روابط ایران و عثمانی در عهد نادر
هنگام تاجگذاری نادر ، طی اعلامیه ای که وی منتشر کرد از مردم ایران خواست که از سب و لعن خلفای سه گانه راشدین خودداری کنند ، نامه ای نیز به سلطان عثمانی نوشت و از وی چند درخواست کرد .
1- رعایت حال زائران ایرانی که به عتبات عالیات می رفتند
2- رسمی شناختن مذهب جعفری
3- داشتن رکنی در مسجدالحرام برای شیعیان ایرانی
4- استرداد اسرای طرفین
5- تاسیس نمایندگی سیاسی در دو کشور .
دولت عثمانی برای رسمی شناختن مذهب جعفری و داشتن رکنی در مسجدالحرام بهانه آورد و قبول نکرد .
پس از آنکه نادر به لشکرکشی هند مشغول شد دولت عثمانی نیز در اروپا سرگرمیهایی داشت و دو طرف از توسعه طلبی بر همدیگر خودداری می کردند اما لشکرکشی نادر به داغستان بهانه عثمانیها به مرزهای ایران را فراهم کرد در این *****ات سپاهیان نادر شهرهای کرکوک ، بغداد ،موصل را محاصره کردند، اما در این زمان شورشهای داخلی در ایران روی داد و نادر روی داد و نادر مجبور شد با فرستادن نمایندگان جهت مذاکره به نمایندگان دولت عثمانی کار محاصره پایان یابد .
1- نمایندگان ایرانی مذاکره کنند عبارت بودند از
الف. ملا علی اکبر
ب. میرزا مهدخان استرآبادی
2- نماینده مذهبی عثمانیها عبدالله بن حسن سویدی بود .
3- مذاکرات به سال (1157 ه ق ) انجام شد و نتیجه مذاکرات بدین منوال بود :
الف : ایرانیان از سب و لعن خلفای سه گانه راشدین خودداری کنند .
ب: علمای عثمانی نیز بپذیرند که مذهب جعفری ، مذهب رسمی ایرانیان است و ایرانیان در مسجدالحرام حق الرکن دارند . بدین ترتیب وی از مشکلات ریشه ای بین در مملکت