تنهایی و آرامش

گل باغ آرزوهام توی دست سرد باده

واسه من گرون تموم شد این یه دل دادن ساده

رفتی و ازم گرفتی رنگ خنده و صدامو

از درخت شبا چیدی همه ستاره هامو

کاش نمیدیدمت هیچ وقت

سخته از تو دل بریدن

بهترین بهونه من واسه نفس کشیدن

جای تو خالیه حالا بین آدمها و گلها

حالا تو دوری و دوری بین ما شکسته پلها

اولش دست زمونه گره عشقمو کور کرد

دل بهت دادم و گفتم با خوب و بدت میسازم

آخر کارو نخوندم که جونیمو می بازم

حالا تو یه قطره اشکی میدرخشی توی چشمام

نمی ذارم که بیفتی بی تو تاریک می شه دنیام

خدایا

تنهاییم را با تو تقسیم میکنم...

رودخانه ای خشن دهان گشود
ما در آب های مرگ گم شدیم!
آفتاب شد!
ولی درخت مرد!
درد ریشه زد و در آشیانمان،
آفتاب شد!
ولی پرنده سوخت و غروب کرد داستانمان.....

اي کاش قلمي که در دستم کمکم مي کند تا بنگارم کمکم مي کرد تا به زبان بياورم درد دلم را

دردي که براي شنيدنش هيچ گوشي را پيدا نمي کنم و هيچ دل همدردي که درد مرا بفهمد

زيرا آنقدر تلخ است که مي ترسم پشيمان از شنيدن حقايق زندگي کسان ديگر شود

خدايا هر آنکس که دردي دارد و شنونده اي براي دردهايش پيدا نمي کند کمکش کن لااقل مقداري از مشکلاتش کم شود

بارالهي پناه برده ام به ذات خودت و طلب ياري تنهاي تنها از تو دارم

کلاغ و طوطي هر دو سياه و زشت آفريده شدند

طوطي شکايت کرد و خداوند او را زيبا کرد

ولي کلاغ گفت : هر چه از دوست رسد نيکوست و نتيجه آن شد که مي بيني .

طوطي هميشه در قفس کلاغ هميشه آزاد ...

چه ساده با گريستن خويش زاده مي شويم

و چه ساده با گريستن ديگران از دنيا مي رويم و

ميان اين دو سادگي معمايي ميسازيم به نام زندگي

خوشبختی داشتن دوست داشتنی ها نیست

بلکه

دوست داشتن داشتنی هاست.....

در ايست ثانيه
بردار ، به رقص افتاده ام ...
با كبودي لب
و چشماني سرخ
آمدنت را زجر مي كشم

هیچ کس به درختانی که میوه ندارد

سنگ پرتاب نمیکند

فقط

درختانی که میوه های رنگارنگ دارند

آماج سنگهای گوناگون قرار میگیرند.....

بازي روزگار را نمي فهمم!

من تو را دوست مي دارم.

تو ديگري را.....

ديگري مرا.....

و همه ما تنهاييم