متن تمام ترانه های معین

قسم به عشق

بی تو ای روشنگر شبهای من
بوسه می زد ناله بر لبهای من
در بلور اشک من یاد تو بود
در سکوت سینه فریاد تو بود
مخمل سرخ شفق رنگ تو داشت
پرده های ساز آهنگ تو داشت

تو شادی گذشتمی، بخت سعید رفتمی
تو این هیاهوی غریب، بهونه قشنگمی
گفتی نگو دوست دارم، حرفتو باور ندارم
اشتباه می کنی باز هم اشتباه می کنی باز هم
دوسِت دارم من به خدا، قدر تمام قصه ها
تو رو قسم به عشقمون، یه شب دیگه پیشم بمون

چرا تو باور نداری حرف دل عاشقمو
چرا تو تنها می ذاری دستهای سرد خستمو
بیا که با صدای تو، مهر سکوت رو می شکنم
هزار هزار شعر و غزل نخونده فریاد می زنم

دوسِت دارم من به خدا، قدر تمام قصه ها
تو رو قسم به عشقمون، یه شب دیگه پیشم بمون

کوچه

امشب اي سرو من در کنار کيستي
دوش بودي يار من . امروز يار کيستي
برده اي صبر و قرار از من
رفتي از نظر . اي قرار جان و دل
اي قرار جان و دل . صبر و قرار کيستي

امشب سر هر کوچه دنبال تو مي گردم
هر ره گذري گويد من عاشق و ولگردم
از ره گذران پرسم . من جا و مکان تو
بر هر گذري گويم . من نام و نشان تو
گر مي شنوي صوتم . اواز ده اينجايم
تا پر بکشم سويت . من با دل شيدايم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم

در مسجد و ميخانه من نام تو را گويم
در کعبه و بت خانه .من باز تو را جويم
گر مي شنوي صوتم . اواز ده اينجايم
تا پر بکشم سويت . من با دل شيدايم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم

امشب سر هر کوچه دنبال تو مي گردم
هر ره گذري گويد من عاشق و ولگردم
از ره گذران پرسم . من نام و نشان تو
بر هر گذري گويم .من جا و مکان تو
گر مي شنوي صوتم . اواز ده اينجايم
تا پر بکشم سويت . من با دل شيدايم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم

در مسجد و ميخانه من باز تو را جويم
در کعبه و بت خانه .من نام تو را گويم
گر مي شنوي صوتم . اواز ده اينجايم
تا پر بکشم سويت . من با دل شيدايم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم

من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم
من دور تو مي گردم .من دور تو مي گردم

طناز

طناز من ای ناز من ای ناز
ناز من ای ناز
باز از تو می گم تو شعر و آواز
تو شعر و آواز
باز با هم می خندیم
باز با هم می رقصیم
اما نه به این ساز اما نه به این ساز



طناز من ای ناز من ای ناز
باز از تو می گم تو شعر و آواز
این زندگی این جور نمی مونه
عشق من ازم دور نمی مونه
صاحب داره دنیا همه کاراش
این جوری که ناجور نمی مونه
این جوری که ناجور نمی مونه


دنیام که به تاریکی شبهاست
تو چشمای من اشک یه دریاست
آخ اونچه منو زنده می ذاره
عشق تو عزیز و عشق فرداست
عشق تو عزیز و عشق فرداست
گفتم که خدا عزیزترینه
نازش بکشیم که نازنینه
باز رد می شه ابر پاره پاره
مهتاب میاد و ماه و ستاره
مهتاب میاد و ماه و ستاره



طناز من ای ناز من ای ناز
ناز من ای ناز
باز از تو می گم تو شعر و آواز
تو شعر و آواز
باز با هم می خندیم
باز با هم می رقصیم
اما نه به این ساز اما نه به این ساز

بیا دستم بگیر

من از خورشیده عشقه تو جوونم
من از تو، و تو رو خودم میدونم

بذار بتابه خورشیدت به جونم
بمون ای خوده من تا من بمونم
بمون ای خوده من تا من بمونم

ببین آوای شهره گریه هامو
تویی فقط که میشنوی صدامو

تویی تنها که با من هم زبونی
تویی که مثله زندگی میمونی

دلم تنگه نخون آوازه رفتن
دلم تنگه نخون آوازه رفتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن

بیا دستم بگیر افتادم از پا
نذار جون بسپرم اینگونه تنها
تو که نیستی ببین چشمام یه دنیاست
دلم سیاه تر از تموم شبهاست

بیا بشکن طلسمه این شبا رو
بیا نابود کن این سایه ها رو
دارم از دست میرم چاره ای کن
بگو باشم فقط اشاره ای کن
بگو باشم فقط اشاره ای کن

دلم تنگه نخون آوازه رفتن
دلم تنگه نخون آوازه رفتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن

بیا دستم بگیر افتادم از پا
نذار جون بسپرم اینگونه تنها
تو که نیستی ببین چشمام یه دنیاست
دلم سیاه تر از تموم شبهاست

بیا بشکن طلسمه این شبا رو
بیا نابود کن این سایه ها رو
دارم از دست میرم چاره ای کن
بگو باشم فقط اشاره ای کن
بگو باشم فقط اشاره ای کن

دلم تنگه نخون آوازه رفتن
دلم تنگه نخون آوازه رفتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن

دلم تنگه نخون آوازه رفتن
دلم تنگه نخون آوازه رفتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن

دلم تنگه نخون آوازه رفتن
دلم تنگه نخون آوازه رفتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن
مثله مرگه برام از تو گذشتن

دل بلا

ازاد بودم من . ازاد بودم من
گرفتارم تو کردي . مفتون مه رويان عيارم تو کردي
من اهل بودم . رند و مي خوارم تو کردي . تو کردي
با مي فروشان . اينچنين يارم تو کردي . تو کردي

اي دل بلا . اي دل بلا . اي دل بلايي
اي دل سزاواري که دائم مبتلايي
از مايي اخر . خصم جان ما چرايي
ديوانه جان . اخر چه اي کار کجايي
روزم سيه . حالم تبه کردي . تو کردي
اي دل بسوزي .هر گنه کردي تو کردي
اي دل بلا . اي دل بلا . اي دل بلايي
اي دل سزاواري که دائم مبتلايي

تا چند مي سوزي دلا .خود را و ما را
ما هيچ رحمي کن به خود اخر خدا را
تا چند خواهي عشق . درد بي دوا را
تا کي به جان بايد خريدن اين بها را

مجنون شوي ديوانه ام کردي . تو کردي
از خود مرا بيگانه ام کردي . تو کردي

اي دل بلا . اي دل بلا . اي دل بلايي
اي دل سزاواري که دائم مبتلايي

اخر دلا تا کي غم بيهوده خوردن
ما را به اين ميخانه . ان ميخانه بردن
روزم سيه . حالم تبه کردي . تو کردي
اي دل بسوزي .هر گنه کردي تو کردي
روزم سيه . حالم تبه کردي . تو کردي
اي دل بسوزي .هر گنه کردي تو کردي


اي دل بلا . اي دل بلا . اي دل بلايي
اي دل سزاواري که دائم مبتلايي

اي دل بلا . اي دل بلا . اي دل بلايي
اي دل سزاواري که دائم مبتلايي

اصفهان

دلم می خواد به اصفهان برگردم
بازم به اون نصف جهان برگردم
برم اونجا بشینم
در کنار زاینده رود
بخونم ازته دل
ترانه و شعر و سرود
ترانه وشعروسرود

خودم اینجا
دلم اونجا
همه راز و نیازم اونجا
ای خدا
عشق منو ، یار و منو ، اون گل نازم اونجا
چه کنم ، با کی بگم
عقده دل راپیش کی خالی کنم
دردمو با چه زبون به این و اون حالی کنم
دردمو با چه زبون به این و اون حالی کنم

آسمون گریه کند
بر سرجانانه من
اشک ریزان شده دلدار درو خانه من
از غم دوری او
همدم پیمانه شدم
همچو شبگرد غزل خون
سوی میخانه شدم
مست و دیوانه شدم
مست و دیوانه شدم

بخدا این دل من پر از غمه
تموم دنیا برام جهنمه
هر چی گویم من از این سوز دلم
بخدا بازم کمه بازم کمه

چه کنم ، با کی بگم
عقده دل را پیش کی خالی کنم
دردمو با چه زبون به این و اون حالی کنم
دردمو با چه زبون به این و اون حالی کنم

دلم می خواد به اصفهان برگردم
بازم به اون نصفه جهان برگردم

بانو

داغ بوسه ت رو لبام بانو جونم
تا ابد مال منی اینو می دونم
تو گلاب پنهون شدی ای بهتر از گل
تا بیام بین گلها تو رو بچینم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم


گلهای محمدی بوی تو دارن
نرگس ها چشم تو رو یادم میارن
خرمن موهای تو بنفشه زارن
بازو هات نسترن صبح بهارن
می گیره دلم بهونت
شب میام به سوی خونت
می دونی که این دیونت بی قراره
خواب و آروم که نداره
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم


داغ بوسه ت رو لبام بانو جونم
تا ابد مال منی اینو می دونم
تو گلاب پنهون شدی ای بهتر از گل
تا بیام بین گلها تو رو بچینم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم


گلهای محمدی بوی تو دارن
نرگس ها چشم تو رو یادم میارن
خرمن موهای تو بنفشه زارن
بازو هات نسترن صبح بهارن
می گیره دلم بهونت
شب میام به سوی خونت
می دونی که این دیونت بی قراره
خواب و آروم که نداره
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم
بانو جون مهربون دوای دردم
بانو جون بانو جون دورت می گردم

هوس

برای من نوشته
گذشته ها گذشته
تمام قصه هام هوس بود
برای او نوشتم
برای تو هوس بود
ولی برای من نفس بود

كاشكی خبر نداشتی
دیونه نگاتم
یه مشت خاك ناچیز
افتاده ای به زیر پاتم
كاشكی صدای قلبت
نبود صدای قلبم
كاشكی نگفته بودم
تا وقت جون دادان باهاتم

نوشته هرچه بود تموم شد
نوشتم عمر من حروم شد
نوشته رفته ای زیادم
نوشتم شمع رو به بادم
نوشته در دلم هوس مرد
نوشتم دل توی قفس مرد

كاشكی نبسته بودم
زندگیمو به چشمات
كاشكی نخورده بودم
به سادگی فریب حرفات

لعنت به من كه آسون
به یك نگات شكستم
به این دل دیونه
راه گریز و ساده بستم

سفره

بيا دست قشنگ مهربانت را عصايی کن که برخيزم
و شور انگيز و شوق آلود بدامان شقايقها بياويزم

بدزدم تيشه فرهاد عاشق را و بي پروا چنان رعدي بناي سنگي غم را فرو ريزم

بسازم کلبه عشقی ميان باغ فرداها و حافظ وار بر بام فلک طرحي دگر از عشق اندازم و نقش ديگري ريزم
بيا واكن لبانم را به تكرار سرود عشق كه من آن مرغ غمگين شباويزم

دلم می خواد تو سفره مون

يه لقمه نون داشت پر عشق

وسط برکتش ميشد

هر چی که خواست از خود عشق

دلم می خواست تو باغچه مون می کاشتمت

گل می دادی

رنگ و وارنگ از همه رنگ نرگس و سنبل می دادی

دلم می خواست ميشد واست

دشت رو چراغونش کنم

ماه رو بزارم تو چشات

ستاره بارونش کنم

وسط ميدون ببرم بازار رو ارزونش کنم

داد بزنم خاطر خواتم عشق رو فراوونش کنم

گلاب قمصر ميشدي به مرگ گل جون ميدادي شاخه به شاخه برگ به برگ به لپشون خون ميدادي

گريه عاشق ميشدي نم نم بارون ميدادي به شاعراي در به در شعر فراوون ميدادي

پنجرهء صبح

صبح که در پنجره تون وا می شه
خورشید از اون روزنه پیدا می شه
خاطره انگیز میشه باغ لبت
وقتی گل خنده شکوفا می شه
به که چه زیبایی گرم و دل آرایی مثل یه رویایی
دل من دیوونه برای تو پریشونه
بیا که دلم ز تو به خدا نمیشه جدا
دل من دیوونه برای تو پریشونه
بیا که دلم ز تو به خدا نمیشه

آسمون قلب تو آفتابیه
شهر شب از روی تو مهتابیه
آسمون قلب تو آفتابیه
شهر شب از روی تو مهتابیه
به که چه زیبایی گرم و دل آرایی مثل یه رویایی
دل من دیوونه برای تو پریشونه
بیا که دلم ز تو به خدا نمیشه جدا
دل من دیوونه برای تو پریشونه
بیا که دلم ز تو به خدا نمیشه جدا


صبح که در پنجره تون وا می شه
خورشید از اون روزنه پیدا می شه
خاطره انگیز میشه باغ لبت
وقتی گل خنده شکوفا می شه
به که چه زیبایی گرم و دل آرایی مثل یه رویایی
دل من دیوونه برای تو پریشونه
بیا که دلم ز تو به خدا نمیشه جدا
دل من دیوونه برای تو پریشونه
بیا که دلم ز تو به خدا نمیشه جدا