-
پامچال
پامچال گیاهی خزنده پایایی است با ریزوم چوبی که با خزیدن ساقه های ان که تا یک متر میرسد و نازک کرکدار و اغلب به رنگ مایل به قرمز است تکثیر می یابد محل بند ها ایجاد ریشه های نا بجا می کند.برگ های ان انگشتی دارای 5 و به ندرت 7 برگچه و دمبرگ دراز است.هر برگچه بیضوی یا نیزه ای است هر دو سطح ان کرکدار و حاشی هایش دندانه دار است.گل های ان معمولا به شکل منفرد و روشن روی ساقه های دراز در مقابل برگ ها با 5 گلبرگ قرار گرفته است .در بین ما های اردیبهشت تا شهریور گل می دهد.
میتوان از گیاه شکوفه دار خشک شده و ریشه ان استفاده کرد.
طعم ان تلخ است .ضد تشنج و در بیماری های هیستری و تشنجات اطفال مصرف می گردد
برای رفع بی خوابی: اگر دچار ان شده اید باید 15 تا 20 گرم به اندازه مساوی از ریشه و گل پامچال طبی را که خشک کردهاید با نیم لیتر اب سرد در ظرفی 20 دقیقه بخیسانید بعد با اتش ملایمی ان را به جوش بیاوریدو 2 تا 3 دقیقه بجوشد و 10 دقیقه صبر کنید تا دم بکشید وقتی که نه زیاد گرم و نه زیاد سرد باشد ان را صاف کنید و هر روز سه فنجان از ان بنوشید خواب راحتی برای شما فراهم خواهد اورد.
همچنین جوشانده پامچال را با عسل شیرین کنید و هر روز یک فنجان از ان بعد از غذای اصلی بنوشید در تسکین سردرد و مخصوصا میگرن فوق العاده موثر است.
گل های پامچال دارویی موثر برای سرفه های مزمن زکام های مغزی تب را می برد .
-
آرتیشو ( کنگر فرنگی )
آرتیشو ( کنگر فرنگی ) Artichoke
نام علمی Cynara scolymus
آرتیشو گیاه بومی مناطق مرکزی مدیترانه است ولی در حال حاضر در بیشتر نقاط معتدل دنیا کشت یم شود .
رومی ها در حدود 2000 سال پیش این گیاه را پرورش می دادند و بعنوان سبزی در سالاد استفاده می كردند .
آرتیشو در قرن شانزدهم در انگلستان و فرانسه برده شد و سپس در قرن نوزدهم در آمریکا کشت شد . اکنون کالیفرنیا و سواحل اقیانوس آرام مرکز کشت آرتیشو می باشد .
کلمه Artichoke از کلمه ایتالیایی Articicco مشتق شده که بمعنی میوه کاج می باشد و آرتیشو هم مانند میوه کاج است .
آرتیشو برای رشد احتیاج به آب و باران فراوان درد .
آرتیشو گیاهای است چند ساله درای ساقه ای راست که ارتفاع آن بحدود یک متر می رسد . برگهای آن پهن و دراز مانند برگهای کاهو است که برنگ سبز تیره است . در انتهای ساقه میوه آن که بشکل میوه کاج یا سیب فلس در است مشاهده می شود .گلبرگهای آن ضخیم و گوشتی بوده و انتهای گلبرگها ضخیم تراست که مصرف خوراکی درد .
برای خرید آرتیشو دقت کنید که برگها با نشده و سفت و سبز باشد . هنگامیکه برگهای آرتیشو قهوه ای است نشان دهنده کهنه بودن آن می باشد .
فصل آرتیشو معمولا ماههای فرودرين و دريبهشت ( آپریل و می )است .
تركيبات شيميايي:
برگهای خوردنی آرتیشو درای اینولین ، اینولاز و ماده ای تلخ بنام سینارین Cynarine می باشد .
سینارین خاصی زیاد کننده ترشحات صفرارا درد و علت صفرا بری آرتیشو داشتن این ماده است .
در صد گرم آرتیشو پخته مواد زیر موجود است :
انرژی 14 کالری
پروتئین 1/5 گرم
آب 86 گرم
مواد چرب 0/1 گرم
مواد نشاسته ای 5 گرم
کلسیم 22 میلی گرم
فسفر 40 میلی گرم
آهن 0/6 میلی گرم
سدیم 30 میلی گرم
پتاسیم 0 25 میلی گرم
ویتامین آ 40 واحد بين المللي
ویتامین ب 1 0/04 ميلي گرم
ویتامین ب 2 0/02 میلی گرم
ویتامین ب 3 0/6 میلی گرم
ویتامین ث 5/2 میلی گرم
خواص داروئي:
آرتیشو از نظر طب قدیم ایران گرم و کمی خشک است . قسمت مورد استفاده آرتیشو برگها و قسمت سوط آن است که بنام قلب آرتیشو معروق می باشد
. آرتیشو :
1) کبد را تمیز و اعمال کبد را تنظیم می کند .
2)ترشح صفرا را افزایش می دهد .
3) از جمع شده چربی در کبد جلوگیری می کند و آنهایی که کبد چرب دارند بهتر است از آرتیشو استفاده کنند
4) یرقان مزمن را درمان می کند .
5) تقویت کننده بدن است .
6) موجب دفع ادرار می شود .
7) تب بر است .
8) در درمان رماتیسم موثر است .
9) یبوست های ناشی از عدم صفرا را درمان می کند.
10) در درمان ورم روده موثر است .
11) باعث دفع سنگهای کیسه صفرا می شود .
12) نیروی بدني را افزایش می دهد .
13) کلیه و مثانه را گرم می کند .
14) گاز و نفخ معده و روده را از بین می برد .
15) باعث هضم غذا می شود .
16) بیماریهای کبدی را درمان یم کند .
17) کلسترول خون را پائین می آورد .
18) داروی لاغری است و کسانیکه می خواهند وزن کم کنند و لاغر شوند می توانند هر روز آرتیشو بخورند .
19) سرگیجه را برطرف می کند .
20) آنهائیکه گوششان زنگ می زند اگر آرتیشو را بخورند آنرا برطرف می کند .
21) مبتلایان به بیماری قند می توانند با خوردن آرتیشو قند خود را تنظیم کنند .
22) در درمان میگرن موثر است .
23) در برطرف كردن بیماری آسم اثر مفید درد .
24) نقرس را برطرف می کند .
25) آرتیشو رگها را تمیز كرده و تصلب شرائین را درمان می کند .
26) در برطرف كردن اگزمت موثر است .
27) در درمان اکثر بیماریهای پوستی اثر مفید درد .
28) سموم بدن را دفع می کند .
29) زخم های ریه و روده را درمان می کند .
30) برای جلوگیری از ریزش مو ار برگهای آرتیشو ضماد تهیه كرده و به سر بمالید .
31) برای برطرف كردن بوی بد زیر بغل عصاره برگ آرتیشو را به زیر بغل بمالید .
32) عصاره آرتیشو را اگر به بدن بمالید خارش را برطرف می کند .
33) برای رفع آب آوردن بدن از جوشانده آرتیشو بمقدر سه فنجان در روز استفاده کنید .
مضرات :
آرتیشو چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند لذا بهتر است با سرکه خورده شود ضمنا طعم آرتیشو را دوست ندارند . اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای آرتیشو استفاده کننده تنطور قرص یا کپسول آرتیشو مصرف نمایند .
-
سنبل الطيب (علف گربه)
سنبل الطيب (علف گربه) Valerian
نام علمی valeriana Officinalis
سنبل الطيب گياهي است علفي و چن ساله كه ساقه آن بطور عمودي تا ارتفاع دو متر بالا مي رود . اين گياه بصورت وحشي در جنگل هاي كم درخت ، در حاشيه جويبارها و گودال ها در بيشتر مناطق آسيا و ايران مي رويد .
سنبل اطيب داراي بويي مطبوع است و گربه بوي اين گياه را از فاصل دور تشخيص داده بطرف آن يم رود و در اطراف آن به جست و خيز مي پدرازد و از بوي آن مست مي شود.
گلهاي سنبل الطيب برنگ سفيد يا صورتي و بصورت خوشه اي مي باشد .
قسمت مورد استفاده اين گياه ريشه آن است و معمولا از ريشه گياهي كه بيش از سه سال عمر ددر استفاده مي شود .
سنبل الطيب پس از خشك شدن برنگ قهوه اي در مي آيد . طعم آن تلخ ولي خوشبو و معطر است . عطر آن پس از خشك شدن بيشتر مي شود .
تركيبات شيميايي:
ريشه سنبل الطيب حاوي 1% اسانس است . اين اسانس درريشه تازه بيشتر است و بتدريج كه ريشه خشك مي شود مقدار اسانس آن كاهش يافته ولي بوي آن قوي تر مي شود . اسانس تازه برنگ سبز مايل به زرد است ولي در اثر ماندن غليظ ميشود .
آثار دارويي ريشه تازه آن سه برابر خشك شده آن است . سنبل الطيب بايد در حرارت كم خشك شود و در حرارت بالا تمام اثر دارويي آن از بين مي رود .
خواص داروئي:
ريشه سنبل الطيب از نظرطب قديم ايران گرم و خشك است خواص مهم آن به شرح زير مي باشد
1)اثر ضد تشنج ددر
2)در رفع ناراحتي هاي عصبي و هيستري مفيد است
3)ضد اسپاسم و آرام بخش است
4)تب بر است
5)در معالجه صرع اثر مفيد ددر
6)بيخوابي را درمان مي كند
7)ضد كرم معده و روده است
8)گاز معده را از بين مي برد
9)ضد هيجان است
10)ميگرن را برطرف مي كند
11)سرددرهاي ناشي از سيگار كشيدن و مصرف الكل را رفع مي كند
12)براي برطرف كردن دلهره ف تشويش و نگراني مفيد است
13)در درمان بيماري ماليخوليا اثر مفيد ددر
14)در برطرف كردن ددر سياتيك موثر است
15)ددر معده را برطرف مي كند
16) *-*-*-*-*-*-كه مداوم را از بين مي برد
17)تقويت كننده نيروي بدني است
18)ترشح ادرار را زياد مي كند
19)ددر سينه را برطرف مي كند
20)استفراغ را برطرف مي كند
21)دهان را خوشبو مي كند
22)در معالجه مرض قند موثر است
23)گرد سنبل الطيب را روي زخم ها بپاشيد ا التيام يابند .
طرز استفاده:
1)گرد سنبل الطيب : ريشه سنبل الطيب را خرد كرده و در حرارت 40 درجه خشك كنيد . سپس آنرا آسياب كنيد و از الك ريز در كنيد . يان گرد بعنوان ضد تشنج بكار مي رود . مقدار مصرف آن 5-10 گرم در ورز است .
2) مخلوط سنبل الطيب : 4 گرم گرد ريشه سنبل الطيب را با 4 گرم رازيانه و 4 گرم قند سائيده و مخلوط كنيد اين مخلوط را چهار قسمت كرده و در طول روز بفواصل مساوي بخوريد .
3)تنطور والريان : 100 گرم ريشه سنبل الطيب را خرد كرده و در نيم ليتر الكل طبي 60 درجه بريزيد و بگذاريد بماند . هر ورز چند بار انرا بهم بزنيد و پس زا 15 روز آنرا صاف كرده و در شيشه دربست نگهداري كنيد .مقدار مصرف آن 10-30 قطره مي باشد.
مضرات :
چون سنبل الطيب براي كليه مضر است بايد آنرا با كتيرا خورد .
-
جودوسر (يولاف) Oat
نام علمی Avena sativa
جو دوسر از قديم الايام توسط مردم ژرمن و اسلاو كشت ميشده است . گياهي است يكساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي رسد ميوه آن خوشه اي و دراز و داراي غلافي دو سر مي باشد .
جو دو سر دو نوع مي باشد كه بنام بهاره و پايئزه ناميده مي شود اين گياه علوفه خوبي براي حيوانات مخصوصا اسب است .
تركيبات شيميايي:
جو دو سر داراي حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته اي مي باشد . بعلاوه ارسنيك ف اسيد اگزاليك و يد نيز در آن وجود دارد .
خواص داروئي:
جو دو سر از نظر طب قديم ايرا معتدل يعني نه سرد است و نه گرم . البته عده اي عقيده دارند كه اين گياه كمي خشك است .
1)جو دو سر طبق تحقيقاتي كه جديدا انجام رگفته در كاهش كلسترول خون اثر معجزه آسايي درد .
2)مقوي اعصاب است .
3)ضد عفوني كننده بدن مي باشد.
4)تقويت كننده بدن مي باشد .
5)ادرار آور و ملين است و يوست رابرطرف مي كند.
6)مقوي قلب و خون است .
7)تسكين دهنده درد است .
8)جوشانده جو دو سر در برطرف كردن بيماريهاي پوستي و اخلاط خوني نيز موثر است .
9)براي لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .
10)اگزما را درمان مي كند .
مضرات :
مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .
-
جودوسر (يولاف) Oat
نام علمی Avena sativa
جو دوسر از قديم الايام توسط مردم ژرمن و اسلاو كشت ميشده است . گياهي است يكساله كه ارتفاع آن تا يك متر مي رسد ميوه آن خوشه اي و دراز و داراي غلافي دو سر مي باشد .
جو دو سر دو نوع مي باشد كه بنام بهاره و پايئزه ناميده مي شود اين گياه علوفه خوبي براي حيوانات مخصوصا اسب است .
تركيبات شيميايي:
جو دو سر داراي حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته اي مي باشد . بعلاوه ارسنيك ف اسيد اگزاليك و يد نيز در آن وجود دارد .
خواص داروئي:
جو دو سر از نظر طب قديم ايرا معتدل يعني نه سرد است و نه گرم . البته عده اي عقيده دارند كه اين گياه كمي خشك است .
1)جو دو سر طبق تحقيقاتي كه جديدا انجام رگفته در كاهش كلسترول خون اثر معجزه آسايي درد .
2)مقوي اعصاب است .
3)ضد عفوني كننده بدن مي باشد.
4)تقويت كننده بدن مي باشد .
5)ادرار آور و ملين است و يوست رابرطرف مي كند.
6)مقوي قلب و خون است .
7)تسكين دهنده درد است .
8)جوشانده جو دو سر در برطرف كردن بيماريهاي پوستي و اخلاط خوني نيز موثر است .
9)براي لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .
10)اگزما را درمان مي كند .
مضرات :
مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .
-
زعفران Saffron
نام علمی Crocus sativus
زعفران گياهي است پايا با ارتفاع تقريبا 30 سانتيمتر كه داراي برگهاي دراز و سبز مانند تره است . ساقه زير زميني آن از دو پياز تشكيل يم شود . اين پيازها سخت و مدور و گوشتدار و پوشدهاز غشاء هاي نازك قهو هاي رنگ مي باشد . گلهاي زعفران ارغواني ، منظم و شامل لوله اي دراز است كه به سه گلبرگ و كاسبرگ منتهي مي شود .
زعفران خيلي مرغوب قسمت كلاله گل يعني قسمت انتهايي خامه است و ميله خامه ، زعفران درجه دو و نامرغوب را تشكيل مي دهد .
برداشت زعفران بدين ترتيب است كه قسمت كلاله هر گل را بر ميدارند و بين كاغذ قرار مي دهند تا خشك شود و سپس بستهب ندي مي كنند . استندارد زعفران كه در فرانسه صورت گرفته است اعلام يم درد كه بايد 50 عدد از الياف زعفران بيشتر از0/277 گرم وزن داشته باشد و در صد رطوبت آن 13 درصد باشد . همچنين هر ميلي گرم آن بايد بتواند 700 سانتيمتر مكعب آب را بطور محسوس رنگي كند .
تركيبات شيميايي:
زعفران داراي مواد چرب ، املا معدني ف موسيلاژو اسانس هاي فراوان مي باشد .رنگ زعفران مربوط به ماده اي بنام كروسين است كه در آن وجود دارد پياز زعفران سمي است و مصرف يبش از حد آن براي حيوانات كشنده است .
خواص داروئي:
زعفران از نظر طبقديم ايران گرم و خشك است . مهمترين خاصيت زعفران كه از قديم الايام از آن استفاده يم شده است درمان افسردگي مي باشد . اين خاصيت مهم حتي در شعر شاعران ينز انعكاس يافته است . شاهد آن شعر خاقاني است كه مي گويد :
گر كسي را زعفران شايد فزايد گو فزاي
چون تو با غم خو گرفتي زعفران كس مخور
زعفران داراي بويي قوي و طعم تلخ مي باشد :
1)خوردن چاي زعفران باعث هضم غذا مي شود
2)اثر مسكن درد درد
3) سبب تقويت سدتگاه گوارش است .
4)باعث تحريك اعصاب مي شود
5)زعفران خون سازاست و گردش خون را آسان مي سازد
6)مصرف زعفران خونريزي زخمها را از بين مي برد.
7)قواي بدن را تقويت مي كند
8)كبد را تصفيه وقوي مي سازد
9)سرفه را رفع و اثر مفيد روي درمان برونشيت درد
10)كليه و مثانه را پاك مي كند
11)آرام بخش و خواب آرو است
12)زعفران ضد تشنج است
13)گاز معده را برطرف مي كند
14)ادرار آور است
15)و اگر بالاخره مي خواهيد هميشه شاد و خندان باشيد زعفران بخوريد
طرز استفاده:
از زعفران مي توان به شكل هاي مختلف استفاده كرد
دم كرده زعفران يا چاي زعفران
2گرم زعفران را در يك ليتر آب جوش ريخته و بمدت نيمساعت روي آتش بسيارملايم بگذاريد تا دم بكشد .
تنطور زعفران
يك گرم زعفران را سائيده و با 10 گرم الكل سفيد 80 درجه مخلوط كزده و در شيشه ريخته و در آنرا ببنديد . اين شيشه رادر جاي تاريكي گذاشته و هر روزه آنرا تكان دهيد پس از دو هفته آنرا صاف كرده و از آن استفاده كنيد .
گرد زعفران
زعفران را در فر با حرارت 25 درجه سانتيگرد خشك كرده و سپس آسياب كنيد و از الك خيلي ريز در كنيد تا گرد نرمي بدست آيد .
مضرات :
خوردن زياد زعفران براي كليه ها مضر است . اشتها را كم مي كند و ايجاد سردرد مي كند و باعث اختلال حواس مي شود .
زعفران را بايد در شيشه هاي دربسته و دور از نور نگهدري كرد زيرا عطر و رنگ خود را در اثر نور از دست مي دهد .
منبع : پايگاه جامع اطلاع رساني پزشكان ايران
-
گل ختمي
گل خطمي يك گياه علفي پايا استكه از تير تا شهريور گل مي دهد. اين گياه در چراگاهها, مرغزارها, كنارجويها بخصوص در خاكهاي شور و در زمينهاي پست تا نسبتاَ مرتفع ديده مي شود. گل خطمي در اروپاي مركزي, كشورهاي بالتيك, مناطق حاشيه رود خانه هايي كه به درياي سياه و خزر مي ريزند و در غرب سيبري تا آسياي مركزي يافت مي شود. ريشه ها و برگها اندامهايي از گياه هستند كه دارويي مي باشند. امروزه ريشه و برگ از
گياهان كشت شده جمع آوري مي شوند. ريشه ها در پاييز برداشت مي شوند و قبل از كندن پوست آنها بايد در زيرزمين و يا در يك محلي بصورت موقتي انبار شوند. در طي عمل پوست كندن لايه چوب پنبه اي و بخش كورتكس برداشته مي شود و سپس ريشه ها تكه تكه مي شوند و در حرارت 40 درجه سانتي گراد خشك مي شوند.
برگها قبل از مرحله گلدهي جمع آوري ميشوند. داروي حاصله نبايد داراي برگهايي باشد كه مورد حمله زنگ ياديگر آفات قرارگرفته باشند. ماده دارويي بوي معطر و طعم موسيلاژي نسبتا شيريني دارد و حاوي 10 درصد تركيبات موسيلاژي ناشناخته است.
بعلاوه, ريشه ها حاوي تركيبات ديگر مانند نشاسته (حدود 38درصد), قند(حدود 10 درصد) و قند اينورت مي باشد. برگها علاوه بر موسيلاژ حاوي مقدار كمي اسانس فرار (2%) مي باشند.
ماده موسيلاژ خلط آور است, سوزش غشا مخاطي راتسكين و التهاب را كاهش مي دهد.ماده دارويي به صورت خيس شده در آب سرد و بصورت شربت يا چاي براي درمان بيماريهاي تنفسي كه غشاء مخاطي ملتهب شده و مي سوزد مصرف داخلي دارد و سرفه شديد و تنگي نفس راتسكين مي دهد.
در بيماريهاي كودكان اين دارو اثر بسيار خوبي براي درمان اسهال و بيماريهاي روده اي دارد. ماده دارويي اصولا از گياهان كشت شده دربلژيك, آلمان و ايالات متحده آمريكا بدست مي آيد و كشت و كار گل خطمي از قرن هجدهم شروع شده است.
-
كشك
كشك يكي از فرآورده هاي فرعي شير است كه به روش سنتي از جوشاندن، تغليظ و يا خشك كردن دوغي كه پس از كره گيري باقي مي ماند و يا از ماست بدون چربي تهيه مي شود. ماده اي اوليه ي كشك عبارت است از شير ميش، بز، گاو و يا مخلوطي از آنها. كشك با حجم كم خود، يك ماده ي غذايي معجزه آساست كه در بر دارنده تمامي خواص شير مي باشد و حاوي كلسيم، چربي، نمك، پروتئين و ويتامين نياسين مي باشد.
ميزان انرژي توليد شده با 100 گرم كشك حدود 105 تا 120 كيلو كالري مي باشد كه مي تواند به عنوان يكي از تامين كننده هاي انرژي مورد نياز بدن در رژيم غذايي روزانه گنجانده شود.
خواص درماني كشك
كشك يكي از فرآورده هايي است كه از قديم به طور سنتي و از روي تجربه جزء برنامه ي غذايي مردم ما بوده است و به علت داشتن اسيدهاي آلي، ضد عفوني كننده دستگاه هاضمه ( معده، روده ي كوچك و روده ي بزرگ) مي باشد. كشك به عنوان يك غذاي نفاخ و هم آورنده و سفت كننده روده محسوب مي شود؛ به همين علت براي هضم راحت آن از نعناي خشك استفاده مي گردد. علاوه بر آن، كلسيم بالا و فسفر موجود در كشك مي تواند در پيشگيري از پوكي استخوان موثر باشد.
موارد مصرف كشك
كشك به عنوان يك غذاي مقوي گرسنگي را كاهش داده و حجم كمي از معده را اشغال مي كند. از كشك به عنوان يك افزودني به غذاهايي مانند آش رشته، آش جو، كشك بادمجان و حليم بادمجان يا به عنوان ماده ي اوليه در كله جوش استفاده مي شود.
توصيه هاي پزشكي
با توجه به اين كه كشك يكي از غني ترين منابع پروتئين حيواني است؛ بنابراين محيط مناسبي براي رشد و ازدياد ميكروارگانيزم هاي مختلف مي باشد كه اغلب سبب مسموميت هاي شديد و حتي مرگ مي گردد، لذا توجه به موارد ذيل ضروري است:
- از كشك هاي بسته بندي ( پاستوريزه) شده كه داراي برچسب و مجوز بهداشتي مي باشند، استفاده كنيد.
- كشك را در يخچال نگهداري نماييد.
- تا حد امكان از مصرف كشك مايع بازخودداري كنيد و درصورت استفاده 10 تا20 دقيقه قبل از مصرف آن را بجوشانيد تا ميكروارگانيزم هاي آن كاهش يابد.
-
تربچه ( سياه ، سفيد ، قرمز )
اندامهاي مورد استفاده اين گياه برگ ، دانه و ريشه غده اي آن مي باشند . ريشه اين گياه داراي يك گلوكوزيد گوگرد دار و چندين مادهُ معدني مي باشد كه داراي مواد غذايي زيادي است .
اين گياه محرك و داراي خواص اكسپكتورانت و ضد اسكوربوت ، وضد كم خوني ، محرك كبد و كيسه صفرا و تقويت كنندهُ دستگاه تنفسي ، اشتها آور ، هضم كننده ، و آرامبخش مي باشد ، كمبود مواد معدني بدن را مرتفع مي سازد و در رفع بيماريهاي دهان و پيوره موُثر است .
آب تربچه رنگ چهره را باز و روشن مي كند ، نيروبخش است ، گرفتگي كبد را رفع مي سازد سنگ صفرا را از ميان مي برد، آلرژيها و خارشها ، كهير ، يرقان و سرفه هاي خشك مرتفع مي گردند . مصرف آن به افرادي كه در ريه هاي آنها بلغم جمع مي شود وايجاد ناراحتي مي كند توصيه مي شود . طبيعت اين گياه گرم و تراست گرمي پوست و برگــــش زيـــــــاد تر از مغز آن است .
آب تربچه سياه بهتر است و براي سرفه هاي رطوبي نيز مفيد است. ادرار را نيز زياد مي كند و سنگ مثانه را دفع ميكند.آب تربچه جهت رفع سنگ كليه بسيار كارساز است . تربچه ويتامين c ، آهن ، منيزيم و پتاسيم فراواني دارد . طعم تند آن مربوط به مادهُ سينئول است .
تربچه داراي كمي مواد قندي ، نشاسته ، مواد چرب ، اسيد فسفريك ، هيدروكربنه و مواد ازته و مقدار مناسبي ويتامين b و كاروتن مي باشد. آب تربچه اگر بطور عادي مصرف شود خاصيت پاك كنندگي و نرم سازي بدن بخصوص در مخاطهاي بيني ، سلولها ، مجاري معده ، كيسه صفرا ، كبد ، روده ها ، كليه و ريه ها را دارد . و براي معالجه روماتيسم موُثر است .
آب تربچه را بايست با ساير آب ميوه جات و سبزيها تواُم نمود ، چون خالص آن طعم تندي دارد . جهت مصرف و آبگيري تربچه هاي قزمز تازه و جوانه هاي سبز همراه با برگ انتخاب شود .
-
ميگو
ميگوها از خانواده سخت پوستان هستند و در دريا زندگي مي كنند و تنها برخي از گونه هاي آن در آب شيرين يافت مي شوند. در ايران ميگوهاي خوراكي آب شور در درياي عمان و خليج فارس زندگي مي كنند. اين حيوان، كف زي است و به همين دليل در نواحي كم عمق يافت مي شود. اين نوع ميگو را دريايي مي نامند. اين ميگو به وسيله لنج و كشتي صيد شده و به ساحل حمل مي شود و در ساحل، بر حسب اين كه عمل آوري شود و يا به صورت تازه به بازار مصرف انتقال يابد نيز مسير جداگانه اي را مي پيمايد.
نوع ديگر ميگو، ميگوي پرورشي است كه در سواحل خليج فارس و درياي عمان با استفاده از آب دريا كه توسط كانال به سمت مزارع هدايت شده، مستقيما در محيط طبيعي دريا پرورش داده مي شود. تفاوت ميگوي پرورشي و دريايي، علاوه بر تفاوت گونه و نژاد، در صيد و روش عرضه ميگو است.
روش هاي تشخيص ميگوي سالم و غيرسالم
ميگو به دليل دارا بودن اسيدهاي چرب غيراشباع خيلي سريع خراب مي شود. چون تمام اندام هاي گوارشي ميگو در ناحيه سر قرار دارد، شروع مرحله فساد از ناحيه اتصال سر با قسمت بدن است، كه با شروع مرحله فساد، سر ميگو را جدا كرده و بدون سر به فروش مي رسانند.
در مرحله بعد پوست ميگو را جدا كرده و عضله تنها مي ماند. البته اين بدان معني نيست كه هر ميگوي بسته بندي شده بدون سر داراي مشكل است، چون ممكن است بر اثر بازار مصرف، ميگو را سركني و يا آن را پوست كني كرده و به فروش برسانند.
پس ميگو بايد با سر بوده و سر آن سفت و محكم به بدن چسبيده باشد. رنگ ميگو بسته به گونه، نژاد و محيط زندگي ميگو متفاوت است ولي پس از پخت تقريبا تمامي ميگوها به رنگ صورتي مايل به قرمز درمي آيند كه شدت اين رنگ نشانه سلامت ميگو است. هر چقدر ميگو پس از پخت كمتر صورتي شود، كيفيت پايين تري دارد، رنگ ميگو بايد يكنواخت بوده و لكه هاي سياه درشت به شكل خال هاي درشت نداشته باشد. خال هاي ريز پراكنده در سطح بدن طبيعي است.
ميگوي تازه بوي بد ندارد و فقط بوي خاص ميگو را دارد كه اصلا تند نيست. ولي در صورت خراب شدن، بوي شديد و تند آمونياك از آن استشمام مي شود. از اين نظر نوع پرورشي و دريايي آن هيچ فرقي ندارند، يعني ميگوي دريايي كه از لب ساحل بلافاصله بعد از صيد به فروش مي رسد بدون بو است.
در مورد نگهداري ميگو، توضيح اين كه اگر ميگو را به صورت تازه از شهرهاي جنوبي خريداري مي كنيد، بايد در همان محل فقط سر را جدا كرده و با پوست فريز كنيد. اگر ميگو به صورت بسته بندي شده و منجمد خريداري مي شود بايد به تاريخ توليد و انقضا و كد بهداشتي جعبه دقت شود.سپس آن را در فريزر خانگي و حدود ۱۸- درجه سانتيگراد نگه داري كرد.
بسته بندي بايد به صورتي باشد كه مجبور به دوباره فريز كردن ميگو نشويد. براي اين كار مي توان وقتي ميگو خريداري شد، بيش از اين كه كاملا از حالت انجماد خارج شود،بايد سر ميگو را جدا كرد وآن را در پلاستيك به اندازه مصرف هر وعده قرار داد و البته فوري آن را داخل يك جعبه و درون فريزر گذاشت.
ميگويي را كه پوست آن كنده شده به مدت زياد نمي توان در فريزر نگاه داشت، مگر در شرايط خاص و بسته بندي خاص كه حتي در آن صورت هم مدت نگهداري طولاني نيست.
ارزش غذايي ميگو
گوشت گوسفند، گوساله، مرغ، ماهي و ميگو جزو غذاهاي با پروتئين بالا محسوب مي شوند كه معمولا نياز پروتئيني بدن بايد توسط آنها تأمين شود. همچنين ميزان كلسترول در 100گرم ميگو حدود دوسوم ميزان كلسترول در يك تخم مرغ 50گرمي است.
يعني در وزن مساوي، ميزان كلسترول ميگو يك سوم كلسترول تخم مرغ است. با اين تفاوت كه در ميگو، ميزان اسيد چرب اشباع كه براي سلامتي مضر است صفر است كه مي تواند به كاهش كلسترول خون كمك كند.
بر اساس تحقيقاتي كه در دانشگاه راكفلر آمريكا صورت گرفته و به تأييد انجمن متخصصان قلب آمريكا رسيده و در مجله نظام پزشكي ايران نيز به ثبت رسيده است. كلسترول موجود در ميگو باعث افزايش كلسترول خون نمي شود و اصولا آن چه كه علت اصلي افزايش كلسترول خون است، اسيدهاي چرب اشباع به شمار مي روند.
ميگو مقدار قابل توجهي املاح ضروري به خصوص فسفر و آهن دارد كه به ويژه براي كودكان در حال رشد و زنان باردار بسيار مفيد است.
نكته قابل توجه ديگر اين كه در غذاهاي دريايي به دليل كمتر بودن بافت پيوندي به نسبت ساير غذاهاي گوشتي، گوشت آنها نرم تر بوده و اين واقعيت به خصوص پس از پخت مشخص مي شود. به همين دليل غذاهاي دريايي و از جمله ميگو براي افراد مسن كه به دليل وضعيت دهان و دندان كمتر قادر به جويدن و هضم غذا هستند بسيار مفيد است.
در ارتباط با اندازه ميگو توضيح اين كه بر خلاف تصور عامه ميگوهاي درشت يا به اصطلاح شاه ميگو به دليل مسن بودن ميگو و سفت شدن عضلات آنها و به زبان ديگر پير شدن آنها در مقايسه با ميگوهاي كوچكتر، خوشمزه نيست و در ميگو نيز مانند ساير جانوران مثل مرغ، گاو و گوسفند نوع كوچكتر آن خوشمزه تر است، دليل اصلي تفاوت قيمت در ميگوهاي ريز و درشت درصد ضايعات آن است.
