های هوایی گیاه دارای ترکیب پیرترین هستند که میزان این ترکیب در بذور و گل ها بمراتب بیشتر از سایر اندام های گیاه است. گل های خشک شده بصورت پودر، مایع و اسپری استفاده می شوند.

کاربردها
همانطور که در ابتدا اشاره شد، گل حشره کش به عنوان یک گیاه دارویی جهت ارتقای رفاه و سلامتی بشر دارای اهمیت فراوانی است. حشره کش های ساخته شده از این گیاه بر روی انسان و حیوانات تاثیر بسیار کمی دارند و در بدن انسان تجمع نمی یابند. یعنی با اینکه اثر بسیار قویی در کنترل حشرات موذی دارد، ولی برای سلامتی انسان تقریبا بی خطر می باشد.


تصاویر این گیاه

مقالات علمی انگلیسی در مورد این گیاه

از "آلوئه ورا" چه می دانیم؟


قسمت اول:
آلوئه‌ورا گیاهی است بسیار شگفت انگیز كه شبیه كاكتوس بوده اما متعلق به خانواده سوسن سفید lily می‌باشد و چون در برابر خشكی مقاوم است بطور طبیعی بیشتر در آفریقا و آمریكا و مناطق گرم و استوایی می‌روید، در واقع زمانیكه گیاهان دیگر در خشكی پلاسیده می‌شوند آلوئه‌ورا دارای برگهای آبدار و خنك می‌باشد. این گیاه بومی‌ آفریقای شمالی است البته از دیر باز در مناطق خشك گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان بعنوان گیاه تزئینی و هم بعنوان گیاه درمانی كشت می‌شود. هم اكنون آلوئه‌ورا بعلت دارا بودن خواص دارویی بسیار زیاد به سرعت برای مردم جهان شناخته شده است بطوریكه ایتالیاییها – آسیاییها- هندیها- افریقاییها- فیلیپینیها- یونانیها - ایرانیها و مردم آفریقای جنوبی آنرا به خوبی می‌شناسند.

آلو‌ئه‌ورا از نظر گیاه‌شناسی به صورت زیر طبقه‌بندی می‌شود:
فرمانرو : گیاهان
شاخه: گیاهان گلدار
رده: تك لپه ای
راسته: مارچوبه ای(Asparagales)
خانواده: سریشیان(Asphodelaceas)
آلوئه‌ورا معمولا بی‌ساقه است البته برخی از گونه‌های آن دارای ساقه‌های بسیار كوتاه هستند. این گیاه 80 تا 100 سانتیمتر رشد می‌كند و از طریق پا جوش تكثیر می‌شود .برگهای آن نیزه‌ای كلفت و گوشتی با لبه‌های دندانه‌دار است و رنگ آن سبز تا خاكستری می‌باشد. گلهای آن مخروطی و آویخته است و دارای جام لوله‌ای 3 تا 2 سانتیمتری می‌باشد و برروی سنبله می‌روید كه گاهی تا 90 سانتیمتر درازا دارد.

تاریخچه آلوئه‌ورا
تاریخچه آلوئه‌ورا به بیش از 3500 سال قبل باز می‌گردد. در مصر باستان از این گیاه جهت مصارف دارویی و پوستی، التیام زخمها و عفونتها استفاده می‌شود.
پادشاه سلیمان اولین كسی بود كه به خواص ارزشمند این گیاه پی برد، همچنین افسانه‌ای وجود دارد كه بیان می‌دارد ارسطو، الكساندر بزرگ را متقاعد ساخت تا از این گیاه برای درمان جراحتهای سربازانش در جنگها استفاده كند و دست نوشته‌های یونانی نشان می‌دهد كه از آن برای درمان تاول، سوختگی، زخم پا و جلو گیری از اختلالات روده ای و معده ای استفاده می‌كردند. ایرانیان باستان و هندیها نیز گونه های مختلفی از این گیاه را پرورش داده و آنرا مورد استفاده قرار دادند، همچنین چینیها و ژاپنیها و روسها نیز از قرنها پیش به فوائد این گیاه پی‌برده بودند. در دهه 1930 از این گیاه در درمان سوختگیها‌ی رادیو‌اكتویته استفاده گردید و در واقع پس از تلفات جنگ جهانی دوم مجدداً این گیاه مورد توجه واقع شد. مدارك قابل توجهی وجود داردكه نشان دهنده این است كه این گیاه ترمیم كننده بافت پوستی و زیبایی نیز می‌باشد بطوریكه خانم كوماری یكی از بیشمار زنانی بود كه از این گیاه برای زیبایی و جلو‌گیری از پیری پوست استفاده می‌كرد.
داروسازان یونانی و رومی ‌بیان می‌دارند كه آلو‌ئه برای بسیاری از اختلالات گوارشی نیزكاربرد دارد. حدود 200 نوع از این گیاه در جهان و‌جود دارد، اگر چه فقط 4 گونه آن مصارف دارویی دارد. به عنوان مثال آلوئه‌پری ALOE PERRYI - آلوئه فرو ALOEFERRO – آلوئه آربورنسیس ALOE ARBORENSIS و آلوئه ساپوناریا ALOE SAPONARIA از گونه‌هایی هستند كه مصارف دارویی دارند.

قسمت دوم :آیا ترکیبات و فواید آلوئه ورا را می شناسید؟



تهیه شده توسط:گروه تحقیق و توسعه پاکشو ـ سارا نظری

تركیبات آلوئه ورا
گیاه آلوئه ورا حدود 99 تا 5/99 درصد آب دارد و pH آن حدود 5/4 می‌باشد.
باقیمانده مواد آن شامل 75 تركیب مختلف است كه شامل ویتامینها، نمكهای غیر‌آلی، مواد معدنی، آنزیمها، قندها، تركیبات فنولیك، آنترا كینونها، لیگنین، ساپو نینها، استرولها، آمینو اسیدها، سالیسیلیك اسید، كلسیم اكسالات، امورین، باربالوئین، سولفات‌ها، تاننها و استروئیدها است كه به شرح در ذیل توصیف شده است:

ویتامینها
این گیاه سرشار از ویتامینهایD , A B1 , B2 , B3 , B5 , B6 , B12 , C , E , Folic acid , می‌باشد.

آنزیمها
آنزیمهایی نظیر آمیلاز و لیپاز كه برای كاهش چربی و قند خون مفیدند، در این گیاه موجود است.

تركیبات معدنی
گیاه آلوئه‌ورا دارای سدیم، كلسیم، منیزیم، منگنز، روی، مس، كروم، ید، فسفر و آهن می‌باشد كه همگی برای متابولیسم سلامتی بسیار حیاتی می‌باشند.

قندها
از قندهای موجود در این گیاه مونو و پلی‌ساكاریدها نظیر گلیكوز و مانوز را میتوان نام برد.

ساپونینها
اینگونه مواد صابونی حدوداًبه میزان 3% در ژل آلوئه ورا موجود است و بطور طبیعی خاصیت پاك كنندگی دارد و علاوه بر آن دارای خواص ضد قارچی و ضد میكروبی نیز می‌باشد.

سالیسیلیك اسید
این ماده خواصی همانند آسپرین داشته و ضد التهاب می‌باشد و خواص آنتی باكتریالی نیز دارد.

آمینو اسیدها
ژل آلوئه‌ورا حاوی 20 تا 30 آمینو اسید مورد نیاز انسان است و جالب توجه است كه بدن انسان هم قادر به ساختن حدود 7 تا 8 نوع از این آنزیمها‌ی ضروری نمی‌باشد.

كاربردهای آلوئه ورا
كاربردهای آلو‌ئه ورا بطور كلی عبارتند از:
1- عامل ضد فساد
2- ترمیم كننده جراحت

3- ضد اكسنده

آلوئه‌ورا به شكلهای مختلف اعم ازمایع، پودر، ژل، كرم، لوسیون، كپسول، عصاره و نوشیدنی مورد مصرف قرار می‌گیرد. ژل خالص آن شفاف بدون چسبندگی، بی‌بو و دارای قدرت جذب بالا می‌باشد بنابراین كاربرد آن در استفاده از كرمها و شامپو‌ها آسان می‌باشد.

فوائد آلوئه ورا در صنایع غذایی
محققان دانشگاه Miquel Hernandez اسپانیا ژلی را اختراع كردند كه بر پایه آلوئه ورا بوده و برای نگهداری مواد غذایی مثل میوه‌های تازه و سبزیجات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ژل بدون خزه ،بی‌رنگ و بی‌بو است. این محصول طبیعی، كاملا سالم و سازگار با محیط بوده و می‌تواند جایگزین پرزرواتیوهای سنتزی مانند دی‌اكسید‌سولفور باشد. مطالعات انجام شده نشان داده كه انگورهایی كه با این ژل پوشانده شدند توانستند به مدت 35 روز سالم بمانند در حالیكه انگورهای بدون این پرزرواتیو تنها بمدت 7 روز سالم باقی ماندند. طبق تحقیقات بعمل آمده این ژل طبق یك مكانیسم لایه محافظی در مقابل اكسیژن و رطوبت هوا ایجاد می‌كند و بواسطه انواع ضد باكتریها و ضد قارچهایی كه دارد مانع از فاسد شدن غذاها می‌شود.

فواید آلوئه ورا در درمان بیماریها
تحقیقات متعددی در مورد استفاده آلوئه ورا در درمان بیماریها و نیز در محصولات آرایشی – بهداشتی بخصوص پوست و مو صورت گرفته است. مدارك علمی ‌نشان داده كه عصاره آلوئه ورا شفا بخش است.
در سال 1996 محققان دانشگاه MAHIDOL بانكوك نشان دادند كه استفاده از این گیاه سبب كاهش 72% از قند خون افرادی كه مبتلا به افزایش قندخون بودند، گردیده و همچنین تحقیقات دیگری نشان داد كه آلو ئه ورا در درمان برخی سرطانها موثر می‌باشد علاوه بر آن در درمان گاستریك- بیماریهای معده ای – اختلالات و انسداد رود‌ه‌ای- آپاندیسیت – زخم كبدی و ... موثر است و شیره گیاه آلوئه ورا نیز به آسانی درد و التهاب را كاهش می‌دهد. مطالعات انجام شده در دهه1990 نشان داده كه وقتی از ژل آلوئه ورا برای التیام سوختگی استفاده می‌شود، زخم زودتر التیام می‌یابد در حالیكه وقتی از بانداژهای مخصوص سوختگی استفاده می‌شود، سوختگی 6 روز دیرتر التیام می‌یابد. فرضیه ای وجو د دارد كه مطابق آن، آلوئه ورا به علت داشتن ماده Mucopolysaccharides كه درون برگهای آن موجود است، در درمان فیبروساركوما‌(fibrosarcoma)(نوعی سرطان) مفید می‌باشد.



تهیه شده توسط:گروه تحقیق و توسعه پاکشو ـ سارا نظری
www.seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ

فواید آلوئه ورا برای پوست


تعداد بازدید: 614





قسمت اول:از آلوئه ورا چه می‌دانیم؟
قسمت دوم: آیا ترکیبات و فواید آلوئه ورا را می‌شناسید؟

از آلوئه ورا در كرمهای مرطوب كنننده پوست و كرمهای التیام دهنده پوستی و بسیاری از كرمهای موضعی استفاده می‌شود.
آلوئه ورا بعلت داشتن خواص ضد میكروبی در درمان بسیاری از زخمها و جراحتها و سوختگیها- اگزما – تاول– گزیدگی زنبور و نیش حشرات- بریدگی – كوفتگی – آفتاب سوختگی و آكنه موثر است. بنابراین استفاده از این گیاه نه تنها در كرمهای موضعی بلكه در كنترل بسیاری از بیماریها و اختلالات پوستی سودمند می‌باشد.
مزایایی كه سبب می‌شود آلوئه ورا برای مصارف پوستی استفاده گردد عبارتند از:

1- در درمان تركهای پوستی و خشكی پوست موثر می‌باشد ، بخصوص اگزمای دور چشم یا پوستهای بسیار حساس.

2- روغن یا كرم آلوئه ورا برای پوستهای خشك مناسب بوده و سبب نرم شدن و براق شدن پوست می‌گردد.

3- با رساندن اكسیژن بیشتر به سلولهای پوست، سبب ترمیم بافت پوست می‌گردد.

4- پوستهایی كه در اثر آفتاب ، سوختگی پیدا كردند را نرم می‌كند.

5- سلولهای پوستی مرده را از بین می‌برد و سلولهای جوان جایگزین شده بنابراین پوست را تازه و درخشان می‌سازد.

6- مانع از پیری پوست و چروك آن می‌گردد.

7- شدت رنگدانه های پوستی راكاهش داده بنابراین سبب كم رنگ شدن لكه های پوستی می‌شود و می‌تواند لكه‌های سر سیاه را نیز از بین ببرد.

8- آلوئه ورا سبب افزایش قدرت جذب رطوبت پوست گردیده و پوست را انعطاف پذیر ساخته بنابراین بهترین مرطوب كننده برای پوست می‌باشد.

9- در پیشگیری از بیماریهای پوستی موثر می‌باشد.

10- بعلت داشتن كلاژن و ویتامین Eالاستیسیته و نرمی‌پوست را افزایش داده و سبب باقی ماندن رطوبت در پوست می‌گردد.

11- pH آن نزدیك به pHپوست است.

12- از آلوئه ورا بعلت داشتن خواص ضد سو ختگی می‌توان در كرمهای ضد آفتاب استفاده كرد.

13- در درمان ترك بین انگشتان پا كه یك بیماری قارچی است موثر است (بر گرفته از یك مقاله در مجله انگلیسیBritish Journal of General Practice ).

14- لوسیون آلوئه ورا بعنوان پاك كننده برای پوست كاربرد دارد.

15- تاثیر خنك كنندگی بر روی پوست دارد بنابراین در كلد كرمها ( cold cream )كاربرد دارد.

در واقع استفاده از آلو ئه ورا در محصولات آرایشی – بهداشتی بخصوص كرمهای ضد چروك – مرطوب كننده های پوستی- رژ لب ها- ماسكها ی صورت و كرمهای پاك كننده و كلد كرمها (cold cream) بسیار مناسب و مفید می‌باشد.

فواید آلوئه ورا برای مو
یكی از راههای كنترل و درمان كم پشتی موی سر استفاده از آلوئه ورا است. بسیاری از مردم از محصوالات گوناگونی كه حاوی آلوئه ورا می‌باشد برای ضخیم شدن مو و سلامت آن استفاده می‌كنند كه یكی از روشها استفاده از ژل آلوئه ورا می‌باشد.
آلوئه ورا حاوی آنزیمهایی است كه عامل محركی برای تولید و رشد موهای جدید هستند، مكانیسم عملكرد آن بگونه ای است كه سرعت جریان گردش خون را افزایش داده بنابراین پاپیلای پوستی (زائده بافتی ریشه موی سر) را فعال نموده و سبب افزایش تغذیه فولیكولهای مو می‌گردد. در واقع آلوئه ورا بعنوان یك ماده جادویی در جهت افزایش و رشد موها شناخته شده است. همچنین بعلت خواص ضد باكتری و قارچی كه دارد مانع از ایجاد شوره سر می‌گردد. این گیاه برای كنترل عفونتهای قارچی مثل بیماری كچلی (كرم حقله دار) نیز مفید است. مستندات و مداركی از كشورهای هند و امریكا پیدا شده است كه در آنجا از این گیاه برای تقویت موی سر استفاده می‌شده است. بنابراین آلوئه ورا برای رشد و تقویت مو – ایجاد نرمی‌– براقیت و كنترل ریزش مو و كنترل خشكی مو بسیار مناسب است. از آلوئه ورا می‌توان در شامپو ها و نرم كننده های موی سر استفاده كرد و تجربه نشان داده كه استفاده از اینگونه محصولات سبب تسریع جریان خون و در نتیجه كاهش استرس و هیجانات روحی می‌گردد. آلو ئه ورا دارای بویی مطبوع و آرامش بخش است و ژل این گیاه در بسیاری از صابونها، شامپو ها، نرم كننده های مو و انواع محصولات آرایشی - بهداشتی كاربرد دارد.

معمولا شامپو ها و نرم كننده های حاوی آلوئه ورا شامل مخلوطی از ویتامینهای مناسب مو، عصاره های گیاهی و روغنهای طبیعی می‌باشند و محصولات حاوی آلوئه ورا برای انواع مختلف موها نظیر خشك ،نازك ، چرب و معمولی مناسب است.



مضرات احتمالی آلوئه ورا
1- ژل آلوئه ورا برای استعمال خارجی، ماده بی خطری است اما در موارد نادری ممكن است سبب واكنشهای آلرژیك گردد.
2- ژل آلوئه ورا در درمان زخمهای عمیق موثر نیست و شیره آن می‌تواند سبب گرفتگی یا اسهال روده ای شدید گردد.

3- زنان شیرده یا باردار نباید از این ماده استفاده كنند زیرا ممكن است سبب انقباضهای رحمی‌گردیده و سقط جنین را تحریك كند .

4-این ماده ممكن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، التهاب دیورتیكول، كولیت یا سندرم روده تحریك پذیر (IBS) گردد.

5-مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن می‌شود یا تعادل الكترولیتی را مختل می‌سازد . كودكان زیر 12 سال نبایستی از این گیاه مصرف كنند.

6-تداخلهای احتمالی: مصرف طولانی و مزمن شیره آلوئه می‌تواند سبب كمبود پتاسیم گردد.



پرورش آلوئه ورا در منزل
برای مصارف عمومی‌می‌توان گیاه آلوئه ورا را در منزل پرورش داد. كشت آن بسیار راحت است و فقط نیاز به زهكشی خوب، دمای معتدل و آب مناسب دارد. انواع آن در خاك شنی، كه آب را خوب جذب می‌كند و در نور كم كشت می‌شود.
البته اگر كه دمای محیط بیرون حدود Cº 4/ 4 یا Fº 40 باشد می‌توان آنرا به داخل منزل منتقل كرد. این گیاه می‌تواند در تمام مدت در مقابل نورخورشید هم قرار گیرد ولیكن بایستی تعداد دفات آبیاری آن را افزایش داد، البته زمانی می‌بایست به آن آب داد كه خاك آن رو به خشك شدن رود. در واقع این گیاه نیاز به آب كمی‌دارد به همین دلیل در مناطق گرمسیر نظیر مناطق جنوبی ایران به وفو ر یافت می‌شود.


تهیه شده توسط:گروه تحقیق و توسعه پاکشو ـ سارا نظری

گیاه صبر زرد با نام علمی آلوئه ورا از جمله گیاهان با ارزش دنیاست در واقع داروخانه ای ست در یک گیاه

آلوئه ورا برگهای ضخیم پهنی دارد که به تدریج باریک می شود

و ظاهری شبیه کاکتوس دارد

http://www.kappusir.com/kappus/modules/Aloevera/gif.gif

این گیاه ،فرشته ی بیابان و ،گیاه جادویی ،زنبق بیابانی ،گیاه دارویی وملکه ی گیاهان نیز نامیده می شود .بومی مناطق گرم و خشک بوده و دراستان های جنوبی ایران مخصوصا،بوشهر و هرمزگان رشد می کند

وقتی برگ آن بریده می شود ژلی از داخل آن خارج می شودکه اثر دارویی شگفت انگیزی دارد


http://img.tebyan.net/big/1387/04/15...1084245244.jpg
برگهای آن از 3 قسمت:پوست،لایه ی لعابدارو ژ ل تشکیل شده است که مهمترین قسمت آن ژل می باشد ودر صنایع آرایشی،غذایی و دارویی کار برد دارد



در حال حاضر این گیاه در صنایع غذایی شامل : کمپوت،نوشابه ،دوغ...در صنایع آرایشی به صورت کرم،لوسیون،شامپو

و،صابون..و در صنایع دارویی به صورت کپسو ل و قرص جوشان...ارائه می شود

استفاده ی مستقیم از ژل گیاه

می توان برگهای گیاه را قطع کرد.در محل قطع شده ژل بی رنگی نمایان می شودکه می توان از آن برای درمان آفتاب سوختگیُ-مرطوب کردن پوستو نرم کردن اگزمای زیر چشم ...استفاده کرد

این ژل در معرض هوا به مرور زمان تغییر رنگ می دهدو به رنگ قرمز مایل به سیاه در می آید

آلوئه در زبان عربی به معنای تند و تیز و تلخ می باشداین گیاه اثرات جانبی دارو را کاهش می دهد و قدرت ایمنی بدن را بالا می برد و از تجمع سموم در بدن جلو گیری می نماید. همچنین درد را تسکین داده وژل به دست آمده از آن از تولید عفونت جلو گیری می کند

البته در بین240گونه آلوئه ورا فقط 4 نمونه ی آن دارای ارزش غذایی است

ژل این گیاه دارای ویتامین های:آ ،ب1،ب2،ب6،ب12،ث ،ای واسید فولیک و نیاسین است

ژل خوراکی آن شامل بیش از 75 ماده ی مغذی و 20 نوع ماده ی معدنی(کلسیم ، سدیم ،آهن ، پتاسیم ،منگنز و مس و روی...)و 18 نوع آمینو اسید و12 نوع ویتامین می باشد و تنها گیاهی است گه آمینو اسیدهای مشابه و ضروری بدن را می سازد

فهرستی از خواص دارویی آلوئه ورا

تقویت کننده ی بدن

مفید برای معالخه ی آسم

بر طرف کننده ی سوء هاضمه

مفید برای معالجه ی صرع

تصفیه کننده ی خون

درمان کننده ی اگزما

درمان کننده ی اسهال خونی

کنترل کننده ی قند خون

مفید در التیام زخمها:به این منظور شیرابه ی آن را روی زخم بمالید

بهترین کرم مرطوب کنند ه :برگها را شکسته و ژل آنرا روی پوست می مالند

التیام زخمهای به جه مانده از آکنه

مفید برای پوکی استخوان

مفید برای فشار خون

تنظیم کننده ی کلسترول

مفید در کوچک کردن سنگ کلیه

درمان زخم معده

درمان میگرن

درمان همورویید

پیشگیری کننده ی سر طان

درمان جوشهای سطحی پوست

ضد چربی پوست

ضد چربی خون واوره

جلو گیری از سفید شدن مو

کمک به رشد مو




.طرز ساختن ماسک آلوئه ورا

2ق س دانه ی جو را به صورت پودر در آورید با 1ق چایخوری شکر قهوه ی وا مقداری روغن آلوئه ورا و 1 ق چایخوری آبلیمو را مخلوط کنید تا خمیر نرمی به دست آید به آرامی پوست را با آن ماساژ دهید

طرز استفاده ی خوراکی

گیاه را شسته3-2سانتی متر از آنراداخل مخلوط کن ریخته همراه نوشیدنی منا سبی مثل آب میوه یا ماء الشعیر میل کنید

در موارد تسکین درد یا از بین بردن جوش...بعد از شستن محل مورد نظرروزانه 5 -6 مرتبه ژل گیاه را در محل ماساژ داده تا جذب شود

طرز نگهداری:

برگ را بعد از برش در کاغذ پیچیده پایین یچخال قرار دهید در این شرائط تا 3 ماه سالم می ماند

نکته :گیاه حتما باید در شرایط طبیعی و آب و هوای گرم و آفتاب شدید رشد کند واز خصوصیات آن رنگ سبز روشن با خالهای سفید در قسمت پایین برگ می باشد لذا آلوئه ورای گلخانه ای که عموما برگهای آن کوچک ورنگ سبز تیره دارند خواص دارویی چندانی ندارند

عوارض جانبی

مصرف بیش از حد ژل (مصرف روزانه۱ گرم به مدت طولانی)ممکن است باعث عدم تعاد ل آب و الکترولیت بدن-ضایعات کلیه و...شود

موارد منع مصرف

هنگام تهوع-استفراغ-دردهای شکمی و ضعف شدید نبایداز این ژل مصرف کرد

احتیاط:برای مصرف بیش از ۲ هفته باید با پزشک مشورت نمود



منابع

دکتر محمد حسین صالحی:دکترای تخصصی فارماکولوژی

www.pezeshk.us/?p=9433

www.aloe.mihanblog.com/6

www.qeshm.ir/?Lang=fa&Page=01-04-09-

www.iran-newspaper.com/1381/810625/html/iran.htm -


www.ghatreh.com/news/2320772.html

upline.ir/blog/index.php/archives/category/product/aloe-vera-

www2.irna.ir/fa/news/view/line-9/8702078585154908.htm

www.roz-aloevera.com/

گياه گلرنگ وحشي



اين گياه از خانواده گل مينا يا مركبات است. گلبرگهاي اين گياه قرمز و ارغواني رنگ است كه به عنوان طعم دهنده غذا استفاده مي شود.
از كلاله و گلبرگ اين گياه به عنوان يك رنگ گياهي استفاده مي شود. گياه مقاومي است و استفاده خوراكي براي دام ندارد و ظهور اين گياه در هر منطقه اي نشان دهنده تخريب اين خاك در منطقه است.
فصل گل دهي آن از خرداد ماه تا تيرماه است.




گياه شبدر



اين گياه خواص دارويي ندارد ولي موارد استفاده متعددي دارد. يك نوع علوفه عالي براي دامها محسوب مي شود. شبدر اصولاً در حالت تر بودن، حالت مسهلي دارد و مقدار كم آن مُليّن و مقدار زياد آن مسهل است ولي در حالت خشك بودن عكس اين عمل، يعني قابليت قابض بودن را دارد. گياه خوبي براي سرفه و ناراحتيهاي تنفسي از جمله عفونت سينه از نوع برونشيت مي باشد.
گلهاي شبدر قرمز به صورت جوشانده تصفيه كننده خوبي براي خون است و در مواردي حتي در مورد سرطان معده از اين گياه استفاده مي شود.




گياه ريواس



گياه ريواس با برگهاي پهن و ساقه بلند و گلهاي خوشه اي در ارتفاعات و دامنه هاي شيب دار رويش دارد. خود ساقه اين گياه بصورت خام به عنوان يك ماده غذايي مطرح است. برگهاي آن نيز هم به صورت خام و هم به صورت پخته به عنوان خوراكي مصرف مي شود. طعم اين گياه ترش مزه و گس است. داروي خوبي براي بيماريهاي دستگاه گوارش از جمله اسهال مي باشد.
اين گياه بخاطر داشتن ويتامينهاي c و b و a مورد توجه است. همچنين اين گياه با خاصيتي كه دارد لوزالمعده را وادار به ترشح انسولين مي كند كه دربيماريهاي قند خون مورد توجه است.
زياده روي در مصرف اين گياه اصولاً يك سري عوارض دارد، از جمله اينكه براي كليه و مثانه مشكل تراشي مي كند.
فصل رويش از اواسط ارديبهشت ماه تا اواخر خرداد ماه است. اين گياه سرد است و براي افراد سرد مزاج داروي خوبي نيست.




گياه خاكشير



اين گياه استفاده دارويي و غذايي دارد از جمله رفع كننده گرمازدگي و ضد اسهال است.
اين گياه اوايل بهار رشد مي كند و اواسط ارديبهشت ماه به گل مي نشيند و تا اواخر خرداد ماه دانه اين گياه كه موارد استفاده زيادي دارد، قابل بهره برداري است.
خاكشير از زمانهاي گذشته كاربرد داشته است و بهترين كاربرد آن به خاطر خاصيت ضد عفوني كننده اش مي باشد و براي ناراحتيهاي روده مثل اسهال و يا حتي يبوست مفيد است.
اين گياه را بصورت خيس كرده استفاده مي كنند و در موارد جراحات و تبهاي زياد بسيار مؤثر است و همچنين بو داده ي آن اسهال هاي سخت را درمان مي كند.

گياهان دارويی

از ارزش و اهميت خاصی در تأمين بهداشت و سلامتی جوامع هم به لحاظ درمان و هم پيشگيری از بيماريها برخوردار بوده و هستند. اين بخش از منابع طبيعی قدمتی همپای بشر داشته و يكی از مهمترين منابع تأمين غذايی و دارويی بشر درطول نسلها بوده اند. از نقطه نظر تاريخی، گياهان اهميت فراوانی در توسعه جوامع داشته اند و تحقيقات وسيعی برای يافتن فرآورده ها ومواد طبيعی دارويی گياهی در طول تاريخ انجام شده اما نكته حائز اهميت اينجاست كه تنها كمتر از 10% از مجموع 250000 گونه گياهی جهان برای بيش از يك عملكرد زيست شناختی، شناسايی و مورد استفاده قرار گرفته اند. به عبارت ديگر بر اساس آمارهای منتشره توسط (who) ، تنها بين 35 تا 70 هزار گونه گياه دارويی در طول زمان برای حداقل يك يا چند بار مورد مصرف قرار گرفته است. در حال حاضر، 25% از داروهای موجود، منشأ گياهی دارند و 12% داروها نيز از منابع ميكروبی ساخته شده اند. پتانسيل توليدداروهای گياهی در طبيعت بسيار بالاست. برای نمونه گفته ميشود 125000 گونه گياه دارويی در جنگلهای استوايی جهان يافت ميشود. ارزش اقتصادی و تجاری گياهان دارويی فوقالعاده زياد است. در بعضی آمارها ارزش تجارت جهانی گياهان دارويی بالغ بر 43ميليارد دلار در سال برآورد شده و طی آمار منتشره در اينترنت فروش فرآورده های گياهی در سال 1997 بالغ بر 3/24 ميليارد دلارآمريكا بوده است.
گرايش عمومی جامعه به استفاده از داروها و درمانهای گياهی و به طور كلی فرآوردههای طبيعی به ويژه در طی سالهای اخير روبه افزايش بوده و مهمترين علل آن، اثبات اثرات مخرب و جانبی داروهای شيميايی از يك طرف و ايجاد آلودگيهای زيست محيطی كه كره زمين را تهديد ميكند از سوی ديگر بوده است. بيش از 60% مردم آلمان و بلژيك و 74% انگليسيها تمايل به استفاده از درمانهای طبيعی گياهی دارند. ضمن اينكه طبق آمار سازمان بهداشت جهانی بالغ بر 80% مردم جهان به ويژه در كشورهای در حال توسعه و نواحی فقير و دور افتاده عمده ترين نيازهای درمانی خود را از گياهان دارويی تأمين ميكنند. از سوی ديگر گياهان دارويی جزء ذخاير و منابع طبيعی هستند و بسياری از كشورها كم يا زياد از يك چنين منبعی برخوردارندكه نوع، تعداد و تنوع گونه های گياهی بر اساس شرايط و موقعيت جغرافيايی هر منطقه متفاوت است. متأسفانه سودآوريهای كلان اقتصادی و توجه روز افزون به تجارت جهانی گياهان دارويی، مشكلات و مسائل ناگواری را برای اين منابع به وجود آورده و نسل گونه های گياهی را با خطر انقراض مواجه ساخته است. چرا كه بخش عظيمی از تجارت، مربوط به گونه های گياهی دارويی است كه از طبيعت جمع آوری شده و بعضا با شيوه های نادرست، نه تنها به انقراض نسل گونه ها می انجامد بلكه تنوع زيستی منطقه و جهان را نيز با خطرنابودی مواجه می سازد.
استفاده مطلوب، منطقی و بهينه از اين منابع كه به لحاظ فناوری بسيار كم هزينه تر و ساده تر از صنايع دارويی شيميايی است،می تواند ضمن تأمين بخشی از نيازهای عمده بهداشتی و درمانی جامعه از خروج مقادير متنابهی ارز جلوگيری نموده و مانع گسترش وابستگی به بيگانگان شود. بنا بر اين با اتخاذ سياستها و راهكارهای مناسب و مبتنی بر يك شناخت واقع گرايانه از وضعيت موجود اين منابع و كاربرد روشهای علمی و صحيح در تمام ابعاد اعم از كاشت، داشت، برداشت و بهره برداری صنعتی و اقتصادی آن، چه از طبيعت وچه به صورت كشت مكانيزه، ميتوان به دركی واقعی و اصولی در خصوص نقش و بازدهی گياهان دارويی در جوامع رو به رشدی همچون ايران رسيد و علاوه بر حفظ و حراست از اين سرمايه های ملی به شكوفايی و توسعه پايدار جامعه نيز دست يازيد.

عصاره بادر شبو(Dracocephalum moldavicall)

استفاده درمانی:قسمت مورد استفاده این گیاه،برگ ویا کلیه قسمتهای هوایی آن است که عموما بویی معطر و مطبوع و شبه بوی بادرنجبویه دارد.در طب عوام به عنوان التیام دهنده زخمم و جراحات استفاده می گردد.از بادر شبو جهت تهیه عرق بادرشبی به عنوان تقویت کننده قلب و آرامبخش استفاده می شود.

سنجد((Elaeagnus angustifolia

در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند. در اسپانیا از شیره گل سنجد برای قطع تب های مهلک و خطرناک استفاده می شود. میوه سنجد از نظر طب سنتی،طبیعت سرد و خشک دارد و مقوی و مفرح است،ضد تهوع و صفرا بر نیز می باشد.سنجد به ویژه خام آن برای بند آوردن اسهال نافع است.جوشانده گل سنجد برای بیماریهای دماغی مانند فلج و کزاز و نیز برای قلب و زخمهای ریوی و تنگی نفس مفید است و برای تقویت معده و کبد و باز کردن گرفتگیها و تحلیل گاز معده و نفخ استسقاء و یرقان نافع می باشد.

گلپر (Heracleum persicum)( Desf)

از نظر ترکیبهای شیمیایی،در گیاه گلپر اسانس روغنی و فرار وجود دارد که از گرد آن برای معطر ساختن بعضی غذاها استفاده می شود،از نظر خواص درمانی ،گلپر ضد نفخ است و به هاظمه و رفع سوء هاظمه کمک می کند.

آنتول در گلپر وجود دارد ،موارد استفاده آن به قرار زیر است:

1- استفاده وسیع از آنتول به عنوان طعم دهنده در صنایع غذایی و دارویی به دلیل بو و طعم دهنده در صنایع قنادی و شیرینی،در محلولهی دهن شوی،در خمیر دندان و یا گرده های مورد استفاده در دندانپزشکی در آشامیدنیهای غیر الکلی و فرآورده های دارویی دیگر.

2-استاده ازآنتول به عنوان معطر کننده در صابون و خمیر دندان

3-به عنوان عامل حساس کننده در بیرنگ کردن فیلمهای عکاسی رنگ

4-به عنوان عامل جذب کننده مواد در مشاهدات میکروسکوپی

5--به عنوان عامل ضد نفخ در مصارف دارویی

6-استفاده از آنتول در سنتز آلدئید


7-تهیه دی هیدرو آنتول به طریقه نیمه سنتزی


8-تهیه پارامتوکسی هیدرو تروپیک آلدئید


با وجود تمام خواص دارویی مثبت آنتول نباید از گرد گلپر به مقادیر زیاد مصرف کرد چون ایجاد طپش قلب می کند.






اسانس گل راعی(Hypericum perforatum)


در نقطه های روشن برگ غده هایی وجود دارد که مملو از شیره قرمز رنگ مایل به قهوه ای است. در اروپا از این شیره به عنوان موثرترین دارو برای التیام زخمها،سوختگی و مالیدن به محلهایی از بدن که پوست آن کنده شده است،اتستفاده می کنند. برگهای گیاه برای اسب مسموم کننده است.در هند از گیاه به عنوان قابض،ضد کرم معده و روده،قاعده آور و مدر استفاده می کنند.طبق نظر حکمای طب سنتی هوفاریقون یا علف چای از نظر طبیعت خیلی گرم و خشک است و معتقدند که خشک کننده است و گرفتگیها را باز می کندو اخلاط و لزجی ها را از هم می پاشد .خوردن آن برای کزاز و باز کردن گرفتگیهای معده و کبد و ازدیاد ترشح ادرار نافع است و قاعده آور و مسهل صفرا می باشد.دم کرده آن برای میگرن و سر دردهای عصبی و تاخیر در عادات ماهیانه زنان جوان،آسم مرطوب،سرع،هستیری و تسکین اعصاب مفید است.برگ ها و گلهای گیاه چای کوهی حاوی غده هایی است که در اثر فشار با انگشتان،اسانس روغنی قرمزی از آنها خارج می شود. در قدیم خیس کرده چای کوهی را در شراب قرمز برای درمان مار گزیدگی تجویز می کردند. در مصرف خارجی برای درمان سوختگی و در مصرف داخلی به عنوان مدر،محرک،افزاینده عادت ماهیانه و برای درمان سیاتیک و تبهای نوبه لی توصیه می کردند.


هم اکنون گیاه را به صورت مصرف خارجی برای درمان زخمها و به صورت مصرف داخلی برای سیانیک ،بی خوابی،گرفتگی عادت ماهیانه،سر درد،سر ماخوردگی،ناراحتی های سینه ای و به عنوان آرام بخش مفید دانسته و توصیه می کنند.ماده شیمیایی فعال هایپرسین فعالیت ضد ویروسی و ضد افسردگی دارد.یکی از آثار جالب چای کوهی اثر ماده شیمیایی فعال هایپرسین بر ضد ویروس ایدز است و همچنین این ماده در فعالیت ماده ای به نام MAO و جزء گروه مهمی از داروهای ضد افسردگی می باشند.


عصاره پیچ امین الدوله(Lonicera caprifolicuml)


برگ این گیاه دارای مقداری تانن است و در سابق از آن جوشاندهای تهیه می نمودند که به صورت غرغره و به عنوان قابض مصرف داشته است.از گلهای آن در سابق نوعی آب مقطر و شربت مقوی قلب و رفع کننده سرفه و تحریکات سینه تهیه می نموده اند.


رده خزه ها:


زغال سنگ نارس که برای مدتهای طولانی بعنوان سوخت به کار می رفته است ،بیشتر از خزه ها و گیاهان دیگری که تا حدی پوسیده بودند تشکیل می شد.در سالهای اخیر،زغال سنگ نارس را بعنوان منبع تولید الکتریسیته و همچنین در باغبانی علمی و زراعت بکار می برند مخلوطی از گونه های مختلف جنس اسفاگنوم بعنوان ماده جذب کننده در زخمها بکار می رود.از طرفی ممکن است که این مخلوط را تحت فشار زیاد بصورت ورقه های نازک در آورند و بعنوان پانسمان جذب کننده مورد استفاده قرار دهند.


پر سیاوشان(Adiantum capillus)


اندام هوایی این گیاه بعلت داشتن موسیلاژ بعنوان نرم کننده در بیماریهای سینه استفاده می شود. از ترکیبات مهمی که در فیلیسه ها یافت می شوند میتوان هورمونهای لازم جهت پوست اندازی حشرات را نام برد که امروزه نظر بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است .

دم اسب ایران


گونه های مختلف اکیزوم و به ویژه گونه ارونس در فارماکوبه های قدیمی بعنوان داروهای رسمی ذکر می شدند.اکیوزتوم دارای خواص مدر و بند آورنده خون می باشد.

درخت بنه

http://mhkhosravi.webphoto.ir/photos...d-mh614555.jpg

گياهشناسی

از خانواده Anacardiaceae نام علمي اين درخت از نام پسته ي فارسي اقتباس شده است. گونه هاي مختلف آن در ارتفاعات و كوهستان هاي خشك و نيم خشك استپي مي رويد و در بعضي نقاط اجتماعات يك دست تشكيل مي دهد و گاهي با بادام هاي وحشي همراه است.
بنه درختي است با ارتفاع حداكثر 10 متر با تاجي گرد و بزرگ و تنه اي قطور، ناصاف و تيره رنگ ، برگهاي آن شاخه اي فرد، تخم مرغي شكل ناكشيده و با حاشيه اي كم و بيش مژه دار و گل آذين آن خوشه اي باز است. ميوه آن كوره شكل و معطر ، سطح لغزنده و شفاف به رنگ تيره و به بزرگي يك نخود است پريكارب ميوه هاي بند معطر و دانه هاي درشت آن روغن فراوان دارد.



كاشت

پس از آماده سازي زمين به منظور احداث باغ، بايد ابتدا جوي و پشته به عرض 100-50 سانتي متر ايجاد گردد. سپس آنرا آبياري نموده و در فصل زمستان نسبت به كشت مستقيم بذور لازم است كه بذور به مدت 12 ساعت قبل از كاشت خيسانده و با قارچ كش مناسب ضد عفوني شوند. در يك طرف پشته گودال هايي با عمق 3-2 سانتي متر و با فاصله 3-2 متر از يكديگر ايجاد و پس از قرار دادن بذور در داخل هر گودال روي آن با هاله پوشانده خواهد شد.
در مناطقي كه داراي شرايط خاك و آب شوري هستند، عرض جويهاي كاشت 1/5-1 متر و عمق آنها 30-20 سانتي مرت در نظر گرفته و كشت بذور در وسط جوي انجام مي شود. لازم است محل كشت بذر از سطح جوي حدود 10-5 سانتي متر بالاتر باشد تا در هنگام آبياري ، آب حدود 5 سانتي متر روي بذور را بپوشاند . طول جويهاي كشت در اين روش بين 50-30 متر و فواصل رديفي، حدود 8-6 متر در نظر گرفته مي شود. آبياري بسته به شرايط آب و هوايي و ميزان آب موجود، پس از سبز شدن بذور هر 15-10 روز يكبار انجام مي شود.



داشت

سال آوري درختان بنه: چون هر ساله جوانه هاي گال فراواني تشكيل مي شود. عوامل موثر بر سال آوري شامل: عوامل ژنتيكي، سن گياه، عوامل محيطي و ميزان محصول مي باشند كه بر روي ميزان سال آوري تاثير دارند.

برداشت

ميوه بنه شفت مي باشد و پوسته بيروني آن در جواني سبز رنگ و قسمتي از آن قرمز رنگ و لطيف بوده و براي معطر كردن ترشي و غيره استفاده مي شود اين ميوه به صورت نيمه رسيده در اردي بهشت ماه بهره برداي مي شوند. ولي به طور معمول ميوه بنه در اواخر تابستان مي رسد و زمان بهره برداري از ميوه هاي رسيده در فصل پاييز و هنگامي است كه رنگ آنها سبز تيره شده است .زمان بهره برداري از گال نيز در اواخر تابستان و يا اوايل پاييز قبل از شروع بارانهاي پاييزي است كه از روي درخت جمع آوري نموده و بلافاصله آنها را خشك و آماده مصرف مي كنند.



براي كنترل سال آوري روشهاي مختلفي وجود دارد كه عبارتند از :

1- انتخاب ارقام و پايه هاي مناسب،

2- تغذيه و آبياري صحيح و به موقع

3- استفاده از تنظيم كننده هاي رشد و مواد شيميايي

4- روش هرس مناسب روشهاي آبياري مختلفي نيز وجود دارد مانند:

1- آبياري نواري، 2- آبياري شياري 3- آبياري 4- آبياري قطره اي

5- آبياري با لوله هاي سفالين

عناصر غذايي مهم:

1- ازت (N): ازت يا نتيروژن يكي از عناصر اصلي مي باشد كه چگونگي رشد و باردهي درختان به آن بستگي دارد. ازت عنصري عذايي است كه كمبود آن ، رشد ، باروري و توليد محصول را محدود مي سازد. كاهش رشد طولي و قطري شاخه قرمز شدن پوست درخت

2- فسفر: يكي ديگر از عناصري كه نقش كليدي دارد فسفر مي باشد .

3- پتاسيم



روش هاي بهره برداي از درخت بنه

درخت بنه يا پسته وحشي يكي از گونه هاي مهم جنگلي غرب كشور مي باشد كه سرتاسر منطقه زاگرس از شمال به جنوب و در قسمت هايي از استان كرمان به همراه گونه هاي ديگر يا به صورت خالص مي رويد از درخت بنه فرآورده هاي متنوعي بهره برداري مي شود كه داراي مواد موثره دارويي عطري و صنعتي مي باشند.

http://www.ilamtoday.com/img_bank/im...3_IMG_6448.jpg

ميوه

ونوشك ميوه درخت "بنه" است كه در برخي مناطق به پسته كوهي نيز معروف است.

ونوشك داراي لفافي نازك سبز رنگ و پوسته‌اي تا حدودي سفت بوده كه مغز آن قابل مصرف است و اين محصول تنها در استان ايلام و مناطق "زاگرس‌نشين" مورد مصرف شهروندان قرار مي‌گيرد.

افراد مسن ايلامي معتقدند كه مصرف اين ميوه طبيعي كه به وفور در اين فصل سال در كوهستانهاي استان يافت مي‌شود، خاصيت زيادي براي رفع بيماري معده دارد.

محصول ونوشك به خاطر اينكه راحت زير دندان قرار مي‌گيرد و علاوه بر اين داراي مزه منحصر به فردي است، بيشتر مورد توجه جوانان قرار مي‌گيرد.



خصوصيات دانه

(Ban) یا بنه(Baneh) دانه گیاهی است با مغز روغنی و خیلی خو شمزه به صورت تخمه مصرف میشود ولی پوسته سختی دارد که بلای دندان است. این دانه معمولا در پاییز سبز میشود. بنه در تانهای کهگیلویه –بویراحمد، ایلام و کردستان می روید. درخت ان معمولا به طول 3-4 متر در کوهها می روید و در پاییز به رنگ نارنجی خوش‌رنگی در می اید. صمغ مترشحه از این درخت بنام سقز یا کندور در آدامس مورد استفاده قرار می گیرد. .



گال

گال كه يك تغيير حالت شكل برگها يا سر شاخه درختان بنه مي باشد داراي مواد رزيني و تانن است كه از آن در مصارف دارويي و صنعتي استفاده مي گردد. اين گال ها را در اواخر تابستان يا اوايل پاييز قبل از شروع بارانهاي پاييزي از روي درخت جمع آوري نموده و بالافاصله آنها را خشك و آماده مصرف مي كنند.



مصطكي

شيرابه اي در بافت هاي داخلي درخت بنه وجود دارد كه در فصل گرما به صورت طبيعي از روزنه هاي پوست درخت خارج مي شود كه به آن مصطكي گويند. اين شيرابه زرد رنگ در فصل تابستان به شكل قطراتي كوچك از ساقه و شاخه هاي درخت بنه به خارج ترشح شده و پس ار ريختن به زير درخت در مجاورت هوا سفت مي شود



خواص دارويی

بنه مدر و قاعده آور است ، برای تقویت نیروی جنسی مفید است و خون بواسیر قطع شده را باز می‌کند ، معده و کلیه را گرم می‌کند ، برای درمان سرفه ، فلج و استسقاء مفید است ، خوردن آن با سرکه برای پاک کردن کبد و رفع سردرد نافع است .



منابع

bamekavir.blogfa.com

kerman.frw.org.ir

fa.wikipedia.org

هل Cardamom
نام علمی Elettaria cardamomum


http://www.img98.com/images/hfesl5p8j8coz880h95.jpg

كليات گياه شناسي


هل گياهي است كه در مناطق حاره و گرم مي رويد . وطن آن هندوستان مي باشد و حدود 80% مصرف هل دنيا از هندوستان صدر مي شود
اين گياه پايا و علفي است كه ريزوم آن ساقه هاي هوائي مانند برگ بهم پيچيده گاهي تا ارتفاع 4 متر خارج مي شود
يك يا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه هاي هوائي خارج مي شود كه داراي گل هاي كوچك برنگ سفيد يا سبز روشن مي باشد
ميوه هل بيضي شكل ، مانند قلب و برنگ زرد يا سبز روشن بطول 1-2 سانتيمتر است . دانه هاي معطر و مطبوعي برنگ قهو هاي ماي به قرمز در آن وجود دارد كه به مصرف اد.يه و خوشبو كردن مشروبات و غذاها يم رسد

تركيبات شيميايي:

هل داراي اسانس فرار و معطري در حدود 4% مي باشد ضمنا اين گياه داراي مواد رزيني و چربي نيز است .

خواص داروئي:

هل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است
1)چون هل بشكل قلب مي باشد بنابراين تقويت كنده قلب است
2)بادشكن بوده و گاز معده و روده را خارج مي سازد
3)تقويت كننده بدن است
4)ادرار آرو است
5)قاعده آور است
6)مقوي سيستم هضم است
7)باعث هضم غذا مي شود
8)زخم هاي دهان را برطرف مي كند بدين منظور دم كرده هل را در دهان مضمضه كنيد .
9)خوشبو كننده دهان است
10)براي تسكين گوش درد ، گرد هل را در گوش بريزيد
11)براي برطرف كردن دل بهم خوردگي و تهوع ،‌از دم كرده هل استفاده كنيد
12)اشتها آور است
13)تب را پائين مي آورد
14)معالج سرمخوردگي است
15)براي تسكين درد رماتيسم مفيد است
16)ترشي معده را برطرف مي كند
17)ضد مسموميت است
18)براي رفع بيماريهاي چشم مفيد است

طرز استفاده:

دم كرده : مقدر 30 گرم هل كوبيده را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد بمدت 10 دقيقه دم بكشد سپس صاف كرده و بنوشيد . هل را همچنين مي توان به چايي يا ديگر مشروبات الكلي اضافه كرد .

مضرات :

مقدر مصرف زياد هل براي روده ها مضر است . براي رفع اين اشكال آنرا بايد با كتيرا خورد .

نعناع Peppermint
نام علمی Mentha Piperita


http://www.img98.com/images/69tqkynxuxwvv0r3jvi.jpg

كليات گياه شناسي

نعناع گياهي است علفي و چند ساله كه علاوه بر ساقه زير زميني كه گياه را در خاك مستقر مي سازد داراي ساقه هوايي نيز هست . تز محل گره هاي ساقه كه در تماس با زمين است ريشه هاي خارج شده كه ساقه جديد را درست مي كند بنابراين اگر شما فقط يك ساقه نعناع در باغچه خود بكاريد بزودي تمام باغچه شما پر از نعناع مي شود .
برگهاي نعناع بيضي شكل ، نوك تيز و دندانه دار مي باشند . گلهاي آن بسته به نوع نعناع ممكن است قرمز ،‌ارغواني يا سفيد باشد . نعناع در مناطق معتدل و آفتاب گير بخوبي رشد مي كند .
نعناع از قديم الايام بعنوان يگ گياه معطر و اشتها آور و براي ناراحتي هاي دستگاه گوارش بكار رفته است بقراط پدر علم طب از نعناع در نوشته هاي خود ياد كرده است در قرون وسطي از نعناع در معالجه بيماريها و براي التيام زخم ها و درمان درد گزيدگي زنبور و سگ هار استفاده مي شود


تركيبات شيميايي:

نعناع داراي ماده اي بنام منتول مي باشد كه ايجاد احساس خنكي در دهان مي كند . مقدر منتول در نعناع بسته به نوع آن از 35% تا 55% تغيير مي كند كه البته اگر نعناع دير كنده شود مقدر منتول آن تا حدود 30% پائين مي آيد .

خواص داروئي:

نعناع از نظر طب قديم ايران نسبتا گرم و خشك است و از نظر خواص دارويي از پونه قوي تر است . از نعناع اسانس ، روغن و تنتور تهيه مي كنند كه مصارف طبي مختلفي درد
1)نعناع باد شكن است و گاز معده و روده را از بين مي برد
2)نعناع تقويت كننده معده وبدن است
3)نعناع ضد تشنج و ضد سرفه است
4)يك فنجان چاي گرم نعناع سينه را آرام مي كند
5)نعناع مسكن ،‌آرام بخش و قاعده آور است
6)استفاده از نعناع درد شكم را برطرف مي كند
7)نعناع درمان سرمخوردگي و آنفوانزا مي باشد
8)نعناع ناراحتي هاي عصبي را برطرف مي كند
9)براي تسكين درد دندان نعناع را دردهان گذاشته و بجويد
10)آشاميدن چاي نعناع و يا عصارع نعناع خونريزي سينه را قطع مي كند
11)كمپرس نعناع درد سينه و پهلو را از بين مي برد
12)نعناع كرم هاي روده و معده را مي كشد
13)براي از بين بردن سكسكه و دل بهم خوردگي و استفراغ نعناع را با آّ انار ترش بخوريد
14)نعناع ادرار را زياد مي كند
15)براي رفع قولنح و دردهاي روده معده و هضم نشدن غذا چاي نعناع بنوشيد
16)براي از بين بردن گلو درد چاي نعناع غرغره كنيد
17)نعناع معرق است بنابراين تب را پائين مي آورد
18)در هنگام سرمخوردگي بيني را با چاي نعناع بشوئيد
19)يكي از فرآورده هاي نعناع اسانس نعناع است كه از تقطير برگ و سرشاخه هاي گلدار نعناع تحت اثر بخار آب تهيه مي شود و داراي 50% تا 70 % منتول مي باشد . اسانس نعناع كه در كشور انگلستان تهيه مي شود شهرت خاصي درد . اين اسانس بعنوان تقويت كننده معده بادشكن ، ضد عفوني كننده ،‌رفع دل پيچه بچه ها و اسهال بكار مي رود
براي استفاده از اسانس نعناع كافي است كه مقدر يك تا سه قطره آنرا با يك ليوان آب و يا نوشابه مخلوط كده و بنوشيد .
20)اسانس نعناع را نبايد بمقدر زياد براي كودكان و نوزادان استفاده كرد زيرا روي حركات تنفسي و قلب اثر گذاشته و ممكن است كه خطرناك باشد
21)اگر اسانس نعناع به مقدر زياد مصرف شود فشار خون را بالا برده و موجب حالت تهوع ، استفراغ و درد معده و حركات دري را از بين مي برد .
22)براي رفع سردردهاي ميگرني مي توان پمادي بصورت زير تهيه كرد و در نقطه اي كه درد مي كند بماليد
اسانس نعناع 3گرم
روغن زيتون 2 گرم
لانولين 5 گرم
23)براي ضد عفوني كردن بيني محلولي بصورت زير تهيه كرده و بمقدر پنج قطره در هر سوراخ بيني بچكانيد
اسانس نعناع 1 گرم
روغن بادام شيرين 40 گرم
24)اگر بدن شما خارش درد مقدر 2 گرم اسانس نعناع را در 50 گرم وازلين ريخته ، خوب با هم مخلوط كرده و در محل خارش بماليد
اگر از بيماري رماتيسم و آرتروز رنج مي بريد از روغن نعناع استفاده كنيد طرز استفاده از آن به اين صورت است كه 2 قطره روغن نعناع را با يك قاشق سوپخوري روغن بادام مخلوط كرده و محل هاي دردناك را با آن ماساژ دهيد .
25)براي رفع سردرد از كمپرس نعناع استفاده كنيد بدين ترتيب كه 10قطره روغن نعناع را با يك ليوان آب سرد مخلوط كرده و در يك كاسه بريزيد سپس يك پارچه كه باندازه پيشاني باشد در آن فرو برده آب اضافي آنرا بگيريد و روي پيشاني و شقيقه ها بگذاريد تا سردرد برطرف شود.
26)نعناع بهترين دوست كبد است . كبد را تميز كرده وص فرا را رقيق مي كند و كلسترول خون را پائين مي آورد .براي اين مورد چاي نعناع را قبل از غذا بنوشيد
27)نعناع با تمام خواصي كه گفته شد اگر زيادمصرف شود سيستم گوارشي را تحريك مي كند اگر شما دو تا سه فنجام چاي نعناع در روز بنوشيد بهتر است كه بعد از دو هفته چند روزي آنرا قطع كرده و دوباره شروع كنيد

طرز استفاده:

در قسمت بالا توضيح داده شد

مضرات :

مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .

ميخك Clove
نام علمی caryophillium aromaticus

http://www.img98.com/images/y1mhw6456e8smumze0kt.jpg

كليات گياه شناسي


درخت ميخك بومي جزائر اندونزي و اقيانوسيه است و بعلت زيبايي خاصي كه درد امروز در بيشتر نقاط دينا بعنوان درخت زينتي پرورش داده مي شود . البته در مناطق سردسير اين گياه در گلخانه و گرم خانه نگهدري مي شود .در قديم الايام ميخك ادويه اي گران قيمت بوده كه تنها پادشاهان و ثروتمندان مكي توانستند از آن استفاده كنند
ميخك درختي است كوچك و مخروطي شكل كه برگهاي آن هيچ وقت زرد نمي شود ودر تمام طول سال سبز است . ارتفاع اين درخت تا 10 متر مي رسد . برگهاي آن نوك تيز و بيضوي و دم برگهاي آن قرمز رنگ است و به درخت زيبايي مخصوصي مي دهد
گلهاي ميخك كوچك و مجتمع بصورت خوش هايي شامل 10 تا 25 گل مي باشد .
وجه تسميه اين درخت بدين دليل است كه غنچه هاي خشك شده آن كه كوچك و بطول يك سانتي متر است بشكل ميخ كوچك مي باشد .

تركيبات شيميايي:
غنچه هاي درخت ميخك پس از باز شدن يعني قبل از اينكه رنگ خاكستري و ارغواني آن تبديل به قرمز شود بايد چيده و خشك نمود . ميخك كه بعنوان ادويه و دارو بكار مي رود پودر اين غنچه ها مي باشد .
ميخك داراي 16 درصد و ساقه هاي درخت در حدود 5 درصد و برگهاي آن داراي 2 درصد اسانس روغني مي باشد كه از تقطير اين قسمت ها بدست مي آيد .
اسانس ميخك داراي بوئي قوي وطعمي سوزاننده مي باشد .اين اساسن سفيد رنگ بوده كه اگر در مجاورت هوا قرار گيرد رنگ آت تيره و غليظ مي شود .
اسانس ميخك داراي اوژنول ،‌كاربو فيلين ، الكل بنزيليك ، بنزوات دو متيل ، فورفوول و اتيلن مي باشد .
اوژنول كه ماده اصلي ميخك مي باشد آرام كننده و ضد عفوني كننده است و از آن در دندانپزشكي براي آرام كردن درد دندان استفاده مي شود .

خواص داروئي:

ميخك يعني خشك شده غنچه درخت ميخك از دو هزار سال پيش بعوان ادويه بكار مي رفته است . ميخك از نظر طب قديم ايران خيلي گرم و خشك است و داراي خواص بسياري است .
1)براي رفع دندان درد و گوش درد يك قطرع از اسانس ميخك و يا روغن آنرا روي دندان بماليد و يا در گوش بچكانيد .
2)ميخك تقويت كننده مغز مي باشد و كسانيكه حافظه ضعيف دارند بايد از دم كرده ميخك استفاده كنند.
3)ميخك از سرطان جلوگيري كرده و حتي درمان كننده سرطان مي باشد .
4)براي رفع سردرد مفيد است
5)در برطرف كردن فلج و لقوه موثر است
6)ضعف اعصاب را درمان مي كند
7)براي رفع تنگي نفس مفيد است
8)كسانيكه بمتلا به بيماري سوواس هستند براي درمان آن بايد ميخك بخورند
9)مقوي معده و جهاز هاضمه است
10)كبد و كليه را تقويت مي كند
11)سكسكه را برطرف مي كند
12)براي تقويت نيروي جنسي سرد مزاجان مفيد است بدين منظور بايد 2 گرم از پودر ميخك را با شير مخلوط كرده و هر روز بمدت يك هفته از آن استفاده كرد
13)كسانيكه قطره قطره ادرار مي كنند براي درمان آن بايد چاي ميخك بنوشند
14)ميخك اشتهاآرو است
15)بدن را تقويت مي كند
16)براي ترميم قرنيه چشم و برطرف كردن لكه در چشم ، مي توان چند قطره از محلول آبي ميخك در چشم بچكانيد .
17)ميخك تب بر است
18)ميخك كرم كش است و داروهاي كرم كش داراي ميخك مي باشند
19)براي گردش خون و قلب مفيد است
20)اسهال و دل درد را تقويت مي كند
21)براي درمان كمردرد ، چاي ميخك و يا دو قطره اسانس ميخك را با آب گرم و يا چائي مخلوط كرده و بنوشيد .
22)نوشيدن يك فنجان چاي ميخك بعد از غذا گاز و درد معده را از بين مي برد
23)استفاده از ميخك گرفتگي عضله را از بين مي برد
طرز استفاده:
براي تههي چايي يا دم كرده ميخك مقدر 10 گرم ميخك را با يك ليتر آب جوش مخلوط كرده و بمدت 5 دققيه دم كنيد

مضرات :

همانطور كه گفته شد ميخك بسيار گرم است و بنبراين براي گرم مزاجان مناسب نيست و ممكن است باعث ناراحتي كليه و روده ها شوداينگونه افردر بايد ميخك را با صمغ عربي مخلوط كرده و بخورند

موز Banana
نام علمی Musa sapientum


http://www.img98.com/images/67e6b77uegxoixgwpjw3.jpg


كليات گياه شناسي

موز گياهي است علفي كه مانند درختچه است . برگهاي آن بسيار بزرگ و پهن و گاهي تا 2 متر مي رسد . گلهيا آن مجتمع و بصورت سنبله است ميوه آن ابتدا سبز و بعد از رسيدن برنگ زرد در مي آيد .
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان كشت مي شده است . در سال 1482 پرتغاليها موز را در سواحل گينه پيدا كردند و به جزائر قناري بردند و سپس بوسيله ميسيونر مذهبي اسپانيولي به نواحي حاره آمريكا برده شد و اكنون موز در تمام مناطق گرمسير دنيا كشت مي شود .
موز را هنگاميكه هنوز سبز است از درخت مي چينند و به مناطق مختلف مي فرستند و در آنجا بوسيله گرما دادن آنرا مي رسانند .
موز انواع مختلف درد يك نوع آن بسيار درشت و نوعي از آن هم خيلي ريز است كه مزه شيريني درد .
در كشورهاي استوايي معمولا موز را مي پزند و همراه با برنج و لوبيا مي خورند در كشورهاي آمريكاي لاتين موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك مي كنند
هنگاميكه موز انتخاب مي كنيد بايد پوست آن زرد و سفت و روي آن لكه هاي سياه وجود داشته باشد و اين نشانه موز رسيده است . موز نارس بدليل داشتن نشاسته زياد هضمش سنگين است .


تركيبات شيميايي:

قندي كه در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است
در صد گرم موز مواد زير موجود است
انرژي 100 كالري
آب 70 گرم
پروتئين 0/8 گرم
چربي 0/2 گرم
قند 6/5 گرم
كلسيم 8 ميلي گرم
فسفر 25 ميلي گرم
آهن 0/7 ميلي گرم
سديم 1 ميلي گرم
پتاسيم 370 ميلي گرم
ويتامين آ 190 واحد
ويتامين ب1 0/05 ميلي گرم
ويتامين ب 2 0/06 ميلي گرم
ويتامين ب 3 0/07 ميلي گرم
ويتامين ث 10 ميلي گرم

در موز چند ماده شيميايي بسيار مهم مانند سروتونين ، نوروپي تفرين ، دوپامين و كاته چولامين وجود دارد .

خواص داروئي:

موز از نظر طب قديم ايران معتدل و تر است و خون را غليظ مي كند . موز انرژي زيادي درد و چون نرم هست غذاي خوبي براي كودكان و اشخاص مسن مي باشد
1)بدليل داشتن پتاسيم زياد ضد سرطان بوده و غذاي خوبي براي ماهيچه ها مي باشد
2)موز ملين بوده و همچنين درمان اسهال و اسهال خوني است
3)موز خونساز است بنابراين اشخاص لاغر و كم خون حتما بايد موز بخورند
4)موز تقويت كننده معده و نيروي جنسي است
5)موز درمان زخم معده و روده مي باشد
6)گرد موز همچنين داروي خوبي براي پائين آوردن كلسترول است
7)شيره گلهاي موز درمان كننده اسهال خوني است
8)جوشانده موز اثر قطع خونريزي درد
9)ضماد برگ درخت موز براي درمان و سوختگي مفيد است
10)ريشه موز دفع كننده كرم معده است
11)موز نفاخ است و زيادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان توليد گاز معده مي كند براي رفع اين عارضه بايد پس از موز كمي نمك خورد
12)موز تاثير خوبي در تامين رشد و تعادل سيستم اعصاب درد.
13)براي درمان ضعف بدن موز را با عسل بخوريد
14)موز مدر است
15)موز بعلت درا بودن قند زياد براي مبتلايان به مرض قند مضر است و نبايد در خوردن آن افراط كنند.
طرز استفاده:
به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد

مضرات :

مضرات خاصي گفته نشده است .

ماميران كبير Greater celandine
نام علمی Chelidonium majus

http://www.img98.com/images/vq6qmp0telkje2tg47u.gif

كليات گياه شناسي

ماميران كبير گياهي است چند ساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي رسد اين گياه بومي آسيا و اروپا مي باشد. برگهاي آن برنگ سبز كبود و دندانه دار و گاهاي آن زرد رنگ و به صورت چتر مي باشد .
ميوه ماميران باريك و دراز بوده كه دانه ها در داخل آن قرار گرفته اند و شيره اي زرد رنگ درآن وجود دارد كه پوست را مي سوزاند و براي از بين بردن ميخچه پا بكار مي رود
اين گياه در شمال ايران ،گيلان و مازندران به حالت خودرو مي وريد

تركيبات شيميايي:

اين گياه سمي است و استفاده زياد از آن باعث تشنج مي شود .
ماميران كبير داراي آلكالوئيد هاي مختلفي مانند چليدونين ، هيموچليدونين ، كلريتين ، پروتوپين ، آليكري توپين ، هربرين و اسپارتئين مي باشد . در ماميران كبير همچنين نمك هاي كلسيم ، منيزيوم و آلمينويم ، مواد رزيني و موسيلاژ موجود است .

خواص داروئي:
تمام قسمت هاي اين گياه و شيره آن مصرف دارويي دارند البته ريشه آن قوي تر از بقيه قسمت هاي آن است
1)جوشانده و يا دم كرده ماميران براي درمان سرطان معده بكار مي رود
2 )در معالجه آسم اثر مفيد درد
3) تشنج را برطرف مي كند
4)فشار خون را پائين مي آورد
5)ادرار آور و ملين است
6)درمان كننده تصلب شرائين است
7)دردهاي سرطاني را ساكت مي كند
8)براي معالجه آنژين دپواترين از آن استفاده مي كنند
9)براي درمان آب آوردن بدن مفيد است
10)سنگ كليه را خرد كرده و دفع مي كند
11)براي معالجه نقرس مفيد است
12)داروي خوبي براي برطرف كردن بيماريهاي كبدي است
13) براي درمان زخم ها ي چركين ، ريشه له شده ماميران را مانند ضماد روي اينگونه زخم ها بگذاريد
14)شيره ماميران داروي موثري براي از بين بردن زگيل و يا ميخچه است . اين شيره را با گليسرين به سنبت مساوي مخلوط كرده و روي زگيل يا ميخچه بگذاريد تا آنرا از بين ببرد.



طرز استفاده:

جوشانده : مقدر 20 گرم برگ خشك و يا ريشه ماميران را در يك ليتر آب حل كنيد . مقدر مصرف آن يك فنجان سه بار در روز است .
دم كرده ماميران : 30 گرم برگ خشك ماميران را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد براي مدت ده دقيقه دم بكشد . سپس صاف كرده و مصرف كنيد .
تنطور ماميران : اين تنطور را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها خريدري كنيد و يا اينكه مقدر 100 گرم برگ خشك يا ريشه ماميران را در 500 گرم الكل سفيد خيس كرده بگذاريد براي مدت دو هفته بماند . البته هر روز آنرا تكان دهيد پس از اين مدت آنرا صاف كرده و در شيشه دربست نگاهدري كنيد . مقدر مصرف آن 10-15 قطره سه بار در روز است .
شيره ماميران : براي استفاده از شيره ماميران آنرا با عسل مخلوط كرده و استفاده كنيد .


مضرات :


همانطور كه گفته شد مصرف زياد ماميران كبير توليد مسموميت مي كند و حتي استفاده زياد آن بصورت له شده روي رخم ها نيز همين خطر را درد زيرا از راه پوست جذب بدن مي شود . بنابراين بايد مصرف آن در حد گفته شده باشد و تحت نظر متخصص مصرف شود.

نارگيل Coconut
نام علمی Cocos nucifera

http://www.img98.com/images/5chswijq09dygd21vd.jpg

كليات گياه شناسي

نارگيل در حدود سه هزار سال پيش در جنوب آُسيا كشت مي شده است . در حال حاضر درخت نارگيل در تمام مناطق استوائي وجود دارد .
مردم اقيانس آرام نارگيل را بعنوان يك غذاي اصلي مصرف مي كنند و از تمام قسمت هاي اين درخت استفاده مي برند . ضرب المثلي در اين مناطق وجود دارد كه مي گويد هر كس كه درخت نارگيل مي كارد براي خودش و براي بچه هايش ،‌لباس ،‌ظرف ،‌نوشابه ،‌غذا و خانه درست مي كند .
نارگيل معمولا از هندوراس ، پاناما و جمهوري دومينيكين به كانادا وارد مي شود .مقدر بسيار كمي نارگيل در فلوريدا توليد مي شود كه به مصرف داخلي مي رسد
نارگيل درختي است كه بطور قائم بالا مي رود . ارتفاع آن به 30 متر و قطر تنه آن تا يك متر مي رسد
برگهاي آن دراز و بطول 4 تا 5 متر و مركب از چند برگچه باريك و دراز است . طول برگچه ها حدود يك متر مي باشد . رنگ ها سبز روشن است
ميوه نارگيل مانند خوشه ، شامل چندين نارگيل با اندازه هاي مختلف است .
ميوه نارگيل كروي شكل است كه قسمت خارجي آن ضخيم و سفت و متشكل از الياف نباتي و داخل آن نيز صاف و سخت مي باشد . در قاعده نارگيل سه سوراخ ديده مي شود كه چشم هاي نارگيل ناميده مي شود . براي استفاده از مايع داخل نارگيل كه شير نارگيل ناميده مي شود اين سوراخها را بايد با جسم نوك تيزي باز كرد و مايع دارون آنرا بيرون آورد . سپس با چكش آنرا بشكنيد و ا گوشت داخل آن استفاده كنيد . البته مي توانيد بعد از بيرون كشيدن شير ، نارگيل را در داخل فر در درجه حرارت 350 درجه فارنهايت بمدت نيمساعت قرار دهيد تا نارگيل خود را بشكند .
درخت نارگيل در هر سال حدود پنجاه عد نارگيل مي دهد . نارگيل هنگاميكه نارس است مقدر يبشتري شير دردولي بتدريج ميوه مي رسد مقدرشير آن كمتر مي شود .
براي خريد نارگيل هميشه ميوه اي را انتخاب كنيد كه سنگين باشد ضمنا آنرا تكان دهيد كه صداي شير داخل آنرا بشنوئيد زيرا نارگيل اگر بدون شير باشد حتما كهنه است و يا اينكه شيرش بيرون آمده و هوا كشيده و خراب شده است .

تركيبات شيميايي:

گوشت نارگيل داراي آنزيم هاي مختلف مانند انورتين ، اكسيداز و كاتالاز مي باشد .
در شير نارگيل اسيد هاي آمينه مختلفي مانند هيستدين ، آرژينين ،‌ليزين ف تايروزين ،‌تريپتوفان ، پرولين ،‌لوسين و آلانين موجود است .

در صد گرم گوشت تازه نارگيل مواد زير موجود است

انرژي 350 كالري
آب 50 كالري
پروتئين 3/5 گرم
چربي 35 گرم
مواد نشاسته اي 9 گرم
كلسيم 12 ميلي گرم
پتاسيم 250 ميلي گرم
سديم 25 ميلي گرم
فسفر 95 ميلي گرم
آهن 1/8 ميلي گرم
ويتامين ب 1 0/05 ميلي گرم
ويتامين ب 2 0/02 ميلي گرم
ويتامين ب 3 0/5 ميلي گرم
ويتامين ث 3/2 ميلي گرم

همانطور كه گفته شد به مايعي كه در داخل نارگيل وجود دارد شير نارگيل گفته مي شود . ولي بايد اضافه كرد كه با له كردن و چرخ كردن گوشت سفيد نارگيل نيز شيري بدست مي آيد كه بان شير نارگيل گفته مي شود . و در اكثر مورد منظور از شير نترگيل شير است كه از گوش نارگيل گرفته مي شود .

شير نارگيل يك غذاي كامل است كه مي توان آن را با شير مادر مقايسه كرد

آب 65 گرم
پروتئين 3/2 گرم
چربي 25 گرم
مواد نشاسته اي 5 گرم
كلسيم 16 ميلي گرم
فسفر 100 ميلي گرم
آهن 1/5 ميلي گرم
ويتامين ب 1 0/03 ميلي گرم
ويتامين ب 2 0/01 ميلي گرم
ويتامين ب 3 0/8 ميلي گرم
ويتامين ث 2 ميلي گرم


خواص داروئي:

گوشت سفيد نارگيل از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و شير نارگيل كمي گرم و مرطوب است
1)نارگيل بدليل داشتن چربي زياد و مواد مغذي چاق كننده است
2)حرارت داخلي بدن را افزايش مي دهد
3)براي خوشبو كردن دهان مفيد است
4)ضعف كبد را درمان مي كند
5)براي برطرف كردن بواسير مفيد است
6)ادرار را زياد مي كند
7)درد مثانه را رفع مي كند
8)زخم هاي بدن را مدا.ا مي كند
9)كرم معده و روده ، مخصوصا ركم كدو را از بين مي برد
10)براي تقويت دستگاه هاضمه مفيد است
11)ريشه درخت نارگيل ضد تب و ادرار آور است
12)ريشه درخت نارگيل براي ناراحتي هاي كبدي مانند يرقان مفيد است
13)دم كرده ريشه درخت نارگيل براي معالجه اسهال خوني مفيد است
14)براي دفع سنگ كليه شير نارگيل را با برگ سنا مخلوط كرده و بنوشيد
خواص شير نارگيل
1-شير نارگيل هم ملين و هم ضد اسهال است
2-براي رفع اسهال خوني مفيد است
3-براي برطرف كردن آب آوردگي بدن از شير نارگيل استفاده كنيد
4-شير نارگيل ضد سم است
5-براي پائين آرودن تب مفيد است
6-براي معالجه بيماريهاي پوستي مفيد است
خواص روغن گوشت نارگيل
روغن نارگيل از تقطير گوشت سفيد نارگيل بدست مي آيد
1-براي معالجه بيماريهاي پوستي بكار مي رود
2-حافظه و هو ش را تقويت مي كند
3-درد مثانه را رفع مي كند
4-كرم كدو و ركمهاي ديگر روده را دفع مي كند
5-در درمان كمر درد موثر است
6-معالج بواسير است
7-محرك نيروي جنسي است



مضرات :

نارگيل دير هضم است و در بدن خلط توليد مي كند بنابراين بهتر است با شكر خورده شود
چون نارگيل گرم است ممكن است در گرم مزاجان اشكالاتي توليد كند از اين نظر اينگونه افراد بايد آنرا با ميوه هاي ترش ، ليمو و يا هندوانه بخورند . خوردن آن براي سردمزاجان و سالمندان بسيار مفيد است و اشكالي توليد نمي كند .

مارچوبه Asparagus
نام علمی Asparagus officinalis

http://www.img98.com/images/sz255rqxrtdli546q.jpg

كليات گياه شناسي

مارچوبه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا چند متر مي رسد و داراي شاخه هاي نسبتا چوبي و صاف مي باشد .
مارچوبه بصورت وحشي در اكثر نقاط دنيا مي رويد برگهاي آن فلسي شكل بوده كه از كنار آنها شاخه هايي باريك و دراز و سبز رنگ بصورت دسته هاي 3 تا 8 تائي خارج مي شود .
بعلت زيبا بودن اين گياه را بصورت تزئيني در باغچه ها مي كارند مار چوبه را در اوائل پائيز مي چينند .
اين گياه از قديم الايام مورد استفاده بشر بوده است و حتي در اهرام ثلاثه مصر نقاشي هايي وجود دارد كه مارچوبه را نشان مي دهد .
مارچوبه را مي توان بصورت مختلف مصرف كرد . بايد مارچوبه را با كمي آب و حرارات كم در ظرف هاي ضد زنگ پخت و تقريبا نيمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نريزيد و از آن براي سوپ استفاده كنيد زيرا داراي ويتامين و املاح مي باشد . وقتيكه مارچوبه مي خريد دقت كنيد تازه باشد .
شاخه هاي مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوك آن نبايد باز شده باشد و اگر فلسهاي نوك آن باز باشد نشانه اين است كه گياه مدت زيادي مانده و كهنه شده است .

تركيبات شيميايي:

مارچوبه داراي آسپاراژين ف كوني فرين ، اينوزيت ، تانن ، اسدي گاليك ، آسپاراگوز ، و اسيد سوكسي نيك مي باشد دانه آن داراي 15 درصد مواد روغني مي باشد اين روغن زرد مايل به قرمز است .

درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زير است
آب 90 گرم
پروتئين 2/5 گرم
چربي 0/2 گرم
مواد نشاسته اي 4/2 گرم
كلسيم 22 ميلي گرم
فسفر 60 ميلي گرم
آهن 1/1 ميلي گرم
سديم 2 ميلي گرم
پتاسيم 275 ميلي گرم
ويتامين آ 900 واحد
ويتامين ب 1 0/2 ميلي گرم
ويتامين ب 2 0/2 ميلي گرم
ويتامين ب 3 1/5 ميلي گرم
ويتامين ث 35 ميلي گرم


خواص داروئي:

از نظرطب قديم ايران مارچوبه گرم و خشك است بنابراين آنهايي كه سرد مزاج هستند بايد آنرا با عسل بخورند و آنهايي كه گرم مزاج هستند بايد آنرا با سركه بخورند .
مارچوبه گياهي است ادرار آور و داراي خواص زيادي است
1)خوردن آن ديد چشم را تقويت مي كند
2)براي تقويت نيروي جنسي مفيد است
3)ضعف مثانه را برطرف مي كند
4)براي تقويت قلب مفيد است
5)ملين است و يبوست را برطرف مي كند
6)تب بر است
7)مارچوبه بعلت داشتن كلروفيل خونساز است و كسانيكه كم خون هستند بايد از آن استفاده كنند .
8)مارچوبه به ساختن گلبولهاي قرمز خون كمك مي كند

طرز استفاده:
براي نگاهدري مارچوبه آنرا در پارچه هاي مرطوب ببنديد و در يخچال قرار دهيد زيرا گرما و خشكي آنرا از بين ميبرد
مارچوبه را نيز مي توان در سالاد ريخت و يا از آن سوپ تهيه كرد .
مورد ديگر استفاده از مارچوبه غير از پختن آن بصورت دم كرده آن است
دم كرده مارچوبه را به اين صورت تهيه كنيد :
چند شاخه مارچوبه را در داخل يك ليتر آبجوش بريزيد و مقدري هم رازيانه و جعفري به آن اضافه كنيد و بگذاريد مدت پنج دقيقه دم بكشد . از اين دم كرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز براي تسكين و آرامش قلب استفاده كنيد .

مضرات :

مارچوبه را نبايد آنهايي كه مبتلا به ورم مجاري ادرار هستند و يا اشخاص عصبي مصرف كنند . مارچوبه همچنين براي مبتلايان به رماتيسم و سنگ كليه خوب نيست .

فلفل

فلفل كه به فلفل قرمز نيز معروف است، براي اولين بار از سوي سرخپوستان "كاراييب" به خارج آمريكا معرف شد. از آن زمان به بعد شهرت اين گياه فراگير شده است، و به عنوان يك چاشني مهم به ويژه در طبخ "كاجون و كرول" و در كازينوهاي جنوب شرق آسيا، چين، جنوب ايتاليا و مكزيك

محسوب ميشود. "كپساسين" ماده اي در فلفل است كه سبب گرم بودن اين گياه ميشود. هر چند كه فلفل گياهي گرم است، اما كپساسين موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن ميشود كه يكي از دلايل اصلي تمايل مردم مناطق آب و هوايي گرم به مصرف زياد فلفل محسوب ميشود.

اين ماده همچنين به بسياري از خواص درماني فلفل كمك مي كند تا سيستم قلبي - عروقي را تحريك، سيستم هاضمه را تقويت، درد موجود روي پوست يا مفاصل بدن را تسكين بخشد، و به مثابه "داروي ضد احتقاق و ضد باكتري" عمل مي كند.

فلفل ميزان كلسترول خون را پايين مي آورد. كه اين امر باعث پايين آمدن فشارخون ميشود. اين گياه همچنين از انعقاد خون در رگهاي خوني جلوگيري مي كند، اين خواص فلفل به پيشگيري از بيماريهاي قلبي نظير آرترواسكلروز (سخت شدن رگها) كمك مي كند.

هر چند فلفل سبب سوزش زبان ميشود، اما اين گياه واقعاً مسكني قوي است. اين گياه ابتدا سبب تحريك درد ميشود، اما سپس شدت علايم درد را در بدن كاهش مي دهد. اين حالت، آنرا براي افرادي كه از درد مزمن رنج مي برند به طرز خاصي مؤثر كرده است چون چندين روز طول مي كشد كه نتايج قابل توجه آن معلوم گردد.

آنهايي كه از زونا، درد ناشي از ديابت، درد پس از برداشتن پستان (ماستكتومي) و ساير دردهاي پس از عمل جراحي رنج مي برند، مي توانند به ويژه از چندين نوع فلفل يا انواع "كرمهاي كپساسين" كه قابل دسترسي است، بهره ببرند.

كپساسين موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتريت روماتيسمي را تسكين مي دهد، بلكه به كاهش ميزان ورم ناشي از اين حالات وقتي كه به عنوان پماد موضعي مورد استفاده قرار گيرد، كمك مي كند.

فلفل با تحريك توليد مايعات هاضمه در معده و نابودي باكتريهايي كه مي توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقويت مي كند. خاصيت ضد باكتري فلفل همچنين از اسهال ناشي از عفونت جلوگيري مي كند.

اين گياه به عنوان داروي ضد احتقان، سبب رقيق و نازك شدن خلط و خارج شدن آن از ريه ها ميشود. از آنجا كه اين گياه بافت ريه را تقويت مي كند، در نتيجه براي آنهايي كه مبتلا به آمفيزم هستند نيز مفيد است.

معرفي گياه
فلفل گياهي است كه در آب و هواي نيمه گرمسيري و گرمسيري مي رويد. ميوه آن در پوششهاي غلافي بلند كه به موازات رسيدن رنگ قرمز، نارنجي يا زرد به خود مي گيرد، مي رويد. ميوه اين گياه به صورت خام، پخته شده، خشك يا در قالب چاشني پودري در صنايع غذايي و دارويي، مصرف ميشود.

تركيبات گياه
تحقيقات نشان داده است كه اسيد بيرنگ كپساسين به عنوان فعالترين عنصر موجود در فلفل، سبب كاهش ميزان كلسترول خون و كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن ميشود. اين ماده همچنين خاصيت ضد اكسيدي (كه سلولهاي شما ار از آسيب ديدن محافظت مي كند) و ضد باكتري دارد.

اشكال موجود
فلفل را مي توان با خوردن فلفل قرمز خام يا پخته شده مصرف كرد. پودر فلفل قرمز خشك نيز موجود است كه مي توان آنرا به غذا اضافه كرد، در مايعات، چاي يا شير مخلوط كرد يا كپسول آنرا مصرف كرد. شكل كرم آن نيز براي استعمال موضعي موجود است .

نحوه مصرف
چون فلفل براي قلب خيلي مفيد است، اضافه كردن مرتب ان به غذا يا مصرف كپسول آن مي تواند از بيماري قلبي پيشگيري كند. هر چند فلفل يك چاشني محسوب مي شود، اما اين ماده واقعاً به هضم بدن كمك مي كند و براي اغلب زخم ها تحريك آور نيست. اين ماده حتي در ميزان مصرف پايين نيز قوي است، لذا بهتر است كه بيشتر از مقداري با غذا ميل مي كنيد از اين ماده استفاده نكنيد.

كرم يا پودر فلفل به عنوان نوعي مسكن مي تواند در تسكين درد دندان، زونا، آرتريت، پسوريازيس و ساير انواع دردهاي مزمن مفيد باشد، هر چند ممكن است مصرف اين ماده سبب سوزش يا خارش نسبي گردد، اما اين عارضه به زودي از بين مي رود. چون فلفل ابتدا با تحريك و سپس كاهش شدت سيگنالهاي درد در بدن مؤثر واقع ميشود، لذا ممكن است درد كمي شدت پيدا كند، سپس بايد ظرف چند روز اول مصرف، اين اثر تا حد زيادي از بين برود.

کرم كپساسين به عنوان يك مسكن موضعي (وقتي كه روي پوست مصرف ميشود)، (حاوي 0.075 - 0.025 درصد كپساسين) را مستقيماً مي توان روي نقطه آسيب ديده روزي چهار بار ماليد (عناوين تجاري اين ماده عبارت است از Axsain, Zostrix و Capzasin-P).

به منظور بهبود هضم و پيشگيري از بيماري قلبي، مي توان كپسولهاي كپساسين (30 تا 120 ميلي گرم روزي سه بار) را مصرف كرد. مي توانيد با اضافه كردن 1.4 تا 1.2 قاشق چايخوري پودر كپساسين به يك ليوان آب جوش (دم كرده) اين ماده را نيز تهيه و سپس ميل كنيد.

آشنایی با گیاه اسفرزه ( Plantago psyllium ) و خواص درمانی آن

نحوه استفاده : خوراکی بهتر است آب دم کرده آن مصرف شود و هرگز کوبیده شده و له شده آن را مصرف نکنید .


نام های دیگر: اسپرزه، اسبرزه، اسفیدش، اسفیوس، اسپغل، اسپغول، سفیدخوش، شکم پاره، قارنی یارخ، قارنی یاروق، بذر قطور، بذر قطونا، حشیشه، البراغیث، تبکو، برغوشی

فارسی : اسپرزه، اسفرزه عربی: بذر قطونا، حشیشه، البراغیث، اسپغول فرانسه: Psylle انگلیسی: Psylliom نام لاتین: Plantago pslliom، Plantago ovata

* مشخصات :
دانه گیاهی است از خانواده بارهنگ Plantaginaceae، که گونه های مختلفی دارد. گیاه آن یکساله علفی و کوتاه است و بلندی آن به ۴۰ – ۱۰ سانتی متر می رسد. این گیاه در نواحی گسترده‌ای در شمال ایران در دشت گرگان گیلان بین منجبیل و پاچنار در راه بین قزوین و رشت، در رودبار و بین چالوس و رشت و در لرستان، کردستان، بختیاری، اصفهان، ایلام، پشت کوه، مهران، شوش، در فارس: تخت جمشید و لار، در کرمان: نزدیک بم در مسجدسلیمان و بوشهر نیز دیده می شود. در هند در پنجاب و پیشاور می‌روید.


* شرح گیاه
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، گیاهی است علفی، یکساله به ارتفاع ۱۰ تا ۳۵ سانتی متر که به حالت وحشی وجود دارد برگهائی باریک دراز ، نوک تیز و مجتمع و به وضع متقابل یا ۳ تایی بر روی ساقه دارد. گلهای آن که به وضع مجتمع در کناره برگهای انتهایی ساقه به صورت سنبله هائی واقع بر روی پایه بلند ظاهر می گردد، دارای براکته های باریک در قاعده گل آذین اند. میوه اش پوشینه ، شکوفا ، دو خانه و محتوی معمولاً یک دانه کوچک لغزنده و به رنگ قهوه ای در هر خانه است.

خوب من ميخوام يك گياه,از 10 گياه دارويي اي كه الهه جون گفت را توضيح بدم:
معرفی و گیاهشناسی
نعناع فلفلی یکی از پرمصرف ترین گیاهان دارویی است که مقدار مصرف سالانه ی اسانس آن در جهان به حدود 7000 تن می رسد. گیاهی است علفی و چند ساله، دارای ساقه های خزنده (استولون) و ساقه های زیر زمینی (ریزوم)، ساقه اش چهارگوش به رنگ قرمز مایل به بنفش که برگ های بیضوی شکلی به صورت متقابل روی آن قرار می گیرند. گل های آن به رنگ بنفش هستند و میوه اش کپسولی به رنگ قرمز است که دارای بذوری بدون قوه ی رویشی می باشد. نعناع فلفلی یک گیاه دورگ (هیبرید) است که بطور خود به خودی در طبیعت بوجود آمده و والدین آن را M.spicata , M.aquatica ذکر کرده اند. طعم تند برگ های آن سبب معروفیت این گیاه به نام نعناع فلفلی شده است.
نیاز های اکولوژیکی و پراکنش
برخی از محققین منشا آن را آسیا و برخی دیگر، منشا آن را انگلستان می دانند. این گیاه بومی کشورمان نیست ولی بطور وسیع در اکثر استان ها کشت می شود. نعناع فلفلی را در اکثر مکان ها می توان کاشت ولی در شرایط روز بلند و رطوبت بالا و دمای 18 تا 20 درجه دارای بهترین عملکرد کمی و کیفی است. به دلیل داشتن ریشه های سطحی بایستی در فواصل کوتاه و به مقدار نسبتا زیاد آبیاری شود و خاک های لوم شنی با مقدار هوموس بالا و اسیدیته 5 تا 8 را می پسندد.
کاشت، داشت و برداشت
نعناع فلفلی گیاهی چندساله است و به همین دلیل آماده سازی اولیه خاک دارای اهمیت فوق العاده ای می باشد. در تابستان (برای کشت پائیزه) یا در پائیز(برای کشت بهاره) 20 تا 30 تن کود دامی کاملا پوسیده را به همراه 50 تا 90 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 60 تا 90 کیلوگرم در هکتار کود ازته به خاک اضافه می کنیم. عملیات شخم و تسطیح را اندکی قبل از کاشت انجام می دهیم. کشت پائیزه بر کشت بهاره ترجیح دارد چون در فصل پائیز خاک دارای رطوبت کافی است و گیاه در فصل بهار زودتر رشد اش را شروع می کند. روش های تکثیر نعناع فلفلی به ترتیب اهمیت عبارتند از:
تکثیر رویشی از طریق ریشه رست (استولون): استولون نوعی ساقه است و دارای گره هایی است که از محل آنها ریشه تولید می شود. استولون های دارای حداقل 2 گره را که از گیاهان 2 تا 3 ساله جدا کرده ایم برای کشت استفاده می کنیم. فاصله ی کشت بین ردیف ها 50 سانتی متر است که فاصله ی دو بوته بر روی ردیف ها 20 تا30 سانتی متر می باشد.
تکثیر رویشی از طریق پاجوش: در اواخر بهار (خرداد ماه) پاجوش های دارای 8 تا 10 سانتی متر ارتفاع را از بوته های 2 تا 3 ساله جدا می کنیم و در زمین موردنظر کشت می کنیم. برای هر زمین به 112 تا 134 هزار پاجوش نیاز داریم.
در مورد عملیات داشت توصیه می شود هر سال 90 تا 120 کیلوگرم در هکتار کود ازته به خاک اضافه شود که دو سوم آن را در فصل بهار قبل از رویش و یک سوم آن را پس از اولین برداشت سالانه به خاک اضافه می کنیم. افزودن سایر عناصر غذایی به آزمایشات خاک و وضع گیاه بستگی دارد. آبیاری منظم و تا حدودی هم مبارزه با علف های هرز توصیه می شود.
سرشاخه های گلدار و برگ ها مورد برداشت قرار می گیرند. روش و زمان برداشت به نوع مصرف اندام های جمع آوری شده بستگی دارد. برای استخراج اسانس برداشت را در زمان گل دهی و برای استفاده از پیکر رویشی برداشت را قبل از گل دهی انجام می دهیم. برداشت توسط دست یا ماشین به تعداد 2 تا 3 مرتبه در طول فصل رویش صورت می گیرد و گیاه را از فاصله ی 5 سانتی متری خاک قطع می کنیم. طبق توصیه ی محققین بهتر است تا قبل از خرداد ماه برداشت صورت نگیرد، چون تا این زمان اسانس نعناع دارای مقدار زیادی منتون است که سبب کاهش کیفیت اسانس می گردد. عملکرد سالانه ی محصول تازه 12 تا 20 تن در هکتار است که حاصل آن، 30 تا 60 کیلوگرم اسانس و 3 تن محصول خشک می باشد.
فرآوری
برگ ها و سرشاخه های گلدار دارای 1 تا 2 درصد اسانس، تانن، فلاونوئید، کولین و یک ماده تلخ هستند. اسانس نعناع فلفلی دارای بیش از 20 نوع ترکیب شیمیایی است که مهمترین آنها عبارتند از: منتول (40 تا 60 درصد)، منتوفوران، منتون، پیپریتون، پولگون، سینئول و ... .
منتون و پولگون بیشتر در برگ های جوان قرار دارند و اسانس گل ها منتول کمتری دارد. ساقه ها معمولا فاقد اسانس هستند و بررسی ها نشان داده است که نعناع های کشت شده در مناطق نسبتا سرد و مرطوب دارای اسانس بیشتری هستند. اسانس نعناع فلفلی توسط تقطیر با بخار آب استخراج می شود که به رنگ زرد روشن می باشد. اسانس نعناع فلفلی را در ظروف پی وی سی نمی توان نگهداری کرد چون این ظروف در مجاورت این اسانس به سرعت نرم می شوند و تغییر شکل می دهند.
خواص درمانی و کاربرد
نعناع فلفلی دارای خواصی مانند ضد اسپاسم، پیشگیری کننده از استفراغ، ضد نفخ و خنک کننده است. منتول موجود در اسانس اش یک ماده ی آنتی باکتریال قوی می باشد و از اسانس نعناع فلفلی برای معطر کردن داروها و خمیر دندان ها و ... استفاده می شود. در اکثر شکلات های نعناعی و آدامس ها از اسانس این گونه ی نعناع استفاده می گردد.
احتیاطات مصرف: نعناع محرک غشاها مخاطی است و نباید بیش از یک هفته بدون وقفه به کودکان داده شود. هیچ شکلی از نعناع را نباید به نوزادان داد. در دوران شیردهی از مصرف خوراکی آن بایستی خودداری گردد زیرا سبب کاهش جریان شیر می شود.
تعدادی از داروهای حاصل شده از این گیاه که در داروخانه های کشور موجود می باشند عبارتند از: قرص آلتادین (ضد التهاب مخاط گلو و دهان)، دهانشویه ی پرسیکا، قطره سوپرفیت ـ پودر کارامین ـ قطره کارمینت ـ قرص جویدنی منتا و منتازین ( ضد نفخ و ضد اسپاسم دستگاه گوارش) و ...
نام اين محصول در ديگر زبانها
آلماني:Pfeff erminze
اسپانيايي:Caramelo
ايتاليايي:Menta pepe
فرانسه:Menthe poivree
عربي:نعناع لمام
انگليسي:Peppermint
نام علمي:Mentha piperita
اينم شكلش:






http://medicinalplants.persiangig.co...perita%203.jpg