دو بیتی های باباطاهر

عزیزون از غم و درد جدایی
به چشمونم نمانده روشنایی
گرفتارم بدام غربت و درد

نه یار و همدمی نه آشنائیی
==============================
مو احوالم خرابه گر تو جویی
جگر بندم کبابه گر تو جویی
ته که رفتی و یار نو گرفتی

قیامت هم حسابه گر تو جویی

ببندم شال و میپوشم قدک را

بنازم گردش چرخ و فلک را

بگردم آب دریاها سراسر

بشویم هر دو دست بی نمک را



===========================

تن محنت کشی دیرم خدایا


دل با غم خوشی دیرم خدایا


زشوق مسکن و داد غریبی

به سینه آتشی دیرم خدایا

اگر یار مرا دیدی به خلوت

بگو ای بی‌وفا ای بیمروت


گریبانم ز دستت چاک چاکو

نخواهم دوخت تا روز قیامت


=====================
محبت آتشی در جانم افروخت

که تا دامان محشر بایدم سوخت


عجب پیراهنی بهرم بریدی

که خیاط اجل میبایدش دوخت

بود درد مو و درمانم از دوست

بود وصل مو و هجرانم از دوست


اگر قصابم از تن واکره پوست

جدا هرگز نگردد جانم از دوست
====================
خرم کوه و خرم صحرا خرم دشت

خرم آنانکه این آلالیان کشت


بسی هند و بسی شند و بسی یند

همان کوه و همان صحرا همان دشت

سیاهی دو چشمانت مرا کشت

درازی دو زلفانت مرا کشت


به قتلم حاجت تیر و کمان نیست

خم ابرو و مژگانت مرا کشت
========================
عزیزا کاسه‌ی چشمم سرایت

میان هردو چشمم جای پایت


از آن ترسم که غافل پا نهی تو

نشنید خار مژگانم بپایت

به جز این مو ندارم آرزویی
که باشد همدم مو لاله‌رویی
اگر درد دلم واجم به کوهان

دگر در کوهساران گل نرویی

من دل سوته را لایق ندونی

که در دیوان عشاقت بخونی
هزارون بارم از خونی ببو کم
ز تو زیرا که بحر بیکرونی
===============================
بمیرم تا ته چشم‌تر نبینی
شرار آه پر آذر نبینی
چنانم آتش عشقت بسوجه
که از مو مشت خاکستر نبینی

اگر یار مرا دیدی به خلوت

بگو ای بی‌وفا ای بیمروت

گریبانم ز دستت چاک چاکو

نخواهم دوخت تا روز قیامت

ته که ناخوانده‌ای علم سماوات

ته که نابرده‌ای ره در خرابات

ته که سود و زیان خود ندانی

بیاران کی رسی هیهات هیهات

دلی دیرم خریدار محبت

کز او گرم است بازار محبت

لباسی دوختم بر قامت دل

زپود محنت و تار محبت