دو بیتی های باباطاهر

بیته یک شو دلم بی غم نمی‌بو

که آن دلبر دمی همدم نمی‌بو

هزاران رحمت حق باد بر غم

زمانی از دل ما کم نمی بو

وای از روزی که قاضیمان خدا بو

سر پل صراطم ماجرا بو

بنوبت بگذرند پیر و جوانان

وای از آندم که نوبت زان ما بو

دلی دیرم که بهبودش نمی‌بو

سخنها میکرم سودش نمی‌بو

ببادش میدهم نش میبرد باد

در آتش می‌نهم دودش نمی‌بو

سری دارم که سامانش نمیبو

غمی دارم که پایانش نمیبو

اگر باور نداری سوی من آی

بوین دردی که درمانش نمیبو

دلی دیرم دمی بیغم نمی‌بو

غمی دیرم که هرگز کم نمی‌بو

خطی دیرم مو از خوبان عالم

که یار بیوفا همدم نمی‌بو

بوره جانا که جانانم تویی تو

بوره یارا که سلطانم تویی تو

ته دونی خود که مو جز تو ندونم

بوره بوره که ایمانم تویی تو

به والله که جانانم تویی تو

بسلطان عرب جانم تویی تو

نمیدونم که چونم یا که چندم

همی دونم که درمانم تویی تو

شبی دیرم زهجرت تار تارو

گرفته ظلمتش لیل و نهارو

خداوندا دلم را روشنی ده

که تا وینم جمال هشت و چارو

نصیب کس مبو درد دل مو

که بسیاره غم بی‌حاصل مو

کسی بو از غم و دردم خبردار

که دارد مشکلی چون مشکل مو

نیا مطلق بکارم این دل مو

بجز خونابه اش نه حاصل مو

داره در موسم گل جوش سودا

چه پروایی کره اینجا دل مو