سرایدارخانه
سرایدار به نگهبانان عمارت های دولتی و اثاثیه آنها می گفتند و اداره ای که این اشخاص با آن سروکار داشتند را سرایدار خانه می گفتند.
Printable View
سرایدارخانه
سرایدار به نگهبانان عمارت های دولتی و اثاثیه آنها می گفتند و اداره ای که این اشخاص با آن سروکار داشتند را سرایدار خانه می گفتند.
سمسارهای دورهگرد
غیر از پیشه ها و کسب و کارهای گفته شده در تهران قدیم، عده ای کاسب های دوره گرد بودند که در تمام مدت روز در خیابان ها و کوچه و بازار پرسه می زدند و با فریاد کردن متاع و کالای مستعمل از قبیل کت، شلوار، کلاه کهنه، کفش، خرده شیشه، آهن پاره و غیره خریداری می کردند.
شاطرخانه
شاطرها کسانی بودند که در جلو اسب یا کالسکه شاه حرکت می کردند تا اگر فرمانی دهد، برای اجرای امر حاضر باشند. رئیس شاطرها را شاطرباشی می گفتند.
فراش خانه
فراش ها کسانی بودند که خلافکاران را به مجازات می رساندند. آنها در خانه اعیان، مجرم را به رو خوابانیده و چند چوب به ران هایش می نواختند. اما در کارهای دولتی اشکلک و کند و زنجیر به کار برده و حتی گوش و دماغ و دست بریدن و به طناب افکندن و سربریدن از وظایف آنها به شمار می رفت.
کالسکه خانه
کالسکه خانه هم از عهد ناصری تشکیل شد و این هنگامی بود که کالسکه به ایران وارد گردید. کالسکه چی باشی رئیس کالسکه خانه بود و تمام کالسکه چی ها تحت امر او بودند.
کشیک خانه
گارد مخصوص را می گفتند که تحت ریاست کشیکچی باشی بود. سواران کشیک خانه را غلام کشیک خانه هم می گفتند و رئیس آنها را که بعد از کشیک چی باشی، شخص اول کشیک خانه بود قولر آقاسی باشی می نامیدند.
مریض خانه
نخستین مریض خانه ای که در تهران قدیم دایر گردید بیمارستان دولتی بود که در سال ۱۲۹۰ هجری قمری، در خیابان مریض خانه ( خیابان سپه) تاسیس گردید. در حال حاضر، این مریض خانه بیمارستان سینا خوانده می شود.
میرآخوری
نگهداری حیواناتی مثل اسب و مادیان که در اصطبل نگهداری می گردید کار میرآخوری بود.