*^*^* زبان خوراكي ها *^*^*

گل نسترن-مريم گلي

اين گياه به خاطر ظرافت و عطرش به صورت اهلي در خانه ها پرورش پيدا مي كند.
گل نسترن از دسته گلهايي است كه موارد درماني متعددي دارد. خود گل نسترن در عوارض پوستي مورد استفاده قرار مي گيرد. از روغن دانه اين گياه به عنوان شاداب كننده پوست و تقويت كننده پياز مو استفاده مي شود. هم گل اين گياه و هم دانه آن منبع ويتامين c است.
ثمر اين گل بعد از ريختنش به صورت گرد و قرمز رنگ پيدا مي شود كه اصولاً كاربرد دارويي دارد و بيشتر به صورت دم كرده از آن استفاده مي شود. همچنين باعث تقويت سيستم دفاعي بدن مي شود.
گل دهي اين گياه از اواسط ارديبهشت شروع مي شود و تا آخر پائيز ادامه دارد. نحوه استفاده صحيح از آن بدين گونه است كه بعد از چيدن، گلها بايد در جاي مناسبي خشك شوند تا بو، عطر و خاصيت دارويي آن از بين نرود و اگر قرار است كه بعد از ريختن گلبرگها از دانه اين گياه استفاده شود بايد ناخالصي هاي آن را از بين برد و بصورت خالص مورد استفاده قرار داد.

گياه مريم گلي
گياه مريم گلي گياهي با قدمت بسيار طولاني است و در حدود ۱٠٠٠ سال پيش به وجود اين گياه پي برده و از آن استفاده مي كرده اند از جمله ابوعلي سينا در كتابهاي خود به اين گياه اشاره كرده و خواص آن را برشمرده و تأكيد بر مصرف آن كرده است.
اين گياه ضد درد، آرامش بخش و براي كاهش قند خون استفاده مي شود. اين گياه در تمام مناطق معتدله رويش دارد. گلهاي سفيد زيبايي مي دهد، بصورت خوشه اي است و جزء گياهان معطر و خوشبو است كه طعم بسيار تلخي دارد.
اين گياه آرام بخش و مقوي اعصاب است. همچنين يك داروي ضد عفوني كننده بسيار قوي است. اگر از جوشانده اين گياه بصورت قرقره استفاده شود، جوشهاي داخل دهان و بعضاً آفت دهان را درمان مي كند.
همچنين براي زخمهايي كه بر اثر واريس به وجود مي آيد بسيار مؤثر است.
در آنژيم و انواع گلو درد نيز از اين گياه استفاده مي شود. از جوشانده اين گياه براي ضماد و جوشهاي بدن استفاده مي شود. جوشانده غليظ اين گياه اگر با آب مخلوط شود براي دردهاي مفصلي، رماتيسم و حتي راشيتيسم كودكان بسيار مفيد و مؤثر است.

گياه ثعلب-گشنيز كوهي

گياهي با گلهاي آبي واژگون است. از پيازاين گياه بعد از خشك و پودر كردن براي بستني سازي استفاده مي شود زيرا اين گياه داراي مواد نشاسته اي مي باشد.
اين گياه در موارد ناراحتيهاي تنفسي مثل سرفه هاي شديد و حتي در موارد سياه سرفه و آسم و تنگي نفس مورد استفاده قرار مي گيرد.
گلهاي اين گياه نوش خوبي براي زنبور عسل است و با له كردن و خورد كردن گل آن، ماسك خوبي براي صورت تهيه مي شود.
معمولاً محل رويش اين گياه داخل باغها و بيشه هاست و زمان گل دهي آن از اواخر فروردين تا اواخر خرداد است.
اين گياه پيازي دارد كه پياز آن مورد استفاده است.

گشنيز كوهي
اين گياه هم به صورت اهلي كشت مي شود و هم در كوه مي رويد ولي گياهي كه در كوه مي رويد داراي خواص بيشتري است. برگ و ميوه اين گياه مورد توجه مي باشد كه منبع ويتامينهاي c و b و a است. موارد استفاده اين گياه براي ناراحتيهاي قلبي، نيرو دهنده مغز و برطرف كننده هيستري و غش، اشتها آور، ضد جوش و آفت دهان، ضد عفوني كننده مجاري تنفسي در زمان سرماخوردگي و زكام و حساسيت ناشي از آبريزش بيني مي باشد.
اين گياه با تمام خواصي كه دارد مصرف زياد آن ممکن است مضر باشد. از جمله ضررهاي مصرف زياد اين گياه عبارتند از: خوابهاي پريشان و آشفته، بي خوابي، نسيان و فراموشي و لكنت زبان.
مقدار مصرف اين گياه بايد توسط پزشك تعيين شود كه بايد ۲٥ گرم در يك ليتر آب بصورت جوشانده و۲ تا ٤ گرم از پودر دانه اش مورد استفاده قرار گيرد.
مناطق رويش اين گياه در ارتفاعات است و فصل گل دهي گياه از اواسط ارديبهشت تا اواخر تيرماه مي باشد.

بابونه آلمانی German Chamomile

مادر پيتر رابيت پس از بازگشت پيتر در يك روز پرمخاطره از باغ آقاي مك گرگور يك ليوان بابونه به ايشان داد تا ناراحتي معده وي را تسكين بخشد و او را بخواباند. ليكن مصرف دارويي و طبي بابونه قبل از داستان پيتر رابيت آغاز شده بود. مصريها، روميها و يونانيان باستان از گلهاي بابونه براي درمان آفتابزدگي، تب ها و قولنج استفاده مي كردند. آلمانيها براي توصيف بابونه از عبارتي به نام "alles zutraut" استفاده مي كنند كه مفهوم اين عبارت اين است: "بابونه هر دردي را درمان مي كند".

مصرف چاي يا عصاره مايع بابونه آلماني
مي تواند در تسكين دردهاي ناشي از گاز، سوزش سردل و زخم ها مفيد واقع شود. مصرف كرم يا پماد بابونه به عنوان داروي موضعي روي پوست مي تواند در كاهش علايمي نظير پسوريازيس، اگزما يا سوختگيهاي پرتو درماني سرطان مفيد واقع شود. پماد بابونه در ترميم زخمهايي كه بهبود آنها مستلزم مدت زمان طولاني است، مؤثر واقع ميشود. مي توانيد گلهاي بابونه خيس خورده يا تنتورهاي اين گياه (محلولهاي تهيه شده از گياه مزبور، الكل و آب) را در داخل وان حمام بريزيد و سپس در آن فرو رويد. اينكار به درمان يكسري از بيماريهاي پوست از جمله بواسير كمك مي كند. براي درمان سرماخوردگي بخور چاي بابونه را كه در داخل يك كتري ريخته يا چندين قطره از روغن بابونه را كه در آب جوش ريخته شده است، استنشاق كنيد. پس از سرد شدن چاي، مي توانيد از آن براي شستشوي دهان يا غرغره به منظور كاهش درد ناشي از بيماري لثه ها يا زخمهاي دهان استفاده كنيد.

معرفي گياه
گلهاي كوچك مرواريد گونه بابونه آلماني ميتواند معده،ريه ها و پوست تحريك شده را درمان كند. گلهاي اين گياه داراي طوقه هاي سفيدي است و به صورت چرخشي، قيفي شكل وبا مركز زردرنگ بزرگ ميشود. پهناي آنها كمتر از يك اينچ است و روي ساقه هاي بلند، و نازك سبز رنگ
مي رويند. گاهي اوقات بابونه وحشي نيز مي رويد كه ارتفاع آن از زمين چندان فاصله نمي گيرد و مي توان آن را در كنار مزارع و باغهاي گياهان دارويي مشاده كرد. ارتفاع اين گياه به سه پا مي رسد. بابونه شامل انواع بابونه اعم از بابونه آلماني يا بابونه رومي (انگليسي) است. .

تركيبات گياه
براي تهيه چاي بابونه گلهاي آنرا در داخل كيسه هاي چاي بسته بندي مي كنند، يا آنها را كوبيده و بخار مي دهند كه محتواي روغن آن كه آبي رنگ است به طور جداگانه قابل استخراج و بسته بندي باشد. روغن بابونه حاوي تركيباتي است كه از ورم اعضاي بدن جلوگيري مي كند و در كاهش روند رشد باكتريها، ويروسها و حتي قارچها مؤثر است.
اشكال موجود
بابونه آلماني به صورت سرگل خشك، چاي، عصاره مايع و پماد موضعي يافت ميشود.
نحوه مصرف
بابونه مصارف زيادي دارد. تحريك ناشي از سرماخوردگيها، زخمهاي ديرخوب شونده، دمل (آبسه ها)، ورم لثه هاپسوريازيس، اگزما، ناراحتيهاي كودكان مانند آبله مرغان، سوختگي در اثر كهنة بچه ها و قولنج در زمره دلايل متعارف مصرف چاي بابونه، شستشو با آن يا انواع تنتورهاي اين گياه محسوب ميشود.
بابونه معمولاً موقعي مورد مصرف قرار مي گيرد كه عارضه آشكار شده باشد. اگر براي درمان زخم، آفتابزدگي يا هر نوع موقعيت جدي از بابونه استفاده مي كنيد ولي علايم بيماري رفع نمي شود يا بدتر ميشود، در اسرع وقت با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
براي درمان قولنج. زخم، درد معده، سوزش سردل و گاز از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد و روزانه سه تا چهار بار بين غذا از آن ميل كنيد، يا اينكه 5 ميلي ليتر از تنتور 1:5 بابونه را روزانه سه بار مصرف كنيد.
براي غرغره كردن و شستشوي زخمهاي دهان يا بيماري لثه ها، از دو تا سه گرم اين گياه كه در آب داغ خيس خورده باشد، چاي تهيه كنيد سپس بگذاريد سرد شود و تا هر چند بار كه مي خواهيد از آن استفاده كنيد.
براي تسكين ريه ها به هنگام سرما يا درمان سرفه چندين قطره از روغن اصيل اين گياه را در داخل آب در حال تبخير بريزيد و سپس بخار مزبور را استنشاق كنيد يا چاي آنرا تهيه و بخار را استنشاق نماييد.
براي تسكين درد بواسير، بريدگيها، اگزما يا گزش حشرات 1/4 پوند از گلهاي خشك بابونه را در هر بار شستشو مصرف كنيد، يا از عصاره الكلي گلهاي بابونه در وان حمام استفاده كنيد.
براي استفاده از بابونه، به عنوان داروي شستشو از محلول 3 تا 10 درصد آن استفاده كنيد (گياه مزبور در آب جوشانيده باشد كه به اين حالت چاي بابونه نيز گفته ميشود).
براي درمان پسوريازيس، اگزما يا پوست خشك و فلسي، از كرم بابونه حاوي 3 تا 10 درصد محتواي داروي خالص بابونه استفاده كنيد.

نكات احتياطي
استفاده از بابونه عموماً بي خطر است. ليكن چاي غليظ اين گياه مي تواند سبب استفراغ گردد. اگر به "ابروسيا" حساسيت داريد بايد از مصرف بابونه بپرهيزيد چون اين دو از يك تيره گياهي هستند. از مصرف زياد آن در دوران بارداري يا شيردهي اجتناب ورزيد. اگر باردار هستيد موضوع مصرف آن را با پزشك معالج خود در ميان بگذاريد.

تداخل هاي احتمالي
هيچگونه گزارشي مبني بر تأثير و تأثر دو جانبه بابونه با ساير داروها وجود ندارد. اما احتمالاً، بهتر است از مصرف بابوبه به هنگامي كه فرد تحت درمان با داروهاي ضد انعقاد است، پرهيز شود.

منبع: پايگاه الكترونيكي خدمات پزشكي ايران

بابونه اروپايی Feverfew

بابونه اروپايي در طول قرنهاي متمادي در طب سنتي و عاميانه اروپا براي درمان سردرد، ورم مفصل و تب مورد استفاده قرار گرفته است. واژة بابونه اروپايي از اصطلاح لايتن "فبري فيويج" به معناي "تب بر" اخذ شده است. اين گياه از ديرباز در درمان گزيدگي حشرات، . دردهاي معده و دندان درد مي رفته است. هر چند كه كارشناسان گياهان دارويي امروزي معمولاً براي مقابله با حالات فوق از اين گياه استفاده نمي كنند. اين عده امروزه از بابونه اروپايي براي معالجه ميگرن، شروع اوليه آرتريت، بيماريهاي روماتيسمي و ساير ناراحتيها استفاده مي كنند.

معرفي گياه
بابونه اروپايي اصالتاً بومي جنوبي شرقي اروپا است. امروزه اين گياه در كل اروپا، آمريكاي شمالي و استراليا نيز يافت ميشود. اين نوع گياه كوتاه قد و بادوام است و بين ماههاي جولاي و اكتبر رشد و نمو مي كند. در گذشته اين گياه در تمامي ديواره هي باغهاي انگليس و آلمان يافت ميشد. مردم نيز به كشت و پرورش آن در اطراف منازلشان مي پرداختند چون عقيده داشتند اين گياه جو زمين را تصفيه و بيماري را خنثي مي كند. گلهاي ريز و مرواريد گونه زردرنگ اين گياه نشان مي دهد كه از تيرة "آفتابگردان" است. اين گياه كمي به بابونه شباهت دارد ليكن بين اين دو تفاوتهايي نيز هست. برگهاي زرد مايل به سبز حالت حالت تناوب دارند و با موهاي كوتاه به سمت پائين رشد مي كنند. برگها در واقع مهمترين بخش اين گياه را در طب گياهي تشكيل مي دهند. بابونه اروپايي يك گياه معطر با رايحة قوي و تند است.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصل از اين گياه معمولاً از برگهاي آن تهيه مي شوند. گاهي اوقات اينگونه فرآورده ها را از قسمتهاي بالايي گياه (يعني كليه قسمتهايي كه در بالاتر از سطح زمين رشد
مي كنند) تهيه مي كنند. خاصيت ضد ميگرني اين گياه به عنصر فعالي به نام "پارتنوليد" مربوط
مي گردد.
اين عنصر روي عضله صاف ديواره شريانهاي خوني در مغز اثر مي گذارد تا فعاليت عوامل تنگي رگ نظير سروتونين، پروستاگلاندين و نوراپي نفرين را متوقف كند. عوامل تنگي رگ سبب باريك شدن رگهاي خوني و در زمرة يكي از عوامل اصلي انواع ميگرن محسوب ميشود.

اشكال موجود
انواع كپسول اين گياه از برگهاي خشك آن تهيه ميشود. همواره در جستجوي فرآورده هاي استاندارد اين گياه، حاوي حداقل دو درصد پارتنوليد، باشيد. اگر فرآوردة مورد استفاده استاندارد نباشد، نمي توانيد مطمئن باشيد كه آنچه مصرف مي كنيد حاوي پارتنوليد كافي است و بدون وجود اين عنصر، فوايد درماني كافي از مصرف اين گياه نصيب شما نخواهد شد. خواندن عنوان و مشخصات فرآورده هاي بابونه اروپايي حائز اهميت است چرا كه ميزان پارتنوليد موجود، بسته به محل رشد و نمو اين گياه متغير است. بابونه اروپايي پاره اي از مناطق جهان، يا پارتنوليد كمي دارند يا فاقد آن هستند.
مي توانيد برگهاي اين گياه را كه خودتان كشت كرده ايد يا گونه اي از آن را كه از بازار تهيه
مي كنيد، براي مصارف درماني بجويد. با اين وجود، در خوردن برگهاي اين گياه محتاط باشدي. حدود 10 درصد افرادي كه برگهاي اين گياه را مي جوند به زخم هاي دهان، از دست رفتن مزه ها يا تورم لبها، زبان و دهان مبتلا مي شوند.

نحوه مصرف

امروزه تقريباً 10 درصد آمريكاييها از انواع ميگرن رنج مي برند. بابونه اروپائي مي تواند در نجات بسياري از انسانها از اين عارضه مؤثر واقع شود. اين گياه دارويي مي تواند براي درمان انواع ميگرنهاي در حال پيشرفت و همچنين در پيشگيري از آنها مورد استفاده قرار گيرد. گياه مزبور در درمان آن دسته از افراد مبتلا به ميگرن كه معالجات ديگر برايشان مؤثر واقع نشده است، مفيد است. (اين امر شامل تجويز داروها و معالجات پيشگيري از ابتلا به درد ميشود). بابونه اروپايي اگر مطابق با دستورالعملهاي پزشك معالج مصرف شود، داروي بي خطري است. در دهه 1980، متخصصان اروپايي پي بردند 70% از مبتلايان به ميگرن كه روزانه دو تا سه عدد برگ بابونه اروپايي مصرف مي كنند از سردرد رهايي پيدا مي كنند. دانشمندان انگيسي چنان از اين ضريب بالاي موفقيت شگفت زده بودند كه درصدد برآمدند دامنه اين تحقيقات را گسترش دهند. آنها دريافتند كه بابوبه اروپايي در كاهش شدت ميگرن به مراتب مؤثرتر از مسكنها است. اين گياه همچنين علايم ناراحتيهايي نظير تهوع، استفراغ ناشي از ميگرن را از بين مي برد. در سال 1997، بابوبه اروپايي در فروشگاههاي مواد غذايي بهداشتي آمريكا در ميان پر فروشترين گياهان دارويي ايالات متحده در رديف نوزدهم قرار گرفت. متخصصان علم پزشكي مطمئن نيستند كه آيا اين گياه در كاهش تورم و مفاصل آرتريت نيز مؤثر است يا نه. اسناد و مدارك در اين زمينه متناقض است اما برخي از افراد كه مبتلا به ورم مفصل بوده اند ادعا مي كنند گياه مزبور در كاهش درد و مفاصل سفت آنها مؤثر بوده است.

ميزان مصرفي پيشنهادي
براي درمان و پيشگيري از ميگرن عصارة استاندارد شده بابونه اروپايي را روزانه 2 بار (حاوي حداقل 250mcg پارتنوليد) مصرف كنيد.
براي درمان حمله شديد ميگرن روزانه 1 تا 2 گرم پارتنوليد مصرف كنيد.

نكات احتياطي
بابونه اروپايي در درمان ناراحتي ميگرن آن دسته از بيماراني كه نسبت به معالجات عادي و رايج پاسخ مثبت نداده اند مؤثر واقع ميشود. گاهي اوقات از عوارض جانبي اين داروي گياهي نظير دردشكم، سوء هاضمه، نفخ، اسهال، تهوع، استفراغ و عصبيت رنج مي برند.. كودكان زير 2 سال بايد از مصرف آن پرهيز كنند.

تداخل هاي احتمالي
از مصرف توأم آسپرين، وارفارين يا هر نوع داروي رقيق كننده خون (آنتي ترومبوتيك) بپرهيزيد. اگر هر كدام از اين داروها را مصرف مي كنيد، بهتر است قبل از شروع مصرف بابونه اروپايي با پزشك معالج خود مشورت كنيد.

بابونه رومی Roman Chamomile

بابونه رومي مي تواند ميزان تهوع، استفراغ و تشكيل گاز در روده ها را كاهش دهد. اين گياه همچنين در ايجاد آرامش، كاهش ورم ناشي از بريدگيها يا بواسير مفيد واقع ميشود، و شرايطي نظير اگزما، التهاب لثه ها (ژنژيويت) را درمان مي كند. مصرف آن عملاً شباهت به مصرف بابونة آلماني دارد، و بنا به دلايل مستند اين دو گياه حاوي تركيبات و عناصر فعال مشابهي هستند. بابونه رومي به اندازه بابونه آلماني مورد تحقيق و بررسي نبوده است، لذا ادعا در خصوص فايده و اثر آن و در پاره اي موقعيتهاي بهداشتي خاص بايد با تحقيقات مضاعف تأييد گردد.
متأسفانه، اين بدان معناست كه بسياري از مردم تصور مي كنند مصرف بابونه رومي فايده اي ندارد. در حالي كه بابونه رومي از مدتها قبل به بسياري از چايها، پمادها و ساير انواع اقلام و تركيبات دارويي اضافه ميشود.

معرفي گياه
بابونه رومي، بومي شمال غرب اروپا و شمال ايرلند است. در اين مناطق به حالت خزيده و چسبيده به زمين مي رويد و ارتفاع آن نيز به يك پا مي رسد. برگهاي سبز خاكستري اين گياه از ساقه هاي آن ريشه مي گيرند و گلهاي آن مراكز زرد رنگي دارند كه گلبرگهاي سفيد آنها را در بر گرفته و مينياتور مرواريد گونه اي را ايجاد كرده است. گلهاي اين گياه بوي سيب مي دهند.

تركيبات گياه
تهيه چاي، پمادها، و عصاره هاي حاصل از بابونه موقعي صورت مي گيرد كه گلهاي اين گياه غنچه سفيد و زرد به خود گرفته باشند. اگز اين شوفه ها چاي درست نكنند، آنها را براي توليد روغن آبي رنگ كه فوايد درماني دارد، مي كوبند و مي جوشانند. تركيبات موجود در روغن اين گياه از پيشرفت ورم جلوگيري مي كند و رشد باكتري ها، ويروسها و قارچها را كه مي توانند عامل درد باشند، كند مي سازد.

اشكال موجود
بابونه رومي به شكل گلهاي خشك در قالب فله، چاي، تنتور و همچنين در كرمها و پمادها يافت ميشود

نحوه مصرف
بابونه رومي را به چند طريق مي توان مصرف كرد. يكي از اين حالات نوشيدن يك ليوان داغ چاي بابونه در صورت درد معده يا اختلال خواب است. در كل، ميزان ها مصرف بابونه كه در پايين آورده ميشود احتمالاً به تسكين انواع دردهاي معده كمك و اشتهاي شما را بيشتر مي كند.
بابونه در كاهش تورم لثه ها، در صورتي كه مبتلا به ژنژويت (التهاب لثه ها) باشيد، مفيد است.
چاي گلهاي خشك اين گياه سه بار در روز به مقدار يك تا چهار گرم، به ميزان 1 تا 4 ميلي ليتر، روزي سه بار.

براي معالجه بواسير يا مشكلات پوستي دو چاي كيسه اي بابونه را به يك لگن آب اضافه كنيد يا چندين قطره تنتور بابونه رومي مصرف كنيد. اگر پماد بابونه را مصرف مي كنيد، فرآورده هايي را برگزينيد كه حاوي 3 تا 10 درصد سرهاي گل بابونه خشك شده باشد.

نكات احتياطي
مصرف بابونه رومي بي خطر است ليكن نبايد در دوران بارداري يا شيردهي مصرف شود. هر چند اما مصرف چاي آن اشكال ندارد.
بابونه رومي حاوي تركيبي به نام "اسيد آنتميك" است كه مي تواند در صورت مصرف زياد سبب استفراغ شود. گزارش شده است كه فردي پس از خوردن چاي بابونه رومي با واكنش آلرژيك شديدي روبرو گشت. وي به "ابروسيا" آلرژي داشت كه در تيره بابونه رومي قرار دارد. اگر شما هم به ابروسيا آلرژي داشتن خود به ابروسيا اطلاعي نداريد، از پزشك خود در خصوص خطر مواجه شدن با اين آلرژي سؤال كنيد. به احتمال زياد مي توانيد هر شكلي از بابونه را براحتي مصرف كنيد.

تداخل هاي احتمالي
تعامل و تداخل اين گياه با ساير داروها و گياهان دارويي هنوز گزارش نشده است، اما در صورتي كه از رقيق كننده هاي خوني استفاده مي كنيد، از مصرف بابونه بهتر است پرهيز كنيد.

پائودارکو

كارشناسان گياهان طبي برزيلي از گياه پائوداركو براي درمان و معالجه انواع اولسر، ديابت، روماتيسم، سرطان و كچلي استفاده مي كنند. چاي اين گياه ماده معروفي براي درمان عفونتها، التهاب قارچي كانديدا و ساير انواع عفونتها است. برخي از درمانگران ادعا مي كنند كه چاي تهيه شده از اين گياه در درمان سرطان هم مؤثر واقع ميشود.
پائوداركو به عنوان فرآورده درماني، آنچنان در ايالات متحده معروف شده است ه نسل درخت آن در آستانه خطر انقراض قرار دارد.

معرفي گياه
پائوداركو نوعي چاي گياهي تهيه شده از پوسته داخلي درختان هميشه سبز تاببوا (tabebuia) است. اينگونه درختان در مناطق گرم آمريكاي مركزي و جنوبي مي رويند. بخش اعظم پائوداركو از درختي در جنگلهاي باراني آمازون به نام (درخت تاببوا آولاندا) تهيه ميشود.
درخت مزبورنوعي گياه هميشه سبز داراي برگهاي پهن است كه طول آن به 125 پا مي رسد. چون اين درخت چنان محكم است كه به آساني از بين نمي رود.
تركيبات گياه
فرآورده هاي تهيه شده از پائوداركو از پوسته داخلي درختان تابيوا تهيه ميشوند. پوسته درختان مزبور حاوي عناصر شيميايي مهمي به نام "نافتوكوئينون" است. برخي از اين عناصر در رفع عفونت و كاهش تورم مفيد هستند. اما چون بخش اعظم فرآورده هاي تهيه شده از پائوداركو استاندارد شده نيست، معلوم نيست آيا فرآورده هاي مذكور حاوي مقدار معتنابهي مواد فعال مهم هستند يا نه.
برخي از انواع چاي گياهي كه بر چسب پائوداركو خورده اند واقعاً از درخت تابيوا تهي نشده اند. هميشه به خاطر حصول اطمينان از اصالت پائوداركو برچسب و عنوان آنرا بخوانيد اطمينان حاصل كنيد كه چاي مورد نظر حاوي عنصر و تركيب بابيوا آولاندا هست.

اشكال موجود
پائوداركو به صورت چاي پوته خشك، عصاره الكلي، عصاره غير الكلي (معمولاً گليسيرين) عرضه ميشود. بخش اعظم تحقيقات شيميايي به عمل آمده درباره پائوداركو معطوف به چوب آن و نه پوسته آن بوده است. چوب اصلي تاببو آولاندوا حاوي نفتوكوئينون است. اما تعيين مقدار موجود اين ماده در فرآورده هاي پائوداركو آسان نيست چون اينگونه فرآورده ها استاندارد نيستند. بنابراين بهتر است آن دسته از انواع تجاري اين گونه فرآورده ها خريداري شود كه از نظر كيفيت شهرت خوبي دارند.

نحوه مصرف
به نظر مي رسد پائوداركو براي درمان عفونتهاي مخمري مناسب است. اين داروي گياهي در درمان كانديديازيس دهاني نيز مؤثر و مفيد است. پائوداركو همچنين داراي پاره اي خواص آنتي بيوتيكي و ضد قارچي است و گاهي اوقات سبب كاهش تورم و التهاب مفصل ميشود. دانشمندان پي برده اند كه لاپاچول به عنوان عنصر فعال موجود در پائوداركو مي تواند جلو عفونتهاي قارچي را بگرد و انگلهاي روده اي را اين بين ببرد. پائوداركو مي تواند باكتريها و ويروسهاي امل عفونت نظير "هرپس سيمپلكس"، آنفولانزا و سرخك رانابود سازد.
مي توانيد اين گياه را به عنوان نوعي مكمي گياهي در صورت ابتلا به هر كدام از عوارض فوق مصرف كنيد. اما اگر بيماري جدي داريد، اعم از عفونت يا سرطان، قبل از هر چيز، با پزشك معالج خود مشورت كنيد.
دوز مصرفي توصيه شده براي تهيه چاي از پوسته شل اين ماده گياهي، يك قاشق غذاخوري از آن را در يك ليوان آب (8 انس)، بريزيد و بگذاريد به مدت 5 تا 15 دقيقه دم بكشد.
يك ليوان از چاي تهيه شده را روزي دو تا هشت بار ميل كنيد.
در صورت مصرف عصاره اين ماده گياهي، از دستورات كارخانه سازنده كه در برچسب آن موجود است تبعيت كنيد.
در مورد انواع كپسول نيز روزانه سه بار 1000 ميلي گرم مصرف كنيد.

نكات احتياطي
خوردن چاي پائوداركو و عصاره آن طبق دوز مصرفي توصيه شده بي خطر است. اگر زياد چاي پائوداركو بخوريد، ممكن است دچار تهوع شويد. اگر با مشكلات انعقاد خون مواجه هستيد از مصرف پائوداركو اجتناب ورزيد مگر اينكه قبلاً با پزشك معالج خودتان مشورت كرده باشيد.

پنجه شيطان Devil's Claw

پنجه شيطان عنوان شناخته شده انواع كرفس هارپاگوفتيم و زهري هارپاگوفتيم است كه وابسته به تيرة كنجد است. اين گياه بومي جنوب آفريقا و ماداگاسكار است، امروزه در ساوانها و دامنه هاي دور دست صحراي كالاهاري در آفريقاي جنوبي و ناميبيا يافت ميشود. هر دو گياه مزبور براي ساخت ريشه پنجه شيطان با ريشه هارپاگوفتيم در آميخته ميشوند. محققان علوم پزشكي دريافته اند كه ريشه پنجه شيطان مي تواند التهاب و درد را كاهش دهد.
مردم منطقه خويزان صحراي كالاهاري در طول ساليان دراز از ريشه اين گياه براي اهداف درماني از قبيل معالجه و درمان درد و مشكلات دوران بارداري و همچنين در تهيه پمادهاي موضعي براي درمان مشكلات پوستي استفاده كرده اند. امروزه، اين گياه به عنوان داروي هاضمه و اشتهاآور نيز مصرف ميشود. اين گياه داراي خاصيت كاهش دردهاي خفيف نيز است.

معرفي گياه
پنجه شيطان فاقد بوي مشمئز كننده اما حاوي موادي است كه مزة آنرا تلخ كرده است. اين يك گياه پربرگ بادوام با ريشه ها و جوانه هاي شاخ دار است. اين گياه داراي ريشه ها يا پوششهاي ثانوي نيز است كه از ريشه هاي اصلي يا جانبي آن رشد مي كنند.

تركيبات گياه
فرآورده هاي دارويي گياه پنجه شيطان از برشها يا دكمه هاي خشك سائيده شده، تهيه مي شوند. از ريشة خشك اين گياه كه قابل دسترسي نيز است مي توانيد انواع چاي (دم كرده ها) را تهيه كنيد. دكمه هاي آن حاوي تركيبات فعالي به نام "مونوترپنيس" است، كه در اين ميان ماده "هارپاگوسيد" فعالترين ماده است.

اشكال موجود
پنجه شيطان به شكل دكمه هاي ريشه اي به زمين چسبيده يا به صورت كلي قابل دسترسي است. مي توانيد انواع چاي اين گياه (دم كرده) را از ريشة خشك آن تهيه كنيد.

نحوه مصرف
پزشكان معالج از ريشة اين گياه براي درمان كم اشتهايي، روماتيسم، آتريت، تب، درد ماهيچه اي، التهاب تاندون ها، مشكلات معده اي- روده اي، بيماريهاي كبدي و صفرا استفاده مي كنند. اين گياه نيز درمان مؤثري براي ناراحتيهاي ماهيچه اي عضلات ميباشد، به عنوان مسكن، آرامبخش و ادرارآور نيز كاربرد دارد.
تحقيقات به عمل آمده روي حيوانات نشان داده است كه گياه پنجه شيطان التهاب ناشي از آرتريت را كاهش مي دهد. با اين وجود، ساير تحقيقات هيچگونه خواص ضدالتهابي از اين گياه نشان نداده است. به نظر مي رسد كه اين گياه اثرات متفاوتي در مقايسه با اغلب داروهاي ضد التهابي غيراستروئيدي (NSAIDs) از خود بر جاي مي گذارد. عنصر فعال اين گياه به نام هارپاگوسيد (يا تركيب مرتبط به نام هارپاگيد) در داخل بدن به ماده ديگري تبديل ميشود. ماده جديد، به نام هارپاگونين، نيز مي تواند تركيب فعالي باشد كه سبب كاهش التهاب ناشي از آرتريت شود.
مي توانيد از ريشه خشك گياه پنجه شيطان، يا از تنور آن (محلولي كه از گياه، الكل يا گياه، الكل و آب تهيه ميشود) استفاده كنيد. اگر از آن براي درمان جدي بيماريهايي نظير روماتيسم استفاده مي كنيد، هميشه به ياد داشته باشيد با پزشك خود مشورت كنيد.
ميزان مصرفي توصيه شده براي موارد عمومي اين گياه عبارت است از:

دكمه خشكيده: روزانه سه بار به ميزان 0/1 تا 0/25 گرم از اين داروي گياهي را كه به شكل كپسول يا جوشانده موجود است (مايع تهيه شده در اثر جوشاندن گياه مورد نظر درآب)، مصرف كنيد.

عصارة مايع آ“ (1:1 تا 25 درصد الكل): روزانه سه بار به ميزان 0/1 تا 0/25 ميلي گرم.

نكات احتياطي
نجه شيطان گياهي غيرسمي و بي خطر است، كه اساساً هيچگونه عوارض جانبي در صورت رعايت ميزان مصرفي توصيه شده ندارد. با اين وجود، هيچكس به يقين نمي داند كه آيا پنجه شيطان در صورت مصرف دراز مدت سمي خواهد بود يا نه. اگر زخم معده و دوازدهه يا سنگهاي صفراوي داريد، نبايد از اين گياه استفاده كنيد، مگر اينكه پزشك دستور دهد. پنجه شيطان ماهيت قلبي دارد بدين معنا كه اثرات پزشكي جدي روي قلب برجاي مي گذارد و از اينرو نبايد از آن استفاده كنيد، جز اينكه پزشك معالج دستور داده باشد. به نظر برخي، اين گياه مي تواند سبب سقط جنين شود اما اسناد و مدارك علمي مؤيد اين ادعا وجود ندارد. .

تداخل هاي احتمالي
شناخته شده نيست.

زالزالك Hawthorn

زالزالك در اروپا، به ويژه در المان براي معالجه بيماران مبتلا به فعاليت نامنظم قلب مورد استفاده قرار مي گيرد. زالزالك در دمان آنژين، سفتي رگها و برخي از انواع خفيف بي نظمي ضربان قلب نيز مؤثر است. اگر پزشك معالج شما مصرف زالزالك را برايتان توصيه كرده است، احتمالاً از بيماري قلبي خيلي جزئي رنج مي بريد و مطالعات به عمل آمده نشان مي دهد كه زالزالك مي تواند در كنترل آن به شما كمك كند.

معرفي گياه
زالزالك يك گياه تيغ دار معمول است كه طول آن به پنج پا مي رسد و در دامنه كوهها و اراضي جنگلي آفتابي در سرتاسر جهان مي رويد. گلهاي اين گياه در ماه "مي" شكوفه مي دهد اما به رغم اينكه زالزالك جزو تيره گياهان طبي مانند انواع رز است ليكن گلهاي اين گياه معطر نيست. گلهاي آن در بوته هاي كوچك رشد مي كنند و به رنگ سفيد، قرمز يا صورتي هستند.
دانه هاي كوچك اين گياه كه به آنها زالزالك گفته ميشود پس از شكوفايي گلها رشد مي كنند. ميوه اين گياه معمولاً پس از رسيدن رنگ قرمز به خود مي گيرند اما رنگ سياه آن نيز يافت ميشود. برگهاي زالزالك درخشان است و به اشكال و اندازه هاي گوناگون رشد مي كنند.

تركيبات گياه
تهيه دارو از زالزالك از برگها، دانه و گاهي اوقات از گلهاي آن (فقط گلهاي سفيد خواص درماني دارند) آغاز ميشود. اين قسمتها خشكانده ميشوند و سپس به پودر تبديل مي شوند. پودر تهيه شده به صورت انواع كپسول در مي آيد يا توأم با آب به الكل يا گليسرين (مايعي شيرين و غلي الكلي) اضافه ميشود. در نتيجه نوع مايع آن را نيز مي توان تهيه كرد. اگر الكل و آب با مواد گياهان طبي مخلوط و مايع دارويي از آن تهيه شود، در آن صورت الكل و آب تركيبي قابل هضمتر را تشكيل خواهند داد.

اشكال موجود
زالزالك به صورت انواع كپسول، تنتور، عصاره هاي مايع استاندارد يا عصاره هاي جامد عرضه ميشود. مي توان از برگها، گلها و دانه هاي زالزالك خشك چاي نيز درست كرد.

نحوه مصرف
درصدد تهيه و مصرف فرآروده هاي استاندارد زالزالك باشيد. در پي مصرف نوعي محصول زالزالك باشيد كه برچسب روي آن مؤيد محتواي استاندارد حاوي 4 تا 10 ميلي گرم فلاونويي يا 30 تا 160 ميلي گرم پروسيانيدين اليگومريك و يا 1/8 درصد رامنوسيد ويتكسين يا 10 درصد پروسيانيدين باشد. اگر براي نارسايي يا آنژين قلبي ناگزير به مصرف زالزالك هستيد، لازم است مصرف آنرا حداقل قبل از احساس هر نوع نتيجه اي به مدت شش هفته و روزي سه بار ادامه دهيد.

نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا زالزالك را از نظر بي خطر بودن درجه 1 ارزيابي كرده است كه اين ارزيابي نشاندهنده اين است كه گياه مزبور ضمن ميزان بالاي مصرفي خيلي بي خطر است. حتي با وجود اين حالت، همواره عاقلانه خواهد بود اگر دستورالعمل دوز مصرفي آن رعايت شود. در صورت باردار بودن از مصرف زالزالك پرهيز شود.
توجه به هر نوع تغييري كه در طول مصرف زالزالك احساس مي كنيد فوق العاده حائز اهميت است. درد زياد، حملات زيادتر آنژين، تحليل و ضعف بيشتر در طول قدم زدن يا ورزش كردن جملگي دلايل خوبي دال بر ضرورت اجتناب از مصرف زالزالك است و لازم است بلافاصله با پزشك معالج خود مشورت كنيد. اگر با هيچكدام از اين علايم بيماري مواجه نيستيد، در صورت حصول بهبود پس از شش هفته درمان با زالزالك با پزشك معالج خود صحبت كنيد. روند پيشرفت شما حتي اگر احساس مي كنيد داريد بهتر مي شويد بايد تحت نظر پزشك باشد.

تداخل هاي احتمالي
زالزالك اثرات درماني ديژيتاليس ديگوكسين را تشديد مي كند و از اينرو در صورت مصرف ديژيتاليس از مصرف توأم زالزالك بپرهيزيد. زالزالك مي تواند در كنار ساير تقويت كننده ها (نظير منيزيم يا ويتامين B6) يا گياهان دارويي (مانند سير يا قارچ خوراكي ريشي) در درمان سيستم قلبي- عروقي اثرات مثبتي بر جاي گذارد.

زنجبيل Ginger

زنجبيل اصالتاً يك گياه چيني و هندی است و در اين كشورها در طول بيشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است. از آنجا كه مردم علاقه وافري به طعم تند و بوي معطر آن داشته اند و نوعي خاصيت گرمايي داشته و براي درمان درد معده مؤثر بوده است، كاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسيري آن را كشت داده اند. ريشه اين گياه در درمان سرگيجه، تعريق، تهوع و استفراغ ناشي از بيماريهاي حركتي يا دريازدگي مؤثر واقع ميشود. اين گياه همچنين گلودرد، سردردها، پاره اي از انواع دردهاي آرتريت و تب و درد ناشي از انواع سرماخوردگيها و آنفلونزا را درمان مي كند.

معرفي گياه
ساقه هاي ريشه دار زنجبيل عبارت از دكمه اي به هم پيچيده، ضخيم و قهوه اي روشن است كه مي توانيد از بازار محلي نيز آنرا تهيه كنيد. از آنجا كه زنجبيل نوعي گياه زيرزميني است لذا ساقة ريشه دار اين گياه بخشي از ساقه اصلي است كه برحسب انفاق در زيرزمين رشد و نمو پيدا مي كند. ريشه اصلي اين گياه از گره هاي موجود روي ساقه هاي ريشه دار آن نمو مي كند. بالاي سطح زمين ساقه هاي 12 اينچي داراي برگهاي طولاني، باريك، كج و معوج و سبز با گلهاي سفيد و سبز مايل به زرد قرار دارد.

تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصله از زنجبيل از ريشه تازه يا خشك آن يا از طريق تقطير روغن از ساقه آن تهيه ميشود.

اشكال موجود
پس از قطع ساقة ريشه دار اين گياه، مواد شيميايي فعال موجود در گياه از قبيل "زينجيبرن"، "بنزابولن"، "جينجرول"، "شوقول" خاصيت ذاتي خود را از دست مي دهند. شركتهاي دست اندركار و فعال در زمينه فرآورده هاي گياهي، زنجبيل را به صورت عصاره، تنتور، انواع كپسول يا روغن آن عرضه مي كنند تا از زايل شدن اين مواد شيميايي جلوگيري شود. بنابراين فرآورده هايي را مصرف كيند كه به وضوح در برچسب خودش ميزان زنجبيل مورد مصرف شما را ذكر كرده باشد.
مي توانيد ريشه زنجبيل تازه را نيز بخريد، و با دكم كردن تكه هاي آن به اندازه نصب كف دست يا با نصف قاشق چياخوري دكمه رنده شده، شسته شده و پوست دار در آب گرم يا با ريختن نيم ليتر آب جوش روي 30 گرم ساقه ريشه دار، چاي زنجبيل درست و مصرف كنيد. براي اينكار بگذاريد چاي مورد نظر به مدت 15 دقيقه دم بكشد و سپس روزانه دو ليوان از آنرا ميل كنيد. ديگر منبع مناسب تهيه زنجبيل همانا زنجبيل كريستال شده است. ليكن فريب لايه پوششي قندي آن را نخوريد. چون زنجبيل كريستال شده مزة تندي دارد.

نحوه مصرف
نحوه مصرف فرآورده هاي زنجبيل به سليقه شخصي شما و آنچه شما را آزار مي دهد، بستگي دارد. در كل، نبايد روزانه بيشتر از دو تا چهار گرم زنجبيل مصرف كنيد، چرا كه علاوه بر ميزان زنجبيلي كه مصرف مي كنيد ممكن است مقداري از اين ماده را نيز از طريق برنامه غذايي (يعني از موادي نظير آبجو زنجبيل، نان شيريني زنجبيل دار، نان زنجبيل دار يا مواد غذايي مخلوط و سرخ شده) جذب كنيد. اگر زنجبيل تازه مصرف مي كنيد، حتماً مقدار مصرفي را وزن كنيد تا تقريباً دريابيد كه چه حدي از آن معادل 2 تا 4 گرم است.
براي درمان، تهوع، گاز معده يا سوء هاضمه روزانه 2 تا 4 گرم ريشه تازه (معادل 0/25 تا 1 گرم پودر ريشه) يا 1/5 تا 3 ميلي ليتر تنتور آنرا مصرف كنيد.
براي پيشگيري از استفراغ، هر 4 ساعت يك گرم پودر زنجبيل (نصف قاشق چايخوري) يا معادل آن يا روزانه سه بار دو عدد كپسول زنجبيل(يك گرم) مصرف كنيد. البته مي توانيد يك تكه 8 گرمي زنجبيل تازه را نيز بجويد.
براي بيماريهاي ناشي از سرماخوردگي، تب ناشي از آنفلونزا، گلودرد، گرفتگيهاي ناشي از سردرد، دو قاشق غذاخوري از دم كرده زنجبيل يا چندين ورق از ساقه ريشه دار تازه آنرا بخور دهيد. براي درمان درد ورم مفاصل از آب، عصاره يا چاي زنجبيل تازه به ميزان روزانه 4 گرم مصرف كنيد يا روغن آنرا روي مفصل دردناك بماليد يا ريشه تازه آنرا در ضماد داغ يا گازهاي ضمادي قرار دهيد و روي نقاط داراي درد بگذاريد.

نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا ريشه زنجبيل تازه را از نظر درجه بندي سلامتي و بي خطري در رديف اول قرار داده است لذا زنجبيل گياهي بي خطر و وسيع الطيف است. با اين وجود ميزان تجويزي آن بايد رعايت شود. انجمن آمريكايي مذكور ريشه زنجبيل خشك را در مرتبة دوم سلامتي و بي خطري قرار داده است و توصيه مي كند كه از مصرف آن در طول بارداري اجتناب گردد.
برخي از زنان براي رهايي از علايم بيماري صبح دم از زنجبيل استفاده مي كنند ليكن مصرف زنجبيل براي اين هدف بحث انگيز است. براي رعايت اصول ايمني و سلامتي هرگز نبايد بيش از ميزان معمولي آن مصرف گردد. زنجبيلي كه به عنوان بخشي معمولي از برنامه غذايي فرد مصرف مي شود بي خطر تلقي مي شود.
اگر از سنگ صفرا رنج مي بريد، از مصرف زنجبيل بپرهيزيد. هر چند كه مصرف زنجبيل معمولاً فاقد عوارض جانبي است، اما مصرف بيش از حد آن مي تواند سبب گرمازدگي جزيي گردد.

تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي تهيه شده از سير يا داروهاي ضد انعقادي نظير وارفارين يا داروهاي مربوط به درمان ديابت مصرف مي كنيد و مي خواهيد جهت پيشگيري از بيماري مسافرت، سرگيجه، ميگرن، گرفتگيهاي رحمي يا ورم مفاصل زنجبيل مصرف كنيد، ابتدا با پزشك خود مشورت كنيد. هر چند هيچ مطالعه اي تداخل اين گياه دارويي را با ساير داروها نشان نداده است، ليكن اين خطر وجود دارد كه زنجبيل اثرات برخي از اين داروها را خنثي و يا تشديد كند.

سـيـر Garlic

بوي مشمئز كننده سير كه براي برخي از افراد زننده است، از طريق تنفس و حتي پوست بدن فرد پس از مصرف آن قابل حس است. به رغم اين، كارشناسان گياهان دارويي در سرتاسر جهان اين گياه را به عنوان يكي از مهمترين داروهاي گياهي تلقي مي كنند. اين گياه در ميان بسياري از فرهنگها در طول هزاران سال هم مصرف غذايي و هم مصرف دارويي داشته است. كارگران ساختماني كه اهرام مصر را مي ساختند براي مراقبت از خود در قبال بيماريها مقدار معتنابهي سير مصرف مي كردند. گوركنان اوايل قرن نوزدهم در فرانسه دم كرده سير خرد شده را مصرف مي كردند تا ابتلاي آنها به طاعون را كه جان بسياري از انسانها را در اروپا تلف كرد، پيشگيري كند. در طول جنگ جهاني اول و دوم به سربازان سير داده مي شد، تا از بيماري قانقاريا پيشگيري شود.

معرفي گياه
سير يك گياه بومي آسياي ميانه است و امروزه در تمامي نقاط جهان يافت ميشود و نوعي گياه بادوام است كه طول آن به دو پا يا كمي بيشتر مي رسد. مهمترين بخش اين گياه كه مصرف دارويي و طبي دارد، هسته مركب آن است. هر هسته سير از 4 تا 20 دانه تشكيل شده است و وزن هر دانه به حدود يك گرم مي رسد.

تركيبات گياه
عنصر و تركيب اصلي فعال در سير، عنصر «آلين» است. آلين عنصر شيميايي بي بو از تيرة اسيد آمينه "سيستين" است. وقتي كه هسته هاي سير كوبيده ميشود، آلين موجود در آن به تركيب و ماده ديگري به نام آليسين تبديل ميشود. آليسين ماده فعالي است كه به سير ويژگي داشتن بو و بسياري از خواص درماني آنرا مي بخشد.
سير تازه حاوي 0/25 تا 1/15 درصد آلين است. كل ميزان مواد داراي گوگرد سير پس از كوبيده شدن سير به 25 تا 35 درصد آن مي رسد. آليسين خواص آنتي بيوتيكي به سير مي بخشد. آليسين همچنين از تشكيل كلسترول بيشتر جلوگيري مي كند. "آجون" ماده فعال مهم ديگري در سير است كه سبب پيشگيري از سخت شدن رگها و سكته مغزي ميشود.

اشكال موجود
فرآورده هاي حاصله از سير از سير كامل تازه، دانه هاي تازه يا خشك شده يا از روغن سير تهيه ميشود. اما ميزان آليسين موجود در فرآورده هاي تجاري بسته به نحوة تهيه آن يا درصد عناصر فعال در هسته هاي سير تازه فرق
مي كند. تمامي انواع سير به ميزان يكسان، عناصر فعال ندارند. فرآورده هاي چندين ساله تهيه شده از سير از طريق تخمير اين ماده گياهي حاصل ميشود. اينگونه فرآورده ها عاري از بوي مشمئز كننده است، اما فوايد سلامتي و بهداشتي زيادي ندارد. عمل تخمير، اغلب عناصر فعال موجود در سير را غيرفعال مي سازد، در نتيجه اين نكته حائز اهميت است كه عنوان كليه فرآورده هاي حاصل از اين گياه را به دقت بخوانيد. توصيه ميشود كه فرآورده هاي استاندارد آن مورد استفاده قرار گيرد تا اطمينان حاصل گردد كه غلظت خاصي از آليسين و ساير مواد فعال مصرف مي شوند.

نحوه مصرف
انسانها در طول ساليان متمادي از سير براي درمان و پيشگيري از سخت شدن رگها (آرتريواسكلروز)، فشارخون بالا، سرماخوردگيها، سرفه، بونشيت و ناراحتيهاي مجاري معده اي- روده اي استفاده كرده اند. تحقيقات پزشكي نشان داده است كه سير مي تواند بسياري از انواع باكتريها، برخي از ويروسها، عفونتهاي قارچي و حتي انگلهاي روده اي را از بين ببرد. سير همچنين يك ماده ضد اكسيد است و مي تواند سيستم ايمني بدن شما را بالا ببرد. سير حتي در پيشگيري از سرطان مؤثر است. ليكن سير، از نظر خواص و اثرات مطلوب خود روي سيستم ايمني قلب و عروق شهرت دارد. اين گياه در درمان و پيشگيري از كلسترول بالا، تري گليسريد بالا، تصلب شرايين و عفونتهاي تنفسي نظير سرماخوردگي و سرفه نيز مؤثر است.
مي توانيد سير را به شكل زير براي پيشگيي از ناراحتيهاي قلب و عروق و سرماخوردگي معمولي مصرف كنيد. كپسولهاي سير: روزانه 1000 تا 3000 ميلي گرم (دوز مصرفي كمتر براي پيشگيري و دوز مصرفي بيشتر براي معالجه و درمان).

روغن: روزانه سه بار به مقدار 0/03 تا 0/12 ميلي ليتر.
نكات احتياطي
از مصرف زياده از حد سير بنا به احتمال بروز دردمعده اجتناب ورزيد، اگر بيشتر با سير تازه يا خشك سروكار داشته باشيد، ممكن است به سوختگي پوست يا تحريكات پوستي مبتلا گرديد. اگر مي دانيد خون شما به كندي انعقاد پيدا مي كند، از مصرف درماني زياد آن پرهيز كنيد. اين مسأله در صورتي كه درصدد انجام عمل جراحي هستيد اهميت بيشتري پيدا مي كند. مصرف زيادي سير احتمال خونريزي در طول يا پس از عمل جراحي را افزايش مي دهد. اگر باردار يا شيرده هستيد، قبل از مصرف زياد سير با پزشك خود مشورت كنيد. مصرف كم سير اشكالي ندارد اما ميزان مصرفي بالا مي تواند سبب تحريك رحم و حتي سقط جنين شود.

تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي ضد انعقاد نظير آسپيرين مصرف مي كنيد، از مصرف زياد سير اعم از تازه يا فرآوري شده تجاري آن اجتناب ورزيد.