گفتگو با خدا.............

الــــــــــــهی
نظر خود بر ما مدام کن
و به وقت رفتن بر جان ما سلام کن
الـــــــــــــهی
می دانی که ناتوانم پس از بلا برهانم
الــــــــــــــهی
قصه به این درازی ! من در یافتم به بازی
الـــــــــــــــهی
بر آن روز می خندم که یافته می جستم
دل و دست از دانش نشستم به نا بینایی می نگریستم
به مردگی می زیستیم
الــــــــــــــهی
نا دیده و ناجسته حاصل ! ای جان و دل را زندگانی و منزل
از پیش خطر و از پس نیست راهی
بپذیر که جزدوستی توام نیست پناهی
الــــــــــــــهی
اکنون چون بر من است تاوان
آفتاب صدق و صفت بر من تابان
که بشر از شرک جستن نتوان
و به نجاست نجاست شستن نتوان
الـــــــــــــــهی
تو غیب بودی و من عیب بودم
تو از غیب جدا شدی من از عیب جدا شدم
الـــــــــــــــهی
می پنداشتم که ترا شناختم
اکنون آن پنداشت و شناخت را در آب انداختم
الـــــــــــــــــهی
در ملکوت تو کمتر از مویم
این بیهده تا کی گویم
الـــــــــــــــــهی
نه نیستم نه هستم نه بریدم و نه پیوستم . نه به خود میان بستم
لطیفه ای بودم از آن مستم. اکنون زیر سنگ است دستم
الــــــــــــــــــهی
"همه شادی ها بی یاد تو غرور است و همه غم ها با یاد تو سرور است"
الــــــــــــــــــهی
بنیاد توحید ما را خراب مکن و باغ امید ما را بی آب مکن .

" خواجه عبد ا... انصاری

خداوندا تو میدانی ...
منم ، دلتنگ دلتنگم
منم ، یک شعر بیرنگم
منم ، دل رفته از چنگم
منم ، یک دل که از سنگم
منم ، آواز طولانی
منم ، شبهای بارانی
منم ، انسانیم فانی
خداوندا تو میدانی ...
منم ، در متن یک دردم
منم ، برگم ، ولی زردم
منم ، هستم ، ولی سردم
منم ، مُرده م ، منم مُرده م
منم ، یک بغض پر باران
منم ، غمهای بی سامان
منم ، هستم دراین زندان
منم ، زخمهای بی درمان
منم ، دارم تب و تابی
ز تنهائی ، ز بیتابی
منم ، رفته به گردابی
مرا باید که دریابی
منم ، یک آسمان دردم
منم ، دریا شود قبرم
منم ، دنیا شود جبرم
منم ، پایان شده صبرم
منم ، یک ذره گردم
منم ، خواهم کسی همدم
منم ، برخود ستم کردم
دلم خون میشود هردم
منم ، از عشق گویانم
منم ، دردست درمانم
منم ، آمد به لب جانم
خداوندا ! بمیرانم !

گفتم: خداي من، دقايقي بود در زندگانيم که هوس مي
کردم سرسنگينم را که پر از دغدغهء ديروز بود و
هراس فردا بر شانه هاي صبورت بگذارم، آرام
برايت بگويم و بگريم، در آن لحظات شانه هاي تو
کجا بود؟



گفت: عزيز تر از هر چه هست، تو نه تنها در آن
لحظات دلتنگي که در تمام لحظات بودنت بر من تکيه
کرده بودي، من آني خود را از تو دريغ نکرده ام که
تو اينگونه هستي. من همچون عاشقي که به معشوق
خويش مي نگرد، با شوق تمام لحظات بودنت را
به نظاره نشسته بودم.



گفتم: پس چرا راضي شدي من براي آن همه دلتنگي،
اينگونه زار بگريم؟



گفت: عزيزتر از هر چه هست، اشک تنها قطره اي
است که قبل از آنکه فرود آيد عروج مي کند،
اشکهايت به من رسيد و من يکي يکي بر زنگارهاي
روحت ريختم تا باز هم از جنس نور باشي و از
حوالي آسمان، چرا که تنها اينگونه مي شود تا هميشه
شاد بود.



گفتم: آخر آن چه سنگ بزرگي بود که بر سر راهم
گذاشته بودي؟



گفت: بارها صدايت کردم، آرام گفتم از اين راه نرو
که به جايي نمي رسي، تو هرگز گوش نکردي و آن
سنگ بزرگ فرياد بلند من بود که عزيزتر از هر چه
هست، از اين راه نرو که به ناکجا آباد هم نخواهي
رسيد.



گفتم: پس چرا آن همه درد در دلم انباشتي؟



گفت: روزيت دادم تا صدايم کني، چيزي نگفتي،
پناهت دادم تا صدايم کني، چيزي نگفتي، بارها گل
برايت فرستادم، کلامي نگفتي، مي خواستم برايم
بگويي آخر تو بندهء من بودي چاره اي نبود جز نزول
درد که تو تنها اينگونه شد که صدايم کردي.



گفتم: پس چرا همان بار اول که صدايت کردم درد را
از دلم نراندي؟



گفت: اول بار که گفتي "خدا" آنچنان به شوق آمدم که
حيفم آمد بار دگر خداي تو را نشنوم، تو باز گفتي خدا
و من مشتاق تر براي شنيدن خدايي ديگر، من اگر مي
دانستم تو بعد از علاج درد هم بر خدا گفتن اصرار
مي کني همان بار اول شفايت مي دادم.



گفتم: مهربانترين خدا ! دوست دارمت ...



گفت: عزيز تر از هر چه هست من دوست تر
دارمت ...

تو در جان منی ، من غم ندارم
تو ایمان منی ، من کم ندرم
اگر درمان تویی ، دردم فزون باد
و گر معشوقه ای ، سهمم جنون باد
تویی تنها توی تو علت من
تو بخشاینده ی بی منت من
صدایم کن صدای تو ترانه است
کلامت آیه هایی عاشقانه است
تو را من سجده سجده می پرستم
که سر بر خاک ، بر زانو نشستم

آ خــدا ! خــورد وخـرابم آ خدا
به خـودت قســم ، کـــبابم آ خدا
رو دلــم مونـده شــکایتی . بـگم؟
دو کـلوم حــرف حـســابم آ خدا؟
اگـه نا حساب دارم حرف میزنم
بگـــذر از حسـاب کـــتابم آ خدا
گیج وخسـته ، تهی ام تو خودمم
این روزا ، مثــل حــبــابم آ خدا
روُنده ی بهشتم و دوراز جـونت
ســاکـن ، شهــــر عــذابـم آ خدا
تو به دل نگــیر اگـه بد می کنم
جــاهــــل عـهــد شـــبابـم آ خدا
سرمن خورده به سنگ بی کسی
جــون مــن ، نکــن عِــتابم آ خدا
قاب چشمام خالـیه خاک میخوره
عکســت و بـــذار تو قــابم آ خدا
تو بیـــداری که نـدیــدمـت ولــی
یـه شـــبی بیا تـو خـــوابم آ خدا
هـرجا دل رو بکِشی خیالی نیس
تو بِــرُون ، مــن پا رکــابم آ خدا
دل بـه هرکـس که میدم پسم میده
تو دیـگــه نــکـن جـــوابـم آ خدا
لب دریـات عمــریه فــانــوسـم و
تشــنه ی یه قطـــره آبــــم آ خدا

خدایا .....
بی تو وجودم بی وجود است و با تو وجودم موجود
ای دوست داشتنی و ای دوست دار من
مرا به وجود پر فیض و رحمتت نزدیک فرما
که بی تو وجودم هیچ است .....

خداوندا!


در گلویم ابر کوچکی است


که خیال بارش دارد...


میشود مرا بغل کنی؟؟

من خدا را دارم،

کوله بارم بردوش، سفری تا ته تنهایی محض،

سازکم بامن گفت:هرکجا لرزیدی،ازسفرترسیدی،توبگو ازته دل،من خدا را دارم

http://www.parsiblog.com/PhotoAlbum/...at/2di4wpl.jpg

لهی

توفیقم ده که بیش ازطلب همدردی، همدردی کنم
بیش ازآنکه مرابفهمند دیگران رادرک کنم
بیش ازآنکه دوستم بدارند، دوست بدارم
زیرادرعطاکردن است که میستانیم ودربخشیدن است که بخشیده میشویم ودرمردن است که حیات ابدی می یابیم