گزارش تصویری از روستای شگفت‌انگیز «میمند» در استان کرمان
ساکنان این روستا دارای آداب و رسوم خاص هستند و در زبان و گویش آن‌ها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می‌شود. روستای چند هزارساله میمند تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می‌توان تعامل انسان و طبیعت در هزار دوم میلادی را بخوبی در آن دید. این روستا هفتمین منظر فرهنگی-طبیعی و تاریخی جهان بود که جایزه مرکوری را دریافت کرد. روستای میمند در مهر ماه ۱۳۸۵ به عنوان روستای نمونه ملی گردشگری معرفی گردید.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی پارسینه، روستای «میمند» مرکز دهستان میمند از شهرستان شهر بابک در استان کرمان و یکی از روستاهای شگفت ایران می‌باشد. این روستا دارای ساختار ویژه‌ای در معماری و احداث سکونت گاه‌های روستایی است و یک ناحیه تاریخی استقرار انسانی در نواحی مرکزی ایران محسوب می‌شود.
روستای میمند بی‌شک یکی از باستانی‌ترین سکونتگاه‌های بشر در جهان است که از دوازده هزار سال پیش تا کنون همچنان پا برجاست و به حیات خود ادامه می‌دهد. به عقیده محققین هسته‌های اولیه روستای میمند متعلق به زمانی است که ایرانیان مهر پرست بوده‌اند و آن‌ها را مقدس می‌شمرده‌اند. آن‌ها تاریکی غار‌ها را برای عبادت برگزیده و مرده‌های خود را درون دخمه‌های کنده شده در کوه قرار می‌دادند. و بدین ترتیب در میمند تعدادی عبادتگاه و مقبره بنا گردیده است.
مهرپرستان به پایداری، استقامت و زوال ناپذیری کوه‌ها معتقد بودند و بر اساس همین اعتقاد خانه‌های خود را نیز در دل کوه می‌کندند. عده‌ای از محققین نیز معتقدند که مهر پرستان از غار‌هایی که با دست در دل کوه می‌کنده‌اند فقط برای عبادت و دفن مردگان استفاده می‌کردند و بعد از مدتی بنا به اضطرار ناشی از آب و هوا سکونت گزیده‌اند. آئین مهر پرستی قبل از ظهور زرتشت در ایران رواج و تا مدت‌ها از ظهور وی نیز ادامه داشته است. بر اساس دانسته‌های جدید تاریخ ظهور زرتشت ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و لذا قدمت میمند حداقل ۶۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌باشد. نقوش ۱۰ هزار ساله و سفال‌های ۶۰۰۰ ساله از جمله مستندات مکشوفه‌ای هستند که تاریخ میمند را گواهی می‌دهند.
به گزارش پارسینه، میمند به دلیل استحکام دفاعی در طول تاریخ کمتر دستخوش تحولات کالبدی و اجتماعی شده و بیشترین تغییر آن مربوط به چند ماه اخیر است. مجموعه‌ای از آثار بسیار قدیمی همچون خانه‌های صخره‌ای پراکنده معبد، قلعه و برج‌های مختلف (مربوط به هزاران سال پیش) وجود دارد که میمند را از یک روستا به یک مجموعه با تمدن خاص تبدیل می‌کند. این تمدن در ابتداء بر گرفته از آئین مهر پرستی و بعد از آن آئین زرتشت بوده است. پس از ظهور و ورود اسلام به ایران، مردم میمند که به آئین زرتشتی معتقد بودند به اسلام و مذهب شیعه گرویدند و در طول تاریخ رشادتهای زیادی برای پاسداری از دین مقدس اسلام از خود نشان دادند.
در این روستا دژی مرکب از دخمه‌هایی وجود دار دکه حدود چهارصد متر مربع وسعت با ۱۵ اطاق سنگی دایره‌ای شکل بدون سقف است. این مکان ظاهرأ محل قرار دادن مردگان بوده که استخوان مردگان همراه با اشیای دیگر در آن کشف شده است. مسجد میمند نیزاز دیگر دیدنی‌های این روستاست. این مسجد در فضایی مربع شکل با ۴ ستون میانی در دل کوه جای گرفته و تمام قسمت‌های آن از سنگ است. خانه‌های قدیمی این روستا مانند مناره‌هایی در دل کوه کنده شده‌اند.
ساکنان این روستا دارای آداب و رسوم خاص هستند و در زبان و گویش آن‌ها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می‌شود. روستای چند هزارساله میمند تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می‌توان تعامل انسان و طبیعت در هزار دوم میلادی را بخوبی در آن دید. این روستا هفتمین منظر فرهنگی-طبیعی و تاریخی جهان بود که جایزه مرکوری را دریافت کرد.
جایزه ملینا مرکوری جایزه‌ای است که از سوی دولت یونان و با همکاری مجامع فرهنگی بین المللی مانند یونسکو و ایکوموس (شواری حفاظت از بنا‌ها و محوطه‌های تاریخی) به آثاری اهدا می‌شود که دارای شرایط و ضوابط فرهنگی، طبیعی و تاریخی منحصر به فرد باشد.
روستای میمند در مهر ماه ۱۳۸۵ به عنوان روستای نمونه ملی گردشگری معرفی گردید. در زیر گزارش تصویری از این روستا را مشاهده می‌کنید.
