عدم منافات دعا كردن با نظام آفرينش

سوال :
با توجه به اعتقاد ما مبني بر اينكه نظام آفرينش يك نظام حكيمانه است كه در مجموع متوجه مصالح عالي مي باشد و اينكه مجراي تحقق اراده خدا در جهان علت و معلول ها هستند و اينكه اين عالم عالم اسباب است نقش دعاچيست ؟ و اينكه يك انسان با وجود رحمت و حكمت بالغه الهي كه در پس امور نهفته است از خداوند چيزي بخواهد و دعا كند چه توجيهي دارد . اميدوارم شبهه ذهني مرا برطرف نماييد .
با تشكر

پاسخ :
با سلام
خدمت شما دوست محترم
همان طور که فرمودید خداوند نظام جهان را نظامی حکیمانه و بر اساس علت و معلول ها خلق نموده است. درباره نقش دعا در این نظام به عرض می رسانم که دعا هم جزو لاینفک این نظام است. دعا علت می باشد برای تحقق معلول، اما به طور خاص؛ خداوند می فرماید: ادعونی استجب لکم، مرا بخوانید تا اجابت کنم شما را (غافر، 59)
پس دعا هم جزئی از این نظام علت و معلول است. به این معنی که در نظام عالم هیچ چیز بدون سبب و علت تحقق نمی یابد؛ لذا دعا کردن هم باعث ایجاد و یا رفع معلول خواهد بود. مثلا در روایات آمده است: دعا عامل رفع حوائج می باشد؛ و یا موارد بیشمار دیگر... که جزوی از این نظام حکیمانه حساب می شوند. این خواست خداوند است که برای رسیدن به اهداف، دست یابی به رفع مشکلات - بخاطر حکمت ها و نکات تربیتی که در دعا نهفته است - از این طریق عمل نمائیم...

با این حساب درخواست انسان ها از خداوند حکیم، در واقع درخواست از قادر متعال است آنچه در توان ما نیست، برای ما مقدر سازد. انسان وقتی خود را عین عجز و نیاز می بیند برای گشایش امور خود از منبع لایزال الهی درخواست می کند؛ البته واضح است که اگر موردی به صلاح شخص دعا کننده نباشد، قطعا استجابت نخواهد شد؛