متن ترانه های ایرانی و خارجی با ترجمه

اشاره کن که بشکفم

حتی در این یخ بستگی در این ترانه سوزی و

در این غزل شکستگی

طلوع کن طلوع کن

بر این ستاره مردگی

که از تو تازه می شود

این خلوت سر خوردگی

طلوع کن طلوع کن

طلوع کن طلوع کن

که بودنم تازه کنی

دست مرا بگیریو

با بوسه اندازه کنی

طلوع کن طلوع کن

آینه پر می شود

از جوانیه خاطره ها

تن تو و شرم منو

خاموشیه پنجره ها

طلوع کن طلوع کن

بر این ستاره مردگی

که از تو تازه می شود

این خلوت سر خوردگی

طلوع کن طلوع کن

اشاره کن که من به تو

به یک اشاره می رسم

رنگین کمون من تویی

که به ستاره می رسم

من به تو شک نمی کنم

طلوع کن طلوع کن

از تو به پایان می رسم

شروع کن شروع کن

طلوع کن طلوع کن

بر این ستاره مردگی

که از تو تازه می شود

این خلوت سر خوردگی

طلوع کن طلوع کن

شاعر : ایرج جنتی عطایی ، آهنگساز و تنظیم : اسفندیار منفردزاده ،
خواننده : ابی ، آلبوم : طلوع کن

من - بنیامین


من یه قلبم که هنوزم می زنه برای عشقت
زندگیشو جا گذاشته توی ماجرای عشقت
قلبم میزنه برای عشقت
تو یه اسمی که همیشه می مونه تو خاطراتم
تو گذاشتی و پریدی من هنوز تو ماجراتم
من یه دلداده ی خسته تو کتابای نبسته
تویی عکس یه عروسک که تو آیینه نشسته
کاش دلش نیاد زمونه برای ما کم بذاره
کاشکی دنیا ما دو تا رو سر راه هم بذاره

سلام آخر

سلام ای غروبِ غریبانة دل
سلام ای طلوعِ سحرگاه رفتن
سلام ای غمِ لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعرِ شبهای روشن

خداحافظ ای شعرِ شبهای روشن
خداحافظ ای قصة عاشقانه
خداحافظ ای آبیِ روشنِ عشق
خداحافظ ای عطرِ شعرِ شبانه

خداحافظ ای همنشینِ همیشه
خداحافظ ای داغِ بر دل نشسته
تو تنها نمیمانی ای مانده بی من
تو را میسپارم به دلهای خسته

تو را میسپارم به مینای مهتاب
تو را میسپارم به دامانِ دریا
اگر شب نشینم،اگر شب شکسته
تو را میسپارم به رویای فردا

به شب میسپارم تو را تا نسوزد
به دل میسپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمة واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بارِ دل من
خداحافظ ای سایه سارِ همیشه
اگر سبز رفتی،اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهارِ همیشه



آهنگ و آرانژمان: علیرضا کهن‌دیری
آوا: احسان خواجه‌امیری
آلبوم: سلام‌آخر

نام خواننده: افشین مقدم
نام اهنگ:قمار زندگی
نام البوم:زمستون
************************
اوني كه با غم تو سوخته و ساخته منم
تو قمار عا شقي عشقشو باخته منم
اوني كه درد منو هيچ نميدونه تويي
كلبه ي قلب منو كرده ويرونه تويي
تا مي خوام از غم تو حرفي با دل بزنم
ديگه اين مشكليه كه از اون دل بكنم
تا مي خوام از غم تو حرفي با دل بزنم
ديگه اين مشكليه كه از اون دل بكنم
جاي تو خالي , جاي تو خالي , جاي تو خالي ,جاي تو خالي
جا پاي تو مونده هنوز رو نقشه قالي
امشب نميدونه دلم تو در چه حالي
جاي تو خالي , جاي تو خالي , جاي تو خالي ,جاي تو خالي
دلم تنگه امشب برات خدا گواهه
چون گيسوي پريشونم دنيا سياهه
من اينجا يادت هستم تو اونجا بي خيالي
تو آشيون چشمم جاي تو مونده خالي
جاي تو خالي , جاي تو خالي , جاي تو خالي ,جاي تو خالي

نيمه شب آواره و بي حس و حال
در سرم سودای جاني بی زوال

پرسه ای آغاز کرديم درخيال
دل به ياد آورد ايام وصال

از جدايی يک دو سالی می گذشت
يک دو سال از عمر رفت و برنگشت

دل به ياد آورد اول بار را
خاطرات اولين ديدار را

آن نظر بازی آن اسرار را
آن دو چشم مست آهو وار را

هم چو رازی مبهم و سربسته بود
چون من از تکرار، او هم خسته بود

آمد و هم آشيان شد با من او
هم نشين و هم زبان شد با من او

خسته جان بودم که جان شد با من او
ناتوان بودم و توان شد با من او

دامنش شد خوابگاه خستگی
اين چنين آغاز شد دلبستگی

واي از آن شب زنده داری تا سحر
واي از آن عمری که با او شد به سر

مست او بودم ز دنيا بي خبر
دم به دم اين عشق می شد بيشتر

آمد و در خلوتم دم ساز شد
گفت و گوها بين ما آغاز شد

گفتمش در عشق پا برجاست دل
گر گشايی چشم دل زيباست دل

گر تو زورق بان شوی درياست دل
بي تو شام بی فرداست دل

دل زعشق روي تو حيران شده
در پي عشق تو سرگردان شده

گفت در عشقت وفادارم بدان
من تو را بس دوست می دارم بدان

شوق وصلت را به سر دارم بدان
چون تويی مخمور خمارم بدان

با تو شادی می شود غمهای من
با تو زيبا می شود فردای من

گفتمش عشقت به دل افزون شده
دل ز جادوی رخت افزون شده

جز تو هر ياری به دل مدفون شده
عالم از زيباييت مجنون شده

بر لبم بگذاشت لب يعنی خموش
طعم بوسه از سرم برد عقل و هوش

در سرم جز عشق او سودا نبود
بهر کس جز او در اين دل جا نبود

ديده جز بر روی او بينا نبود
هم چو عشق من هيچ گل زيبا نبود

خوبی او شهره ی آفاق بود
در نجابت، در نکويی فاق بود

روزگار، روزگار اما وفا با ما نداشت
طاقت خوشبختی ما را نداشت

پيش پای عشق ما سنگی گذاشت
بی گمان از مرگ ما پروا نداشت

آخر اين قصه هجران بود و بس
حسرت و رنج فراوان بود و بس

يار ما را از جدايی غم نبود
در غمش مجنون عاشق کم نبود

بر سر پيمان خود محکم نبود
سهم من از عشق جز ماتم نبود

با من ديوانه پيمان ساده بست
ساده ام آن عهد و پيمان را شکست

بي خبر پيمان ياری را گسست
اين خبر ناگاه پشتم را شکست

آن کبوتر عاقبت از بند رست
رفت و با دلدار ديگر عهد بست

با که گويم اون که هم خون من است
خسم جان و تشنه ي خون من است

بخت بد بين وصل او قسمت نشد
اين گدا مشمول آن رحمت نشد

آن طلا حاصل به اين قيمت نشد

عاشقان را خوشدلی تقدير نيست
با چنين تقدير بد تدبير نيست

از غمش با دود و دم همدم شدم
باده نوش غصه ی او من شدم

مست و مخمور و خراب ازغم شدم
ذره ذره آب گشتم کم شدم

آخر آتش زد دل ديوانه را
سوخت بی پروا ، پر پروانه را

عشق من! عشق من!
از من گذشتی خوش گذر
بعد از اين حتي تو اسمم را نبر

خاطراتم را تو بيرون کن ز سر
ديشب از کف رفت، فردا را نگر

آخر اين يکبار از من بشنو پند
بر من و بر روزگارم دل مبند

عاشقی را دير فهميدی چه سود؟
عشق ديرين گسسته تار و پود

گرچه آب رفته باز آيد به رود
ماهی بيچاره اما مرده بود

******************


بعد از اين هم آشيانت هر کس است


باش با او ياد تو ما را بس است

سلام من به تو يار قديمي
منم همون هوادار قديمي
هنوز همون خراباتي و مستم
ولي بي تو سبوي مي شکستم
همه نشسته ايم ساقي کجايي
گرفتار شبيم ساقي کجايي
اگه سبوي مي شکست عمر تو باقي
که اعتبار مي تويي تو ساقي
اگه ميکده امروز شده خونه ي تزوير اي شده خونه ي تزوير
تو محراب دل ما ، تويي تو مرشد و پير
همه به جرم مستي سر دار ملامت
مي ميريم ومي جوييم سر ساقي سلامت
يک روزي گله کردم من از عالم مستي
تو هم به دل گرفتي دل ما رو شکستي
من از مستي نوشتم ولي قلب تو رنجيد
تو قهر کردي و قهرت مصيبت شد و باريد
پشيمونم و خستم اگه عهدي شکستم
آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم

(هایده)

» خواننده : رضا صادقی
» آهنگ : به چه قیمتی؟

به چه قیمتی گذشتی از شبای خیس مهتاب
چی گذاشتیم از من و تو به جز آرزوی بر آب

به چه قیمتی غرور و سر راهمون کشیدی
چرا لحظه*های با هم بودنامون رو ندیدی

خوب من ما هر دو باختیم توی این بازی بی*خود
هر دوتامون کم گذاشتیم که ترانه*هامونم مرد

چیزی از لحظه نمونده من و تو لحظه رو کشتیم
حکم اعدام دلامون با غرورمون نوشتیم

اگه دوسم نداری به روم نیار، یه چیزی از غرورم واسم بذار
نذار تو فکر تنهایی گم بشم، نذار حرف و حدیث مردم بشم

دلمو اینقدر نشکن آخه این دل عاشقت بود
ول نکن این قلب خون و آخه روزی لایقت بود

دلمو اینقدر نسوزون مگه چی مونده از این دل
رفتی و با بی*وفاییت زدی مهر نفس باطل

تو که دوسم نداشتی باشی چرا آتیشم کشیدی
اون که تو خودخواهی*ات مرد دل من بود تو ندیدی

از تو خونه وجودم به چه آسونی پریدی
ریختن غرور این مرد و ندیدی که نشنیدی


اگه دوسم نداری به روم نیار، یه چیزی از غرورم واسم بذار
نذار تو فکر تنهایی گم بشم، نذار حرف و حدیث مردم بشم

اگه دوسم نداری به روم نیار، یه چیزی از غرورم واسم بذار
نذار تو فکر تنهایی گم بشم، نذار حرف و حدیث مردم بشم

اگه دوسم نداری به روم نیار، یه چیزی از غرورم واسم بذار
نذار تو فکر تنهایی گم بشم، نذار حرف و حدیث مردم بشم

» ترانه سرا ( ارام صبا (رسول) )
» خواننده : غلامرضا صنعتگر»
آهنگ : ميشه ضامنم بشي ( امام رضا (ع) )

اومدم تا ببينم لحظه عاشق شدنو
به دلم افتاده بود صدا زدين آقا منو

دل تنهامو آوردم با يه دنيا دلخوشي
كمتر از آهو كه نيستم ميشه ضامنم بشي

اومدم همسايه هاي پاپرت رو دون بدم
دلمو رو دست بگيرم تا بهت نشون بدم

روبروي گنبدت سجده كنم سلام بدم
خسته نيستم اگه من از راه دوري اومدم

بگم آفتابيو و عاشقم درست مثل جنوب
با همون لهجه دريايي كه ميدوني تو خوب

مِ از سيد مظفر به تو دخيل اَ بندُم
نظرُم هَ بيارُم يِتا كيسه گندم

شايد كه كفترانِت لايقُم بِدونِن
حاجتي كه اوم هَ به گوشت برسانِن

تو چشمه محبت مِ تشنه نگاتُم
تو كعبه اميدي به هر دم نه صداتم

اسم نازنينت تا روي زبونِن
اون گدن مدائك لحظه اذانِن

روبروت بي اختيار دوباره زانو بزنم
ميون گريه بگم غريبو در به در منم

تو رو شاهد بگيرم كه با خدا حرف بزني
ميدونم كه دست رد باز به سينم نميزني

ميدونم شفاعت بي منتت زبون زده
به همين اميد دلم به مشهد تو اومده

تو كه اسمت با غم نقاره ها روي لباست
همه صحن طلات ردپاي فرشته هاست

دست خالي هيچكسي از در خونت نميره
يا رضا رضا ميگم تا قلبم آروم بگيره
يا رضا رضا ميگم تا قلبم آروم بگيره

من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

واسه من که دل شکستم
از غم زمونه خستم
اگه مستی ام نباشه
می پرستی ام نباشه
دیگه چی تو زندگی
درمون دردای منه
اگه میخونه نباشه
پس کجا جای منه
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

اگه قلبمو شکستن
همه درا رو بستن
در میخونه که بازه
مستی ام که چاره سازه
بعد از این سراغمو
از شب میخونه بگیر
بعد از این سراغمو
از می و پیمونه بگیر
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

نمیخوام کنار این مردم بیوفا برم
پیش کی عاشق و دیوونه و بی ریا برم
آخرش مستای میخونه به دادم میرسن
ساقی و شراب و پیمونه به دادم میرسن
بعد از این سراغمو
از شب میخونه بگیر
بعد از این سراغمو
از می و پیمونه بگیر
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

واسه من که دل شکستم
از غم زمونه خستم
اگه مستی ام نباشه
می پرستی ام نباشه
دیگه چی تو زندگی
درمون دردای منه
اگه میخونه نباشه
پس کجا جای منه
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

ای ماه من ای میر من
ای کعبه و ای پیر من
منظورم از مستی تویی
ای عشق عالم گیر من
از مستی ام منظور تو
خم خانه تو انگور تو
جانا سراپا نور تو
از می تویی تفسیر من
آزاده دل بسته ام
دل بسته وارسته ام
صد پاره نگسسته ام
ای عشق تو زنجیر من
بی می کجا میخواره ام
بی لطف تو بیچاره ام
غمدیده غمباره ام
ای وای از این تقدیر من
از عشق زیباتر تویی
از اشک والاتر تویی
از گریه بالاتر تویی
در این شب دلگیر من
ای ماه من ای میر من
ای کعبه و ای پیر من
بگذر بگذر که خواهم بگذری
باز از سر تقصیر من
بگذر که خواهم بگذری
باز از سر تقصیر من

دلی دارم بلای عشق و دیده
مصیبتهای دنیا رو کشیده
بمیرم من واسه اون دل شکسته
که چون من خیری از دنیا ندیده
که چون من خیری از دنیا ندیده

من از این شب شب هجران
من از این شب شب هجران
چه گویم
از این گردونه گردون چه گویم
تو که چشمات طبیب درد من نیست
من از دردای بی درمون چه گویم
من از دردای بی درمون چه گویم
غم و دردو پریشونیم از اینه
که میدونم جدایی در کمینه
هزارون غم زدن خنجر به جونم
چه گویم کار این دنیا همینه

در دلم ابر تو میبارد عشق
سینه ام داغ تو را دارد عشق
باورم نیست کسی از غم تو
دل دیوانه نیازارد عشق
باورم نیست کسی زخم تو را
بر دل خون شده نگذارد عشق
آن غریقم که نترسد از موج
تن به دریای تو بسپارد عشق
تن به دریای تو بسپارد عشق

واسه من که دل شکستم
از غم زمونه خستم
اگه مستی ام نباشه
می پرستی ام نباشه
دیگه چی تو زندگی
درمون دردای منه
اگه میخونه نباشه
پس کجا جای منه
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

اگه قلبمو شکستن
همه درا رو بستن
در میخونه که بازه
مستی ام که چاره سازه
بعد از این سراغمو
از شب میخونه بگیر
بعد از این سراغمو
از می و پیمونه بگیر
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

نمیخوام کنار این مردم بیوفا برم
پیش کی عاشق و دیوونه و بی ریا برم
آخرش مستای میخونه به دادم میرسن
ساقی و شراب و پیمونه به دادم میرسن
بعد از این سراغمو
از شب میخونه بگیر
بعد از این سراغمو
از می و پیمونه بگیر
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

واسه من که دل شکستم
از غم زمونه خستم
اگه مستی ام نباشه
می پرستی ام نباشه
دیگه چی تو زندگی
درمون دردای منه
اگه میخونه نباشه
پس کجا جای منه
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم
من میخوام به خونه خدا برم
اگه میخونه نرم کجا برم

ترانه سرا : هدیه
خواننده : هایده
ترانه : شب میخونه

وقتیکه مثل شراب مست مستم میکنی
عاشق عشق میشم می پرستم میکنی
وقتیکه به من میگی جون من بسته به جونت
منو آروم میکنه اون صدای مهربونت
نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی
خراب و ویرونه میشی
بتی که داغونه میشم
ابری که گریونه میشم وای
نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی
دوباره دیوونه میشم
دوباره دیوونه میشی
دوباره دیوونه میشم

دل غمگین منو باز تو آروم میکنی
میشکنه طلسم غم
آخه جادوم میکنی آخه جادوم میکنی
دل غمگین منو باز تو آروم میکنی
میشکنه طلسم غم
آخه جادوم میکنی آخه جادوم میکنی

وقتیکه تو بد میشی باز می بینم
دنیا رو سرم خرابه
می بینم که باز دارم دق میکنم
همه چیم نقش بر آبه
اما تامیخوام برم گریه کنون
سر به دیوارا بکوبم
باز به دادم میرسی به من میگی
عشقمی تو خوب خوبم
باز میگم عزیز من پا رو قلبم نمیذاره
مهربونه با منو اشکمو در نمیاره

وقتیکه مثل شراب مست مستم میکنی
عاشق عشق میشم می پرستم میکنی
وقتیکه به من میگی جون من بسته به جونت
منو آروم میکنه اون صدای مهربونت
نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی
خراب و ویرونه میشی
بتی که داغونه میشم
ابری که گریونه میشم وای
نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی
دوباره دیوونه میشم
دوباره دیوونه میشی
دوباره دیوونه میشم

دل غمگین منو باز تو آروم میکنی
میشکنه طلسم غم
آخه جادوم میکنی
دل غمگین منو باز تو آروم میکنی
میشکنه طلسم غم
آخه جادوم میکنی آخه جادوم میکنی

وقتیکه تو بد میشی باز می بینم
دنیا رو سرم خرابه
می بینم که باز دارم دق میکنم
همه چیم نقش بر آبه
اما تامیخوام برم گریه کنون
سر به دیوارا بکوبم
باز به دادم میرسی به من میگی
عشقمی تو خوب خوبم
باز میگم عزیز من پا رو قلبم نمیذاره
مهربونه با منو اشکمو در نمیاره
باز میگم عزیز من پا رو قلبم نمیذاره
مهربونه با منو اشکمو در نمیاره

نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی
خراب و ویرونه میشی
بتی که داغونه میشم
ابری که گریونه میشم وای
نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی
دوباره دیوونه میشم

ترانه سرا : هدیه
خواننده : هایده
ترانه : جادو

وقتیکه قهری با من ندیدنت آسون نیست
قصه غم که میشی شنیدنت آسون نیست

به گمونم دل تو جای دیگه س
دل تو پیش یه رسوای دیگه س
دست نذاشتی دیگه تو دستای من
دستاتم عاشق دستای دیگه س
به گمونم دل تو جای دیگه س
دل تو پیش یه رسوای دیگه س
دست نذاشتی دیگه تو دستای من
دستاتم عاشق دستای دیگه س
دستاتم عاشق دستای دیگه س

با تو بودن واسه من نعمت بود
از تو گفتن واسه من عادت بود
همه حرفات واسه من آیه عشق
نفست زمزمه رحمت بود
دل من مستیشو از مستی چشمای تو ساخت
تا به عشق تو رسید پرهیزشو پاک به تو باخت
به گمونم دل تو جای دیگه س
دل تو پیش یه رسوای دیگه س
دست نذاشتی دیگه تو دستای من
دستاتم عاشق دستای دیگه س
دستاتم عاشق دستای دیگه س

میدونستی دل دیوونه من عاشقته
عاشقت با همه جون با همه تن عاشقته
اسم تو وقتی تو شعر و تو ترانم میومد
میدونستی غزل و شعر و سخن عاشقته
حالا من هستم و تن رفته به باد
واسه من شعر و سخن رفته به باد
منم و وحشت تردید یه عشق
به گمونم دل من رفته به باد
به گمونم دل تو جای دیگه س
دل تو پیش یه رسوای دیگه س
دست نذاشتی دیگه تو دستای من
دستاتم عاشق دستای دیگه س
دستاتم عاشق دستای دیگه س

میدونستی دل دیوونه من عاشقته
عاشقت با همه جون با همه تن عاشقته
اسم تو وقتی تو شعر و تو ترانم میومد
میدونستی غزل و شعر و سخن عاشقته
حالا من هستم و تن رفته به باد
واسه من شعر و سخن رفته به باد
منم و وحشت تردید یه عشق
به گمونم دل من رفته به باد
به گمونم دل تو جای دیگه س
دل تو پیش یه رسوای دیگه س
دست نذاشتی دیگه تو دستای من
دستاتم عاشق دستای دیگه س
دستاتم عاشق دستای دیگه س

ترانه سرا : هدیه
خواننده : هایده
ترانه : دستای تو

کـجــاي ايـن جــنـگـل شــب
پنهون مي شي خورشيدکم
پشـت کدوم ســد ســکـوت
پـر مـي کــشــي چــکـاوکم

چرا بـه من شک مي کنی
مـن کـه مـنـــم بـرای تــو
لبـریـزم از عـشــق تــو و
سـرشــارم از هــوای تــو

دسـت کدوم غزل بـدم
نـبــض دل عـاشـقـمـو
پشت کدوم بهانه باز
پنهون کنم هق هقـمو

گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن

سفر نکن خورشیدکم
ترک نکن منو نرو
نبودنت مرگه منه
راهییه این سفر نشو
نزار که عشق من وتو
اینجا به اخر برسه
بری تو و مرگ منم
رفتن تو سر برسه

گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن

نـوازشــم کــن و بـبـیــن
عشق می ریزه از صدام
صدام کــن و ببـین که باز
غنچه می دن تـرانه هام
اگر چه من به چـشـم تو
کمـم قـدیمی ام گمـم
آتشـفشـان عـشـقـمـو
دریـــای پــر تـلاطــمــم

گـریه نمی کنم نـــرو
آه نمی کـشـم بشین
حرف نمی زنـم بمـون
بغض نمی کنم ببیـن

ترانه سرا : ايرج جنتی عطائی
خواننده : داریوش
ترانه : چکاوک

من آن موجم که آرامش ندارم
به آسانی سر سازش ندارم

هميشه در گريز و در گذارم
نمی مانم به يکجا بی قرارم

سفر يعنی من و گستاخی من
هميشه رفتن و هرگز نماندن

هزاران ساحل و ناديده ديدن
به پرسش های بی پاسخ رسيدن

من از تبار دریا از نسل چشمه سارم
رها تر از رهایی حصار بی حصارم

ساحل حصار من نیست
پایان کار من نیست

همدرد و یار من نیست
کسی که یار من نیست در انتظار من نیست

صدای زنده بودن در خروشم
به ساحل چون می یایم خموشم

به هنگامی که دنیا فکر ما نیست
برای مرگ هم در خانه جا نیست

اگر خاموش بشینم روا نیست
دل از دریا بریدن کار ما نیست

من از تبار دریا از نسل چشمه سارم
رها تر از رهایی حصار بی حصارم

ترانه سرا : اردلان سرفراز
خواننده : داریوش
ترانه : موج

قسم به عشقمون قسم
همش برات دلواپسم
قرار نبود اینجوری شه
یهو بشی همه کسم

راستی چی شد ، چه جوری شد
اینجوری عاشقت شدم
شاید میگم تقصیر توست
تا کم شه از جرم خودم

راستی چی شد ، چه جوری شد
اینجوری عاشقت شدم
شاید میگم تقصیر توست
تا کم شه از جرم خودم

به ملاقات آمدم ببین که دل سپرده داری
چگونه عمری از احساس عشق شدی فراری
نگاهم کن دلم را عاشقانه هدیه کردم
تو دریا باش و من جویبار عشقو در تو جاری

من از پروانه بودن ها
من از دیوانه بودن ها
من از بازی یک شعلهٔ سوزنده که آتش زده بر دامان پروانه نمی ترسم

من از هیچ بودن ها
از عشق نداشتن ها
از بی کسی و خلوت انسانها می ترسم

راستی چی شد ، چه جوری شد
اینجوری عاشقت شدم
شاید میگم تقصیر توست
تا کم شه از جرم خودم

راستی چی شد ، چه جوری شد
اینجوری عاشقت شدم
شاید میگم تقصیر توست
تا کم شه از جرم خودم

من از عمق رفاقت ها
من از لطف صداقت ها
من از بازی نور در سینهٔ بی قلب ظلمت ها نمی ترسم

من از حرف جدایی ها
مرگ آشنایی ها
من از میلاد تلخ بی وفایی ها می ترسم

راستی چی شد ، چه جوری شد
اینجوری عاشقت شدم
شاید میگم تقصیر توست
تا کم شه از جرم خودم

راستی چی شد ، چه جوری شد
اینجوری عاشقت شدم
شاید میگم تقصیر توست
تا کم شه از جرم خودم

خواننده:معین

چون سرابی در کویر ، چون خیالی دلپذیر
رفته بودی آمدی ، اما چه دیر ، اما چه دیر

رفتی و آمد بهار ، بیقرارم بیقرار
خاطراتت را فقط از من مگیر ، از من مگیر

از میان قاب دودی رنگ شیشه
می بریدی از من اما تا همیشه
تا همیشه ، تا همیشه

با همه دریا دلی دل را به دریاها زدم
پشت پا بر اصل بی بنیاد این دنیا زدم

با هزاران آرزو ، با صد هزار شوق و امید
از پس دیروز و امروز ناگهان فردا رسید

ای دریغ از عمر رفته ، ای دریغ
قصهٔ ابریشم و بیداد تیغ

ای دریغ از عمر رفته ، ای دریغ
قصهٔ ابریشم و بیداد تیغ

خاطراتم لحظه لحظه رنج موعودم شده
چشمه وقت تشنگی آب گل آلودم شده

همچو ماه آسمان از من گریزان میشوی
مثل شب در ظلمت هر سایه پنهان میشوی

چون سرابی در کویر ، چون خیالی دلپذیر
رفته بودی آمدی ، اما چه دیر ، اما چه دیر

رفتی و آمد بهار ، بیقرارم بیقرار
خاطراتت را فقط از من مگیر ، از من مگیر

از میان قاب دودی رنگ شیشه
می بریدی از من اما تا همیشه
تا همیشه ، تا همیشه

با همه دریا دلی دل را به دریاها زدم
پشت پا بر اصل بی بنیاد این دنیا زدم

با هزاران آرزو ، با صد هزار شوق و امید
از پس دیروز و امروز ناگهان فردا رسید

ای دریغ از عمر رفته ، ای دریغ
قصهٔ ابریشم و بیداد تیغ

ای دریغ از عمر رفته ، ای دریغ
قصهٔ ابریشم و بیداد تیغ

ای دریغ ( معین )

منم آن موجه بی آرامو سرکش
که سرگردان به دریای فریبم
مرا دیگر رفیقو همدمی نیست
به شهر نابسامانی غریبم
با غرور و با شتاب، بر سینه نرم آب
دیوانه ای خزیدن، در غایت خودخواهی
بر انبوه سیاهی، جز خود نمی شنیدم
خروشان و بسته چشم، با کوله باری از خشم
می رفتم از خشم خود، دنیا ویرانه سازم
در دفتر زندگی از خود افسانه سازم
اما زبازی زمون گمراه و غافل بودم
در اوج پرواز هوای خواهش دل بودم
در سر نبود اندیشه ای جز فکر ویران گری
غافل من از افسانه طوفان و ساحل بودم
موجم ولی خاموش و خسته
با دست خود در هم شکسته
آری من آن کوه غرورم
درمانده و از پا نشسته

پیچیده طوفان در وجودم
شد غافل از هم تار و پودرم
در لحظه های واپسین، پیک اجل آمد مرا
افتادم و از پا نشستم، بی داد طوفان آنچنان
بر سنگ ساحل زد مرا، چون شنید در هم شکستم
گفتم به خود ای موج سرگردان که آخر
بنگر به خود چه بودی و اکنون چی هستی
حاصل چه بود از آن غرور بی دلیلت
آخر به دست صخره ساحل شکستی
موجم ولی خاموش و خسته
با دست خود در هم شکسته
آری من آن کوه غرورم
درمانده و از پا نشسته


خواننده: مهستی
ترانه: موج

خداحافظ, همين حالا , همين حالا كه من تنهام!
خداحافظ, به شرطي كه, بفهمي تر شده چشمام!
خداحافظ كمي غمگين!
به ياد اون همه ترديد,
به ياد آسموني كه منو از چشم تو مي ديد!
اگه گفتم خداحافظ, نه اينكه رفتنت سادست
نه اينكه مي شه باور كرد, دوباره آخر جادست
خداحافظ, واسه اينكه نبندي دل به رويا ها
بدوني بي تو و باتو همينه اسم اين دنيا
خداحافظ, خداحافظ!
همين حالا, همين حالا!

امير عليزاده

دوباره خزون اومد نم نم بارون میزنه تو صورتم
بوی خاکو نم کوچه میگه هنوز دیوونتم
رعدو برق فهمیده انگار زندگیم شده غم انگیز
دستای کی رو گرفتی زیر بارونای پاییز
میخوام اینجا با تو باشم زیر بارونا دوباره
ولی افسوس نه تو هستی نه دیگه بارون میباره

خزونم داره میره نمونده برگی رو درختا
من هنوز منتظر توی جاده تک و تنها
دیگه بارون نمیباره توی جاده پر برفه
به خدای آسمونا عشقت از یادم نرفته
میخوام اینجا با تو باشم زیر برف وبادو بارون نیایی با خاطراتت سر میزارم به بیابون

میخوام اینجا با تو باشم زیر بارون دوباره
ولی افسوس نه تو هستی نه دیگه بارون میباره

(محسن چاوشي)

تو با منی هرجا برم مهر تو بند جونمه
عشقت نمیره از سرم تو پوست و استخونمه
یه دم اگه نبینمت یه دنیا دلتنگت میشم
نگاه دریاییه تو آبیه روی آتیشم
واست دلم واست تنم واست تمام زندگیم
از تو دوباره من شدم با تو تموم شد خستگیم
واست دلم واست تنم واست تمام زندگیم
از تو دوباره من شدم با تو تموم شد خستگیم
نم نم بارون چشام چشام گواه عشق پاکمه
همنفس قسمت من دوستت دارم یه عالمه
قشنگ ترین خاطره هام با تو و از تو گفتنه
آرامش وجود من صدای تو شنفتنه
نم نم بارون چشام چشام گواه عشق پاکمه
همنفس قسمت من دوستت دارم یه عالمه
قشنگ ترین خاطره هام با تو و از تو گفتنه
آرامش وجود من صدای تو شنفتنه
تو با منی هرجا برم مهر تو بند جونمه
عشقت نمیره از سرم تو پوست و استخونمه
یه دم اگه نبینمت یه دنیا دلتنگت میشم
نگاه دریاییه تو آبیه روی آتیشم
واست دلم واست تنم واست تمام زندگیم
از تو دوباره من شدم با تو تموم شد خستگیم
واست دلم واست تنم واست تمام زندگیم
از تو دوباره من شدم با تو تموم شد خستگیم


رضا صادقي

آمد آمد
با دلجویی
گفتا با من
تنها منشین
برخیز و ببین
گلهای خندان صحرایی را
از صحرا دریاب این زیبایی را

با گوشه گرفتن
درمان نشود غم
برخیز و به پا کن
شوری تو به عالم

تو که عزلت گزیده ای
غم دنیا کشیده ای
ز طبیعت چه دیده ای تو

تو که غمگین نشسته ای
ز جهان دل گسسته ای
به چه مقصد رسیده ای تو

زین همه طراوت از چه رو نهان کنی
شکوه تا به کی ز جور این و آن کنی
دل غمین به گوشه ای چرا نشسته ای
جان من مگر تو عمر جاودان کنی

تا کی تو چنین باشی
عمری دل غمین باشی
گل گشت چمن بهتر
یا گوشه نشین باشی

تا کی باید باشی افسرده در بند دنیا
خندان جوشان چون گل
تا بینی لبخند دنیا

خواننده :دلکش.... افتخاری

نام آهنگ:بزن این ساز
خواننده:مجید یحیایی
آلبوم:اشکهای سرگردان



قسم نخورده بودی ولی باور میکردم
وقتی که گفتی میرم دوباره برمیگردم
یه شب تو خواب دیدمت
چه راز و چه نیازی؟
حتی تو خواب گرفتی عشق منو به بازی
بزن این ساز
تا این بغض کهنه وا شه
تا این اشکای سرگردون رها شه
بزن این ساز
و
رو برگردون تو از من
نبینی کی اسیر غصه هاشه
خدایا بغض کهنه سینه سوزه
اسیر این غم و اون کینه توزه
دریدی کیسه ی عشق ونپرسید
کی در این شهر غربت پینه دوزه
بزن این ساز که چشمام اشک و خونه
یه دنیا غم تو سینه ست کی میدونه؟



قسم نخورده بودی ولی باور میکردم
وقتی که گفتی میرم دوباره برمیگردم
یه شب تو خواب دیدمت
چه راز و چه نیازی؟
حتی تو خواب گرفتی عشق منو به بازی
بزن این ساز
تا این بغض کهنه وا شه
تا این اشکای سرگردون رها شه
بزن این ساز
رو برگردون تو از من
نبینی کی اسیر غصه هاشه
خدایا بغض کهنه سینه سوزه
اسیر این غم و اون کینه توزه
دریدی کیسه ی عشق ونپرسید
کی در این شهر غربت پینه دوزه
بزن این ساز که چشمام اشک و خونه
یه دنیا غم تو سینه ست کی میدونه؟

دو پنجره

توی یک دیوار سنگی دوتا پنجره اسیرن

دوتا خسته دوتا تنها یکیشون تو یکیشون من

دیوار از سنگ سیاه سنگ سردو سخت خارا

زده قفل بی صدایی به لبای خسته ی ما

نمی تونیم که بجنبیم زیر سنگینی دیوار

همه ی عشق منو تو قصه است قصه ی دیدار

همیشه فاصله بوده بین دستای منو تو

با همین تلخی گذشته شب و روزای منو تو

راه دوری بین ما نیست اما باز اینم زیاده

تنها پیوند منو تو دست مهربون باده

ما باید اسیر بمونیم زنده هستیم تا اسیریم

باسه ما رهایی مرگه تا رها بشیم میمیریم

کاشکی این دیوار خرابشه منو تو باهم بمیریم

توی یک دنیای دیگه دستای همو بگیریم

شاید اونجا توی دلها درد بی زاری نباشه

میون پنجره هاشون دیگه دیواری نباشه


بانو گوگوش

جاده

خدا گریه ی مسافر رو ندید دل نبست به هیچ کس و دل نبرید

آدم و برای دوری از دیار جاده رو برای غربت آفرید

جاده اسم منو فریاد می زنه می گه امروز روز دل بریدنه

کوله باری که پر از خاطره هاست روی شونه های لرزون منه

از تموم آدمای خوب و بد از تموم قصه های خوب و بد

چی برام مونده بجز یه خاطره نقش گنگی تو غبار پنجره

جاده آغوشش و وا کرده برام منتظر مونده که من باهاش بیام

قصه ی تلخ خداحافظی رو می خونم با اینکه بسته هست لبام

پشت سر گذاشتن خاطره ها همه ی عشقا و دلبستگی ها

خیلی سخته ولی چاره ندارم جاده فریاد می زنه بیا


بانو گوگوش

اینه دنیا

اگه از در و ديوار مي و مستي بباره
ميدونم كه زمونه واسم هيچي نداره

زمونه خواست كه من از تو جدا شم
اينه دنيا اينه دنيا
هنوز مي خواد كه من با تو نباشم
اينه دنيا اينه دنيا
اينه دنيا
از اين گردش گردون نصيبم غم ودرده
چه عشقي دارم اون روز كه گردونه نكرده
چه عشقي دارم اون روز كه گردونه نكرده

گريزون شدم از مي كه مستي فقط لحظه خوابه
كجا فكر شرابه اسيري كه عمرش يه سرابه
از در و ديوار مستي نمي باره
چه جوري از عشق بگم گريه نمي ذاره
چه جوري پيدات كنم موقعه ديداره
از اين گردش گردون نصيبم غم ودرده
چه عشقي دارم اون روز كه گردونه نكرده
چه عشقي دارم اون روز كه گردونه نكرده

زمونه خواست كه من از تو جدا شم
اينه دنيا اينه دنيا
هنوز ميخواد كه من با تو نباشم
اينه دنيا اينه دنيا
اينه دنيا

گريزون شدم از مي كه مستي فقط لحظه خوابه
كجا فكر شرابه اسيري كه عمرش يه سرابه
از در و ديوار مستي نمي باره
چه جوري از عشق بگم گريه نمي ذاره
چه جوري پيدات كنم موقعه ديداره
از اين گردش گردون نصيبم غم ودرده
چه عشقي دارم اون روز كه گردونه نكرده
چه عشقي دارم اون روز كه گردونه نكرده

زمونه خواست كه من از تو جدا شم
اينه دنيا اينه دنيا
هنوز ميخواد كه من با تو نباشم
اينه دنيا اينه دنيا
زمونه خواست كه من از تو جدا شم
اينه دنيا اينه دنيا
هنوز ميخواد كه من با تو نباشم
اينه دنيا اينه دنيا

بانو حمیرا

عشق تو نمیمیرد

بگذر ز من ای آشنا

چون از تو من دیگر گذشتم

دیگر تو هم بیگانه شو

چون دیگران با سرگذشتم

میخواهم عشقت در دل بمیرد

میخواهم تا دیگر در سر یادت پایان گیرد

بگذر ز من ای آشنا

چون از تو من دیگر گذشتم

دیگر تو هم بیگانه شو

چون دیگران با سرگذشتم

هر عشقی میمیرد

خاموشی می گیرد

عشق تو نمی میرد

باور کن بعد از تو دیگری

در قلبم جایت را نمی گیرد

هر عشقی میمیرد

خاموشی میگیرد

عشق تو نمیمیرد

باور کن بعد از تو دیگری

در قلبم جایت را نمیگیرد

هر عشقی میمیرد

خاموشی میگیرد

عشق تو نمیمیرد

باور کن بعد از تو دیگری

در قلبم جایت را نمیگیرد

هر عشقی میمیرد

خاموشی میگیرد

عشق تو نمیمیرد

باور کن بعد از تو دیگری

در قلبم جایت را نمیگیرد

هر عشقی میمیرد

خاموشی میگیرد

عشق تو نمیمیرد

باور کن بعد از تو دیگری

در قلبم جایت را نمیگیرد

عارف

خواننده: جمشید جم
سال اجراء: بهمن 1357

یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کنه
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما
دشت بی فرهنگی ما هرزه تموم علف هاش
خوب اگه خوب، بد اگه بد، مرده دل های آدماش
دست من و تو باید این پرده ها رو پاره کنه
کی می تونه جز من و تو درد ما رو چاره کن
یار دبستانی من با من و همراه منی
چوب الف بر سر ما بغض من و آه منی
حک شده اسم من و تو رو تن این تخته سیاه
ترکه ی بیداد و ستم مونده هنوز رو تن ما

باور كن ، صدامو باور كن
صدایی كه تلخ و خسته ست
باور كن ، قلبمو باور كن
قلبي كه كوهه اما شكسته ست
شكسته ست

باور كن ، دستامو باور كن
كه ساقهء نوازشه
باور كن ، چشم منو باور كن
كه يك قصيده خواهشه

وسوسهء عاشق شدن
التهاب لحظه هامه
حسرت فرياد كردنه
اسم كسی با صدامه

اسم تو هر اسمی كه هست
مثل غزل چه عاشقانه ست
پر وسوسه مثل سفر
مثل غربت صادقانه ست

باور كن اسممو باور كن
من فصل بارون برگم
مطرود باغ و گل و شبنم
درختم درخت خشكی
تو دست تگرگم

باور كن هميشه باور كن
كه من به عشق صادقم
باور كن حرف منو باور كن
كه من هميشه عاشقم

بانو گوگوش-باور کن

داغ یک عشق قدیمو اومدی تازه کردی
شهر خاموش دلم رو تو پرآوازه کردی
آتش این عشق کهنه دیگه خاکستری بود
اومدی وقتی تو سینه نفس آخری بود
به عشق تو زنده بودم
منو کشتی
دوباره زنده کردی
دوستت داشتم
دوستم داشتی
منو کشتی
دوباره زنده کردی
تا تویی تنها بهانه واسه زنده بودنم
من به غیر از خوبی تو مگه حرفی میزنم؟
عشقت به من داد عمر دوباره
معجزه با تو فرقی نداره
تو خالق من بعد از خدایی

در خلوت من تنها صدایی
به عشق تو زنده بودم
منو کشتی
دوباره زنده کردی
دوستت داشتم
دوستم داشتی
منو کشتی
دوباره زنده کردی
رفته بود هر چی که داشتیم دیگه از خاطر من
کهنه شد اسم قشنگت میون دفتر من
من فراموش کرده بودم همه روزای خوبو
اومدی آفتابی کردی تن سرد غروبو
عشقت به من داد عمر دوباره
معجزه با تو فرقی نداره
تو خالق من بعد از خدایی

در خلوت من تنها صدایی
به عشق تو زنده بودم
منو کشتی
دوباره زنده کردی
دوستت داشتم
دوستم داشتی
منو کشتی
دوباره زنده کردی

بانو گوگوش-مخلوق

بزار خيال کنم هنوز ترانه هام رو مي شنوي
هنوز هوامو داري وهنوزصدام رو مي شنوي
بزار خيال کنم هنوزيه لحظه از نيازتم
اگه تموم قصه امون هنوز ترانه سازتم
بزار خيال کنم هنوز پر از تب وتاب مني
روزا به فکر ديدنم شبا پر از خواب مني
بزار خيال کنم تو دلتنگيات
غروب که ميشه ياد من مي افتي
تويي که قصه طلوع عشق رو
گفتي و دوست دارمو نگفتي
بزار خيال کنم منم اون که دلت تنگه براش
اوني که وقتي تنهايي پر ميشي از خاطرهاش
اون که هنوز دوسش داري
اون که هنوز هم نفسه
بزار خيال کنم منم اوني که بودنش بسه
دوباره فال حافظ و دوباره توي فالمي
بزار خيال کنم بزار، اگر چه بي خيالمي

احسان خواجه امیری

سروش «عاشق نبودی تو»

عاشق نبودی تو، من عاشقت بودم
در قبله گاه عشق، بودی تو معبودم

آرام و آسوده، در خواب خوش بودی
یک لحظه من، بی تو، هرگز نیاسودم

من با نفسهایم، نام تو را خواندم
کاش ای هوس بازم، با تو نمی ماندم

روزی که می گفتی، من با تو می مانم
روزی که دانستی، من بی تو میمیرم

روزی که با عشقت، بستی به زنجیرم
بازنده من بودم، این بوده تقدیرم

خوش باوری بودم، پیش نگاه تو
هر دم ز چشمانت، خواندم کلامی نو

عاشق نبودی تو، من عاشقت بودم
در قبله گاه عشق، بودی تو معبودم

آرام و آسوده، در خواب خوش بودی
یک لحظه من بی تو، هرگز نیاسودم

من با نفسهایم، نام تو را خواندم
کاش ای هوس بازم، با تو نمی ماندم

عشق تو چون برگی، در دست طوفان بود
دل کندن و رفتن، پیش تو آسان بود

روزی به من گفتی، دیگر نمی مانم
گفتم که میمیرم، گفتی که می دانم

باور نمی کردم، هرگز جدایی را
آن آمدن با عشق، این بی وفایی را

گل گلدون

تو بيا تا دلم نكرده فرياد كي گل شب بو رو از شاخه چيده ؟
من مثل تاريكي ، تو مثل مهتاب
من مي رم گم مي شم تو جنگل خواب
از تو تنها شدم ، چو ماهي از آب
من شدم رودخونه ، دلم يه مرداب
رو شاخه هاي بيد ، دلش ميگره
از بركه هاي آب بالا نمي ره


گل گلدون من شكسته در باد

گل شب بو ديگه شب بو نمي ده
گوشه آسمون ، شده رنگين كمون
اگه باد از سر گل تو نگذره
گل گلدون من ، ماه ايوون من
گل هر آرزو ، رفته از رنگ و بو
آسمون آبي ميشه ، اما گل خورشيد
دره مهتابي ميشه ، اما گل مهتاب


تو كه دست تكون مي دي

به ستاره جون مي دي
مي شكفه گل از گل باغ
وقتي چشمات هم مياد
دو ستاره كم مياد
مي سوزه شقايق از داغ


از تو تنها شدم ، چو ماهي از آب

عشق خود حاشا مکن ، با من چنین سودا مکن

این امشب و فردا مکن

شاید اگر امشب رود فردا نیاید

آتش بزن در سینه ، سودای هوس را

چون من اگر عاشق شدی ، بگذر ز دنیا

از عاشقی پروا مکن ، این امشب و فردا مکن

شاید اگر امشب رود فردا نیاید

راضی مشو فریاد من ، هر شب رود تا آسمانها

راضی مشو نامت فتد ، در بی وفایی بر زبانها

اکنون که من هستم وفا کن ، فردای بی فردا رها کن

شاید اگر امشب رود فردا نیاید

راضی مشو هر نیمه شب ، از سوز دل آهی برآرم

راضی مشو بر چهرۀ مهر و وفا داغی گذارم

در عشق من دل با خدا کن ، فردای بی فردا رها کن

شاید اگر امشب رود فردا نیاید


سروده : معینی کرمانشاهی ، آهنگساز : علی تجویدی ، خواننده : مرضیه

تو همون بودی که میگفتی که آیندمو میسازی

ببین امروزچقدر راحت منوبه گریه میندازی

بگوتلخی دنیاتو با کی پرازعسل کردی

چطوراینجوری میتونی چطور اونو بغل کردی

حرفامونکردی باورو دیر بخوام بگم نرو

میدونم داری میگیری حالا یه دست دیگرو

تواین روزای بی کسی واسه خودم دلوا پسم

فقط بدون که بعد تو هیچی نمیمونه ازم

بی تو از آینده میترسم یعنی بعدازتو چی میشه

به کی تکیه کنم وقتی داره دستات یکی میشه

با اونیکه نمیشناسم با اونیکه نمیشناسی

حواست نیست که این عشقو داری به هیچی میبازی

حواست نیست که این عشقو داری به هیچی میبازی

حرفامونکردی باورو دیره بخوام بگم نرو

میدونم داری میگیری حالا یه دست دیگرو

تواین روزای بی کسی واسه خودم دلوا پسم

فقط بدون که بعدتو هیچی نمیمونه ازم

عاشق توام

همه کس من

همه کس من هم نفس من

دستامـــــوبگیـــــــــــ ر

هرچی که دارم مال تو

بذازتو دستم دستاتو

آغوش تو آرامشم

عشقم میدونم قدرتو

برای تو میخونمو

کنارتومیمونمو

بازم پرستش میکنم

مثل همیشه عشقمو

جون میگیرم ازوجودتو

از اون نگاهت

از روزیکه دیدمت

دلو زدم به نامت

من طاقت دوری ندارم

تو که میدونی

میمیرم برات

تا بشم فدات

مهربونم با یک نگاه

دل به تو دادم

یک ثانیه دور از تو باشم تمومه کارم

من توی این عشق هرچی که دارم ارزونی تو

میمیرم برات

واسه یک نگات

توروکه دارم غمی ندارم

به روی چشام تورو میذازم

دستامـــــوبگیــــــــر

به پات میریزم عشقمو

بگو گه دوست داری منو

کنارتو نشستمو

گرفتی دست سردمو

دلتنگ اون نوازشم

دوباره غرق خواهشم

حتی خیالشم برام

سخته ازت جدا بشم

من میگیرم تو بغل تورو آروم جونم

توبهترینی روزمین ای مهربونم

باتوچیزی کم ندارم توکه میدونی

میمیرم برات

واسه اون چشات

دنیای من با توپراز

شورونشاطه

بنیان این عاشق شدن

برق چشاته

من میخونم ازاون نگات

بامن میمونی

میمیرم برات

واسه یک نگاه

من میگیرم تو بغل تورو آروم جونم

توبهترینی روزمین ای مهربونم

من باتوچیزی کم ندارم توکه میدونیم

میمیرم برات

واسه اون چشات

دنیای من با توپراز

شورونشاطه

بنیان این عاشق شدن

برق چشاته

من میخونم ازاون نگات

بامن میمونی

میمیرم برات

واسه یک نگاه

اینو از تو یاد گرفتم


من اگه چیزی میدونم همه رو یادم تو دادی
نمی تونم یاد بگیرم جز اینا چیز زیادی
تو برام تجربه بودی تلختر از زهر هلاهل
اما اینو یاد گرفتم که نباشم از تو غافل
اینو از تو یاد گرفتم که بسازم و بسوزم
تو رو با همه بدیهات می پرستمت هنوزم
اینو از تو یاد گرفتم که تو عشق دیوونه باشم
روز بعد با هر چی عشقه غریب و بیگونه باشم
تو یادم که هر کس عاشقم بشه یه روزی
زیر آفتاب جدایی بگم باید بسوزی
اینو از تو یاد گرفتم که بسازم و بسوزم
تو رو با همه بدیهات می پرستمت هنوزم

من اگه چیزی میدونم همه رو یادم تو دادی
نمی تونم یاد بگیرم جز اینا چیز زیادی
تو برام تجربه بودی تلختر از زهر هلاهل
اما اینو یاد گرفتم که نباشم از تو غافل
اینو از تو یاد گرفتم که تک وتنها بمونم
هیچ کسو لایق عشقم دیگه تا ابد ندونم
اگه عشق اومد سراغم پیش پاش زمین نیفتم
نکنم حرفاشو باور بخونم هر چی که گفتم
اینو از تو یاد گرفتم که بسازم و بسوزم
تو رو با همه بدیهات می پرستمت هنوزم هنوزم
اینو از تو یاد گرفتم که بسازم و بسوزم
تو رو با همه بدیهات می پرستمت هنوزم

ساده


میدونستم که نمیشه
با تو فریاد کشید
میدونستم که نباید
زندگی رو ساده دید
ساده همراه تو بودن
ساده از عشق تو خوندن
ساده راه تو رو رفتن
ساده اسم تو رو گفتن
همسفر تنهاییات
دیگه تو بغضش اسیره
چیزی نمونده که اونم
از درد بی کسی بمیره
وقتی میبینم
از اون همه عشق
چیزی به جز اسم تو نمونده
باور ندارم که درد دوریت
به آخر راه منو رسونده

محال

من مثل تو از خاکم یه آدمم با یک دل
سر راهم کمین کرده هزارتا درد و مشکل
طلوع اولین داشتم آغاز راه عمرم
غروب آخرین دارم مثل تمام عالم
اگه واسه تو یه قصه نیستم
واسه شب تو یه خواب خوبم
بگو بخونم نگو بمونم
اگه نخونم رو به غروبم
اگه نخونم تشنه ترینم
تشنگی خاک جنوبم
من واسه تو یه قصه ام
نخونده باورم کن
مثل یه عکس کهنه اسیر دفترم کن
من روی قله خواب یه قصه محالم
از تو و عالم تو به دوری خیالم
من واسه تو یه عکسم
همیشه پشت شیشم
پشت غبار شیشه
تنهاتر از همیشه
تو توی خواب بازی
همیشه بی نیازی
من نمیخوام تو رویا
از من یه بت بسازی

دو پرنده


دو تا پرنده هستیم رو شاخه های غربت
نه اهل قصه گفتن نه خوندن و نه صحبت
ما بس که نپریدیم پریدن یادمون رفت
تو راه موندیم و دیگه رسیدن یادمون رفت

نه رفیقی نه سلامی
نه کسی با یه پیامی
رو درختی تنها توی دشت و صحرا بی پناهیم
سر توی بال هم اما باز محتاج یه نگاهیم

پاک و معصوم بی گناهیم
خالی از حرف پر آهیم

دو تا پرنده هستیم رو شاخه های غربت
نه اهل قصه گفتن نه خوندن و نه صحبت
ما بس که نپریدیم پریدن یادمون رفت
تو راه موندیم و دیگه رسیدن یادمون رفت

دو تا پرنده هستیم رو شاخه های غربت
نه اهل قصه گفتن نه خوندن و نه صحبت
ما بس که نپریدیم پریدن یادمون رفت
تو راه موندیم و دیگه رسیدن یادمون رفت

هر زمستون که میمیریم
تو بهار باز جون می گیریم
تنای سرد ما واسه دست آفتاب بیقراره
تا بهارو دیدن چاره ما تنها انتظاره
انتظاره انتظاره چاره تنها انتظاره

دو تا پرنده هستیم رو شاخه های غربت
نه اهل قصه گفتن نه خوندن و نه صحبت
ما بس که نپریدیم پریدن یادمون رفت
تو راه موندیم و دیگه رسیدن یادمون رفت

دو تا پرنده هستیم رو شاخه های غربت
نه اهل قصه گفتن نه خوندن و نه صحبت
ما بس که نپریدیم پریدن یادمون رفت
تو راه موندیم و دیگه رسیدن یادمون رفت

جولین


Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
I'm begging of you please don't take my man
Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
Please don't take him just because you can

Your beauty is beyond compare
With flaming locks of auburn hair
With ivory skin and eyes of emerald green
Your smile is like a breath of spring
Your voice is soft like summer rain
And I cannot compete with you, Jolene

He talks about you in his sleep
An' there's nothing I can do to keep
From crying when he calls your name, Jolene
And I can easily understand
How you could easily take my man
But you don't know what he means to me, Jolene.

Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
I'm begging of you please don't take my man
Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
Please don't take him just because you can

You could have your choice of men
But I could never love again
He's the only one for me, Jolene
I had to have this talk with you
My happiness depends on you
And whatever you decide to do, Jolene

Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
I'm begging of you please don't take my man
Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
Please don't take him even though you can

Jolene Jolene

عاشق میدونه


داره اشکم دونه دونه
می چکه از روی گونه
می ریزه با هر بهونه
روی خاک پاک خونه
تو دلم غم کرده لونه
چی بگم از این زمونه
گل پونه زد جوونه
دلم از غصه میخونه
عشق مثل آتیش میمونه
میکشه هر دم زبونه
تو که باشی یه نشونه
تو دل هرکی که خونه
هر کسی شعری میخونه
با نوای عاشقونه
بگین از عشق چی میمونه
توی قلب این زمونه
عاشق اینو خوب میدونه
که بهار عشق خزونه
راز تلخ عاشقی رو
توی دنیا اون میدونه