مروری برتاریخ کره(گوگوریو)

پادشاه سوسوریم (۳۸۴-۳۷۱میلادی)، هفدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراطوری کره، بود. او پسر پادشاه گگوگوون بود.

سوسوریم در سال ۳۵۵ میلادی ولیعهد شد و پس از مرگ پدرش، پادشاه گگوگوون، که در حمله پادشاه باکجی،Geunchogo، به قلعه پیونگ یانگ کشته شد، به سلطنت رسید.

او با فکر باز و صحیح توانست تا قدرت مرکزی در گوگوریو را، بوسیله تاسیس نهادهای مذهبی جهت برتری یافتن بر فرقه بازی طوایف، تقویت کند. دز سال ۳۷۲ میلادی، او تمام راهبان بودای که از "former Qin" امده بودن را پذیرفت و معابدی را برای اقامت انها ساخت.

همچنین در سال ۳۷۲ میلادی، او موسسات کنفیوسیوسی (Taehak(태학 ,太學 را برای اموزش فرزندان اشراف تاسیس نمود.

در سال ۳۷۳ میلادی او، مجموعه‌ای از قوانین که (율령, 律令) نامیده می‌شد را منتشر کرد، و به طور مرکزی قوانینی جهت ادارات گمرک منطقه‌ای وضع کرد و آنها را به عنوان قانون اساسی ملی، اجرا نمود.

پادشاه سوسوریم در سالهای ۳۷۴، ۳۷۵ و ۳۷۶ میلادی به امپراطوری باکجی در جنوب حمله کرد، و در سال ۳۷۸ میلادی از طرف شمال توسط " Khitan " مورد حمله قرار گرفت.

او در سوسوریم دفن شده است.

پادشاه گگوگ یانگ (۳۹۱-۳۸۴ میلادی)، هجدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراطوری کره، بود.در دوران حکومت او موازنه قدرت در بین ۳ امپراطوری کره در نتیجه حمله گوگوریو به باکجه و اتحاد با سیلا شروع یه تغییر کرد.



سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی



پادشاه گگوگ یانگ، پسر شانزدهمین فرمانروا، پادشاه گگوگوون، بود که توسط فرمانروای باکجه، پادشاه Geunchogo، کشته شد. او، همچنین برادر هفدهمین فرمانروا، پادشاه سوسوریم، و پدر نوزدهمین فرمانروا، پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ، بود.

گگوگ یانگ، بعد از مرگ پادشاه سوسوریم که پسری نداشت به سلطنت رسید.
حکومت

در دومین سال حکومت پادشاه گگوگ یانگ، او ۴۰٫۰۰۰ سرباز برای حمله به ایالت یوان چین در شبه جزیره Liaodon اعزام کرد. ارتش گوگوریو، Liaodon و Xuantu را تصرف کرد و ۱۰٫۰۰۰ زندانی گرفت. در همان زمستان، یوان در یک ضد حمله هر دو ایالتش را باز پس گرفت.

در سال ۳۸۶ میلادی پرنس Go Dam-deok، فرمانروای بعدی پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ، به عنوان وارث تاج و تخت تعیین شد.

گوگوریو در سال ۳۸۶ میلادی به امپراطوری جنوبی کره، باکجه، حمله کرد. در سال‌های ۳۸۹ و ۳۹۰ میلادی این حمله‌ها رو تکرار کرد. در بهار سال ۳۹۱ میلادی، گوگوریو یک معاهده دوستی با فرمانروای سیلا، یکی دیگر از سه امپراطوری کره، پادشاه Naemul، امضاء کرد، و پسر خواهر پادشاه Naemul ٫ Kim Sil-seong را به عنوان گروگان پذیرفت.شاه گگوک یانگ بارها مورد حمله xianbiکه همان کشور هویان که توسط مورونگ هوان تاسیس شده بود مورد حمله قرار گرفت ریشه کینه بین گوگوریو و هویان بر سر برده شدن بقایای جسد شاه میچئون توسط قوم xianbi که کشور هویان را ساخته بودند بود از این رو دومین پسر شاه گگوک یانگ دام دوک/پادشاه گوانگتو اینده/به میدان جنگ رفت و پیروزی بزرگی بدست اورد.در زمان حکومت گگوک یانگ /ایریون/توسط نخست وزیر او شورشی به راه افتاد که با کمک ولیعهد دام دوک که بعد از مرگ برادرش دامانگ ولیعهد شده بود و همچنین فرمانده ارشد کومو سرکوب شد.


مرگ و جانشین


او به پذیرش تفکرات کنفسیوسمی و مذهب بودا کمک کرد، یک معبد ملی ساخت و معبد اجدادی را بازسازی نمود.

پادشاه گگوگ یانگ در هشتمین سال سلطنتش در پنجمین ماه قمری از سال ۳۹۱ میلادی در گذشت. پس از مرگ، به او نام گگوگ یانگ داده شد.

پادشاه کانگ گه تو بزرگ (۴۱۳-۳۹۱ میلادی)، نوزدهمین امپراطور کوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود.

نام کامل بعد از مرگ او بطور کلی به معنی "پادشاه بزرگ، گسترش دهنده خاک کشور، دفن شده در Gukgangsang" می‌باشد. و در بعضی از مواقع نیز به صورت اختصار Hotaewang یا Taewang (پادشاه بزرگ) نامیده می‌شد. او Yeongnak رو به عنوان نام era خود انتخاب کرد و در طول دوران حکومتش به عنوان پادشاه بزرگ Yeongnak نامیده می‌شد.

در دوران حکومت کانگ گه تو بزرگ، کوگوریو بار دیگر قدرت اصلی شرق آسیا شد، و از وضعیتی همانند، وضعیت قرن دوم میلادی برخوردار شد. در هنگام مرگ پادشاه کانگ گه تو بزرگ در سن ۳۹ سالگی و در سال ۴۱۳ میلادی، کوگوریو کنترل تمام سرزمینهای بین رودخانه‌های هان و آمور را در دست داشت(دو سوم کره‌ای مدرن، منچوری، قسمت‌هایی از استان ساحلی روسیه و مغولستان داخلی)

همینطور، شیلا به کوگوریو در سال ۳۹۹ میلادی، به خاطر حمله پِکجِه به کوگوریو تسلیم شد.

کانگ گه تو بزرگ پایتخت پِکجِه رو که در حال حاضر سئول می‌باشد تصرف کرد و پِکجِه را خراجگزار کوگوریو کرد.

تحت حکومت کوگوریو، سه امپراطوری کره به صورت واقعی یک پارچه شد.

فضایل پادشاه کانگ گه تو بزرگ، در Gwanggaeto Stele ثبت شده‌است. مقبره او در سال ۴۱۴ میلادی در Ji'an که در حال حاضر در مرز کره شمالی و چین واقع شده، بزرگترین مقبره حکاکی شده در جهان است.

اومالگال,بیریویا همان کران و کشور هویون تحت تصرف خوددراورد. واعلام کرد مراپادشاه نخوانید من کسی هستم که از کشور محافظت میکنم

یانگسو در سال ۳۹۴ متولد شد و فرزند ارشد امپراتور گوآنگ گائتو بزرگ بود. او در ۴۰۸ میلادی ولیعهد شد، و بعد از مرگ پدرش در سال ۴۱۳، در سن ۱۹ سالگی به تخت نشست. نام او به معنی "زندگی طولانی است." در ابتدا، یانگ سو خیلی از تلاش‌های خود را نسبت به ثبات در یک پادشاهی بزرگ اختصاص داد که، در نتیجه مستقیم فتوحات پدرش را تجربه کرده بود. بعضی از مورخان اورا به عنوان مقتدر ترین امپراتور گوگوریو پس از امپراتور جومونگ میدانند زیرا که در زمان او وپدرش فتوحات زیادی رخ داد ودر زمان او گوگوریو به بیشترین حد وسعت خود رسید. یانگ سو یک مقبره با شکوه را برای پدر، ساخته بود. در سال ۴۲۷، او پایتخت راتغییرنداد بلکه تجارت رادر شهر گوگنه گسترش داد

او در سال ۴۹۰میلادی ودر سن ۹۶سالگی ودرحالتی عادی درگذشت ونوهٔ او به جای او به تخت نشت.

پادشاه مونجامیونگ (۴۹۱ م تا ۵۱۹ م) بیست و یکمین پادشاه گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری بود.
به قدرت رسیدن

پادشاه یانگ سو بیستمین پادشاه گوگوریو تک پسرش گوچودائه گاجودا را به عنوان ولیعهد معرفی کرد اما طولی نگذشت که او مرد در حالیکه یانگسو دیگر پسری نداشت در این زمان بود که مونجامیئونگ نوهٔ یانگسو به عنوان ولیعهد انتخاب شد اما مونجامیئونگ فقط ۴ سال داشت که این عنوان را به دست آورد و همین باعث هرج و مرج در قصر گوگوریو می شد که اگر پادشاه یانگسو بمیرد یک بچه امپراتور خواهد شد به همین دلیل پادشاه یانگ سو هیچ وقت به مناطق جنگی نمی رفت و از نبرد خودداری می کرد تا این که او در سال ۴۹۱ میلادی مرد و مونجامیئونگ به تخت نشست.
مرگ

در سال ۵۱۹ میلادی او به دلایل نامعلومی مرد اما در کتابچه سنگی سامگوک ساگی آمده است او در جنگ با باکجه کشته شده است.

پادشاه آنجانگ (۵۱۹ میلادی تا ۵۳۱ میلادی) بیست و دومین پادشاه گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از سه امپراتوری کره بود.
پادشاه آنجانگ

آنجانگ پسر بزرگ بیست و یکمین امپراتور گوگوریو پادشاه مونجامیونگ بود. او در سال ۵۱۹ میلادی پس از مرگ پدرش به تخت رسید و مراسمی برای او در کوهستان بونگی برگزار کرد و خاکستر او را به محل دفن جومونگ موسس امپراتوری گوگوریو برد و خاکستر او را با نام مونجامیونگ اهدا نمود.


مرگ

پادشاه آنجانگ در سال ۵۳۱ میلادی در حالیکه هیچ پسری نداشت فوت کرد و تاج و تخت به برادر کوچکترش آن وون داده شد.

پادشاه آن وون (۵۳۱ م-۵۴۵م) بیست و سومین پادشاه گوگوریو بود. گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود. او برادر کوچک پادشاه آن جانگ بیست و دومین پادشاه گوگوریو بود. او در سال ۵۳۱ پس از مرگ برادرش به قدرت رسید و بعد از ۱۵ سال حکومت در سال ۵۴۵م مرد.

پادشاه یانگ وون (۵۴۵ میلادی تا ۵۵۹ میلادی) بیست و چهارمین پادشاه گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود.

او پسر بزرگ بیست و سومین امپراتور گوگوریو پادشاه آن وون بود.

در مورد او اطلاعات زیادی موجود نیست فقط از مهمترین اتفاقات در زمان او می توان به این اشاره کرد که او با نیروهایش قسمتی از باکجه را تصرف کرد.

پادشاه پیونگ وون (پادشاهی:۵۵۹ میلادی تا ۵۹۰ میلادی) بیست و پنجمین امپراتور گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود.

زمان تولد او دقیقا مشخص نیست او بزگترین پسر پادشاه یانگ وون بیست و پنجمین امپراتور گوگوریو بود.

او در سال ۵۵۹ میلادی به قدرت رسید و در سال ۵۹۰ میلادی در گذشت.

پادشاه یئونگ یانگ (۵۹۰م - ۶۱۸م) بیست و ششمین فرمانروای گوگوریو شمالی‌ترین امپراتوری از سه امپراتوری کره بود

یئونگ یانگ پسر بیست و پنجمین پادشاه گوگوریو پیونگ وون بود.

او در سال ۶۱۸ میلادی بعد از این که تخت را به برادرش یئونگ نیو سپرد فوت کرد.