Printable View
ماهی برای گشایش درهای آسمان!
http://img.tebyan.net/big/1386/07/23...2619979248.jpg
قال رسول الله (صلى الله علیه و آله):
اِنَّ اَبوابَ السَماءِ تُفتَحُ فِى اَولِ لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضان وَ لا تُغلَقُ اِلى آخِرِ لَیلَةٍ مِنهُ
رسول خدا (كه سلام و درود خداوند برو و خاندان پاكش باد) فرمود:
درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
بحار الانوار، ج 93، ص 344
چرا روزه واجب شد؟
http://img.tebyan.net/big/1386/06/13...2221601305.jpg
قال امیرالمومنین علیه السلام:
فرض الله الصیام ابتلاء لاخلاص الخلق
خداوند روزه را واجب كرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.
نهج البلاغه، حكمت 252
روزه و فقر آخرت
http://img.tebyan.net/big/1386/06/24...1106228221.jpg
قال الرضا علیه السلام:
اِنَّمَا اُمِرُوا بِالصَومِ لِكَى یَعرِفُوا اَلَمَ الجُوعِ وَ العَطَشِ فَیَستَدِلّوا عَلَى فَقرِ الاخِر.
امام رضا علیه السلام فرمود:
مردم به انجام روزه امر شدهاند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
پیوند به :
چرا روزه واجب شد؟!
وسائل الشیعه، ج 4 ص 4 ح 5 علل الشرایع، ص 10
بهترین نوعِ روزه
http://img.tebyan.net/big/1386/06/23...8315912820.jpg
قال امیرالمومنین علیه السلام
صَومُ النَفسِ عَن لَذّاتِ الدُنیا اَنفَعُ الصِیام.
امیر مومنان، على علیه السلام فرمود:
روزه نفس از لذتهاى دنیوى سودمندترین روزههاست.
[مراد از روزه‌ی نفس همان خودداری نفس از خواهشهای دنیایی است، چنانكه روزه بدن نگهداری آن از خوردن و آشامیدن است. این كلام نورانی بیانگر حد اعلی روزه است و مسلماً آنچه به صورت تكلیف شرعی واجب گشته است همان حد پایین آن یعنی خودداری از خوردن و آشامیدن است كه باید آن را با رعایت آداب روزه و در نهایت با امساك نفس، به درجه نهایی خود رساند.]
پیوند به :
چرا روزه واجب شد؟!
روزه و فقر آخرت
غرر الحكم، ج 1 ص 416 ح 64
روزه فقط گرسنگی نیست!
http://img.tebyan.net/big/1386/06/69...3189179151.jpg
قال امیرالمومنین علیه السلام :
الصِیامُ اِجتِنابُ المَحارِم كَمَا یَمتَنِعُ الرَجُل مِنَ الطَعامِ وَ الشَراب.
امام على علیه السلام فرمود:
روزه پرهیز از حرامها است همچنانكه شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مىكند.
[یعنی همانطور كه از خوردن كناره گیری می‌كند باید از كارهای حرام نیز بپرهیزد].
پیوند به :
بهنرین نوع روزه!
روزه و فقر آخرت
چرا روزه واجب شد؟
بحار ج 93 ص 249
روزه قلب
http://img.tebyan.net/big/1386/06/19...6232117220.jpg
قال امیرالمومنین علیه السلام
صَومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صِیامِ اللِسانِ وَ صَومُ اللِسانِ خَیرٌ مِن صِیامِ البَطن.
امام على علیه السلام فرمود: روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شكم است.
[مراد از روزه قلب و زبان همان اجتناب و نگهداری قلب و زبان از گناهانی كه مربوط به آنان است، می‌باشد. گناهانی چون بخل و سوء ظن كه اموری قلبی و غیبت یا تهمت و یا طعنه و آزار گفتاری دیگران كه از گتاهان زبان می‌باشند. ]
غرر الحكم، ج 1، ص 417، ح 80
موهایت نیز باید روزه‌دار باشند!!
http://img.tebyan.net/big/1386/06/77...4242711562.jpg
قال الصادق علیه السلام
اِذَا صُمتَ فَلیَصِم سَمعَكَ وَ بَصَرَكَ وَ شَعرَكَ وَ جِلدَك.
امام صادق علیه السلام فرمود:
آنگاه كه روزه مىگیرى باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‌دار باشند.
[یعنى باید تمام اعضا و جوارحت از گناهان پرهیز كنند]
الكافى ج 4 ص 87، ح 1
روزهای كه به درد نمی‌خورد!!
http://img.tebyan.net/big/1386/06/67...9186200160.jpg
عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها
مَا یَصنَعُ الصَائِمُ بصِیامِهِ اِذا لَم یَصِن لِسانَهُ وَ سَمعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ.
حضرت زهرا علیها السلام فرمود:
روزهدارى كه زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نكرده، روزهاش به چه كارش خواهد آمد.
بحار، ج 93 ص 295
روزه‌ی این افراد قبول نیست:
http://img.tebyan.net/big/1386/07/79...9185249147.jpg
قال الباقر علیه السلام
لا صِیامَ لِمَن عَصَى الاِمامَ وَ لا صِیامَ لِعَبدٍ آبقٍ حَتى یَرجِعَ وَ لا صِیامَ لِاِمرَاَةٍ نَاشِزَةٍ حَتى تَتُوبَ وَ لاصِیامَ لِوَلَدٍ عَاق حَتى یبر.
امام باقر علیه السلام فرمود:
روزهای برای این افراد نیست [روزه‌اشان قبول نیست]:
كسى كه امام (رهبر) را نافرمانى كند.
بنده فرارى تا زمانى كه برگردد.
زنى كه اطاعت شوهر نكرده تا اینكه توبه كند.
فرزندى كه [نسبت به والدین خود] نافرمان شده تا اینكه مطیع شود.
بحار الانوار ج 93، ص 295.
كاری پر ثواب‌تر از روزه!
http://img.tebyan.net/big/1386/07/21...3370235131.jpg
قال الصادق علیه السلام
صَدَقَةُ دِرهَمٍ اَفضَل مِن صِیامِ یَومٍ.
امام صادق علیه السلام فرمود
یك درهم صدقه دادن از یك روز روزه مستحبى برتر و والاتر است.
وسائل الشیعه، ج 7 - ص 218 - ح 6