مجموعه ضرب المثل های فارسی/م

گاو توس

گاو را پوست کنده به دمش رسیده

گاوش زاییده است

گاو نر میخواهد و مرد کهن ( کار هر بز نیست خرمن کوفتن......)

گاو نه من شیر ده

گاوری که به کهنه خوردن عادت کرد پی شخم زدن نمیرود

گاه باشد که کودکی نادان /// به غلط بر هدف زند تیری

گاهی به ادا گاهی به اصول ، گاهی به خدا گاهی به رسول

گاهی به میمنه گاهی به میسره

گدا بهر طمع فرزند خود را کور می خواهد

گدا به گدا رحمت به خدا

گدا را چه یک نان بدهی چه یک نان بگیری یکسان است

گدا را کند یک درم سیم ، سیر /// فریدون به ملک عجم نیم سیر

گذر پوست به دباغخانه می افتد

گذر نیست از حکم یزدان پاک

گذشت اما مثل سیخی که از کباب گذشت

گذشته گذشته

گر ازاده ای بر زمین خسب و بس /// مکن بهر قالی بوس کس

گر بر نفس خود امیری مردی /// بر کور و کر ار خورده نگیری مردی

گر بری گوش و گر کنی دنبم/// من که از جای خود نمیجنبم

گر بگویم شرح ان بی حد شود /// مثنوی هفتاد من کاغذ شود

گربه برای رضای خدا موش نمیگیره

گربه دستش به گوشت نمیرسد میگوید بو میدهد

گربه را باید دم حجله کشت

گربه را گفتند گوهت درمان است رویش خاک پاشید

گربه رقصاندن

گربه شد عابد و زاهد و مسلمانا

گربه شوی کردن

گربه شیر است در گرفتن موش /// لیک موش است در مصاف پلنگ

گربه مسکین اگر پر داشتی /// نسل گنجشک از جهان برداشتی

گر تو بهتر میزنی بستان بزن

گر تو قران بدین نمط خوانی /// ببری رونق مسلمانی

گر تو نمیپسندی تغییر ده قضا را ( در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند......)

گر جمله کائنات کافر گردند /// بر دامن کبریاش ننشیند گرد

گر حکم شود که مست گیرند /// در شهر هر انکه هست گیرند

گردنش را تبر نمیزند

گردن کج کردن

گردنگیر شدن

گردنم از مو باریکتر است

گرد و خاک کردن

گر راست سخن گویی و در بند بمانی /// به ز انکه دروغت دهد از بند رهایی

گر زمین را به اسمان دوزی /// ندهندت زیاده از روزی

گرسنگی نکشیدی که عاشقی یادت بره

گر صبر کنی ز غوره حلوا سازم

گر عظیم است از فرودستان گناه /// عفو کردن از بزرگان اعظم است

گر کسی همدم ددان باشد /// به که هم صحبت بدان باشد

گرگ عجل یکایک از این گله برد /// وین گله را ببین که چه اسوده می چرد

گرگ باران دیده

گرگ به لباس میش

گر گدا کاهل بود تقصیر صاحب خانه چیست

گرگ دهن الوده ی یوسف ندریده

گرگ و میش

گرم گرفتن با کسی

گر نخوردم نان گندم دیدم در دست مردم

گر نگه دار من ان است که من میدانم /// شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد

گره از کار باز شدن

گره بر اب زدن

گرهی که با دست باز میشود با دندان نباید گشود

گره کور را با سر پنجه تدبیر گشودن

گزک به دست کسی دادن

گز نکرده پاره کردن

گشاد بازی

گفت چشم تنگ دنیا دوست را /// یا قناعت پر کند یا خاک گور

گفت شخصی خوب ورد اورده ای /// لیک سوراخ دعا گم کرده ای

گفت خربوزه میخواهی یا هندوانه گفت هردوانه

گلاب به روتون روم به دیوار

گل از گلش شکفت

گل بود به سبزه نیز اراسته شد

گل بی عیب خداست

گل پشت و رو ندارد

گلچین کردن

گل سر سبد

گل کرد مشق عشوه و بلبل ترانه را ( من درس عشق خواندم و او درس دلبری.....)

گل گفتن و گل شنیدن

گل گفتی اما شل گفتی

گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه /// به اب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد

گم نامی به که بد نامی

گم و گور شده

گنج بی مار و گل بی خار نیست /// شادی بی غم در این بازار نیست

گنج در استین داشتن

گنجشک را ونگ میکند جای قناری میفروشد

گنجشک روزی

گنج قارون

گندش را در اوردن

گندم از گندم بروید جو ز جو ( از مکافات عمل غافل نشو....)

گندم نمای جو فروش

گنده گویی کردن

گنه کار اندیشه ناک از خدای /// بسی بهتر از عابد خود نمای

گنه کرد در بلخ اهنگری /// به شوشتر زدند گردن مسگری

گواه بی گواهان چیست سوگند

گواه عاشق صادق در استین است

گورخر امین الدوله

گورم کجاست که کفنم باشد

باد داده ، تغار را شکسته ، طلاق هم میخواهد

باد دادی نخندیدم ، خیال کردی نفهمیدم

گوساله به روزگار گاوی گردد

گوساله تا گاو شود دل صاحبش اب شود

گوساله بسته را زدن

گوسفند به فکر جان است ، قصاب دنبه

گوش اگر گوش تو باشد و ناله اگر ناله من /// انچه البته به جایی نرسد فریاد است

گوش به زنگ بودن

گوشت را نمی توان از ناخن جدا کرد

گوشت را باید از بغل گاو برید

گوشت را که خوردند استخوانش را به گردن نیاویزند

گوشت را که خوردند استخوانش را پیش غریبه نمی اندازند

گوش خوابانیدن

گوشش بدهکار نیست

گوشه و کناره زدن

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض /// ورنه هر سنگ و گلی لولو و مرجان نشود

گویند سنک لعل شود در مقام صبر /// اری شود ولیک به خون جگر شود

گوینده میگوید شنونده باید عاقل باشد

گهی بر طارم اعلی نشینم /// گهی در پیش پای خود نبینم

گیرم پدر تو بود فاضل /// از فضل پدر تو را چه حاصل؟

گیس گرو گذاشتن

گیوه تو اب زدن

گیوه ور کشیدن

واي به خوني كه يكشب از ميونش بگذره !
واي به كاري كه نسازد خدا !
واي به مرگي كه مرده شو هم عزا بگيره !
واي به وقتي كه بگندد نمك !
واي به وقتي كه چاروادار راهدار بشه !
واي بوقتي كه قاچاقچي گمركچي بشه !
وعده سر خرمن دادن !
وقت خوردن، خاله، خواهر زاده را نميشناسه !
وقت مواجب سرهنگه، وقت كار كردن سربازه !
وقتي كه جيك جيك مستونت بود ياد زمستونت نبود ؟!
وقتي مادر نباشه با زن بابا بايد ساخت !

واسه همه باباس واسه ی من زن بابا

واکن کیسه بخور هریسه

والسلام ، نامه تمام

وام چنان کن که توان باز داد ( هاتف خلوت به من اواز داد....)

وای اگر از پس امروز بود فردایی ( گر مسلمانی از این است که حافظ دارد....)

وای به حال باغی که کلیدش از چوب مو باشد

وای به حال شما که جوال جوال میبرید

وای به خونی که یکشب از ان بگذرد

وای به کاری که نسازد خدا

وای به وقتی که بگندد نمک ( هر چه بگندد نممکش میزنند.....)

وای چه خاکی به سرم شد حاجیه بی بی بزرگترم شد

وبال گردن کسی بودن

وراجی کردن

ور دار و ور مال

وروره جادو

وزرو وبال

وسط دعوا نرخ تعیین میکنه

وسمه بر ابروی کور

وصله ناجور

وصیت همین است جان برادر /// که اوقات ضایع مکن تا توانی

وعده سر خرمن دادن

وقت خوردن ، خاله خواهر زاده را نمیشناسد

وقت خوردن قلچماقم وقت کار کردن چلاقم

وقت را غنیمت دان ان قدر که بتوانی ( .... حاصل از حیات ای دل یک دم است تا دانی)

وقتی مادر نباشد باید با زن پدر ساخت

ولایت چنان گیر که اداره توانی کرد

ویران شود ان شهر که میخوانه ندارد ( یک ناله مستانه ز جایی نشنیدیم....)