صحيفه نور


previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 167

تاريخ: 18/1/60

بيانات امام خمينى در ديدار با وزير دفاع و فرمانده نيروى هوائى، خلبانان و گروهى از پرسنل نيروى هوائى

من اميدوارم كه اين پيوند محفوظ باشد، پيوند شما آقايان نيروى هوائى و دريايى و زمينى و ساير قواى مسلح با روحانيون و پيوندتان با ملت

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من كم كم به بزرگى اين عملى كه آقايان انجام دادند و طرح ريزى كه آقايان كردند، هر چه بيشتر صحبت شد بيشتر عمق مطلب را فهميدم. اين مسأله ثابت كرد كه بحمدالله جوانان عزيز ما به اتكاء به ايمان و به خدا كارها را طورى انجام دادند كه نظير اعجاز بود و من اگر از دعا چيزى بالاتر مى‏دانستم، آن را به آقايان هديه مى‏كردم لكن دعاى براى شما كه من مى‏كنم و كردم از همه هديه‏ها بالاتر است و من از خداى تبارك و تعالى مى‏خواهم كه شما آقايان در همه مراحل موفق باشيد و كشور خودتان و اسلام عزيز را حفظ كنيد و آن ريشه‏هاى فاسدى كه در كشور هست، با جديت خودتان از بين ببريد و من از همه ارتش، چه نيروهاى هوايى، چه نيروهاى زمينى و چه نيروهاى ديگر، دريايى و از همه قواى مسلح هميشه پشتيبانى كرده‏ام و مى‏كنم و از قول ملت هم همين عمل را انجام داده و مى‏دهم و شما را سزاوار اين مى‏دانم كه ملت همه پشت سر شما و پشتيبان شماها باشند، و من اميدوارم كه‏اين پيوند محفوظ باشد، پيوند شما آقايان نيروى هوايى و دريايى و زمينى و ساير قواى مسلح با روحانيين و پيوندتان با ملت. و شما اين مطلب را بايد درست توجه بكنيد كه اين روحانيين كه در بين شما مى‏آيند و يك كارهايى را انجام مى دهند (در آن حدودى كه بايد انجام بدهند) اينها به صلاح هم شما و هم كشور و هم اسلام است. دست‏هايى مى‏خواستند كه شما را از روحانيين جدا كنند و ملت را به شما بدبين كنند. بايد شما توجه به اين معنا بكنيد كه اگر چنانچه روحانيين همراه شما باشند، البته آنها در حدود آن چيزى كه مأموريت دارند بايد عمل كنند و به قوت خودش هم بايد باقى باشد و آنها پشتيبان شما هستند و وقتى كه نماينده روحانيين در پادگان‏ها باشند اين براى شما نفع دارد و اگر كسى اين معنا را بگويد كه اينها براى شما مثلاً ضرر دارد، اين صحيح نيست. ملت به واسطه همين معنا پشتيبان شما باقى مى‏ماند و من اميدوارم كه اين ارتباطى كه الان حاصل است بين همه قشرها، اين ارتباط محفوظ بماند و كشور ما با همين ارتباط مى‏تواند پيش برود. اگر چنانچه مثلا يك گله‏اى هم هست از بعضى از روحانيين جوان، اين را بايد به مراجعه به مثلاً من يا اشخاصى كه در آنجاها هستند آن حل بشود و حدود معلوم باشد. نه آقايان جلوگيرى كنند از آن حدودى كه آنها بايد عمل بكنند و نه آنهاتعدى كنند از

صحيفه نور ج 14 صفحه 168

آن حدودى كه دارند، به طورى كه هر كس مشخص باشد كه چه بايد بكند. روحانى كه در آنجا بايد تبليغات بكند مشخص باشد و نبايد كسى جلوگيرى از تبليغات او بكند. اگر يك وقت ديديد كه يك كسى گفت بايد جلوگيرى كرد، بدانيد دشمن شماست، دوست شما نيست و آنها هم نبايد از اين حدودى كه دارند تجاوز كنند براى اينكه تجاوز از حدود، در اسلام جايز نيست هر كسى حد خودش را بايد عمل بكند و اين يك سفارشى است كه من به شما آقايان كه هستيد و همه قواى مسلح اين معنا را مى‏گويم كه - در چيز زمينى - در آن پادگان‏هائى كه مال لشكر هست، در نيروى زمينى، در آنجا از قرارى كه شنيدم يك مقدار بد رفتارى شده است با روحانيون، در صورتى كه روحانيون آنجا كه باشند پشتيبانى شما را بيمه مى‏كنند، ملت پشتيبان شما خواهد بود و اگر اينها نباشند، براى شما يك چيزهائى درست مى‏كنند اشخاص كه شما را از چشم ملت بيندازند. آنها هم بايد در حدود خودشان، هم روحانيينى كه هستند به آن مأموريتى كه دارند بايد عمل بكنند و تجاوز هيچ نكنند و هم آنها كه مشغول فعاليت خودشان هستند جلوگيرى نبايد بشود. اگر چنانچه روحانيون هم در يك جايى مثلاً از آن حدودى كه دارند تخلف كردند بايد اطلاع بدهند تا جلوگيرى بشود. در هر صورت من ميل دارم كه يك انسجامى ما بين شما و روحانيت و مابين شما و ملت، بين خودتان، همه قواى مسلح باشد و اين انسجام است كه تواند اين كشور را نجات بدهد.

وقتى كه شما كه داريد فداكارى مى‏كنيد و يك همچو معجزه اى را تقريباً ايجاد كرديد، وقتى ببينيد تمام ملت پشت سر شما ايستاده‏اند و از شما قدردانى مى‏كنند روحيه شما زيادتر خيلى خواهد شد، به خلاف اينكه شما يك كارى بكنيد ملت كارى به اين كار نداشته باشد. در رژيم سابق اگر يك كارى مى‏كردند، ملت اگر بر خلافش يك چيزى نمى‏گفت موافقش هم نبود، او كار خودش را مى‏كرد و كارى به اين حرف‏ها نداشت اما امروز شما مى‏بينيد كه ملت در همه جا، در همه امور كار دارد و اين از خصوصيات اسلام است و از خصوصيات كشور اسلامى است و جمهورى اسلامى، كه مردم خودشان در صحنه باشند و خودشان ناظر امور باشند. شما مى‏بينيد در اين جنگى كه شما داريد مى‏كنيد و فداكارى كه شما مى‏كنيد، ديگران هم هر كس به اندازه خودش دارد فداكارى مى‏كند، پشتيبانى مى‏كند و در همه جا الان مشغولند به اينكه، توافق دارند در اين معنا كه بايد اين پيشرفت بكند و با كمال جديت حتى آن بچه‏هاى كوچولو قلك هايشان را مى‏آورند و شكنند و مى‏دهند. اين سابقه ندارد در جايى اين براى اين است كه اينها از اسلام يك بادى آمده است و من اميدوارم كه اسلام به آن معنايى كه هست، در ايران پياده بشود. اگر پياده بشود، شما پيروزيتان صد در صد در همه جا هست و من باز هم تقدير مى‏كنم، از اين طرحى كه داديد، از اين اجرائى كه كرديد و از اين امر بزرگى كه شما انجام داديد، من تقدير مى‏كنم، چنانچه از همه قواى مسلح تقدير مى‏كنم كه مشغولند به فداكارى و مشغولند به كارهايى كه محول به آنهاست انشاءالله همه موفق و مؤيد و منصور باشيد و پيروز باشيد انشاءالله.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 169

تاريخ: 19/1/60

بيانات امام خمينى در جمع رئيس و اعضاى دادگا9ه‏هاى انقلاب اسلامى

مى‏خواهند در جامعه، روحانيت را منزوى كنند و كنار بگذارند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اين كارى كه شما در آن دخيل هستيد، چه آقايانى كه مقام قضاوت را دارند و چه آنهائى كه مقام دادستانى را دارند و چه آنهائى كه سروكارشان با زندانى‏ها و با اين نحو زندانى هاست، اين كار كار بسيار مشكلى است و ارزنده. اما مشكل است براى اينكه مسأله قضاوت هميشه اينطور است كه يك طرف ناراضى است، همچو نيست كه دو نفر آدمى كه با هم اختلاف دارند اگر قاضى تشخيص داد كه يكى از آنها مجرم است، مجرم هم روى موازين اسلامى تصديق بشود و صحبتى نكند لااقل شايد در تمام افرادى كه محاكمه مى‏شوند و اينها محكوم مى‏شوند، محكومين ناراضى‏اند، چه محكوميت بحق باشد كه انشاءالله هست و چه خداى نخواسته محكوميت به ناحق باشد. خوب آن كه به ناحق است، صحيح است كه ناراضى باشد اما مسأله، مسأله مشكلى است. شمائى كه متكفل اين امر هستيد و سرو كارتان با يك همچو وضعيتى هست كه در مقام قضاوت آنطورى است بعدش هم وقتى منتهى شود به حبس وضعش آنطورى است كه شما داريد مى‏گوئيد، كار، بسيار كار مشكلى است لكن ارزنده است. مى‏ارزد به اينكه انسان در كارهاى مشكل كه وارد مى‏شود به اشكالاتش هم يك قدرى تن در بدهد. من الان نمى‏توانم يك مسأله همچو شسته و رفته اى عرض كنم، لكن آنى كه من عرض مى‏كنم راجع به همه قضاتى كه لابد اكثرا روحانيون هستند ديگر، يا همه يك مطلبى كه راجع به قضات من عرض مى‏كنم اين است كه مسأله قضاوت يك مسأله‏اى است كه در اسلام شايد در رأس مسائل باشد و سروكارش با جان مردم است، با مال مردم است، با نواميس مردم است. اين از مسائل بسيار مشكل و حلش هم بسيار مشكل و شرايط قاضى هم خيلى زياد و ما امروز آنقدر قاضى كه داراى همه شرايط باشد نداريم ولى خوب مشغولند به اينكه انشاء الله تهيه كنند.

لكن آنهائى كه حالا متكفل هستند و تشخيص داده شدند، چه در قم و در تهران به اينكه صلاحيت اينكه رسيدگى بكنند دارند، اينها بايد بسيار توجه به اين معنا بكنند كه امروز آن كه هدف اولى است، روحانيت است. براى همه اين دستجات آن كه هدف اولى است كه مى‏خواهند در جامعه اينها را منزوى كنند و كنار بگذارند، روحانيين‏اند و اگر چنانچه اين قضاتى كه سروكارشان با مردم و با مجرمين است و آنها هم اهل اين هستند كه داد و قال بكنند و اظهار نگرانى بكنند و اين مسائلى كه

صحيفه نور ج 14 صفحه 170

مى‏گوئيد، اگر بنا باشد خداى نخواسته يك وقت يك جائى يك خلافى واقع بشود، خوب اين خلاف را آنها دامن مى‏زنند، تبليغ مى‏كنند، و چه مى‏كنند، زياد جلوه مى دهند، اينطور نيست كه يك مردمى باشند متعهد به اسلام باشند كه نخواهند دروغ بگويند.

شما گرفتار يك جمعيتى هستيد كه خودشان، خودشان را بيهوش مى‏كنند و داغ مى‏كنند براى اينكه گردن شما بگذارند

همين ديشب يا ديروز بود كه يك آقائى به من گفت كه من رفتم منزل فلان شخص، شخصيت، وقتى از پيش آن شخص بيرون آمدم بعضى از اشخاصى كه در دفتر اين آقا بودند گفتند كه شكنجه شده اگر بخواهيد ببينيد اينجا يكى هست، ايشان گفتند بله من مى‏خواهم ببينم. ايشان گفتند كه من رفتم ديدم كه يك شخصى روى چيزش را باز كرد آنجا، گفت كه اينها با سيگار هست و من را داغ كردند، من را چه كردند. و اسم فلان آدم هم با همين سيگار رويش ثبت بود، اسم يكى از مقامات محترم قضائى، اسم او را مى‏گفت كه آن شخص مدعى بود كه اينها با سر سيگار اينجورى كردند و من را شكنجه كردند و داغ كردند و آن اسم هم رويش بود يعنى آن اسم را به قول او با سر سيگار آنجا نوشته بود. ايشان گفتند كه من ابتدائاً به نظرم آمد كه خالكوبى كردند. بعد با او صحبت كردم گفتم كه كى شما را گرفت؟ گفت كه يك دسته‏اى تو بيابان آمدند و يك اتومبيل بود و من را گرفتند و شكنجه كردند و چه گفتند. خوب شناختى آنها را؟ گفت نه سرو كله‏شان را بسته بودند آنها. گفتم كه كجا شما را اين شكنجه را دادند؟ گفت كه در همان اتومبيل اين شكنجه را دادند و آنها هم پاسدار بودند. گفتم خوب تو كه مى‏گوئى سرو كله‏شان را بسته بودند از كجا مى‏گوئى پاسدار بودند، شايد رفقاى خودت بودند. گفت، ماند و نتوانست جواب بدهد. بعد من گفتم كه تو از اين منافقين هستى و اينجا آمده‏اى شكايت مى‏كنى، پاشو برو. اينها يك همچو وضعى دارند بلكه من شنيده‏ام از يك نفر آدم كه در چيز قضائى بود كه در فلان جا (حالا يادم نيست مثل اينكه شيراز را مى‏گفت) كه بعضى از اينها، آن رفيق خودشان را بيهوش مى‏كنند و شكنجه مى‏كنند براى اينكه بگويند شكنجه ما داريم. شما سرو كارتان با يك همچو مردمى است. شما بخواهيد كه هيچ ناملايم نداشته باشيد در يك همچو مسائل مشكلى، اين نمى‏شود يك همچو چيزى، شما مشكلات زياد داريد و اين مشكلات هم بسياريش تحميل مى‏شود به روحانيون كه اينها هستند كه چه مى‏كنند، شايد زياد از اين ورو آن ور اينطور شكايات مى‏آيد و بسياريش اصلش هيچ اصلى ندارد، ممكن هست كه تويش هم يك چيزى باشد و همين طور دادستانى‏ها، آنها هم بالاخره ناراضى درست مى كنند براى اينكه قاضى بحق هم باشد، آن طرف ناراضى مى‏شود و وقتى ناراضى شد داد و قال مى‏كند، آنوقت اين مال اشخاص عادى است اما آنهائى كه از اول انقلاب مى‏خواستند كه يك مسائلى براى خودشان باشد، در انقلاب كارى نكرده بودند لكن مى‏خواستند بهره بردارى كنند و حتى مثلاً رئيس جمهور باشند، خوب نشدند، بعدش شروع كردند به كارهائى كه همه مى‏دانيد و شما سرو كارتان با يك همچو اشخاصى هست كه در همه جا توطئه است، در

صحيفه نور ج 14 صفحه 171

بيرون حبس هم توطئه است، در بيرون حبس هم توطئه است، درجبهه‏ها هم الان هست، همه جا هست اين مسائل منتها شما در يك محيط محدود هستيد و آنها هم در آن محيط محدود تمام همشان اين است كه وضع زندان را به آنطورى كه مى‏گوييد، بكنند، من اعتقادم اين است كه شماها اينكه در يك جاى محدودى كه خودتان نشسته ايد و يكى هم من هستم كه با شما نشسته‏ام، اين مسائل راگوئيد، اين مسائل بايد در جامعه به مردم عرضه بشود يعنى به شماها نسبت زياد دادند و من مكرر از بعض آقايانى كه مى‏شناسند شماها را، شماها را تطهير كردند، گفتند دروغ است اين حرف‏ها. خوب شما پيش من گوئيد كه دروغ است اين حرف‏ها، خودتان هم پيش من اين شكايات را داريد، لكن جامعه نمى‏داند. آنها بين مردم پخش مى‏كنند به هر طورى كه مى‏خواهند، مع‏الاسف بعضى مقامات هم باور مى‏كنند، همين باور دامن زده مى‏شود به آن، شما در يك محيطى هستيد با اين گرفتارى مواجه هستيد لكن گرفتاريتان را به مردم نمى‏گوئيد، آنها كه براى شما گرفتارى پيش مى‏آورند آنها مى‏روند داد و قال مى‏كنند و عكس مسأله را نشان مى‏دهند، بعضى از شما را يك آدم كذا و كذا نشان مى‏دهند در صورتى كه من از اشخاص مورد اطمينان منجمله آقاى محمدى شنيده‏ام، اشخاص بسيار متعهد و مسلم و چيز. اما خوب، بين من و ايشان است اين حرف، شما هم در يك همچو محيط كوچك داريد اين حرف‏ها را مى‏زنيد و من آنى كه مى‏گويم اين است كه كار مشكل است لكن باشيد شما يك قدرى مقاومت داشته باشيد، البته من نه اينكه خودم مقاومتى دارم اما ميل دارم شما داشته باشيد. شما الحمدالله جوان هستيد و باز آن مقاومت جوانى را داريد. در اين مشكلات هر كس زيادتر گرفتار باشد و مقاومت كند زيادتر پيش خدا آبرو دارد، ارج دارد. البته شما الان گفتيد كه ما اينقدر كار زياد هست كه ما به آن نتوانستيم برسيم لكن اين مقدارى هم كه رسيده ايم اين همه صداها بلند شده است. من هم مى‏دانم اين معنا را، من هم مى‏دانم كه آن كه قاضى است، آن كه رئيس محبس است، آن كه دادستان است، آن كه وكيل مدافع است، همه اينها گرفتارى دارند، هر كدام به اندازه يك مقدارى كه سعه شعارشان تا آن اندازه است، لكن مردمى كه در خارج هستند نمى‏دانند، آن مردم خيال مى‏كنند كه همچو كه يك كسى رفت در حبس، اول شروع مى‏شود به كتك زدن و داغ كردن و چه كردن و بعد هم تا آخر همين طور. شما هم از اين ور مى‏گوئيد كه اين مسائل هيچ نيست در آنجا بلكه آنها دارند ما را داغ مى‏كنند و ما را شكنجه مى‏دهند، آنها پاسبان‏ها را دارند كتك زنند و پاسبان‏ها به آنها حرفى نمى‏زنند. اين مسأله بايد براى مردم روشن بشود، بايد گفته بشود به مردم. آن آقايانى كه آمدند و حبس‏ها را ديدند، باز تا حالا نيامدند پيش من كه مسائل را به من درست بگويند، جسته و گريخته من بعضى وقت‏ها از مثلاً بعض اشخاص محترم مى‏شنوم كه مسائل، مسائل دروغ بوده، آنطور نبوده. وقتى شما گرفتار يك جمعيتى هستيد كه خودشان، خودشان را بيهوش مى‏كنند و داغ مى‏كنند براى اينكه گردن شما بگذارند و وقتى شما گرفتار يك جمعيتى هستيد كه بچه‏هاى كوچكشان در خيابان‏ها مى‏آيند و فرياد مى‏زنند و داد مى‏زنند براى اينكه مردم را وادار كنند كه با آنها مقابله كنند، توقع اين را نداشته باشيد كه آرام و راحت در آنجا باشيد، شما بايد توقع اين را داشته باشيد كه هر روز همين بساط داشته باشيد و زيادتر از اين هم داشته باشيد. لكن كار يك كار

صحيفه نور ج 14 صفحه 172

مهم شريفى است براى اينكه هم قضاوت در عين حالى كه بسيار شغل مهم شريفى است لكن خوب خطر براى قاضى دارد و مسأله خطرناكى است و هم زندانبانى و رئيس زندان شدن و پاسدار در زندان شدن و اينها همه‏اش از چيزهاى مشكل است، سر و كار با يك عده‏اى كه به هيچ چيز پايبند نيستند، آنهائى كه مى‏خواهند اصل اساس را از بين ببرند، سر و كار با اينها هست، وقتى سر و كار با اينها هست، با آنهائى كه به اين انقلاب اسلامى هيچ وقت عقيده نداشتند و نخواهند داشت و اين انقلاب اسلامى را مضر به حال خودشان و اربابانشان مى‏دانند، شما سر و كارتان با اينهاست، توقع اين را نداشته باشيد كه آنها مثل يك اشخاص عادى با شما رفتار كنند، اين مسائل واقع مى شود.

محبس يك جائى است كه تربيت بايد بشوند مردم در آن محبس اسلامى

لكن شما كوشش كنيد كه همين طورى كه مى‏گوئيد كه ما رفتارمان خوب است، رفتار را خوب كنيد با اينها. آنهائى كه مى‏شود واقعا با آنها چيز شد، موعظه‏شان كرد، نصيحت كرد، فلان كرد، از بين آنها ببريد يك جاى ديگر نصيحت‏شان كنيد، اشخاص بيايند، روحانيون بيايند، با آنها صحبت كنند، خودتان صحبت كنيد بلكه اينها تربيت بشوند. محبس يك جائى است كه تربيت بايد بشوند مردم در آن محبس اسلامى. من آنوقتى كه در حبس بودم اين اشخاصى كه در آنجا زندانبان بودند، آنها مى‏آمدند پيش من مى‏نشستند صحبت مى‏كردند، يك دفعه كه من ديدم يك جائى صدا بلند شد و مثل اينكه يك شكنجه‏اى در آنجا بود، شكجنه‏ها را اگر بود جاهاى ديگر مى‏بردند، مثل اينكه آنها مى‏خواستند به من هم بفهمانند كه اينها هم هست در كار، من بعدش كه آمدند آنجا گفتم آقا اين چه بساطى است كه شما درست كرديد؟ زندان بايد تربيت كند اشخاص را، بايد يك مكتب باشد زندان، وقتى مى‏آيند آنجا اگر يك دزدى است دزدى‏اش را از او بگيريد و بيرونش بفرستيد، تربيتش كنيد. البته آنها عذر آوردند كه نه مسأله اصلش شكنجه‏اى در كار نبود و يك پاسبانى كرده بود، يك سيلى به آن زدند و فلان، ولى دروغ مى‏گفت. در هر صورت زندان اسلامى بايد روى همان موازين اسلامى باشد، همانى كه وقتى كه شخص اول اسلام، حضرت امير را ضربت به او مى‏زند بعد كه مى‏بردندش سفارش مى‏كند كه اين را به همان غذائى كه خودتان مثلاً ماها مى‏خوريم بدهيد به آنها و همانطور چه بكنيد. وقتى مواجه بشوند اينها با يك اخلاق صالح و خوبى، يك دسته‏شان كه توطئه گرند و اينها كه اصلا دنبال اين مسائل نيستند، اما يك دسته ديگر از مردم، اينها كم كم آرام مى‏شوند، كم كم همانطورى كه گفتيد بعضى‏هايشان تربيت شدند، تربيت مى‏شوند و بايد اينها را با اخلاق خوب و با رفتار خوب و اينها تربيت كرد و كار، كار بسيار مشكلى است هر كه باشد از دم در مى‏رود لكن من دعا مى‏كنم كه شما مقاومتتان زيادتر باشد و رفتارتان هم انشاء الله همانطورى كه تا حالا هست، خوب باشد با آنها.

آنها باطل خودشان را منتشر مى‏كنند و شما حق خودتان را بيان نمى‏كنيد

و اينهائى كه مى‏گوئيد، بايد گفته بشود به مردم. شما بيائيد پيش من بگوئيد، هيچ اثرى ندارد،

صحيفه نور ج 14 صفحه 173

فرض كنيد من هم اعتقادم اين شد اما اين جامعه است كه آنها سمپاشى مى‏كنند و شما حق خودتان را بيان نمى‏كنيد، اينها باطل خودشان را دارند منتشر مى‏كنند و همانطورى كه مى‏گوئيد جورى مى‏كنند كه ديگر پاسدار نخواهد آنجا بماند و بگويد كه خوب، ما را در جامعه دارند، اينها دارند اينجا ما را كتك مى‏زنند مردم هم از آن طرف مى‏گويند كه ما شكنجه گر هستيم. يك همچو مواجهه‏اى الان هست بين اشخاصى كه مى‏خواهند اصل اين نهضت اسلامى و انقلاب اسلامى را در بين همه جامعه‏ها از بين ببرند و مشوه كنند و بد نام كنند و وقتى انسان با اينها مواجه شد خوب، بايد خيلى با استادى عمل بكند كه اينها خيلى دسستشان يك مسأله‏اى نيايد. البته كار، كار بسيار مشكلى است و انشاء الله اجر داريد در اين كار و من اميدوارم كه خداوند به شما قدرت بدهد كه در مقابل اين ناملايماتى كه هست شما پايدار باشيد لكن باز هم تكرار مى‏كنم، من هر يك از اين آقايانى كه آمدند و مطالبى كه عمل كردند و گفتند، به من گفتند، به اينها گفتم اين فايده ندارد بايد برويد عرضه كنيد به مردم، بگوئيد بيايند بگويند، بگوئيد مسائل اين است، بيايند خلافش را بگويند و بيايند مردم ببينند، اشخاص بيايند ببينند، از مقامات اشخاص را بفرستند بيايند ببينند اين جاها را، اشخاصى كه از خارج مى‏آيند، بيايند ببينند اين زندان‏ها را، بيايند ملاحظه كنند مسأله چه جورى است و از آن ور ببينند اينها چه دارند مى‏گويند تا انشاءالله اميدوارم كه انشاءالله اين امور به تدريج درست بشود و دل‏هاى خودتان را قوى كنيد كه شما پيروز هستيد انشاءالله.


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 174

تاريخ: 20/1/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از برادان و خواهران معاود عراقى در آستانه سالگرد شهادت آيت الله سيد محمد باقر صدر

اين ملت‏ها هستند كه بايد قيام كنند و خودشان را از دست اشرار نجات دهند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

شهادت مرحوم آيت الله صدر را به همه ملت‏هاى مستضعف جهان و به مسلمين خاصتا و به عراق و ايران بالاخص تسليت عرض‏كنم. برادرهاى من! عزيزان ما كه از اوطان خودتان آواره شديد! در اين گرفتارى‏هاى شما در طول حكومت بعث، ما هم مبتلا بوديم در ايران و شما در عراق. ما در ايران گرفتار يك حكومت ديكتاتور خبيث كه با ملت ما آن كرد كه مغول آنطور نكرد، علماى ما را تبعيد، آواره از اوطان خودشان كرد و بعضى را شهيد، نساء ما را بى‏احترامى و احترام آنها را از بين برد، جوان‏هاى ما را در حبس‏ها و در زجرها حتى بعضى از آنها را چنانچه گفته‏اند در تاوه بو دادند و بعضى از آنها را، پاى آنها را اره كردند، روحانيان بسيارى از بلاد ما را، از بلاد خودشان تبعيد و در حبس نگه داشتند و با وضع فجيح به آنها اهانت و ظلم كردند. شما هم در طول اين حزب فاجر كافر مبتلا بوديد به همان نحو ابتلائاتى كه ما داشتيم. جوان‏هاى شما را به جرم اينكه براى زيارت حضرت سيدالشهدا رفتند، در بين راه گرفتند و با آنها آنطور سبعانه عمل كردند، علماى شما هم گرفتار اين حزب فاجر فاسد بود. با مرحوم آيت الله حكيم آن كردند كه ما شاهد بوديم و مرحوم آيت الله صدر را به جرم اينكه از ظلم آنها شكايت داشت و مى‏خواست حكومت اسلام برقرار باشد شهيد كردند و خواهر مكرمه مظلومه ايشان را هم شهيد كردند. ما شهيد داديم، شما هم شهيد داديد، ما در حبس بسر برديم شما هم بسر برديد، لكن خداى تبارك و تعالى خواست كه ملت ايران را از زير بار ظلم بيرون بياورد و به آنها توفيق داد كه در سايه وحدت و اتكال به خداى كريم بر حكومت جائر وقت غلبه كردند و او را از كشور خودشان راندند و دست قدرت‏هاى بزرگ را از كشور خودشان كوتاه كردند و يك حكومت اسلامى‏انسانى در ايران مستقر كردند و مع‏الاسف دست‏هاى ظالم خارجى در كار است و از اول در كار بود كه نگذارند اين حكومت اسلامى مستقر بشود و نگذارند در ساير كشورهاى اسلامى هم حكومت دست خود ملت باشد و اين آدمى كه در عراق آن همه جور و ستم كرد، براى خاطر به دست آوردن دل قدرت‏هاى بزرگ، به ايران تجاوز كرد آن هم به محل‏هاى عرب نشين، اين شخص و اين جرثومه فساد كه با اسم عروبت به اسلام مى‏تازد، با ملت عرب و با عرب نشين ايران آن كرد كه‏

صحيفه نور ج 14 صفحه 175

محمد رضا به همه ايران و بدتر از او، عرب‏هاى ايران را كشت و يا آواره كرد و زن و بچه‏هاى مناطق عرب نشين را و ساير مناطق را براى خاطر به قول خودش عروبت و به حسب واقع براى شيطان بزرگ و برادرهاى شيطان بزرگ آنقدر قتل عام كرده است كه قبرستان‏هاى ايران مضاعف شده است در زمان حكومت جائر اين سفاك، و چاره جز وحدت كلمه و اتكاء به خدا نيست. من در سابق كه ايران بودم، قبل ار اينكه تبعيد بشوم و منتهى بشود كه به عراق بيايم گمان مى‏كردم كه عشاير عرب كه داراى سلاح هم بودند در مقابل اين حكومت خواهند ايستاد و خواهند او را به جاى خود نشاند، لكن بعد از اينكه آمدم به عراق تعجبم بيشتر شد كه ديدم در حضور همين عشاير و در حضور همان ملت، رئيس روحانى ملت عراق و ملت اسلام را محاصره كردند و تحت الحفظ از بغداد به نجف آوردند و آنهم مظلومانه بايد بگوئيم به شهادت رسيد. اگر ملت عراق بخواهند از گرفتارى كه دارند و داشتند و از تحت ستم اين ستمكاران خارج بشوند چاره ندارند جز آنكه همان نحو كه ايران اجتماع كرد و ملت متحد شد و با اتحاد كلمه و اتكال به خداى تبارك و تعالى آن حكومت جائر را ساقط كرد با اينكه آن حكومت قدرتش بسيار بيشتر بود از اين حكومت بعثى و صدام بسيار خبيث، معذلك ملت ايران توانست با اينكه سلاح نداشت اين جرثومه فساد و اين سلسله خبيث سلاطين كه در طول تاريخ مجرمترين افراد انسان‏ها بودند منقرض كند و به جاى او جمهورى اسلامى را مستقر نمايد، عراق هم چاره‏اى جز اين ندارد، اين ملت‏ها هستند كه بايد نهضت كنند، قيام كنند و خودشان را از دست اشرار نجات بدهند. نبايد ملت‏ها بنشينند تا اينكه از جاى ديگر و كسان ديگر آنها را نجات بدهند. مبدا نجات از خود ملت است. ايران با اينكه هيچ كشورى با او مساعدت نكرد بلكه تمام كشورهاى اسلامى و غير اسلامى الا كمى از آنها با او مخالفت كردند و طرفدارى از رژيم كردند معذلك چون ملت خواست انقراض اين سلسله خبيثه را، عمل شد. ملت اگر مطلبى را بخواهد، نمى‏شود به او تحميل كرد، نمى‏شود خلاف او را به او تحميل كرد. ملت عراق نبايد بنشينند و منتظر اين بشوند كه يك دستى از خارج بيايد و آنها را نجات بدهد. ملت عراق، ملت مسلم و تابع اسلام و قرآن كريم و مخالف با استبداد، مخالف با ستمگرى، مخالف با خوهاى سبعى و حيوانى و ملت بايد تبعيت از اسلام بكند و خود ملت و ملت بايد خودشان را نجات بدهند. ملت ايران با ملت عراق دو نيست و با ملت‏هاى مسلم ديگر هم دو نيست، اين يك ملت است و داراى يك ميليارد جمعيت، يك ملت است و داراى خزائن بيشمار و مع‏الاسف به واسطه انحراف اكثر دولت‏هاى اسلامى اين يك ميليارد انسان در تحت فشار قدرت‏هاى شيطانى بزرگ است و اين خزائن عظيم اين كشورهاى اسلامى به حلقوم اين قدرت‏هاى بزرگ فرو مى‏رود. ملت‏ها بايد قيام كنند و خودشان را از دست حكومت‏هاى خودشان و قدرت‏هاى بزرگ نجات بدهند اگر ملت ايران نشسته بود و چشم به اين دوخته بود كه از خارج كسى كمك كند و او را نجات بدهد، تا آخر تحت همان فشارها بود و حكومت جائر پهلوى حكومت مى‏كرد. لكن انتظار نكشيد و با اينكه دولت‏هاى شرق و غرب به كمك محمدرضا بودند و پشتيبان او بودند، معذلك با همه قدرت‏هاى خارجى و با قدرت‏هاى بزرگ نظامى كه در داخل داشت. وقتى ملت يكپارچه قيام كرد، زن و مرد، كوچك

صحيفه نور ج 14 صفحه 176

و بزرگ فرياد كرد كه ما نمى‏خواهيم اين حكومت جائر و اين سلطنت كافر را، هيچ يك از قدرت‏هاى خارجى نتوانست كه جلوگيرى كند و قدرت‏هاى داخلى هم برگشتند از او و متصل به ملت شدند. ارتش عراق هم اگر مسلمان عراق قيام كنند، به آنها متصل خواهند شد و اين ريشه فساد را از آنجا خواهند كند.

قيام بر ضد كشور اسلامى و حكومت اسلامى در حكم الحاد و كفر است

اخيراً در يك نوشته‏اى ديدم در يكى از خبر گزارى‏ها كه دولت عراق مى‏گويد كه ما هميشه مسلمان بوديم و شهادت به وحدانيت خدا و رسالت پيغمبر مى‏دهيم پس ما مسلمانيم و شما چرا ما را كافر حساب مى‏كنيد. من به آنها مى‏گويم كه شما قبل از اينكه ما صحبت از اين بكنيم، از قبل آيت‏الله حكيم رضوان‏الله عليه تكفير شده‏ايد. ملت عراق مسلمند لكن اين حزب بعث عقايدشان، عقايد اسلامى نيست و مورد تكفير رئيس ملتشان شدند و اين اظهار اسلامى كه صدام و امثالش مى‏كنند مثل آن اظهار اسلامى است كه محمدرضا مى‏كرد. من احتمال مى‏دهم كه محمدرضا در باطن ذاتش مسلمان باشد لكن مسلمان بدتر از كافر، لكن نسبت به صدام اين احتمال را هم نمى‏دهم كه بر حسب ذاتش به اسلام گرايش داشته باشد. قيام بر ضد كشور اسلامى و حكومت اسلامى كه الان در ايران مستقر است. همين قيام بر ضداو، در حكم الحاد و كفر است و اين آدم در عين حالى كه به قول خودش مسلم است. قيام بر ضد اسلام كرده است. جرم ملت مسلمان ما جز اين نيست كه مى‏خواهد دست قدرت‏هاى بزرگ از خزائن او و از ملت او كوتاه و خودش حكومت اسلامى داشته باشد و از اول هم حكومت اسلامى را مى‏خواست و حكومت اسلامى را رأى داد و مستقر كرد و به همين جرم مورد مواخذه ابر قدرت‏ها و تجاوز پيوندهاى پوسيده به ابر قدرت‏ها شد. صدام گفته است كه اگر چنانچه به مقاصد من عمل نكنيد من بيشتر از اين كشور شما را خراب مى‏كنم. تو هر چه توانستى كرده‏اى و هر چه بتوانى مى‏كنى و بيشتر از آن هم نتوانستى كه بكنى، نه اينكه نخواستى بكنى، تو اگر بتوانى تمام مسلمين ايران را خواهى كشت. لكن اين خيال باطلى بود كه كردى و گمان كردى كه ملت ايران بى‏تفاوت است اگر تو هجوم بياورى به كشورش و ارتش ايران ضعيف و ناتوان است. و به تو فهماند ملت و ارتش كه مسأله آنطور كه تو حساب كرده بودى و آنطور كه قدرت‏هاى بزرگ حساب كرده بودند، آنطور نبود و همان وقت كه تو هجوم كردى و ناگهان هجوم كردى، جلوى ترا گرفتند و پس از آن يك قدم هم پيش نيامدى و حالا هم هر روز عقب‏تر خواهى رفت و اگر نبود خوف اينكه ملت شريف عراق صدمه ببيند، اگر ما هم و ارتش ما هم و ملت ما هم مثل صدام فكر مى‏كرد كه بايد پيش برد ولو به كشتن ملت‏ها، ولو به كشتن بچه‏ها و زن‏ها و پيرمردها، اگر يك همچو برنامه‏اى بود، امروز مى‏ديدى كه عراق ديگر كسانى را كه بتوانند انجام كارى بدهند ندارد، لكن كشور ما متعهد به اسلام است و ارتش ما متعهد به اسلام است و ارتشى است كه از بالاى سر شهرهاى بزرگ عراق مى‏گذرد و در آخرين نقطه عراق در مرز اردن مى كوبد مراكز نظامى عراق را و يك بمب در شهرهاى عراق نمى‏اندازد. اين كشور، اسلامى‏

صحيفه نور ج 14 صفحه 177

است و اين لشكر اسلامى و اين قواى مسلحه اسلامى است و آن كسى كه مى‏كوبد مسلمين را و آواره مى‏كند مسلمين عرب را و به تباهى مى‏كشد كشور اسلامى را به جرم اسلاميت، آن كس در سلك مسلمين نيست. هر چه هم فرياد بزند كه من مسلمم، فرياد بزند كه من شهادت مى‏دهم، لكن اين اسلام نفاق است كه بسيارى اين شهادت‏ها را مى‏دهند و در صدر اسلام هم مى‏دادند، لكن منافقينى بودند كه بالاتر از ساير كفار بودند. و من از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه ملت‏هاى مسلم را بيدار كند و ملت عراق را هوشيار كند، و خودشان را از قيد و بند اين قدرت‏هاى بزرگ و اين جرثومه‏هاى فسادى كه به اسم اسلام، مسلمين را قتل عام مى‏كنند و به اسم اسلام احكام اسلام را زير پا مى‏گذارند و با اسم اسلام علماى اسلام را شهيد مى‏كنند، آن هم مثل سيد محمد باقر صدر كه مغز متفكر اسلامى بود و اميد اين بود كه اسلام از او بهره بردارى‏هاى زيادترى بكند و من اميدوارم كه كتاب‏هاى اين مرد بزرگ مورد مطالعه مسلمين قرار بگيرد و انشاء الله خداوند تعالى او را با اجداد بزرگش محشور فرمايد و خواهر بزرگوار مظلومه او را هم با جده اش محشور كند و اميدوارم كه ملت‏اسلامى با قيام خود دست قدرت‏هاى بزرگ را از كشور خودشان كوتاه كنند.

والسلام عليكم رحمة الله و بركاته‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 178

تاريخ: 22/1/60

فرمان امام خمينى به حجت الاسلام صفائى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

جناب حجت‏الاسلام آقاى حاج شيخ غلامرضا صفائى دامت افاضاته‏

جنابعالى را به رياست اداره سياسى‏ايدئولوژيك ارتش جمهورى اسلامى ايران منصوب مى‏نمايم. اميدوارم در زمينه مكتبى كردن ارتش در تمام زمينه‏ها و قسمت‏ها در حوزه مسؤوليت خويش اقدام نمائيد. از خداوند متعال توفيق جنابعالى را خواستارم.

والسلام

روح‏الله‏الموسوى‏الخمين� �


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 179

تاريخ: 22/1/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از اقشار مختلف مردم مرزنشين ماكو، اعضاى دادگاه انقلاب اسلامى مركز، پاسداران زندان اوين و عشاير بختيارى مسجد سليمان

اين توجه ملت بزرگ و حضور زن و مرد جامعه اسلامى ما اميد بخش است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

شما كه از مرزهاى دور كشور آمده‏ايد و در خدمت اسلام كوشش كرده‏ايد و كوشش مى‏كنيد خوش آمديد. امروز ايران همانطور كه مى‏دانيد مورد هجوم خارجى و توطئه‏هاى داخلى است، لكن اين توجه ملت بزرگ و حضور زن و مرد جامعه اسلامى ما اميد بخش است و اين حضور شماها در صحنه اميد اين را مى‏دهد كه نه توطئه‏هاى داخلى موفق بشوند به آن طرح‏هاى شيطانى خودشان و نه هجوم خارجى بتواند اين ملت را آسيب برساند. سرتاسر ايران ملتى است كه همانطور كه در اول نهضت حاضر صحنه بودند و با حضور خودشان بيمه كردند اين كشور را و اسلام را، الان هم در سرتاسر كشور همه حضور دارند در صحنه.

آنها كه خيال كردند يا تبليغ مى‏كنند به اينكه مردم ديگر در آن مسائل اسلامى و در جمهورى اسلامى سست يا بى‏تفاوت و در بعضى تبليغات هم هست كه مخالف شده‏اند، مردم از جمهورى اسلامى رو برگردانده‏اند، اينها بيايند ببينند سرتاسر كشور اسلامى را، زن و مرد مسلمان اين كشور را و زن و مرد تمام فرق مختلفه‏اى كه در اين كشور هست (الا بعض ريشه‏هاى پوسيده از رژيم سابق يا بعضى سر سپردگان به شرق و يا سر سپردگان به غرب كه اينها قابل توجه نيستند) تمام مسلمان‏ها و كسانى كه از اقليت‏هاى مذهبى هستند و پايبند به جمهورى اسلامى هستند، تمام اينها در سرتاسر كشور با همان شور و شوقى كه در اول نهضت داشتند امروز هم به همان نحو در ادامه نهضت شور و شوق را دارند. شما كه از سرحدات، از ماكو، دورترين نقاط كشور، به اينجا آمده‏ايد كى شما را الزام به آمدن كرد و كى شما را به زور وادار كرد كه بياييد و اظهار كنيد كه ما براى اسلام همانطور كه از اول بوديم حالا هم هستيم؟ اين جز آن حس اسلامى شما و ايمان واقعى شما چيز ديگرى هست؟ اگر در رژيم سابق مى‏خواستند شما را با زور هم بياورند به اينجا، مى‏توانستند اينطور مجتمعا بياورند؟ كى الان شما را وادار كرد به اينكه از اين راه‏هاى بسيار دور بياييد و پيوند با اسلام را تجديد كنيد و حضور خودتان را در صحنه، در جبهه‏ها و در پشت جبهه‏ها اثبات كنيد؟ اين غير از آن ايمانى است كه در شما هست و آن عرق اسلامى و وطن دوستى، غير از اين چيز ديگرى هست؟

صحيفه نور ج 14 صفحه 180

شماها بايد در سرتاسر كشور، جوان‏ها و پيرها و زن ها و مردها و كودكان بايد با اجتماعات خودتان و با حضور خودتان در صحنه، دست قدرت‏هاى بزرگ را همانطور كه قطع كرده‏ايد، اجازه ندهيد كه ثانياً بتوانند در اين كشور يك كارى انجام بدهند. الان هم شما مورد هجوم هستيد و بيشتر مورد تبليغات سوء و توطئه‏هايى كه در سرتاسر كشور هست، ملت ما مورد اين تبليغات هست، لكن اين اجتماعات شما در مسائل اسلامى و در مسائل كشور دست رد به سينه تمام توطئه گرها و تمام اجانب كه باز چنگ و دندانشان را تيز كردند كه كشور شما را مثل سابق به غارت ببرند، دست رد به سينه اينها خواهيد زد و اميد است انشاء الله خداوند شماها را و همه ملت را موفق كند و اسلام را به آنطورى كه دلخواه است و آنطورى كه خواست خداى تبارك و تعالى هست به آنطور در اين كشور پياده كنيد و اين محتاج است به اينكه تمام كشور ما و تمام ملت ما حاضر باشند در صحنه و خودشان ناظر باشند كه اگر كسى تخطى از اسلام و تخطى از قوانين اسلام بكند، او را سرزنش كنند و او را از صحنه خارج كنند. من از خداوند تبارك و تعالى توفيق همه شماها را و همه ملت را و همه مستضعفين جهان را خواستارم و از شما كه از اين راه‏هاى دور آمديد و در اين محل حقير و تنگ مجتمع شديد تشكر مى‏كنم و دعا مى‏كنم كه همه شما به سعادت دنيا و آخرت برسيد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 181

تاريخ: 24/1/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از كشاورزان و اهالى شهرستان‏هاى گرگان، على‏آباد، گنبد و تركمن صحرا

ما در سايه آرامش و وحدت مى‏توانيم اين كشور را به مقاصد عاليه اسلامى برسانيم‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

از تمام برادرانى كه از راه‏هاى دور، از گرگان، از گنبد، از بلوچستان، برادران اهل سنت و برادران شيعى در اين مكان تشريف آورده‏اند، تشكر مى‏كنم و دعا مى‏كنم كه انشاء الله همه موفق باشند به اينكه مقاصد اسلام را در اين ايران عزيز پياده كنند. شما برادران دانيد كه به هر نحوى تشبثات خارجى و آنهائى كه در راه آنها قدم بر مى‏دارند يا به اسم اسلام يا به اسماء ديگر، همه در كارند كه اين انقلاب را كه به نفع همه كشور و خصوص طبقه‏هاى كشاورز و كارگر و مستضعفان است، از بين ببرند و باز اين كشور را كه با خون صدها هزار نفر و معلولين به ما اعطا شده است، با ايجاد اختلاف از بين ببرند و بر ما همه و بر شما همه است كه هوشيار باشيم و اين توطئه‏ها را يا از بين ببريم و يا با بى‏اعتنائى از كنار آنها عبور كنيم. الان اجتماعاتى هست كه به اسم شيعه و سنى بناى بر ايجاد اختلاف دارند، همانطورى كه وابستگان به قدرت بزرگ آمريكا در طائف اين مسأله را طرح كردند و براى خدمتگزارى به آمريكا كه دنبالش خدمتگزارى به شوروى هم است، نقشه اختلاف بين برادران را ريختند و دنبال او در كشور خودمان هم اشخاصى دارند همان نقشه را پياده مى‏كنند، غافل از آنكه اگر خداى نخواسته اين قدرت‏هاى بزرگ در ايران برگردد، نه اسلامى و نه اهل سنتى و نه اهل تشيعى باقى گذارد. اگر اينها اين دفعه خداى نخواسته برگردند براى اينكه از اين برادران سنى و شيعه صدمه ديدند و از اجتماعات آنها نفع‏هاى خودشان را، چپاولگرى‏هاى خودشان را از دست داده‏اند اين دفعه بدانيد كه خداى نخواسته اگر آنها برگردند، اساس اسلام را كه منشاء اجتماع شما برادران بود، از بين خواهند برد. برادران بيدار باشند و كسانى كه در صدد اين هستند كه بين برادران شيعى و سنى اختلاف بيندازند، اگر وابسته به آمريكا يا شوروى هستند، آنها نصيحت را معلوم نيست بپذيرند و اما اگر وابسته به آنها نيستند و براى اسلام و براى كشور اسلامى خودشان و براى مسلمين مى‏خواهند كارى بكنند، راه ايجاد اختلاف نيست، راه اين است كه تمام گروه‏ها را با هم آشتى بدهند و اين اجتماعى كه بحمدالله در ايران پيدا شده است و اين وحدت كلمه‏اى كه بين همه قشرهاى كشور پيدا شده است، كوشش كنند كه محفوظ باشد. ما در سايه آرامش و وحدت مى‏توانيم اين كشور را به مقاصد عاليه اسلامى برسانيم و اين مستضعفين را از آن ظلم‏هائى كه در طول تاريخ به آنها شده است،

صحيفه نور ج 14 صفحه 182

نجات دهيم. اگر آرامش نباشد كشاورزى نخواهد بود، اگر آرامش نباشد صنعت نخواهد راه افتاد، اگر آرامش نباشد اصلاحاتى كه بايد بشود و براى مستضعفين عمل بشود، نخواهد شد. شما ببينيد كه در كردستان و در خوزستان كه آشوب بپا كردند و بعضى از آنها هم كه آشوب را بپا كردند با اسم اسلام بود تاكنون دولت نتوانسته است در آنجاها يك عمل چشمگير مثبتى ايجاد كند، براى اينكه محيط نا آرام فرصت نمى‏دهد كه كسانى كه بخواهند خدمت كنند، درست بتوانند خدمت كنند. چطور ممكن است كه كشاورزى در يك محيطى كه خرمن‏ها را اشخاص فاسد آتش مى‏زنند، به نتيجه برسد؟ و چطور ممكن است صنعت در يك محيطى كه كارگران را به اعتصاب و اشتغال به كارهاى غير انسانى وادار مى‏كنند، تأثير داشته باشد و نتيجه بدهد؟ برادران من! برادران اهل سنت! برادران اهل تشيع! همه توجه داشته باشيد كه ريشه‏هاى فسادى كه شماها را در تحت فشار ظلم و زير چكمه‏هاى دژخيمان خودشان خرد كردند در طول تاريخ و الان از بين شما بحمدالله رفته اند و مى‏روند، اينها در صددند كه با اسم هاى مختلف شما را به جان هم بيندازند و نتيجه بگيرند. الان در اطراف كشور همين اشخاصى كه مى‏خواهند اين كشور را به حلقوم امريكا يا شوروى بيندازند، مشغول فعاليتند، در اطرافى كه شماها هم هستيد مشغولند، در شمال بيشتر مشغولند، در خود تهران مشغولند و اجتماعاتى دارند. در خود تهران اشخاص منحرفى كه بعضى‏شان پرونده هم دارند، در پيش مقامات باز سر در آوردند و مشغول شيطنت هستند.

امروز، دامن زدن به اختلاف يك معصيت نابخشودنى است

چه ديده‏ايد شماها از آرامش و چه بدى ديده‏ايد از اسلام و چه بدى ديده ايد از جمهورى اسلامى و از قرآن كريم كه كمر به محو او بسته‏ايد و به اسم اسلام، يا ناآگاه و يا خداى نخواسته آگاهانه مشغول توطئه هستيد؟ شما گمان مى‏كنيد كه توطئه‏هاى شما مخفى است؟ خير، اينطور نيست، پرونده‏هاى شما در دست است و شماها دست برداريد از صحبت‏ها، از اجتماعات، از توطئه‏ها. نمى‏تواند ملت اسلامى ما كه در راه اسلام خون داده است و جوان داده است، نمى‏تواند ببيند كه يك مشت اشخاصى كه در رژيم سابق بلندگوى رژيم سابق بودند و حالا دوباره از سر شروع كردند و گمان مى‏كنند كه فرصت پيدا كرده‏اند. خدا نكند آن روزى بيايد كه ملت ما افرادى كه اينطور هستند، چه در تحت لواى اسلام به اسلام دارند لطمه وارد مى‏كنند و چه به اسماء ديگر به اسم تسنن و تشيع لطمه بر اسلام وارد مى‏كنند، ملت افراد را شناسند، شما گمان نكنيد كه ملت كه اينهمه زحمت كشيده است و جمهورى اسلامى را تا اينجا رسانده است، بگذارد شماها هر كارى مى‏خواهيد بكنيد و اين جمهورى را به هم بزنيد و با توطئه‏هائى كه از خارج الهام گرفته مى‏شود، نظير توطئه "طائف" در اينجا باز بخواهيد درست كنيد. من هشدار مى‏دهم به بعض اشخاصى كه در صدد مفسده هستند كه ما آنها را مى‏شناسيم، لكن مى‏خواهيم كه خودشان به اسلام توجه كنند، خودشان به اسم اينكه ما حقوق خودمان را مى‏خواهيم به اسلام خيانت نكنند. حقوق همه افراد، چه برادرهاى اهل سنت و چه برادرهاى اهل تشيع و چه آنهائى كه اقليت‏

صحيفه نور ج 14 صفحه 183

مذهبى رسمى دارند، حقوق آنها همه، هم در قانون اساسى ملحوظ شده است و هم اسلام براى همه آنها حقوق قائل است و با عدل اسلامى رفتار كنند. اينقدر در صدد نباشيد كه بذر فتنه را بيفشانيد و با اجتماعات خودتان فتنه انگيزى كنيد. توجه به اسلام داشته باشيد، توجه به ديانت اسلامى و قرآن كريم داشته باشيد. با سلطه خارجى همه چيز شما از بين خواهد رفت و اين ايجاد اختلاف خداى نخواسته موجب سلطه خارجى خواهد شد. دشمنان اسلام، دشمنان قرآن كريم در كمين‏اند. آنهائى كه اسلام را نمى‏توانند ببينند و آنهائى كه از اسلام سيلى خورده اند در كمين‏اند و اگر شماها در داخل به اسم تشيع و تسنن بخواهيد خداى نخواسته اختلاف ايجاد كنيد، تكليف براى ما خواهد پيدا شد و آنهائى كه مفسده جو هستند و مى‏خواهند با مفسده جوئى بين برادرها اختلاف بيندازند، آنها را ما مى‏شناسيم و ممكن است خداى نخواسته معرفى كنيم به برادران اهل سنت و به برادران اهل تشيع و به همه ملت. مقتضى اين است كه در يك همچو زمانى كه ما در جنگ هستيم و قدرت‏هاى بزرگ پشت سر دشمن‏هاى خارجى ما هستند، و صدام با تمام قوا كوشش مى‏كند كه اين جمهورى را به هم بزند، آن هم به اسلام اين كار را دارد انجام مى‏دهد و بر خلاف اسلام عمل مى‏كند، در يك همچو موقعى مبادا برادران ما بازى بخورند از اشخاص مفسده جو كه گاهى در كردستان و گاهى در كرمانشاه و گاهى در تهران اشتغال به افساد دارند، ما به آنها هشدار مى‏دهيم كه توجه به اسلام بكنند، توجه به مصالح مسلمين بكنند، توجه به توطئه‏هاى خارجى بكنند و دامن به اختلاف نزنند كه دامن زدن به اختلاف امروز يك معصيت نابخشودنى است و اگر چنانچه خداى نخواسته تكليفى پيدا بشود، ممكن است كه به ضرر آنها تمام بشود. من مايلم كه در جو برادرى در جو همزيستى مسالمت آميز، در جو آرام، ما بتوانيم اين كشور را به ساحل نجات برسانيم.

جمهورى اسلامى براى مصلحت همه است

كشاورزان ما، كشاورزان عزيز ما در هر جا هستند و امروز از گنبد و گرگان و ساير جاهاى نزديك به آنجا، اينجا آمده‏اند، و راجع به كشاورزى بسيار خوب توصيف شد. من اميدوارم كه آنها همانطورى كه ديدند در جو آرام مى‏توانند يك كشاورزى خوبى بكنند و ملت را از وابستگى نجات بدهند، تمام كشاورزهاى سرتاسر ايران توجه به اين معنى داشته باشند كه گروهك هائى كه مى‏روند و آنها را مى‏خواهند مأيوس كنند از جمهورى اسلامى، به آنها اعتنا نكنند و آنها را از خود برانند كه با جو آرام و با حكم اسلام و با پياده شدن احكام قرآن است كه دنيا و آخرت همه شماها انشاء الله تعمير خواهد شد. و بدانيد شما كه جمهورى اسلامى براى مصلحت همه است. اگر مهلت بدهند اين اشخاصى كه در صدد فتنه جوئى هستند، اگر مهلت بدهند خواهند ديد كه دولت و ملت همه با هم يكى هستند و دست به هم مى‏دهند و اين كشور را آباد مى‏كنند و اين كشور را از وابستگى به خارج رها مى‏كنند و اسلام انشاء الله در اين محيط پياده بشود و ما آن رفاهى كه در اسلام و آن طمانينه‏اى كه در اسلام براى افراد حاصل خواهد شد، حاصل كنيم در اين كشور.

صحيفه نور ج 14 صفحه 184

جمهورى اسلامى پشتيبان دانشگاه و دانشگاهيان است

عزيزان من! توجه خيلى لازم است، بيدارى خيلى لازم است. امروز در همه جا خواهند كه ايجاد نفاق كنند، ايجاد يأس كنند. در دانشگاه‏ها هم همين معنا هست و من بايد به آنها هم عرض كنم كه ما و جمهورى اسلامى و اسلام پشتيبان دانشگاه است، پشتيبان دانشگاهيان است، پشتيبان اساتيدى كه براى اسلام و براى كشور زحمت مى‏كشند هست، پشتيبان تخصص‏ها هست. آن چيزى كه مسلما بايد نباشد، فقط آن است كه بخواهند توطئه‏ها را خداى نخواسته در دانشگاه دامن بزنند، البته توطئه نبايد باشد، لكن من به همه اساتيد دانشگاه كه تعهد دارند به كشور خودشان و مى‏خواهند خدمت كنند به كشور خودشان و خواهند تربيت كنند جوانان ما را و مى‏خواهند تخصص‏هاى خودشان را پياده كنند و صادر كنند براى جوانان ما، به همه آنها من اطمينان مى‏دهم كه ايران و اسلام با آنها موافق است و نگهدار آنهاست و پذيراى از آنهاست و هيچ به خودشان تزلزل راه ندهند و همه متفكران از اساتيد دانشگاه و غير آنها با هم توجه كنند و همكارى كنند با اين هيات اصلاح فرهنگى و انقلاب فرهنگى، تا اينكه يك دانشگاهى ما پيدا بكنيم كه لبريز از علم باشد، لبريز از تخصص باشد و آرام باشد. اگر در دانشگاه بخواهد آرامش نباشد، اين دانشگاه نمى‏تواند تخصص‏هاى متخصصين را پذيرا باشد، شما اساتيد محترم نمى‏توانيد علم خودتان را به ديگران صادر كنيد، مگر در يك محيط آرام. آرامش دانشگاه‏ها از همه جا لازم‏تر است. اگر آرامش در دانشگاه نباشد، تمام زحمت‏هاى اساتيد به باد فنا خواهد رفت، اگر آرامش در دانشگاه نباشد و در محيطهاى تعليمى نباشد، چطور امكان دارد كه متفكران افكار خودشان را به جوانان ما صادر كنند و مغزهاى آنها را متفكر و متخصص بار بياورند. آن چيزى كه براى ما مهم است آرامش است در همه جا در سطح كشور، در بين كشاورزان، در بين كارخانه‏ها، در بين صاحبان صنايع و خصوصاً در بين دانشگاه. از دانشگاه است كه تمام علوم به خارج و به جوانان ما رسد، و اين احتياج به يك آرامش دارد. البته علوم انسانى محتاج به يك انسان‏هاى متعهد دارد، انسانى كه تعهد به قواعد اسلام ندارد و تعهد به آن زير بنائى كه توحيد است، ندارد، در علوم انسانى نمى‏تواند عملى انجام بدهد، الا انحراف و اين قابل پذيرش نيست. لكن در ساير رشته‏هائى كه در دانشگاه هست، آن چيزى كه مورد نظر است اين است كه اساتيد مشغول به كار خودشان باشند و توطئه در كار نباشد. اما انگيزه‏هاى آنها يك انگيزه‏هاى مختلفى است، يك امر طبيعى است كه انگيزه‏ها با هم اختلاف دارد، لكن اگر اساتيد محترم دانشگاه كه مى‏خواهند به اين مملكت خدمت بكنند و مى‏خواهند تخصص را از خودشان به ديگران صادر كنند، آنها توجه داشته باشند كه محيط دانشگاه محيط تعليم و تعلم است نه محيط امورى كه به كشور ما ضرر مى‏رساند، هر يك از آنها در اين حد باشند كه فقط مشغول آن تعهدى كه استاد دارد، باشند، ولو انگيزه آنها با انگيزه‏هاى ديگران اختلاف داشته باشد، آنها مورد پذيرائى هستند و آنها در دانشگاه‏ها مى‏توانند خدمت بكنند و برادران، همه ما، با آنها مخالفت نبايد بكنند. ولى اين جهت بايد محرز باشد كه انحرافات در كار نباشد و بناى بر اين نباشد كه اساس جمهورى اسلامى را بخواهند متزلزل كنند و نجات دهيم. اگر آرامش نباشد

صحيفه نور ج 14 صفحه 185

كه در دانشگاه مناسب نيست.

در سايه اخوت اسلامى است كه مى‏توانيد اسلام عزيز را حفظ كنيد

من اميدوارم كه امسال دانشگاه آن مقدارى كه ممكن است، باز بشود و آن مقدارى كه بايد اساتيد ما عمل كنند، عمل كنند. و انشاء الله اين كشور در آرامش واقع بشود و اين جنگ تحميلى كه به ما از ابر قدرت‏ها تحميل شده است، به زودى انشاء الله از بين برود و اشخاصى كه گناهكارند و جنايتكارند به جاى خودشان بنشينند. من از خداى تبارك و تعالى سلامت و سعادت و عزت همه شما را خواستارم. و باز تأكيد كنم كه اخوت اسلامى خودتان را كه قرآن كريم براى شما هديه آورده است حفظ كنيد و در اخوت اسلامى است كه مى‏توانيد اين كشور را نجات بدهيد و بالاتر اينكه اسلام عزيز را حفظ كنيد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 186

تاريخ: 25/1/60

بيانات امام خمينى در ديدار با وزير دفاع فرمانده و گروهى از خلبانان نيروى هوايى جمهورى اسلامى

اسلام قواى مسلح را در رأس امور قرار ميدهد و آنها هستند كه استقلال كشور را حفظ مى‏كنند من احساس قلبى خودم را نمى‏توانم با زبان‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اظهار كنم. شمائى كه جوان هستيد بحمدالله و اميدوارم كه بعدها ايران از وجود شما استفاده‏هاى زيادترى بكند و بتوانيد خدمت زيادترى به كشور خودتان بكنيد و پيروزى‏هاى زيادترى به دست بياوريد، براى جهان ثابت كرديد كه ايران آنطور كه آنها گمان مى‏كردند نيست و مادامى كه ايمان در قلب شما هست پيروزيد، و بايد كوشش كنيد كه اين نور را، نور ايمان را در قلب‏تان زياد كنيد و تعهد داشته باشيد به اينكه اسلام را تائيد كنيد و انشاء الله پياده كنيد در اين كشور و اگر يك همچو تعهدى را داشته باشيد پيروزيد انشاء الله، و من اميدوارم كه ايران از وجود امثال شماها بهره بردارى زياد بكند و همين طور ساير قواى مسلح كه اساس استقلال كشور به آنهاست و خداوند تأييد خواهد شما را كرد كه استقلال كشور خودتان را حفظ كنيد و توجه به بعضى تبليغات سوئى كه گاهى مى شود كه مى‏خواهند شما را از ملت جدا كنند و اساس فكرشان اين است كه اين مملكت را به حال سابق برگردانند و اشتغال دارند به يك توطئه‏هاى همه جانبه كه يكى‏اش هم اين است كه در بين شماها احساس مثلاً سستى بكنند، يك يأس بكنند در صورتى كه اسلام وجود شما را مغتنم مى‏شمارد و عزيز مى‏شمارد و تمام قواى مسلح بايد بدانند كه اسلام قواى مسلح را در رأس امور قرار مى‏دهد و آنها هستند كه استقلال كشور را حفظ مى‏كنند و اين افرادى كه از اول مى‏خواستند كه اساس ارتش را به هم بزنند با يك بهانه‏هاى واهى، الان هم در كار هستند و ممكن است كه بعضى از جوان‏هاى ما را بازى بدهند. بايد خيلى توجه بكنيد كه اينطور افراد را راه ندهيد به خودتان، نصيحت شان كنيد، بعضى جوان‏هائى كه ممكن است گول خورده باشند، نصيحت كنيد و من اميدوارم كه با تعهد به اسلام و با تعهد به حفظ كشور خودتان ديگر آسيبى نبيند و طمع آنهائى كه بر اسلام و بر ذخائر ايران داشتند قطع بشود و اسلام انشاء الله به آن معناى واقعى خودش پياده بشود. شماها حافظ باشيد براى كشور خودتان و مؤيد باشيد به تأييدات الهى و مى‏بينيد كه هر وقت كه يك اقداماتى مى‏شود بيرون حبس هم توطئه است، در بيرون حبس هم توطئه است، در تأييدتان مى‏كند و من دعا مى‏كنم به شماها و غافل نيستم از دعا به شما. انشاء الله خداوند همه‏تان را حفظ كند و همه موفق باشيد و همه فرماندهان ما هم موفق باشند و

صحيفه نور ج 14 صفحه 187

البته همه جهاتى كه بايد در ارتش محفوظ باشد حفظ بكنيد و همچو گمان نكنيد كه حالائى كه ما انقلاب كرديم بايد نظام هم به هم بخورد. نه اينطور نبايد باشد، انقلاب كرديد لكن اين نظام از اول در اسلام بوده است و حالا هم بايد باشد كه با نظم امور انجام مى‏گيرد. اگر فرض بكنيد كه يك كشورى باشد كه ارتشش صد مقابل باشد از اين كه هست لكن نظمى در كار نباشد، نمى‏تواند آن ارتش فعاليت داشته باشد لكن عده قليل با نظم، به عده كثير بى‏نظم هميشه غلبه داشته است. الان هم بايد همين طور باشد، حفظ بشود مراتب و منتها اينكه برادريتان محفوظ لكن سلسله مراتب هم محفوظ . خداوند همه‏تان را تأييد كند و شماها جوانانى باشيد كه اين كشور را حفظ كنيد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 188

تاريخ: 26/1/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از اقشار مردم ميانه و حومه

با هوشيارى و تعهد به اسلام از توطئه‏ها جلوگيرى كنيد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من از شما برادران محترم كه از راه دور زحمت كشيديد و در اينجا باز هم با زحمت مجتمع شديد، تشكر مى‏كنم و سعادت و سلامت همه شماها را از خداوند تعالى خواستارم، من اميد اين دارم كه ملت شريف ايران و خصوصاً ملت شريف آذربايجان، با توجه به مشكلاتى كه براى كشورشان پيش آمده است، بيشتر از پيش توجه داشته باشند و توطئه‏هايى كه در اطراف كشور، خصوصاً در آذربايجان در دست تحقق است، با هوشيارى با بيدارى و با تعهد به اسم اسلام از آن جلوگيرى كنند. گروه‏هائى كه سابق بعضى از آنها وابسته به رژيم سابق بودند و در طول مدت اين انقلاب هر چه مى‏توانستند كارشكنى كردند و پس از انقلاب هم هيچ قدمى در راه انقلاب بر نداشته‏اند بلكه مشغول شيطنت بوده‏اند، امروز به خيال خودشان كه جنگ است و جنگ طولانى شده است فرصت پيدا كرده اند كه در اطراف كشور، خصوصاً در آذربايجان، ايجاد نفاق و اختلاف كنند و بعضى از اين افراد كه شناخته شده‏اند در بعضى از شهرها و مراكز علمى مجتمع شدند و به خيال خودشان توانند اين جمهورى اسلامى را كه با جد و جهد، توحيد كلمه ملت در سرتاسر كشور با آنهمه خون و با آنهمه زحمت مستقر شده است، به تباهى بكشند. من به اين اشخاصى كه در بعضى حوزه‏هاى علميه مجتمع شدند، گوشزد مى‏كنم و هشدار مى‏دهم كه از شيطنت دست بردارند كه اشخاص شما شناخته شده اند و ما براى اينكه آرامش در كشور باشد، به شما تعرضى تاكنون نكرده‏ايم، لكن اگر ادامه پيدا بكند اين شيطنت‏ها، اين دسته بندى‏ها، چه در تهران، و چه در قم، و چه در مشهد، و چه در ساير جاهاى ايران، افراد شناخته شده توسط داد گاه‏ها خواسته خواهند شد و اگر چنانچه آنها را در دادگاه حاضر كنند، خواهند فهميد كه در طول اين مدتى كه اين ملت شريف خون داده است و زحمت كشيده است و آوارگى ديده است، شماها چه كرده‏ايد، در آذربايجان چه كرده ايد و در ساير جاها چه كرده‏ايد. من به شما نصيحت مى‏كنم كه دست از اين شيطنت‏ها و از اين توطئه‏ها برداريد كه ملت شريف ايران و خصوص اشخاصى كه در آذربايجان زندگى مى‏كنند و ملت غيور آذربايجان، حاضر نيست كه اين جمهورى اسلامى را به واسطه شهوات چند نفر از دست بدهد.

صحيفه نور ج 14 صفحه 189

شياطين با بهانه اسلام مى‏خواهند جمهورى اسلامى را بكوبند

من به همه ملت توصيه مى‏كنم كه در هر جا هستيد آرامش خودتان را حفظ كنيد و گوش به توطئه‏هائى كه در دست اجرا هست، گاهى به اسم تشيع و تسنن كه بعض شياطينى كه به اسلام هم عقيده ندارند، با اين اسم‏خواهند تفرقه بيندازند، و گاهى به اسم ترك و فارس اشخاصى كه به ملت ايران اعتقادى ندارند و جز براى بهره بردارى خودشان قدمى بر نمى دارند مى‏خواهند اختلاف ايجاد كنند و با بهانه اسلام جمهورى اسلامى را بكوبند. من به تمام ملت ايران، با تواضع عرض مى‏كنم كه در عين حالى كه آرامش خودتان را حفظ مى‏كنيد، اين توطئه‏ها را تحت نظر بگيريد و اشخاص فاسد را بعد از اينكه ديديد با موعظه، آنها به جاى خودشان نمى‏نشينند، به دادگاه‏ها معرفى كنيد، تا اينكه دادگاه‏ها به وظايف اسلامى و قانونى خودشان عمل كنند. من از خداى تبارك و تعالى براى اين ملتى كه از براى احقاق حق ضايع شده خودش در طول تاريخ بپاخاسته و از جاى بپا خاسته و به جا نخواهد نشست، الا آنكه اسلام عزيز را در اينجا به آن نحوى كه خداى تبارك و تعالى امر فرموده است مستقر كنند، نخواهند فرو نشين بكنند و نخواهند سستى. اين ملتى كه بيش از دو سال است آنهمه زحمت كشيده است و سابق هم در طول تاريخ آنهمه گرفتار جهانخواران بوده و آنهمه گرفتار اين سلسله خبيث پهلوى بوده است و قبل از او هم گرفتار سلاطين جور بوده است، اكنون كه كشور خود را به دست آورده و ريشه‏هاى فاسد را يكى بعد از ديگرى قطع كرده و دست دشمنان اسلام و دشمنان بشريت را قطع كرده است، اين ملت حاضر نخواهد شد كه به توطئه‏هاى بعض فاسدها و مفسدين اعتنا بكند و خود ملت اين توطئه‏ها را با آرامش و با تعقل خنثى خواهد كرد. من اميدوارم كه اين دستجاتى كه با اسم اسلام و با اسم كمك كارى به اسلام، مى‏خواهند اسلام را به تباهى بكشند و يا ناخواسته اسلام را به تباهى مى‏كشند، اينها توجه كنند كه امروز ايجاد اختلاف به سود آنها تمام نخواهد شد و قبل از اينكه آنها به مطالب خودشان برسند، اگر خداى نخواسته در ايران اختلافات پيدا بشود، اول خود آنها قربانى اين اختلافات خواهند شد.

من از همه ملت ايران تقاضا دارم كه به همانطور كه از اول در ميدان مبارزه با كفر همه حاضر بوديد و در صحنه اين مبارزه همه حاضر بوديد، باز هم ادامه بدهيد، كه ادامه اين نهضت براى اسلام است و اسلام عزيز اين حق را به ما همه دارد كه در راه او هر جانفشانى كه مى‏توانيم و هر اقدامى كه مى‏توانيم، بكنيم. ما بايد در اين امور از پيغمبر اكرم و از ائمه هدى كه در طول مدتشان، يا در جنگ بودند با كفار و يا در حبس بودند به دست اشخاصى كه با اسم اسلام آنها را به حبس و زجر مى‏كشيدند، ما بايد به آنها اقتدا بكنيم و از آنها سرمشق بگيريم كه اسلام عزيز چيزى است كه پيغمبر اكرم در راه او جانفشانى كرد و ائمه هدى در راه او جانفشانى كردند و ياران پايدار پيغمبر در راه او جانفشانى كردند، و ما نيز بايد به آنها اقتدا كنيم و از اينكه طولانى شده است جنك نهراسيم كه جنك به نفع اسلام است و ما حق هستيم و حق بر باطل پيروز است و مرگ مخالفين با اسلام و جمهورى اسلامى نزديك است و قواى مسلح ايران با كمال رشادت در مرزها مشغول مجاهده هستند و تمام ملت پشتيبان آنهاست. زن

صحيفه نور ج 14 صفحه 190

و مرد اين ملت در پشتيبانى آنها مشغول اقدام است و يك همچو كشورى كه تمام افرادش حاضر در صحنه هستند و تمام افرادش براى پيشبرد اسلام و پيشبرد مقاصد اسلامى مهيا هستند، يك همچو كشورى آسيب نخواهد ديد. و من اميدوارم كه به زودى اين نوكرهاى اجانب و اين ريشه‏هاى فاسد از بين بروند و شما ملت عزيز سر فرازتر از آنچه تاكنون بوديد، در دنيا قدرت خودتان را نشان بدهيد. خداوند تمام شما را، تمام عزيزان ما را، تمام عزيزان آذربايجانى ما را توفيق و سعادت و عزت عنايت فرمايد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 191

تاريخ: 27/1/60

پيام امام خمينى به مناسبت روز ارتش جمهورى اسلامى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

فرا رسيدن روز 29 فروردين روز ارتش شجاع و متعهد جمهورى اسلامى را به ملت ايران و به قواى مسلح و ارتش مجاهد تبريك مى‏گويم. اين سال، تبريك به ارتش و قواى مسلح و ملت كه چنين ارتشى دارند كه با مجاهدات بزرگ و فداكارى‏هاى شجاعانه، كشور عزيز خود را از شر جنود ابليس كه با پشتيبانى دو قدرت بزرگ و ساير قدرت‏هاى وابسته، به كشور عزيزمان هجوم نموده‏اند، نجات داده و چون سدى عظيم و بنيانى مرصوص در مقابل آن ايستادگى كرده‏اند و مى‏كنند، افزون و مضاعف است. روز ارتش در اين سال، روز حماسه ملت است، روز افتخار كشور است، روز سر افرازى ارتش و ساير قواى مسلح است. تبريك به ارتش و ملت شعار نيست، شعور و حقيقت است، حقيقتى كه در جبهه‏هاى كارزار جلوه گرفت، حقيقتى كه صداميان و جنود ابليس آن را لمس نموده و مى‏نمايند. ضربه‏هاى پى در پى و مداوم قواى مسلح شاهد اين حقيقت است. دنيا اين واقعيت را به ثبت رسانده، بگذار تا رسانه‏هاى گروهى مزدور، هر چه مى‏خواهند بگويند و هر چه به فكر زبونشان مى‏رسد بنويسند، بگذار تا شياطين خارج و داخل، هر توطئه‏اى كه بيانگر ضعف و شكست آنان است، براى تفرقه افكنى بين قواى مسلح قدرتمند بنمايند. اكنون تمام قواى عزيز همرزم ما با خاطرى آسوده و قلبى مطمئن و دلى سرشار از ايمان، يكدل و يك جهت، برادرانه در كنار هم، با دژخيمان از خدا بيخبر، در نبردند و تا انهدام اساس كفر، پا بر جا از حقوق انسان‏ها و مظلومان و مستضعفان جهان دفاع مى‏كنند. خداوند بزرگ يار و مددكار آنان باد. لازم است تذكراتى گرچه تكرارى است عرض نمايم:

1 - اين سال كه سال قانون اعلام شده است، لازم است كه در ارتش و ساير قواى مسلح، حفظ نظام و سلسله مراتب را كه قانون داخلى قواى مسلح است، بيش از پيش مراعات نمايند تا ارتش و ساير قواى اسلامى، قدرتمندتر و هر چه بيشتر منسجم، و تخلاف از اين امور، تخلف از قانون است و من اميدوارم با برادرى و حفظ نظام و حذف خشونت قواى مسلح اسلامى آسيب ناپذير شود.

2 - فرماندهان و ساير افراد ارتش مطمئن باشند كه زحمت و فداكارى‏هاى آنان در پيشگاه مقدس خداى بزرگ و در نزد ملت شريف مورد تقدير است و لازم است به ياوه گوئى‏هاى بعضى مغرضين و گروهك‏ها گوش ندهند و سستى و نگرانى به خود راه ندهند و بدانند كه از نقشه‏هاى شيطانى دشمن ايجاد ياس و تزلزل است و قدردانى از مجاهدات قواى مسلح كه يكى از وظايف

صحيفه نور ج 14 صفحه 192

اسلامى - انسانى است كه ملت شريف از آن غافل نيستند و شما هر چه به قدرت و پيشروى خود و شكست دشمن بيفزائيد، ملت به تقدير و تشكر و پشتيبانى خود مى‏افزايد. خداوند تعالى پشت و پناه شما و ملت يار وفادارتان مى‏باشد.

3 - اينجانب براى شهداى عزيز ارتش و ساير قواى مسلح، طلب رحمت از پيشگاه خداوند مى‏نمايم و طلب عافيت براى معلولين و مدافعين اسلام، و تبريك و تسليت به بازماندگان آنان‏مى‏دهم. بايد اين عزيزان بدانند كه مصيبت‏هائى كه به آنان وارد شده است، ملت شريف با آنان شريك مى‏باشند.

من فرزندان عزيزى كه افتخار آفرين بودند از دست دادم و شما عزيزان دلبندى كه موجب سر افرازيتان بودند به جوار رحمت حق فرستاديد. خداوند پناه شما و مددكارتان باد. من بار ديگر اين روز بزرگ را گرامى مى‏دارم و از خداوند سلامت و سعادت شما فرزندان را خواهانم.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

روح‏الله‏الموسوى‏الخمين� �


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 193

تاريخ: 31/1/60

بيانات امام خمينى در جمع پرسنل صنايع نظامى كشور و اعضاى مكتب الزهراى يزد

كشورهاى قدرتمند دنبال اين بودند كه با تبليغات به ممالك ضعيف باور بياورند كه ناتوانند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اساس همه شكست‏ها و پيروزى‏ها از خود آدم شروع مى‏شود. انسان اساس پيروزى است و اساس شكست است. باور انسان اساس تمام امور است. غربيان و در سابق انگلستان و بعد از او امريكا و ساير كشورهاى قدرتمند دنبال اين بودند كه با تبليغات دامنه‏دار خودشان به ممالك ضعيف باور بياورند كه ناتوانند، باور بياورند كه اينها نمى‏توانند هيچ كارى انجام بدهند، اينها بايد در صنعت، در نظام، در اداره كشورها، دستشان به طرف قدرت‏هاى بزرگ از شرق و غرب دراز باشد. آنهائى كه مى‏خواستند مخازن اين كشورهاى ضعيف را ببرند، نقشه‏هاى درست فكر كرده آنها اين بود كه مردم اين كشور را، ملت اين كشورها را باور بياورند كه خودشان ناتوانند، ناتوانى را به خورد كشورهاى مستضعف بدهند و خود مردم با اين باور كه ما توانيم صنعتى را خودمان ايجاد كنيم و نمى‏توانيم لشكرى را خودمان اداره كنيم و نمى‏توانيم اداره مملكت خودمان را بكنيم، اين باور كه به وسيله تبليغات غربزدگان در اين ممالك پياده شد اين كشورها را به تباهى و عقب ماندگى كشاند. هر كارى را كه انسان باورش اين است كه ضعيف است نسبت به آن كار، نمى‏تواند آن كار را انجام بدهد. هر قدر، قدرت ارتشى زياد باشد، لكن قدرت روحى نداشته باشد و با باورش آمده باشد كه در مقابل فلان قدرت و فلان قدرت نمى‏تواند ايستادگى كند، اين ارتش محكوم به شكست است و هر كشورى كه اعتقادش اين باشد كه نمى‏تواند خودش صنعتى را ايجاد كند اين ملت ملت محكوم به اين است كه تا آخر نتواند و اين اساس نقشه‏هائى بوده است كه براى ملل ضعيف دنيا قدرت‏هاى بزرگ كشيده‏اند و قلمفرسايانى كه در راه آنها قلمفرسايى مى‏كردند و غربزدگانى كه وابسته به آنها بودند اين مطلب را به طور وسيع تبليغ كردند، به طورى كه اين ممالك باورشان آمده بود كه هيچ كارى از آنها ساخته نيست و هيچ امرى از امور كشورى و لشكرى و صنعت و ساير امورى كه در تمدن بشر دخالت دارد از عهده اينها ساخته نيست و بايد از غرب و از قدرت‏هاى بزرگ اينها تبعيت كنند، لشكرشان مستشار لازم دارد و كشورشان مدبر. اين باور مادامى كه در كشورهاى جهان و كشورهاى مستضعف هست براى خاطر همين باور تا آخر مبتلا و وابسته هستند.

صحيفه نور ج 14 صفحه 194

اگر ملت اين باور را داشته باشد كه ما مى‏توانيم در مقابل قدرت‏بزرگ بايستيم، توانائى پيدا مى‏كند

شما اگر چنانچه باورتان باشد كه نمى‏توانيد صنعت بكنيد و نمى‏توانيد صنايع بزرگ و كوچك را و چيزهائى كه احتياج به غرب بوده است خودتان آنها را درست بكنيد، تا اين باور هست نمى‏توانيد كه انجام بدهيد. اول بايد خودتان را درست كنيد، اول بايد باورتان بيايد كه ما هم انسانيم، ما هم قدرت تفكر داريم. ما هم قدرت صنعت داريم، اين قدرت در همه افراد بشر به قوه هست اگر اين باور براى شما پيدا شد و اين تجربه‏اى كه در اين دو سال شماها كرديد و ديديد كه آن حرف‏هائى كه گفته مى‏شده است تبليغات بوده است و مسائل آنطور نبوده است، اين تبليغات بوده است كه در مقابل قدرت هاى بزرگ نمى‏شود نفس كشيد و بايد تسليم قدرت‏هاى بزرگ شد.

شما در اين مدتى كه انقلاب كرديد و قيام كرديد، خودتان باورتان آمد و به دولت‏هاى مستضعف و ملت‏هاى مستضعف هم باورانديد كه مى‏شود در مقابل امريكاى جهانخوار و شوروى جهانخوار ايستادگى كرد. شما دو سال است كه قيام مردانه كرديد و در مقابل آنها ايستاديد و همه آنها را دستشان را از كشور خودتان قطع كرديد و ديديد كه يك مطلبى است امكان دارد و شما خودتان مى‏توانيد در عين حالى كه قدرت نظامى‏تان مثل آنها نيست و قدرت صنعتى‏تان مثل آنها نيست، لكن مى‏توانيد ايستادگى كنيد و يك ملت وقتى كه يك مطلب را باور كرد كه مى‏تواند انجام بدهد، انجام خواهد داد. اساس باور اين دو مطلب است، باور ضعف و سستى و ناتوانى و باور قدرت و قوه و توانائى. اگر ملت اين باور را داشته باشد كه ما مى‏توانيم در مقابل قدرت‏هاى بزرگ بايستيم، اين باور اسباب اين مى‏شود كه توانائى پيدا مى‏كنند و در مقابل قدرت‏بزرگ ايستادگى مى‏كنند.

اين پيروزى كه شما به دست آورديد، براى اينكه باورتان آمده بود كه مى‏توانيد، باورتان آمده بود كه آمريكا نمى‏تواند به شما تحميل بكند. اين باور اسباب اين شد كه آن كار بزرگ معجزه آسا را شماها انجام داديد و اگر چنانچه شما ملاحظه كنيد كه در اين دو سال در كشور ما صنعت‏هاى زيادى كه آنها انجام مى‏دادند خودشان انجام مى‏دهند و باورتان باشد كه خود ما هم مى‏توانيم صنعتى داشته باشيم و مى‏توانيم ابتكارى داشته باشيم همين باور توانائى، شما را توانا مى‏كند. اساس اين باور است كه آنها از ما گرفته بودند، آنها ما را از همه چيز تهى كرده بودند به طورى كه افكار ما، باورهاى ما همه وابستگى داشت.

اگر افكار يك ملتى وابستگى به قدرت بزرگى باشد تمام چيزهاى آن ملت وابستگى پيدا مى‏كند، عمده اين است كه افكار شما آزاد بشود، افكار شما از وابستگى به قدرت‏هاى بزرگ آزاد بشود. اگر افكار شما آزاد شد و باورتان آمد كه ما مى‏توانيم كه صنعتمند و صنعتكار باشيم، خواهيد بود. اگر افكارتان و باورتان اين باشد كه ما مى‏توانيم مستقل باشيم و وابسته به غير نباشيم، خواهيد توانست. اگر كشاورزان ما باورشان اين باشد كه ما مى‏توانيم در كشاورزى به جائى برسيم كه صادر كنيم و وابسته به غير نباشيم بلكه ديگران به ما محتاج باشند، مى‏توانند. اگر شماهائى كه در صنعت

صحيفه نور ج 14 صفحه 195

هستيد و در پرسنل صنعتى كار مى‏كنيد در ارتش، اين باور را داشته باشيد و به تجربه اين باور را امروز داريد كه مى‏توانيد صناع باشيد و مى‏توانيد كارهاى ابتكارى بكنيد، خواهيد توانست.

آنطورى كه به من اطلاع دادند در اين پرسنل صنعت، كارهاى بسيار مثبت انجام گرفته است و من اميدوارم كه از اين به بعد كارهاى بالاتر از شما انجام بگيرد به طورى كه دست ما به طرف غرب و شرق دراز نباشد و خود ما بتوانيم كارهاى خودمان را انجام بدهيم، خود ما بتوانيم كه كشور خودمان را به استقلال تام تمام، بدون وابستگى در هيچ امرى از امور به غير، بتوانيم اداره بكنيم. باورمان بيايد كه ما هم مثل ساير موجودات عالم مى‏توانيم كارهائى انجام بدهيم. با اين باور انشاء الله به پيش برويم. انشاء الله خداى تبارك و تعالى به شما كمك كند، همانطورى كه تاكنون به كمك‏هاى غيبى خداى تبارك و تعالى بوده است و اين كشورى كه كشور ائمه هدى و كشور صاحب الزمان سلام الله عليه است كشورى باشد كه تا ظهور موعود ايشان به استقلال خودش ادامه بدهد، قدرت خودش را در خدمت آن بزرگوار قرار بدهد كه عالم را انشاءالله به عدل و داد بكشد و از اين جورهائى كه بر مستضعفان مى‏گذرد جلوگيرى كند.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 196

تاريخ: 1/2/60

مقدمه كتاب پيام خون به قلم امام خمينى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

آنچه مقابل شما است جملاتى از وصيت‏هاى عده‏اى از شهداء انقلاب اسلامى است. براستى انسان را بياد شهداء صدر اسلام‏اندازد، من شرمم مى‏آيد كه خود را در مقابل اين عزيزان سرشار از ايمان و عشق و فداكارى به حساب آورم، آنان با عشق به خداى بزرگ به معشوق خويش پيوستند و ما هنوز در خم يك كوچه هم نيستيم. خداوندا! اين عزيزان از خود گذشته را در جوار رحمت خود بپذير، و ما را از قيدها و بندهاى خود بينى و خودخواهى نجات مرحمت فرما.

انك ذوالفضل‏العظيم

روح‏الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 198

تاريخ 1/2/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از خلبانان نيروى هوائى ارتش جمهورى اسلامى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من ضمن تقدير از اين شجاعت و ابتكار آقايان و باز تقدير از اينكه شماها اول كسى بوديد كه به ملت پيوستيد و اميدوارم كه تا آخر هم به اين عهد خودتان باقى باشيد. بايد يك چند كلمه‏اى عرض كنم و آن امرى است كه از همه امور براى هم كشور، هم براى اسلام و هم براى ارتش مهم‏تر است و او همانى كه پيروزى را به شما داد، وحدت كلمه و انسجام كامل در همه قواى مسلح.

اگر بنا بشود كه خداى نخواسته در قواى مسلح به واسطه تبليغات سوئى كه گاهى به اغراض فاسدى مى‏شود، يك اختلافى پيدا بشود، اين موجب اين مى‏شود كه عنايت خداى تبارك و تعالى خداى نخواسته برگردد و باز همان ابتلائات و همان بساطى كه ديديد در طول تاريخ بر اين ملت واقع شد، خداى نخواسته عود كند. بر همه شما و بر همه ما و بر همه ملت است كه وحدت كلمه را همانطورى كه تا حالا بحمدالله حفظ كرده‏اند، از اين به بعد هم حفظ كنند و به حرف مفسدها كه برانگيخته از همان ابرقدرت‏ها هستند، هيچ گوش ندهند و اگر چنانچه در بين‏شان يك افراد فاسدى پيدا شد كه بخواهند تفرقه ايجاد كنند، آنها را نصيحت كنند و اگر گوش نكردند، به فرماندهان معرفى كنند تا آنها را به دادگاه ببرند و نگذارند كه خداى نخواسته اين انسجامى كه الان بين همه هست گسيخته بشود. و مهمتر از اين توجه به خداست، هر چه داريم از اوست و هر چه هستيم، او هستى داده به ما و ما بايد توجه به او دائما داشته باشيم و بدانيم كه پيروزى از اوست و اگر خداى نخواسته انحرافى پيدا بشود، شكست به عهده ماست. و من اميدوارم كه شما برادرهاى عزيز توجه داشته باشيد كه اسلام براى همه، براى همه مستضعفين كه از آن جمله خود شماها هستيد، يعنى شمائيد كه قدرت‏هاى بزرگ شما را كوچك شمردند و بحمدالله شما ثابت كرديد كه تخيلات آنها باطل است. و اميدوارم كه باز با جديت خودتان، ابتكار خودتان، به راه انداختن‏كارهايى كه بايد راه بيفتد، باز به دشمن‏ها اثبات كنيد كه ايران اتكال به خدا پيروز است، و من اميدوارم كه اين پيروزى را هر روز نصيب شما خداى تبارك و تعالى بفرمايد.

سلام و درود بر همه شما و بر همه رزمندگانى كه در راه خدا رزم مى كنند و رحمت بر شهدائى كه از شما و از ديگران تقديم بارگاه خدا شده است. سلامت باشيد. انشاءالله.


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 199

تاريخ 3/2/60

بيانات امام خمينى در جمع معاونين فنى وزارت آموزش و پرورش

ما براى اسلام قيام كرديم و همه بايد فداى او بشويم تا تحقق پيدا كند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

مسائل پيش خود آقايان روشن است كه وضع چه بوده است و حالا چه هست و بعد بايد چه بشود. وضع سابق را خوب، همه مى‏دانيد بلكه شماها كه در كشور بوديد و وارد در مسائل، بهتر از من كه غائب بودم لمس كرديد گرفتارى‏هاى آن زمان را و بعد هم خوب، خود شماها و ساير ملت بحمدالله با هم مجتمع شدند و رفع كردند آن دزد اصلى را كه امريكاست و آنهايى كه پيوند با او داشتند و بعد هم مبتلا هستيم الان به تتمه اين مسائل و ملتى كه بخواهد خودش روى پاى خودش باشد، آزاد باشد، مستقل باشد، اين ملت بايد مهيا باشد براى اينكه بعد از پيروزى آن گرفتارى‏هايى كه براى هر انقلابى حاصل مى‏شود تحمل كند. هيچ انقلابى نمى‏شود مگر اينكه دنبالش گرفتارى‏ها هست. ما الان اولا بعد از انقلاب بوديم كه همه جا اين گرفتارى‏ها را دارند و داشتند و بعضى ممالك كه انقلاب كردند، شايد از شوروى كه شصت و چند سال است، تا ديگرانى كه بيست سال، سى سال از انقلابشان مى‏گذرد، اينها باز گرفتارى دارند و اينكه اينجا گرفتاريش به آن حدود نيست، كمتر است از او براى اين است كه اينجا مسلمان هستند اينهايى كه انقلاب كردند. و يك انقلاب دولتى نيست كه يك دولتى يك دولت ديگرى را كودتا كرده باشد و از بين برده باشد بلكه يك مطلب ملى اسلامى است كه به واسطه نارسائى‏هايى كه در سابق بوده است و گرفتارى‏هايى كه بوده است و ملت هم ديده است كه اسلام در معرض خطر است قيام كرده است و كار خودش را به اينجا رسانده و بحمدالله اين گرفتارى‏هايى كه براى كشور ما هست كمتر است از آن گرفتارى‏هايى كه براى همه انقلابات بوده و نكته اساسى‏اش هم همين است كه اينجا اسلامى بوده است و زن و مردش در راه اسلام فداكارى كردند و از اين به بعد هم البته باز گرفتارى‏ها هست. ما علاوه بر آن گرفتارى‏هايى كه بعض انقلابات داشتند، گرفتارى جنگ هم داشتيم براى اينكه كشور ما با خيلى كشورها فرق دارد. كشور ما محل مطامع همه كشورهاى بزرگ است، هم از باب سوق الجيشى ما يك وضع خاصى داريم و هم از حيث مخازن يك وضع خاصى داريم. از اين جهت كشور ما ابتلائش بعد از انقلاب به دست اين قدرت‏هاى بزرگ تا آن اندازه كه بتوانند، گرفتارى دارد. و اين كسانى كه در داخل هم هستند و بسته به آن قدرت‏هاى بزرگ هستند اينها هم به اين زودى‏ها دست بردار نيستند، لكن آنچه كه هست اين است كه ما براى اسلام قيام كرديم و

صحيفه نور ج 14 صفحه 200

براى اسلام هم تحمل مى‏كنيم و من اميدوارم كه پيروز هم بشويم. و اساس را ما از بين برديم ملت ما آنكه اساس بوده است و او آن رشته‏اى كه مى‏دانيد، قدرتى كه بزرگ بود و سلسله پهلوى داشتند و اخيراً محمدرضا به آن قدرت بود و همه قدرت‏ها هم از او حمايت مى‏كردند، آن اساس را از بين برديد شماها. آن تمام شد. اينها ريشه‏هائى است كه دنبال هر انقلابى هست و بايد هم تحمل كرد و تحمل در اين امر هم براى خداست همانطورى كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) آنقدر تحمل كرد در مكه و آنقدر رنج كشيد، تازه وقتى كه تشريف آوردند به مدينه كه رنج‏هاى مكه تمام شد، رنج‏هاى جنگ‏هاى پيغمبر، آنهمه جنگ در مدت ده سالى كه در مدينه تشريف داشتند و آنهمه رنج كه اصحاب ايشان بردند، آنهمه رنج كه لشكر ايشان برد. اين حال براى ما اينقدرها تا حالا حاصل نشده است. آن رنج‏هائى كه براى رسول خدا حاصل شد كه در محاصره، سه سال در يك محاصره به همه معنا بود كه حتى براى خوراك چيزى پيدا مى‏كردند، آبشان، همه چيزشان بايد از خارج با يك زحمت‏هائى بيايد، آن تا حالا در ايران بحمدالله نشده است و ما بايد آن را الگوى خودمان قرار بدهيم. مائى كه خودمان را امت پيغمبر اكرم مى‏دانيم و شيعه ائمه معصومين مى‏دانيم، بايد ببينيم كه آنها در مدت زندگى‏شان براى اسلام تحمل چه ناروائى‏ها، چه گرفتارى‏ها تحمل كرده‏اند. حضرت امير سلام الله عليه در ايام خلافتش بدتر بود و برايش و سخت تر برايش گذشت تا ايام قبل از خلافت، تا ايامى كه زمان رسول الله آن جنگ بود و برجسته‏ترين مرد براى جنگ بود. در زمانى كه به خلافت رسيدند گرفتارى‏شان بسيار زيادتر بود براى اينكه آنوقت عهده‏دار يك مسائل بزرگ بودند و غير از چيزهائى كه بايد انجام بدهند مؤونه‏اش كم بود، معذالك خوب مقاومت كردند و اسلام را ترويج كردند و به پيش بردند و ائمه ما عليهم السلام همه‏شان يا در حبس بودند يا در تبعيد بودند يا در محاصره بودند. اينها يك چيزى بود كه براى آنها از باب اينكه براى اسلام بود سهل بود. ما هم همين را مى‏گوئيم كه براى اسلام است و براى اسلام همه چيز سهل است. اسلام چيزى است كه همه ما بايد فداى او بشويم تا اينكه تحقق پيدا بكند. و من اميدوارم كه شماها كه مشغول هستيد، با قدرت فكرى و اتكاء به خداى بزرگ كه قدرت مطلق است اين مسائل را حل كنيد و مشكلات ايران را خود شما و ساير برادرانتان حل بكنند و من وعده پيروزى، انشاءالله به شما مى‏دهم و خداوند همه شما را موفق و مؤيد و پيروز كند.

والسلام عليكم و رحمة الله


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 201

تاريخ 4/2/60

پيام امام خمينى به مناسبت روز زن

بسم الله الرحمن الرحيم‏

روز ولادت سرتاسر سعادت صديقه طاهره كه والاترين روز براى انتخاب روز زن است، به ملت شريف ايران، خصوصاً زنان محترم تبريك و تهنيت عرض مى‏كنم. اين ولادت با سعادت در زمان و محيطى واقع شد كه زن به عنوان يك انسان مطرح نبود و و جود او موجب سرافكندگى خاندانش در نزد اقوام مختلف جاهليت به شمار مى‏رفت. در چنين محيط فاسد و وحشتزايى، پيامبر بزرگ اسلام دست زن را گرفت و از منجلاب عادات جاهليت نجات بخشيد. و تاريخ اسلام گواه احترامات بى‏حد رسول خدا صلى الله عليه و آله به اين مولود شريف است، تا نشان دهد كه زن، بزرگى ويژه‏اى در جامعه دارد كه اگر برتر از مرد نباشد، كمتر نيست. پس اين روز، روز حيات زن و روز پايه گذارى افتخار و نقش بزرگ او در جامعه است. اينجانب به زنان پرافتخار ايران، مباهات مى‏كنم كه تحولى آنچنان در آنان پيدا شد كه نقش شيطانى بيش از پنجاه سال كوشش نقاشان خارجى و وابستگان بى‏شرافت آنان، از شعراى هرزه گرفته تا نويسندگان و دستگاه‏هاى تبليغاتى مزدور را نقش بر آب نمودند و اثبات كردند كه زنان ارزشمند مسلمان دچار گمراهى نشده و با اين توطئه‏هاى شوم غرب و غربزدگان آسيب نخواهد پذيرفت. هر چند در طول سلطنت غاصبانه پهلوى با آن بوق و كرناهاى تبليغاتى، بجز مشتى زنان مرفه طاغوتى و وابستگان ساواكى و سرسپردگان آنان ديگر قشرهاى ميليونى زنان متعهد كه اساس ملت مسلمانند، در دام فريب دلباختگان به غرب نيفتاده و با عمل خود در طول 50 سال سياه با روى سفيد نزد خدا و خلق شجاعانه مقاومت نموده‏اند. لكن در اين تحول الهى اخير، اميد كوردلانى را كه قبله گاه خود را غرب مى‏دانستند و اكنون هم مى‏دانند، به طور قاطع و براى هميشه قطع نموده‏اند.

پيروز و سرافراز باد نهضت اسلامى زنان معظم ايران! افتخار بر اين قشر عظيمى كه با حضور ارزشمند و شجاعانه خود در صحنه دفاع از ميهن اسلامى و قرآن كريم، انقلاب را به پيروزى رسانده و اكنون هم در جبهه و پشت جبهه در حال فعاليت و آماده فداكارى هستند، رحمت خداوند بر مادرانى كه جوانان نيرومند خود را به ميدان دفاع از حق فرستاده و به شهادت ارجمند آنان افتخار مى‏كنند. نفرت بر آن عروسك‏هائى كه در كاخ‏هاى ننگين داخل و خارج به زندگانى حيوانى پست، دل بسته و جز به فكر فساد انگيزى نيستند. بريده باد زبان‏ها و دست‏هاى جنايتكارى كه با گفتار و قلمفرسائى خود، كوشش دارند جمهورى اسلامى را بشكنند و كشور عزيز را به دامن چپ يا راست بكشانند! درود

صحيفه نور ج 14 صفحه 202

بى پايان بر زنان متعهدى كه اكنون در سراسر كشور، به تربيت نوباوگان و تعليم بيسوادان و تدريس علوم انسانى و آموزش فرهنگ غنى قرآنى اشتغال دارند. و درود خداوند بر زنانى كه در اين انقلاب و در دفاع از ميهن، به درجه والاى شهادت نائل شده‏اند. و بر آنانى كه در بيمارستان‏ها و درمانگاه در خدمت معلولان و بيماران مى‏باشند. و درود بر مادرانى كه جوانان خود را با افتخار از دست داده‏اند. مبارك باد روز زن بر زنان متعهد كشورهاى اسلامى! و اميد آن است كه جامعه زنان، از غفلت و خواب مصنوعى كه از جانب چپاولگران بر آنان تحميل شده است، برخيزند و همگان دوش به دوش هم به داد بازيخوردگان برسند. و زن را به مقام والاى خود، هدايت كنند. و اميد است كه زنان ساير كشورهاى اسلامى، از تحول معجزه‏آسايى كه براى زنان ايران در اثر انقلاب بزرگ اسلامى حاصل شد، عبرت گرفته و بكوشند تا جامعه خود را اصلاح نمايند و كشورهاى خود را به آزادى و استقلال برسانند. رحمت و بركت حق تعالى نثار زنان با شخصيت اسلام و ايران عزيز.

والسلام على عبادالله الصالحين من المؤمنين و المؤمنات

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 203

تاريخ 7/2/60

بيانات امام خمينى در جمع اعضاى انجمن‏هاى اسلامى معلمان استان مازندران، كاركنان خدمات هليكوپتر و هواپيمائى، مديران كل پست و تلگراف و تلفن تهران و عده‏اى از اهالى لاريجان‏

انقلاب ايران، انقلابى است از خود ملت با فرياد الله اكبر

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اين انقلاب ويژگى‏هاى بسيار مثبت داشت و دارد. اين انقلاب از باب اينكه يك انقلابى از خود ملت بوده است و مثل انقلاب‏هاى ديگرى كه اكثراً يا همه، انقلاب ملت مستقيماً نبوده بلكه گاهى حزبى در رأس بوده است و انقلاب كرده است و گاهى حكومتى بر حكومت ديگر قيام كرده است بر ضد حكومت ديگر و او را سرنگون كرده است. انقلاب ايران نه مثل كودتاهاى دنياست و نه مثل انقلابات دنيا، يك انقلاب خاص به خودش است. انقلابى است كه از خود ملت با فرياد الله اكبر و با فرياد جمهورى اسلامى، اين دو خصوصيت كه يكى خود ملت در صحنه حاضر هست و بود و يكى اينكه راه يك راه بود، يك راه اسلامى. اين دو خصوصيت و دو ويژگى اسباب آن شد كه بعد از اينكه بر اين قدرت‏هاى شيطانى كه در ايران هدايت مى‏شد و همه قدرت‏ها هم در دنبال آن بودند به شكست رسيدند، اينطور نبود كه ملت كنار برود و بگويد كه ما رژيمى را كنار زديم و حالا اشخاص خاصى بيايند و در صحنه اداره كنند كشور را. خود ملت در همه جا و در همه ارگان‏ها حاضر بودند و تمام جهات انقلاب جوشيده از متن ملت بود. اين انجمن‏هاى اسلامى كه در سرتاسر كشور در همه جا تشكيل شد، اينطور نبود كه يك كسى طرح‏ريزى كرد كه اى ملت بيائيد انجمن اسلامى تشكيل بدهيد. يكدفعه خود ملت در هر جا كه بودند خودشان انجمن اسلامى تشكيل كردند، كه الان شما آقايان كه اينجا هستيد و از استان مازندران تشريف آورديد يك شعبه از اين گروه كثيرى كه در هر جا انجمن اسلامى تشكيل داده‏اند شما هستيد و انشاءالله موفق باشيد .

تمام چيزهائى كه بعد از انقلاب حاصل شد براى خاطر همان كه ملت انقلاب را از خودش مى‏دانست ، نه يك انقلابى كه به دست شرق واقع بشود يا به دست غرب واقع بشود يا به دست حزبى از احزاب واقع بشود يا گروهى از گروه‏ها، يك انقلابى بود كه خود ملت انجام داد و قيام كرد و خود ملت هم از خودش دانست اين انقلاب را همانطورى كه اسلام را از خودش مى‏داند و اين اسباب اين شد كه در سرتاسر كشور خود ملت در همه حوائج اقدام كرد و حاضر در صحنه بود، بى‏تفاوت نبود، اينطور نبود كه رها كنند، بعد از اينكه انقلاب را رها كردند رها كنند و بروند سراغ كارشان. رها نكردند، در صحنه

صحيفه نور ج 14 صفحه 204

حاضر هستند و همين حضور است كه موجب اين است كه آسيب نبيند اين انقلاب. اگر انقلاب مال يك حزبى بود يا مال يك گروهى بود و مردم حاضر نبودند در صحنه، آن انقلاب دوام نداشت و هميشه بايد حفظش با سرنيزه بشود. آنهائى كه انقلاب كردند در جاهائى يا شورش كردند، بعدش حفظ انقلاب را بايد با سرنيزه بكنند. ايران حفظ انقلاب را با افراد مؤمن كرد و الان هم به دست افراد مؤمن اين انقلاب پيش مى‏رود. اين انجمن‏هاى اسلامى كه در سرتاسر كشور بعد از انقلاب يكدفعه جوشيد و از متن مردم بيرون آمد و همين طور كميته‏ها، پاسداران و جهاد سازندگى همه اينهائى كه الان در ايران مشغول به فعاليت هستند، اينها از باب اين است كه كشور را از خودشان مى‏دانند مثل رژيم سابق نيست كه اين توهم را يا اين واقعيت در كار باشد كه خوب ما براى چه كسى فعاليت كنيم، براى آمريكا فعاليت كنيم؟ آنها دارند همه چيز ما را مى‏برند و در همه ارگان‏هاى ما مستشار دارند و چپاولگر، ما چرا خدمت بكنيم و ديگران و اجنبى منافع را ببرند. از اين جهت مردم بى‏تفاوت بودند و يا يك مخالفى بودند كه كارشكنى مى‏كردند براى دولت هاى غاصب، اما حالا وضع يك وضع ديگرى است. شما مى‏بينيد كه حكومت از خود مردم است و اگر شما شكل و شمايل وزراى اين حكومت را تماشا كنيد و سوابق زندگى آنها را، مى‏بينيد كه حتى يك نفر از آنها شبيه به اين افرادى كه در زمان طاغوت بود نيستند، اينها چهره‏هايى هستند از خود ملت و چهره‏هايى هستند كه از توده مردم هستند. ديگر سلطنه‏هانيست در كار و ملك‏ها در كار نيست و امثال ذلك. اگر شما يك مجله‏اى كه چند روز پيش از اين آوردند پيش من و من ديدم هيات وزراى زمان طاغوت را وهمه آن زمان‏هايى كه بودند يك هيات وزرائى بود كه همه جزء ملك‏ها و سلطنه‏ها و همه از آن طاغوت‏ها بودند و يك تشكيلى كرده بودند كه جامع بود بين اشخاصى كه خائن بودند، اگر خائن هم نبودند از طبقه بالاى كشور بودند، يعنى آن طبقه مرفه بالانشين. همين طور مرسوم شده بود از اول تا اين زمان كه بايد حتماً آنهائى كه به وزارت مى‏رسند از توده مردم نباشند بايد به قول خود آنها از طبقه ممتاز، ممتاز به نظر آنها يعنى ثروتمند، يعنى يال و كوپال دار، يعنى اطرافى دار و داراى پارك‏هاى بزرگ و زمين‏هاى زياد، تا اينطور نبودند، لياقت نداشتند كه در يك حكومتى وارد بشوند و اگر يك وقت فرض كنيد از دستشان در برود و يك كسى كه از آنها نباشد، اين هم وارد بشود اين يك امر نادرى بوده است و شايد براى بازى دادن مردم بوده. لكن امروز شما هر يك از اينهائى كه متصدى در كارها هستند وقتى ملاحظه كنيد مى‏بينيد كه از همين خود مردم هستند. رئيس جمهور يك شخصى است پسر بنى صدر همدانى، يك ملاى همدان، حالا هم كه هست از آن يال و كوپال دارها نيست و از خود مردم است. نخست وزير هم كه مى‏بينيد كه كسى است كه در آن دوره آنقدر زجر كشيده است و از خود اين مردم است و همين طور ساير اشخاصى كه در اين ارگان‏هاى دولتى هستند. الان ما نمى‏توانيم بگوئيم كه يك دولتى است و يك ملتى. الان يك دولتى است كه بعضى از آنها را خود مردم روى كار آوردند براى اداره كشور، از خودشان است. مردم اينها را از خودشان مى‏دانند و لهذا آنطورى كه در سابق بود كه هيچ يك از مردم الا آنهائى كه در اطراف‏

صحيفه نور ج 14 صفحه 205

خود آنها بودند و براى چپاولگرى و ابزار چپاولگرى بودند، توده مردم، بازار، كارخانه‏ها و كشاورزها و توده جمعيت هيچ به آنها نظرى نداشتند و آنها را از خود جدا مى‏دانستند، آنها هم خودشان را از ملت جدا مى‏دانستند. آنها هم وقتى كه فرض بفرمائيد بين مردم گاهى پيدا مى‏شدند با آن دم و دستگاه‏هاى زياد و افرادى كه نگهبان آنها باشد و نگهدار آنها باشد و كالسكه‏هاى كذائى و اتوموبيل‏هاى كذائى و امثال اينها، آنها به مردم نظر استضعاف مى‏كردند و اينها را كوچك مى‏شمردند و مردم هم آنها را ظالم مى‏دانستند و چپاولگر. امروز نه دستگاه‏هاى دولتى ما مردم را استضعاف مى‏كنند و كوچك مى‏شمارند، مى‏گويند كابينه ما خود اين مردم هستند و واقع هم همين است. مردم خودشان حاضرند در صحنه و نه مردم اينها را يك جنس ممتاز و يك افراد والا مقام مى‏دانند، از خودشان مى‏بينند و از خودشان مى‏دانند. با مردم هم مى‏روند و صحبت مى‏كنند و توى مردم هستند. اين از ويژگى‏هاى اين است كه انقلاب، انقلاب مردمى است نه‏انقلاب حزبى نه انقلاب حكومتى، نه كودتاى يك حكومتى يا يك كسى بر ضد ديگرى. خود مردم جمع شدند آن حكومت را كنار گذاشتند يك حكومتى را سر جايش گذاشتند و خود مردم كميته درست كردند. آن روزى كه انقلاب به ثمر رسيد و پيروز شد كه محتاج بود كشور به حفظ انتظامات، خود مردم متكفل اين شدند. يك دسته‏اى به عنوان پاسدار مشغول فعاليت بودند و حفظ كردند كوچه و خيابان و بازار و منزل‏هاى مردم را، نه كسى به آنها گفته بود كه بيائيد اين كار را بكنيد. اينها چون از خودشان مى‏دانستند كشور را، خودشان وارد صحنه شدند. شمائى هم كه در سر تا سر كشور خودتان و رفقايتان انجمن‏هاى اسلامى تشكيل داديد، اينطور نبود كه يك كسانى آن بالا بنشينند و بگويند انجمن اسلامى درست كنيد، خودتان احتياج ديديد كه بايد يك كشورى كه اسلامى است، همه چيزش اسلامى باشد. اين احتياجى كه شما ديديد اسباب اين شد كه همانطورى كه پاسدارها مملكت را محتاج مى‏دانستند به اينكه بايد حفظ بشود، مشغول شدند، شما هم گفتيد كه بايد چهره اسلام حفظ بشود و در همه جا اين معنا را قيام بر آن كرديد.

بايد با دقت افراد را بررسى كنيد، اشخاصى هستند كه دشمنند و با صورت دوست در بين شما وارد مى‏شوند

لكن بايد اين مطلب را انجمن‏هاى اسلامى سرتاسر كشور بدانند كه با اين انجمن‏هاى اسلامى، اشخاصى هستند كه دشمنند و با صورت دوست در بين شما وارد مى‏شوند و مى‏خواهند كه انجمن‏هاى اسلامى شما را به فساد بكشند. بايد هر يك از شما توجه به اين معنا داشته باشيد كه اينهائى كه در انجمن اسلامى مى‏خواهند وارد بشوند و فعاليت بكنند زندگى قبل از انقلابشان چه بوده، يك ساواكى نباشد كه حالا آمده باشد يك تسبيحى دستش گرفته باشد و يك ريشى گذاشته باشد و شما را بخواهد بازى بدهد، ببينيد قبلا اين چكاره بوده، خانواده‏اش چه خانواده‏اى است، خودش چه بوده است تحصيلاتش كجا بوده و چه بوده است فكرش چه جور فكرى بوده است. اينها را بايد از قبل از انقلابشان ما شناسائى بكنيم. زمان انقلاب همه انقلابى هستند. الان از اشخاصى كه فرض كنيد در

صحيفه نور ج 14 صفحه 206

ساواك بودند، الان هم اينها مى‏گويند كه ما آنوقت هم مخالف بوديم با رژيم. حالا همه اظهار مخالفت با رژيم سابق مى‏كنند، لكن عده‏اى‏شان هستند كه نوكر همان‏ها هستند و چشمشان را دوخته‏اند به اينكه دوباره آن آمال و آرزوهايى كه داشتند دوباره برگردد به حال خودش و اين خيال خام را به سر خودشان مى‏پزند و وارد مى‏شوند در اين ارگان‏هائى كه از جوان‏هاى عزيز ما، متعهد ما دارد خدمت مى‏كنند و تشكيل دادند، اينها ممكن است كه در اينها وارد بشوند و بدون اينكه شماها توجه بكنيد يك وقت توجه بكنيد به اينكه به فساد كشيده شده اين انجمن. انجمن اسلامى بايد از افرادى باشد كه خانواده‏اش مسلم، خودش مسلم، زمان قبل از انقلابش آدم متعهد مسلم بعد از انقلابش اينطور. يك همچو افرادى بايد باشد نه اينكه هر كس آمد خواست وارد بشود و يك قدرى هم فرض كنيد كه اظهار انقلابى بودن كرد و اظهار اسلام كرد، شما بازى بخوريد. بايد با دقت افراد را بررسى كنيد كه مبادا خداى نخواسته در بين شما اشخاصى باشند كه انجمن اسلامى را به تباهى بكشند و دنبال او صورت اسلام را در دنيا مشوه كنند. اين يك تكليف شرعى الهى است براى همه اين ارگان‏هائى كه يا به عنوان انجمن اسلامى يا به عنوان كميته يا به عنوان جهاد سازندگى كه همه اينها خدمتگزار هستند و به عنوان خدمتگزارى در اين كشور دارند خدمت مى‏كنند براى اينكه كشور را از خودشان مى‏دانند، لكن توجه به اين معنا لازم است كه افراد انتخاب بشوند خصوصا در انجمن‏هاى اسلامى كه اسم اسلام و انجمن اسلامى روى آن گذاشته شده است. بايد درست با كمال دقت ملاحظه بشود و اگر فردى را يا افرادى را ديدند كه سوابق اين، آن سوابقى كه بايد باشد نيست آنها را وارد نكنند در اين انجمن‏ها، نه اينكه آنها را طردشان - را از جامعه بكنند، كارهاى ديگرى جامعه دارد بروند كارهاى ديگرى را انجام بدهند. لكن انجمن اسلامى كه مى‏خواهد بلندگوى اسلام باشد و مى‏خواهد در هر جا اسلام را پياده كند اين را از افرادى كه سابقاً سوابقشان اسلامى نبوده اطمينان به آنها نمى‏توانيد شما بكنيد. بنابراين يكى از وظايف شما انتخاب افراد است، افراد مؤمن قبل از انقلاب و در زمان انقلاب، خانواده چه خانواده‏اى بوده و امثال ذلك، يكى هم قضيه عهده‏دارى شما، يك همچو محلى را كه در هر جا مى‏گوئيد ما انجمن اسلامى داريم اين يك مسأله‏اى است كه يك عهده‏دارى براى انسان، تحميل انسان مى‏شود. انسان وقتى كه ادعا كرد كه من مسلمانم اين عهده‏دار كانه پيمانى است بين او و خداى تبارك و تعالى كه به اسلام عمل كند و به اسلام معتقد باشد. شمائى كه الان مى‏گوئيد ما انجمن اسلامى هستيم، انجمن اسلامى معلمين، انجمن اسلامى ارتش، انجمن اسلامى فلان اداره، فلان كارخانه، بايد خودتان توجه به اين معنا بكنيد كه مبادا خداى نخواسته از افراد جوانى كه تجربه‏شان كم است اينها يك وقت يك حركاتى صادر بشود، يك چيزهائى واقع بشود كه برخلاف مقاصد اسلام باشد انجمن اسلامى در همه جا خوب است، لكن نه به اين معنا كه در هر جا كه رفتند بخواهند قدرت به دست بگيرند، به اين معنا كه هر جا رفتند بخواهند ارشاد بكنند مردم را. يك مدرسه باشد در يك جائى كه فرض بفرمائيد بيشتر نبوده است، اين شمائى كه انجمن اسلامى معلمين هستيد بايد معلمين را ارشاد بكنيد به اينكه راه و روش بايد چه باشد و آنهائى كه انجمن اسلامى در ارتش هستند آنها هم تبليغ بايد بكنند، ارشاد بايد

صحيفه نور ج 14 صفحه 207

بكنند اما دخالت نظامى نبايد بكنند.

و من به همه شماها و به همه ملت ايران اطمينان مى‏دهم كه مادامى كه شما توجه‏تان به اسلام است و مادامى كه خودتان در صحنه حاضر هستيد همانطورى كه الان هستيد و الان جنگ وقتى كه در ايران بپا شد و تحميل شد بر ايران مى‏بينيم كه سرتاسر كشور مردم حاضر هستند در صحنه جنگ، آن كه پشت جبهه هست خدمت مى‏كند به جنگجويان و آنهائى كه در آنجا هستند با كمال جديت و اخلاص و با روحيه بزرگ مشغول فعاليت هستند و بحمدالله در اين روزهاى اخير هم پيروزى‏هاى چشمگيرى به دست آوردند. بايد شماها كه در پشت جبهه هستيد توجه كنيد كه تقويت كنيد روحيه ارتش را، روحيه پاسداران را و روحيه رزمندگانى كه در آنجا هستند چه از جهاد سازندگى و چه از توده‏هاى مردم و عشاير. بايد همانطورى كه تا حالا پشتيبانى را اظهار كرديد از اين به بعد هم حاضر باشيد و پشتيبانى خودتان را از اين قواى مسلح اعلام كنيد و عمل كنيد و همين طور راجع به جنگزده‏ها همانطورى كه تاكنون مشغول بوديد به اينكه همراهى كنيد، از اين به بعد هم همراهى كنيد و نگذاريد به اين جنگزده‏هائى كه از خانمانشان آواره شدند بد بگذرد. من اميدوارم كه خداى تبارك و تعالى همه ما را و همه شما را و همه ملت را موفق كند كه به اسلام وفادار باشيم و عمل كنيم.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 208

تاريخ 9/2/60

پيام امام خمينى به مناسبت سالگرد شهادت استاد شهيد مرتضى مطهرى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

سالروز شهادت شهيدى مطهر است كه در عمر كوتاه خود اثرات جاويدى به يادگار گذاشت كه پرتوى از وجدان بيدار و روح سرشار از عشق به مكتب بود. او با قلمى روان و فكرى توانا در تحليل مسائل اسلامى و توضيح حقايق فلسفى، با زبان مردم و بى‏قلق و اضطراب، به تعليم و تربيت جامعه پرداخت. آثار قلم و زبان او بى‏استثنا آموزنده و روانبخش است و مواعظ و نصايح او كه از قلبى سرشار از ايمان و عقيدت نشأت مى‏گرفت براى عارف و عامى سودمند و فرحزاست. اميد آن بود كه از اين درخت پر ثمر، ميوه‏هاى علم و ايمان بيش از آنچه بجا مانده، چيده شود و دانشمندانى پر بها تسليم جامعه گردد. مع‏الاسف دست جنايتكاران مهلت نداد و جوانان عزيز ما را از ثمره طيبه اين درخت برومند محروم نمود و خداى را شكر كه آنچه از اين استاد شهيد باقى است، با محتواى غنى خود مربى و معلم است. مرحوم شهيد استاد مرتضى مطهرى به ابديت پيوست، خدايش با رحمت خود با مواليانش محشور فرمايد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 209

تاريخ 10/2/60

پيام امام خمينى به مناسبت روز جهانى كارگر

بسم الله الرحمن الرحيم‏

مبارك باد روز كارگر بر خصوص كارگران گرانقدر و بر عموم ملت و مستضعفان جهان. بزرگداشت روز كارگر، اين ستون فقرات استقلال كشور و اين اسطوره سرنوشت‏ساز و رهائى‏بخش از وابستگى‏ها و پيوستگى‏ها، وظيفه‏اى است ملى و اسلامى و همگانى. طبقه شريف كارگر در اين مدت كوتاه و خصوصاً بعد از تجاوز عمال اجانب به خاك ميهن عزيز ثابت كرد كه قادر است با خواست خداوند متعال، كشور عزيز را با كوشش شبانه روزى از وابستگى نجات دهد و مشت قدرتمند گره كرده خود را بر دهان ياوه‏گويان و تبليغاتچيان خارج و تفاله وابسته مزدور داخل كوبد و دست رد به سينه منحرفان و منافقان وابسته به چپ و راست با قدرت هر چه بيشتر زند. امروز بعد از دو سال جنايتكارى گروه‏هاى وابسته به قدرت‏هاى خارجى، مشت آنان در پيشگاه ملت و خصوص كارگران عزيز به خوبى باز و اين گروهك‏هاى نادان با كردار و گفتار خود ثابت كردند كه دشمنان خلق و خالق و بازيگرانى ناشى در صحنه مى‏باشند. اين سوداگران در اعمال فتنه‏انگيز بچگانه خود، چهره قبيح خود را به ملت و خصوص طبقه مستضعف كه مى‏رفت پشتيبانى آنان را باور كند، آنچنان ناشيانه نشان دادند كه براى كسى نبايد جاى شك و ترديد باقى باشد كه اينان جيره خواران كاخ سفيد و كرملين مى‏باشند و دشمن درجه يك كارگران و كشاورزانند. برادران عزيز كارگر كه براى خودكفائى كشور با جان و دل و كار طاقت فرسا به خدمت به كشور اشتغال داريد! اينان به خيال خام خود مى‏خواهند شما عزيزان را آلت مقاصد شوم خود قرار داده و در نفع ابر قدرت‏ها از شما استفاده نمايند. بهوش باشيد كه اينان كسانى هستند كه دانشگاه را سنگر جنگ عليه اسلام و ايران كردند و اصرار آنان و هوادارانشان براى باز شدن دانشگاه به منظور مقاصد شوم آمريكاست. اينانند كه در كردستان و ديگر جاها بر ضد جمهورى اسلامى با دشمنان اسلام پيوند بسته و به جنگ‏افروزى برخاسته‏اند و اينان هستند كه در هر فرصت جوانان متعهد ما را با اسلحه گرم و سرد مورد حمله قرار داده و مى‏دهند و اينان هستند كه پس از هر پيروزى چشمگير از طرف قواى مسلح در جبهه، در پشت جبهه و در شهرهاى مختلف به جنگ افروزى و افساد مى پردازند تا اذهان را از جبهه‏ها معطوف كنند و اينانند كه در توطئه عليه جمهورى اسلامى دست دارند. برادران و خواهران! بهوش باشيد كه خدمت ارزنده شما در راه كشور عزيز اسلامى با دست جنايتكار اين گروهك‏ها به خدمت آمريكا كشيده نشود.

صحيفه نور ج 14 صفحه 210

و اى ملت بزرگ و قهرمان و شهيد پرور! بيدار باشيد كه اين تفاله استعمار، دختران و پسران شما را آلت دست جهانخواران چپ و راست قرار ندهند. من بار ديگر روز كارگر را بر ملت عزيز و خصوص كارگران تبريك و تهنيت عرض مى‏كنم و از خداوند متعال سعادت همگان را خواستار و قطع ريشه‏هاى فساد را اميدوارم. درود و تحيت بر ملت بزرگ ايران، پايدار باد جمهورى اسلامى ايران.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 211

تاريخ 10/2/60

بيانات امام خمينى در ديدار با وزير كار و امور اجتماعى و كارگران كارخانجات مختلف سراسر كشور

كشاورزان و كارگران اساس استقلال كشور هستند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انشاءالله مبارك باشد بر همه مستضعفين جهان و بر ملت ايران و بر شما كارگران متعهد اسلامى، روز كارگر مبارك باشد بر ملت ايران كه چنين جوانان متعهدى در كارگاه‏ها مشغول فعاليت هستند. دو قشر از ملت ستون فقرات كشور و انقلابند. يك قشر، قشر كارگر كه با مجاهدات پيگير خود، قبل از انقلاب با اعتصابات دامنه‏دار خود انقلاب را به پيروزى رساندند و بعد از انقلاب هم آنها هستند كه با كوشش خود و جهاد خود در راه اسلام اين انقلاب را به پيش مى‏برند و من اميدوارم كه كوشش آنها در پيشگاه مقدس خداى تبارك و تعالى مقبول باشد و سرفراز باشند در اينجا و در آنجا و قشر دوم كشاورزانند. كشاورزان و كارگران اساس استقلال كشورند و اگر اين دو قشر به طور دلخواه انشاءالله عمل كنند، گرفتارى‏هاى كشور ما انشاءالله رفع مى‏شود و از اين جهت است كه اين دو قشر بيشتر مورد هجمه مخالفين انقلاب اسلامى هستند. بى‏جهت نيست كه فعاليت گروه‏هائى كه به خلاف جمهورى اسلامى هستند و وابسته به اجانب هستند به اين دو قشر بيشتر توجه دارند و اين دو قشر را بيشتر مى‏خواهند به انحراف بكشانند. در كارخانه‏ها آنچه كه مورد نظر آنهاست در عين حالى كه مدعى هستند كه ما طرفدار كارگر هستيم، طرفدار ضعفاى كشور هستيم، كارى انجام مى‏دهند كه اين قشر را به بيكارى، كم كارى، اعتصاب وادارند و اين آمال قدرت‏هاى بزرگ است كه اگر چنانچه قشر كارگر مابه وظيفه اسلامى انسانى خود عمل نكنند، يكى از ستون‏هاى فقرات ملت شكسته خواهد شد. و بى‏جهت نيست كه در بين كشاورزها هم همين جمعيت‏هاى انحرافى و وابسته مى‏روند و آنها را نمى‏گذارند به طور شايسته عمل كنند و اگر چنانچه عمل هم كردند، خرمن‏هاى آنها را گاه گاه مى‏سوزانند. اگر اين دو قشر پايدارى كنند در مقابل اين اشخاصى كه براى شكست جمهورى اسلام كه دنباله‏اش شكست اسلام است، اگر پايدارى كنند، اين كشور به پيش خواهد رفت. همانطورى كه سرحدات را قواى مسلح نگهدارى مى‏كنند و با شجاعت و شهامت از اسلام دفاع مى‏كنند و جوانانى پر ارزش را از دست مى‏دهند معذلك با كمال شجاعت به دفاع از كشور و اسلام مشغول هستند، در داخل كشور هم مجاهدين كارگر و مجاهدين كشاورز مجاهده مى‏كنند نظير همان مجاهدات. آنها سرحدات را از آسيب حفظ مى‏كنند و شما متن كشور را از وابستگى حفظ مى‏كنيد. آنها مجاهد

صحيفه نور ج 14 صفحه 212

فى سبيل‏الله هستند و شماها هم مجاهد فى سبيل‏الله. همانطور كه خون آنها در پيش خداى و تعالى مقدس و ارجمند است. عرق شما هم در پيشگاه خداى تبارك و تعالى مقدس است. اگر شما كارگران و كشاورزان سراسر كشور قيام كنيد به امرى كه مصلحت كشور شما، استقلال كشور شما، آزادى شما به او بستگى دارد، اين كشور به پيش خواهد رفت و آسيب نخواهد ديد. شما بايد بيدار باشيد و بحمدالله ملت امروز هوشيار است و گول اين جمعيت‏هائى كه برخلاف مسير اسلام مى‏خواهند كشور ما را يا به طرف شرق بكشند و يا به طرف غرب، خود ملت هوشيارند و گول اين جمعيت‏ها را نخواهند خورد. من از خداى تبارك و تعالى توفيق شما را، برادران عزيز كارگر كه آبروى كشور و اسلام هستيد و برادران كشاورز كه همدوش شما هستند، در به ثمر رساندن استقلال كشور دعا مى‏كنم و تشكر مى‏كنم و همانطورى كه از آن اشخاصى كه در سرحدات كشور را حفظ مى‏كنند و نگهدار استقلال كشور هستند و به آنها دعا مى‏كنم به شما هم كه همان رويه را داريد به صورت ديگر حفظ استقلال كشور را، حفظ آزادى خودتان را مى‏كنيد با صورت ديگر، دعا مى‏كنم و تشكر مى‏كنم. بايد ملت اسلام، ملت ايران بدانند كه اين قشرهاى ميليونى ملت كه در كارخانجات و در امور كشاورزى مشغول خدمت هستند برگزيدگان خداى تبارك و تعالى هستند و مورد عنايت اسلام و صاحب اسلام هستند و بايد اين قشر فداكار پشتيبان آن قشرهاى فداكار ديگر كه در سرحدات مشغول جانبازى هستند باشند و پشتيبانى همه از هم بكنند تا اينكه انشاءالله اين كشور به خودكفائى برسد و فكر اين معنا كه ما خودمان نمى‏توانيم را از سر بيرون كنيد كه ما مى‏توانيم و شما برادران و عزيزان وقتى كه اراده كنيد براى خودكفائى، قدرت اين مطلب را داريد. عمده اين است كه شما به بازوان قدرتمند خودتان اتكال كنيد و قشر كشاورز هم به بازوان قدرتمند خودش اتكال كند و با اتكال به خداى تبارك و تعالى و پشتيبانى صاحب اين كشور امام زمان سلام الله عليه اين مقصد را به آخر برسانيد و خواهيد رسانيد.

امروز كشور ما سرتاسر، زن و مرد و بچه و بزرگ در راه اسلامند

آنهائى كه گمان كردند كه مى‏توانند در اين كشور باز شيطنت‏هائى بكنند و گروه كارگر و كشاورز را به تباهى بكشند و آماده كنند براى وارد شدن باز اجانب در اين كشور، اشتباه مى‏كنند. آنها بر خطا هستند و با ادعاى اينكه ما طرفدار اين قشرها و خلق‏ها هستيم، در عين حالى كه جوانان عزيز ما از هر طبقه در جبهه هستند و مشغول فداكارى هستند و صاحب منصبان عزيز ما در اين چند روز چند نفرشان شهيد شدند، اينها در شهرها فساد مى‏كنند و توطئه مى‏كنند. اينها اشتباه مى‏كنند. اينها اگر به ملت برگردند براى خودشان هم صلاح است و اگر ادامه به اين امر بدهند، يك روز است كه پشيمانى ديگر سودى ندارد و آن روزى است كه به ملت تكليف شود، تكليف شرعى الهى به مقابله با اينها و تكليف آخرى نسبت به اينها تعيين شود. من صلاح همه قشرهائى كه بازى خورده‏اند، از ابر قدرت‏ها بازى خورده‏اند، از تفاله‏هاى رژيم سابق بازى خورده‏اند، از بعضى بازيگرانى كه مى‏خواهند با بازيگرى خودشان، برگردد اين مملكت به حال اول، مصلحت آنها را اين مى‏دانم كه توجه

صحيفه نور ج 14 صفحه 213

داشته باشند كه اين مسأله‏اى است نشدنى كشور ما امروز سرتاسر، زن و مرد و بچه و بزرگ در راه اسلامند و براى استقلال كشور خودشان و براى عزت خودشان و براى ارزش انسانى خودشان كوشش دارند. و شمائيد كه سد راه آزادى و استقلال مى‏خواهيد بشويد و شما چيزى نيستيد كه بتوانيد در مقابل اين موج خروشان انسان‏هاى برپاخاسته مقاومت كنيد. پس صلاح شما و صلاح ملت شما و صلاح همه اين است كه اسلحه‏ها را زمين بگذاريد و اين شيطنت‏ها را دست برداريد و به آغوش ملت برگرديد و مثل ساير برادران ما همراه با آنها به زندگى خودتان ادامه بدهيد، كه اين زندگى كه شما الان داريد زندگى شرافتمندانه نيست، زندگى است كه براى هواهاى نفسانى ديگران، شما خودتان را به باد فنا مى‏دهيد، براى ارضاى خاطر آن تفاله‏هاى رژيم سابق و آن منحرفين از اسلام و شما براى ارضاى آنها جوانانتان را از دست مى‏دهيد. بيدار باشيد كه نيايد آن روزى كه ملت ما تكليف‏شان معلوم بشود كه با شماها چه بكنند.

از خداوند تبارك و تعالى سلامت اين ملت اسلامى و عظمت اين كارگران مجاهد فى سبيل الله و آن كشاورزان مجاهد مى‏خواهم. خداوند به شما قدرت بدهد، خداوند بازوان شما را هر چه بيشتر قوى كند و اراده‏هاى شما را مصمم كند تا در مقابل همه قدرت‏هاى عالم در همه و مقابل همه ابر قدرت بايستيد و كشور خودتان را حفظ كنيد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 214

تاريخ 20/2/60

تلگرام تسليت امام خمينى به مهندس بازرگان

بسم الله الرحمن الرحيم‏

جناب آقاى مهندس مهدى بازرگان ايده‏الله تعالى

مصيبت وارده به جنابعالى را تسليت عرض نموده رحمت براى آن مرحوم و سلامت جنابعالى و بازماندگان آن مرحوم را از خداوند تعالى خواستارم.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 215

تاريخ 21/2/60

بيانات امام خمينى در جمع علما و روحانيون استان‏هاى آذربايجان شرقى و غربى

قاضى امروز مسؤول حيثيت اسلام است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

مجلس، مجلس علماى اعلام است آن هم علماى آذربايجان و اين مجلس كه بركات خداى تبارك و تعالى اميد است به آن نازل شود. لازم است به آقايان معظم آذربايجان، بلكه علماى اعلام همه كشور، بعضى تذكرات را عرض كنم. آذربايجان و علماى آذربايجان در طول تاريخ، پاسداران اسلام و كشور بوده‏اند و انشاءالله خواهند بود. ما در اين مدتى كه بوديم و حاضر بعضى واقعه‏ها بوديم، از قيام علماى بزرگ آذربايجان مطلع بوديم و حاضر در صحنه‏اى بوديم كه علماى بزرگ آذربايجان با قيام خودشان در مقابل رژيم پهلوى تكليف الهى خودشان را ادا كردند و منتهى به تبعيد آنها شد و معذلك پيروزى با آنان بود و هست انشاءالله. ما از آذربايجان و خصوصاً علماى آذربايجان همان توقعى را داريم كه از علماى سابق آذربايجان، خصوصاً در اين پنجاه سال اخير، داشتيم. و ما اميد آن را داريم كه همانطور كه علماى آذربايجان در مقابل ظلم و ستمكارى رژيم سابق قيام كردند و نهضت كردند. و لو اينكه گرفتار بعضى از چيزهائى كه نبايد بشوند، شدند، ما اميدواريم كه علماى آذربايجان در صحنه باشند و همه نابسامانى‏ها را توجه داشته باشند و در حل مشكلاتى كه امروز گرفتار آن هستيم و هستند، كوشا باشند و توجه داشته باشند كه دست‏هاى ناپاكى و گروه‏هاى فاسدى، بالخصوص در مقابل روحانيون و در مقابل جمهورى اسلامى ايستاده‏اند و بايد با هشيارى همه ملت و خصوصاً علماى آنها و خصوصاً آذربايجان كه در آنجا توطئه‏ها شايد بيشتر باشد، علماى آذربايجان و ساير قشرهاى مؤمن آذربايجان دين خودشان را به اسلام و جمهورى اسلام ادا كنند. ما امروز گرفتار قلم‏هائى هستيم و گرفتار زبان‏ها هستيم و گرفتار بعضى گروه‏هائى كه مسلح هم هستند، ما گرفتار بعضى اشخاص هستيم كه كنار نشسته‏اند و به اشخاصى كه در ميدان هستند، چه ميدان‏هاى جنگ، چه ميدان‏هاى مبارزه با فساد و چه ميدان‏هاى بازسازى كشور، در خارج آنها نشسته‏اند و قلم‏ها را در دست گرفته‏اند و اشكال مى‏كنند و كارشكنى مى‏كنند. من مى‏خواهم به قشر روحانيون يك كلمه عرض بكنم كه قضيه قضاوت محول به آنها به حسب شرع هست. من به آن آقايانى كه نشسته‏اند و به قضاوتى كه در ايران مى‏شود اشكال مى‏كنند، يك عرض دارم و يك عرض هم به قضاتى كه در سرتاسر كشور، هر جا هستند، عرض من به قضات اين است كه كوشش كنند، توجه كنند به اينكه اگر با كوشش آنها مسأله قضاوت حل

صحيفه نور ج 14 صفحه 216

نشود، تا آخر قضيه قضاوت به زمين خواهد ماند، كوشش كنند كه اولا علما و اشخاص دانشمند را معرفى كنند و ثانياً آنها كه متصدى امور قضائى هستند توجه كنند به اينكه مسأله بسيار مشكل مهمى و پر مسؤوليتى بر عهده آنهاست، حتى مسؤوليت قضيه قضا از همه مسؤوليت‏هائى كه در يك كشور هست بالاتر است براى اينكه قاضيان متصدى امورى هستند كه جان مردم، مال مردم، نواميس مردم در گرو كارهاى آنها و قضاوت آنهاست والقاضى على شفير جهنم بايد توجه كنند كه خداى نخواسته جانى به واسطه فتواى آنها و يا قضاوت آنها بدون مجوز شرعى از بين نرود، مالى از بين نرود، حيثيتى، آبروئى از بين نرود كه بسيار اهميت دارد اين مطلب و امروز اهميتش بيشتر از سابق است، سابق قضيه اين نبود كه اگر قاضى تخلف مى‏كرد، اصل اسلام را مشوه كند، امروز قلم‏هائى هست كه اگر چنانچه يك قاضى يا چند قاضى ولو اشتباهاً يك كارى انجام بدهد، يا خداى نخواسته عمداً انجام بدهد، اين را پاى روحانيت حساب مى‏كنند و پاى جمهورى اسلامى حساب مى‏كنند و بالاخره پاى اسلام حساب مى‏كنند و لهذا قاضى امروز مسؤول حيثيت اسلام است، مسؤول حيثيت جمهورى اسلام است و مثل قضات در طول تاريخ نيست كه فقط مسؤول باشد نسبت به آن قضاوتى كه در مورد شخصى مى‏كرد. امروز قضاوت علاوه بر آن بعدى كه هميشه داشته است، يك بعد خاصى دارد و آن بعد خاص آن چيزى است كه برمى‏خورد به حيثيت اسلام. اگر چند قاضى در چند محل اشتباه بكنند و يا بعضى از آنها مثلاً خداى نخواسته عمداً يك كارى را انجام بدهند، اين اسباب اين مى‏شود كه قلم‏هائى كه مى‏خواهند اين جمهورى اسلامى را از بين ببرند، يكى را چند و چند را صدها جلوه مى‏دهند و با قلم‏هاى خودشان به اصل جمهورى اسلامى و به اسلام حمله مى‏كنند. بنابراين اگر سابق شغل قضا يك شغل در عين حال بسيار مهم و پرمسؤوليتى بود، امروز مسؤوليت او بسيار زيادتر است، بايد بگوئيم صد چندان است. اين يك عرضى است كه به متصديان قضا، چه در حال و چه بعدها كه تصدى مى‏كنند، عرضى بود كه كردم و يك عرضى هم به اينهائى كه كنار نشسته‏اند، توى حجره‏ها نشسته‏اند، توى خانه‏ها نشسته‏اند و وارد صحنه‏ها نيستند، لكن اشكال مى‏كنند، يك عرضى به علمائى است كه در اين مسائل اشكال مى‏كنند، مصاحبه مى‏كنند، چيز مى‏نويسند. اشكال امر آسانى است، انسان مى‏تواند يك جائى بنشيند و فكر خودش را جمع بكند و اشكال بكند، آنچه مشكل است حل اشكال است. ما امروز چند هزار قاضى در اين كشور لازم داريم، قاضى‏اى كه قاضى شرع باشد. اين آقايان بايد يكى از چند امر را قبول بكنند يا قبول بكنند كه اصل قضا را در اين جمهورى اسلامى حذف بكنند، اصلا قضاوت هيچ نباشد، هرج و مرج باشد، هر كس مال هر كس را برد و ناموس هر كس را تجاوز كرد و هر كس را كشت، يك محل رسيدگى نباشد، اين يك فرض است. فرض دوم اينكه نه، باشد اما مثل سابق باشد، مثل زمان رژيم پهلوى باشد، يعنى قاضى لازم نيست مسلمان باشد. از قرارى كه به من گفتند در اين قاضى كمونيست هم بوده ، در اين قاضى‏ها مبتلاى به مشروبات هم بوده، اين علماى اعلام يا اين را قبول كنند كه نه، لازم نيست كه قاضى معمم و ملا باشد و اهل علم باشد، به همان ترتيب سابق باشد و قضاوت به دست همان اشخاصى كه سابق بودند باشد، اين هم يك فرض است. فرض ديگر اين است

صحيفه نور ج 14 صفحه 217

كه نه، بايد قاضى به دست همين طبقه‏اى كه شرع معين كرده است باشد. آقايان مى‏دانند كه حوزه‏هاى علميه در ايران و در خارج از باب اينكه قضاوت از آنها بكلى سلب شده بود، مهيا نبودند براى اينكه قاضى تربيت كنند. و ما امروز چند هزار قاضى لازم داريم و كمبود داريم. آقايان به جاى اينكه بنشينند و بگويند بچه طلبه‏ها دارند قضاوت مى‏كنند، خودشان هم بيايند قضاوت كنند، كى جلويشان را مى‏گيرد؟ معرفى كنند هر عالمى در هر آستانى كه هست، علمائى كه لايقند براى قضاوت و حاضرند براى قضاوت، معرفى كنند، و شوراى قضا قبول مى‏كند. آن آقائى كه مى‏فرمايد كه اين قضاوت، قضاوت شرعى نيست، خوب، ايشان خودشان بيايند در رأس قضاوت قرار بگيرند و در هر جائى كه هستند معرفى كنند اشخاصى را كه لياقت براى قضاوت دارند، تا آنها را قاضى قرار بدهند تا وقتى كه وارد در عمل شدند بفهمند كه مسأله، مسأله آسانى نيست، مسأله اين است كه حالا از صفر شروع شده است و اگر كمك كنند همه علماى بلاد و آنهائى كه دلسوزند براى اسلام و در امر قضاوت مى‏بينند كه يك اشخاص غيرلايق هستند، آنها بيايند خودشان متكفل قضابشوند يا معرفى كنند اشخاص لايقى كه مى‏توانند قضاوت كنند، هر كس در هر جا هست پيدا كند قاضى‏هاى شرعى اسلامى را و معرفى كند. بهتر نيست اينكه همه آقايان كمك كنند تا اينكه قضاوت به آنطورى كه در اسلام است، درست بشود؟ اين بهتر از اين نيست كه بنشينند و بگويند كه بچه طلبه‏ها دارند قضاوت مى‏كنند؟ خير، بچه طلبه‏ها نيستند، لكن قضاوت كار آسانى نيست، تازه كارند. البته قضاوت به آن ترتيبى كه در شرع مقرر شده و با آن شرايط، به اين آسانى نمى‏شود او را پيدا كرد و قاضى پيدا كرد، لكن بهتر نيست كه آقايان براى اينكه تا يك حدى اين قضاوت به صورت واقعى شرعى درآيد كمك كنند، نه اشكال كنند؟ اشكال را همه مى‏توانند بكنند، اما كمك بكنند. اين علماى بلاد، اينهائى كه براى اسلام دلسوز هستند اينها بنشينند و پيدا كنند افراد را، تربيت كنند افراد را، همانطورى كه در قم الان مشغولند براى پيدا كردن قاضى و تربيت كردن قاضى، آقايانى هم كه در بلاد ديگر هستند و خارج هستند از صحنه و نمى‏توانند كه مسأله چه مسأله مشكلى است، كمك كنند بر اين مشروع و بر اين امر شرعى، كمك كردن به امر شرعى تكليف آقايان است يا فحاشى تكليف آقايان است؟ كمك كردن به اينكه قضاوت به طور شرعى انجام بگيرد، يك تكليف شرعى است يا اينكه به باد فحش گرفتن قضاوت را و جمهورى اسلامى؟ اين امرى است كه من به علماى علام بلاد عرض مى‏كنم كه هر جا هستند و در هر ناحيه‏اى كه هستند كمك كنند به اين جمهورى نو پاى اسلامى، با هم همكارى كنند، اگر قاضى‏هاى خوبى را در هر آستانى پيدا كردند و معرفى كردند و شوراى قضائى قبول نكرد، آنوقت حق اين دارند كه شما قاضى خوب را قبول نكرديد و قاضى بد به جاى او گذاشتيد. بهتر اين است كه آقايان كسانى كه اشكال دارند بنشينند و رفع اشكال بكنند.

ما چطور با كسانى كه قيام مسلحانه بر ضد اسلام مى‏كنند، مى‏توانيم تفاهم بكنيم؟

و آنهائى كه به حكومت اشكال دارند و اصلا در مقابل جمهورى اسلامى ايستاده‏اند و حكومت‏

صحيفه نور ج 14 صفحه 218

اين جمهورى را قبول ندارند، من به آنها هم عرض مى‏كنم كه شما سراغ داريد يك دولتى كه اگر اين دولت از بين برود به جاى اين دولت آن دولت بيايد، بعد از چند روز اين مملكت يك گلستانى بشود؟ شما سراغ داريد يك جمعيتى را كه بتوانند چند ميليون جمعيت آواره، يك مقدار آواره جنگى، يك مقدار آواره از عراق، يك مقدار آواره از افغانستان، شما سراغ داريد يك مبدائى را، كه اين دولت آن مبدأ را مخفى كرده است و اشخاصى هستند كه اگر بيايند آن مبدأ را پيدا مى‏كنند و همه اينها را اصلاح مى‏كنند، آيا شما يك همچو حكومتى را سراغ داريد؟ آيا مى‏دانيد شما داريد چه مى‏كنيد؟ شما داريد كارى مى‏كنيد كه اگر اين حكومت از بين برود و اگر اين جمهورى برود، به جاى او امثال ازهارى خواهد آمد. آنها در خارج نشسته‏اند، در پاريس نشسته‏اند و نقشه مى‏كشند براى اينكه بيايند و جاى حكومت اسلامى را بگيرند و خودشان حكومت كنند. شما داريد يك اشخاصى را كه اگر اين حكومت از بين رفت آنها را بياوريد و فوراً به طور اعجاز همه كارها را انجام بدهيد؟ شما داريد حكومتى را كه در اين حالى كه ما در جنگ هستيم و در محاصره اقتصادى به حسب واقع هستيم ولو اينكه لفظاً گفته‏اند نه لكن عملاً هست و طلب‏هاى ما را خارجى‏ها مى‏دهند، چيزهائى كه ازشان خريده‏اند دولت، به آنها نمى‏دهد و همه جا مخالفت با اين جمهورى اسلامى مشغول فعاليت هستند، شما يك حكومتى داريد كه اگر اين جمهورى اسلامى كه همه جايش كه مى‏گوييد خراب است، اين خراب برداشته بشود، يك حكومت اسلامى زمان رسول‏الله جاى او بنشيند؟ اگر سراغ داريد معرفى كنيد، معرفى كنيد كه اين افرادى هستند كه اگر اين حكومت از بين برود، تمام كارهائى را كه حالا زمين مانده است يا اينكه نتوانسته است اين دولت انجام بدهد، آنها انجام مى‏دهند، آنها همه آواره‏ها را مسكن برايشان با يك روز يا ده روز يا يك ماه درست مى‏كنند و همه چيزشان را اصلاح مى‏كنند و جنگ را هم به پايان مى‏رسانند و صلح ايجاد مى‏كنند، به طورى كه شرافتمندانه براى ايران باشد، و همه امور را اصلاح مى‏كنند، فوراً كشاورزى را به راه مى‏اندازند و بازرگانى را به راه مى‏اندازند و دانشگاه‏ها را دانشگاه اسلامى مى‏كنند و همه جا را سرتاسر ايران را گلستان مى‏كنند. خوب، شماها اگر چنانچه سراغ داريد معرفى كنيد. خوب، مى‏خواهيد كه اين از بين برود، به جاى او حكومت سابق بيايد؟ اگر نمى‏توانيد معرفى كنيد و معرفى نكنيد، معلوم مى‏شود كه شما با جمهورى اسلامى به نام اينكه اسلامى است مخالف هستيد. اين اسلامى نباشد هر چه مى‏خواهد باشد، شما مى‏خواهيد اين مطلب باشد كه جمهورى اسلامى نباشد هر كس ديگر مى‏خواهد باشد. آن كه مى‏گويد حالا از زمان شاه ملعون بدتر هست، مى‏فهمد چه مى‏گويد؟ مى‏فهمد دارد چه ضررى به اسلام وارد مى‏كند؟ مى‏فهمد كه در زمان شاه ملعون سابق، براين ملت، بر اين بانوان ملت ما، بر اين اشخاص ملت ما، بر اين روحانيت چه گذشت و چه رنج‏ها بردند و يك كلمه نتوانستند حرف بزنند؟ آقايان مى‏بينند كه حالا شكايت‏ها زياد است، پيشتر لابد شكايت نبوده است، پيشتر كه مال مردم را به زور مى‏گرفتند و جان مردم را آنطور تلف مى‏كردند، لابد شكايت نبوده! شكايت بوده جرأت اظهار نبوده. اگر يك روز مردم آزادى امروز را داشتند، آنوقت مى‏فهميد كه شكايات در آن زمان چه بوده، روحانيون چه شكايت‏هائى داشتند، بازارى‏ها چه

صحيفه نور ج 14 صفحه 219

شكايت‏هائى داشتند. امروز و آن روز فرقش اين است كه امروز مردم شكايت مى‏كنند اگر يك چيزى واقع بشود، و شما شكايات را چند برابر جلوه مى‏دهيد، آن روز مردم خفقان داشتند، اختناق در كار بود، جرأت نفس كشيدن نداشتند، حكومت سابق نفس‏ها را قطع كرده بود و شما به آنجا رسيديد كه صاف در مقابل حكومت مى‏ايستيد و مى‏گوئيد كه اين كار خطاست. شما جرأت مى‏كرديد كه در حكومت سابق يك همچو كلمه‏اى يا يك همچو مقاله‏اى بنويسيد؟ فرق ما بين حالا و آنجا اين است كه شمائى كه قلم‏هايتان خداوند آن قلم‏ها را بشكند آنطور آزاد است كه به همه چيزها و مقدسات اسلام مى‏نويسيد و پخش مى‏كنيد و جلوى شما گرفته مى‏شود، با اينكه بايد گرفته بشود. فرق حالا و سابق اين است كه در سابق شما تسليم بوديد، اگر هم در دلتان چيزى بود در زبانتان نمى‏شد اظهار كنيد و امروز در زبان و قلم و قدم كارهائى مى‏كنيد و جلوه مى‏دهيد اين جمهورى اسلامى را به اينكه اين از زمان سابق بدتر است. به اين نهضت خدا را تشكر كنيد، خوب‏هاى اين را ببينيد، آن مقدارى كه در اين دو سال خدمت شده است به اين ضعفا، به اين مستمندان و به اين مستضعفين، آنها را نگاه بكنيد، نه اينكه يك جائى يك فساد مى‏شود، شما تمام مسائل كه انجام گرفته است ناديده بگيريد، فقط آن را بگيريد، اين انحراف است، اين بى‏انصافى است اين خلاف رضاى خداست. چه كسانى كه دارند شب و روز به اين مملكت خدمت مى‏كنند، لكن آنقدر فساد زياد است و آنقدر خرابى زياد است كه نمى‏توانند به اين زودى اين كارها را انجام بدهند، و معذلك در اين دو سال به قدر پنجاه سال سابق كار انجام داده‏اند. شما ناشكرى نكنيد، خداى تبارك و تعالى خداى نخواسته يك وقت به شما عنايتش را بر مى‏دارد و گرفتار همان مى‏شويد كه در طول پنجاه سال گرفتار بوديد و آنهائى كه اينطور هم با قلم‏هايشان علاوه با تفنگهايشان هم با ما معارضه دارند، ما به آنها كراراً گفته‏ايم و حالا هم مى‏گوئيم كه ما، مادامى كه شما تفنگ‏ها را در مقابل ملت كشيده‏ايد، يعنى در مقابل اسلام با اسلحه قيام كرده‏ايد، نمى توانيم صحبت كنيم و نمى‏توانيم مجلسى با هم داشته باشيم. شما اسلحه‏ها را زمين بگذاريد و به دامن اسلام برگرديد، اسلام شما را مى‏پذيرد و اسلام هوادار همه شماها هست، فقط گفتن به اينكه ما حاضريم و در آن نوشته‏اى كه نوشته‏ايد، در عين حالى كه اظهار مظلوميت‏هاى زياد كرده‏ايد، لكن باز ناشيگرى كرديد و ما را تهديد به قيام مسلحانه كرديد، ما چطور با كسانى كه قيام مسلحانه بر ضد اسلام مى‏خواهند بكنند مى‏توانيم تفاهم كنيم؟ شما اين مطلب را، اين رويه را ترك كنيد و اسلحه‏ها را تسليم كنيد و اگر مى‏گوئيد ما به قانون در عين حالى كه رأى نداده‏ايم، لكن سر به او مى‏سپاريم و قبول داريم او را، با قانون شما عمل كنيد و قيام بر ضد دولت كه برخلاف قانون است و قيام مسلحانه كه بر ضد قانون است و داراى اسلحه كه بر ضد قوانين كشور است، به اينها عمل كنيد، ما هم با شما بهتر از آنطورى كه شما بخواهيد عمل مى‏كنيم. ما مى‏خواهيم با آغوش باز همه گروه‏هائى كه هستند، بپذيريم و همه منحرفين را ميل داريم كه به استقامت برگردند. اسلام براى همين آمده است، اسلام آمده است كه راه مستقيم انسانيت را به مردم، به جهان ارائه بدهد و حتى الامكان هم خودش تعقيب كند براى برگرداندن منحرفين را به راه راست اسلامى. اسلام، بلكه تمام مكتب‏هاى توحيدى در طول تاريخ‏

صحيفه نور ج 14 صفحه 220

براى اصلاح بشر آمده است. پيغمبر اكرم براى اين مشركينى كه به جهنم خودشان را مى‏فرستادند، براى اينها تأسف مى‏خورد، غصه مى‏خورد براى اينها. اسلام دين رحمت است، دين عدل است، ديانت قانون است، شما به قوانين اسلام سر بگذاريد، گردن فرو بياوريد و كشور اسلامى ما همه شما را مى‏پذيرد و من هم كه يك طلبه هستم با شما حاضرم كه در يك جلسه، نه در يك جلسه، در ده جلسه با شما بنشينم و صحبت كنم، لكن من چه بكنم كه شما اسلحه را در دست گرفته‏ايد و مى‏خواهيد ما را گول بزنيد. برگرديد و به دامن ملت بيائيد و اسلحه‏ها را تحويل بدهيد و اذعان كنيد به اينكه ما خلاف كرده‏ايم، دعوى نكنيد كه ما در جبهه مشغول جنگ هستيم، دعوى اين را نكنيد كه ما از اول تا حالا هميشه طرفدار از اسلام و يا طرفدار از مردم بوديم، اين را دعوى نكنيد براى اينكه پذيرفته از شما نيست و شما قبل از اينكه اينجا به اين مطلب برسيد، مشت خودتان را باز كرده‏ايد. شما الان مى‏بينيد كه بعضى احزابى كه انحرافى هستند ما آنها را جزء مسلمين هم حساب نمى‏كنيم، معذلك چون بناى قيام مسلحانه ندارند و فقط صحبت‏هاى سياسى دارند، هم آزادند و هم نشريه دارند به طور آزاد. پس بدانيد كه ما اينطور نيست كه با احزاب ديگرى، با گروه ديگرى دشمنى داشته باشيم، ما البته ميل داريم كه همه گروه‏ها و همه احزاب به اسلام برگردند و راه مستقيم اسلام را پيش بگيرند و همه مسلم بشوند، بر فرض اينكه نشدند، مادامى كه آنها با ما جنگى ندارند و با كشور اسلامى جنگى ندارند و در مقابل اسلام قيام مسلحانه نكرده‏اند، به طور آزاد دارند عمل مى‏كنند و به طور آزاد حرف‏هاى خودشان را دارند مى‏زنند، لكن شما بناى بر اين مطلب نداريد و من اگر در هزار احتمال يك احتمال مى‏دادم كه شما دست برداريد از آن كارهائى كه مى‏خواهيد انجام بدهيد، حاضر بودم كه با شما تفاهم كنم و من پيش شما بيايم، لازم هم نبود شما پيش من بيائيد. و حالا هم به موجب احكام اسلام نصيحت به شما مى‏كنم، شما در مقابل اين سيل خروشان ملت نمى‏توانيد كارى انجام بدهيد. شما اگر يك وقت ملت قيام كند، مثل يك ذره‏اى در مقابل اين سيل خروشان هستيد، برگرديد به دامن اسلام، بيائيد آن چيزى را كه ديگران مى‏خواهند، به شما بدهند و وعده آن را به شما مى‏دهند، در اسلام براى شما مهياست، شما دست برداريد از قيام مسلحانه و آن چيزهائى كه به غارت برده‏ايد از بيت المال مسلمين برگردانيد و با مسلمين ديگر با هم باشيد. و شما معزز و محترم هستيد، لكن مادامى كه اسلحه در دست شماست و شما در همين نوشته اظهار مظلوميت و اظهار اينكه ما مى‏خواهيم كارها درست بشود و تفاهم بشود، وقتى در همين جا تهديد به قيام مى‏كنيد ما نمى‏توانيم از شما اينطور مسائل را قبول كنيم، لكن بهتر است كه شما با اين جمهورى مخالفت نكنيد. اگر شما واقعاً براى مردم و براى اين ملت و براى اين كارگرها و براى اين دهقان‏ها دلسوز هستيد، اين را بدانيد كه اگر اين جمهورى اسلامى خداى نخواسته شكست بخورد، شكست مستضعفين در سرتاسر جهان است.

والسلام عليكم و رحمة الله


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 221

تاريخ 27/2/60

تلگرام امام خمينى به حجت الاسلام حقشناس

بسمه تعالى

جناب مستطاب حجت الاسلام آقاى حقشناس دامت افاضاته

كسالت جنابعالى موجب تأثر است. از خداوند متعال سلامت جنابعالى را خواستارم كه با عنايت خاصه به جنابعالى توفيق مرحمت فرمايد كه به خدمت‏هاى ارزنده خود ادامه داده و مردم محترم محل از وجود محترم جنابعالى استفاده نمايند.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 224

تاريخ 27/2/60

پيام امام خمينى به شركت كنندگان در كنگره هزاره نهج البلاغه

بسم الله الرحمن الرحيم‏

در كنگره هزاره نهج البلاغه از چه صحبت خواهد شد و از كى معرفى؟ دانشمندان بزرگ جهانى مى‏خواهند مولا اميرالمومنين را معرفى كنند و به ديگران بشناسانند يا كتاب نهج البلاغه را؟ ما با كدام مؤونه و با چه سرمايه‏اى مى‏خواهيم در اين وادى وارد شويم؟ درباره شخصيت على‏ابن ابيطالب، از حقيقت ناشناخته او صحبت كنيم، يا با شناخت محجوب و مهجور خود؟ اصلا على (ع) يك بشر ملكى و دنيايى است كه ملكيان از او سخن گويند يا يك موجود ملكوتى است كه ملكوتيان او را اندازه‏گيرى كنند؟ اهل عرفان درباره او جز با سطح عرفانى خود و فلاسفه و الهيون جز با علوم محدوده خود با چه ابزارى مى‏خواهند به معرفى او بنشينند؟ تا چه حد او را شناخته‏اند تا ما مهجوران را آگاه كنند؟ دانشمندان و اهل فضيلت و عارفان و اهل فلسفه با همه فضائل و با همه دانش ارجمندشان، آنچه از آن جلوه تام حق دريافت كرده‏اند، در حجاب وجود خود و در آينه محدود نفسانيت خويش است و مولا غير از آن است. پس اولى آن است كه از اين وادى بگذريم و بگوئيم على‏ابن‏ابيطالب فقط بنده خدا بوده و اين بزرگترين شاخصه اوست كه مى‏توان از آن ياد كرد، و پرورش يافته و تربيت شده پيامبر عظيم‏الشأن است و اين از بزرگترين افتخارات اوست. كدام شخصيت مى‏تواند ادعا كند كه عبدالله است و از همه عبوديت‏ها بريده است، جز انبياء عظام و اولياء معظم كه على (ع) آن عبد وارسته از غير و پيوسته به دوست كه حجب نور و ظلمت را دريده و به تمدن و به معدن عظمت رسيده است، در صف مقدم است. و كدام شخصيت است كه مى‏تواند ادعا كند از خردسالى تا آخر عمر رسول اكرم در دامن و پناه و تحت تربيت وحى و حامل آن بوده است جز على ابن ابيطالب كه وحى و تربيت صاحب وحى در اعماق روح و جان او ريشه دوانده. پس او بحق عبدالله است و پرورش يافته عبدالله اعظم. و اما كتاب نهج البلاغه كه نازله روح او، براى تعليم و تربيت ما خفتگان در بستر منيت و در حجاب خودخواهى خود، معجونى است براى شفا و مرهمى است براى دردهاى فردى و اجتماعى و مجموعه‏اى است داراى ابعادى به اندازه يك انسان و يك جامعه بزرگ انسانى از زمان صدور آن تا هر چه تاريخ به پيش رود و هر چه جامعه‏ها بوجود آيد و دولت‏ها و ملت‏ها متحقق شوند و هر قدر متفكران و فيلسوفان و محققان بيايند و در آن غور كنند و غرق شوند. هان! فيلسوفان و حكمت اندوزان، بيايند و در جملات خطبه اول اين كتاب الهى به تحقيق بنشينند و افكار بلند پايه خود

صحيفه نور ج 14 صفحه 225

را به كار گيرند و با كمك اصحاب معرفت و ارباب عرفان اين يك جمله كوتاه را به تفسير بپردازند و بخواهند بحق وجدان خود را براى درك واقعى آن ارضاء كنند به شرط آنكه بياناتى كه در اين ميدان تاخت و تاز شده است آنان را فريب ندهد و وجدان خود را بدون فهم درست بازى ندهند و نگويند و بگذرند، تا ميدان ديد فرزند وحى را دريافته و به قصور خود و ديگران اعتراف كنند و اين است آن جمله:

مع كل شى لا بمقارنه و غير كل شى لا بمزايله

و اين جمله و نظير آن كه در كلمات اهل بيت وحى آمده است، بيان و تفسير كلام الله است كه در سوره حديد است و براى متفكران آخر زمان آمده است و هو معكم اينما كنتم اينك اميد آن است كه شما دانشمندان و متفكران متعهد كه در كنگره ارجمند هزاره نهج البلاغه گرد هم آمديد، ابعاد عرفانى و فلسفى و اخلاقى و تربيتى و اجتماعى و نظامى و فرهنگى و ديگر بعدها را به مقدار ميسور بيان فرمائيد و اين كتاب بزرگ را به جوامع بشرى معرفى نموده و عرضه داريد كه اين متاعى است كه مشترى آن انسان‏ها و مغزهاى نورانى است. صلوات و سلام بى‏پايان به رسول اعظم كه چنين موجود الهى را در پناه خود تربيت فرمود و به كمال لايق انسانيت رسانيد. و سلام و دورد بر مولاى ما كه نمونه انسان و قرآن ناطق است و تا ابد نام بزرگ او باقى است و خود الگوى انسانيت و مظهر اسم اعظم است. و سلام و درود بر شما دانشمندان كه با زحمت پر ارج و سودمند خود راه رسيدن به اهداف عالى اين كتاب مقدس را باز مى نمائيد.

والسلام على عبادالصالحين

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 226

تاريخ 28/2/60

بيانات امام خمينى در ديدار با فرمانده نيروى دريائى و پرسنل ناوگان بندرعباس و اقشار مختلف مردم استان و جزاير استان هرمزگان

ولادت فرخنده على ابن ابيطالب

بسم الله الرحمن الرحيم

من اين روز مبارك را بر تمام مسلمين و بر ملت شريف ايران و به قواى مسلح جمهورى اسلامى و به عشاير نيرومند همه كشور و آن عشايرى كه از كهكيلويه و بوير احمد در اينجا حاضرند و به شما نيروى دريايى و به ساير آقايانى كه از هرمزگان آمده‏اند و از جزيره‏هاى ثلاث، تبريك عرض مى‏كنم. اين روز، روزى است كه على ابن ابيطالب سلام الله عليه كه باب وحى و امانتدار وحى بود متولد شد و اين روزى است كه قرآن كريم و سنت رسول اكرم به ولادت اين مولود بزرگ مفسر پيدا كرد و پشتوانه وحى و پشتوانه اسلام بوجود اين مبارك مولود قوى شد كه اتمام بعثت به وجود اين مولود بزرگ شد و بايد بگوئيم فتح باب وحى و تفسير وحى و ادامه وحى به وجود مقدس اين سرور. و من اين روز را كه هم روز بعثت است و هم روز ولايت است و هم روز نبوت است و هم روز امامت است، به همه آقايان و همه ملت تبريك عرض مى‏كنم.

آنچه كه اولياء خدا بدان توجه داشتند سلامت در دين و نفس بود

ما بايد دنبال تعليمات اسلام باشيم و كشور ما كه به اسم اسلام و به اسم قرآن كريم و با اسم الله اكبر اين جمهورى اسلامى را مستقر كرد، بايد كوشش ما هر جا كه هستيم و در هر يك از ارگان‏ها كه هستيم و در هر جاى ايران كه هستيم اين باشد كه اسلام در آنجا پياده شود و تحقق پيدا كند. ما اگر چنانچه اسلام را در اين كشور متحقق كنيم و نيروهاى مسلح ما، چه نيروى دريايى يا هوايى يا زمينى و چه پاسداران متعهد و چه ساير قشرهاى ملت از نيروهاى مسلح گرفته تا ساير قشرهاى مردم، متعهد به اسلام باشيم و دنباله وحى و دنباله امام باشيم و دنباله آن بزرگوارى كه امروز روز اوست باشيم، خوفى از هيچ چيز نداريم. خوف از مرگ براى آن است كه كسى مرگ را آخر زندگانى بداند و كسى مى‏ترسد كه با مرگ به نابودى برسد يا به مراحلى از جزا و عقاب برسد، لكن اگر ما با سلامت ايمان از اين دنيا برويم، چه در جبهه‏هاى جنگ كه جبهه شهادت است و چه در جبهه‏هاى پشت جنگ كه آن هم جبهه جنگ و شهادت است، اگر ما نايل بشويم، به فوز شهادت، باكى از اين نداريم كه در اين درياى

صحيفه نور ج 14 صفحه 227

پرخروش عالم ما شكست بخوريم شكست صورى، يا پيروز بشويم پيروزى صورى، اگر ما در آن مرحله از سير كه داريم پيروز از كار درآئيم، مرگ ما پيروزى است و حيات ما نيز پيروزى است. كوشش كنيد كه در آن ميدانى كه ميدان مبارزه بين الله و شيطان است، ميدان مبارزه بين نفسانيت انسان و روح است، در آن ميدان پيروز بشويد، كه اگر اين پيروزى به دست شما آمد از هيچ شكستى باك نداشته باشيد كه آنها شكست نيست. على عليه‏السلام در وقتى كه رسول اكرم، به حسب روايت، فرمود كه تو شهيد خواهى شد، به فكر اين بود كه آيا با سلامت دين يا نه، سؤال مى‏كند كه من دينم سالم است؟ مى‏فرمايد كه بله. آن چيزى كه اولياى خدا توجه به او داشتند سلامت در دين و سلامت نفس بود. حضرت على ابن الحسين هم وقتى كه پدر بزرگوارش فرمود كه شهيد خواهيم شد، عرض كرد مگر ما بحق نيستيم فرمود: چرا، ما بحقيم . بعد عرض كرد كه ما از چه ديگر بترسيم، ما كه از موت ترس ديگر نداريم.

توجه داشته باشيد در ساير جاها كه مجتمع هستيد از تخلفات اسلامى پرهيز كنيد

برادران من! كوشش كنيد كه در هر جا كه هستيد، هر شغلى كه داريد، هر نظامى كه هستيد، با هر ايده‏اى كه هستيد شما توجه كنيد كه اين راه اسلام را به آنطورى كه خداى تبارك و تعالى امر فرموده است اين راه طى كنيد كه با طى كردن اين راه شما پيروزيد. امروز شما ببينيد كه مواجه با چه اشخاص و جمعيت هستيد، مواجه با آنها كه نفاق دارند و با نفاق ادعاى اسلام مى‏كنند و آنوقت يك حبسى‏هائى كه در جاهائى پيش دموكرات‏ها محبوس بودند بر خلاف همه مقررات انسانى، مقررات اسلامى با ادعاى به اينكه مسلمان هستيم، آنها را بمباران مى‏كنند و با آن طرز فجيع به شهادت مى‏رسانند. اينها دليل بر اين است كه شكست خورده‏اند و وازده‏اند در جمعيت عالم، چون شكست خورده‏اند با اين دست و پا مى‏خواهند يك صورتى براى خودشان درست كنند و آنوقت با آن وضع و با آن وضع جنون آميز و حيوانى، جوان‏هاى عزيز ما را كه گفته مى‏شود قريب دويست نفر در آن محبس بودند به شهادت رساندند يا بسيارى را زخمى و بسيارى را شهيد كردند. اين وضعى است كه ما مواجه با اينطور جنايتكاران هستيم، جنايتكارانى كه الهام از جنايتكاران بزرگ مى‏گيرند و با افراد ملت خودشان اين نحو رفتار مى‏كنند. شما برادران توجه داشته باشيد كه به راه اسلام برويد و تخلف نكنيد و در همه جاها كه هستيد، در پادگان‏ها و در ساير جاها كه مجتمع هستيد، از تخلفات اسلامى پرهيز كنيد و شما ببينيد كه آنهائى كه با شما مقابل هستند وقتى كه شكست مى‏خورند آنطورى كه گفته شده است در سنگرهاى آنها آلات لهو و لعب و مشروبات پيدا مى‏شود. شماها توجه كنيد كه شمايى كه امروز لشكر اسلام هستيد، ارتش اسلام هستيد، پاسداران اسلام هستيد، بايد با آنهائى كه پاسدار كفرند و نفاقند فرق داشته باشيد. شما بايد جاهايى كه زندگى مى‏كنيد مسجد شما باشد، معبد شما باشد. شما در عبادت خدا هستيد. شما در سنگرها كه هستيد عبادتگاه شماست سنگرها، براى اينكه شما دنبال اسلام هستيد و دنبال امام مسلمين على ابن ابيطالب سلام الله عليه.

صحيفه نور ج 14 صفحه 228

من از همه قواى مسلح، چه نيروى دريائى كه بسيارى‏شان در اينجا تشريف دارند و چه نيروى هوائى و چه نيروى زمينى و از پاسداران متعهد و از عشاير نيرومند و از جهاد و از همه نيروهايى كه ملى هستند و از ملت جوشيده‏اند و از همه سازمان‏ها تشكر مى‏كنم و خداى تبارك و تعالى پشتيبان همه شما هست و شما بايد با همكارى هم، همفكرى هم با توجه به اينكه نظام به طور صحيح ملحوظ بشود و مراتب ملحوظ باشد با هم به جنگ كفار مى‏رويد و انشاءالله پيروزى با شماست و خداوند شما را پيروز كند، هم در پيروزى با جنگ داخلى كه جنگ نفس است و هم پيروزى در خارج كه قواى كفر است و قواى نفاق. از خداى تبارك و تعالى سلامت و سعادت همه را خواستارم.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 229

تاريخ 31/2/60

پاسخ امام خمينى به تلگرام بنى صدر و تقدير از فاتحان ارتفاعات الله اكبر

بسم الله الرحمن الرحيم‏

جناب آقاى رئيس جمهور

مراتب تقدير اينجانب در تصرف ارتفاعات الله اكبر و به اسارت‏گرفتن شمار كثيرى از دشمنان اسلام را به نيروهاى مسلح و فرماندهان محترم آنان كه با هماهنگى و انسجام پيروزمندانه بر قواى شيطانى غلبه كردند ابلاغ نمائيد. مطمئن باشيد و باشند كه با حفظ وحدت و هماهنگى و اتكال به خداوند تعالى پيروزى نهائى از آن نيروهاى اسلامى است. خداوند متعال پشت و پناهتان باشد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 230

تاريخ: 2/3/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از بانوان عضو جهاد دانشگاهى اصفهان

بانوان ايران در اين نهضت و انقلاب سهم بيشترى از مردان دارند

بسم الله الرحمن الرحيم

آنچه كه در ايران بزرگتر از هر چيز بود، تحولى است كه در بانوان ايران حاصل شد. بانوان ايران در اين نهضت و انقلاب سهم بيشترى از مردان دارند و امروز هم كه در پشت جبهه‏ها مشغول فعاليت هستند، سهم آنها بيشتر از ديگران است و در تربيتى كه اشتغال دارند، چه تربيت كودكانشان و چه تربيت خردسالانشان و چه تربيت‏هائى كه در كلاس‏ها و جاهاى ديگر مجالس دارند، باز سهم بزرگى در اين انقلاب دارند. عواطفى كه در بانوان هست مخصوص خودشان است و در مردها اين عواطف نيست و لهذا آن چيزى كه در پشت جبهه از روى عواطف از بانوان صادر مى‏شود و بيشتر و بالاتر و ارزنده‏تر است از آن چيزى كه از مردها صادر مى‏شود. به موجب عواطفى كه بانوان دارند آنها براى جبهه كارهاى بسيار مفيد انجام داده‏اند و انجام مى‏دهند و از همه مهمتر اينكه بانوان بعد از انقلاب با تمام كوشش و حفظ عفت و حفظ جهات اسلامى همقدم بلكه پيشقدم در امور كشور بوده‏اند و برخلاف آنچه كه در رژيم سابق با برنامه‏ريزى از طرف چپاولگران جهان مى‏خواستند به سر بانوان ما بياورند و فاجعه‏ها را چند برابر كنند، بحمدالله موفق نشدند.

و امروز ما مى‏بينيم كه بانوان محترم ايران در سرتاسر كشور يك عضو مفيد و يك جمعيت متعهد معتقد هستند كه به كشور خودشان خدمت مى‏كنند و پشتوانه هستند از براى اين كشور، و من اميدوارم كه تمام جهات اسلامى را در نظر بگيرند و با اسلحه ايمان و تعهد به اسلام اين پيروزى را به پيش ببرند و پشتوانه اين انقلاب باشند و همانطورى كه جوانان را تربيت كردند و به جبهه فرستادند و در عين حالى كه مادران، جوانانشان در جبهه شهيد شده‏اند، با كمال خوشروئى و افتخار، افتخار مى‏كنند بر اينكه جوان آنها در راه اسلام شهيد شده است و باز هم پيشنهاد مى‏كنند كه جوانان ديگر هم داريم و به اسلام تقديم مى‏كنيم. اين مطلبى است كه براى خاطر اسلامى بودن اين انقلاب، اين تحول حاصل شده است. آنها مى‏خواستند كه بانوان ما را به طور دلخواه خودشان عرضه كنند و اين قشر بزرگ كشور را به تباهى بكشند كه با تباهى آنها تمام كشور در نسل‏هاى آينده به تباهى كشيده مى‏شد و خداى تبارك و تعالى بر اين ملت منت نهاد و اين پيروزى را نصيب كشور ما فرمود كه به واسطه تعهد بانوان اميدواريم كه در آتيه پشتوانه اين ملت و اسلام محكمتر بشود و با كوشش شما بانوان محترم

صحيفه نور ج 14 صفحه 231

جوانانى به كشور و باز كسانى كه هم در جبهه بتوانند از عهده جنگ و تا پيروزى اقدام كنند و هم در داخل بتوانند و در پشت جبهه‏ها بتوانند به كارهاى عمرانى و كارهاى ديگرى كه مفيد به حال كشور است قيام كنند. شما را رژيم سابق نشناخته بود و گمان مى‏كرد كه بانوان ايران مثل همان چند نفر يا عده معدود منحرفين است و اينها هم به دست آنها مى‏شود كه انحراف پيدا كنند، لكن بانوان محترم ايران ثابت كردند كه دستخوش اينطور توطئه‏ها نشده‏اند و نمى‏شوند و ثابت كردند كه در دژ محكم عفت و عصمت هستند و جوانان صحيح و نيرومند و دختران عفيف و متعهد به اين كشور تسليم خواهند كرد و هيچ گاه نخواهند در آن راه‏هائى كه قدرت‏هاى بزرگ براى تباه كردن اين كشور پيش پاى آنها گذاشته بود، به آن راه‏ها نخواهند رفت.

من از خداى تبارك و تعالى سعادت و سلامت همه ملت و همه مردها و زن‏ها و بانوان محترم را خواهانم و اميدوارم كه با كوشش شما و با تعهد شما اين كشور به طور چشمگير به پيروزى‏هاى نهائى موفق شود. سلام و درود بر شما بانوان محترم و بر همه ملت.


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 232

تاريخ: 4/3/60

بيانات امام خمينى در جمع اعضاى انجمن اسلامى و جهاد دانشگاهى دانشگاه علم و صنعت و سازمان پژوهش‏هاى علمى و صنعتى كشور

اسلام در رأس اديانى است كه از علم و تخصص تمجيد كرده است‏

بسم الله الرحمن الرحيم

اشكال ما اين است كه مواجه هستيم با اشخاصى كه بدون توجه به مشكلات و بدون توجه به خواست‏هاى ملت به مجرد اينكه گفته‏شود كه فلان مركز بايد اسلامى باشد آنها مى‏گويند يعنى تخصص نباشد. اينها مى‏خواهند كه به دنيا ارائه بدهند كه اسلام با علم و تخصص مخالف است، در صورتى كه آيات قرآن كريم آنقدر راجع به علم و راجع به دانش سفارش فرموده است كه شايد در ساير كتب ديگر نباشد. اسلام با تخصص، با علم، كمال موافقت را دارد لكن تخصص و علمى كه به خدمت ملت باشد، به خدمت مصالح مسلمين باشد. يك صحبت اين است كه ما متخصص نمى‏خواهيم، كه اين را به طور تبليغات نسبت‏دهند به بعضى مثلاً مسلمين كه وقتى مى‏گويند بايد در دانشگاه انقلاب فرهنگى بشود، بايد دانشگاه‏ها اسلامى باشد، اينها از اين فوراً منتقل مى‏كنند مطلب را به اينكه دانشگاه‏ها ديگر طبيب لازم ندارد، متخصص طب نمى‏خواهد، متخصص صنعت‏هاى پيشرفته را مى‏خواهد، فقط بايد بروند آنجا و مسائل، احكام اسلامى را بگويند. اين از شيطنت‏هائى است كه شايد بعضى از افراد و گروه‏ها نسبت به اسلام و انجمن‏هاى اسلامى كه گفته مى‏شود و خصوص انقلاب فرهنگى اينطور تبليغات مى‏شود. اينها نمى‏دانند كه مقصود ما كه مى‏گوئيم بايد تمام گروه‏ها، تمام نهادها و بخصوص دانشگاه كه مركز علم است و مغز متفكر جامعه است، ما كه مى‏گوئيم بايد اينها اسلامى باشد، نمى‏گوئيم كه ما احتياج به متخصص نداريم. تا آنجا اسلام كوشش دارد براى متخصص كه در احكام عادى هم، در احكام شرعى هم متخصص‏تر را ميزان قرار داده است، رأى متخصص‏تر را ميزان قرار داده است. ما مسأله ديگر مى‏گوئيم، درد ما يك درد ديگرى است. درد اين است كه كشور ما را آنطور در اين سنين زيادى كه خارجى‏ها پا باز كردند به آن و خصوصاً در اين 50 سال دوره سياه پهلوى آنطور تبليغات كرده بودند و كردند كه آنها مى‏خواهند در ذهن ملت ما و جوان‏هاى ما متمركز كنند كه ايران، اسلام از عهده اينكه يك علمى را، يك تخصصى را، يك صنعتى را ايجاد كند عاجز است، ما حتما بايد يا دستمان را در همه چيزها به طرف شرق و كمونيست دراز كنيم يا دستمان را به طرف آمريكا و ممالك غربى سرمايه دارى. آنطور تبليغات كرده‏اند كه مى‏گويند بايد ما تمام چيزها را از سر تا به پا بايد ما غربى بشويم يا شرقى باشيم. من در تركيه كه بودم مجسمه آتاترك را كه در بعضى

صحيفه نور ج 14 صفحه 233

ميدان‏ها گذاشته بودند و دستش را بلند كرده بود، گفتند كه اين دست را طرف غرب بلند كرده و مى‏خواهد بگويد كه ما بايد هر چه داريم از غرب بيايد. در ساير ممالك اسلامى هم تبليغات را طورى كرده بودند كه ما در هر امرى بايد مستشار از غرب يا از شرق بياوريم و اصلاً مغز ايرانى لايق اين نيست كه يك كار مثبتى بتواند انجام بدهد، حتى كشاورزى هم نمى‏تواند. اين يك برنامه‏اى بوده است كه ريخته شده بوده است و تبليغاتى كه در دنبال اين برنامه به طور وسيع شده بود باور آورده بود ملت ما را، بسيارى از افراد ما را به اينكه ما هيچ نداريم و نمى‏توانيم هم داشته باشيم ما بايد حتماً برويم يا به طرف غرب و در بلوك غربى واقع بشويم تا آنها به ما ترحم كنند و حاجت‏هائى كه ما داريم آنها برآورده كنند و يا بايد به طرف شرق كمونيست برويم تا آنها اين عمل را انجام بدهند و الان هم مغزهائى هست كه خود را مغز متفكر مى‏دانند، باز باورشان نشده است كه خود ما هم مى‏توانيم آدم باشيم. آنكه ما اصرار داريم به اينكه دانشگاه كه مغز متفكر يك ملت است بايد از وابستگى‏هاى به شرق و غرب كنار برود و نمى‏شود كه كنار برود الا اينكه فرم اسلامى را پيدا بكند، آن اين نيست كه دانشگاه ما نبايد علم و صنعتى تحصيل كند بلكه بايد فقط همين آداب صلوه را بجا بياورد. اين يك مغالطه‏اى است كه تا صحبت دانشگاه اسلامى و اينكه بايد انقلاب فرهنگى پيدا بشود، فرياد مى‏زنند آنهائى كه مى‏خواهند ما را به طرف شرق و عمدتاً به طرف غرب بكشانند، اين است كه اينها با تخصص مخالفند، با علم مخالفند. خير، ما با تخصص مخالف نيستيم، با علم مخالف نيستيم، با نوكرى اجانب مخالفيم. ما مى‏گوئيم كه تخصصى كه ما را به دامن آمريكا بكشد يا انگلستان، يا به دامن شوروى بكشد يا چين، اين تخصص، تخصص مهلك است، نه تخصص سازنده. ما مى‏خواهيم متخصصينى در دانشگاه تربيت بشوند كه براى ملت خودشان باشند، نه براى كشاندن دانشگاه - را - به طرف شرق يا طرف غرب.

ما مى‏خواهيم كه تمام اداراتى كه در اين كشور هست و تمام جاهائى كه صنعت مى‏خواهند ايجاد كنند و مى‏خواهند - به اين مملكت - در صنعت بزرگ بشوند و در علم، ما مى‏خواهيم اين علم و صنعت و همه چيزها در خدمت ملت باشد، نه در خدمت اجانب. تخصصى كه در خدمت اجانب است ضررش از همه چيزها بالاتر است. علمى كه ما را بكشد به طرف آمريكا يا شوروى، آن علم، علم مضر است، آن علمى است كه براى ملت‏ها هلاكت مى‏آورد. اشخاصى كه در دانشگاه سابق تربيت شدند الا قليلى از آنها، اينها براى كشور ما اگر ضرر نداشتند، كه داشتند، نفعى نداشتند. ما مى‏خواهيم يك دانشگاهى داشته باشيم در خدمت خود ملت، در خدمت خود ايران، نه دانشگاهى داشته باشيم كه در شعار اين باشد كه ما مى‏خواهيم كه ايران متمدن آباد داشته باشيم و رو به دروازه تمدن برويم و وقتى كه واقعش را ديديم و ديديد، از همه جهات وابسته بوديم. ما با دانشگاهى كه ما را وابسته به خارج بكند، هر خارجى مى‏خواهد باشد، ما با دانشگاه از اساس مخالفيم. ما دانشگاهى مى‏خواهيم كه ما را از وابستگى‏ها بيرون بياورد ما را مستقل كند، تمام كشور ما را مستقل كند و از وابستگى‏ها خارج كند. ما متخصص مى‏خواهيم و اسلام با تخصص موافق است و اسلام در رأس اديانى است كه از علم و تخصص تمجيد كرده و مردم را دعوت كرده‏است، حتى دعوت كرده است كه

صحيفه نور ج 14 صفحه 234

هر جا يافتيد علم را، حتى از هر كافرى يافتيد، آن را بگيريد، اما بايد بگيريد و در خدمت اسلام و كشور باشد، نه علم را بگيريد و بر ضد كشور خودتان استعمال كنيد. ما مى‏خواهيم يك دانشگاهى داشته باشيم و يك كشورى داشته باشيم كه اين وابستگى مغزى ما را كه مقدم بر همه وابستگى‏ها و خطرناكتر از همه وابستگى‏هاست نجات بدهد. ما اساتيد دانشگاهى را مى‏خواهيم كه آن اساتيد بتوانند مغزهاى جوان‏هاى ما را مستقل بار بياورند، غربى نباشند، شرقى نباشند، رو به غرب نايستند، آتاترك نباشند و تقى زاده هم نباشند. ما مى‏خواهيم يك دانشگاهى داشته باشيم كه بعد از چند سال ديگر تمام حوائج خودمان را، خودمان تحصيل كنيم. ما با تخصص هيچ مخالفتى نداريم و آن چيزى را كه ما با آن مخالفيم وابستگى مغزهاى جوان‏هاى ما به خارج، شرق و غرب است كه دانشگاه‏هاى ما الا عده معدودى يا در صدد نبودند كه اين وابستگى را بردارند يا در صدد بودند كه وابسته كنند اين مغزها را به خارج. ما مى‏خواهيم كه اگر چنانچه مرضى پيدا كرديم اينطور نباشد كه بگويند بايد حتماً برويد به انگلستان، حتماً برويد به آمريكا، ما مى‏خواهيم كه همانطورى كه يك آمريكائى اگر مريض شد به ايران نمى‏آيد و يك انگليسى اگر مريض شد به ايران نمى‏آيد، يك ايرانى هم اگر مريض شد، جاى ديگر نرود. ما يك همچو تخصصى مى‏خواهيم كه جورى بار بياورد كشور را و جوان‏هائى كه در رأس امور كشور هستند جورى بار بياورد كه اينها مغزهايشان وابسته نباشد و فكرى جز اسلام و ايران در سرشان نباشد. ما با تخصص مخالف نيستيم، انجمن‏هاى اسلامى هم همين طور كدام انجمن اسلامى مى‏تواند با تخصص مخالف باشد؟ كدام انجمن اسلامى مى‏خواهد كه تمام جوان‏هاى ما در رشته‏هاى مختلف متخصص باشند و خودكفا باشند؟ همه مى‏خواهند، لكن دانشگاه‏هاى زمان سابق را ديديد كه ما بعد از چندين سال، سال‏هاى طولانى كه دانشگاه داشتيم، آنوقت يك كسى كه به عنوان رئيس مملكت خودش را جا زده بود و آن شاه مخلوع بود، براى آپانديس يكى از بستگان خودش از خارج آدم آورد و طبيب آورد كه عمل كند، براى اينكه او در مغز پوكش مى‏دانست اين معنا را كه جورى اين ايران را وابسته كرده كه خودشان از عهده اين معنا بر نمى‏آيند و اگر برآيند هم بايد كارى كرد كه به همه ملت‏ها فهماند كه ما هيچ نيستيم، ما حتى عمل آپانديس هم بعد از مدت دانشگاه نمى‏توانيم انجام بدهيم. ما مى‏خواهيم اين فكر را از توى كله‏ها بيرون كنيم. انجمن اسلامى بايد در صدد اين معنا باشند كه اين فكر را از اذهان بيرون كنند و خودشان را بيابند بعد از اينكه در قرن تقريباً خودشان را گم كرده بودند. ما مى‏خواهيم طورى باشد و افرادى تربيت بشود كه كتاب قانون او در اروپا الان هم مورد استفاده است، نه اينكه كسى باشد كه، اشخاصى باشند كه الفباى مسائل اسلامى را نمى‏دانند و تا صحبت مى‏شود مى‏گويند اسلام نمى‏تواند. ما يك همچو دانشگاهى مى‏خواهيم كه با همطراز با حوزه‏هاى علميه‏اى كه وابستگى هيچ روز نداشته‏اند با خارج و اگر يك كس، يك نفر، دو نفر وابستگى داشتند، رسوا هستند. ما مى‏خواهيم دانشگاهى باشد كه همفكر باشد با دانشگاه‏هاى علميه قديمى كه آنها هيچ روز وابسته به خارج نبودند و اگر فردى يا افرادى از آنها منحرف بودند، در بين آنها رسوا بودند. ما مى‏خواهيم يك همچو مطلبى تحقق پيدا بكند.

صحيفه نور ج 14 صفحه 235

و البته بايد راجع به انجمن‏هاى اسلامى هم من يك تذكرى كه دائماً داده‏ام و لازم است باز هم بدهم اين است كه چشم و گوش خودتان را باز كنيد كه در انجمن‏هاى اسلامى هم ممكن است كه از اين غربزده‏ها و شرق زده‏ها وارد بشوند و به شما بگويند، اينطور ارائه بدهند كه ما صد در صد اسلامى هستيم و شرقى و غربى نيستيم، در صورتى كه شرقى باشند يا غربى باشند. بايد شما توجه بكنيد كه انجمن‏هاى اسلامى طورى باشند، اشخاصى باشند كه آزمايش شده باشند، سوابق آنها معلوم باشد، كارهائى كه قبل از انقلاب مى‏كردند معلوم باشد، كارهائى كه بعد از انقلاب كرده‏اند معلوم باشد كه خداى نخواسته در انجمن‏هاى اسلامى يك وقت يك وضعى پيش نيايد كه توجه شما سلب بشود از واقعيت و يك وقت ببينيد كه انجمن اسلامى هم گرايش پيدا كرده است به شرق يا گرايش پيدا كرده است به غرب - اين - در همه انجمن‏هاى اسلامى اين سفارش را من كرده‏ام مكرر و در انجمن‏هاى اسلامى علم و صنعت، در انجمن‏هاى اسلامى دانشگاه‏ها اهميتش از همه جا بيشتر است و بايد اين معنا با تمام قدرت، با تمام توجه و با تمام بررسى اين معنا را شما پيگير باشيد كه در انجمن‏هاى اسلامى شما اشخاص منحرف نباشد و امروز بدانيد كه چون مى‏توانند به اسم غير اسلام يك مسأله‏اى را عنوان كنند، با اسم اسلام درست مى‏كنند. همان منحرفين هم با اسم اسلام مى‏خواهند مسائل خودشان را پخش كنند، همان اشخاصى هم كه اسلام را سد راه خودشان مى‏دانند و با اسلام صد در صد مخالف هستند، آنها هم با اسم اسلام وارد ميدان مى‏شوند نه اينكه وارد بشوند و بگويند ما مسلمان نيستيم، نه آنها خطر آنها خيلى زياد نيست. خطر آنهائى كه با اسم اسلام در ادارات، در دانشگاه، در ساير ارگان‏هاى ديگر با اسم اسلام وارد مى‏شوند و به اسلام اعتقاد ندارند، بيشتر از خطر آنهائى است كه اسلام را مى‏گويند ما قبول نداريم و چهره‏شان واضح است، مردم از آنها احتراز مى‏كنند و آنها نمى‏توانند يك خطر مهمى داشته باشند. بايد انجمن‏هاى اسلامى و خصوصاً انجمن‏هاى اسلامى دانشگاه‏ها توجه به اين معنا را داشته باشند.

و بايد اشخاصى كه مأمور انقلاب فرهنگى هستند بايد در كار خودشان دقيق باشند و كوشا باشند كه اشخاصى متعهد را پيدا بكنند و با مشورت آنها زودتر كارها را انجام بدهند كه انشاءالله به تدريج، به عده، به تدريج اين دانشگاه باز بشود و دانشگاهى باشد كه براى خود ما باشد، نه دانشگاهى كه ما را گرايش بدهد به خارج، چه در طرف چپ يا در طرف راست و من اميدوارم كه اين آقايانى كه مأمور اين معنا هستند كه انقلاب فرهنگى بكنند، كمك بشوند از اشخاصى كه توجه به مسائل دارند و از اشخاصى كه به اسلام و به كشور خودشان عقيده دارند و گرايش غربى و شرقى ندارند، به اينها كمك كنند. آنها هم همانطورى كه قبلا به آنها تذكر داده‏ام دعوت كنند از اينها كه انشاءالله به زودى اين مطلب حاصل بشود و ما يك دانشگاه اسلامى كه در فكر اين باشد كه اين ملت را از اين واكنش‏هائى كه تاكنون پيدا كرده است نجات بدهند.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 247

تاريخ: 9/3/60

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از روحانيون اهل سنت كردستان

هر كس ايجاد اختلاف كند بدانيد كه از خارج الهام گرفته است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

توجه داريد كه اين طرح در طائف ريخته شد. بحمدالله شما توجه داريد، آنهائى كه مى‏خواهند بين اهل سنت و اهل تشيع فاصله ايجاد كنند نه سنى هستند و نه شيعه، آنها اصلاً به اسلام كارى ندارد والا كسى كه به اسلام اعتقاد داشته باشد در زمانى كه ما بايد با وحدت مسلمين پيروز بشويم، به اختلافات و مسائل اختلافى دامن نمى‏زند. اينها نيست جز اينكه قدرت‏هاى بزرگ فهميده‏اند آن چيزى كه آنان را عقب زده است اسلام و وحدت مسلمين و برادرى بين همه امت اسلامى است از اين جهت شروع كرده‏اند اختلاف ايجاد كنند. شماها بحمدالله خودتان بيدار هستيد و ملت را در آنجا بيدار كنيد و به همه آنها سفارش كنيد كه ما با هم برادر بوده و هستيم و خواهيم بود، مصلحت ما مصلحت شماست. ما همه بايد اسلام و قرآن را حفظ كنيم. شما به آنان بگوئيد كه هر گونه اختلاف به ضرر اسلام و به نفع دشمن، به نفع امريكا و شوروى است.

من از همه توقع دارم كه به حرف مفسدين گوش نكنند و هر كس ايجاد اختلاف كند بدانيد كه از خارج الهام گرفته است و مقصودش از بين بردن اسلام است تا باز مثل سابق شود كه در تحت سلطه اجانب باشيم. از خداى تبارك و تعالى سلامت و سعادت همه آقايان را خواهانم. موفق و مويد باشيد.


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 236

تاريخ: 6/3/60

بيانات امام خمينى در جمع كليه نمايندگان مجلس شوراى اسلامى‏

مجلس يك معلم باشد از براى همه كشور و مجلس‏هاى بعد و نسل‏هاى آينده‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من يك كلمه راجع به مجلس و محيط مجلس عرضى دارم و يك كلمه هم راجع به كشور و كسانى كه در اين كشور مشغول به خدمت هستند. آنكه راجع به مجلس است، يك مقدار زيادش را ديشب از تلويزيون آقايان ديدند كه من در سال قبل آن مسائل را گفتم و بايد عرض كنم كه مع الاسف آن كه من مى‏خواستم نشده است. من مى‏خواستم كه اين مجلس يك معلم باشد از براى همه كشور و براى مجلس‏هاى بعد و نسل‏هاى آينده كه كيفيت مشاوره وكلا بايد اين نحو باشد، نه آن نحوى كه در مجالس سابق و خصوصاً اين مجالس آخر پنجاه ساله، آنطور نباشد و آقايان در يك محيط آرام مسائلى كه دارند با آرامش بيان كنند، اختلافاتى كه در ديدها دارند، در سليقه‏ها دارند اينها را با يك آرامش خاطر بيان كنند و حل و فصل كنند و راجع به مسائل كشور هم كه در آنجا مى‏آيد باز هم با يك محيط آرام، كه در محيط آرام است كه عقل‏ها مى‏توانند كار بكنند. آن روزى كه غضب توى كار آمد عقل كنار مى‏رود. قوه غضبيه هر وقت به راه افتاد، عاقله را كنار مى‏زند و به روى بى عقلى صحبت مى‏كند. قاضى اگر چنانچه در حال غضب باشد، نبايد حكم بدهد براى اينكه حكم در حال غضب حكمى است كه از منشاء عقلى و شرعى صادر نمى‏شود. شما مسائلى كه داريد فرض كنيد كه يك نفر مى‏رود و مسائل خودش را مى‏گويد، انتقاد هم دارد، انتقادات آزاد است به اندازه اى كه نخواهند يك كسى را خفيف كنند يا يك گروهى را خفيف كنند و از صحنه خارج كنند. انتقاد براى ساختن، براى اصلاح امور، اين لازم است، هر مجلس بايد اين انتقادات را داشته باشد لكن اگر اين انتقادات، آن كه انتقاد مى‏كند با آرامش خاطر و با نظر صحيح انتقاد بكند، آن كه جواب مى‏دهد آن هم اگر با نظر صحيح و بدون اينكه غضب در آن راه داشته باشد جواب بدهد، آنوقت منطق در مقابل منطق است و اگر چنانچه با هياهو و جار و جنجال بخواهيد شما يك مسأله را حل بكنيد و هر كسى در نظر داشته باشد كه طرف مقابل خودش را مثل يك دشمن بكوبد، عقل‏ها كنار مى‏رود و قوه غضبيه كه بدترين قوه‏هاست اگر مهار نشود، آنها در كار مى‏افتند و مسائل را علاوه بر اينكه حل نمى‏كنند مشكل‏تر مى‏كنند.

صحيفه نور ج 14 صفحه 237

حق هر جا كه هست بايد دنبالش رفت

سه جور نظر انسان ناچار دارد؛ يك نظرى كه نظر بيطرف است، اين يك نظر است، يكى هم نظر طرفدارى از يك روش، از يك جريان، يك نظرى هم مخالف با يك روش و يك جريان، نظر بيطرف و نظر طرفدارى از يك مسأله و نظر طرفدارى از يك مسأله ديگر. نظرى كه نظر حب باشد به يك جريانى يا بغض باشد به يك جريانى، اين نظر نمى‏تواند يك نظر سالم باشد حب الشى‏ء يعمى و يصم بغض هم همين طور است نور عقل را خاموش مى‏كند. حب مفرط به يك روشى اسباب اين مى‏شود كه خود آن كسى كه حب دارد توجهى به اين ندارد كه از مبداء حب دارد اين مطلب صادر مى‏شود و اين مطلب حق نيست، مطلبى است كه از راه حب است و بايد، خواه يا ناخواه اين نظر، نظر صائب نيست. و انسان خودش را نمى‏تواند بشناسد به اين زودى‏ها، انسان تا آخر عمرش، تا آنوقتى كه از اين دنيا خارج مى‏شود گرفتار يك مسائلى در باطن خودش هست كه خودش هم نمى‏تواند بفهمد و بايد عرضه كند خودش را انسان به كسانى كه بى‏نظر هستند. اگر نظر از راه حب شد، هميشه دنبال اين مى‏رود كه آن مطلبى را كه مربوط به آن روشى است كه اين دوست دارد آن روش را، آن مطلب را، به هر عنوانى كه هست ثابت كند ولو اينكه اين عنوانى كه هست عنوان خلاف باشد، خلاف اخلاق باشد، خلاف منطق باشد. آنى هم كه بغض به يك روشى دارد آن هم نظرش نظر سالم نيست، آن هم دنبال اين است كه آن طرفى كه مورد بغض اوست و آن روشى را كه مى‏پسندد با هر توجيهى كه باشد آن را تصحيح كند و لهذا مى‏بينيد كه يك مطلب، يك امر از يكى صادر مى‏شود و همين امر با يك وقت و يك محيط، يك مطلب از يك كسى صادر مى‏شود، يك عمل از يكى صادر مى‏شود، اين دو طايفه‏اى كه يكى‏شان اين را خوب مى‏دانند و دوست مى‏دارند و يك طايفه اين را بد مى‏دانند و دشمن مى‏دانند، آن مطلب واحدى كه زمانش واحد و همه جهات واحد است وقتى كه پيش آنها مى‏رود كه مورد محبت هست آن آدم، تمام مطالب او را ولو مخالف با عقل باشد، ولو مخالف با منطق باشد مى‏پذيرند و تأييد مى‏كنند و شروع مى‏كنند به اينكه خير، مطلب همين است و آن دسته‏اى كه با اين خوب نيستند اگر يك مطلب خوبى هم اين بگويد، آنها دنبال اين هستند كه نه، اين حرف صحيح نيست. اين دو نظر را انسان مبتلا به آن هست. نظر بيطرف بسيار كم است يعنى نظر بيطرف باشد، خود آدم هيچ وقت مى‏تواند بيطرف بيطرف باشد، لكن در نظر دادن حق را ببيند، حق تحت تأثير حق واقع بشود، اين حق اگر چنانچه از دشمن من هم صادر شد، من او را تمجيد كنم به عنوان اينكه حق است و باطل اگر از دوست من هم صادر شد، آن را تكذيب كنم به عنوان اينكه باطل است ولو در باطن فرض كنيد يكى يك روشى را دوست دارد و يكى روش ديگر را، لكن در مقام نظر دادن، در مقام مصلحت‏انديشى براى كشور يا براى اشخاص آن نظر حب و بغض خودش را كنار بگذارد برود دنبال حق و باطل. حق هر جا كه هست بايد دنبالش رفت و او را با آغوش باز پذيرفت ولو برخلاف نظر خود من هست و باطل را هر چه هست و از هر كسى صادر بشود بايد نپذيرفت به عنوان اينكه باطل است. اشخاص و گروه و اينها را بايد كنار گذاشت و حق و باطل را ملاحظه كرد. آنوقت هم براى اثبات حق و ابطال باطل اگر - گرفتار -

صحيفه نور ج 14 صفحه 238

انسان گرفتار بشود به عصبانيت و - عرض مى‏كنم - غيض و غضب كردن، نه مى‏تواند حق را به دست بياورد و نه مى‏تواند باطل را ردش كند. مهم در همه افراد و خصوصاً شما آقايان كه در مجلس هستيد و مجلس مبداء همه چيزهايى است كه در كشور واقع مى‏شود مهم اين است كه در مقام بيان مسائل ورود مسائل، انتقاد و تكذيب به آنجا نرسد كه از قوه عقليه كنار و با قوه غضبيه انسان وارد ميدان بشود. اگر يك كسى هم فرض كنيد يك از زبانش يك مطلبى بر خلاف شما صادر شد اگر شما برويد و مطلب را منطقى صحبت كنيد، با داد و فرياد و خداى نخواسته حرف زشت زدن كار درست نمى‏شود جز اينكه اگر خداى نخواسته اين امور تكرار بشود در مجلس، كم كم، هيچ امر فاسدى يكدفعه سراغ آدم نمى‏آيد، شيطان باطنى انسان بسيار استاد است و او اين همچو نيست كه ابتدا انسان را به فساد بكشد، ابتدا قدم كوچكى را وا مى‏دارد كه انسان بردارد، اين قدم كه برداشت فردايش يك قدم يك قدرى بلندترى، انسان را يواش يواش به فساد مى‏كشد.

شيطان باطنى با كمال استادى انسان را به تباهى مى‏كشد همه اينهائى كه مى‏بينيد فاسد شدند اينطور نبودند كه اينها از اول به اين درجه از فساد بودند، بلكه كل مولود يولد على الفطره و اينطور هم نبودند كه يكدفعه جهش كرده باشند از يك مرتبه‏اى به مرتبه بالاى فساد، اينطور هيچ وقت نبوده است، اين به تدريج واقع شده است. اينهائى كه ديكتاتور شدند اينها اينطور نبوده است كه از اول ديكتاتور زائيده شده باشند، آنها هم مثل ساير مردم، بعد هم وقتى كه به مقامى رسيدند اينطور نبوده كه از اول ديكتاتورى كرده باشند، لكن قدم به قدم، ذره ذره رو به ديكتاتورى رفتند يك وقت هيتلر از كار درآمدند، يك وقت استالين از كار درآمدند. شيطانى كه در باطن انسان است با كمال استادى انسان را به تباهى مى‏كشد. اگر از اول بگويد كه تو بيا برو يك آدمى را بكش، هرگز نخواهد رفت. اين از اول انسان را وادار مى‏كند كه اين آدم چطور است، يك غيضى به او بكن، بعد يك قدرى زيادتر تا كم كم مهيا مى‏كند انسان را از براى اينكه آدم هم مى‏كشد. همه اينهائى كه فاسد هستند به تدريج فاسد شدند، هيچ كس يكدفعه فاسد نشده است و هيچ يك از ماها هم بايد تصور نكنيم كه مأمون از اين هستيم كه فاسد بشويم. همه در معرض فساد هستيم، همه ما دست به گريبان شيطان است و خصوصاً شيطان نفس، همه گريبانمان به دست اوست، هيچ كس هم از ابتدا فاسد فاسد نبوده است و هيچ كس هم مأمون نيست از اينكه از به فساد و به دام شيطان نيفتد. اگر كسى مراقب حال خودش باشد، توجه به مسائل انسانى داشته باشد، با مراقبت و با اينكه خودش را محاسبه كند، اگر در - فرض كنيد - مجلس يا در جاى ديگر يك روزى گذشته است كه در آنجا مسائلى پيش آمده است شب برود حساب كند ببيند كه واقعاً اينكه من امروز گفتم مبداء اين چى بود، يك مبداء شيطانى داشت يا مبداء الهى داشت، اگر محاسبه كند آدم شب از خودش و خودش را در محاسبه قرار بدهد كه امروز تو اين صحبت را كردى، اين مبداء، مبداء شيطانى بوده است نه مبداء انسانى و الهى، ممكن است كم كم دنبال اين برود كه اصلاح كند و اگر اين كار را نكند و همان رويه را

صحيفه نور ج 14 صفحه 239

تعقيب بكند، هيچ بعيد ندانيد كه يك نفر زاهد، عابد، مسلمان، همه چيز، يك انسان فاسد شقى‏اى از كار درآيد. مأمون نيست هيچ كس.

منظره مجلس يك منظره صالح باشد

محيط مجلس اميدوارم كه از اين به بعد يك قدرى توجه بكنند كه اين محيط مجلسى كه نمايش داده مى‏شود در همه كشور و بعضى جاهاى ديگر هم، يك طورى نباشد كه وقتى اين محيط در منظره مردم واقع شد، مردم از اينكه اين وكيل را انتخاب كردند پشيمان بشوند، يك طورى نباشد كه از آن راهى كه همه مردم دنبال آن راه هستند كنار برود. مجلس بايد محيطى باشد كه با كمال تفاهم و خيرخواهى براى ملت و كشور مسائل را پيش بياورند. انتقاد مى‏كنند، انتقاد خيرخواهانه باشد، جواب انتقاد مى‏دهند آن هم خيرخواهانه باشد و منظره مجلس يك منظره صالح باشد كه مردم وقتى كه اين منظره را ديدند بگويند چه كار خوبى كرديم كه يك همچو اشخاص صحيح را در مجلس برديم و يك وقت خداى نخواسته طورى نباشد كه مردم پشيمان بشوند از رأيى كه داده اند.

اين مجلس فراهم آمده از الله اكبرهاى مردم است

و من تكرار مى‏كنم مجلس بالاترين مقامى است در اين مملكت. مجلس اگرداد و شوراى نگهبان هم آن رأى را پذيرفت، هيچ كس حق ندارد يك كلمه راجع به اين بگويد. من مى‏گويم رأى خودش را نگويد، بگويد، رأى خودش را بگويد، اما اگر بخواهد فساد كند، به مردم بگويد كه اين شوراى نگهبان كذا و اين مجلس كذا، اين فساد است و مفسد است يك همچو آدمى، تحت تعقيب مفسد فى الارض بايد قرار بگيرد. اين مجلس ماحصل خون يك جمعيتى است كه وفادار به اسلام بودند و اين مجلس عصاره زحمت‏هاى طاقت فرساى اين ملت مسلمان بوده است. اين مجلس فراهم آمده از الله اكبرهاى مردم است. اگر بنا باشد كه اين مجلس كه فراهم آمده است از الله اكبر مردم، قدمى برخلاف اسلام بگذارد، اين مجلس مجلسى خواهد بود كه برخلاف مسير مسلمين عمل كرده است. با تمام قدرت بدون اينكه ملاحظه‏اى از احدى و از مقامى بشود، مجلس بايد مسائل را طرح بكند و رد و بدل و انتقاد صحيح بدون جار و جنجال، بدون هياهو مسائل را بگويند و كسى كه مخالف است مخالفت خودش را بدون هياهو بگويد، آن كه موافق است موافقت خودش را بدون جار و جنجال بگويد و بعد هم رأى بگيرند، وقتى رأى گرفتند اگر اكثريت رأى داد و بعد هم برده شد پيش شوراى نگهبان و آنها هم صحيح دانستند اين رأى را، مخالف اسلام ندانستند و مخالف قانون اساسى ندانستند، اگر بعدها بخواهند شيطنت بكنند، اين شيطنت‏ها از مبادى غضب، از مبادى فاسد بيرون مى‏آيد.

سر تسليم به مجلس يعنى تسليم به اسلام

بايد سر تسليم به مجلس يعنى سر تسليم به اسلام، وقتى مخالف اسلام نيست سر تسليم به اسلام

صحيفه نور ج 14 صفحه 240

فرود آورد و روش‏هاى غير اسلامى را اگر هم در باطن خداى نخواسته دارند، نبايد ديگر اظهار بكنند و نبايد اذهان مردم را نسبت به مجلس مشوش كنند. اين يك مسأله‏اى است اساسى و بايد همه توجه داشته باشند، به مجرد اينكه يك مطلبى برخلاف رأى يك نفر است، نبايد بگويد مجلس درست نيست. اين خودش را اصلاح كند، اين خودش درست نيست. نبايد بگويد شوراى نگهبان درست نيست. اين خودش درست نيست، بايد خودش را اصلاح بكند و اين گرفتارى هست براى ملت ما و من اميدوارم كه مجلس يك مجلس اسلامى، مجلس عبادت باشد، نه مجلسى كه خداى نخواسته معصيت در آن واقع بشود و به ديگران اهانت كنند، به كسى بد بگويند. اينها خلاف اسلام است و نبايد بشود. و اما مطلبى كه به طور كلى مى‏خواهم عرض بكنم، اين ملت ما كه از اول قيام كرد و به ما منت گذاشت و وارد شد در صحنه و مقابل همه قدرت‏ها ايستاد و رأى داد به اين جمهورى و تا آخر و شكست داد طرف‏هاى مقابل را و تا آخر، اين ملت ما سر جاى خودش هست. اين شياطين كه مى‏گويند كه ملت ما ديگر چطور و چطور است، اينها توى اتاق‏هاى خودشان نشسته‏اند حساب مى‏كنند. اينها نمى‏روند كه اين ملت ميليونى را محاسبه‏اش را بكنند كه اين ملت هر وقت كه يك صدائى بلند بشود و بخواهد فرض كنيد كه از اسلام يك طرفدارى بشود، همه ملت سرتاسر الا يك دسته كوچكى كه به اسلام اعتقاد ندارند، آنها هم وقتى كه ملت آمدند يك طرف، آنها هم در ملت محو مى‏شوند. اين معنا را كه هى ديده مى‏شود كه بايد اين يك كارى بشود كه اين ملت راضى بشود، ملت اسلام را مى‏خواهد، كارى بهتر از اسلام چى، چى مى‏خواهيد بكنيد؟ شما كارهايتان را خوب بكنيد، ملت ايران رأى داده است به جمهورى اسلامى، هر چه زحمت داشته است و توان داشته است در طبق اخلاص گذاشته است گفته ما اسلام را مى‏خواهيم. شما اگر با اسلام بد هستيد، خوب تشريف ببريد اروپا و آمريكا و هر جا دلتان مى‏خواهد آنجا زندگى كنيد، يا همين جا زندگى كنيد. و اگر ملت را مى‏خواهيد هى نگوئيد كه ملت با من است، ملت با من است. ملت با اسلام است، نه با من است و نه با شما و نه با ديگرى. من اگر يك كلمه‏اى بر خلاف اسلام بگويم، همين ملت مى‏ريزند و من را از بين مى‏برند. ملت اسلام را مى‏خواهد، ملت شخص نمى‏خواهد. شخص پرست نيست ملت، مى‏خواهد كه قوانين اسلام در اين مملكت پياده بشود. ملت اينهمه زحمت كشيده است كه دين اسلام را برقرار كند در يك مملكتى كه صدها سال و در اين اخير پنجاه سال كوشش شد به اينكه اسلام را كنار بگذارند، كوشش شد به اينكه روحانيت را كنار بگذارند و تضعيف كنند. ملت روحانيت را به تبع اسلام مى‏خواهد، اگر خداى نخواسته روحانى هم برخلاف اسلام بكند، آن هم يك ساواكى است فرقى نمى‏كند، بدتر از ساواكى هم هست. اين معناها را از گوش‏هايشان بيرون كنند آقايان كه اين مردم ديگر از جمهورى اسلامى كنار رفته‏اند. خير، شماها كنار رفته‏ايد، شما خودتان را علاج كنيد، مرض‏هاى باطنى‏تان را علاج كنيد كه ننويسيد كه اين مملكت ديگر رفته از بين. اين مملكت از بين نرفته و اين جمهورى اسلامى هم سر جاى خودش هست و اين مردم هم دنبال جمهورى اسلامى هستند و اين مردم هم طرفدار از مجلس، مادامى كه مجلس بر طريقه اسلام باشد، و از دولت، مادامى كه دولت بر طريقه اسلام باشد، و از رئيس جمهور، مادامى كه رئيس جمهور

صحيفه نور ج 14 صفحه 241

در طريق اسلام باشد طرفدارى مى‏كنند. هر كدامتان بلغزيد، مردم ديگر از شما طرفدارى نمى‏كنند، براى اينكه مردم اسلام را مى‏خواهند. امر دائر مى‏شود بين من و پيغمبر اكرم، كدام مسلمان است كه ترجيح بدهد من را؟ امر دائر مى‏شود بين شما و اسلام، كدام مسلمان است كه شما را بر اسلام ترجيح بدهد؟ اين خيال‏ها را از كله‏هايتان بيرون كنيد كه الان اگر وضعى بشود مردم ديگر آن مردم نيستند. مردم اسلام را مى‏خواهند، تا آخر هم مى‏خواهند. اين قلم‏ها يك قدرى ملاحظه بكنند اين مسائل را، همين طور مى‏نشينند توى خانه‏هايشان حكم مى‏كنند ملت اينطورى است. خوب، ملت اينهاست كه شما مى‏بينيد كه در كوچه و بازار و آنهائى كه در جنگ هستند و آنهائى كه هر روز مى‏آيند و مى‏گويند كه ما مى‏خواهيم برويم جنگ، ملت من و تو نيستيم، ملت آنها هستند، ميزان آنها هستند. هى ننشينيد و بگوئيد كه مردم چه شده اند، مردم ديگر مأيوس شدند، مردم كذا شدند. نخير، مردم از اسلام مأيوس نمى‏شوند. كارهاى ما هم هر كدام فاسد است، مى‏گويند كار تو فاسد است، ولى ما جمهورى اسلامى را مى‏خواهيم. يك قدرى قلم را كنترل كنيد، يك قدرى حفظ كنيد خودتان را، اينقدر تبعيت از هواى نفس نكنيد، اينقدر تبعيت از شيطان نكنيد، مسائل را يك مسائل صحيح طرح بكنيد، مسائل فاسد طرح نكنيد، نگوئيد هى كه ما حالا ديگر بايد چه بكنيم، حالا بايد چه بشود. خوب، كارها شده است تا حالا، تا حالا هم الحمدلله خوب هم شده است. البته يك مملكتى كه پنجاه سال بلكه دوهزار و پانصد سال رو به تباهى كشانده‏اند آن را، مى‏خواهيد فردا صبح همه مردم صحيح بشوند؟ همه ارگان ها، ارگان‏هاى صحيح اسلامى بشود؟ اگر شماها بگذاريد، اگر اينهائى كه الان دنبال مفسده‏جوئى هستند مهلت بدهند، مى‏شود، شما هم نگذاريد، مى‏شود، منتها يك قدرى ديرتر مى‏شود. شماها كه مسلمان هستيد، اعتقاد به اسلام داريد، شماها يك قدرى مهلت بدهيد به اين مملكت كه دارد از هر طرف به او حمله مى‏شود، ديگر شما حمله نكنيد. ما هميشه مى‏خواهيم كه با آرامش همه مسائل حل بشود و الا اين ملت هست و اين روحانيت هم هست.

قدر اسلام و روحانيت را بدانيد

اين را بدانيد در هر جائى از اين مملكت يك روحانى بارز هست، متعهد به اسلام، هر وقت صدايش دربيايد همه دنبال او هستند. اينقدر تعقيب نكنيد كه بخواهيد هى روحانيت را كنار بگذاريد. آخر شما در ظرف چندين سال چكار كرده‏ايد براى اين كشور كه حالا روحانيون را مى‏گوئيد كه نبايد باشند. خوب، چه كار كرده‏ايد؟ چه كار مثبتى شما كرده‏ايد؟ جز حرف هيچى نداريد. هى مى‏گوئيد ما گفتيم، خوب گفتيد، چه كرده‏ايد؟ الان اين ملتى كه دنبال اين جمعيت بودند و دنبال اسلام بودند و روحانيت را نشانه اسلام مى‏دانستند، من نمى‏خواهم بگويم هر روحانى كذا، من بعضى روحانى‏ها را از شمر هم بدتر مى‏دانم، من عرض مى‏كنم كه اين روحانيتى كه اسلام را تا حالا به ما رسانده است اگر اين روحانيت و اين اشخاص نبودند، ما حالا از اسلام اطلاعى داشتيم؟ كى همه اين مسائل اسلام را ضبط كرده و بسته‏بندى كرده و به ما داده؟ همين روحانيين بودند. از زمان حضرت صادق سلام الله عليه كه

صحيفه نور ج 14 صفحه 242

فقه اسلام و شيعه تدوين شد همين روحانيين بودند كه دست به دست دادند و در غيبت كبرى هم همين روحانيين بودند كه احكام اسلام رادست به دست دسته‏بندى كرده اينها را دست به دست، نسل به نسل منتقل كرده‏اند تا به ما رسيد و همين روحانين بودند كه در اين طول پنجاه سال همه شما ديگر شاهد بوديد كه چندين دفعه از اين روحانيون قيام كردند لكن چون اساس خيلى دست آنها نبود نتوانستند. همين روحانيون بودند كه از اصفهان و همه جا زمان رضاخان مجتمع شدند بر ضد رضاخان منتها از باب اينكه مردم آنطور تحت سلطه بودند، شكست خوردند. و همين روحانيون بودند كه از آذربايجان قيام كردند و باز هم دنبال اينكه باز درست مسأله براى مردم روشن نشده بود، آنجا هم شكست خوردند. و همين روحانيين بودند كه از پانزده خرداد تا آخر، همين‏ها بودند كه هيچ كس نفس نمى‏كشيد، باز يكى‏شان از يك جا صدا در مى‏آورد، فرياد مى‏زد و در اين دو سال آخر از روحانيون مطلب شروع شد. هى نگوئيد من چه كردم و ما چه كرديم. آخر يك مقدار هم انصاف مى‏خواهد از اول روحانيون هيچ كاره بودند! فقط ما بوديم كه همه كارها را كرديم آخر اين هم نبايد يك آدم صحيح بگويد كه به او بخندند. اينها بودند كه مردم را به كوچه و بازار كشاندند و اين اسلام بود كه مردم را به كشتن داد و الا نه هيچ جبهه‏اى و نه هيچ حزبى و نه هيچ گروهى نمى‏توانست كه مردم را بكشاند به طورى كه داوطلب دنبال مرگ بروند، داوطلب شهادت بطلبند. شما در تاريخ كجا سراغ داريد كه داوطلب بيايند و بگويند كه من مى‏خواهم شهيد بشوم. يا الله دعا كن كه من شهيد بشوم، گريه كند به اينكه دعا كن من شهيد بشوم. اين اسلام است كه اينطور كرده است. آقا! قدر اين اسلام و قدر اين روحانيت را بدانيد. شماها نمى‏فهميد، مطلع نيستيد درست، اگر اين طايفه كنار بگذارند، بعد از پنجاه سال رسم و اسمى از اسلام نخواهد بود. شمائى كه به اسلام اعتقاد داريد، آن كه اسلام را توى دست نگه داشته و دسته‏بندى كرده، داده و الان هم در مراكز علمى مشغول فقه اسلام است و من دو سه روز پيش از اين كه يكى از مدرسين محترم قم اينجا بود، از او سؤال كردم كه راجع به حوزه علميه قم و توجه طلبه‏ها به فقه چى است، بسيار تعريف كرد گفت كه با كمال جديت مشغول فقه اسلام هستند. اينها را شما قدرشان را بدانيد، اگر اينها كنار بروند، شماها هيچكاره‏ايد، چنانچه از اول هم هيچكاره بوديد. اينها هستند كه شما را تو ميدان آوردند و وزير و وكيل و نمى‏دانم چى كردند يا فرض كنيد بالاتر. چرا با اينها مى‏خواهيد مخالفت كنيد؟ ملت است كه دنبال اينها هست و اينها با همراهى ملت دارند كارها را انجام مى‏دهند، چرا حالا راجع به ملت، شما هى مى‏گوئيد ملت، ملت نمى‏خواهد ديگر اينها را؟ خوب ملت چطور اسلام را نمى‏خواهد؟ فرض كنيد يك روحانى هم يك جائى خلاف كرده است، فرض كنيد، اينكه نيست، شما هى مناقشه مى‏كنيد خلاف خودتان را نمى‏بينيد، خلاف فلان معمم را مى‏بينيد، من هم قبول دارم كه الان يك وضعى هست كه هم قضاوت ما به آنطورى كه بايد باشد براى كمبود كه دارد آنطور نيست و هم جوان‏هائى كه بعضى كارها را مى‏كنند يك قدرى ناپخته هستند و خلافكارى مى‏شود اما دست به دست هم بدهيد براى اصلاح، نه اينكه اگر يك جوانى يك جائى خلاف كرد شما بگوييد كه پاسدارها كذا هستند. اين پاسدارها آقا! بودند كه شما را نجات دادند و الا پدر همه ما را در مى‏آورد

صحيفه نور ج 14 صفحه 243

رضاخان و محمدرضا خان، شكر كنيد اينها را، تشويق كنيد اين را، اصلاح هم بكنيد، هر جا خلاف كردند، بايد اصلاح بشوند. هى ننشينيد و بگوئيد پاسدار كذا. و همين ارتش است كه الان دارد در آنجائى كه دائما آتش مى‏ريزد، زير آتش دارند خدمت مى‏كنند. اينها براى كى مى‏كنند؟ اينها براى كشور اسلامى و براى اسلام، همين‏هايند كه آنجا نماز شب مى‏خوانند و كار مى‏كنند، همان‏هايند كه اصلاً از كشتن و از رفتن به آن عالم باك نداند و مى‏گويند بگذار برويم از اينجا رها بشويم. وصيت‏نامه‏هاى اينها را لابد ديديد. بگذاريد اين قدرت باقى باشد، بگذاريد اين قدرت اسلام باقى باشد. اگر اين قدرت اسلام خداى نخواسته شكسته بشود، و شكسته نخواهد شد، شما و ما و همه اشخاصى كه هر جا هستند و همه روشنفكران و قلم دست‏دارها همه‏شان به باد فنا مى‏روند. اين قدرت است كه شما را نگه داشته است، اين قدرت ملت است و قدرت اسلام است كه نمى‏گذارد آمريكا بيايد بريزد، از آن ور شوروى بيايد بريزد آنجا، براى اينكه اين هم تباه مى‏شود اينجا، آنها مى‏خواهند يك مملكتى داشته باشند. مملكت ما تا آخر فردش جانفشانى دارد مى‏كند. اين قدرت اسلام را نگه داريد. تا گفته مى‏شود مكتبى، آقايان مسخره مى‏كنند. مكتبى يعنى اسلامى، آن كه مكتبى را مسخره مى‏كند اسلام را مسخره مى‏كند. اگر متعمد باشد، مرتد فطرى است و زنش برايش حرام است، مالش هم بايد به ورثه داده بشود، خودش هم بايد مقتول باشد. من هميشه ميل دارم كه همه طبقاتى كه هستند، همه كسانى كه در صحنه‏ها حاضر هستند، همه با هم بنشينند اصلاح كنند مسائل را، هى ننشينند آن از آن ور بخواهد او را از بين ببرد، او از آن ور بخواهد او را از بين ببرد و مسأله را به بن بست برسانند و مملكت را به بن بست. شما به بن بست رسيديد، اشتباه مى‏كنيد، مملكت اسلام كه به بن بست نمى‏رسد. همين مردم، همين پيرزنها و پيرمردها و جوان‏ها و بچه‏ها از اين بن بست بيرون مى‏آورند اين مملكت را. شماها به بن بست رسيديد مى‏گوئيد خوب، چه بكنيم، بگذاريد اسلام نباشد تا ما باشيم، بگذاريد ايران نباشد. شما ايستاده‏ايد تا پاى اينكه ايران نباشد، دست برداريد از فضولى‏ها، براى خدا كار بكنيد، براى خدا آرامش بگيريد، براى خدا دعوت به آرامش بكنيد، براى خدا تو سر هم نزنيد، اينقدر هى مى‏گويند آقايان، چند روز پيش از اين آقاى حجتى آمد بودند اينجا كه ما مى‏خواهيم يك جمعيتى درست كنيم جمعيت وحدت و كذا. گفتم: آقا اين مى‏شود، شما مى‏بينيد كه اگر درست كنيد چند تا جمعيت هم، جمعيت فرض كنيد چه درست مى‏شود، با اين حرف‏ها درست نمى‏شود، نه با مصاحبه درست مى‏شود، نه با چى، بله خصوصى بشويد با هم چه بكنيد. بترسيد از اينكه يك وقت يك انفجارى حاصل بشود، همه ما را به باد فنا بدهد. از اين بترسيد شما، مغرور نشويد به اينكه من آن هستم كه فلان كار چيز بود رستم يلى بود در كذا، مغرور نشويد.

همه بايد مقيد به قانون باشند

اين مردم اسلام را مى‏خواهند، اگر پايتان را از اسلام كنار بگذاريد، اين طلبه‏اى كه اينجا نشسته با كمال قوا با شما مخالفت مى‏كند و همه ملت اسلام هم اسلام را مى‏خواهند. من اول سال به آقايان

صحيفه نور ج 14 صفحه 244

عرض كردم كه اين سال خوب است سال اجراى قانون باشد، بايد حدود معلوم بشود، آقاى رئيس جمهور حدودش در قانون اساسى چى هست، يك قدم آن ور بگذارد من با او مخالفت مى‏كنم، اگر همه مردم هم موافق باشند، من مخالفت مى‏كنم، آقاى نخست وزير حدودش چقدر است، از آن حدود نبايد خارج بشود، يك قدم كنار برود با او هم مخالفت مى‏كنم. مجلس حدودش چقدر است، روى حدودش خودش عمل كند. شوراى نگهبان حدودش چقدر است، قوه قضائيه حدودش چى است، قوه اجرائيه. قانون معين شده است، مى‏شود از شما پذيرفت كه ما قانون را قبول نداريم، غلط مى‏كنى قانون را قبول ندارى، قانون ترا قبول ندارد. نبايد از مردم پذيرفت، از كسى پذيرفت كه ما شوراى نگهبان قبول نداريم، نمى‏توانى قبول نداشته باشى، مردم رأى دادند به اينها، مردم به قانون اساسى شانزده ميليون تقريباً يا يك قدرى بيشتر رأى دادند به قانون اساسى. مردمى كه به قانون اساسى رأى دادند منتظرند كه قانون اساسى اجرا بشود، نه هر كس از هر جا صبح بلند مى‏شود بگويد من، من شوراى نگهبان را قبول ندارم، من قانون اساسى را قبول ندارم، من مجلس را قبول ندارم، من رئيس جمهور را قبول ندارم، من دولت را قبول ندارم. نه، همه بايد مقيد به اين باشيد كه قانون را بپذيريد ولو برخلاف رأى شما باشد، بايد بپذيريد براى اينكه ميزان اكثريت است و تشخيص شوراى نگهبان كه اين مخالف قانون نيست و مخالف اسلام هم نيست، ميزان اين است، همه ما بايد بپذيريم. من هم ممكن است با بسيارى از چيزها، من كه يك طلبه هستم مخالف باشم، لكن وقتى قانون شد و چيز شد، خوب ما هم پذيريم. بعد از اينكه يك چيزى قانونى شد، ديگر نق زدن در آن، اگر بخواهد مردم را تحريك بكند، مفسد فى الارض است و بايد با او دادگاه‏ها عمل مفسد فى الارض بكنند و اگر نه، رأى مى‏دهد آرام، با آرام هيچ كس مخالف نيست. شما مى‏گوئيد كه نخير، اينكه گفتند اينها اشتباه كردند ولى ما در مقام عمل قبول داريم، اما رأيمان اين است كه اينجورى نيست اما در عمل هم ملتزم هستيم، اين هيچ مانعى ندارد. البته مسائل اگر آن مسائل اسلامى باشد، اگر در رأى هم مخالف باشيد، بايد تو سرتان زد اما اگر يك مسائل سياسى هست، مسائل چيزى هست مى‏گوئيم اينها اشتباه كردند، بسيار خوب، ممكن است يك ميليون جمعيت هم اشتباه بكنند اين اشكال ندارد اما در عين حالى كه اعتقادتان اين است كه اينها اشتباه كرده‏اند در عين حال بايد بپذيريد، چاره نداريد. شما هم كه وكيل شديد فرض كنيد از تهران يا از جاى ديگر، خوب عده كثيرى مى‏گويند كه اين لياقت نداشته است، اين نبايد، خوب نبود بشود اما حالا كه اكثريت شد، پذيرفته‏اند. اين مردم بيچاره همه چيز را قبول دارند، اين من و شما هستيم كه هر جا برخلاف مصلحت ما باشد اساس را مى‏گوئيم قبول نداريم. هر جا، هر كس بر خلاف من است اين اصلا مسلمان هم نيست و هر كه با وفق من است اگر شمر هم باشد، اين ابوذر است. اين يك مطلبى است كه در باطن ذات هر كس هست. اصلاح كنيد خودتان را، در باطن ذات همه هست كه آن كه با من خوب است، خوب است و آن كه با من بد است، بد نه آن كه به حسب حكم خدا خوب است و به حسب واقع خوب است، نخير، آنى كه با من خوب است آن ميزان است، آن قانون ميزان است كه براى من باشد و آن مجلس ميزان است كه براى من باشد و آن ارتش ميزان است

صحيفه نور ج 14 صفحه 245

كه براى من باشد، آن كه براى من نباشد آن فاسد است. اين يك چيزى است كه در قلب همه هست، اختصاص به يكى و دو تا ندارد، هر كسى هر چيزى را براى خودش مى‏خواهد، همه مردم هر چيزى را براى خودشان مى‏خواهند، الا آنهائى كه بالاتر از اين طبقات هستند. وقتى اينطور شد، البته هر كس اينطور است، اما در مقام تدبير امور يك مملكت و در مقام اداره يك مملكت بايد همه شماها و همه كسانى كه دست‏اندركار هستند و همه ملت بپذيرند آن چيزى را كه قوانين، قانون اساسى پذيرفته است، بپذيرند آن چيزى را كه مجلس به آن رأى مى‏دهد و شوراى نگهبان آن را موافق قانون و موافق شرع مى‏داند، بايد بپذيرند اينها را. اگر مى‏خواهيد كه از صحنه بيرونتان نكنند، بپذيريد قانون را. نگوئيد هى قانون و خودتان خلاف قانون بكنيد، بپذيريد قانون را، همه‏تان روى مرز قانون عمل بكنيد و اگر همه روى مرز قانون عمل بكنند، اختلاف ديگر پيش نمى‏آيد. همه اختلافات اين است كه يك كسى اينجا فرشش را انداخته، يكى هم اينجا فرشش را، اگر اين روى فرش خودش بنشيند و آن هم روى فرش خودش بنشيند، دعوا ندارند. اما اگر اين پايش را دراز كرد روى او، او پايش را كنار مى‏زند و او هم مى‏خواهد پايش را دراز كند اينجا، دعوا اينجا پيدا مى‏شود. دعواهاى ما دعوائى نيست كه براى خدا باشد. اين را از گوشتان همه بيرون كنيد، همه‏تان عجيب هستيد، همه ما از گوشمان بيرون كنيم كه دعواى ما براى خداست، ما براى مصالح اسلام دعوا مى‏كنيم؟ خير، مسأله اين حرف‏ها نيست، من را نمى‏شود بازى داد، دعواى خود من و شما و همه كسانى كه دعوا مى‏كنند همه براى خودشان است. همه مى‏گويند پيش بده براى ما، همه مى‏خواهند تمام اين قدرت چى چى، آخر من نمى‏فهمم چه قدرتى الان در كار هست. خوب محمدرضا اگر دنبال اين مسائل مى‏رفت، مطلبى بود براى اينكه يك قدرتى بود، قدرت شيطانى بود، كسى حق نداشت يك كلمه بگويد، اما امروز كه بقال سر محله مى‏آيد و مى‏گويد كه آقاى نخست، برادر نخست وزير اينجا اين كار درست نيست، برادر رئيس جمهور اين كار درست نيست، اين ديگر قدرتى نيست، يك برادرى است، يك دسته برادرند، يك دسته‏شان شانس‏شان آورده است آنجا نشسته‏اند، يك دسته بيچاره هم براى اينها سينه مى‏زنند، قدرت نيست كه ما حالا براى يك قدرتى بيائيم. اينها تلبيسات ابليس است كه بر ما غلبه كرده است و اين تلبيسات ابليسى را اگر چنانچه مسامحه كنيد، شما را به جهنم مى‏فرستد، در همين دنيا هم به تباهى مى‏كشد. در همين دنيا ايستاده است اين تلبيس نفسانى و اين شيطان نفس ايستاده است، تا آنجائى كه همه چيز دنيا را به باد فنا بدهد. هيتلر حاضر بود تمام بشر از بين برود و خودش در آن قدرت بين همان آلمان باقى باشد، آن نژاد بالاتر و اين چيزى كه در مغز هيتلر است در مغز همه شما هست. خودتان غفلت كرديد، در مغز همه اين مطلب هست كه هم بروند، و من. تا نرويد سراغ اينكه يك انصافى در كار باشد، يك توجهى به خدا در كار باشد، يك حسابى در كار باشد كه خودتان از خودتان حساب بكشيد كه من امروز مى‏خواهم چه بكنم، مى‏خواهم همه مملكت ايران را به هم بزنم براى اينكه من باشم و هيچ كس نباشد، نه، همه باشيد و همه هم حفظ كنيد مملكت را، همه باشيد و همه روى قانون عمل بكنيد، قانون اساسى را باز كنيد و هر كس مرز و حد خودش را تعيين كند. به ملت هم بگويند به اينكه بابا ما، قانون اساسى ما براى دولت اين را

صحيفه نور ج 14 صفحه 246

وظيفه كرده است، براى رئيس جمهور اين را، براى مجلس اين را، براى فرض كنيد فلان نفر، براى ارتش اين را، براى همه وظيفه معين كرده است، به مردم بگويند وظيفه ما را قانون اساسى كه شما رأى داديد برايش، وظيفه ما اين است. در لفظ فقط نباشد و در واقع خلاف، واقعاً سر فرود بياوريد به قانون و واقعاً سر فرود بياوريد به اسلام. لفظ را همه مى‏گويند، شايد شيطان را هم ازش بپرسند مى‏گويد من انقلابى هستم.

جمهورى اسلامى را تضعيف نكنيد

امروز همه انقلابى هستند، امروز همه دلسوز براى ملت هستند. امروز دعواى اينكه ما همه، ما همه در جنگ هم رفته‏ايم، و شما ديديد كه يك دسته نوشته‏اند كه ما از اول در جنگ چه بوديم، خوب گفته‏اند، خوب، من هم مى‏توانم بگويم من در صف اول جنگ دارم جنگ مى‏كنم ولى اينجا افتادم همين طور. بايد به حسب واقع، به حسب انصاف، به حسب وجدان، اين مردمى كه شماها را روى كار آورده‏اند، اين مردم كوچه و محله و عرض مى‏كنم زاغه‏هائى كه شماها را روى مسند نشانده‏اند ملاحظه آنها را بكنيد و اين جمهورى را تضعيفش نكنيد. بترسيد از آن روزى كه اين مردم بفهمند در باطن ذات شما چيست و يك انفجار حاصل بشود. از آن روز بترسيد كه ممكن است يكى از ايام الله، خداى نخواسته باز پيدا بشود و آن روز ديگر قضيه اين نيست كه برگرديم به 22 بهمن، قضيه اين است كه فاتحه همه ما را مى‏خوانند، من از خداى تبارك و تعالى اميد اين را دارم كه به ما عنايت بفرمايد و ما را هدايت كند به يك راهى كه مرضى اوست و قلم‏هاى ما را هدايت كند به يك نوشته‏هائى كه مورد رضاى اوست و زبان‏هاى ما را جارى كند بر يك چيزهائى كه مورد رضاى اوست.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 248

تاريخ: 11/3/60

بيانات امام خمينى در جمع اعضاى هيأت تحريريه و كاركنان نشريه عروة الوثقى (نشريه دانش‏آموزان و جوانان حزب جمهورى اسلامى)

بايد مطالب نشريات رو به انتقاد سالم و مصلحت انديشى و هدايت باشد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

در باب نشريات، خودتان مى‏دانيد كه نقش نشريات در هر كشورى از همه چيزها بالاتر است. روزنامه‏ها و مجلات مى‏توانند كه يك كشورى را رشد بدهند و هدايت بدهند به راهى كه صلاح كشور است و مى‏توانند كه بعكس عمل بكنند. مع الاسف در ايران، در آن زمانى بى‏استثناء نشريات و نوشته‏ها غيراسلامى بود و آنان براى برنامه‏اى كه انحراف جوانان بود، به هر راهى تمسك كردند، از جمله به نشريات. مجلات آن روز، جوانان را به فساد مى‏كشاند و پس از آنكه آنها رفتند و نشريات اين طرف شروع شد، بسياريشان انحرافات آنطورى اگر نداشتند، ليكن انحرافات جور ديگرى داشتند، يعنى اگر ديدند كه مى‏شود مجلات را با آن روش سابق انتشار دهند، مقالاتى جانشين آنها كردند كه در راهى است كه راه قدرت‏هاى بزرگ است.

ابتداى انقلاب كه درها به روى همه اشرار باز بود، آنها از آزادى سوءاستفاده كرده، شروع كردند به كارهائى كه شما خودتان بهتر مى‏دانيد. يك وقت متوجه شدند به اينكه مجلات يك بابى هستند كه باب تاخت و تاز به يكديگر و اين به او اشكال كردن، نه اشكال سالم بلكه انتقام. و اين براى كشورى كه مى‏خواهد جمهورى اسلامى داشته باشد، مقتضى نبوده و نيست و مجلات و روزنامه‏ها بايد در محيطى اسلامى و با جهت اسلامى باشند.

بايد مطالب نشريات رو به انتقاد سالم و مصلحت انديشى و هدايت باشد. گاهى ممكن است يك انتقادى از باب اينكه با سلامت نفس نوشته نشده است، انتقاد باعث بدتر شدن وضع شده باشد. انتقادى وضع را آرامش مى‏دهد كه از روى مصالح باشد و نويسنده توجه به اين داشته باشد كه مسؤوليت الهى دارد و پيش خدا مسؤول است. كسى كه قلم به دست مى‏گيرد، بداند كه مورد سؤال قرار مى‏گيرد كه اينكه نوشتى چه بود.

انسان از خودش هميشه غافل است، نمى‏تواند ادراك كند كه چكاره است. ممكن است چهل پنجاه يكى سال فكر كند كه براى خدا كار مى‏كند و آن كه به او القاء مى‏كند شيطان باشد. مجله نوشتن مسؤوليتى بزرگ دارد هم پيش خداى تبارك و تعالى هم پيش مردم. ممكن است اينها مملكتى را به

صحيفه نور ج 14 صفحه 249

تباهى بكشانند، اگر كوشش نكنند در اينكه اصلاح كنند و اگر آن كه مى‏نويسد از روى صلاحديد و مبانى غير نفسانى و رسوا نكردن مسلمان و اينطور مسائل باشد، مجله‏ها مفيد خواهند بود و مردم رو به تباهى نمى‏روند.

بايد نشرياتمان مفيد باشد و اخلاق جامعه را اصلاح كند

من نمى‏رسم كه همه مجلات را بخوانم اما گاهى مى‏بينم كه بعضى‏ها انحراف دارند. خود آنها كه مدعى هستند كه ما در راه اسلام قدم بر مى‏داريم، بايد بدانند كه اين قلم‏ها بسياريشان با اسم اسلام است و نه براى اسلام. اين عهد بزرگى است به دوش شما و مسئوليتى بزرگ است و بدانيد كه يك روز از باب اين مسؤوليت، سؤال خواهد شد و آنوقت ديگر چيزى پنهان نخواهد ماند. دل شما بر عليه شما شهادت مى‏دهد، دست شما بر عليه شما شهادت مى‏دهد، خود اعضا بر ضد انسان اگر خلاف كرده باشد، شهادت مى‏دهند، خصوصاً شما كه نشريه‏اى براى جوان‏ها منتشر مى‏كنيد بايد بدانيد كه اگر دو هزار مجله چاپ كنيد، لااقل پنج هزار نفر اين مجله را مى‏خوانند و يك عده كثيرى هم آن را مطالعه مى‏كنند.

اگر تيراژ روزنامه‏اى دويست هزار باشد، پانصد هزار نفر آن را مطالعه مى‏كنند و اگر انحراف باشد، پانصد هزار نفر را منحرف مى كند و اين مسؤوليت كوچكى نيست. اين غير از معصيتى است كه در خانه است، آن هم معصيت است اما نه به بزرگى اين. هر چه تيراژ شما بيشتر باشد، بايد بيشتر توجه به اصلاح آن بكنيد، آنها كه مى‏گويند تيراژ بيشتر، توجه مردم بيشتر است پس هر چه مى‏خواهيم مى‏نويسيم، اشتباه مى‏كنند. آنها مسؤوليت بيشتر دارند. همانطورى كه مردمى كه در كوچه و محلات و كارخانه و صحرا مشغول فعاليتند، مردم سالمى هستند، نويسنده‏ها بايد فكر كنند كه اين جمعيت اين محيط را بوجود آورده و ما در پناه اين جمعيت‏هاى ميليونى، منشور درست كرده‏ايم. در زمان سابق شما يك سطر نمى‏توانستيد بيرون بدهيد و اينكه حالا نشريه منتشر مى‏كنيد، از بركت اين مردم است، پس شما و همه ما مرهون اين جمعيت هستيم. آنها هم اسلام مى‏خواهند و مملكتى را كه قواعد اسلامى پياده شود. بايد مردم را به اين راه دعوت كرده و منحرفين را به راه راست هدايت كرد. بايد فساد آنها را به طور سالم با برهان از بين برد، نه با جنگ و جدال. نشريه بسيار خوب است و در صورتى كه محتواى آن محتواى آموزنده باشد و دست اندركاران آن متعهد باشند، اين نشريه رأس همه امور مى‏شود. انسان اگر انصاف داشته باشد، بايد به خاطر مردمى كه قلم‏ها را براى اينها آزاد گذاشته‏اند، از قلم و قدمش استفاده كند و ديانت هم اقتضاى همين را مى‏كند. ما بايد نشرياتمان مفيد باشد و اخلاق جامعه را اصلاح كنيم. در پنجاه سال اخير زحماتى كشيده شد براى انحراف جوانان، آنهمه مراكز فساد و نشريات فاسد و آزاد گذاشتن منكرات و همه براى اين بود كه صداى ملت در نيايد، اما آنچه كه كردند برايشان اثر نداشت. آنها كه ديدند تبليغاتشان آنگونه نبوده كه اسلام را كنار بزند، حالا بيشتر درصدد هستند كه اسلام را كنار بگذارند و سرانشان در خارج مشغول فساد هستند و قلم‏هايشان از

صحيفه نور ج 14 صفحه 250

خارج مايه مى‏گيرد. بايد همه دست به دست هم بدهيد و اين مملكت را در دست بگيريد و به دامن آمريكا و شوروى ندهيد كه باز ما چند صد سال در دام آنها بيفتيم. و آنها كه متصدى امور هستند و نويسنده‏ها، گوينده‏ها و روشنفكرها بيدار شوند و ببينند كه چه بوده‏ايم، چه شده‏ايم و چه بايد بشويم. بايد همه دست به دست هم بدهيم و كار بكنيم.

خدا به شما توفيق بدهد تا آنچه را كه به عنوان امانت به ما داده، صرف در راه او بكنيم. خداوند همه شما را موفق و مؤيد بكند.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 251

تاريخ: 11/3/60

بيانات امام خمينى در جمع اقشار مختلف مردم تبريز

انگيزه بعثت، نزول قرآن و تلاوت آيات الهى براى مردم است‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

سالروز بعثت رسول اكرم را به تمام مسلمين و به ملت رزمنده ايران و به شما اهالى محترم تبريز تبريك عرض مى‏كنم و از خداوند تعالى توفيق تبعيت از اين وجود مقدس را براى همگان خواستارم. ما بايد راجع به بعثت و آنچه كه انگيزه بعثت است و آنچه كه نتيجه بعثت است و آنچه كه تكليف ما براى بعثت است چند كلمه‏اى عرض بكنم.

غايت بعثت همان است كه خداى تبارك و تعالى در سوره جمعه فرموده است: هوالذى بعث فى الاميين رسولا منهم يتلوا عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه و ان كانوا من قبل لفى ضلال مبين غايت بعثت اينهائى است كه در اين آيه شريفه ذكر مى‏فرمايد. مى‏فرمايد كه: خداى تبارك و تعالى آن خدائى است كه مبعوث كرده‏است در بين شما از خود شما يك رسولى يك فرستاده‏اى و اين فرستاده اين چند امر را از طرف خدا بايد انجام بدهد يتلوا عليهم آياته آيات خدا را بر مردم قرائت كند. قرآن آيات الهى است. و انگيزه بعثت، آوردن اين كتاب بزرگ است و تلاوت كردن اين كتاب بزرگ و آيه عظيم الهى است. گرچه همه عالم آيات حق تعالى هستند لكن قرآن كريم فشرده از تمام خلقت و تمام چيزهائى كه در بعثت بايد انجام بگيرد، قرآن كريم يك سفره‏اى است كه خداى تبارك و تعالى به وسيله پيغمبر اكرم در بين بشر گسترده است كه تمام بشر از آن هر يك به مقدار استعداد خودش استفاده كند.

اين كتاب و اين سفره گسترده در شرق و غرب و از زمان وحى تا قيامت كتابى است كه تمام بشر، عامى، عالم، فيلسوف، عارف، فقيه، همه از او استفاده مى‏كنند يعنى كتابى است كه در عين حال كه نازل شده است از مرحله غيب به مرحله شهود و گسترده شده است پيش ما جمعيتى كه در عالم طبيعت هستيم، در عين حالى كه متنزل شده است از آن مقام و رسيده است به جائى كه استفاده ما بتوانيم از او بكنيم در عين حال مسائلى در او هست كه همه مردم عامى و عارف و عالم و غير عالم از او استفاده مى‏كنند و مسائلى در او هست كه مختص به علماى بزرگ است، فلاسفه بزرگ است، عرفاى بزرگ است و انبيا و اوليا است. بعض مسائل او را غير از اولياء خداى تبارك و تعالى كسى نمى‏تواند ادراك كند مگر با تفسيرى كه از آنان وارد مى‏شود، به مقدار استعدادى كه در بشر هست مورد استفاده

صحيفه نور ج 14 صفحه 252

قرار مى‏گيرد و مسائلى هست كه عرفاى بزرگ اسلام از آنها استفاده مى‏كنند و مسائلى هست كه فلاسفه و حكماى اسلام از آن استفاده مى‏كنند و مسائلى هست كه فقهاى بزرگ از آن استفاده مى‏كنند و اين سفره همگانى است براى همه و همين طور كه اين طوائف از آن استفاده مى‏كنند، مسائل سياسى، مسائل اجتماعى، مسائل فرهنگى و مسائل ارتشى همه در اين كتاب مقدس هست. انگيزه نزول اين كتاب مقدس و انگيزه بعثت نبى‏اكرم براى اين است كه اين كتاب در دسترس همه قرار بگيرد و همه از او به اندازه سعه وجودى و فكرى خودشان استفاده كنند. مع الاسف نتوانستيم ما و نتوانسته است بشر و نتوانسته‏اند علماى اسلام آنطورى كه بايد استفاده از اين كتاب مقدس بشود، استفاده كنند. بايد همگان افكار خودشان را به راه بيندازند و مغزهاى خودشان را متوجه كنند به اين كتاب بزرگ تا اينكه اين كتاب بزرگ را به طورى كه هست و به طورى كه ما مى‏توانيم از او استفاده كنيم، همه استفاده كنند. و قرآن آمده است براى استفاده همه طبقات، هر كس به مقدار استعداد خود، البته بعض آيات است كه غير از رسول اكرم و آن كه متعلم به تعليم اوست نمى‏تواند بفهمد و به وسيله آنهاست كه مابايد بفهميم و بسيارى از آيات است كه در دسترس همگان است كه همه فكرهاى خودشان را به راه بيندازند و مغزهاى خودشان را متوجه كنند و مسائل زندگى را، زندگى اين دنيا و زندگى آن عالم را از اين كتاب مقدس استفاده كنند. پس يك انگيزه، از بعثت اين است كه قرآن كه در غيب بوده است و به صورت‏هاى غيبى بوده است و در علم خداى تعالى بوده است و در غيب الغيوب بوده است، به وسيله اين موجود عظيمى كه به واسطه مجاهدات بسيار و به واسطه بودن او بر فطرت حقيقى و فطرت توحيدى و همه مسائلى كه هست، او رابطه دارد با غيب و به واسطه رابطه‏اى كه با غيب دارد اين كتاب مقدس را از مرتبه غيب متنزل كرده است و بلكه تنزلاتى حاصل شده است تا رسيده است به مرتبه شهادت كه به صورت الفاظ در آمده است و اين الفاظ را ما و شما و همه مى‏توانيم بفهميم و معانى آن را تا اندازه‏اى كه مى‏توانيم ما استفاده از آن مى‏كنيم و انگيزه بعثت بسط اين سفره در بين بشر از زمان نزول تا آخر. اين يكى از انگيزه‏هاى كتاب است و انگيزه بعثت است. بعثه عليكم رسولى را كه تلاوت مى‏كند بر شما قرآن را، آيات الهى را و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه اين شايد غايت اين تلاوت باشد، تلاوت مى‏كند براى تزكيه و براى تعليم و براى تعليم همگانى، تعليم همين كتاب و تعليم حكمت كه آن هم از همين كتاب است. پس انگيزه بعثت نزول وحى است و نزول قرآن است و انگيزه تلاوت قرآن بر بشر اين است كه تزكيه پيدا بكنند و نفوس مصفا بشوند از اين ظلماتى كه در آنها موجود است تا اينكه بعد از اينكه مصفا شدند ارواح و اذهان آنها قابل اين بشود كه كتاب و حكمت را بفهمند.

مادامى كه انسان در حجاب خود هست، اين قرآن را نمى‏تواند ادراك كند

انگيزه، تزكيه است براى فهم كتاب و حكمت. هر كس نمى‏تواند اين نورى را كه از غيب متجلى شده است و متنزل شده است و به شهادت رسيده است، هر نفسى نمى‏تواند آن را ادراك كند. تا

صحيفه نور ج 14 صفحه 253

تزكيه نباشد تعليم كتاب حكمت ميسور نيست. بايد تزكيه بشود نفوس از همه آلودگى‏ها كه بزرگترين آلودگى عبارت است از آلودگى نفس انسان و هواهاى نفسانيه كه دارد. مادامى كه انسان در حجاب خود هست مى‏تواند اين قرآن را كه نور است و به حسب فرمايش خود قرآن نور است، نور را كسانى كه در حجاب هستند و پشت حجاب‏هاى زياد هستند مى‏توانند ادراك كنند، گمان مى‏كنند كه مى‏توانند، لكن نمى‏توانند. تا انسان از حجاب بسيار ظلمانى خود خارج نشود، تا گرفتار هواهاى نفسانى است، تا گرفتار خودبينى‏هاست، تا گرفتار چيزهائى است كه در باطن نفس خود ايجاد كرده است از ظلماتى كه بعضى‏ها فوق بعض است، لياقت پيدا نمى‏كند انسان كه اين نور الهى در قلب او منعكس بشود. كسانى كه بخواهند قرآن را بفهمند و محتواى قرآن را، نه صورت نازل كوچكش را، محتواى قرآن را بفهمند و طورى باشد كه هر چه قرائت كنند بالا بروند و هر چه قرائت كنند به مبداء نور و مبداء اعلى نزديك شوند اين نمى‏شود الا اينكه حجاب‏ها برداشته بشود و تو خود حجاب خودى بايد از ميان بردارى اين حجاب را تا بتوانى اين نور را به آنطور كه هست و انسان لايق است براى ادراك او، ادراك كند. پس يكى از انگيزه‏ها اين است كه تعليم بشود كتاب بعد از تزكيه و تعليم بشود حكمت بعد از تزكيه. اول آيه‏اى كه مه به رسول اكرم به حسب روايات و تواريخ وارد شده است آيه اقرا باسم ربك است و اين آيه اولين آيه‏اى كه به حسب نقل، جبرئيل بر رسول اكرم خوانده است و از اول به قرائت و به تعلم دعوت شده است. اقرا باسم ربك الذى خلق و در همين سوره است كه ان الانسان ليطغى ان راه استغنى اين سوره براى اولين مورد وحى و در اولين نزول وحى اين آيه در اين سوره وارد شده است كه كلا ان الانسان ليطغى ان راه استغنى معلوم مى‏شود كه طغيان و طاغوت بودن از امورى است كه در رأس امور است و براى طاغوت زدائى بايد تعليم كتاب و حكمت و تعلم كتاب و حكمت كرد و تزكيه كرد. انسان اينطورى است، وضع روحى همه انسان‏ها اينطور است كه تا يك استغنائى پيدا مى‏كند طغيان پيدا مى‏كند. استغناى مالى پيدا مى‏كند به حسب همان مقدار طغيان پيدا مى‏كند، استغناى علمى پيدا مى‏كند به همان مقدار طغيان پيدا مى‏كند، مقام پيدا مى‏كند به مقدارى كه مقام پيدا كرده است طغيان مى‏كند. فرعون را خداى تبارك و تعالى طاغى مى‏گويد هست براى همين است كه مقام پيدا كرده بود و انگيزه الهى در او نبود و اين مقام او را به طغيان كشيده بود. كسانى كه چيزهائى كه مربوط به دنياست آنها را بدون تزكيه نفس پيدا مى‏كنند، اينها هر چه پيدا بكنند طغيانشان زيادتر خواهد شد و وبال اين مال و اين منال و اين مقام و اين جاه و اين مسند از چيزهائى است كه موجب گرفتارى‏هاى انسان است در اينجا و بيشتر در آنجا. انگيزه بعثت اين است كه ما را از اين طغيان نجات دهد و ما تزكيه كنيم خودمان را، نفوس خودمان را مصفا كنيم و نفوس خودمان را از اين ظلمات نجات بدهيم. اگر اين توفيق براى همگان حاصل شد دنيا يك نورى مى‏شود نظير نور قرآن و جلوه نور حق. تمام اختلافاتى كه بين بشر هست، اختلافاتى كه بين سلاطين هست، اختلافاتى كه بين قدرتمندان هست ريشه‏اش همان طغيانى است كه در نفس هست. ريشه اين است كه انسان ديده است كه خودش يك مقام دارد طغيان كرده است و چون قانع نمى‏شود به آن مقام، اين طغيان اسباب تجاوز

صحيفه نور ج 14 صفحه 254

مى‏شود، تجاوز كه شد اختلاف حاصل مى‏شود و اين فرق نمى‏كند، از آن مرتبه نازلش طغيان است تا آن مرتبه عالى آن. از مرتبه نازلى كه در يك روستا بين افراد اختلاف حاصل مى‏شود ريشه آن همين طغيان است تا مرتبه بالاتر و هر چه بالاتر برود طغيان زيادتر مى‏شود. اينهائى كه، فرعونى كه طغيان كرد و انا ربكم الا على گفت، اين انگيزه در همه است فقط در فرعون نيست. اگر انسان را سر خود بگذارند انا ربكم الاعلى خواهد گفت. انگيزه بعثت اين است كه اين نفوس سركش را و اين نفوس طاغى را و ياغى را از آن سركشى و از آن طغيان و از آن ياغيگرى كنترل كند و تزكيه كند نفوس را. همه اختلافاتى كه در بشر هست براى اين است كه تزكيه نشده است. غايت بعثت اين است كه تزكيه كند مردم را تا به واسطه تزكيه، هم تعلم حكمت كند و هم تعلم قرآن و كتاب و اگر چنانچه تزكيه بشوند طغيان پيش نمى‏آيد. كسى كه تزكيه كرد خود را هيچ گاه خودش را مستغنى نمى‏داند ان الانسان ليطغى ان راه استغنى وقتى كه خودش را مى‏بيند و براى خودش مقام قائل است و براى خودش عظمت قائل است اين خودبينى اسباب طغيان است. اختلافاتى كه بين همه بشر هست، اختلافاتى كه سر دنيا بين همه بشر هست اين اختلافات ريشه‏اش اين طغيانى است كه در نفس‏هاست و اين گرفتاريى است كه انسان دارد و گرفتارى به خود دارد و به هواهاى نفسانيه. اگر انسان تزكيه بشود و نفس انسان تربيت بشود اين اختلافات برداشته مى‏شود.

خطرى كه از عالمى كه تربيت و تزكيه نشده، بر بشر وارد مى‏شود از خطر مغول بالاتر است

اگر تمام انبياء عظام جمع بشوند در يك شهرى و در يك كشورى، هيچ گاه با هم اختلاف نمى‏كنند براى اينكه آنها تزكيه شده‏اند، علم و حكمت را بعد از تزكيه در نفس دارند. گرفتارى همه ما براى اين است كه ما تزكيه نشده‏ايم، تربيت نشديم. عالم شدند، تربيت نشدند، دانشمند شده‏اند، تربيت نشده‏اند، تفكراتشان عميق است، لكن تربيت نشده‏اند و آن خطرى كه از عالمى كه تربيت نشده است و تزكيه نشده است بر بشر وارد مى‏شود آن خطر از خطر مغول بالاتر است.

غايت بعثت اين تزكيه است، غايت آمدن انبياء اين تزكيه است و دنبالش آن تعليم. اگر نفوسى تزكيه نشده و تربيت نشده وارد بشوند در هر صحنه، در صحنه توحيد، در صحنه معارف الهى، در صحنه فلسفه، در صحنه فقه و فقاهت، در صحنه سياست، در هر صحنه‏اى كه وارد بشود اشخاصى كه تزكيه نشدند و تصفيه نشدند و از اين شيطان باطن رها نشدند، خطر اينها بر بشر خطرهاى بزرگ است و بايد كسانى كه مى‏خواهند در اين عالم تربيت كنند ديگران را، بايد قبلا خودشان تزكيه شده باشند، تربيت شده باشند و كسانى كه در بشر مى‏خواهند زمامدارى كنند، اگر بخواهند كه طغيان نكنند و كارهاى شيطانى نكنند بايد تزكيه كنند خودشان را و بعثت براى همين است كه همگان را تزكيه كند و اين تزكيه براى دولتمردان، براى سلاطين، براى رؤساى جمهورى، براى دولت‏ها و براى سردمداران بيشتر لازم است تا براى مردم عادى. اگر افراد عادى تزكيه نشوند و طغيان پيدا بكنند، يك طغيان

صحيفه نور ج 14 صفحه 255

بسيار محدود است. يك نفر در بازار يا يك نفر در روستا اگر طغيان بكند يك نقطه محدودى را به فساد ممكن است بكشد، لكن اگر طغيان در كسى شد كه مردم او را پذيرفته‏اند، در عالمى شد كه مردم آن عالم را پذيرفته‏اند، در سلطانى شد كه مردم آن سلطان را پذيرفته‏اند، در رؤسايى شد كه مردم آنها را پذيرفته‏اند، اين گاهى يك كشور را به فساد مى‏كشد و گاهى كشورها را به فساد مى‏كشد. اين طغيان‏ها كه موجب اين شد كه كشورهائى به تباهى كشيده بشود براى اين است كه تزكيه نشده است كسى كه زمام امور به دستش است. شما مقايسه كنيد صدام را با يك نفر آدم عادى، يك نفر آدم عادى هر چه طغيان بكند و هر چه فرعونيت داشته باشد جز اينكه يك افراد معدودى را به تباهى بكشد يا خانواده خودش را به تباهى بكشد كار ديگرى از او نمى‏آيد اما صدام را ببينيد كه طغيان كرده است و طاغى است و اين طغيان موجب به فساد كشيدن يك مملكت، دو مملكت بلكه يك منطقه ممكن است بشود و اگر اين طغيان در رئيس‏هاى جمهور بزرگ دنيا باشد، اگر رئيس جمهور امريكا طغيان بكند، طغيان او يك كشورهاى بسيار را به فساد مى‏كشد. جنگ‏هاى بزرگى كه در دنيا واقع شد مثل جنگ اول و جنگ دوم براى همين بود كه طغيان در آن طبقه بالا بود و آن طبقه بالا كه مهذب نبودند، طغيان كردند و كشورهاى بزرگ را به فساد كشاندند. اگر رئيس حزب جمهورى سوسياليستى شوروى طغيان كند طغيان او محدود نيست به اين حدود معين، طغيان او كشورهائى را به فساد مى‏كشد. كسانى كه در يك مقامى هستند، چه مقام‏هاى پائين و چه مقام‏هاى بالا، بايد اگر بخواهند مملكت اصلاح بشود، اگر بخواهند اين كشور آرامش پيدا كند، آنها بايد آرامش را از بالا شروع كنند. از پائين آرامش نمى‏شود حاصل بشود. بايد اشخاصى كه زمامدار امور هستند، هر نحو زمامدارى، بايد از آنجا آرامش را شروع كنند. آرامش آنها كشور را به آرامش مى‏كشد و اگر خداى نخواسته آنها طغيان كنند، طغيان آنها كشور را به هلاكت مى‏كشاند. آنهائى كه براى اين كشور دلسوزند، آنهائى كه براى اسلام دلسوزند، آنهائى كه اسلام را نجات ده همه بشر مى‏دانند، بايد به تعليمات اسلام، لااقل به يكى از تعليمات اسلام توجه كنند و آن اينكه ان الانسان ليطغى ان راه استغنى آنهائى كه بعثت را يك بعثت الهى مى‏دانند و انگيزه بعثت را هدايت همه خلق مى‏دانند بايد به غايت بعثت توجه كنند كه خود خدا انگيزه بعثت را فرموده است، فرموده است: يتلوا عليهم آياته و يزكيهم و يعلمهم الكتاب و الحكمه تزكيه براى اين است كه نور هدايت در انسان واقع بشود. تا تزكيه نشديد طغيان براى شما حاصل خواهد شد، تا تزكيه نشده‏ايد علم براى شما خطرناك است خطرناكتر از هر چيزى، تا تزكيه نشده‏ايد مقام براى شما خطرناك است و شما را به هلاكت دنيائى و اخروى مى‏كشاند. كوشش كنيد كه از اين روزى كه بعثت شروع شده است، از آنوقتى كه بعثت شروع شده است و امروز سالروز اين بعثت بزرگ است و اين نعمت عظيم الهى است توجه كنيد كه بعثت براى چه بوده است، انگيزه بعثت چه بوده است و اگر كسى تخلف كند از انگيزه بعثت چه خواهد شد. انگيزه بعثت تزكيه نفوس بوده است و تزكيه نفوس به اين است كه خودخواهى‏ها برود از بين، خودبينى‏ها برود از بين، رياست طلبى‏ها برود از بين، دنيا طلبى‏ها برود از بين و به جاى همه خداى تبارك و تعالى و هواى براى خدا بنشيند. انگيزه

صحيفه نور ج 14 صفحه 256

بعثت اين است كه حكومت خدا در دل‏هاى بشر حكومت كند تا اينكه در جامعه‏هاى بشر هم حكومت كند تا تزكيه در رده‏هاى بالا حاصل نشود و تصفيه در رده بالا حاصل نشود اين مملكت و همه ممالكى كه هستند، اصلاح نخواهند شد. آنهائى كه اين انقلاب را مفيد مى‏دانند و اين انقلاب را پشتيبانى مى‏كنند و اين انقلاب را از ملت مى‏دانند و اين انقلاب را مى‏خواهند به نتيجه برسد، آنها بايد آرامش را به هر نحو كه هست در كشور ايجاد كنند و اين آرامش از رده بالا بايد شروع بشود. مادامى كه در رده بالا آرامش نيست، پائين‏ها آرامش پيدا نمى‏كنند. مادامى كه تزكيه در رده بالا نباشد و تصفيه در رده بالا نباشد و خدا خواهى در رده بالا نباشد و فرار از خود در رده بالا واقع نشود، تزكيه نباشد و خودبينى‏ها به جاى اين تزكيه‏ها باشند و خودخواهى‏ها به جاى تصفيه‏ها باشند، در رده بالا آرامش حاصل نخواهد شد و هر چه فرياد بزنيد كه آتش بس، نخواهد شد.

همه ما مكلفيم به اينكه تزكيه بشويم. بعثت براى تزكيه آمده است. اگر تزكيه نباشد هر چه در نفس واقع بشود، هر چيزى كه در نفس بيايد حجاب انسان است. همه مكلفيم كه تزكيه بشويم تا بتوانيم از نور الهى و نور قرآن استفاده كنيم، لكن اين تزكيه براى دولتمردان و رده‏هاى بالا، لازمتر است تا براى امثال ماها. ما اگر تزكيه نشويم يك حد محدود را به فساد مى‏كشيم يا خود را به فساد مى‏كشيم و آنها اگر تزكيه نشوند و خودخواهى‏ها را كنار نگذارند، يك كشور را، بلكه كشورها را ممكن است به فساد بكشند. من از همه شما دوستان عزيز آذربايجانى و تبريزى كه در اينجا تشريف داريد تشكر مى‏كنم كه از راه دور آمده‏ايد و در اين محل محقر مجتمع شديد و من به شما آذربايجانى‏ها و به شما تبريزى‏ها اميدها دارم. و من اميدم اين است كه خود شما در آنجا آرامش را حفظ كنيد و خود شما تزكيه كنيد خودتان را و خود شما براى اسلام و براى پيشرفت مقاصد اسلامى كوشش كنيد. اسلام براى همه است و همه ما بايد از اسلام استفاده كنيم.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 257

تاريخ: 12/3/60

بيانات امام خمينى در جمع كاركنان هيأت تحريريه روزنامه كيهان

هيچ انسانى نيست كه محتاج موعظه نباشد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

راجع به روزنامه و ساير مطبوعات، راديو و تلويزيون مكرراً صحبت‏هائى كرده‏ام، لكن تذكر و موعظه تكرارش مؤثر است. يكى از امورى كه حتى در امراض مؤثر است تلقين است كه مريض به خودش و يا ديگرى به او تلقين كند كه خوب مى‏شوى، اين وقتى مكرر شد در نفس انسان اثر مى‏گذارد. در موعظه هم همين طور است، انسان بايد هم خودش را موعظه كند و هم در معرض موعظه واقع بشود. هيچ انسانى نيست كه محتاج به موعظه نباشد منتها انسان‏هاى بالا واعظشان خداست و انسان‏هاى بعد واعظشان آنها هستند تا برسد به آخر، تا برسد به ما. ما خودمان احتياج به موعظه داريم و موعظه چندين ساله در خود من باز تأثير بسزا نكرده است. من بايد اعتراف كنم كه در عين حالى كه آقايان را موعظه مى‏كنم و حالا مسائل روز را و قديم مسائل اخلاقى را، معذلك در خود من آنطور كه بايد تأثير كند، تأثير نكرده است. اين براى اين است كه در باطن انسان، شيطان بزرگى است كه ايستاده است تا انسان را به هلاكت برساند، تمام همش اين است كه انسان را بدون ايمان از اينجا بيرون كند و ما از گرفتارى به اين عواقب سوء به خدا پناه مى‏بريم. موعظه من به شما آقايان اين است كه شما و ما همه در محضر خدا هستيم همين جا كه نشسته‏ايم و با هم صحبت مى‏كنيم محضر خداست. همه پيش چشم خدا هستيم. همه در علم خدا هستيم. خدا در همه جا حضور دارد. و هو معكم اينما كنتم آن كسى كه مسؤوليت را به عهده ما گذاشته است حاضر است، پس با آن كسى كه حاضر است نبايد مخالفت كنيم.

مسؤوليت بزرگ شما قلم‏هائى است كه در دست شماست‏

مسؤوليت بزرگ شما امروز قلم هائى است كه در دست شماست. اداره شما مثل يك اداره دولتى نيست كه هر چه در آن واقع شود در همانجاست، مگر گاهى به مردم بگويند، اما قلم‏ها اگر لغزش پيدا كنند يك ملت را لغزاند. راديو تلويزيون دستگاهى است كه اگر فاسد باشد يك ملت را فاسد مى‏كند. الان همه راديو را گوش و تلويزيون را نگاه مى‏كنند. معصيتى اگر اتفاق بيفتد، در محضر همه مردم است. اگر خداى نخواسته قلم‏هاى شما بلغزد و از تعهدى كه براى خداى تبارك و تعالى بايد داشته باشيد غفلت بكنيد اينجور نيست كه تنها به شما و دوستان و هم مذهب و هم دين شما ضرر بزند،

صحيفه نور ج 14 صفحه 258

به همه ضرر مى‏زند، پس يك ضرر كوچك نيست، شما كه روزنامه كثير الانتشارى در دستتان است بايد توجه كنيد كه مسؤوليت بسيار خطيرى پيش مردم و ملت‏هاى جهان داريد كه اگر ارشاد كنيد مردم را بالاتر از اطاعت‏هائى است كه در گوشه خانه و يا يك مجلسى كه چند هزار نفر هستند مى‏باشد. قلم شما اگر ارشادى باشد، ملت را به راه راست هدايت مى‏كند و مى‏تواند مردم را از انحرافات نجات دهد. امروز چند برابر قلم‏هاى ارشادى قلم‏هاى انحرافى است. بايد انسان متوجه باشد كه منحرفين چه مى‏گويند و چه مى‏خواهند گفت و انگيزه شأن از اين انحرافات چيست. آن كسى كه اهل همين مملكت و خاك و ملت است چه مى‏گويد و ملت است چه مى‏گويد كه مى‏خواهد انحراف ايجاد كند، آيا صحيح است كه اينها دلسوز ملت هستند و از روى دلسوزى است كه مى‏خواهند مسائل فاسد را رفع كنند؟ يا نه، دست خودشان را آلت قرار داده‏اند به اينكه فاسد كنند؟ ممكن است در بين اينها اشخاصى باشند كه واقعاً بخواهند مفاسد را بگويند و اصلاح كنند ولى انسان از لحن كسى كه صحبت مى‏كند مى‏فهمد كه چيست. انسان از قلم كسى كه مى‏گويد من مى‏خواهم مردم را ارشاد كنم مى‏فهمد كه مسأله، مسأله ارشاد است يا مسأله چيزهاى ديگر است.

انسان از طرز صحبت مى‏فهمد كه از يك نفس خبيث براى افساد بيرون آمده يا از يك نفس آرام براى اصلاح و ما در بعضى از اين قلم‏ها و زبان‏ها معانى كه اصلاح است كم مى‏بينيم، آدم مى‏بيند كه سلامت قلم و بيان و ارشاد هست ولى كم است، از آن طرف نشرياتى كه براى افساد است زياد مى‏باشد.

اگر مى‏خواهيد كشور اسلامى باشد بايد مطبوعاتش هم اسلامى باشد

بايد نشريات شما در مقابل اينها به صورتى باشد كه وقتى دست مردم مى‏رسد بگويند تعليمى است و مدرسه‏اى است براى تعليم و كسانى كه الهى هستند راضى باشند. شما درصدد اين نباشيد كه منحرفين را راضى كنيد، در صدد اين باشيد كه منحرفين را اصلاح كنيد. اگر منحرفين را بخواهيد راضى كنيد شما را به انحراف مى‏كشند، اما اگر بخواهيد منحرفين را اصلاح كنيد هر روز قلم شما قلم اصلاحى است. مقالاتى كه مى‏نويسيد اصلاحى باشد، اخبارى كه مى‏نويسيد، تيترهايى هست، مردم اينها را در روزنامه‏ها مى‏بينند و مى‏فهمند كه اين تيتر از كجا پيدا شده است و براى چه مقصدى اين تيتر را گذاشته‏اند و گاهى هم آدم مى‏بيند مسأله اينطور نبوده است، تيترش يك جور است و مسأله‏اش يك جور ديگر. مردم اين تيترها را نگاه مى‏كنند و مى‏فهمند كه چه فسادى و يا چه صلاحى واقع شده است. بايد توجه كنيد كه روزنامه‏اى تيترش چيزى نباشد كه محتوايش آنطور نباشد، نه به آن تندى كه در تيتر است و نه به آن عظمت، اين غش است. درست مثل كاسبى كه روى متاعش چيز خوب مى‏ريزد و آخرش فاسد است و اين حرام است و اگر تيتر با محتوا نخواند غش است كه شما با قلم‏هايتان مى كنيد. بايد توجه كنيد و شك نكنيد ما روز محاسبه داريم، از همه چيزها محاسبه مى‏شود آن روز، خود انسان، قلم‏ها، دست‏ها، چشم شهادت مى‏دهند، دير يا زود چيزى نيست ولى چنين روزى هست.

صحيفه نور ج 14 صفحه 259

توجه كنيد اگر مى‏خواهيد كشور اسلامى باشد بايد مطبوعاتش هم اسلامى باشد. توجه كنيد كه اگر يك چيزى پيدا كنند در راديو لندن و يا آمريكا و يا راديوهاى ديگر، يك كلمه را برداشته و به صورتى بزرگ نمايش مى‏دهند مثلاً ايران همه كارهايش به هم ريخته است و چه و چه هست. اين براى اين است كه يكى از راه‏هايى كه اينها بخواهند فساد كنند مطبوعات است.

روزنامه‏ها با كسى صورت مخاصمه نداشته باشند بلكه صورت ارشاد داشته باشند

من اميدوارم انشاء الله تا شما اين روزنامه‏اى كه در دستتان است و عهده دار مسؤوليت آن هستيد درصدد باشيد كه اولا افرادى كه مى‏خواهند به اين جمهورى صدمه بزنند اگر يكدفعه نمى‏توانيد آنها را ارشاد كنيد به تدريج اين كار را بكنيد وقتى تدريجى شد كار درست مى‏شود. اما راجع به محتوا و ديگر چيزها، شما هيچ كس را دشمن خودتان حساب نكنيد، نمى‏گويم صدام را هم حساب نكنيد، نه، اما اينهائى كه الان متكفل امور كشور هستند هيچ كدام دشمن با شما نيستند سليقه‏هاى مختلفى با هم دارند. اين سليقه‏هاى مختلف در نفس انسان روى انگيزه‏هايى است كه به صورت مخاصمه در مى‏آيد در صورتى كه نبايد اينطور باشد. روزنامه‏ها بايد با كسى صورت مخاصمه نداشته باشند بلكه صورت ارشاد داشته باشند، مطالب را بگويند. انتقادها بايد باشد زيرا يك جامعه تا انتقاد نشود اصلاح نمى‏شود عيب هم در همين جاست چون سرتاپاى انسان عيب است و بايد اين عيب‏ها را انتقاد كرد تا جامعه اصلاح بشود. خداوند انشاء الله شما را حفظ كند و موفق باشيد و قلم‏ها موفق باشند تا رضاى خدا را ملاحظه كنند.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 263

تاريخ: 15/3/60

پيام امام خمينى به مناسبت سالروز قيام پانزده خرداد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

در 15 خرداد 42 كه مصادف بود با دوازده محرم، سوم شهادت بزرگ شهيد فداكار تاريخ، گرچه ملت غيور ايران با فداكارى عظيم خويش و تسليم قريب پانزده هزار شهيد به درگاه خداوند متعال، به ظاهر سركوب شد و دژخيمان رژيم جنايتكار پهلوى، ننگى ابدى بر ننگ‏هاى پنجاه ساله خود افزودند لكن سرلوحه پيروزى اسلام و ملت بود. همان سان كه شهادت سيد مظلومان و هواخواهان قرآن در عاشورا، سرآغاز زندگى جاويد اسلام و حيات ابدى قرآن كريم بود، آن شهادت مظلومانه و اسارت آل الله، تخت و تاج يزيديان را كه با اسم اسلام، اساس وحى را به خيال خام خود مى‏خواستند محو كنند، براى هميشه به باد فنا سپرد و آن جريان، سفيانيان را از صحنه تاريخ به كنار زد، اين شهادت دلاورانه ملت مظلوم ايران، تخت و تاج پهلويان، جريان پهلوى صفتان را كه با اسم اسلام مى‏خواستند اسلام را از صحنه خارج نمايند و افكار غرب و نشخوار امريكا را جانشين وحى كنند، از تاريخ ايران بيرون راند. در حقيقت دستاورد نهضت 15 خرداد 42، پيروزى 22 بهمن 57 بود.

اينك باز تفاله‏هاى رژيم جهانخوار سابق درصددند كه با كمك و همكارى گروهك‏هاى واپس زده و قلمداران غرب و شرق زده تجديد حيات كنند و با قلم‏هاى به ظاهر خلقى و زبان‏هاى فريبنده، در خارج و داخل، جمهورى اسلامى را متزلزل كنند و در جهان، جمهورى ما را رژيمى ظالمانه و بدتر از رژيم پهلوى معرفى كنند و افكار عمومى را مشوش و به ابرقدرت‏ها مشروعيت دخالت در امور كشور بدهند. اينان با نام آنكه در ايران قانونى نيست و در ايران حكومت جنگل پا برجاست و به نام آنكه تمام نهادهاى جمهورى، برخلاف قوانين دنيا، به غارت اموال و اتلاف نفوس دست زده‏اند، مى‏خواهند راه را براى اربابان خود يا ابر قدرت شرق و بلوك كمونيست يا ابر قدرت غرب و بلوك سرمايه‏دارى باز كنند و ايران عزيز را با اسم آزادى كه مراد آنان بى‏بند و بارى است به لجن بكشند و ملت مسلمان را از صحنه خارج كنند. اينان، آزادى مسلح بودن در مقابل حكومت اسلامى و آزادى در ايجاد اغتشاش را مى‏خواهند. اينان آزادى ژ 3 براى نابودى اسلام و جمهورى اسلامى را مى‏خواهند و اين آزادى همان است كه پيامبران و اسلام و رهبران آن، در سرتاسر تاريخ با آن به جنگ برخاسته‏اند و خود را فدا كرده‏اند و ما نيز به حكم پيروى از آنان در صحنه هستيم و غربزدگان آزادى به شكل غرب كه حتى آزادى جنسى به حد فجيع آن و آزادى مراكز فحشا را طالبند، اسلام و

صحيفه نور ج 14 صفحه 264

جمهورى اسلامى مخالف ايده‏هاى حيوانى آنان است.

اينان با پاسدار و با اصل پاسدارى و با ارتش و با تمام قواى مسلح مخالفند و ملت عظيم ما بايد بهوش باشد و كيد آنان را به خودشان باز گرداند. اينان از بزرگداشت 15 خرداد وحشت دارند چون اين روز بزرگ تاريخى سرآغاز شكوفائى اسلام و استقلال و آزادى ملت است. در سايه اسلام است كه استقلال به معناى واقعى آن و آزادى به معناى منزه آن تحقق مى‏يابد. روز 15 خرداد در عين حال كه چون عاشورا روز عزاى عمومى ملت مظلوم است، روز حماسه و تولد جديد اسلام و مسلمانان است. بزرگداشت روز حماسه آفرين 15 خرداد، بزرگداشت ارزش‏هاى انسانى در طول تاريخ است، همان سان كه بزرگداشت روز سرنوشت ساز عاشورا، بزرگداشت اسلام و قرآن كريم است. ملت شريف ما، بلكه ملت‏هاى مظلوم، از هر چه غفلت كنند، از اين دو روز الهى نبايد غفلت كنند.

عاشورا با نه خود، يزيديان را در طول تاريخ نفى كرد و به گورستان فرستاد. 15 خرداد پهلويان و پهلوى صفتان و ابر قدرت‏ها را مدفون كرد. بزرگداشت و راهپيمائى روز 15 خرداد فريادى كوبنده است از مستضعفان بر سر مستكبران و از متعهدان به مكتب مترقى قرآن در مقابل تسليم شدگان بى چون و چرا به مكاتب انحرافى يا التقاطى شرق و غرب كه به طور خزنده در انحراف ملت مظلوم ما دست به قلم و زبان، در كوشش بى‏امان هستند. بر ملت شريف ماست كه اين ايام الله را كه هديه هائى از عالم غيب ربوبى است با جان و دل حفظ و با چنگ و دندان نگهدارى كنند و با شعار و شعور بر مخالفان مكتب و خدمتگزاران به شياطين بزرگ و كوچك بتازند و صف‏هاى خود را فشرده‏تر و دل‏هاى خود را مطمئن تر، با قدم استوار و تصميم آهنين، بر مشكلات و توطئه‏هاى غرب و شرق غلبه كنند و مجهز به جهاز ايمان به خدا شوند در مقابله با مشكلات. و بر قواى مسلح اسلامى از ارتشيان و قواى نظامى و انتظامى و سپاه پاسداران و ژاندارمرى و شهربانى و بسيج و عشاير تا همه رزمندگان عزيز اسلامى كه انسجام وحدت خود را حفظ نمايند و با قدرت الهى و بانك الله اكبر، بر دشمن كافر بتازند و از خداى بزرگ پيروزى طلب كنند، كه دست غيب با آنان است. و بر ملت عزيز رزمنده است كه از قواى مسلح پشتيبانى كنند و در همكارى و كمك به آنان از پاى ننشينند و آنان را در اين فداكارى و عبادت ارزشمند روحيه دهند، كه فتح و ظفر انشاء الله تعالى نزديك است. شرف و عزت از آن شما و ننگ و خذلان از آن دشمنان اسلام است.

درود بر عاشورا، درود بر 15 خرداد و 22 بهمن، درود بر ايام الله و بر ملت شريف ارزشمند ايران و درود بر رزمندگان و مجاهدان در جبهه‏هاى جنگ و در پشت جبهه‏ها.

والسلام على عبادالله‏الصالحين

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 265

تاريخ: 16/3/60

پيام امام خمينى به مناسبت روز پاسدار (سوم شعبان المعظم)

بسم الله الرحمن الرحيم‏

عيد سعيد پربركت سوم شعبان المعظم ولادت با سعادت سيد مظلومان، بر مظلومان جهان مبارك باد.

اين روز شريف كه طليعه ادامه بعثت خاتم الانبيا (صلى الله عليه و آله و سلم) بوده است مبارك بوده و خواهد بود. اگر عاشورا و فداكارى خاندان پيامبر نبود، بعثت و زحمات جانفرساى نبى اكرم را طاغوتيان آن زمان به نابودى كشانده بودند، و اگر عاشورا نبود، منطق جاهليت ابوسفيانيان كه مى‏خواستند قلم سرخ بر وحى و كتاب بكشند و يزيد يادگار عصر تاريك بت‏پرستى كه به گمان خود با كشتن و به شهادت كشيدن فرزندان وحى اميد داشت اساس اسلام را برچيند و با صراحت و اعلام لاخبر جاء و لا وحى نزل بنياد حكومت الهى را بركند، نمى‏دانستيم به سر قرآن كريم و اسلام عزيز چه مى‏آمد. لكن اراده خداوند متعال بر آن بوده و هست كه اسلام رهائى بخش و قرآن هدايت افروز را جاويد نگه دارد و با خون شهيدانى چون فرزندان وحى احياء و پشتيبانى فرمايد و از آسيب دهر نگه دارد و حسين بن على آن عصاره نبوت و يادگار ولايت را بر انگيزد، تا جان خود و عزيزانش را فداى عقيدت خويش و امت معظم پيامبر اكرم نمايد، تا در امتداد تاريخ، خون پاك او بجوشد و دين خدا را آبيارى فرمايد و از وحى و از ره آوردهاى آن پاسدارى نمايد. و اينك كه پاسداران از سپاه و كميته‏هاى عصر حاضر اين روز بزرگ پر بركت جاويد را روز پاسدار اعلام نموده اند، مسئوليتى بس بزرگ و تكليفى بس عظيم را عهده‏دار شده‏اند، گوئى آنان به ياد پاسداران عاشورا و انگيزه جانفشانى‏ها و فداكارى‏هاى كربلا اين روز را انتخاب نمودند و نيكو انتخابى است و بزرگ مسئووليتى نيكوست كه ادامه خون سرخ تشيع را تداعى مى‏كند و پر مسؤوليت است كه انگيزه آن فداكارى و جانبازى آنچنان لطيفه الهى دارد كه آن خون را ثارالله و از مرزهاى حجب نور و ظلمت فراتر برده و از خودى‏ها و خودبينى‏ها پيراسته و به مرز العبوديه جوهره كنهه الربوبيه رسانده و آراسته و دست ما از آن كوتاه است. لكن مأيوس نشويد و كوشش كنيد تا به كوشش خويش رنگ اسلامى الهى بيشترى دهيد و به فداكارى خويش اخلاص‏مندتر باشيد كه بحمدالله هستيد. شما عزيزان كه از بدو انقلاب از متن جامعه اسلامى جوشيديد و در جهاد حق عليه باطل و رژيم شاهنشاهى كوشيديد و اكنون در جهاد اسلامى مقابل كفر صداميان يعنى امريكاى خونخوار همدوش با برادران ارتشى و ساير قواى مسلح از بسيج

صحيفه نور ج 14 صفحه 266

گرفته تا عشاير برومند در رزم و جهاد مقدس جانبازى مى‏كنيد و افتخارات بزرگ براى ملت و اسلام مى‏آفرينند، بايد بدانيد كه خدا پشتيبان لشكريان خويش است و هميشه در نهايت حق پيروز است. آمريكاى جهانخوار بايد بداند كه ملت عزيز و خمينى تا نابودى كامل منافعش او را راحت نخواهند گذاشت و تا قطع هر دو دست آن به مبارزه خدائى خود ادامه خواهند داد. ملت ما همانگونه كه نشان داده‏اند، تحمل تمام كمبودها را براى حفظ شرف و آبروى خويش خواهد نمود. ملت مقاوم ما از روز اول مبارزه‏اش مى‏دانست كه با تمام قدرت‏ها و ابرقدرت‏ها دست به گريبان است و بايد بداند كه تمام ايادى داخلى و خارجى قدرت‏ها و ابرقدرت‏ها خصوصاً آمريكاى جنايتكار براى شكست ما از تمام امكاناتش استفاده خواهد نمود، ولى چاره چيست كه كوه مصيبت‏ها در مقابل حيثيت اسلامى ايرانى ما چون كاهى است و مردم ما بايد خود را آماده اين درگيرى حسينى تا پيروزى كامل بنمايند، كه مرگ سرخ به مراتب بهتر از زندگى سياه است و ما امروز به انتظار شهادت نشسته‏ايم تا فردا فرزندانمان در مقابل كفر جهانى با سرافرازى بايستند و بار مسؤوليت استقلال واقعى را در تمامى ابعادش به دوش كشند و با افتخار پيام رهائى مستضعفين را در جهان سر دهند. شما دلاوران سلحشور و شما سپاهيان انقلاب اسلامى مردم ايران، شما از همان روزهاى اول هدف ناجوانمردانه گروه‏ها و گروهك‏هاى منحرف واقع شديد و اين خود فخرى بر افتخارات شما افزود و اكنون نيز آن كه از اسلام بيشتر گريزان است، دشمن سرسخت‏تر شما عزيزان است. بكوشيد كه نفاق افكنان در شما رخنه نكنند و ميان شما و برادران رزمنده ديگرتان جدائى نيفكنند، كه اكنون قواى نظامى و انتظامى همچون شما و ساير قواى مسلح مردمى لشكريان اسلاميد و برادران ايمانى. بهوش باشيد كه از تفاله‏هاى رژيم طاغوتى و مكتب‏هاى انحرافى آسيب نبينيد كه دشمنان اسلام در كمينند و قلم زهرآگين از هر سو از غلاف‏ها كشيده شده تا جمهورى اسلامى را از صحنه بدر كنند و به جز جمهورى اسلامى به هر چه باشد گردن نهند. اينان همان‏ها هستند كه از اول از اسم جمهورى اسلامى وحشت داشتند و اكنون نيز وحشت دارند و با قلم و قدم هر چه بيشتر در هدم آن و دولت مردمى شما مى‏كوشند، لكن بايد بدانند كه سيل خروشان ملت آنان را چون خسى بر كنار خواهد زد و قدرت الهى اسلام فوق آن است كه در مغزهاى بى‏محتواى آنان بگنجد. و شما مطمئن باشيد كه هرگاه تكليف شرعى احساس شود، به راهى كه خداوند قاهر پيشاروى ملت گذاشته است هدايت خواهند شد. اينجانب روز مبارك پاسدار را به شما دوستان و ساير قشرهاى ملت، بلكه به مستضعفان جهان تبريك مى‏گويم و سعادت آنان و عظمت اسلام و مسلمين را خواهانم. درود بر رزمندگان مجاهد، درود بر سپاه پاسداران، درود بر كميته‏هاى انقلابى، درود بر شهداء راه اسلام، درود بر بازماندگان شهدا، درود بر آسيب ديدگان جنگ تحميلى و درود بر ملت ايران.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 267

تاريخ: 18/3/60

بيانات امام خمينى در جمع اعضاى ستاد انجمن‏هاى اسلامى وزارت بهدارى و بهزيستى و اقشار مختلف مردم

با تمام قوا كوشش كنيد تا اعمالتان اسلامى باشد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

وجود انجمن اسلامى در همه كشور و خصوصاً در ارگان‏هاى انقلابى از امورى است كه لازم است، لكن خود آقايانى كه انجمن‏هاى اسلامى را تشكيل مى‏دهند بايد مواظب باشند به اينكه اولاً در اين انجمن‏ها اشخاص فاسد و از گروه‏هاى منحرف وارد نشوند و ثانياً خود آقايان توجه داشته باشند كه كارهايى كه در آنجا انجام مى‏گيرد كارهاى اسلامى باشد و انحرافاتى نداشته باشد.

امروز كه انجمن‏هاى وزارت اسلامى وزارت بهدارى و همين طور اطبا و كارگران بهدارى‏هاى خوزستان و پرستارهاى محترم اين استان اينجا آمده‏اند، من يك كلمه راجع به اين اطبا و بهياران و پرستاران و كارمندان بهدارى در سرتاسر كشور عرض دارم و يك كلمه هم راجع به اين نهادها در خوزستان و در غرب و جنوب كشور عرض دارم.

آنچه كه نسبت به اين آقايان و اين خانم‏ها در سرتاسر كشور عرض دارم، اين است كه طبابت و پرستارى و خدمت به اين بيمارانى كه در اين بيمارستان‏ها خوابيده‏اند يك خدمت بسيار مشكل لكن بسيار ارزنده است. پرستارى مريض بسيار مشكل است و پرستارى خوب، بسيار ارزشمند و همين طور طبابت و بالاى سر مريض‏ها و مجروحين و معلولين و اينها رفتن و با آنها سر و كار داشتن مشكل است، لكن صحيح عمل كردن بسيار ارزشمند است. در ساير ادارات بايد همه كار صحيح انجام بدهند و كار صحيح همه ارزش دارد، لكن در بيمارستان‏ها يك ويژگى خاصى دارد. سر و كار با يك عده‏اى داريد شما و خصوصاً پرستارها كه اينها بيمارند، دل شكسته‏اند، محتاج به پرستارى روحى دارند، محتاج به آرامش روحى دارند و شما با اين مريض‏ها، با اين بيمارها هر چه محبت بكنيد و هر چه پرستارى مادرانه و خواهرانه و برادرانه و پدرانه بكنيد اين در روحيه بيمار موثر است و بر خوب شدن، سرعت خوب شدن بيماران نيز مؤثر است و در بارگاه خداى تبارك و تعالى خدمت به اين جمعيت، خدمت به اين بندگان خدا بسيار ارزشمند است. و آنچه كه بايد به پرستارها و اطبا و بهيارها و مستخدمين بيمارستان‏هاى خوزستان و جاهاى جنگزده عرض كنم، اين است كه كارهاى شما در آن بيمارستان‏ها ارزشمندتر از همه جا هست، هم كارها در آنجا كه در معرض خطر است و شما مواجه هستيد با يك جمعيت‏هايى كه به بيمارستان رحم نمى‏كنند و به مدارس هم رحم‏كنند، در آنجا

صحيفه نور ج 14 صفحه 268

خدمت مى‏كنيد اين يك ارزش بسيار بزرگ است و پرستارى از كسانى كه در راه اسلام اعضاى خودشان را، صحت خودشان را، سلامت خودشان را ازدست داده‏اند اين يك خدمت بسيار بزرگ ارزشمندى است در بارگاه خداوند تبارك و تعالى. لكن بايد خيلى توجه داشته باشيد به اينكه هم وضع بيمارستان‏ها وضع اسلامى باشد و هم رفتارتان با اين مرضى و با اين معلولين و با اين بيمارها يك وضع مادرانه و پدرانه و خواهرانه و برادرانه باشد. بسيار كار مشكل و ارزشمندى است و بسيار پر مسؤوليت، چنانچه انجمن‏هاى اسلامى هم كارشان ارزشمند است و مسؤوليت شان بزرگ. بنابراين سفارش من، تمناى من از همه انجمن هاى اسلامى سرتاسر كشور و همه اطبا و بهياران و كارمندان و پرستاران سرتاسر كشور، خصوصاً در جاهائى كه جنگزده هستند و در جاهائى كه در معرض خطر هستند، اين است كه با تمام قوا كوشش كنيد كه اعمال شما اعمال اسلامى باشد و رفتار شما با مرضى رفتار خوب باشد و رفتار انسانى اسلامى باشد. خداوند تبارك و تعالى به شماها برادران و خواهران اجر عنايت كند و اجر آن زن‏هايى كه در صدر اسلام براى پرستارى لشگر اسلام مى‏رفتند انشاءالله در نامه اعمال شما هم نوشته بشود.

اگر به قانون خاضع بشويم هيچ اختلافى پيش نخواهد آمد

ما امروز مواجه هستيم با مشكلاتى كه از خارج براى ما تهيه مى‏كنند و صادر مى‏كنند و در داخل بعضى عناصر وابسته به خارج تهيه مى‏كنند و ما را در مشكلات مى‏گذارند. من در اول اين سال اعلام كردم كه اين سال را بايد ما سال اجراى قانون بدانيم و با قانون طورى عمل كنيم كه هم اسلام و هم دنيا ما را يك رفتار صحيح بداند كارهاى ما را، در كشورى كه قانون حكومت نكند خصوصاً قانونى كه قانون اسلام است، اين كشور را نمى‏توانيم اسلامى حساب كنيم. كسانى كه با قانون مخالفت مى‏كنند، اينها با اسلام مخالفت مى‏كنند. كسانى كه با مصوبات مجلس بعد از اينكه شوراى نگهبان نظر خودش را داد باز مخالفت مى‏كنند، اينها دانسته يا ندانسته با اسلام مخالفت مى‏كنند.

ما اگر همه اشخاصى كه در كشورمان هستند و همه گروه‏هايى كه در كشور هستند و همه نهادهائى كه در سرتاسر كشور هستند اگر به قانون خاضع بشويم و اگر قانون را محترم بشمريم هيچ اختلافى پيش نخواهد آمد. اختلافات از راه قانون شكنى‏ها پيش مى‏آيد. اگر قانون حكومت كند در يك كشورى، چنانچه از صدر عالم تاكنون تمام انبيا براى برقرار كردن قانون آمده اند و اسلام براى برقرارى قانون آمده است و پيغمبر اسلام و ائمه اسلام و خلفاى اسلام تمام براى قانون خاضع بوده‏اند و تسليم قانون بوده‏اند، ما هم بايد تبعيت از پيغمبر اسلام بكنيم و از ائمه خدا بكنيم و به قانون هم عمل كنيم و هم خاضع باشيم در مقابل قانون. قانون براى همه است. البته اگر چنانچه به قانون بخواهند عمل كنند و يك دزدى را به جاى خودش بنشانند آن دزد صدايش در مى‏آيد، لكن بايد آن دزدى كه مقابل قانون مى خواهد عرض اندام كند به او توجه داد كه اين قانون است و اگر چنانچه پسر رسول اكرم، دختر رسول اكرم هم خداى نكرده دزدى كند رسول اكرم دست او را مى‏برد، قانون است. قانون

صحيفه نور ج 14 صفحه 269

براى نفع ملت است، براى نفع جامعه است، براى نفع بعضى اشخاص و بعضى گروه‏ها نيست. قانون توجه به تمام جامعه كرده است و قانون براى تهذيب تمام جامعه است. البته دزدها از قانون بدشان مى‏آيد و ديكتاتورها هم از قانون بدشان مى‏آيد و كسانى كه مخالفت‏ها مى‏خواهند بكنند، از قانون بدشان مى‏آيد، لكن قانونى كه مال همه ملت است و براى تهذيب همه ملت است و براى آرامش خاطر همه ملت است و براى مصالح همه ملت است، اين قانون بايد محترم شمرده بشود. نبايد اگر چنانچه يك قانونى برخلاف نظر من بود من بيايم بيرون و هياهو كنم كه من اين قانون را قبول ندارم، اين قانون خوب قانونى نيست. قانون خوب است، شماها بايد خودتان را تطبيق بدهيد با قانون، نه قانون خودشان را براى‏به شما تطبيق بدهد. اگر قانون بنا باشد كه خودش را تطبيق بدهد به يك گروه، تطبيق بدهد به يك جمعيت، تطبيق بدهد به يك شخص، اين قانون نيست. قانون در رأس واقع شده است و همه افراد هر كشورى بايد خودشان را با آن قانون تطبيق بدهند. اگر قانون برخلاف خودشان هم حكمى كرد، بايد خودشان را در مقابل قانون تسليم كنند، آنوقت است كه كشور، كشور قانون مى‏شود.

اگر يك جايى عمل به قانون شد و يك گروهى در خيابان‏ها بر ضد اين عمل بخواهند عرض اندام كنند، اين همان معناى ديكتاتورى است كه مكرر گفته‏ام كه قدم به قدم پيش مى‏رود، اين همان ديكتاتورى است كه به هيتلر مبدل مى‏شود انسان، اين همان ديكتاتورى است كه به استالين انسان را مبدل مى‏كند. اگر قانون در يك كشورى عمل نشود، كسانى كه مى خواهند قانون را بشكنند اينها ديكتاتورانى هستند كه به صورت اسلامى پيش آمده اند يا به صورت آزادى و امثال اين حرف‏ها. اگر همه اين آقايانى كه ادعاى اين را مى‏كنند كه ما طرفدار قوانين هستيم، اينها با هم بنشينند و قانون را باز كنند و تكليف را از روى قانون همه‏شان معين كنند و بعد هم ملتزم باشند كه اگر قانون برخلاف رأى من هم بود من خاضعم، اگر بر وفاق هم بود من خاضعم، ديگر دعوائى پيش نمى‏آيد، هياهو پيش نمى‏آيد. اگر بنا باشد كه يك جائى بخواهند، دادستان بخواهد روى قوانين عمل بكنند، ما بخواهيم بگوئيم كه خير ما دادستان را قبول نداريم، اين معناى ديكتاتورى است. ديكتاتورى همين است كه نه به مجلس سر فرو مى‏آورد، نه به قوانين مجلس و نه به شوراى نگهبان و نه به تأييد شوراى نگهبان و نه به قوه قضائيه و نه به دادستانى و نه به شوراهاى دادستانى و همين طور به همه ارگان‏ها. قانون معنايش اين است كه اين چيزهايى كه به حسب قانون اسلامى، به حسب قانون كشورى كه منطبق با قوانين اسلام است، اينها را، وظيفه‏شان را قانون معين كرده. بعد از آنكه قانون وظيفه را معين كرد، هر كس بخواهد كه برخلاف او عمل بكند اين يك ديكتاتورى است كه به صورت مظلومانه حالا پيش آمده است و بعد به صورت قاهرانه پيش خواهد آمد و بعد اين كشور را به تباهى خواهد كشيد و اين كشور وقتى به تباهى كشيده شد و اين مردم متفرق و مختلف با هم شدند اين همان وظيفه‏اى كه براى ابرقدرت‏ها بايد انجام بدهد، اين آدم انجام داده ولو خودش نمى‏فهمد، اگر بفهمد كه ديگر مصيبت بالاتر است لكن خودشان ملتفت نيستند. اگر من اين نصيحت‏ها را مى‏كنم كه شما همه به قانون عمل

صحيفه نور ج 14 صفحه 270

كنيد، از هياهو و جنجال دست برداريد، روزنامه‏ها از هياهو و جنجال دست برداريد، قلم‏دارها از هياهو و جنجال دست بردارند، نويسنده‏ها دست بردارند، گوينده‏ها دست بردارند، اگر چنانچه اينطور بشود، يك كشور قانونى ما پيدا مى‏كنيم كه همان كشور اسلامى است و ديكتاتورى از اين كشور بيرون مى‏رود، اينكه من هميشه نصيحت مى‏كنم به آقايان و مى‏خواهم كه امور روى روش صحيح عمل بشود، روى قوانين عمل بشود و تخلف مى‏شود و معذلك من نصيحت مى‏كنم به آقايان، اين نه از باب اين است كه در ملت ما يك ضعفى پيدا شده، يك فتورى پيدا شده و ملت ما ديگر به احكام اسلام اعتنايى ندارند. اينها دنبال اين هستند يك ديكتاتور پيدا كنند و پاى بيرق او، همه سينه بزنند. مسأله اين نيست. 15 خرداد و سالروز 15 خرداد ثابت كرد كه اين مردم در صحنه هستند و براى اسلام هم در صحنه هستند. آن روزى كه احساس خطر براى اسلام بكنم ، دست همه را قطع خواهم كرد من تا آنجائى كه بتوانم، تا آنجايى كه اخلاق اسلامى اقتضا مى‏كند كه همه اينها را به آرامش دعوت كنم، همه گروه‏ها و گروهك‏ها را به آرامش دعوت كنم، همه افراد را به آرامش دعوت كنم عمل خواهم كرد، نصيحت خواهم كرد، نصيحت برادرانه خواهم كرد، نصيحت خاضعانه خواهم كرد لكن اين را بايد همه بدانند آن روزى كه من احساس خطر براى جمهورى اسلامى بكنم، آن روزى كه من احساس خطر براى اسلام بكنم، آن روز اينطور نيست كه - باز ما باز من بنشينم نصيحت كنم، دست همه را قطع خواهم كرد. اگر چنانچه اشخاصى در اين برهه زمان كه ما ابتلا داريم به جنگ، ابتلا داريم به - آرام - بايد آرامش محفوظ بشود. اگر كسانى در اطراف كشور سخنرانى كنند و سخنرانى آنها اسباب تشنج بشود، آن شخص هر كس مى‏خواهد باشد، هر مقامى مى‏خواهد باشد، من او را به جاى خودش مى‏نشانم، قبل از اينكه شورش پيدا بشود من او را به جاى خودش مى‏نشانم. و امروز اعلام مى‏كنم به اينهايى كه در اطراف مى‏روند و صحبت مى‏كنند و از قرارى كه به من اطلاع دادند اين گروهك‏هاى فاسد هم فرصت را به دست آوردند و مى‏خواهند راهپيمائى كنند، قواى نظامى و انتظامى و پاسدارها بايد به طور جد از سخنرانى‏هايى كه اينطور هستند جلوگيرى كنند و سخنران‏هايى كه اينطور هستند دستگير كنند. اگر من هم سخنرانى كردم كه مخالف با دستور اسلام بود و براى ايجاد تشنج و براى گرفتار كردن ملت مسلمان ما كه خون‏ها داده است در راه اسلام، اگر من هم اين كار را بكنم موظف شرعى هستند اين ارگان‏هاى انتظامى و نظامى كه من را بگيرند و به دادگاه بسپرند، اين استثنا ندارد. گوش‏خودتان را باز كنيد، من همانطورى كه با شاه عمل كردم و هم ملت ما همانطورى كه با محمد رضا عمل كرد با اشخاصى كه بخواهند فساد ايجاد كنند، با اشخاصى كه زائد بر صحبت بخواهند تشنج ايجاد كنند، با اشخاصى كه مى‏خواهند صف آرائى بكنند در مقابل دادستانى، در مقابل مجلس، در مقابل ارگان‏هاى ديگر، من همان را خواهم كرد كه با محمدرضا عمل خواهم كرد و امروز وسائل در دست است و شماها خواهيد منزوى شد.

صحيفه نور ج 14 صفحه 271

باز من نصيحت مى‏كنم شماها را كه تا دير نشده است به جاى خودتان بنشينيد و از تحريكات عناصر فاسد كه در گوش‏هاى شما مطالبى مى‏خوانند پرهيز كنيد و آنها را از خودتان برانيد كه من با آرامش، كسى اگر مخالفت كند با او سخت عمل خواهم كرد و اين يك وظيفه شرعى است كه بر عهده همه ما هست و بر عهده من هم هست. من به سرتاسر كشور، به بازارهاى كشور، به همه جايى كه مسلمين در كشور هستند، اخطار مى‏كنم و مى‏گويم كه گروه‏هايى در صددند كه بازار ببندند، اينها همان سرمايه‏دارانى هستند كه امروز مى‏خواهند مفسده كنند و اينها همان گروهك‏هاى فاسد هستند كه اشخاصى را آلت دست قرار داده‏اند و مى‏خواهند مفسده بكنند و اگر چنانچه يك همچو امرى بشود، بستن بازار امروز و راهپيمائى امروز، بستن بازار و راهپيمائى در مقابل رسول اكرم است، در مقابل اسلام است و شما هوشيار باشيد كه مبادا اين گروهك‏هاى فرصت‏طلب به بهانه اينكه چه شده و چه شده بخواهند راهپيمائى كنند و بخواهند آشوب كنند. محركين آشوب را هر كس مى‏خواهد باشد، با قلم، با زبان، با هر چه مى‏خواهد باشد معرفى كنند، من او را خواهم منزوى كرد. بنابراين من تا سر حد امكان، تا آنجايى كه اسلام را در خطر نبينم و بازى‏هاى سياسى نخواهد اسلام را و مسلمين را در خطر بيندازد به آنها نصيحت مى‏كنم و خاضعانه از آنها مى‏خواهم كه دست بردارند از اين شيطنت‏ها و اگر چنانچه احساس خطر بكنم همانطورى كه با محمدرضا عمل شد با همه آنطور عمل خواهد شد.

امروز بازار بستن، راهپيمائى كردن، سخنرانى‏هاى انحرافى كردن، تمام اينها برخلاف مصالح اسلام و برخلاف مصالح خداى تبارك و تعالى كه اسلام را براى ما الگو قرار داده است مى‏باشد و حرام است. بستن بازار در هر جا و راه افتادن در كوچه و محله‏ها بدون اينكه از طرف وزارت كشور اجازه داده باشد، اين انحراف است و محرم است و قواى نظمى، انتظامى و نظامى و پاسداران و بسيج و تمام ملت موظفند، شرعاً مكلفند به تكليف الهى كه جلوگيرى از اين مفسده‏ها بكنند.

و من باز به همه آقايانى كه مى‏خواهند نطق كنند و اعلاميه بدهند و نمى‏دانم نامه سرگشاده بفرستند و از اين مزخرفات، به همه‏اينها اعلام مى‏كنم كه برگرديد به اسلام، برگرديد به قانون، برگرديد به قرآن كريم، بهانه درست نكنيد كه اسباب اين بشود كه شما همه به انزوا كشيده بشويد. من به بسيارى از شما علاقه دارم و ميل دارم كه همه به قانون عمل كنند و همه در جاى خود باشند و اگر چنانچه اينطور نباشد مسأله طور ديگر خواهد شد.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 272

تاريخ: 19/3/60

فرمان امام خمينى به حجت الاسلام موحدى كرمانى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

جناب حجت الاسلام آقاى حاج شيخ محمد مهدى موحدى كرمانى دامت افاضاته

چون جناب حجت الاسلام آقاى حاج شيخ محمد امامى كاشانى به خاطر مسؤوليت‏هاى زيادى كه دارند از سمت خود در اداره شهربانى استعفا داده‏اند، بدين وسيله جنابعالى را به سمت نماينده در آن اداره منصوب مى‏نمايم كه ضمن سرپرستى اداره سياسى ايدئولوژيك شهربانى به كارهاى مذهبى آنان رسيدگى و رفع نيازمنديهاى آنان را بنمائيد و كارهاى ادارى را كماكان به خود مسؤولان واگذار نموده تا خود حل و فصل كنند. از خداى تعالى موفقيت آنجناب را در انجام وظايف محوله مسئلت دارم.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 273

تاريخ: 20/3/60

فرمان امام خمينى به حجج اسلام: ايروانى، هاشمى گلپايگانى، توسلى، جلالى و طاهرى خرم آبادى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

حضرات آقايان حجج اسلام حاج سيد عبدالمجيد ايروانى و آقاى حاج سيد على هاشمى گلپايگانى و آقاى حاج شيخ محمدرضا توسلى و آقاى حاج شيخ حيدر على جلالى و آقاى سيد حسن طاهرى خرم آبادى دامت افاضاتهم

از آنجا كه مسأله حج و انجام اين فريضه بزرگ الهى از مسائل مهم اسلامى و اجتماعات بزرگ سياسى مذهبى جامعه مسلمانان مى‏باشد و بايد در انجام هر چه باشكوهتر و بهره‏بردارى هر چه بيشتر از اين اجتماع عظيم دينى سعى كافى مبذول شود، بدين وسيله حضرات آقايان محترم را براى رسيدگى به كار حجاج و زائران بيت الله الحرام در اين سال تعيين و منصوب مى‏نمايم تا با همفكرى و مشورت يگديگر در رفع نيازمندى‏هاى آنان بكوشند و از راهنمائى‏هاى لازم در موسم حج دريغ ننمايند. و آنان را به حساسيت زمان و موقعيت خطير كنونى متوجه سازند و اين حقيقت را به همگان گوشزد كنند كه دشمنان اسلام با تمام قوا سعى در ايجاد تفرقه و اختلاف ميان جوامع اسلامى دارند و به هر نام و هر وسيله كه شده مى‏كوشند تا با درگيرى ميان مسلمانان زمينه را براى تسلط كامل و مجدد خود بر همه كشورهاى اسلامى و چپاول و غارتگرى خود مساعد سازند و به همين جهت لازم است از هر گونه عمل تفرقه انگيز خوددارى كنند كه اين يك وظيفه شرعى و الهى است. ضمناً متصديان ادارات گوناگونى كه به هر مناسبت كارشان با حج ارتباط پيدا مى‏كند، موظفند براى هماهنگى در كارهاى خود با صلاحديد و تصويب آقايان محترم كارها را انجام دهند. از خداى تعالى موفقيت همگان را مسئلت دارم.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 274

تاريخ: 20/3/60

حكم عزل بنى صدر از فرماندهى كل نيروهاى مسلح

بسم الله الرحمن الرحيم‏

ستاد مشترك نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى ايران

آقاى ابوالحسن بنى صدر از فرماندهى نيروهاى مسلح بر كنار شده‏اند.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 275

تاريخ: 21/3/60

فرمان امام خمينى به تيمسار فلاحى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

تيسمار ولى فلاحى جانشين رئيس ستاد مشترك ارتش جمهورى اسلامى ايران

تا تعيين تكليف جانشين فرماندهى نيروهاى مسلح ستاد مشترك، مجاز است با استفاده از اختيارات مقام رهبرى، مأموريت‏ها و وظايف محوله را انجام دهيد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 276

تاريخ: 22/3/60

فرمان امام خمينى به آيت الله صدوقى

جناب مستطاب حجت الاسلام والمسلمين آقاى صدوقى دامت بركاته

پس از اهداى سلام، هر چه سريعتر هيأتى را براى رسيدگى به وضع زلزله استان كرمان اعزام داريد تا با همكارى و هميارى مردم شجاع و مبارز و روحانيت شريف كرمان، احتياجات مصيبت زدگان حادثه ناگوار بررسى و سريعاً اينجانب را در جريان امور قرار دهيد تا در حد توانم به خواهران و برادران درد كشيده‏ام كمك نمايم.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 14 صفحه 277

تاريخ: 22/3/60

پيام امام خمينى به مناسبت زلزله كرمان

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انالله و انا اليه راجعون

زلزله عظيم و مصيبت‏بارى كه در استان كرمان موجب خسارات بسيار جانى و مالى شده است، موجب تأثر و تأسف هر شنونده و بيننده است. ما بايد بدانيم كه اين حوادث ناگوار ابتلا و امتحانى است از طرف خداوند متعال براى مصيبت ديدگان در محل حوادث و براى مصيبت زدگان در سراسر كشور. براى مصيبت ديدگان، تا با مراتب صبر و تحمل در از دست دادن عزيزان ثابت كنند كه در مقابل حوادث پابرجا بوده و ناتوان نيستند و به منطق قرآن كريم هر چه دارند و داريم از خداوند منان است و همگى امانتدارانى هستيم كه دير يا زود امانات الهى را به صاحبش بر مى‏گردانيم. و براى مصيبت زدگان در سراسر كشور، آزمايش عظيمى است كه در مصيبت برادران و خواهران عزيز تا چه اندازه خود را سهيم و شريك مى‏دانيم و براى جبران اين فاجعه بزرگ تا چه اندازه كوشش مى‏نمائيم. با اتحادى كه بين ملت عزيز و شريف ايران ديده مى‏شود اطمينان داريم كه در مقابل حوادث و مصيبت‏ها پايدار و در كمك سريع به خواهران و برادران عزيز خود كه همه چيز خود را از دست داده اند، بپا خواهند خاست و هر چه سريعتر دولت مردمى و متدين خود را تكليف بزرگى به عهده دارد پشتيبانى نموده و براى نجات بازماندگان اين مصيبت بزرگ كوشا خواهند بود. اينجانب اين مصيبت را به ملت شريف ايران تسليت عرض نموده و از خداوند متعال سعادت و سلامت براى بازماندگان اين حادثه دلخراش خواهانم. سلام و درود بر بازماندگان و رحمت و مغفرت بر پويندگان راه خدا.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page