کشور اریتره

دولت اریتره ( State of Eritrea ) کشوری است واقع در شرق آفریقا در کنار دریای سرخ ، شمال اتیوپی ، شرق سودان ، شمال جیبوتی . پایتخت ارتیره شهر اسمره ( Asmara ) با 400 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت ارتیره 121.320 کیلومتر مربع و جمعیت آن 4 میلیون و 906 هزار نفر می باشد . از مهمترین شهرهای اریتره می توان به کرن 70 هزار نفر ، مندفرا 65 هزار نفر ، عصب 56 هزار نفر و مصوع 35 هزار نفر اشاره کرد . اریتره تا قرن 8 میلادی قسمتی از پادشاهی اکسوم اتیوپی محسوب می شد ، پس از آن و رو به زوال رفتن آن پادشاهی در قرن 16 میلادی تحت حکومت عثمانی ها قرار گرفت ، مدتی نیز مصر بر اریتره حکومت کرد . در سال 1885 ایتالیا مناطق ساحلی اریتره را اشغال کرد و طی پیمان یوچیالی ( Treaty of Uccialli ) که در 2 می 1889 منعقد شد تقریبا تمام اریتره تحت سلطه ی ایتالیا قرار گرفت ، تا آغاز جنگ جهانی دوم اریتره مستعمره ی ایتالیا باقی ماند . در سال 1941 بریتانیا اریتره را اشغال کرد و پس از آن مسئولیت اداره ی آن تحت عنوان ( UN Trust Territory ) و ادغام با اتیوبی در 15 سپتامبر 1952 به سازمان ملل واگذار شد . در 14 نوامبر 1962 به یکی از استان های اتیوپی تبدیل شد . از آن هنگام تا زمان استقلال ، اریتره شاهد دیگری ها و جنگ های داخلی میان شورشیان جدایی طلب ارتیره با حکومت مرکزی اتیوپی بود . این جنگ ها و درگیری ها بیش از 3 دهه تا رسیدن اریتره به استقلال بی وقفه ادامه داشت . در سال 1991 حزب دموکراتیک انقلابی خلق پیشرو در اتیوپی رئیس جمهور دیکتاتور و کمونیست این کشور " منگیستو " را برانداخت ، این براندازی بدون خونریزی بود و تمام نیروهای دولتی بدون مقاومت تسلیم شدند ، از آن پس به بعد حزب آزادی خلق در ارتیره در اسمره حکومت را در دست گرفت و یک حکومت موفق در اریتره برقرار شد . در سال 1993 یک رفراندوم در ارتیره با پشتیبانی سازمان ملل و دوست جدید اتیوپی برگزار شد ، تمام رای دهندگان متفقا به استقلال اریتره از اتیوپی موافقت کردند . اتیوپی در 3 می 1993 حاکمیت اریتره را به رسمیت شناخت و در 24 می 1993 اریتره رسما از اتیوپی اعلام استقلال کرد . از آن پس به نظر می رسید فصل جدیدی از مناسبات و همکاری های دوطرفه آغاز شود . اما این همکاری و تفاهم چندان دوام نداشت و اتیوپی و ارتیره بر سر اختلافات مرزی با هم سر ناسازگاری گذاشتند ، رفته رفته درگیری های مرزی آغاز شد و این دو کشور فقیر میلیون ها دلار صرف خرید تجهیزات و عدوات جنگی کردند ، در این درگیری ها بیش از 80 هزار نفر کشته شدند و بسیاری نیز آواره و بی خانمان شدند . در دسامبر سال 2000 آتش بس اعلام و طرفیت دعوا پیمان صلحی را امضا کردند . در دسامبر 2005 میلادی دادگاه بین المللی داوری ارتیره را به عنوان م***** قوانین بین المللی و آغاز کننده ی جنگ در سال 1998 محکوم کرد . در روز 30 نوامبر 2007 مرز مشترک و سرحدات هر کدام از دو کشور مشخص شد . از می 1993 و بعد از استقلال ارتیره ایسایاس افه روکی به سمت رئیس جمهور ارتیره انتخاب شد و کماکان نیز رئیس جمهور ارتیره است . نژاد 50 % مردم ارتیره ، تیگرینیا ، 40 % تیگره و کُناما ، 4 % عفار و 3 % ساهو ( ساکنان ساحل دریای سرخ ) هستند ، همچنین دین 50 % ارتیره ای ها ، مسیحی ( اکثرا ارتدکس ) و 44 % نیز مسلمان هستند . زبان رسمی ارتیره ، تیگرینیا می باشد ، عربی و عفار نیز رایج می باشد . واحد پول ارتیره ، ناکفا با واحد جزء ( سنت ) نام دارد . از مهمترین ذخائر زیر زمینی اریتره ، طلا ، پتاسیم ، روی ، مس و نمک هستند . عمده صادرات ارتیره را ، احشام ، ذرت و منسوجات تشکیل می دهند .