بازدید از موزه ملی ایران باستان
بازدید از موزه ملی ایران باستان
اگر روزی گذرتان به میدان امام خمینی یا همان توپخانه معروف افتاد و احتمالا اگر اندکی نور فرهنگ در دلتان وجود داشت و خواستید که به بازدید از مکان های فرهنگی بروید، شاید اگر سری هم به خیایان سی تیر بزنید بد نباشد. البته بعد از این که از لابه لای مغازه ها و اسباب و اساسیه هایی که در پیاده رو چیده اند و مغازه دارها و عابرهایی که بودنشان در آن محدوده هیچ سنخیتی با موزه های اطرافش ندارد، رد شدید، می توانید به موزه ایران باستان بروید .
پیش از این در اینترنت جستجو کرده و سایت موزه را پیدا کرده بودم اما جالب این بود که سایت موزه کاملا خراب بود.
اما از حق نگذریم برخورد مسئول فروش بلیط بسیار خوب بود و با مکان های پیشین که من رفته بودم و با آن نگاه های شماتت بار که انسان را از به دنیا آمدن پشیمان می کردند ،زمین تا آسمان فرق داشت.
در این راهرو که می شد اشیا را کمی منظم تر بچینند، نظم آنطور که شایسته موزه ای ایران باستان که نشانگر تاریخ چندین هزار ساله ایران است،نبود. بدون این که بخواهم از خودم تعریف کنم و هی از ملیت و ایرانی بودن و فرهنگ ایرانی دم بزنم،آنقدر حرص خوردم که دیگر سرم درد گرفته بود.
راهنماهای گرامی هم که تنها هر گاه می دیدند ما دستمان به طرف شیئ دراز شده تا لمسش کند سرو کله شان پیدا می شد و تذکر می دادند که "آقا، خانم، دست نزنید؛ به شیشه فشار نیاورید و..."
از این سر موزه تا آن سر موزه از بخش مثلا پیش از تاریخ که رد می شدی بردرو دیوارهای موزه، گچ بری های دوره ساسانی را می دیدی.
از کنار اشیا دوره اشکانی که می گذشتی،آثار دوره هخامنشی را می دیدی! بالاخره بل وشویی بود که بیا و ببین!
یا مثلا اشیای را می دیدی که در ظاهر مرتب در کنار هم چیده شده بودند اما دریغ از ذره ای نظم و ترتیب که در چیدمان این آثار به کاررفته باشد. یک نمونه بارزش این بود که در داخل محفظه ای چند گردنبند چیده بودند هنگامی که به برگه ای توضیحات این محفظه نگاه می کردیم تعداد گردنبند ها را 5 عدد نوشته بود اما وقتی می شمردیم تعداد آنها 4 تا بود.
یا در جای دیگر به جای این که طرح کامپیوتری و طراحی زیبایی از مجسمه ای که شکسته شده بود را نشان دهند،طرحی ناقص را روی کاغذ کشیده روی تابلو نصب کرده بودند.!!!!
یار عزیز و همراه دلنشین ما هم به موضوع خوبی اشاره کرد. در موزه و به ویژه در بخشی که اشیا مربوط به دوران هخامنشی را ( البته همانطور که گفتم کاملا هم هخامنشی نچیده بودند) گذاشته بودند، پیکره ها و مجسمه هایی از تصویری مخلوطی (مثلا سری به شکل انسان و پایی به شکل حیوان )داشتند و جالب این بود که روی همه این مجسمه ها یا به قول کتاب های ما پیکره ها، اسم مجسمه انسانی با سر یا پای گاو گذاشته بودند. و به گفته او این مجسمه ها بیشتر شبیه شتر بودند تا گاو!!!!!
