تاپیک هواداران زرتشت

ایرانیان قدیم در سال چند مرتبه ای برای آرامش تن وشادی روان جشنهای
گوناگون برپا می کردند واز گریه وزاری و اندوه که در اوستا،فعلی ناستوده است
دوری می جستند.جشنها یی که بر پا می شد به شرح زیر است.
1-جشن نوروز
2-جشن ششم فروردین
3-شش گاهنبار
4-جشن تیرگان
5-جشن مهرگان
6-جشن سده
7-جشن ماهها

جشن نوروز:

این جشن چنانکه از نامش پیداست در روز اول سال که روز اول فروردین است
آغاز می شود و هرمزد روز نام دارد که نام مقدس اهورامزداست وفرخنده روزی
است که سال نو به نام خدا آغاز می شود.
نوروز که بزرگترین جشن عالم طبیعت است نزد ایرانیان دارای فضیلت واحترام
زیاد بود واکنون هم به همان شکوه وجلال خود باقی است.یکی از امتیازهای
جشن نوروز این است که در فروردین ماه واقع شده وروزی است که انسان
آفریده شده است ومتعلق به فروهر پاکان است که برای دیدار کسان خود به
زمین آمده بعداز مدتی توقف به جاهای خود بر می گردند،به همین جهت مردم
چند روزپیش عید به خانه تکانی و نظافت وتهیه وسایل جشن می پردازند تا
فروهران هنگام فرود آمدن به زمین،آنها راپاک وخرم ببینندوباشادی وسرور به
مکان خود بازگردند.شب نوروز که هنگام آمدن میهمانان گرامی (فروهران)است
برای فرخندگی آتش روشن می کنند ودر سفره عید هفت سین به نام امشاسپند
می چینند.در فروردین یشت فقرات 156و157 به آمدن فروهر پاکان وخشنود برگشتن
آنان چنین اشاره می شود:بشود که فروهرهای قوی وبسیار نیرومند وپیروزگر،پارسایان
وآموزگاران وپیروان کیش،در این خانه خشنود بخرامندبشوداز این خانه خشنود برگردند.
آنان سرودهای مقدس ومراسم ما را به اهورامزدا وامشاسپندان برسانند.مبادا آنها
ناخشنود از این خانه واز ما مزداپرستان دور شوند.

جشن ششم فرودین
روز ششم فروردین که خرداد روز نام دارد روز تولد اشو زرتشت پیامبر ایران
باستان است که دارای اهمیت وفر وشکوه فراوان است واکنون هم در این
روز زرتشتیان با همان عزت وشکوه جشن می گیرند .

شش گاهنبار یا اوقات شش گانه آفرینش

دراوستا آمده که خداوند موجودات دنیا را در شش هنگام آفریده که باید برای هر هنگام جشن جداگانه برپا کرد. در خرده اوستا قطعه ای است به نام آفرینگان گاهنبار که درباره هنگام آداب ورسوم این جشنهاست.نام شش جشن به ترتیب زیر است:

نام اوستایی

نام پهلوی

1.مییذیویی زرمی

میدیوزرم

2.مییذیوییشم

میدیوشم

3.پیی تیش ههی

پیتی شهیم

4.ایا ثریم

ایاثرم

5.میید یاییری

میدیارم

6.همس پت مییدی

همس پت مدم

اولین جشن یا گاهنبار میدیوزرم نام دارد که موقع آن چهل وپنج روز پس ازآغاز سال خورشیدی(روزدی به مهر)است،یعنی در پانزدهم اردیبهشت ومدت آن پنج روز است یازدهم اردیبهشت برای تدارک جشن است ودر روز پانزدهم جشن برگزارمی شود)در این گاهنبار خداوند آسمان را آفریده است.

دومین جشن شصت روز پس از میدیوزرم در پانزدهم تیر ماه و یکصد وپنجمین روز از سال برگزار می شود در این روز خداوند ابها را آفریده است.

سومین گاهنبار پتی شهیم است که هفتاد وپنج روز پس از گاهنبار دوم در سی ام شهریور(روز انیران)برگزار می گردد.در این روز خداوند زمین راپدید آورده است

چهارمین گاهنبار؛سی روز پس از گاهنبار سوم در سی ام مهر ماه(روز انیران)بر گزار می شود. نام این گاهنبار ایاترم است که دویست ودهمین روز سال است.دراین روز خداوند گیاهان را آفریده است.

پنجمین گاهنبار که میدیارم نام دارد هشتاد روز پس از گاهنبار چهارم یعنی در بیستم ماه دی(روز بهرام)در دویست ونودمین روز سال برگزار می شود. در این روز خداوند بهایم را آفریده است.

ششمین گاهنبار که همس پت مدم نام دارد در آخرین روز سال برگزار می شود.در این روز خداوند انسان را بیافرید.

در تورات هم در مورد آفرینش آمده است که خداوندروز اول آسمان وروشنایی را آفرید،روز دوم آبها را آفرید،روز سوم زمین و خشکی ودریاوگیاه را آفرید،روز چهارم ستارگان وافلاک را آفرید،روز پنجم بهایم را آفرید وروز ششم انسان را وچون خسته شد روز هفتم را بیاسود.

در قران هم آمده که خداوند تمام موجودات را در شش روز بیافرید.

جشن تیرگان

این جشن که جشن ابریزان نیز نام دارد در تیر روز(روز سیزده هر ماه تیر روز نام دارد) از تیر ماه است اکنون هم زرتشتیان این روز رو جشن گرفته به یکدیگر آب میپاشند وشادی می کنند،این روز،روز پیروزی ایرانیان بر تورانیان است

این جشن در روز مهر ایزد(روز شانزدهم هر ماه روز مهر نام دارد) از مهر ماه است که در ان روزایرانیان به رهبری کاو آهنگر بر ضحاک ستمگر شوریده او را به زنجیر کشیدند و فریدون پسر آبتین را که از خانواده جمشید بود به تخت سلطنت نشاندند.

جشن سده-جشن سده نیز از بزرگترین اعیاد ایران باستان است.این جشن به حساب قدیم در دهم بهمن ماه است که آبان روز نام دارد وپنجاه وپنج روز بیش از جشن نوروز واقع می شود آن روزی است که هوشنگ،آتش را کشف کرد،سبب معرف شدن آن به سده این است که در روز سدم از چهره دوم سال واقع شده است.

__________________________________________________
توضیح:ایرانیان قدیم سال را دو بخش کرده هر کدام را یک چهره می گفتند.چهره اول از فروردین تا آخر مهر یعنی هفت ماه بود که آن را تابستان می گفتند و چهره دوم به مدت پنج ماه از اول آبان تا آخر اسفند بود که آن را زمستان می گفتند چون در قدیم تمام ماهها سی روز بود لذا جشن سده در دهم بهمن واقع می شد ،ولی اکنون چون روزها کبسه آخر سال را خذف کرده شش روز به شش ماه اول سال افزوده اند،از این جهت جشن سده در چهارم بهمن که آبان روز نام دارد،بر گزار می شود.

ایران باستان هر روز از ماه را که نامش بانام ماه برابر بود جشن می گرفتند،مانند فروردین روز در فروردین ماه واردیبهشت روز از اردیبهشت ماه که جشن اردیبهشت گان است و خرداد روز از خرداد ماه که جشن خردادگان نام دارد.ایرانیان همان طور که برهر ماه نام یکی از امشاسپندان را نهاده بودند،سی روز ماه را نیز به نام امشاسپند نامگذاری کرده وهر روز را با نام امشاسپند ان می خواندند.

زنا شویی در ایران باستان

در کیش ایران باستان زناشویی به منظور زندگی خوش وخرم واتحاد واتفاق وازدیاد نفوس وتشکیل خانواده چنانبر پایه صحیح ومحکم استوار بوده که خود به خود ضامن بقا ودوام زندگی مشترک بود ومهر ومحبت رابین زن وشوهر برای همیشه بر قرار می ساخت.زرتشت در گات ها یسنا پنجاه وسه بند پنج به پسران ودخترانی که می خواهند با هم پیمان ازدواج ببندند اندرز می دهد که ای دختران شوی کنندهوای وای دامادان،اینک بیاموزم وآگاهتان کنم.باغیرت از برای زندگانی پاک منشی بجوشید.هریک از شما باید در کردار نیک از دیگری پیشی جوید واز این راه زندگانی خود را خوش وخرم سازد.

در کیش زرتشتی از لحاظ نظم به کارهای دنیا ومحکم ساختن یگانگی و جلو گیری از فساد اخلاقی،در مورد زنا شوی تاکید زیاد گردیده واین کار به خوبی ستوده است. چنانکه در فرگرد چهارم بند چهل هفت وندیداد اهورامزدا می گوید:"ای اسپیتمان زرتشت هر آینه،من مرد زن دار را بر مرد بی خانمان ترجیح می دهم". باز در فقره چهل چهار می گوید:"وظیفه هر شخصی است که برادران همکیش خود را در کسب مال و داشتن همسر راهنمایی و مساعدت کند".

در دین زرتشت کمک کردن برای ازدواج کسانی که به سن بلوغ رسیده وبه علت نادرای بی همسر مانده اند،از کارهای خوب وپرثواب شمرده شده است.

در دین زرتشتی عقد ازدواج به پنج گونه انجام می گیرد.

1-پادشاه زنی-این ازدواج عبارت از این است که پسرودختر برای نخستین بار با رضایت والدین خود با یکدیگر ازدواج کنند.

2-ایوک زنی -یعنی اینکه مردی بخواهدبا یگانهدختر پدری ازداج کند.چون دختر نمی توانددارایی پدر را به خانواده دیگر منتقل کند،بنابراین موظف است که پس از ازدواج نخستین پسر خود را به جای فرزند پدرش قرار داده دارایی را به او بسپارد تا از انقراض خانواده پدرش جلوگیری کند.چنین زنی را ایوک(یگانه)زن می گویند.

3-چاکر زنی-این ازدواج در مورد زن یامرد بیوه است که بخواهدپس از در گذشت همسر اول همسری دیگر انتخاب کند.چون برابر کیش زرتشتی ،جفت اول در گیتی و عالم پس از مرگ همسر شخص است ومقام پادشاه را دارد،لذاهمسر دوم در عالم دیگر،مقام چاکر را در برابر همسر اول خواهد داشت.همچنینوقتی که مرد بخواهدبرایدارا شدن فرزندبا رضایت زن اول،همسر دیگری اختیار کند. زن دوم نیز در مقابل زن اول مقام چاکر زنی را خواهد داشت،یعنی در حقیقت نسبت به زن اول به منزله چاکر و خدمتکار است.

4-خودسرزنی-این ازداج عبارت است از اینکه دختر و پسر بالغ پیش از رسیدن به بیست ویک سالگی بخواهند بدون رضایت پدر ومادر خود با یکدیگر ازداج کنند،در این صورت موبد حق دارد صیغه عقد را جاری سازد،ولی مادامی که نارضایتی اولیای آنها باقی است ،این زن وشوهر از ارث محرم خواهند بود .(دختر در شانزده سالگی و پسر در هیجد سالگی می تواند با رضایت اولیای خود ازدواج کند)

5-ستر زنی-اگر زن و شوهری بچه دار نشوند و بچه ای را از سر راه برداشته یا از قوم وخویشان بی بضاعت گرفته به فرزندی خود قبول کنند،در مورداین بچه وقتی که بزرگ شد مانند ایوک زنی عمل می شود،بدین طریق که اولین پسر آن دختر خوانده،فرزند پدر خوانده محسوب می شودوپس از فوت پدر خوانده،صاحب دارایی واملاک او خواهد شد.