Printable View
آيينه ايم و صاف
بي رنگ و بي غبار
هم صحبت نسيم
همسايه ي بهار
يك آسمان اميد
در پيش روي ماست
خورشيد سرفراز
در جست و جوي ماست
ما عهد بسته ايم
با اشتياق و شور
همراه هم شويم
تا قله هاي نور
تا فتح روشني
با بينشي زلال
تا قله هاي فضل
تا قله ي كمال
همرنگ ماه و مهر
همگام دوستي
شوراي مدرسه
شوراي دوستي
آمده فصل زيباي مدرسه
فصل لبخند گل هاي مدرسه
فصل تحصيل دين و دانش و كمال
فصل تشكيل شوراي مدرسه
مژده بخش بهار بهروزي
شوراي دانش آموزي
مدرسه باغ ستاره باران
مدرسه مهد بلوغ انسان
شهر مهربان و نشاط و عاطفه
مدرسه كانون علم و ايمان
شورا پيام پاك قرآن است
شورا شكوه عهد و پيمان است
شورا نصيحت امام است
شورا وصيت شهيدان است
مژده بخش بهار بهروزي
شوراي دانش آموزي
جان و دل گر به شورا سپاري
مي شود لحظه هايت بهاري
آيه ي ( و شاورهم في الامر)
رهنمايت شود به رستگاري
مژده بخش بهار بهروزي
شوراي دانش آموزي
خورشيد مهربان
تابيده روي بام
صبحي دگر شده
اي مدرسه سلام
صف بسته ايم همه
آماده در حياط
شاداب و خنده رو
با شور و با نشاط
نام خداي خوب
آغاز كار ماست
هوش و توان ما
از ياري خداست
با كوشش و تلاش
اي بچه ی زرنگ
توي كلاس درس
با تنبلي بجنگ
باغ كلاس درس ما
پر از كتاب و دفتر است
بر سر ميز و نيمكت
يك آسمان بال و پر است
معلم عزيز ما
راهنماي دوستي
با سخنش گشوده شد
پنجره هاي دوستي
باز بهار تازه را
به باغ درس هديه كرد
آبي آسمان چكيد
به روي برگهاي زرد
معني سبز دوستي
در دل بچه ها نشست
تخته و ميز و نيمكت
جوانه زد شكوفه بست
برخيز هر سحرگاه
با ياد پاك الله
با عشق او وضو كن
آنگاه رو به او كن
از سستي ها بپرهيز
سحر از خواب برخيز
خود را از غم جدا كن
توكل بر خدا كن
آن گاه شادمانه
بيرون برو ز خانه
بسپار جان خود را
به دست باد صحرا
بده تن، دست ورزش
بكن هر صبح نرمش
بدو چون باد در كوه
بدو چون ابر انبوه
سپس با شور و اميد
سلامي كن به خورشيد
تن خود را قوي كن
دلت را معنوي كن
نسيم صبحگاهي
اين نعمت الهي
به قلبت مي دهد شور
به جانت مي دهد نور
مدرسه ، مدرسه اي گلستان
دوست مي دارمت مثل جانم
من به آغوش تو مي شتابم
صبح هر روز اي مهربانم
مي شتابم به سوي تو با شوق
تا بياموزم در تو دانش
تا كه راه سعادت بجويم
با تلاش فراوان و كوشش
از فراز و نشيب و خم راه
هرگز از پا نيفتم هراسان
تنبلي، سستي و نا اميدي
دور دور است از من فراوان
غنچه اي هستم امروز اما
پرتو علم آموزگاران
مي دهد گرمي و نور تا من
گل شوم بهر فرداي ايران
نو گل باغ ايران به پاخيز
پيرو راه قرآن به پاخيز
رهسپار ره سرفرازي
حامي دين يزدان به پاخيز
اي وطن را نگهبان، به پا شو
اي تو از نسل توفان به پاخيز
پاسدار حريم وطن باش
از پي حفظ ايران به پاخيز
با شهيدان بيا همنوا شو
يادگار شهيدان به پاخيز
پاي در راه سازندگي نه
مثل سيل خروشان به پاخيز
تا شود از تو و همت تو
خاك ميهن گلستان به پاخيز
در پيش چشمانم كتابي است
با يك جهان تصوير زيبا
تصوير باغ و دشت و جنگل
تصوير رود و كوه و دريا
در پيش جشمانم كتابي است
با صد هزاران نقش و صد رنگ
نقش گل و برگ و شكوفه
نقش درخت و چشمه و سنگ
تصوير پاك زندگاني
در واژه هايش مي زند اوج
هر جا كه مي افتد نگاهم
از خاك تا خورشيد تا موج
هر نقطه آن يك ستاره است
هر حرف آن يك كهكشان است
هر سطر آن يك دشت و درياست
هر صفحه اش يك آسمان است
يك جاي آن نقش زمستان
يك جاي آن نقش بهار است
اين نقش ها نقش جهان است
اين دفتر پروردگار است
بخوان قرآن كه دل آرام گيرد
بخوان تا جان ز جانان جام گيرد
بخوان تا بنگري نور خدا را
ببيني در درون شور خدا را
بخوان تا از جهان آسوده گردي
ز رنج اين و آن آسوده گردي
بخوان تا راز خلقت را بداني
ره ملك سعادت را بداني
ز قرآن نيست بهتر جايگاهي
نباشد مطمئن تر زان پناهي
شفاي دردهاي سينه ما
به عالم بهترين آيينه ما
به قرآن چونكه روي آري به قرآن
نيايي نا اميد از درگه آن
تو يا قرآن شفيع جان ما باش
به هر جان حافظ ايمان ما باش
برآيد به هر صبحدم آفتاب
گشايد جهان ديده خود ز خواب
جهان آفرين زندگاني دهد
به جان هستي جاوداني دهد
زمان شادي و غم به يكسان دهد
نصيب تو را سخت و آسان دهد
ره عمر پيوسته هموار نيست
تو را بخت كه يار و گه يار نيست
به نور محبت جهان روشن است
دل از دوستي سر خوش و ايمن است
دل ما اگر جايگاه خداست
يقين دان كه از تيرگيها جداست
خدا در دل و جان پاكان بود
همان جاست يزدان كه ايمان بود