کوتاه اما عاشقانه...

هر جا دلت شکست ......قبل رفتن ..... خودت جاروش کن
تا هر ناکسی .......منت دستای زخمیشو رو سرت نذاره.....

تا دوباره دیدنت...
این رختخواب را "وارونه" خواهم خوابید!
...
"خیانت" است به تو!
سر بر کنار "خیالت" گذاشتن!

بعد از گذشت ِاین همه سال عاشقم هنوز
هر چند اگر نمانده مجال عاشقم هنوز
در آرزوی بوسه ای از آن لبم، ببین!
با این همه امید محال عاشقم هنوز

شیشه ی نازک احساس مرا دست نزن.. چندشم می شود از لکه ی انگشت دروغ

حرف كمي نبود قرار ومدار عشق
اما چه فايده –

كه نفهميم يار را!

اي روحهاي ناب !

دوباره به پا كنيد

قدري براي اهل زمستان

بهار را !

هر كه آيد گويد:
گريه كن، تسكين است
گريه آرام دل غمگين است
چند سالي است كه من مي گريم
در پي تسكينم
ولي اي كاش كسي مي دانست
چند دريا
بين ما فاصله است
من و آرام دل غمگينم

هميشه
در بدترين لحظه ها
تنها رها مي كني مراو
بدترينِ لحظه ها
وقتي است
كه تو
مرا
تنها
رها مي كني

تـمـام مـعـلوم هـا و مجـهـول هايـم را
بـه زحمـت كـنـار هـم مـي چـيـنم
فـرمـول وار ؛
مـرتـب و بـي نـقـص ...
و تــو
بـا يـك اشـاره
هـمـه چـيـز را
در هـم مي ريــزي ...
در شرح حالگل
بنويسيد خار را
بر هم زنيد : خوب و بد روزگار را .

چشمهایت سيراب سراب

و نگاهم،

تاول زده از تابش تشنگي

برويم دعاي باران بخوانيم ‍.

تو با دل من

من با دل تو

باور كن با لبخند چترهایمانبر مي گرديم

چرا نمي گويند كه آن كشيده سر از شرق -
آن بلند اندام سياه جامه به تن،
دلبرِ دلير ز شاهراه كدامين ديار مي آيد
و نور صبح طراوت بر اين شب تاريك چه وقت مي تابد؟
در انتظار اميدم،
در انتظار اميد طلوع پاك فلق راچه وقت
آيا من به چشمِ غوطه ورم در سرشك خواهم ديد؟