-
لوفت وافه (نیروی هوایی آلمان)
نیروی هوایی
لوفت وافه ی آلمان، یکی از نیرومند ترین، آرمانمندترین و ورزیده ترین نیروهای هوایی در جنگ جهانی دوم بود که در سپتامبر 1939 آغاز شد. لوفت وافه رسما از سال 1935 و با نقض عهدنامه ی ورسای آغاز به کار کرد. هدف لوفت وافه پشتیبانی از نبردهای برق آسای هیتلر در سرتاسر اروپا بود. لوفت وافه دارای بهترین هواپیماهای عصر خود بود که یونکرز یو87 شتوکا (Junkers Ju 87 Stuka ) و مسر شمیت بی اف 109 (Messerschmitt Bf 109 ) نمونه ای از آن هاست.
لوفت وافه تبدیل به یک جز ضروری در برنامه « نبرد برق آسا» به تبدیل شد. لوفت وافه در چند ماه اول جنگ و در نبرد های لهستان و فرانسه ورزیده شد. (همچنین در نبرد اسپانیا) اما در نبرد (هوایی) بریتانیا لوفت وافه نتوانست آنچنان که انتظار بود کاری از پیش ببرد.
پس از آن در جبهه ی شرق عملیات های لوفت وافه کاملا موفقیت آمیز بود. با عدم موفقیت در تسخیر روسیه در سال سال 1941 و 1942 لوفت وافه ((عملا تمرکز خود را از دست داد.)) و با ورود ایالات متحده امریکا قدرت هوایی متفقین چند برابر شده و لوفت وافه به عملیات های « دفاع از رایش» پرداخت. لوفت وافه به تدریج فرسوده شده و تا اواسط سال 1944 در جبهه ی غرب محو شد و ارتش آلمان بدون پشتیبانی هوایی باقی ماند. در آخرین روز های جنگ هواپیماهای جدید بدون ملخ یا هواپیماهای « جت» توسط لوفت وافه مورد استفاده قرار گرفت که انقلابی در جنگ های هوایی محسوب می شد.
آلمانی ها دارای بهترین خلبانان جنگ جهانی دوم بودند که از جمله ی آن ها می توان به اریش هارتمان معروف به « تکخال» خلبانان شکاری جهان و همینطور هانز اولریش رودل از خلبان مورد علاقه ی هیتلر اشاره کرد.
فرماندهی نیروی هوایی را تا سال 1945 رایش مارشال هرمان گورینگ و در چند روز آخر جنگ فیلد مارشال روبرت ریتر فن گرایم بر عهده داشت.
-
نیروی دریایی آلمان
نیروی دریایی
نیروی دریایی آلمان که با نام کریگزمارینه (Kriegsmarine ) به معنای نیروی دریایی جنگی در جنگ جنگ جهانی دوم شرکت داشت از سال 1935 تا سال 1945 فعالیت کرد. پیش از آن رایش مارینه و کایزرلیشه مارینه به عنوان نیروی دریایی آلمان شناخته می شدند. تا پیش از نقض عهدنامه ی ورسای توسط آلمان، این کشور تنها حق داشتن یک نیروی دریایی کوچک با کمتر از 15.000 پرسنل و کشتی هایی اندک با ظرفیت محدود را داشت. به علاوه آلمان از حق داشتن زیر دریایی را نداشت. پس از نقض عهدنامه ی ورسای توسط آلمان هیتلر و عقد یک پیمان با بریتانیا، نیروی دریایی آلمان تا حدی گسترش یافت. اولین عملیات نیروی دریایی در جنگ داخلی اسپانیا بود و پس از آن در نبرد های دیگری از جمله نبرد آتلانتیک، نبرد نارویک و ... موفقیت هایی کسب کرد. چنانچه عملیات شیر دریایی (حمله به بریتانیا) انجام می شد می توانست از مهم ترین عملیات های نیروی دریایی در جنگ جهانی دوم باشد با این نیروی دریایی آلمان در مقایسه با ارتش و لوفت وافه در سطح پایین تری ظاهر شد. با این وجود زیردریایی های نیروی دریایی آلمان ضربات قابل توجهی به نیروی دریایی بریتانیا در جنگ جهانی دوم وارد آوردند. هیتلر پیش از حمله به لهستان برای نیروی دریایی آلمان برنامه های بزرگی داشت تا آن را تا حد زیادی گسترش دهد اما آغاز حمله به لهستان اعلان جنگ متفقین به آلمان برنامه های او را به هم ریخت.
فرماندهی نیروی دریایی آلمان (OKM ) از 24 سپتامبر 1928 تا 30 ژانویه 1943 بر عهده دریاسالار اریش ریدر بود. از 30 ژانویه 1943 تا 1 می 1945 دریاسالار کارل دونیتس فرمانده اسبق نیروهای زیر دریایی، به فرماندهی نیروی دریایی آلمان رسید و از 1 می تا 8 می 1945 که کارل دونیتس جانشین آدولف هیتلر و رئیس دولت آلمان شده بود ژنرال آدمیرال هانز گئورگ فن فریدبورگ به فرماندهی نیروی دریایی رسید.