راه هاي ايجاد صميميت با فرزند

پيشرفت سريع زندگي صنعتي باعث شده تا بين نسل جوان و نوجوان با والدين و بزرگترهاي خانواده اختلافاتي ايجاد شده و به عبارتي شكاف بين نسلها به وجود آيد،
صميمي شدن با فرزندان در6 گام
پیشرفت سریع زندگی صنعتی باعث شده تا بین نسل جوان و نوجوان با والدین و بزرگ ترهای خانواده اختلافاتی ایجاد شده و به عبارتی شكاف بین نسل ها به وجود آید، اما چرا باید در برخی اوقات این فاصله آنقدر زیاد باشد كه زمینه بروز ناهنجاری های متعددی را در كانون خانواده بین والدین و فرزند پدید آورد؟
قدم اول: شخصیت فرزند خود را بشناسید
اگرچه شكل گیری شخصیت فرزند در دستان والدین است، اما به هر حال محیط بیرون حال مدرسه باشد یا محیط های دوستانه نقش مهمی را در شكل گیری ابعاد شخصیتی فرزندتان دارد، از این رو سعی كنید این شخصیت را تا حد زیادی واكاوی كنید. حساسیت های فرزندتان را بشناسید و برای آنها احترام قائل شوید. به دوستان فرزندتان احترام بگذارید، آنها را جدی بگیرید و این موضوع را همیشه مدنظر قرار دهید. همچنین برای تفریح و اوقات فراغت نظر وی را جویا شوید و وی را تا جایی كه مسیرش منحرف نشده آزاد بگذارید.
قدم دوم: از موضع بالا با وی سخن نگویید
یكی از مهم ترین نكات در شكل گیری رابطه ای دوستانه با فرزند این است كه همیشه از موضع پدرانه با وی سخن نگویید و همیشه آمرانه با وی برخورد نكنید. مگر می شود همیشه به فرزندتان دستور بدهید و در عوض از وی بخواهید همچون یك دوست با شما صمیمی باشد؟ سعی كنید در كنار موضع یك پدر یا مادر در برخی اوقات با وی نرم تر و صمیمی تر برخورد كنید. اگر با موضوعی موافق نیستید او را به جای نهی كردن راهنمایی كنید و همیشه این اصل را به جای دستور دادن و امر و نهی كردن انتخاب كنید و در اولویت قرار دهید.
قدم سوم: امین و رازدار وی باشید
همیشه رازدار فرزندتان باشید و اگر هم موضوعی را می خواهید به همسر خود بگویید سعی كنید مورد را كاملا در خفا مطرح كرده و طوری وانمود كنید كه واقعا به كسی نگفته اید. رازداری و اعتمادسازی از مهم ترین اركان صمیمیت با فرزند است چراكه برای او اولین نكته در داشتن یك رابطه صمیمی با شما این است كه در وهله اول بتواند شما را همچون دوستی صادق و رازدار بپندارد و این موضوع همان هنر جلب اعتمادسازی شماست و نه چیز دیگر.
قدم چهارم: ارتباط كلامی مناسب با او داشته باشید
با فرزندتان ارتباط كلامی مناسب و بجایی داشته باشید؛ به آن معنا كه با رعایت جایگاه شما به عنوان پدر یا مادر سعی كنید با فرزندتان حداقل دقایقی از شبانه روز را در خلوت با هم صحبت كنید و از نقطه نظرات هم باخبر شوید. سعی كنید در این محاورات از مشكلات و دغدغه های احتمالی فرزندتان باخبر شوید و برای آنها حتما راه حلی بیابید و به راحتی از كنار آنها نگذرید. سعی كنید قبل از این كه فرزندتان از شما درخواست كمك كند خودتان به كمك وی بروید و نگذارید هرگز برای رفع مشكلش به غریبه ها رو بزند حتی اگر دوست وی باشد. شناسایی این موقعیت ها تنها در صورتی امكان پذیر است كه شما رابطه كلامی مناسبی را با فرزندتان داشته باشید.
قدم پنجم: از خودخواهی و خود رأیی پرهیز كنید
داشتن رابطه ای صمیمی با فرزند با خودرایی و خودخواهی جور درنمی آید و هرگز در كنار هم قرار نمی گیرند. این به آن معناست كه امكان ندارد شما فردی خودرای و خودخواه در تصمیم گیری ها باشید و در كنار آن رابطه ای خوب و مناسب با خانواده داشته باشید. حتی اگر تصمیم شما درست و صحیح است، اما در اكثر اوقات اصل مشورت با اعضای خانواده را فراموش نكنید. مخصوصا اگر تصمیم مورد نظر درخصوص فرزندتان باشد حتما به نظر وی گوش كنید و اگر هم با آن موافق نیستید، اما به هر حال به آن احترام گذاشته و سعی كنید با گفتمان آن را حل كنید.
قدم ششم: از هر نوع مقایسه بپرهیزید
هرگز به عنوان یك پدر یا مادر فرزندتان را با دیگر بچه ها مقایسه نكنید. این موضوع برای آنها بسیار دردناك و آزاردهنده می باشد. فرزندتان را آن گونه كه هست، بپذیرید؛ البته این به آن معنا نیست كه مشوق او باشید بلكه سعی كنید در همه حال زمینه رشد و تعالی وی را مهیا كنید، اما مقایسه وی با همسن و سالانش كار بسیار غلط و مردودی است و صمیمیت بین شما را از بین می برد.