اولین پیوند با کمک یک اندام مصنوعی که از سلول های بنیادی خود بیمار تولید شده است انجام شد

مطلب از: شکوه نظری سیاهپوش (کارشناسی مهندسی پزشکی- بیوالکتریک)
عضو تیم خبری سایت جامع مهندسی پزشکی





به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از بی بی سی ، دانشمندان در لندن یک نای مصنوعی از شیشه ساختند که بعدا با پوششی از سلول های بنیادی بیمار روکش شد. فایده این تکنیک این است که نیازمند اهدا کننده نیست و خطر پس زده شدن این اندام وجود ندارد. به علاوه جراحان می گویند که ساختن نای مصنوعی فقط چند روز زمان می برد.
بیمار ۳۶ ساله که مبتلا به سرطان است یک ماه پیش تحت عمل قرار گرفت و حال او اکنون خوب است.
پروفسور پائولو ماچیارینی از اسپانیا هدایت تیم جراحان را به عهده داشت. عمل در بیمارستان دانشگاه کارولینسکا انجام شد.
او در مصاحبه ای با بی بی سی گفت امیدوار است که از این تکنیک برای درمان یک کودک ۹ ماهه در کره که نای او در هنگام تولد ناقص بوده استفاده کند.
پروفسور ماچیارینی قبلا ده پیوند نای دیگر انجام داده است، اما همه این پیوندها نیازمند یک اهداکننده بوده است.
غیرقابل شناسایی
این نای مصنوعی دقیقا با همان ابعاد نای اصلی بیمار ساخته شده است.
بیمار یک دانشجوی ۳۶ ساله آفریقایی به نام “آندماریام تکلسنبت بین” بود. این دانشجوی زمین شناسی در ایسلند مشغول تحصیل در مقطع دکترا بوده است.
ابتدا عکس های سه بعدی از ریه بیمار تهیه شد. دانشمندان دانشگاه کالج لندن سپس توانستند نمونه های شیشه ای مانند نای بیمار و همچنین دو نایژه را بسازند.
این نمونه ها سپس به سوئد منتقل و در محلولی از سلول های بنیادی استخراج شده از مغز استخوان بیمار خوابانده شد.
بعد از دو روز میلیون ها منفذ در این نمونه ها با بافت های خود بیمار پوشانده شده بود.
دکتر الکس سیف علیان و تیم او از این ساختار شکننده برای ایجاد جایگزینی برای بیمار که نای او در اثر یک غده آسیب شدیدی دیده بود استفاده کردند.
با وجود شیمی درمانی و رادیوتراپی شدید، غده سرطانی به اندازه توپ گلف شده و راه تنفس بیمار را بسته بود. بدون انجام پیوند، مرگ او قطعی بود.
پروفسور ماچیارینی طی یک عمل ۱۲ ساعته همه تومور و بخش سرطانی نای را برداشته و نمونه مصنوعی را جای آن گذاشت.
سلول های مغز استخوان و پوست که از بینی برداشته شده بود قادر به تکثیر و رشد است، به طوری که ساختمان درونی نای مصنوعی را به اندامی غیرقابل شناسایی از یک نای سالم تبدیل می کند.
و مهمتر اینکه بدن بیمار آن را به عنوان عنصری خودی می پذیرد که بدان معنی است او نیازی به دریافت داروهای قوی بیماران پیوندی ندارد.
این داروها در سایر موارد برای جلوگیری از طرد عضو تازه پیوندی توسط سیستم مصونیت بدن تجویز می شود.
پروفسور ماچیارینی گفت که این یک پیشرفت واقعی است.
او گفت: “به لطف نانوتکنولوژی، این شاخه جدید از پزشکی ترمیمی، ما اکنون قادریم یک نای مصنوعی با مشخصات مطلوب را ظرف دو روز یا یک هفته بسازیم.”
“این یک نای مصنوعی است. زیبایی اش این است که می توانید آن را فورا در اختیار داشته باشید. هیچ تاخیری وجود ندارد. این تکنیک به اهداکننده انسانی نیازی ندارد.”
او گفت بسیاری از اجزای دیگر بدن را می توان به همین شکل ترمیم یا جایگزین کرد.
بیمار بین یک ماه پس از عمل، نحیف اما خوب به نظر می رسد.
او که در تخت بیمارستان نشسته بود گفت: “خیلی ترسیده بودم. خیلی نگران عمل بودم. اما مساله مرگ و زندگی بود.”
او که روز جمعه از بیمارستان مرخص می شود می گوید چشم انتظار بازگشتن به ایسلند برای تکمیل تحصیلاتش است.
او گفت تا پایان عمر مدیون تیمی است که جان او را نجات داد.