قرآن برترین نعمت خداوندخدای سبحان در سوره مباركه « الرحمن » فهرستی از موجودات جهان آفرینش و مجموعه ای از نعمت های مادی و معنوی خود را بیان می فرماید.
از دنیا و آخرت، از فرشته و انسان، از آفرینش انسان و سیر كمالی او. از بهشت و سعادت های ابدی و از نعمت های ظاهری و باطنی و...
در صدر این سوره و پس از ذكر صفت « رحمانیت » خداوند، سخن از تعلیم قرآن به انسان در میان آمده است:
« الرحمن _ علم القرآن _ خلق الانسان _ علمه البیان » (سوره رحمن، آیه: 1 الی 4 )این آیات نورانی، نشان گر این نكته است كه قرآن كریم، اولین، مهم ترین و پربارترین نعمت الهی است. براستی چرا قرآن برترین نعمت الهی است؟
جواب این پرسش را خود قرآن كریم در آیه 30 سوره بقره داده است.
خداوند در آن آیه می فرماید:
«...انّی جاعل فی الارض خلیفة...»هنگامی كه خداوند ملائكه را مخاطب قرار داد و این كلام را به آنها فرمود، ملائكه یك صدا گفتند:
« أتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدّماء و نحن نسبّح بحمدك و نقدّس لك...»پروردگار می خواهی كسانی را بگماری كه فساد كنند در زمین و خون ها بریزند و حال آن كه ما خود تو را تسبیح و تقدیس می كنیم...
خداوند سبحان در جواب شان تنها یك كلام فرمود و آن نیز هم آنها را ساكت نمود. آن كلام این بود كه:
«... انّي اعلم ما لا تعلمون » من چیزی را می دانم كه شما نمی دانید.
وقتی به مكالمه فرشتگان و خداوند دقت می كنیم، می بینیم كه خدای متعال فقط از انسان به عنوان « خلیفه »، خود در زمین یاد می كند. نه از فرشته ها و نه از سایر موجودات.
حال كه انسان خلیفه شد، این خلیفه نیازمند ارتباط با خداوند است و خداوند نیز برای این امر خطیر چاره اندیشی نموده و رسولانی اش را با برنامه های نورانی به سوی این خلیفه مبعوث نمود و هم می دانیم كه قرآن كریم جامع ترین و كامل ترین برنامه ای است كه به وسیله خاتم رسولان اش به سوی بشر فرستاده شد. بنابراین باید برترین نعمت الهی باشد. زیرا عهده دار به انجام رساندن برترین و عالی ترین امور كه همانا هدایت این خلیفه الهی است، می باشد.
