از جمله موانع قبولى اعمال
از جمله موانع قبولى اعمال (به طور مطلق) كه قعطا شامل دعا نيز مى‌شود، اينها را مى‌توان نام برد :
1- غيبت برادران دينى .
2- عملى كه بنده به وسيله آن در پى كسب منفعت دنيايى باشد.
3- تكبر بر خلايق .
4- خود بزرگ بينى و عجب .
5- حسد نسبت به آنان كه به علم و عمل اشتغال دارند.
6- عدم شفقت و ترحم نسبت به ديگران .
7- عملى كه بنده به واسطه آن ، قصد معروف شدن در بين مردم را دارد.
8- عمل را به خاطر خدا به جا نياورده است .
9- زبان او موجب ايذاء ديگران است .
10- گناهان خود را بر عهده ديگران مى گذارد.
11- با بزرگداشت خود ديگران را تحقير مى نمايد.
12- با پاك جلوه دادن خود، به آلودگى ديگران اشاره مى نمايد.
13- به واسطه دنيا مى خواهد آخرت را تاءمين كند.
14- به ديگران فحاشى مى نمايد.
15- در حضور ديگران به نجوا مى پردازد.
16- در او نسبت به مردم حالت گزندگى است .
موارد ذكر شده مجموعه اى است از موانع قبولى اعمال ، به خوبى روشن است كه اين ها موانع دعا هم هستند، زيرا دعا خود عملى است كه عبادت بوده و موجب قرب الهى مى گردد و اگر مورد قبول واقع شود، به دنبال خود اجابت هم دارد؛ ولى اگر مردود گردد مضمون آن نيز مقبول نشده و قهرا به اجابت نخواهد رسيد.
