با سفر به اتيوپي، به سرعت متوجه مي‌شويد که بيشتر مردم شمال آمريکا تصوير از پيش مشخص شده‌اي از کشور جالب دارند؛ تصويري که براساس داستان‌ها و خبرهاي هميشگي در مورد خشکي هوا، گرسنگي و فقري که در بعضي مناطق وجود دارد شکل گرفته است.
اما باوجود چنين مشکلات جدي (خصوصا در شمال اين کشور) اتيوپي هنوز سرزميني با تاريخ جالب، منظره هاي ناب و متنوع زياد، و آثار تاريخي حيرت انگيز و باستاني است.
بخش جنوب غربي اين کشور توسط رود اومو به دو نيم تقسيم شده است، که تبديل به يکي از سرزمين هاي بکر و ناب اين کشور شده است.
گروه هاي قومي متفاوتي که در امتداد اومو اقامت دارند معمولا با کوه‌هاي تنومند و دشت‌هايي بي‌انتها از دنياي خارج جدا شده‌اند. انزواي آنها بيشتر با وضعيت خاص اتيوپي تشديد شده چون آنها يکي از دو مليت آفريقايي هستند که هرگز اروپايي‌ها بدانجا مهاجرت نکرده اند.
قبيله هاي متنوع اومو به خاطرعدم تاثيرات عمده از دنياي خارج آداب و رسوم، و سنت‌هاي خودشان را حفظ کرده اند، به صورت فصلي مهاجرت مي‌کنند و گاهي هم با يکديگر مي‌جنگند.
اگرچه گروه هاي بومي اين منطقه به شکل مجزا و ناهمخوان باقي مانده اند؛ ولي در فرهنگي غني و سمبوليک و اغلب برپايه نقاشي و تزئينات بدن مشترکند. اين نوع روش زندگي از روي اکثر مناطق کره زمين محو شده است، اما هنوز کورسويي از آن در «آفريقاي باستاني» قابل مشاهده است.
قبايلي مثل بودي، مارو، موگوجي، مورسي و نيانگاتون تا به امروز نسل و فرهنگ خود را زنده نگه داشته اند.
