دو بیتی های باباطاهر

به غربت رفتنم تفسیر داره
فلک بر گردنم زنجیر داره
فلک از گردنم زنجیربردار
که غربت خاک دامنگیر داره

بصحرا بنگرم صحرا ته وينم
بدريا بنگرو دريا ته وينم

به هر جا بنگرم كوه و در و دشت
نشان روي زيباي ته وينم

سرم بالين تنم بستر نداره
بجز شور غمت در سر نداره
نهد دور از ته هر كس سر به بالين
الهي سر ز بالين بر نداره

عزیزون از غم و درد جدایی
به چشمونم نمانده روشنایی
گرفتارم بدام غربت و درد

نه یار و همدمی نه آشنائیی

=============================
مو احوالم خرابه گر تو جویی
جگر بندم کبابه گر تو جویی
ته که رفتی و یار نو گرفتی

قیامت هم حسابه گر تو جویی

به جز این مو ندارم آرزویی
که باشد همدم مو لاله‌رویی
اگر درد دلم واجم به کوهان

دگر در کوهساران گل نرویی
============================
ز دل بیرون نبجتم ناله نایی
ز مژگان تر مو ژاله نایی
شوی نایه که مو خوابت بوینم

به بخت مو به چشم لاله نایی

ته که نوشم نه‌ای نیشم چرایی
ته که یارم نه‌ای پیشم چرایی
ته که مرهم نه‌ای بر داغ ریشم

نمک پاش دل ریشم چرایی
===========================
نگار تازه خیز ما کجایی
بچشمان سرمه ریز ما کجایی
نفس بر سینه‌ی طاهر رسیده

دم رفتن عزیز ما کجایی

ته که خورشید اوج دلربایی
چنین بیرحم و سنگین دل چرایی
به اول آنهمه مهر و محبت

به آخر راه و رسم بی وفایی
============================
به قبرستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی
شنیدم کله‌ای با خاک می‌گفت

که این دنیا نمی‌ارزد بکاهی

بمیرم تا ته چشم‌تر نبینی
شرار آه پر آذر نبینی
چنانم آتش عشقت بسوجه

که از مو مشت خاکستر نبینی
==============================
من دل سوته را لایق ندونی

که در دیوان عشاقت بخونی
هزارون بارم از خونی ببو کم

ز تو زیرا که بحر بیکرونی

بمیرم تا ته چشم‌تر نبینی
شرار آه پر آذر نبینی
چنانم آتش عشقت بسوجه

که از مو مشت خاکستر نبینی
=================================
به قبرستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و افغان و آهی
شنیدم کله‌ای با خاک می‌گفت

که این دنیا نمی‌ارزد بکاهی

ته که خورشید اوج دلربایی
چنین بیرحم و سنگین دل چرایی
به اول آنهمه مهر و محبت

به آخر راه و رسم بی وفایی
=========================
نگار تازه خیز ما کجایی
بچشمان سرمه ریز ما کجایی
نفس بر سینه‌ی طاهر رسیده

دم رفتن عزیز ما کجایی