آموزش آداب و رسوم رقص

مقدّمه
آداب رقص، به شما می آموزد تا چطور به چگونگی صحیح رقص در مکان و زمان متفاوت، مسلّط شوید. به این ترتیب قادرید بدانید کجا و کی باید چطور برقصید، همچنین تشخیص می دهید آیا شخص مقابل شما مایلست با شما برقصد یا نه؟
فرهنگ لباس رقص
در تمام ملل و از قدیم الایام، رقص، خود فرهنگی جداگانه داشته (فورکلور: فرهنگ مربوط به هر قوم اعم از نوع لباس، آداب، شعر، رقص و...)، اگر می خواهید با کس یا گروهی در رقص همخوانی داشته باشید، مطمئناً باید پیرو آداب و رسوم آن گروه باشید. یکی از راههای همخوانی، نوع لباس یکسان و مربوط به آن گروه است. که خود شامل پوشش اعم از نوع پیراهن، دامن یا شلوار، و... می باشد. شاید برای رقص در محیط منزل یا ... بتوانید غیر رسمی یا هرطور که دوست دارید لباس بپوشید امّا، برای مثال، اگر به یک مهمانی رسمی دعوت شدید، پوشیدن کت و شلوار رسمی برای مردها و برای زنان، لباس شب، الزامیست، در غیر این صورت هر نوع لباس دیگر خارج از عرف و ناشایست است.
تشخیص اینکه چه لباسی بپوشید، خیلی سخت نیست، حتّی می توانید با تقلید و پیروی از نحوه ی پوشش همگانی دیگران در مجالس مختلف، طبق عرف پیش روید یا از یک شخص کارآمد در زمینه نوع پوشش آن میهمانی کمک بگیرید و لباس مناسب با آن مجلس را تهیّه کنید.
در اینجا به نکاتی اشاره می کنیم که با بهره بری از آنها می توانید نوع پیراهن، شلوار، کت، دامن، کروات، کفش و ... را برای هر مجلس انتخاب کنید.
کروات یا پاپیون سفید: معمولاً این رنگ از کروات در مجالس رسمی بکار می رود. نوع مناسب شلوار با این کروات، معمولاً در طول بیرون شلوار، نواردوزی بصورت ربان یا قیطان دوری بکار می رود، جلیغه راه راه امّا با راههای باریک به همراه پیراهن زیر آن که یقه هایی ایستاده و آهار دار داشته باشد، مناسب است. بیشتر مردهای اشرافزاده ها از دستکش سفید و زنان از لباس رسمی یکسره از گردن تا نوک پا به همراه پاپیون و دستکش های بلند تا آرنج، ولی یک رنگ، برای جذّابیت نوع پوشش خود استفاده می کنند.
کروات یا پاپیون تیره: همراه با کت و شلوار تیره، پارچه ی خطوط نازک راه راه، کمربند و کروات پهن، کروات تیره صرفاً به معنای مشکی نیست، بلکه هرنوع رنگ تیره که البته این رنگ باید با کمربند هماهنگ باشد. زنان نیز به همراه پیراهن های بلند چین دار یکسره از پاپیون استفاده می کنند.
رنگهای دیگر کروات و پاپیون: چه زن و چه مرد از کروات و در زنها پاپیون، سعی می کنند از نوع پهن آن و رنگ هماهنگ با نوع کت و شلوار یا پیراهن های شب زنانه استفاده کنند. توصیه می شودخانم ها همراه با پاپیون حتماً دامن بلند و یکسره بپوشند نه کوتاه.
لباس رسمی: آقایان کت و شلوار به همراه کروات یا پاپیون (امروزه به جای کت بلند، کت کوتاه یا کت اسپرت می پوشند)، خانم ها پیراهن های رسمی یکسره یا لباس شب.
لباس نیمه رسمی:
پوشش آقایان: پیراهن های مردانه با کروات، گاهی هم همراه با ژاکت یا کاپشن بهاره، اگر از جلیغه یا کت اسپرت استفاده شود، باید طوری باشد که کروات نمایان شود، پیراهن های یقه اسکی یا یقه گرد با ژاکت یا کاپشن بهاره که دیگر کروات نیاز نیست. پوشش خانم ها: لباس شب به همراه زیورآلات مناسب یا پیراهن تک به همراه شلوارهای کرپ و راسته
لباس معمولی: بیشتر در مجالس پایکوبی، کلاسهای رقص و ... استفاده می شود. پوشش آقایان: شلوارهای مخمل، جیر،... به همراه تی شرت های نخی یقه گرد یا یقه هفت. خانم ها: در این مکان ها، خانم ها تنوع لباسی بیشتری دارند، در هر صورت می توانید طبق مد روز یا سلیقه ی خود لباس بپوشید. با این حالت براحتی می توانید هر مدلی برقصید، البته کفشهای مناسب را فراموش نکنید.
مدل های غربی: همواره شلوارهای جین ( از نوع غیر سنگ شور) با چکمه های بلند در تمام دنیا رواج یافته است. البته پوشیدن چکمه های بلند و لیز به همراه کلاه برای رقص تند مناسب نیست، چرا که هر لحظه ممکن است یا زمین بخورید یا کلاهتان بیافتد. اگر هم مجبور شدید، حتماً قبل از رقص کلاه را از سرتان بردارید. بدانید که در بیشتر فرهنگهای غربی، سر کردن کلاه دیگری که روی میز در مجلس رقص است، چه زن بردارد یا مرد، کاری ناپسند و بی ادبانه است.
میلونگاس یا رقص تانگو آرژانتینی: بهتر است مرد و زن لباسهای تیره یا مشکی بپوشند.
پوشش برای رقص در کشورهای لاتین (آمریکایی):
آقایان: تی شرت اعم از نخی، دکمه دار یا یقه گرد و هفت به همراه کفشهای مخصوص رقص، اگر روی لباس چیزی دیگر بپوشید با پیراهن های دکمه دار، جلیغه مناسب تر است. رنگ: روشن یا تیره
خانم ها: لباس های باز مثل دامن کوتاه یا بلند به همراه تاپ یا پشت گردنی.
رقص چرخشی (سوئینگ): حدود خاصّی برای این رقص نیست، هر نوع لباسی اعم از مد روز و ... می توان پوشید، امّا به دلیل حرکت های چرخشی حین رقص، توصیه می شود از لباس های راحت استفاده شود، به خصوص خانم ها از دامن های خیلی کوتاه یا شلوارکها تنگ و جذب، نپوشند، چرا که حین رقص ممکن است هر اتفاق ناخواسته ای بیفتد، مثل، زمین خوردن، لیز خوردن، ... که باید بتوانند خود را کنترل کرده! البته در دهه 1930 تا 1940 ، دامن های کوتاه پفی و تنگ مد بود که خیلی زود از مد رفت.
همواره طوری لباس بپوشید که خودتان و نفر مقابل شما از همراهی با شما لذّت ببرد:

• در هر مجلس رقصی اعم از رسمی و غیر رسمی، همواره کفشی مناسب رقص بپوشید. از پوشیدن کفشهای پاشنه بلند، لیز یا کفشهای سنگین و ته اسفنجی خودداری کنید. چرا که ممکن است در بین رقص به زمین بچسبد، لیز بخورید و یا باعث فشار به زانو ها و دیگر قسمتهای پا شود.
• برای رقص به خصوص رقص تند، سعی کنید از پوشش لباسهای باز یا خیلی نازک خودداری کنید، درست نیست که بدن عریان یا خیس شما را نفر مقابلتان لمس کند.
• در رقص های دو نفره تند مثل چرخشی، نباید لباسهایی با آستین گشاد (چه کوتاه و چه بلند) بپوشید، چرا که هر آن ممکن است دست نفر مقابل شما به هنگام چرخش به آستین شما گیر کند.
• زیورآلاتی مثل، ساعت، انگشترهای تیز و بزرگ، گردن بند های گشاد و بلند و ... ممکن است در رقص های تند و دو نفره، موجب صدمه به همراه شما شود.
• آقایان: لطفا" حتّی المقدور موقع رقص، جاسوئیچی خود را جای دیگر بگذارید، در غیر اینصورت در جیب عقب خود بگذارید تا به همراه خود صدمه ای نزنید.
• خانم ها: اگر موی بلند دارید، بهتر است آن را کاملاً جمع کنید، چرا که دست همراه شما به موهای شما گیر کرده یا ممکن است در حرکت های سریع چرخشی به چشم یا پوست شما و همراهتان صدمه بزند.

پیش نیازهای دیگر:
از آنجاییکه رقص معمولاً با نفری دیگر همراه است و یک کار گروهیست، بنابراین قبل از ورود به همچین مجلسی موارد زیر را رعایت کنید:

• دوش بگیرید و از مام یا اسپری ضد تعریق استفاده کنید.
• مسواک بزنید و آدامس بجوید یا از شستشودهنده های دهان مصرف کنید.
• قبل از آن از خوردن غذاهایی که در آن پیاز یا سیر بکار رفته خودداری کنید.
• در صورتی که مجلس یا نفر مقابل شما سیگاری نیست، از کشیدن سیگار جهت جلوگیری از بوی بد سیگار موقع رقص خودداری کنید.

در حین رقص:

• حین رقص بطور مداوم از بو ندادن بدن یا دهان خود مطمئن شوید.
• در حین رقصهای تند سعی کنید، در حین آن صورت خود را شسته یا شب حتماً به حمام بروید.
• آقایان می توانند به دلیل تعرق زیاد در حین رقص های تند، یک پیراهن اضافی همراه خود ببرند تا در صورت لزوم عوض کنند.

درخواست رقص:
جملات زیر می توانید برای تقاضای رقص ادا کنید:

• میشه با این آهنگ برقصم؟
• آیا مایلید با من برقصید؟
• دوست دارید برقصید؟
• اجازه دارم با شما برقصم؟

از قدیم تاکنون مرسوم است که مردها از خانم ها تقاضای رقص کنند، امّا فرهنگ ها همواره تغییر پذیرند. امروزه خانم ها آنقدر اجتماعی هستند که حتّی در مجالس رسمی نیز ممکن است آنها تقاضای رقص کنند.
اگر کسی که دوست دارید با او برقصید با گروهی دیگر می رقصد، حتّی اگر نگاهی از وی به شما خیره شد، باز هم با نزدیک شدن به وی یا نگاههای پشت سرهم، خود را کوچک نکنید، اگر درنگ کنید و منتظر شوید، خود او به طرف شما می آید.
ادب حکم می کند اگر در این شلوغی میهمانی، کسی را که دوست دارید با او برقصید، مشغول صحبت کردن با کسی است، حرف وی را قطع نکنید، ضمن کنترل هیجان خود، صبر کنید تا صحبت های وی تمام شود و بعد تقاضای رقص کنید.
زمان شناس باشید، همواره با کسی در رقص همراه شوید که او هم پذیرای دعوت شما باشد و در حین رقص با هیجان شما را همراهی کند.
با حرکتی سنگین و آهسته (هر متر با 3 یا 4 قدم) به طرف شخص مورد نظر برای تقاضای رقص بروید، تا او زمان تصمیم گیری را داشته باشد، اگر در این بین او هیچ اشتیاق، لبخند یا رویی نشان نداد، قبل از رسیدن به وی، کسی دیگر را انتخاب کنید.
سعی کنید رعایت محیط را بکنید و ادب و عرف را رعایت کنید. برای مثال، برخی عادت دارند در مجالس گوشه ای نشسته با همراه خود تنها صحبت کنند و علاقه ای به رقص ندارند، بنابراین از آنها تقاضای رقص نکنید. در مقابل، اگر می بینید کسی که دوست دارید با وی برقصید، تنها گوشه ای نشسته و تنهاست، به آرامی نزدیک شده و کنارش بایستید، بعد از لحظاتی که چشم در چشم شدید، با لبخند از وی تقاضای رقص کنید. مطمئناً او هم دعوت شما را می پذیرد. اگرنه بهتر است اصرار نکنید و دنبال کسی دیگر باشید.
اگر از طرف دو نفر دعوت به رقص شدید، ادب حکم می کند، ضمن پذیرفتن دعوت کسی که بیشتر تمایل دارید با وی برقصید را قبول و از نفری دیگر عذرخواهی کرده و به او بگویید که بعداً با او می رقصید.
از چه کسی درخواست رقص کنید
برخی افراد به دلیل توانایی و مهارت خاصّ در رقص همواره کسان زیادی دوست دارند با آنها برقصند، اگر یکبار با وی رقصیدید، ادب حکم می کند که برای بار دوّم تقاضای رقص نکنید. مطمئناً کسان دیگر نیز همچون شما منتظرند تا با وی برقصند.
یکی از معضلات این مجالس تک رویست، به این صورت که میهمانان تنها با همراه خود تمام شب را می رقصند، یکی از جذّابیتهای این میهمانی ها این است که میهمانان با میزبان یا افراد دیگر نیز برقصند، یا حتّی در بعضی حالات دیده می شودکه در پارتی هایی که صرفاً برای رقص یا پایکوبیست، زن و شوهر به جای پیوستن به دیگران، تمام شب را از پیش هم تکان نمی خورند و با هم حرف می زنند، در این مواقع بیشتر مردم با خود می گویند، خوب، اگر می خواستید با هم حرف بزنید در خانه می ماندید!
مطمئناً مهارت رقصیدن در افراد مختلف، متفاوت است، بهتر است ابتدا به مبتدیان اجازه دهید که خودی نشان دهند، یا در حین رقص با آنها همراهی کنید و خیلی از حرکات مهارتی خود استفاده نکنید، بعد از آنها می توانید تمام توانایی خود را نشان دهید!! چرا که اگر این کار را از بدور ورود بکنید، دیگر کسی از روی اعتماد به نفس پایین، جرأت بلند شدن و رقصیدن را ندارد.
جواب رد دادن به تقاضای رقص
از نظر اجتماعی این کار ناشایست است. البته بعضی به دلیل خجالت یا مبتدی بودن این دعوت را رد میکنند. به هر صورت سعی کنید تحت هیچ شرایطی تقاضای رقص کسی را رد نکنید. حتّی اگر دوست داشتید با نفری دیگر در آن مجلس برقصید، باز هم دقایقی با نفر متقاضی برقصید. اگر مجبور شدید تقاضای کسی را قبول نکنید، تنها می تواند از جمله های مودّبانه مثل :1- من رقص بلد نیستم. 2- خسته هستید. 3- من قول دادم که با (x) برقصم. یا من خیلی رقصیدم، یه استراحتی بکنم بعد، در این صورت ادب حکم می کند تا آخر آهنگی که آن نفر به شما پیشنهاد رقص داده، از صندلی بلند نشوید، البته این را هم فراموش نکنید که همیشه همه کس به شما تقاضای رقص نمی کنند، شاید نفر اوّل، نفر آخر باشد!
ضمن اینکه غیر از موارد فوق، بعضی از معذوریت ها موجب می شود تا کسی مجبور شود دعوت کسی را رد کند، به طور مثال، تعهد به نامزد، همسریا ...، شلوغی مجلس، لباس نامناسب و لیز بودن کف زمین، ... که در این صورت می توانید با گفتن: "نه، مرسی"، بدون هیچ توضیحی دعوت وی را قبول نکنید.
در قسمت بعدی این مقاله، با نحوه رقصیدن و حرکات موزون آشنا می شوید.
اگر تقاضای رقص شما را رد کردند(2)
اول از همه مودبانه عذرخواهی کنید، معمولاً مجلس های رقص و پایکوبی، بیشتر از 3 یا چهار ساعت طول می کشد و مطمئناً در این میان تنها عدّه ا ی محدود و حرفه ای هستند که می توانند بدون وقفه برقصند، بنابراین بیشتر افراد بعد از یکی دو بار رقصیدن خسته شده و می خواهند استراحت کنند، دراین بین اصرار شما بر دعوت به رقص، کاری غیر منطقی و خارج از ادب است. همانطور که قبلاً نیز به آن اشاره شد، برخی نیز واقعاً از رقصیدن خجالت می کشند، به آنها نیز نباید اصرار کنید. همچنین در برخی مجالس رقص رسمی، درخواست بیشتر از یکبار از شخصی خارج از عرف است.
در میدان رقص:
خطوط رقص: معمولاً رقص در میدان رقص، در جهت عقربه ساعت حرکت می کند. به خصوص رقص های والتز، فاکس تروت، تانگو، رقص پا، پولکا، دقیقاً در این جهت حرکت می کند. رقص های آمریکای لاتین و سوئینگ (چرخشی) حدود خطوط خاصّی ندارد و متنوع است. گاهی می توان با یک آهنگ و قسمتهای مختلف آن، رقص های متفاوت انجام داد، برای مثال، رقص چرخشی با رقص پا، در این صورت کسانی که چرخشی یا سوئینگ می رقصند در وسط سالن و بقیّه در جهت عقربه ساعت می رقصند.
ملاحضات در میدان رقص:
موقع رقص باید مواردی را رعایت کنید، بطور مثال، برخی، جفت به جفت می رقصند، بنابراین نباید شما طوری وارد میدان شوید که بین آنها قرار گیرید یا مزاحم حدود رقص آنها شوید.
در پایان رقص:
بعد از اتمام رقص، از همراه خود تشکر کنید. در مراسم رقص رسمی او نیز به شما می گوید: "خواهش می کنم"، امّا در بیشتر مجالس خودمانی و معمولی، در مقابل تشکّر شما، همراه شما نیز می گوید: "مرسی"، تمامی این مکالمات آخر رقص، حالتی دلپذیر در هر دونفر ایجاد می کند و خستگی رقص را برطرف می کند.
همچنین اگر از رقص با همراه خود واقعاً لذّت بردید، این را به وی بگویید. حتّی اگر وی در حدّ حرفه ای یا مبتدی رقصید، باز هم فروتنی خود را نشان دهید و از وی تشکّر کنید. جملاتی مثل، "از رقص با شما به خصوص در حرکات چرخشی، لذّت بردم، واقعاً حرفه ای می چرخیدید"، اگر هر دوی شما حرفه ای هستید و یک مدل مثلاً والتز رقصیدید، از وی بخواهید که در دور بعدی یا مجلس بعدی، رقص دیگر مثل، کاکا را امتحان کنید، البته فراموش نکنید که از نظر اجتماعی در مجالس رسمی، رقصیدن پی در پی در یک مجلس تنها با یک نفر که از او تقاضای رقص کردید، خیلی مرسوم نیست.
ترک میدان رقص:
وقتی آهنگ تمام شد، خیلی با شکوه، امّا سریع میدان را ترک کنید. مرسوم است که مرد بازوی خانم را بگیرد و او را روی صندلی بنشاند. البته امروزه با وجود تقاضای رقص از طرف خانم ها به مردها، این روحیات دیگر فقط در مراسم رسمی قابل انتظار است. همچنین تشخیص دهید که در آهنگ بعدی آیا او واقعاً تمایل به رقصیدن دوباره با شما را دارد یا خیر؟، شاید دوست داشته باشد با کسی دیگر برقصد.
ورودی های میدان رقص را خالی بگذارید
بیشتر میدان های رقص در تمامی مجالس، مساحت محدودی را دارد، بنابراین از ازدحام و ایستادن در ورودی ها یا دیدگاههای مردمی که بر صندلی نشسته اند و رقّاصان را تماشا می کنند، خودداری کنید. معمولاً این کار خارج از ادب است، چرا که برخی تماشاگران خجالت می کشند بگویند، بروید کنار تا رقص را ببینند، به بعضی نیز برمی خورد.
به کسان دیگر نیز میدان رقص را بدهید
به دلیل محدودیت جای رقص، استفاده ی آن عمومیست، شاید برخی نیز برای رقص مخصوص خود نیاز به فضای بیشتری داشته باشند. از نظر اجتماعی صحیح این است که تا آنجا که می توانید، فضایی برای آنها خالی بگذارید. باز هم تأکید می کنیم که از برخورد تصادفی با جفت ها یا مبتدیان خودداری کنید، حتّی سعی کنید همواره فضایی بین خود و آنها قائل شوید. می توانید اگر رقص شما فضای زیادی را می گیرد، هر از چند گاه مدل رقص خود را تغییر دهید تا به دیگران نیز مهلت رقص را بدهید و از ازدحام بیش از حدّ در گوشه های میدان جلوگیری شود.
این مهلت دادن به دیگران، حتّی گاهی می تواند به معنای ترک میدان رقص نیز باشد، اگر می بینید واقعاً جمعیت زیاد است، بهتر است برای مدتّی آنجا را ترک و در جای دیگر بایستید تا دیگران نیز فرصت رقص را در میدان داشته باشند. همه مردم با همه نوع آهنگ نمی توانند برقصند، در مورد برخی آهنگها، شاید افراد محدودی آن هم تنها در میدان رقص باشند، اگر آنقدر در رقص ماهر هستید یا اعتماد به نفس بالایی دارید، بهتر است آنها را همراهی کنید.
سعی کنید از نظر سرعت رقص (آرام یا شاد) با دیگر افراد هماهنگ باشید! شاید دو زوجی که با حرکات چرخشی و سریع با اندامی هماهنگ و زیبا می رقصند، در دید اوّل، بسیار دیدنی باشد، امّا خوب که توجّه می کنید، می بینید متأسفانه بیشتر فضای میدان را بدون ملاحضه دیگران، به خود اختصاص دادند.
رقص ایریال (چرخشی یا حرکات آکروباتیک):
تنها چیزی که می توان در این مورد گفت این است که "به هیچ عنوان این رقص را انجام ندهید"، اگر خیلی هم در این رقص حرفه ای هستید باز هم خطرناک است، چرا که یکی از رقاصان معروف در سال 1996 به هنگام حرکات این رقص، جان خود را از دست داد. این مسئله را جدّی بگیرید و دست از حرکات آکروباتیک بردارید!
مسخره یا سرزنش نکنید!
هرگز همراه خود را بابت حرکتی اشتباه سرزنش نکنید، شاید واقعاً او مبتدی باشد، جملاتی اشتباه مثل، "من می تونستم این حرکت را با کسی حرفه ای تر، بهتر برقصم!"، برای این است که تأکید می کنیم، سعی کنید با هم ردیف خود برقصید.
در صورت اشتباه از هر کدام از طرفین، بهتر است هر دو با لبخندی، به رقص خود ادامه دهند. حتّی اگر خطا در رقص از طرف شما نبوده، به خصوص اگر شما مرد هستید، از این اشتباه با لبخندی مهربانانه بگذرید و ادامه دهید. اگر هم شما اشتباه کردید، احتیاج به عذرخواهی نیست، اینطوری همراه شما نیز راحت تر است.
شاید هم اشتباه شما آنقدر نامحسوس باشد که همراه شما متوجّه نشود، در این حالت بدون هیچ عکس العملی به رقص خود ادامه دهید، البته بد نیست اگر او متوجّه این اشتباه شما شد با گفتن یک جمله کوتاه و آرام، لبخندی بزنید و بگویید: "شرمنده!"
آیا همراهتان از رقص با شما لذّت برده است؟
همواره سعی کنید هماهنگ با او برقصید، بیشتر مواقع هر دو نفر از نظر مهارت در رقص با هم یکسان نیستند، در این حالت بهتر است کسی که ماهرتر است از نظر سرعت و مدل با همراه خود که مبتدی تر است هماهنگ شود. بهتر است ابتدا با حرکاتی آهسته و ابتدایی شروع کنید، اگر احساس کردید او نیز ماهر است، به تدریج بر سرعت و تنوع حرکات خود بیافزایید. در این صورت هر دونفر از با هم رقصیدن لذّت می برید.
در مورد رقص های چرخشی (سوئینگ) یا لاتین (اسپنیش)، نیز باید در ابتدا از انجام، چرخش های سریع و یکباره به همراه رقص پا تند و ... خودداری کرد، چرا که اگر طرف مقابلتان ناشی باشد، سبب کاهش اعتماد به نفس وی می شود. البته گاهی اوقات برخی حرفه ای ها در رقص برای تحریک و تشویق همراه خود به رقص، این حرکات را ابتدا آهسته و بعد سریع انجام می دهند.
مرسوم این است که هر دو نفر طوری در رقص با هم هماهنگ باشند تا هر دو در این بین راحت باشند و از رقصیدن لذّت ببرند، بنابراین بهتر است به حرکاتی که او دوست دارد یا بدش می آید توجّه کنید، برای مثال، در رقص سوئینگ(چرخشی)، بعضی خانم ها از اینکه در آخر چرخش، با سر روی بازوی نفر مقابل بصورت خمیده قرار بگیرند، خوششان نمی آید، بنابراین شما نیز اصراری بر این قضیه نکنید، این درحالیست که معمولاً خانم ها این کار را انجام می دهند چرا که جزئی از رقص است. بعضی عادت به تند کردن یا متنوع رقصیدن بین رقص بطور ناگهان، مثل حرکات تند پا یا ... خوششان نمی آید، بنابراین در همه حال ملاحظه تمایلات همراه خود را بکنید.
حالات صورت و رفتار مناسب
با لبخندی ملیح به چشمهای همراه خود نگاه کنید. حتّی اگر وی خیلی با رقص شما هماهنگ نیست، سعی کنید با وی حسّ گرمی را در رقص بگیرید. موقع رقص، ذهن خود را از هرگونه مشکلات معمول دیگر در زندگی روزمره، اعم از کاری، درسی، خانوادگی و ... خالی کنید، و تنها به رقصیدن فکر کنید. چرا که همیشه فرصت رقصیدن با نفر دلخواه خود را پیدا نمی کنید و در صورت فکر کردن به مشکلات، حالات صورت شما را، فردی افسرده و نگران نشان می دهد. مثل عروسک رفتار نکنید و گرم بگیرید.
آموزش در میدان رقص
به دو صورت انجام می گیرد:
1-روش غیر مستقیم
متأسفانه برخی رقّصان حرفه ای، وسط رقص، دست از رقصیدن بر می دارند و به همراه خود سعی می کنند با یادآوری اشتباهات وی در رقص، به او آموزش دهند، در حالی که شاید او اصلاً علاقه ای به یادگیری را در آن لحظه نداشته باشد. شعار همیشگی: با همراه خود در یک سطح برقصید)، این کار در واقع، نوعی بی ادبی و تمسخر به حساب می آید.
2-آموزش رقص بطور مستقیم
این روش باید با احترام و به آرامی صورت گیرد، فرض کنید، آقایی به محض شنیدن آهنگ دلخواه خود دوست دارد با آن آهنگ حرفه ای برقصد، و به دختر دلخوه خود پیشنهاد رقص می دهد، ولی او پاسخ می دهد: "من تا حالا با این آهنگ نرقصیدم، می توانی به من یاد دهی؟"مطمئناً طی 2 تا 3 دقیقه آهنگ، او نمی تواند به آن دختر آموزش دهد، ولی خوب دوست دارد با او برقصد و وقتی برای آموزش ندارد، بنابراین به رقص با کس دیگر یا به تنهایی ادامه می دهد و آن دختر از او ناراحت می شود! در این حالت: الف) انتظار دختر بی مورد است، چرا که آنها با هم رفاقتی از قبل نداشتند که آن پسر مجبور شود همان موقع درخواست وی را برای آموزش قبول کند. ب) او توقع داشت که آن آقا همان لحظه به او آموزش دهد، که این کار وی را در عملی انجام شده و روردوایستی قرار می داد ج) او واقعاً نمی توانست برقصد، بنابراین پسر نمی توانست به او بگوید: " حالا بیایید از حرکات اوّلیه شروع کنیم"
البته در مواقع زیر و تحت شرایط خاصّ، می توانید در میهمانی ها رقص را یاد بگیرید و از لحاظ خود بیشتر لذّت ببرند:

• هیچ گاه به حالت دستوری و در همان لحظه ی پیشنهاد کسی برای رقص نگویید: "به من یاد بده"!، در این حالات اگر نفر متقاضی رقص، خجالتی باشد، دقایقی را به شما آموزش می دهد و برای آهنگهای بعدی دیگر سراغ شما نمی آید و از دیدتان خود را پنهان می کند و اگر خجالتی نباشد، اصلاً چیزی یاد نمی دهد و شما را رها می کند و تا آخر مجلس شما را به دید یک مزاحم می نگرد!
• بهتر است این طور بگویید: "دوست دارم برقصم ولی خیلی بلد نیستم"، این جمله بدان معناست که دوست دارید او به شما کمک کند ولی بدون هیچ اجباری.
• بعد از آن است که دعوت کننده شما را به میدان رقص می آورد و سعی می کند با انجام حرکات اوّلیه با شما برقصد، یا اگر بلد نیستید می توانید با لبخند ولی مودبانه بگویید:"من با این آهنگ نمی توانم برقصم، بهتر است بعداً با یه آهنگ دیگر با شما برقصم"
• بهتر است، از دوستان یا کسانی که در مجالس قبلی نیز با آنها آشنایی دارید، بخواهید که مدل رقصیدن با آن آهنگ را به شما یاد بدهند تا فردی غریبه که برای اوّلین بار دیده اید و از شما دعوت به رقص کرده است.
• اگر از مدل یا حرکات رقص کسی خوشتان آمده، بعداز رقص وی و در فرصتی مناسب از او بخواهید که به شما هم یاد دهد.

خلاصه:

• با رعایت کامل نکات این مقالات رقص، می توانید در هر مجلس رقص عمومی، لحظات خوشی را داشته باشید و از میهمانی لذّت ببرید.
• لباس و زیورآلات شما باید ضمن هماهنگی با آن مجلس، دست و پا گیر نباشد و راحت باشد و امن (مثال، کفش که راحت باشید و لیز نخورید).
• اگر به کسی پیشنهاد رقص دادید، تمام شب را با او نگذرانید و با نفرات دیگر نیز برقصید.
• شما که رقّاص حرفه ای هستید، خود نیز روزی مبتدی بودید، بنابراین به مبتدیان در مجالس احترام بگذارید و آنها را مسخره نکنید.
• حتّی المقدور دعوت کسی را برای رقص رد نکنید. شاید فقط با آن آهنگ بتوانید با او برقصید.
• در میدان رقص، ملاحظه ی زوجین را بکنید و از شلوغ کردن و حرکات آکروباتیک که فضای زیادی را می گیرد، خودداری کنید.
• جایگاه رقص خود را بدانید، فراموش نکنید که اگر می خواهید رقص چرخشی (سوئینگ) داشته باشید، در مرکز میدان، در غیر این صورت در دور میدان طبق حرکات عقربه ساعت پیش روید.
• اگر می دانید همراه شما توانایی انجام یک حرکت مهارتی یا ابتکاری را ندارد، آن را انجام ندهید.
• هرگز به اشتباهات همراه خود نخندید و او را مسخره نکنید.
• سعی نکنید بالاجبار به کسی مدل رقصی را یاد دهید.
• لبخند، احترام و صمیمیت را برای ایجاد فضایی گرم بین خود و همراه را فراموش نکنید.