╬ *♫*╬ هر روزيك حديث ╬گنجينه احاديث نوراني ╬يك درس ╬ *♫*╬

امام باقر علیه السلام:
دربهشت قصری است که جز روزه داران ماه رجب وارد آن نمی شوند.
بحارالانوارج74ص288

الصوم فى الحر جهاد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

روزه گرفتن در گرما، جهاد است.

بحار الانوار، ج 96، ص 257

امام صادق عليه السلام:
خداوند سه چيز را در سه چيز ديگر پنهان كرده استرضايش را در اطاعت مخفى كرد پس هيچ طاعتى را كوچك نشمار، شايد كه رضايتش در همان طاعت ‏باشدخشم و غضبش را در معصيت پنهان ‏نمود پس هيچ نوع معصيتى را كوچك نپندار، شايد كه غضبش در همان ‏باشد و اولياء خود را در ميان بندگانش پنهان كرد، پس احدى ازبندگان او را حقير مدان كه شايد همان بنده ولى او باشد.

(كشف الغمه، ج 2، ص 360; سيره الائمه الاثنى عشر، ج 2)

ونيز فرزندش را سفارش فرمود:
فرزندم از كسالت و اندوه بپرهيز كه اين دو كليد هر شرى‏ مى‏باشند زيرا اگر سست و تنبل باشى به اداى حق نخواهى پرداخت و اگر محزون و اندوهناك باشى بر حق، صبر پيشه نخواهى ‏كرد.

(همان، ص 344)

عن فاطمه الزهرا سلام الله عليها

ما يصنع الصائم بصيامه اذا لم يصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.

حضرت زهرا عليها السلام فرمود:

روزه‏دارى كه زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نكرده روزه‏اش به چه كارش خواهد آمد.

بحار، ج 93 ص 295

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله:
احب الاعمال الي الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدين ثم الجهاد في سبيل الله
بهترين كارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيكي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
كنز العمال ، ج 7 ، ص 285 ، ح 18897

امام هادی علیه السلام:





اَلنّاسُ فِى الدُّنيا بِالاَْموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَْعمالِ
اعتبار مردم در دنيا به مال است و در آخرت به عمل.

(بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3)

اولین چیزی که به حساب ان رسیدگی می کنند نماز است.
حضرت محمد (ص)

قالَ أَمیرُالمُؤْمِنینَ عَلِىُّ بْنُ أَبیطالب(علیه السلام):


مِنْ کُنُوزِ الْجَنَّةِ الْبِرُّ وَ إِخْفاءُ الْعَمَلِ وَ الصَّبْرُ عَلَى الرَّزایا وَ کِتْمانُ الْمَصائِبِ.
از گنجهاى بهشت; نیکى کردن و پنهان نمودن کار[نیک] و صبر بر مصیبتها و نهان کردن گرفتاریها (یعنى عدم شکایت از آنها) است.

امام صادق (ع) فرمودند:

إنَّ أعجَلَ الشَّـرَّ عُقوبَهً البَغیُ.

راستی که عقوبت و کیفر ستم از عقوبت هر بدیِ دیگر زودتر و با شتاب تر فرا می رسد.

(جهاد با نفس، ح 669)

امام حسن مجتبی علیه السلام:

«بَینَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ أَرْبَعُ أَصابِعَ، ما رَأَیتَ بِعَینَیكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ قَدْ تَسْمَعُ بِأُذُنَیكَ باطِلاً كَثیرًا.»
بین حقّ و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشمت بینى حقّ است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیارى را بشنوى.