اولین زنی که نماز خواند

اولین زنی که نماز خواند

68 سال قبل از هجرت در خانواده‏اى از قبیله هاشم در خانواده ای که یکی از ثروتمندان قریش‏ بودند، دختری به دنیا آمد که او را خدیجه نامیدند. خانواده ی ‏خدیجه از نظر شرافت ‏خانوادگى و نسبت‏هاى‏ خویشاوندى ، یکی از بزرگترین قبیله‏هاى عرب بود . این‏ خاندان در همه حجاز (عربستان) نفوذ داشت . که این بزرگى و نجابت و شرافت از رفتار و گفتار خدیجه مشخص بود . پدرش خویلدبن اسد قریشى و مادرش فاطمه دختر زائد بن اصم نام داشتند.

خدیجه در بین اقوام خود کم نظیر، و به حسن اخلاق و سخاوت معروف بود. حتى قبل از اسلام وى را «طاهره‏» و «مبارکه‏» و «سیده زنان‏» مى‏خواندند. ایشان از بزرگترین بانوان اسلام به شمار مى‏رود . و اولین زنى‏بود که اسلام آورد. همانطور که على‏بن ابى‏طالب (علیه السلام ) اولین ‏مردى بود که اسلام آورد . اولین زنى که نماز خواند ، خدیجه بود. او انسانى روشن بین و دور اندیش بود . با گذشت ، علاقه‏مند به‏معنویات ، متین و با وقار ، معتقد به حق و حقیقت. همین شرافت‏ براى او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت .

جالب این است او از کسانى بود که انتظار ظهور پیامبر اکرم (ص) مى‏کشید و همیشه به دنبال نشانه‏هاى‏نبوت مى‏گشت .

چه مى‏توان گفت در شان کسى که مایه آرامش خاطر رسول ‏خدا (ص) بود ؟ ! حضرت محمد (ص) هر وقت از بدی های قریش و اذیت‏هاى ایشان‏ آزرده خاطر مى‏شدند ، به دیدن خدیجه می رفتند و از دیدن ایشان شاد می شدند.

خدیجه کبری در پیشگاه خداوند چنان مقام والایى داشت که پروردگار بارها براو درود و سلام فرستاد . طبق روایتى از حضرت امام محمد باقر (ص) : پیامبر اکرم (ص) هنگام باز گشت از معراج ، به جبرئیل‏فرمود : آیا حاجتى دارى ؟ جبرئیل عرض کرد : خواسته‏ام این است که از طرف خدا و من به‏ خدیجه سلام برسانى‏.
اولین زنی که نماز خواند

خدیجه سه سال قبل از هجرت به علت بیماری در سن 65 سالگى در ماه رمضان سال دهم بعثت در خارج از شعب ابوطالب جان به جان آفرین تسلیم کرد . پیغمبر خدا (ص) شخصاً خدیجه را غسل داد و با پارچه‏اى که جبرئیل ‏از طرف خداوند عزوجل براى خدیجه آورده بود ، کفن کرد . رسول ‏خدا (ص) شخصاً درون قبر رفت و خدیجه را در خاک نهاد. او ازدوری خدیجه اشک‏ مى‏ریخت ، دعا مى‏کرد و برایش آمرزش مى‏طلبید. آرامگاه خدیجه درگورستان مکه در «حجون‏» واقع است .

رحلت حضرت ‏خدیجه کبری براى پیغمبر(صلی الله و علیه و آله) و دین مبین اسلام مصیبتى بزرگ بود .