گفتگو با خدا.............

باید آغاز کنیم

از همین امروزها
آسمان منتظر است
گوش کن می شنوی
باد را
پرواز را

http://sport.harferooz.com/photos/im...c658fwbtrl.jpg
شاید این بار کشید
عکس یک یاس سپید
رنگ ها را پاشید
روی یک بوم سفید
آبی را
قرمز را

با همه گفت زباران و بهار
خنده را معنا کرد
همچو کودک خواب را
بازی را
http://img.tebyan.net/big/1388/02/99...4114468191.gif
شاید امروز برای ما

قصه ها
غمگین است
قطره ها را بشمار
خاک را
دریا را
http://www.ryc44.com/background/big_...es/Sea_008.jpg
و ببین باز میان ظلمت
و بخوان باز میان طوفان
قصه باران را
خورشید را
http://alightnights.persiangig.ir/image/4424196-md.jpg

نسیم مهر و محبت الهی وزیدن گرفته است

تا دوباره ابرهای غم و اندوه را از آسمان دلم دور کند
و چه زیبا نوشت آن که سرود
آسمان همیشه ابری نیست
http://m.khamehchiyan.googlepages.com/Cloud.jpg
آری آسمان جائی برای ابرها ندارد
آسمان جای خورشید است و بس
مگر نه این است که تا زمین بوده و زمان
خدای زمین و زمان نیز در کنارم بوده است
یادم هست کودکیم
آنگاه که درهر قدمم نشانی بود از تبسم و شادی
از آب
از باران
ردپائی از سوز و عطش
یادم هست زمین خوردن هایم
خنده هایم
گریه هایم
http://www.rokhshad.com/wp-content/u...ld-abuse-2.jpg
آنگاه که روی دستان خدا پرواز می کردم
و با فرشتگان ترانه خدای مهربان را میخواندم
خدایا
یادت هست
چه معصومانه تو را در آغوش میگرفتم
تا باشم
به رنگ صداقت و پاکی
به تبسمت بر لب آب
یادت هست
همیشه نمره نقاشیم صفر بود

آخر
تو را همیشه سفید می کشیدم
و معلم می گفت کو نقاشیت؟
میگفتم
آقا اجازه
مگر می شود آسمان را کشید؟
میخندید و باز هم همان نمره
سرم را بالا می کردم و تو میخندیدی
و من هنوز که هنوز است دفتر نقاشیم از خنده ات پر است
http://www.niazerooz.com/Im/O/89/081...2467222151.jpg

هنوز که هنوز هست سفید است
حال چه شده است مرا؟
http://anahid.persiangig.com/Photos/dried%20rose.JPG

غمگین و تنها
اشک و آه
حسرت
آه خدای من چقدر از تو دورشده ام
چقدر خود را فراموش کرده ام
و چقدر با تو غریبه شده ام
رسم ماندن را بلد نبودم که با تو بمانم
ولی خوب میدانم
تو رسم رفاقت را ازبری
عزیزترینم
من هوای کودکی در سر دارم
میخواهم دوباره کودکت باشم
خدایا دلم برای آغوشت تنگ است
مرا بغل میکنی؟
http://taraneh22.persiangig.ir/loose_yourself2.jpg

پروردگارا
مرا ابزار آرامش خویش قرار ده ....
بگذار در هر کجا که نفرت هست ، عشق درو کنم
و هر جا آسیب است عفو
هر جا شک است ایمان
هر جا نومیدی است امید
هرجا تاریکی است نور و هر جا غم است سرور
ای پروردگار عالم به من لطف کن تا بیشتر در پی تسکین بخشیدن باشم تا آرام شدن
همان طور که می فهمم ، فهمیده شوم
همانطور که دوست دارم ، دوست داشته شوم
زیرا در اثر دادن است که دریافت می کنم
در اثر بخشیدن است که بخشیده می شوم
و در مرگ خود است که در زندگی جاودان متولد می شوم ....

الها ! پادشاها ! بی*نیازا !
خداوندا ! كریما ! كارساز! !
به صدق سینه پاكان راهت
به شوق عاشقان بارگاهت
به شب نالیدن پا در كمندان
به آه سوزناك مستمندان
به حقّ صبر بی*پایان ایّوب
به آب چشم خون افشان یعقوب
به حقّ رهنوردان طریقت
به حقّ نیكمردان حقیقت
كه بر جان من مسكین ببخشای
در رحمت برین بیچاره بگشای
بر احوال تباهم رحمت آور
به آه صبحگاهم رحمت آور
دل ریش عبید از غم جدا كن
به فضل خویشتن كامش روا كن

خدایا
خوش به حال آنکه قلبش مال توست
حال و روزش هر نفس، احوال توست
خوش به حال آنکه چشمانش تویی
آرزوهایش همه آمال توست
.

یادم باشد....
که خدا با من است .
که فرشته ها برایم دعا میکنند،
که ستاره ها
شب را برایم روشن خواهند کرد
یادم باشد.....
که قاصدکی در راه است،
که بهار نزدیک است
که فردا منتظرم میماند
که من راه رفتن میدانم...
و دویدن!
و جاده ها قدم هایم را
شماره خواهند کرد،
اگر روزی دلم گرفت یادم باشد
که خدای من اینجاست
همین نزدیکی ها
و من تنها نیستم.....

خدايا!
كلبه ي كوچك و سبز آرامش مرا بر فراز قله هاي سپيد پوش
عشقت پايدار بدار.

خدايا!چشمه ي جوشان اميدواري مرا در مسير اقيانوس بي نيازي٬
جاري گردان.

خدايا!آسمان لاجوردي انديشه هاي پوياي مرا به نور خورشيد آستانت
گرما بخش.

خدايا!به صندوقچه ي كوچك سينه ام٬تاب طپش پرشور زندگي را ببخش
تا وسعت و فراخي يابد.

خدايا!كلام زميني مرا با آيات الهام بخش الهي٬روحي آسماني بخش
تا قلم قادر باشد شكرانه ي آن را به جا آورد.

خدايا!چشمان كوچك مرا به وسعت كائنات بي انتهايت بگشا تا ذره اي
از نعمت هاي بي شمار تو را ناديده نگيرم.

خدايا!پرنده ي سبك بال وجودم را در آشيانه آغوش پرمهرت آرام ده تا لالايي
دلنشين آفرينش٬مرا به خواب شيرين با تو بودن فرو برد.

خداوندا

ما را از بندگان شکر گذارت قرار ده که در میان غوغای دل و غفلت اندیشه

، تنها با غزال یاد تو ، سجاده را در آغوش می کشند و از تو می خواهند

که در طریق بندگی ات ثابت قدم و استوارشان گردانی و لذت پرواز و اوج

گرفتن در آسمان عشقت را عطایشان فرمایی

خدايا !
امروز سحر درخت سرو حياطمان را نگاه كردم و گفتم در اين سكوت دل انگيز ،

تو مشغول تسبيح خداوندي و همينطور در تمامي لحظات ديگر شبانه روز !البته

طبيعي است چرا كه تو مشغله و دغدغه اي نداري و خود به خود رشد مي

كني و وقت آزادت زياد است !ولي ناگهان به خود آمدم كه آيا تمام دغدغه و

مشغله هاي من منطقي است ؟يا اينكه خودم بيجهت تا اين حد ذهنم را درگير

مسايلي مي كنم كه ياد خدا كمتر به سراغم بيايد .آيا رشد من هم همانند اين

درخت در دستان توانمند خداوند نيست ؟

و اين لحظه مي گويم :

خدايا شكرت كه در شروع روزم به من هديه اي گرانقدر عطا فرمودي و آن

اينست كه :

جور ديگري انديشيدم و از دريچه جديدي ديدم

خدايا!
از وقتي كه نوشتن از تو را آغاز كردم٬
انگار حرف هايم با تو بيشتر شده٬
انگار ناگفته هايي كه به زبان قلم جاري مي شوند پاياني ندارند.
پروردگار نازنينم!شكايتي ندارم و شادم!براي حرف هايي كه با
تو دارم٬پاياني قرار نده