ماه محرم - ماه عزاداری سید الشهدا
ماه محرم ماه عزاداری سید الشهدا
ماه مُحَرّم یا محرم‌الحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و از جملهٔ ماه‌های حرام است. به‌همان‌گونه كه پيش از ظهور اسلام، در دوران جاهلیت، جنگ و خونریزی در این ماه‌ها ممنوع بود، اسلام نیز همان را تأیید کرد.
در ماه محرم بود که حسین بن علی، سومین امام شیعیان وارد سرزمین کربلا شد، و در دهمین روز این ماه معروف به عاشورا به شهادت رسید. علی بن حسین معروف به زین‌العابدین، نیز، در روز بیست و پنجم همین ماه کشته شد.
ماه محرم و طلوع هلال آن يادآور مصيبت بزرگ سيد الشهداء عليه السلام است. ماه اندوه و حزن و ماه عزاداري دوستان اهل بيت عليهم السلام. در اين ماه و خصوصا در ده روز آغازين آن هر كدام از شيعيان بلكه هر مسلماني وظيفه دارد تا حزن و اندوه خويش را در عزاي فرزند رسول خدا صلي الله عليه وآله ابراز نمايد گريستن درعزاي امام حسين عليه السلام، سياه پوشيدن، شركت در مجالس عزا، برپاكردن مجالس عزا ويا كمكهاي مادي ومعنوي در بهتر برگزارشدن اين مجالس، راه انداختن دسته جات عزاداري و هر عملي كه مصداق اقامه عزا براي سيدالشهداء عليه السلام باشد در تقرب انسان به خداي متعال نقش بسيار مهمي دارد..
شخصي بنام ريّان بن شبيب درنخستين روز ازماه محرم محضر حضرت رضا عليه السلام شرفياب شد و آنحضرت درباره اهميت روزه داري دراولين روز ازماه محرم و مصيبت سيد الشهداء واشك ريختن ريختن بر آن حضرت مطالبي فرمودندكه برخي از فرازهاي اين حديث شريف را درذيل مي آوريم:
«يابن شبيب! ان المحرم هو الشهر الذي كان أهل الجاهلية يحرمون فيه الظلم و القتال لحرمته فما عرفت هذه الأمه حرمه شهرهاو لاحرمه نبيها لقد قتلوا في هذا الشهر ذريته وسبوا نساؤه»....
«اي فرزند شبيب! همانا محرم همان ماهي بود كه مردمان زمان جاهليت ظلم وكشتاررادر آن ماه بخاطرحرمت آن ماه حرام كرده بودند. پس اين امت حرمت محرمش وحرمت پيامبرش را نشناخت. در اين ماه ذريه پيامبر را كشتند و زنان خاندانش را اسير كردند»...
...«يابن شبيب ان كنت باكيا لشيء فابك للحسين بن علي ابيطالب»...
«اي فرزند شبيب هر گاه خواستي برچيزي گريه كني بر حسين بن علي بن ابيطالب گريه كن.....»
«....يابن شبيب ان سرّك ان تكون معنا في الدرجات العلي من الجنان فاحزن لحزننا وافرح لفرحنا و عليك بولايتنا فلو ان رجلا احب رجلا لحشره الله عزوجل معه يوم القيامة.»
«اي فرزند شبيب اگر ترا خوشحال مي كند اينكه در درجات بالاي بهشت همراه ما باشي پس بخاطر حزن ما اندوهگين باش و براي شادي ما شادمان باش و برتوباد ولايت ما پس اگر كسي سنگي را دوست بدارد خداي عزوجل او را در روز قيامت با آن سنگ محشور خواهد كرد.»
