تدابیر پرستاری در نارسایی حاد کلیه

تدابیر پرستاری در نارسایی حاد کلیه

پرستار در مراقبت از بیمار با نارسایی حاد کلیه نقش مهمی دارد. پرستار علاوه بر توجه به اختلال اولیه بیمار که ممکن است عاملی برای نارسایی کلیوی بوده باشد باید او را از نظر بروز عوارض کنترل کرده و در مواقع عدم تعادل مایعات و الکترولیت ها در درمان اورژانسی بیمار مشارکت نماید، پیشرفت و واکنش بیمار را به درمان بررسی کند و حمایت جسمی وعاطفی بیمار را تامین نماید.علاوه بر اینها، پرستار باید اعضای خانواده را از شرایط بیمار آگاه کند، آنها را در فهم درمان ها کمک نماید و حمایت روانی آنان را تامین کند. اگرچه نارسایی حاد کلیه ممکن است خطرناکترین مشکل باشد، اما پرستار باید ضمن توجه به اختلال اولیه بیمار، سایر نیازهای او را نیز مورد بررسی قرار دهد سوختگی ها، شوک، تروما و انسداد مجاری ادراری

عدم تعادل مایعات و الکترولیت ها که می تواند سبب نارسایی حاد کلیه شود، نیاز به کنترل سطح الکترولیتهای سرم و شاخص های فیزیکی این عوارض در طی تمام مراحل اختلال، توسط پرستار دارد. هیپرکالمی، فوری ترین و خطرناکترین عارضه ای است که در نارسایی حاد کلیوی دیده می شود. مایعات وریدی، تمام مایعات خوراکی و تمام داروها باید به دقت غربال شوند تا اطمینان از عدم مصرف منابع پتاسیم حاصل آید.محلولهای داخل وریدی باید به دقت و بر اساس وضعیت مایعات والکترولیتهای بیمار، انتخاب شوند. عملکرد قلبی بیمار و وضعیت عضلانی-اسکلتی او باید از نظر تغییرات ناشی از هیپرکالمی به دقت کنترل گردد. ثبت وزن دقیق روزانه و میزان مصرف و دفع مایعات ضروری است.
کاهش سرعت متابولیسم
پرستار همچنین باید به کاهش سرعت متابولیسم در طی مرحله حاد نارسایی کلیه توجه داشته باشد، زیرا کاهش متابولیسم منجربه کاهش سوخت و در نتیجه کاهش پتاسیم آزاد شده و کاهش تجمع محصولات زاید نهایی (اوره و کراتینین) می شود. ممکن است برای کاهش فعالیت و کاهش میزان سوخت و ساز در طی مرحله حاد اختلال، استراحت در بستر لازم باشد.تب و عفونت، هر دو میزان متابولیسم و کاتابولیسم را افزایش می دهند و باید فورا درمان شوند.
تامین عملکرد تنفسی
عملکرد تنفسی بیمار مورد توجه قرار می گیرد، بیمار باید مکررا تغییر وضعیت داده شود و سرفه و تنفس عمیق انجام دهد تا از آتلکتازی و عفونت تنفسی پیشگیری شود. گیجی و خواب آلودگی ممکن است از حرکت کردن و تغییر وضعیت بیمار، بدون تشویق و کمک، جلوگیری کند.

پیشگیری از عفونت
هنگام برقراری خطوط وریدی مهاجم و گذاشتن کاتتر، به منظور کاهش خطر عفونت و افزایش متابولیسم، تکنیک دقیق استریل ضروری است. در صورت امکان از گذاشتن کاتتر ادراری اجتناب می شود زیرا خطر عفونت ادراری را افزایش می دهد.

مراقبت از پوست
پوست بیمار ممکن است خشک بوده و در اثر ادم، مستعد شکنندگی شود، بنابراین مراقبت دقیق از پوست اهمیت دارد. علاوه بر این خشونت و خارش پوست ممکن است به علت رسوب سموم محرک در بافت های بیمار ایجاد شود. ماساژ برجستگی های استخوانی، تغییر وضعیت مکرر بیمار و استحمام با آب سرد غالبا راحتی بیمار را تامین نموده و از شکنندگی پوست جلوگیری می کند.
تامین حمایت