کوتاه اما عاشقانه...

سرگردان

میان پاییز...



- همراه برگ ها کاش

مرا هم جایی می برد

باد-

در راهم،
تنها


با پشتی خميده از ...

کوله بار ِ

سنگین ِ

یاد ها...

ثانیه فرصت زیستن میخواست
اما....
عقربه ها خود خواهتر بودند

قلب من و تو را پيوند جاودانه ي مهري ست در نهان
پيوند جاودانه ي ما ناگسسته باد
تا آخرين دم از نفس واپسين ما اين عهد بسته باد

آسمان چون جمع مشتاقان ، پريشان مي کند
درشگفتم من نمي پاشد ز هم دنيا چرا ؟

شده ام پرتاب
مثل سنگی که بلغزد بر آب

خطر غرق شدن
مثل یک دایره دور سر من می چرخد

می روم لغزان - لغزان ، تا دور
لب آب
وزغی می خندد

یک کاغذ سفید را ،

هر چقدر هم که سفید و تمیز باشد

کسی قاب نمی گیرد ،

برای ماندگاری باید ؛

حرفی برای گفتن داشت...

خیلیـ سخته اون كسیــــ ـــــــ كه گفتـ

واسه چشاتـــــ میمیره

بره و دیگه سراغیــ از تو و نگات نگیرهــــــ

ميگويند از تو ننويسم

در خون من گردهمايی لبخندهای تو برپاست

اين را چه کسی ميتواند بفهمد؟!

رارم از تو است

و قرارم در تو

برانی ام به که رو کنم؟!

نخوانی ام به که خو کنم؟!