♥۩♥ متن (شعر) آهنگهای غمگین و عاشفانه ♥۩♥

تا حلا تنها بودی؟
تا حالا تنها شدی ؟
تا حالا تنها موندی؟
اصلا تو تنهایی یا رهایی؟
می دونی تنهایی چه حسیه؟
تنهایی حسه خوبی نیست .
تنهایی واسه ادما نیست .
تنهایی واسه عاشقا نیست .
تنهایی ماله ما نیست .
تنهایی خیلی بده .... خیلی بد!
من تنها بودم ....
ولی می دونستم تنهایی مال من نیست .
می دونستم تنهایی از من نیست .
می دونستم تنهایی اخرش نیست .... اخرش نیست !
وقتی تنها بودم خیلی گریه می کردم !
وقتی تنها بودم کسی نبود .... هیچ کس نبود !
وقتی تنها بودم دلم گرفته بود.
وقتی تنها بودم کسی نبود
کسی نبود که بشنوه حرفه دلم
کسی نبود که بهش بگم حرفه دلم
کسی نبود که من بهش دلمو بدم ..... هیچ کس نبود!
ولی هنوز امید داشتم
هنوز امید داشتم می دونستم !
می دونستم تنهایی مال ادما نیست ... . . مال ادما نیست !
می دونستم تنهایی اخرش نیست
ولی نمی دونستم که اخرش چیه نمی دونستم !
نمی دونستم که اخرش خوبیه یا بدیه !
نمی دونستم که اخرش تنهاییه یا رهاییه !
نمی دونستم که اخرش تنهاییه یا رهایی از تنهایی؟
نمی دونستم که اخرش تویی یا کسه دیگه ؟
نمی دونستم که اخرش تویی یا بازم تنهاییه .... نمی دونستم !

ا ي نهايت ازدحام تنهايي
در کوچه هاي سرد وبي روح تو
آرامش غريبي مرا فرياد ميزند.
با ناله اي غريب
که از شکستن گوشواره ها ي
افتاده بر خاکت به گوش ميرسد.
اي زيبا ترين ترنم آفرينش
با خود تا انتهاي غربت اشکهايت
مرا ببر مرا ببر
از بغض که مي خوام بنوسيم بد جوري بغضم ميگيره.
از گريه مي خوام بگم ........ گريه م ميگيره.
از تنهايي و خنده و ............هم همين طور.
همين باعث ميشه که به چيزاي ديگه فکر نکنم. چون حالا ديگه کاملا برام جا افتاده که به هر چيزي زياد فکر کني بهش مبتلا ميشي.
ديگر شراب نياور
دهانم طعم ناسزا ميدهد
ايمان مرا لبهاي مست تو دزديدند
شور و شوقي بودم پوچ
من به نوروز مي مانستم
کنج قرمزترين روزهاي تقويم
مثل شهريورهاي بي تجديد و آزاد.
ستاره ها از ترس تو
هرگز بر من نتابيدند
چه بي رحم بودي نيمه شبها
وقتي به دختران حسود
چشمک تعارف ميکردي
چشمهايت جسارتي بي منظور
هزار بار هم بغض کني
خطاي اين اشکهاي منبسط را
گونه هاي بي شرمم به دل نمي گيرند
سکوت نکرده ام که براي غمگينيم
هي مست کني....هي مست کني....
روزهام دور انگشتهاي تو حلقه ميزدند
چهارشنبه شبم را تو به آتش کشاندي
پلک کدام زن مي پريد از روي خاکسترم
و کدام زردي با بوسه ات سرخ ميشد؟
بي خيال من شو!
گريه ام را کسي به شانه نمي گيرد
سر انگشت همين روزها خواهم مرد
به درک که نمي شود باشم!
به سلامتي اين همه بدبختي
شرابي برايم بريز!
************
هبوطِ فرياد را به احترام صدا
يک دقيقه سکوت کن!
شايد بشود بوي باران بگيرم
در دستان آب
پير ميشوم با همين کودکانه ها
که توي چشمهاي خدا خيس ميشوي
شانه هاي دنيا هم که سنگيني کنند
خدا روي نگاهت راه مي رود
پلک نزن!
دارم خلق ميشوم...
......و به باران سوگند
و به شبنم و به گل
و به هر چيز که چون عشق
لطيف است
که تو پروانه هستي مني!!
دلم گرفتار غمي ست
قسمت مي دهم اي گل هميشه بهار
دل من را تنها مگذار
اين گناه است
دو تا گلبرگ اقاقي
يک نواي کوچه باغي
يک قفس پراز ستاره
غنچۀ سيبِ بهاره
يک هواي تازۀ پاک
پر پروانۀ دل چاک
خنده هاي شاد مستي
شعر عاشقانِ هستي
تن عريان شقايق
قطره هاي اشک عاشق
يک قلم پراز نگفته
يک گل تازه شکفته
نصف قرص از اول ماه
چهرۀ يوسفِ در چاه
همۀ دارو ندارم
همينه برات مي يارم
مي کنم تحفه راهت
نداره قابل او چشم سياهت

توی دنیا چی می خوای به پات بریزم همه هستیمو من به سرا پات بریزم لب پر خنده می خوای بیا لبهام مال تو چشم پر گریه می خوای هر دو چشمام مال تو بیا تا برات بگم من وجودم مال تو بذار تا فدات بشم من غرورم مال تو اگه بازیچه می خوای بیا قلبم مال تو اگه رودخونه می خوای سیل اشکام مال تو چرا من بی تو بمونم نمی دونم نمی تونم واسه ی زندگی کردن تو را می خوام خوب می دونم تو بدون عشقم تو هستی برا من زندگی هستی تو بدون عشقم تو هستی برا من زندگی هستی..

نیستی دارم دق میکنم، نیستی دارم میپوسم

عکساتو من یکی یکی بر میدارم میبوسم

پیرهن یادرگاریتو هرشب بو میکنم

برای برگشتن تو به آسمون رو میکنم

از خدا میخوام دوباره تورو ببینم روبروم

قسم به اشک حسرتم فقط همینه آرزوم

یه عالمه گل میارم همه رو پرپر می کنم

هر شب دارم همینجوری با تنهاییم سر میکنم

تموم اشکام هدیه نبودنت کنار من

نمیدونی چی میگزره به قلب دیونه من

چقدر سخت برام ثانیه ها بدون تو

دلم میخواد ببینم باز چشای مهربون تو

خدا بگو برگرده امشب

دلم دق کرده از غم

دیگه طاقت ندارم -- نمیتونم نبارم

باز بگو عاشق شدم من

دل من حالش خوشه اصلا بلد نیست بگیره
ولی خیلی تنگ میشه گاهی میترسم بمیره
اما بازم به خودش میادو سو سو میزنه
باز حباط خلوت سینمو جارو میزنه
میگمش تا کی میخوای عاشق بشیو بشکنی
به رویه خودش نمیاره میپرسه با منی

خداحافظ گل لادن تموم عاشقا باختن
ببین غم
گریه ها از عشق چه زندونی برام ساختن
تو این شب های تو در تو خدا حافظ گل شب بو
هنوز آواز تنهایی داره میریزه از هرسو
خداحافظ گل پونه که بارونی نمیتونه
طلسم بغض و برداره از این پاییز دیوونه

برای خواب معصومانه عشق کمک کن بستری از گل بسازیم
برای کوچ شب .هنگام وحشت کمک کن با تن هم پل بسازیم
کمک کن سایه بونی از ترانه برای خواب ابریشم بسازیم
کمک کن با کلام عاشقونه برای زخم شب مرهم بسازیم

پشت پا خوردم زهر کس که گفت یارمنه

چون که دیدم روز و شب در پی ازار منه

هرکه دستی از محبت حلقه کرد بر گردنم

دیدم این دست محبت حلقه ی دار منه

یه نیم نگاه ساده بنداز از پنجره به بیرون


بـبین کـه مـن نـشستـم تنـها زیـر بارون


آرزو دارم بـبـیـنـم روی ماهـتـو دوبـــاره


از دل عاشـق مـن که کـسی خـبر نداره


تــوی ایـن دنیـا کسـی با مــن یــار نیسـت

مـــــی خــــوام تــــو بــاشــــی یــــاورم


بــرای شـبــهــای تــارم ، کـســی نـدارم


مــــی خــــوام تــــو بـاشــــی هـمـسـرم