تاثیر منگنز در چد ن خاکستری

منگنز
تأثیر گوگرد در چدن بایستی در رابطه با حضور منگنز در آن بررسی شود در غیاب منگنز در چدن، گوگرد با آهن ترکیب شده سولفید آهن (FeS) را بوجود می آورد که در جریان انجماد چدن در مرز دانه ها رسوب می کند. این شکل از گوگرد خواص مکانیکی قطعات را تنزل داده و گاهی ماشین کاری قطعات را با مشکل روبرو می سازد.چنانچه در چدن منگنز موجود در چدن که بعنوان یک عنصر آلیاژی تلقی می گردد توسط گوگرد گرفته می شود.
لذا مقدار منگنز در چدن بعنوان یک عنصر آلیاژی بایستی مازداد بر منگنزی باشد که صرف تشکیل Mns و گرفتن گوگرد می گردد. این مقدار منگنز برابر است با
%Mn=1.7 * %S + 0.3
در چدن هائی که بایستی دارای حداقل سختی باشند، زمینه باید اکثراً از فریت آزاد تشکیل شده و منگنز را بایستی در حدود زیر در نظر گرفت:
%Mn=1.7*%S+ 0.15
اگر مقدار منگنز بیش از این حد باشد به ایجاد پرلیت کمک کرده و در نتیجه سختی و استحکام قطعات را افزایش می دهد. در چدنی که مقدار منگنز برابر %S × 3+35/0 باشد، زمینه کاملا پرلیتی می گردد. چنانچه مقدار منگنز از این حد نیز تجاوز کند منجر به ایجاد فاز C3Mn (کاربید منگنز) شده که فازی است سخت تر و شکننده تر از سمنتیت و لذا سختی چدن بهمراه شکنندگی آن افزایش می یابد.
مثالی در این مورد، استفاده از بعضی از چدن های سفید در ساخت بعضی از انواع کفشک ترمز لکوموتیوها است که می توانند تا 5/3 درصد منگنز داشته باشند.