-
خوراک و پوشاک اهل جهنم
خوراک و پوشاک اهل جهنم
لباس كسانى كه در آن دنیا دستشان از عمل خالى است و اهل جهنم هستند، داستان عجیبى دارد. پیراهنى است كه از مس گداخته شده است، با بوى تعفّنى كه هیچ فردى در جهنم تحمل آن بو را ندارد. شما پیراهن پشمى بپوش، نیم ساعت در آفتاب برو، ببین چه مىشود؟ در آن زمان- طبق قرآن- لباسى كه از مس گداخته شده باشد، چگونه انسان را اذیت مىكند؟«سَرابِیلُهُمْ مِنْ قَطِرانٍ وَ تَغْشى وُجُوهَهُمُ النَّارُ» « ابراهیم (14): 50»
http://img.tebyan.net/big/1390/06/14...1911012244.jpg
مردى در مدینه، از رسول خدا صلى الله علیه و آله سؤال كرد: آیا به من اجازه مىدهید تا از خدا درخواست مرگ كنم؟ پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمودند: مرگ طوق گردن هر انسانى است و این سفر هم سفر طولانى است، ولى تو قبل از این كه بمیرى، براى ده حقیقت هدیه بفرست، تا بعد از این كه هدیهها را فرستادى، به تو اجازه دهم كه آرزوى مرگ كنى.
درخواست مرگ، بدون آمادگى، درخواست بیهودهاى است.
یكى از بابهاى مستقلى كه در روایات ما مطرح است، باب «الا ستعداد للموت» (وسائل الشیعة: 2/434، باب 23؛ «باب اسْتِحْباب كَثْرَةِ ذِكْرِ الْمَوْتِ وَ مَا بَعْدَهُ وَ الِاسْتِعْدَادِ لِذَلِك.»، بحار الأنوار: 6/ 124، باب 4؛ «حب لقاء الله و ذم الفرار من الموت.»بحار الأنوار: 68/ 263، باب 76؛ «الاستعداد للموت.» ، غررالحكم: 162؛ «التأهب للموت» ، كنز العمال: 15/ 542؛ «كتاب الموت وأحوال تقع بعده.») است .
راه آماده شدن براى سفر به آخرت
كسى كه آماده نیست، توشه ندارد، دستش خالى است، آخرتش را آباد نكرده، برگ عیشى به گور خودش نفرستاده، به فرموده امیرالمؤمنین علیه السلام: مىخواهد از مكان آباد به جاى ویرانى برود.
حضرت فرمودند: كسانى كه خود را آماده نكردهاند، به كجا مىخواهند بروند؟
قرآن مىگوید: هر چقدر اهل جهنم فریاد مىكشند، به آنها مىگویند: باز فریاد بكشید، به یاد دارید كه در دنیا بدمستى مىكردید و چه نافرمانىهایى مىكردید؟
اینجا كه خیلى برایشان بهتر و آبادتر است. « نهج البلاغه: خطبه 195» اینجا خانه، رفیق، زن، بچه، مغازه، كارخانه، مركبى دارند. اگر هیچ توجهى در دوره عمر خود به آنجا نكرده باشند، در حقیقت دارند از مكانى آباد به جایى ویران سفر مىكنند و وسایل زندگى، یار، شفیع و دوستى در آنجا براى آنها پیدا نمىشود. این مطالب در متن قرآن آمده است. « اشاره به آیات:سوره نساء (4): 78 ؛ سوره انبیاء (21): 35 ؛ شعرا (26): 87- 89 »
لقمه هاى ویژه اهل جهنم
اكنون كه مجبور هستند بخورند، آیا چند لقمه مىخورند و سیر مىشوند؟ قرآن مجید مىگوید: این غذایى كه براى جهنمىها درست شده است:«لا یُسْمِنُ وَ لا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ» « غاشیه (88): 7؛ »
نه لاغرى را برطرف مىكند و نه گرسنگى را. هیچ سودى ندارد. فقط شكم پركن است، چون خود گرسنگى نیز نوعى عذاب است.
ما در تیر و مردادماه روزه گرفتیم، آدم مىفهمد كه تشنگى و گرسنگى یعنى چه؟
روزى شانزده ساعت، آن هم در گرماى نسبتاً بالا. اما در جهنم، در گرماى چند میلیون درجه، آدم اگر تشنه و گرسنه نیز باشد و این لقمهها گرسنگى را برطرف نكند، هیچ كس نباشد كه به داد آدم برسد، چه مىكند؟
قرآن مىگوید: هر چقدر اهل جهنم فریاد مىكشند، به آنها مىگویند: باز فریاد بكشید، به یاد دارید كه در دنیا بدمستى مىكردید و چه نافرمانىهایى مىكردید؟
آب جوشان جهنم
بعد از این كه غذا مىخورند، آب مىخواهند. خدا مىگوید: براى آنها آب گذاشتهایم:«تُسْقى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ» « غاشیه (88): 5»
این آب را نیز نمىخواهند بخورند، ولى ما به آنها مىخورانیم. این چه آبى است؟ مىفرماید: از چشمهاى كه آتش دوزخ آن را گداخته است، در حرارت چند میلیون درجه مىجوشد، بخار هم نمىشود كه تمام شود، فقط مىجوشد.
این آب را نیز به آنها مىدهیم. اینها همان كسانى هستند كه به آنها گفتیم: مال حرام، مال یتیم، مال مردم، مال غصبى، رشوه و مال دزدى را نخورید، اما خوردند.
جالب این است كه وقتى در دنیا این اموال را مىخورند و به آنها مىگفتند:نخورید، مىگویند: برو آقا! مىخورم، یك لیوان آب نیز روى آن مىخورم. این همان آبى است كه در دنیا مىگفتند.
لباس اهل جهنم
لباس كسانى كه در آن دنیا دستشان از عمل خالى است و اهل جهنم هستند، داستان عجیبى دارد. پیراهنى است كه از مس گداخته شده است، با بوى تعفّنى كه هیچ فردى در جهنم تحمل آن بو را ندارد. شما پیراهن پشمى بپوش، نیم ساعت در آفتاب برو، ببین چه مىشود؟ در آن زمان- طبق قرآن- لباسى كه از مس گداخته شده باشد، چگونه انسان را اذیت مىكند؟ «سَرابِیلُهُمْ مِنْ قَطِرانٍ وَ تَغْشى وُجُوهَهُمُ النَّارُ» « ابراهیم (14): 50»
پیراهنى از مس گداخته شده به آدم بپوشانند و دیگر نشود آن را درآورد.
بنابراین پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمودند: براى چه آرزوى مرگ مىكنى؟ مگر آماده مرگ هستى؟ تو چگونه آمادگى دارى؟ تو مىخواهى از مكانى آباد به جایى خراب و ویران بروى؟ صبر كن. قبل از رفتن، آنجا را آباد كن! چون آبادىِ آنجا فقط قبل از رفتن میسر است. اگر زمینى را مىخواهید آباد كنید، یا خانهاى بسازید، باید به كنار زمین بروید، بایستید تا ساخته شود، اما در آخرت این گونه نیست؛ شما باید از این دنیا مصالح بفرستید، تا مأموران پروردگار در آنجا بسازند. « كنز العمال: 1/ 76، حدیث 302»
امام باقر (علیه السلام) می فرماید : « به اهل جهنم هفتاد جامه از آتش می پوشانند و کلاهی از آتش بر سرشان می گذارند
در جای دیگر می فرماید :« فَالَّذینَ کَفَروا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیابُ مِنْ نارٍ » (حج/19) « وَ تَرَی الْمُجْرِمینَ یَوْمَئِذٍ مُقَرَّنینَ فِی الْاَصْفادِ سَرابیلُهُمْ مِنْ قطِرانٍ وَ تَغْشی وُجوهُهُمُ النّارُ » (ابراهیم / 50 ، 49)
« کسانی که کافر شدند لباسهایی از آتش برای آنها بریده می شود . و در روز قیامت مجرمان را باهم در غل و زنجیر می بینی که لباسهایشان از ماده چسبنده بدبوی اشتعال زاست و صورتهایشان را آتش می پوشاند . »
« قطران » نوعی ماده سیاه رنگ قابل اشتعال است چیزی شبیه مخلوطی از قیر و بنزین که خیلی هم بدبو و بدمنظر است و در آتش دوزخ سریعا آتش می گیرد و شعله ور می شود .
لباس اهل جهنم یا قطعه هایی از مس و آهن گداخته و سرخ شده است و یا قطران است.
امام باقر (علیه السلام) می فرماید : « به اهل جهنم هفتاد جامه از آتش می پوشانند و کلاهی از آتش بر سرشان می گذارند.»
جبرئیل هم به پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) عرض کرد که : اگر یکی از پیراهن و سرابیل اهل جهنم بین زمین و آسمان آویزان شود تمام اهل زمین از بوی بد و حرارت آن می میرند .پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) با شنیدن این حرف گریه کرد. (اقتباس از بحار ،ج8 ، باب النار)
فرآوری : زهرا اجلال
بخش قرآن تبیان
منابع :
سایت عرفان
سایت اندیشه قم
سایت قاصدک
http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/roz1..gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/smilies/roz.gif http://www.ayehayeentezar.com/images/icons/roz1..gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/smilies/roz.gifhttp://www.ayehayeentezar.com/images/icons/roz1..gif
