هدف خلقت انسان چیست

كمتر كسى است كه این سؤال را از خود یا از دیگران نكرده باشد كه هدف از آفرینش ما چه بوده؟ همواره گروهى متولد مى شوند، گروهى از جهان مى روند و براى همیشه خاموش مى شوند، مقصود از این آمد و رفتها چیست؟
به راستى اگر ما انسانها روى این كره خاكى زندگى نمى كردیم كجاى عالم خراب مى شد؟ و چه مشكلى به وجود مى آمد؟ آیا ما باید بدانیم چرا آمدیم و چرا مى رویم؟ و اگر بخواهیم از این معنى آگاه شویم آیا قدرت داریم؟ و به دنبال این سؤال، انبوهى از سؤالات دیگر فكر انسان را احاطه مى كند.
این سؤال هرگاه از ناحیه مادیین مطرح شود ظاهراً هیچ پاسخى براى آن وجود ندارد، چرا كه ماده و طبیعت اصلا عقل و شعورى ندارند كه هدفى داشته باشد، به همین دلیل آنها خود را از این نظر آسوده كرده و معتقد به پوچى آفرینش و بى هدفى خلقتند! و چه زجرآور است كه انسان براى جزئیات زندگى خود اعم از تحصیل و كسب و كار، و درمان و بهداشت و ورزش، هدفهاى دقیق و برنامه هاى منظمى در نظر گیرد، ولى مجموعه زندگى را پوچ و بى هدف بداند؟!
لذا جاى تعجب نیست كه گروهى از آنان هنگامى كه در این مسائل مى اندیشند از این زندگى پوچ و بى هدف، سیر مى شوند و دست به انتحار مى زنند.
اما این سؤال را هنگامى كه یك خدا پرست از خود مى كند هرگز با بن ـ بست روبرو نمى شود زیرا از یكسو مى داند خالق این جهان حكیم است، حتماً آفرینش او حكمتى داشته، هر چند ما از آن بیخبر باشیم، و از سوى دیگر هنگامى كه به جزء جزء اعضاء خود مى نگرد براى هر یك هدف و فلسفه اى مى یابد، نه تنها براى اعضائى همچون قلب و مغز و عروق و اعصاب، بلكه اعضائى همانند ناخنها، مژه ها، خطوط سرانگشتان، گودى كف دستها و پاها هركدام فلسفه اى دارد كه امروز همگى شناخته شده است.
چقدر ساده اندیشى است كه ما براى همه اینها هدف قائل باشیم، ولى مجموع را بى هدف بدانیم!
این چه قضاوت ساده لوحانه اى است كه ما براى هر یك از بناهاى یك شهر فلسفه اى قائل شویم، اما براى تمام آن هیچ؟!
آیا ممكن است مهندسى بناى عظیمى بسازد اطاقها، سالن ها، درها، دریچه ها، حوضها و باغچه ها و دكورها هر كدام روى حساب و براى منظورى ساخته شده باشد، ولى مجموعه آن بناى عظیم هیچ هدفى را تعقیب نكند؟
اینها است كه به یك انسان خداپرست و مؤمن اطمینان مى دهد كه آفرینش او هدفى بس عظیم داشته، كه باید بكوشد و با نیروى عقل و علم آنرا بیابد.
پروردگار متعال هدف از خلقت انسان را در فارزی از آیات الهی عبودیت و بندگی حق تعالی بیان می دارد (ما خلقت الجن و الانس ... سوره ذاریات آیه 56) و در فرازی دیگر به مسأله ابتلا و آزمایش الهی اشاره می كند (الذی خلقت الموت و الحیاه ... سوره ملك آیه 2) اگر این دو امر را به یكدیگر جمع كنیم هدف از خلقت را می توان اینگونه بیان كرد : رسیدن به درجه اطاعت قرب الهی در پرتو آزمایش ها و ابتلا ئات.