دو بیتی های باباطاهر

شوم از شام یلدا تیره‌تر بی

درد دلم ز بودردا بتر بی


همه دردا رسن آخر بدرمون

درمان درد ما خود بی اثر بی

دل تو کی ز حالم با خبر بی

کجا رحمت باین خونین جگر بی

تو که خونین جگر هرگز نبودی

کی از خونین جگرها با خبر بی

خوشا آندل که از غم بهره‌ور بی

بر آندل وای کز غم بی‌خبر بی

ته که هرگز نسوته دیلت از غم

کجا از سوته دیلانت خبر بی

هر آنکس مال و جاهش بیشتر بی

دلش از درد دنیا ریشتر بی

اگر بر سر نهی چون خسروان تاج

به شیرین جانت آخر نیشتر بی

هر آنکس با تو قربش بیشتر بی

دلش از درد هجران ریشتر بی

اگر یکبار چشمانت بوینم

بجانم صد هزاران نیشتر بی

خور آئین چهره‌ات افروته‌تر بی

بجانم تیر عشقت دوته‌تر بی

چرا خال رخت دونی سیاهه

هر آن نزدیک خور بی سوته‌تر بی

زخور این چهره‌ات افروته‌تر بی

تیر عشقت بجانم روته‌تر بی

مرا اختر بود خال سیاهت

ز مو یارا که اختر سوته‌تر بی

چه خوش بی وصلت ای مه امشبک بی

مرا وصل تو آرام دلک بی

زمهرت ای مه شیرین چالاک

مدامم دست حسرت بر سرک بی

شب تار و بیابان پرورک بی

در این ره روشنایی کمترک بی

گر از دستت برآید پوست از تن

بیفکن تا که بارت کمترک بی

دلا راه تو پر خار و خسک بی

درین ره روشنایی کمترک بی

گر از دستت بر آید پوست از تن

بیفکن تا که بارت کمترک بی