معماي انحراف محور سياره اورانوس حل شد

http://www.konjkav.com/images/image....318360436.jpeg

گروهي از سياره شناسان فرانسوي اعلام كردند كه معماي بزرگ انحراف 98 درجه اي محور سياره اورانوس را نسبت به طرح مداري منظومه خورشيدي حل كرده اند.


سياره اورانوس يك ويژگي مهم دارد كه آن را از ساير سيارات منظومه شمسي متمايز مي كند.در حقيقت، محور چرخش اين سياره نسبت به طرح مداري اطراف خورشيد 98 درجه كج است كه اين زاويه ميل نسبت به زاويه ميل ساير سيارات بسيار زياد است.براي مثال، زوايه انحراف زمين 23 درجه و براي زحل و نپتون 29 درجه است. درحالي كه زاويه ميل سياره مشتري نسبت به محور طرح مداري اطراف خورشيد تنها 3 درجه است.فرضيه پذيرفته شده اي كه در توضيح اين انحراف منحصربفرد سياره اورانوس كه موجب مي شود اين سياره بر روي يك پهلو بچرخد بيان مي دارد كه در گذشته يك جسم آسماني با جرم حدود دو برابر زمين با اورانوس برخورد كرده است.باوجود اين، سياره شناسان هرگز اين نكته را پنهان نكردند كه اين فرضيه از مشكلي رنج مي برد كه نمي توان به سادگي از كنار آن گذشت. به طوريكه اگر اين مكانيزم وجود داشته باشد قمرهاي اين سياره بايد زاويه انحراف اصلي خود را حفظ مي كردند. اين درحالي است كه حتي محور آنها نيز دقيقاً 98 درجه انحراف دارد.اكنون به نظر مي رسد كه گروهي از دانشمندان رصدخانه Observatoire de la Cote d'Azur در نيس فرانسه توانسته اند اين معما را حل كنند.اين ستاره شناسان براي بازسازي سناريوهاي مختلف دليل اين ناهنجاري شبيه سازيهاي رايانه اي را انجام دادند و كشف كردند كه اگر اين برخورد زماني اتفاق افتاده باشد كه اورانوس هنوز در اطراف يك حلقه سياره ساز مي چرخيده است اين حلقه با تشكيل يك كمربند به شدت كج نسبت به طرح استوايي دوباره ساخته شده است و بعد به دليل تصادفات داخلي مجدداً مسطح شده و قمرها را در موقعيتهايي كه امروز مي بينيم ساخته است.اين شبيه سازي نتايج غير منتظره اي را هم نشان داد. به طوريكه برپايه اين سناريو، قمرهاي اورانوس توسط موتوري به حركت درآمده اند كه در خلاف جهت مسيري كه امروز در آن قرار دارند حركت مي كرده است.اين دانشمندان با تغيير پارامترهاي شبيه سازيها كشف كردند كه اگر اين برخورد واحد نبوده و حداقل دوبار تكرار شده باشد احتمال اينكه قمرهاي اورانوس جهت چرخش امروز را كسب كرده اند، زياد مي شود.براساس گزارش اسپيس، اين محققان در اين خصوص توضيح دادند: "تئوري استاندارد فرض مي كند كه تشكيل سيارات اورانوس، نپتون و هسته مشتري و زحل با رشد اجرام آسماني كوچك در حلقه سياره ساز تشكيل شده اند و بنابراين نبايد تحت فشاربرخوردهاي عظيم قرار گرفته باشند اما اينكه اورانوس حداقل دوبار مورد برخورد قرار گرفته است نشان مي دهد كه برخوردهاي قابل توجه و عظيم مي توانند در ساخت سيارات غول پيكر شركت داشته باشند.
بنابراين، تئوري استاندارد بايد دوباره بازنگري شود.