زن که باشی
درباره ات قضاوت می کنند
در باره ی لبخندت،
که بی.ریا نثار هر احمقی کردی
درباره ی زیبایی ات،
که دست خودت نبوده و نیست!
درباره.ی تارهای مویت،
که بی خیال از نگاه شک آلوده ی احمق ها
از روسری بیرون ریخته اند!
درباره ی روحت، جسمت،
درباره ی تو و زن بودنت، عشقت، همسرت،
قضاوت می کنند!
تو نترس و زن بمان،احمق ها همیشه زیادند.
نترس از تهمت دیوانه های شهر،
که اگر بترسی
رفته رفته
زنِ مردنما میشوی
