دئودورانت‌های ضدعرق و عوارض آن

دکتر محمد علی نیلفروش زاده:دئودورانت‌ها یا به اصطلاح عام، مام‌ها ترکیباتی هستند که جهت کاهش بوی بدن به کار می‌روند و اکثر آنها حاوی نمک‌های آلومینیوم مانند کلرید آلومینیوم هستند که می‌توانند به مرور زمان اثرات مخربی بر افراد به خصوص کسانی که از اختلالات کلیوی رنج می‌برند، داشته باشد. دکتر محمد علی نیلفروش زاده در گفت‌وگو با ایسنا گفت: عرق به خودی خود، دارای بو نیست مگر این که توسط باکتری‌هایی که در مناطق گرم و مرطوب فعالیت می‌کنند دچار بو شود و به خصوص ناحیه زیر بغل که به عنوان گرم‌ترین سطوح بدن انسان به شمار می‌رود و غدد عرقی باعث رطوبت نسبی آن می‌شود، بیشتر با این موضوع مرتبط است. وی در ادامه ضمن بیان این که دئودورانت‌ها می‌توانند برای پوشاندن بوی عرق دارای عطر باشند و بعضی اوقات ترکیبات طبیعی چون عصاره رازک به عنوان ماده ضد میکروبی به کار می‌روند؛ افزود: در تهیه مام‌ها ترکیباتی مانند کلرید آلومینیوم و کلروهیدرات آلومینیوم به عنوان ضد عرق‌های وسیع به کار می‌روند که با کاهش تعریق و رطوبت رشد باکتری‌ها را متوقف می‌کنند. دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: آلومینیوم به عنوان یک نوروتوکسین مطرح است و عوارض روی سطح خونی – مغزی داشته و باعث مستعد شدن زمینه در فرد برای آسیب به دی ان ای می‌شود. از طرفی توصیه می‌شود افرادی که دچار اختلال کلیوی هستند از ترکیبات حاوی آلومینیوم پرهیز کنند؛ چون در معرض خطر پیشرفت اختلال فعالیت کلیوی هستند. همچنین با توجه به اینکه امکان دفع مواد و داروهایی که از طریق کلیه و مجاری ادراری دفع می‌شوند در بیماران کلیوی کمتر است، توجه به این نکته ضروری است که دفع آلومینیوم نیز از طریق کلیه صورت می‌گیرد، بنابراین استفاده مکرر و طولانی مدت از دئودورانت‌ها می‌تواند به مرور زمان باعث رسوب و تجمع آلومینیوم در بدن فرد شده و عوارض و مشکلات بسیاری به دنبال داشته باشد. ضمن این که مطالعات نشان می‌دهند افزایش سطوح آلومینیوم در درازمدت می‌تواند باعث بروز آلزایمر شده و با عوارضی چون کم خونی، تشنج، علائم استخوانی و شکستگی‌های استخوان مرتبط است.