http://img.tebyan.net/big/1388/10/18...2236475920.jpg
علیكم منى جمیعا سلام الله و ابدا ما بقیت و بقى الیل و النهار؛ سلام و رحمت خداى تعالى همیشه و مادامی كه من زنده باشم، شب و روز پاینده از من به همه شما باد.
در ادامه شرح زیارت عاشورا به این فراز رسیدیم که از خدا میخواهیم که دائم بر امام حسین(علیهالسلام) سلام و درود بفرستد.
این چند جمله مقام دوستى و محبت شخص زائر را نسبت به امام حسین(علیهالسلام) و شهدای دشت كربلا میرساند و میگوید: حسین جان سلام و رحمت خدا بر شما و اصحاب و یارانت باد همیشه، مادامی كه این شب و روز برقرار است، یعنى اگر خدا عمرى به من بدهد تا آخر دنیا همیشه در شب و روز از خدا طلب رحمت و درود براى شما مینمایم.
از این عبارت معلوم میشود كه شیعه و سنى دوست اهل بیت(علیهمالسلام) نباید زیارت آن حضرت را ترك كند باید هر شب و روزى خدمت آن حضرت و یارانش سلام بنماید.
كسی كه آن حضرت را زیارت نكند ناقص الایمان است
در «كامل الزیاره» از امام صادق(علیهالسلام) روایت میكند که فرمود: هر كسى بمیرد و قبر امام حسین(علیهالسلام) را زیارت نكند، ناقص الدین و ناقص الایمان از دنیا رفته و وقتی بهشت رود درجه او پایینترین درجه مؤمنین خواهد بود. و در روایتی دیگر است؛ كسی كه آن حضرت را زیارت نكند اگر اهل بهشت باشد از مهمانان اهل بهشت خواهد بود.
از امام صادق(علیهالسلام) شنیدم كه میفرمود: هر كس سالى بر او بگذرد و به زیارت قبر امام حسین(علیهالسلام) نرود خدای تعالى یك سال از عمر او كم میكند و اگر بگویم كه از شماها كسى هست كه سى سال قبل از اجل خود میمیرد راست گفتهام زیرا زیارت قبر امام حسین(علیهالسلام) را ترك میكند پس زیارت آن حضرت را ترك نكنید تا خدا عمر شما را طولانى كند و روزى شما را زیاد فرماید.
"دربندى" در "اسرارالشهاده" از "منصور بن هازم" نقل میكند كه گفت از امام صادق(علیهالسلام) شنیدم كه میفرمود: هر كس سالى بر او بگذرد و به زیارت قبر امام حسین(علیهالسلام) نرود خدای تعالى یك سال از عمر او كم میكند و اگر بگویم كه از شماها كسى هست كه سى سال قبل از اجل خود میمیرد راست گفتهام زیرا زیارت قبر امام حسین(علیهالسلام) را ترك میكند پس زیارت آن حضرت را ترك نكنید تا خدا عمر شما را طولانى كند و روزى شما را زیاد فرماید.
فضیلت زیارت امام حسین(علیهالسلام) در شب جمعه
"طریحى" در منتخب از "سلیمان ابن اعمش" نقل میكند كه گفت من در كوفه منزلی داشتم و در همسایگى من شخصى بود كه با او مانوس بودم و نزد او میرفتم و با وى صحبت میكردم، یك شب جمعهای به منزل او رفتم و در بین صحبتها به او گفتم در خصوص زیارت امام حسین(علیهالسلام) چه نظری داری؟ جواب داد كه بدعت است و هر بدعت ضلالت است و پیرو ضلالت در آتش خواهد بود.
"سلیمان" گوید من غضبناك شدم و از نزد او برخاسته و بیرون آمدم و با خود گفتم كه وقت صبح میروم و او را قدرى نصیحت میكنم و از فضایل زیارت امام حسین(علیهالسلام) براى او نقل میكنم اگر قبول نكرد و بر اعتقاد خود باقى ماند او را میكشم .
"سلیمان" گوید: صبح به در خانه او رفتم و دق الباب نمودم و او را صدا كردم. همسرش جواب داد كه دیشب عازم كربلا شد و به زیارت آن حضرت رفت. سلیمان گوید من هم عازم کربلا شدم و وقتى كه به زیارت قبر مطهر مشرف شدم دیدم که او سر به سجده گذاشته و در سجدهاش گریه میكند و دعا مینماید و از خدا طلب مغفرت مینماید. بعد از مدتى كه سر از سجده برداشت مرا نزد خود دید. گفتم اى شیخ دیشب تو میگفتى زیارت امام حسین(علیهالسلام) بدعت است و هر بدعت ضلالت و هر پیرو ضلالت در آتش خواهد بود و حال خودت آن حضرت را زیارت میكنى؟
گفت اى سلیمان مرا ملامت مكن، شب گذشته در خواب شخص جلیل القدرى را در كمال بزرگى و جلال و كمال و بهاء دیدم كه قادر به وصف او نیستم. دور او را جماعتى گرفته بودند و با سرعت او را میآوردند و در پیش روى او سوارى بود كه تاجى بر سر نهاده بود كه چهار ركن داشت و در هر ركن جواهرى بود كه از مسافت سه روزه میدرخشید.
به یكى از خدام او گفتم این شخص كیست؟ گفت محمد مصطفى(صلى الله علیه و آله) گفتم این دیگرى كیست؟ گفت على مرتضى(علیهالسلام) وصى رسول خدا. پس از آن نگاه كردم شترى از نور دیدم كه روی آن هودجى از نور بود و در میان وى دو نفر نشسته و آن ناقه میان زمین و آسمان طیران میكرد. پرسیدم این شتر براى كیست؟ گفت براى خدیجه كبرى و فاطمه زهرا(علیهماالسلام). گفتم این جوان كیست؟ گفت حسن بن على(علیهماالسلام).
جواب داد قدری صبر كن موسى بن عمران از خدا اذن خواسته كه به زیارت امام حسین(علیهالسلام) مشرف شود خدا هم به وى اذن داده، و ایشان با هفتاد هزار ملك از آسمان نازل شدهاند و انتظار طلوع صبح را دارند كه تا به آسمان عروج كنند. گفتم تو كیستى؟ گفت من از آن ملائكهاى هستم كه به حفظ قبر امام حسین(علیهالسلام) مامور شدهام و براى زوار او استغفار مینمایم.
پس از آن نزد هودج فاطمه زهرا(علیهاالسلام) رفته، دیدم كه رقعههایى نوشته شده از آسمان نازل میشود. پرسیدم اینها چیست؟ گفت این رقعههایى است كه در آنها برات آزادى از آتش براى كسى كه امام حسین(علیهالسلام) را در شب جمعه زیارت كند نوشته شده است، من هم رقعهاى طلب نمودم، به من گفتند تو میگویى زیارت امام حسین(علیهالسلام) بدعت است تا تو به زیارت آن حضرت مشرف نشوى از این رقعهها به تو نمیرسد.
وقتی از خواب بیدار شدم، سریع عازم زیارت قبر آن حضرت شدم و از این قبر جدا نمىشوم تا جان از تنم بیرون رود.
زیارت حضرت سیدالشهداء توسط موسى بن عمران
در كتاب "كامل الزیارة" از "ابى حمزه ثمالى" نقل میكند در پایان زمان دولت "بنى مروان" قصد زیارت قبر حسین بن على(علیهماالسلام) را نمودم، مخفیانه از سمت شام رفتم تا به كربلا رسیدم و در گوشهاى پنهان شدم تا نصف شب گذشت. پس به سمت قبر آمدم چون نزدیك قبر رسیدم مردى به طرف من آمد و گفت برگرد كه به قبر مطهر نمیرسى. من خوفناك برگشتم تا نزدیك صبح شد باز قصد قبر مطهر را نمودم تا به قبر نزدیك شدم همان مرد نزد من آمد و به من گفت اى مرد نمیتوانى به زیارت قبر برسى گفتم خدا ترا عافیت بدهد چرا نمىتوانم به زیارت قبر، مشرف شوم با این كه از كوفه به قصد زیارت این قبر آمدهام، مانع من مباش میترسم صبح شود و اهل شام مرا ببینند و بكشند.
جواب داد قدری صبر كن موسى بن عمران از خدا اذن خواسته كه به زیارت امام حسین(علیهالسلام) مشرف شود خدا هم به وى اذن داده، و ایشان با هفتاد هزار ملك از آسمان نازل شدهاند و انتظار طلوع صبح را دارند كه تا به آسمان عروج كنند. گفتم تو كیستى؟ گفت من از آن ملائكهاى هستم كه به حفظ قبر امام حسین(علیهالسلام) مامور شدهام و براى زوار او استغفار مینمایم.
پس برگشتم و وقتی صبح شد به سمت قبر آمدم و كسى مانع من نشد و زیارت كردم و نماز صبح خواندم و با تعجیل برگشتم تا كسى از اهل شام مرا نبیند.
تارك زیارت امام حسین، عاق رسول اکرم(علیهماالسلام)
در "اسرار الشهاده" از "عبدالرحمن ابن كثیر" از امام صادق(علیهالسلام) روایت كرده كه فرمود اگر یكى از شما تمام عمر خود را به حج رود و به زیارت امام حسین(علیهالسلام) مشرف نشود حقى از حقوق رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را ترك كرده زیرا كه حق امام حسین(علیهالسلام) از جانب خدا بر هر مسلمانى واجب است .
"حلبى" گوید كه خدمت امام صادق(علیهالسلام) عرض كردم چه میفرمایید؟ امام فرمود كسی كه قدرت داشته و ترك زیارت امام حسین(علیهالسلام) را كرده باشد، عاق رسول خدا گشته است .
در روایتى از زراره وارد شده كه میگوید: خدمت امام باقر(علیهالسلام) عرض كردم: چه میفرمایید درباره كسى كه در حالت خوف، پدران شما را زیارت كند؟ حضرت فرمود: خداوند او را از عذاب روز قیامت امان میدهد و ملائكه او را ملاقات میكنند در حالتى كه به او بشارت میدهند كه مترس و محزون مباش، این همان روزی است كه در آن رستگار خواهى شد.
زیارت امام حسین(علیه السلام) واجب است
روایات زیادى است كه دلالت بر وجوب زیارت سیدالشهداء دارد و ما بعضى از آنها را ذكر مىكنیم .
"محمد بن مسلم" از امام باقر(علیهالسلام) روایت كرده كه فرمود: شیعیان ما را به زیارت قبر امام حسین(علیهالسلام) امر كنید زیرا زیارت آن حضرت بر هر مؤمنى كه اقرار به امامت آن حضرت دارد، واجب است .
و در روایت دیگری فرمود: زیارت آن حضرت روزى را زیاد میكند و عمر را طولانى، و بلا را دفع میكند و هر مؤمنى كه اقرار به امامت آن حضرت دارد؛ زیارت آن حضرت بر او واجب است.
فرق بین زیارت در حال خوف و امنیت
روایاتی وارد شده بر این كه زیارت حضرت سیدالشهداء(علیهالسلام) در حالت امنیت و خوف فرق نمیكند. در روایتى از زراره وارد شده كه میگوید: خدمت امام باقر(علیهالسلام) عرض كردم:
چه میفرمایید درباره كسى كه در حالت خوف، پدران شما را زیارت كند؟ حضرت فرمود: خداوند او را از عذاب روز قیامت امان میدهد و ملائكه او را ملاقات میكنند در حالتى كه به او بشارت میدهند كه مترس و محزون مباش، این همان روزی است كه در آن رستگار خواهى شد.
"ابن كثیر" میگوید خدمت امام صادق(علیهالسلام) عرض كردم كه میلى قلبى، مرا به زیارت قبر پدرت حركت میدهد. ولی از وقتى كه به سمت زیارت خارج میشوم بیرون تا وقت مراجعت از سلطان و از اطرافیان او دلم خائف است. حضرت فرمود: یابن كثیر آیا دوست نمیدارى كه خدا ترا در راه ما ترسان ببیند؟ آیا نمیدانى كسى كه در راه ما برایش ترسى ایجاد شود، خدا او را در سایه عرش جاى دهد و در زیر عرش با امام حسین(علیهالسلام) مصاحب و همراه شود و از فزعهاى روز قیامت در امان باشد و اگر خوفى به او روى دهد ملائكه به او تسكین قلب و بشارت دهند.
اغنیاء باید همه ساله به زیارت روند
اخباری كه درباره اغنیاء وارد شده اینست كه سالى دو مرتبه یا چهار ماه یك مرتبه بروند. ولى فقراء سالى یك مرتبه را ترك نكنند.
امام صادق(علیهالسلام) فرمود به من خبر رسیده كه بعضى از شیعیان ما یك سال و دو سال بر آنها میگذرد كه به زیارت امام حسین(علیهالسلام) نمیروند، به خدا قسم كه به نصیب خودشان خطا كردهاند و از ثواب خدا بی میل شدهاند و از جوار پیغمبر دور افتادهاند.
عرض كردم در چه مدت باید آن حضرت را زیارت نمود؟ فرمود: هر گاه مقدر بشود در هر ماه یك مرتبه آن حضرت را زیارت كن. عرض كردم دستم نمیرسد زیرا كارگرى هستم كه باید با دسترنج خود نان بخورم و یك روز هم نمیتوانم كارم را ترك كنم؟ حضرت فرمود تو و امثال تو معذورند. منظور من آن كسانى است كه با دسترنج خود كار نمیكنند و اگر بخواهند هر جمعه به زیارت آن حضرت بروند، برایشان سهل است. چنین كسى در روز جزا نزد خدا و رسولش عذرى ندارد .
تنها عمل خیرى كه اثر آن از بین نمیرود زیارت حضرت سیدالشهدا(علیهالسلام) است چرا که اگر از یك طرف برود از جهات دیگر باقى میماند و لذا تنها عملى كه جامع همه ثوابها میباشد زیارت آن حضرت است و مانند دارویى است كه داراى صد خاصیت است.
خواص و زیارت حضرت سیدالشهداء (علیهالسلام)
زیارت ابا عبدالله الحسین ارواح العالمین له الفداء خواص زیادى براى شخص زائر در دنیا و آخرت دارد كه از احادیث صحیح استفاده میشود و ما به نقل چند خاصیت از آن اكتفا كرده و از بقیه صرفنظر مینماییم .
امام صادق(علیهالسلام) فرمود: زمانی كه زائر قبر امام حسین(علیهالسلام) قصد كرد كه به زیارت آن حضرت رود: براى خدا ملکهایى هست كه بر قبر امام حسین(علیهالسلام) موكلند. پس وقتى شخص زائر زیارت آن حضرت را قصد نمود، حقتعالى گناهانش را به وى ببخشد و زمانی كه به راه افتاد، گناهانش را محو فرماید و پس از آن كه قدم میگذارد، خداوند حسنات او را مضاعف فرماید و به قدرى حسنات او را مضاعف فرماید كه به مقامى رسد كه بهشت براى او واجب میگردد.
اثرات عمل خیر
اقتضاى ثوابهایی كه براى جمیع اعمال خیر ذكر شده اینست كه موانعى پیش نیاید و آن اثر ثواب را از بین نبرد. آنچه در اثرات ادعیه و اذكار و اعمال وارد شده؛ تا وقتى است كه مانعى در پیش نباشد ولى اگر مانع یا موانعى پیش آمد عمل اثرى نخواهد داشت. البته این نه از باب آنست كه اثر عمل من از بین رفته و یا نخواستهاند مزد عمل مرا به من بدهند بلكه به واسطه آن مانعى است كه به وجود آمد و اثر عمل مرا از بین برد.
مثلا فرداى قیامت نامه عمل بندهاى را به دستش بدهند چون در آن نظر كند اعمال بدى ببیند كه او مرتكب آن نشده بود و ضمنا اعمال خوبى كه در دوران زندگى انجام داده بود در نامه عمل خود نمىبیند. میگوید خدایا این نامه عمل من نیست و اشتباه شده. خطاب رسد اى بنده من اشتباه در كار ما نیست نامه عمل توست ولى به واسطه آن غیبتهایى كه در پشت سر برادران و خواهران دینى خود نمودى اعمال خیر تو به دیوان عمل آنها منتقل شد و اعمال بد آنان به دیوان عمل تو .
پس عمل خوب اثر خود را دارد ولى وقتى كه غیبت آمد اثر آن را نابود میكند پس ما نباید بگوییم اعمال خوب اثر ندارد بلكه باید بگوییم اثرات آنها محو میشود.
تنها عمل خیرى كه اثر آن از بین نمیرود زیارت حضرت سیدالشهدا(علیهالسلام) است چرا که اگر از یك طرف برود از جهات دیگر باقى میماند و لذا تنها عملى كه جامع همه ثوابها میباشد زیارت آن حضرت است و مانند دارویى است كه داراى صد خاصیت است.
اقتضاى ثوابهایی كه براى جمیع اعمال خیر ذكر شده اینست كه موانعى پیش نیاید و آن اثر ثواب را از بین نبرد. آنچه در اثرات ادعیه و اذكار و اعمال وارد شده؛ تا وقتى است كه مانعى در پیش نباشد ولى اگر مانع یا موانعى پیش آمد عمل اثرى نخواهد داشت. البته این نه از باب آنست كه اثر عمل من از بین رفته و یا نخواستهاند مزد عمل مرا به من بدهند بلكه به واسطه آن مانعى است كه به وجود آمد و اثر عمل مرا از بین برد.
دلیل بر این كه اثرات زیارت حضرت سیدالشهداء(علیهالسلام) به كلى از بین نمیرود فرمایش جابر بن عبدالله انصارى است در روز اربعین بر سر قبر امام حسین(علیهالسلام) كه فرمود: هر گاه قدم محب و زائر آن حضرت از گناهان لغزید براى وى قدم دیگر در مقام دیگر ثابت میشود.
ما میگوییم كه اگر خداى نخواسته گناهان ما مانع شد كه اثر زیارت آن حضرت به ما برسد از راههاى دیگرى امید نجات براى ما خواهد بود، گیرم ثواب حج و نماز و روزه و زكات و تسبیح و صدقه به ما ندادند ولى مشمول این روایت خواهیم شد كه فرداى قیامت منادى حق ندا میكند: این شیعة آل محمد، كجایند شیعیان آل محمد؟
پس جمع كثیرى كه عدد آنها را جز خدا نداند، برخیزند. پس از آن ندا كنند: این زوار الحسین بن على؛ كجایند زائران قبر امام حسین(علیهالسلام) پس جمعى بایستند و به آنها گفته شود كه دست هر كسى را كه دوست دارید بگیرید و داخل بهشت كنید. و زائر دست دوستان خود را گرفته داخل بهشت كند تا این كه كسى به او میگوید كه من در فلان روز به جهت تو عملى نمودم، دست او را هم میگیرد و داخل بهشت میگرداند.ممكن است بگوید كه شاید ما جزء، این دسته نباشیم و عمل بد ما مانع شد كه صداى این منادى به ما برسد، جواب گوییم در روایت وارد شده كه بر پیشانى زائر حسین(علیهالسلام) در قیامت نوشته میشود: هذا زائر قبر خیر الشهداء .
امام صادق(علیهالسلام) فرمود كه در روز قیامت منادى حق ندا كند كه كجایند زوار حسین بن على (علیهالسلام) پس جماعتى بر میخیزند كه عدد آنها را جز خدا كسى نداند، بعد به آنها گویند چه چیز باعث شد كه شما آن حضرت را زیارت كردید؟ گویند پروردگارا دوستى رسول خدا و على و فاطمه و ترحمى كه به آن حضرت داشتیم، به سبب مصایبى كه به آن حضرت وارد آمده بود، پس به آنها میگویند: اینها محمد و على و فاطمه و حسن و حسین(صلوات الله علیهم اجمعین) هستند به آنها ملحق شوید شما با آنها هم درجه هستید و به لواى رسول خدا ملحق شوید. پس میروند در زیر لوایى كه در دست امام على(علیهالسلام) میباشد.
فراوری از کتاب شرح زیارت عاشورا، اثر حضرت آیة الله حاج سیداحمد میرخانی
