زن و فرزند امام زمان ( ارواحنا فداه )

پيرامون مساله ازدواج و زن و فرزند حضرت مهدي ( ارواحنا فداه ) سه احتمال وجود دارد:

1- اساساً حضرت ازدواج نکرده است.
2- ازدواج انجام گرفته ولی اولاد ندارد.
3- ازدواج کرده و دارای فرزندانی نیز هست.

اگر احتمال اول را بپذیریم، لازمه اش این است که امام معصوم علیه السلام یکی از سنّت های مهم اسلامی را ترک کرده باشد و این با شأن امام سازگار نیست.امّا از طرفی دیگر چون مساله غیبت، اهم است و ازدواج مهمّ، ترک ازدواج با توجه به آن امر مهم تر، اشکالی را ایجاد نمی کند.
امّا احتمال دوم که اصل ازدواج را بپذیریم بدون داشتن اولاد، جمع می کند بین انجام سنت اسلامی و عدم انتشار مکان و موقعیت حضرت امّا باز این اشکال باقی است که اگر قرار باشد، آن حضرت شخصی را به عنوان همسر برگزیند، یا باید بگوییم که عمر او نیز مانند عمر حضرت طولانی است که بر این امر دلیلی نداریم، یا این که بگوییم مدتی با حضرت زندگی کرده و از دنیا رفته است که در این صورت، حضرت به سنت حسنه ازدواج عمل کرده و پس از آن، تنها و بدون زن و فرزند زندگی را ادامه می دهد.

احتمال سوم آن است که آن حضرت ازدواج کرده و دارای اولاد نیز هست و اولاد آن حضرت نیز فرزندانی دارند. این مساله، افزون بر آن که دلیل محکمی ندارد، اشکال اساسی آن این است که این همه اولاد و اعقاب، بالاخره روزی در جست و جوی اصل خویش می افتند و همین کنجکاوی و جست و جو، مساله را به جایی باریک می کشاند که با فلسفه غیبت حضرت، سازگار نیست.
ما در این جا روایات و ادله ای که وجود همسر و فرزند برای حضرت را اثبات می کند می آوریم، امّا صحت و سقم بسیاری از آن ها در جای خود بحث شده و در بسیاری موارد، سخن از احتمال است که استدلال با آن، تمام نیست. در رابطه با همسر یا همسران حضرت، تنها یک روایت است که سرنخی به دست می دهد و آن روایتی است که مرحوم کفعمی در کتاب شریف مصباح نقل کرده است. بر اساس آن، همسر حضرت یکی از دخترهای ابی لهب است.
و در رابطه با اولاد آن حضرت روایاتی هست که از جمله آن ها روایت انباری است که مرحوم مجلسی در بحار الانوار آن را آورده و روایتی طولانی است. البته بسیاری از بزرگان، از جمله مرحوم آقا بزرگ تهرانی ــ صاحب الذریعه ــ در داستان انباری تردید کرده اند. محمد بن مشهدی در کتاب"مزار از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: گویا نزول قائم را با اهل و عیالش در مسجد سهله می بینم".

مرحوم مجلسی نیز بابی را به خلفاء و اولاد حضرت مهدی علیه السلام اختصاص داده است. علاوه بر روایات، برخی دعاها نیز که از ائمه معصومین علیه السلام صادر شده و یا از ناحیه مقدسه رسیده است، دلالت دارند که برای حضرت، اهل و عیال و فرزندانی هست. در این دعاها تعبیر(وُلد)، (ذُریّه)، (اهل بیت) و (آل بیت) به کار رفته است. در آخرین فراز از صلواتی که از ناحیه مقدسه صادر شده چنین می خوانیم:"وصل علی ولیک و ولات عهده و الائمة من ولده و مُدَّ فی أعمارهم و زد فی آجالهم" درود بی پایان خود را بر ولیّ امرت و اولیای عهدش و پیشوایان از اولادش نازل فرما و بر عمر و اجلشان بیفزا. و در دعایی که امام رضا علیه السلام تعلیم فرموده که در عصر غیبت خوانده شود، چنین آمده است:"اللهم اعطه فی نفسه و اهله و ولده و ذریته و امته و جمیع رعیته ما تقر به عینه و تسر به نفسه..."خدایا! به او درباره خودش و اهلش و فرزندانش و امتش و همه رعیتش عطا فرما، آن چه را که دیده اش روشن و دلش مسرور گردد... .
بر اساس داستانی طولانی و معروف(انباری) نام فرزندان حضرت:طاهر، قاسم، ابراهیم، عبد الرحمن، هاشم است.